Podatki System podatkowy Podatki podstawowe Głównymi podatkami w Polsce są: Podatek dochodowy od osób prawnych Podatek dochodowy od osób fizycznych Podatek od czynności cywilno-prawnych Podatek VAT Opłata skarbowa Podatek od nieruchomości Opłaty akcyzowe. Nie jest stosowany podatek od nadmiernych zysków ani alternatywny podatek minimalny. Ogólnie, zagraniczne firmy i obcokrajowcy płacą takie same podatki jak polskie podmioty prawne i osoby fizyczne (chyba że w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania określono inaczej). Podstawowe akty prawne Wszystkie podatki w Polsce są nakładane przez rząd za pośrednictwem ustaw podatkowych, ustalających zasady nakładania podatków, ich stawki oraz obowiązki podatkowe, jak również zakres obowiązków podatników. Ustawa może upoważniać Ministra Finansów do wydawania rozporządzeń. Wszelkie przepisy są publikowane w ramach oficjalnych publikacji (tj. w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej). Ordynacja podatkowa jest najbardziej ogólną legislacją podatkową, określającą: Ogólne zasady opodatkowania; Zobowiązania podatkowe stron trzecich; Informacje podatkowe; 1
Postępowania podatkowe; Strukturę administracji podatkowej; oraz Tajemnicę skarbową. Inne istotne przepisy obejmują Ustawę o Podatku dochodowym od osób prawnych, Ustawę o Podatku dochodowym od osób fizycznych, Ustawę o Podatku od towarów i usług, Ustawę o Podatku od czynności cywilnoprawnych (dla podatków kapitałowych i podatku transferowego) oraz Ustawę o Podatkach i opłatach lokalnych (tj. podatek od nieruchomości). Parlament przegłosowuje przepisy podatkowe zwykłą większością głosów. Administracja Władze podatkowe Kwestiami podatkowymi zarządzają w Polsce: Urzędy skarbowe: Jednostki nadzorujące zbieranie podatków na swoich terytoriach. Wydają one również indywidualne decyzje administracyjne w sprawach podatkowych; Urzędy kontroli skarbowej: Urzędy przeprowadzające kontrole podatkowe i proceduralne w zakresie księgowości podatkowej; Izby skarbowe: Nadzorują urzędy skarbowe i są upoważnione do dokonywania przeglądu decyzji administracyjnych urzędów skarbowych i urzędów kontroli skarbowej; Minister Finansów: Jest odpowiedzialny za polską politykę budżetową oraz nadzorowanie całości systemu podatkowego; Podatnicy mogą odwoływać się od decyzji lokalnego urzędu skarbowego lub urzędu kontroli skarbowej do Izby Skarbowej. 2
Odwołanie od decyzji Izby Skarbowej może zostać skierowane do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Podatnicy mogą również zwracać się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o dokonanie przeglądu decyzji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Interpretacje W Polsce wykorzystywane są dwa typy interpretacji podatkowych: interpretacje ogólne i interpretacje indywidualne. Interpretacje ogólne mają na celu zapewnienie jednolitego zastosowania prawa podatkowego przez władze podatkowe; interpretacje ogólne mogą być wykorzystywane przez wszystkich podatników. Interpretacje indywidualne, na których może opierać się wyłącznie podatnik uzyskujący taką interpretację, są wydawane na pisemny wniosek. Aby uzyskać interpretację, podatnik musi złożyć pisemny wniosek zawierający opis faktycznych okoliczności lub planowanych działań, pytanie oraz własną opinię podatnika w danej sprawie. Wniosek o interpretację może zostać odrzucony, jeśli odnosi się do czysto hipotetycznej sytuacji, wykracza poza obszar prawa podatkowego, strona wnioskująca nie posiada zdolności procesowej albo już prowadzone jest postępowanie podatkowe lub już rozpoczęto badane tej kwestii. Interpretacja podatkowa jest wiążąca dla władz podatkowych, ale nie dla podatnika. Innymi słowy, władze podatkowe nie mogą podważać rozliczeń podatkowych podatnika sporządzonych zgodnie z literą interpretacji, jednakże jeśli podatnik nie zgadza się z daną interpretacją, jego rozliczenia podatkowe będą mogły być nadal dokonywane w inny sposób niż określony w interpretacji i będą podlegać standardowej kontroli/weryfikacji przez władze podatkowe, tak jakby interpretacja nigdy nie została wydana. Interpretacje pozostają w mocy do momentu, gdy zostaną zmienione przez władze podatkowe (jest to możliwe tylko w specyficznych sytuacjach; zmiany wchodzą w życie z początkiem kolejnego okresu rozliczeniowego, np. kolejnego roku w przypadku CIT) lub gdy stanowiące podstawę interpretacji przepisy prawa zostaną zmienione w sposób, który sprawi, że interpretacja stanie się nieważna. 3
Procedury wiążących porozumień cenowych Polska od 2006 roku posiada obowiązującą procedurę wiążących porozumień cenowych (APA), umożliwiającą podatnikom weryfikowanie poprawności metodologii ustalania cen, stosowanej w transakcjach z podmiotami krajowymi i zagranicznymi, oraz zapewnia bezpośrednie uznanie metodologii ustalania ceny przez władze podatkowe. Możliwe jest zawieranie umów jednostronnych, dwustronnych i wielostronnych. Przed złożeniem wniosku o APA, podatnik może poprosić Ministerstwo Finansów o ocenę, czy APA będzie w danym przypadku użyteczne, określenie zakresu informacji, które należy złożyć, procedury i prawdopodobnej daty zawarcia APA. Wniosek musi zostać złożony przez polski podmiot, a odpowiednią opłatę za złożenie wniosku (zależną od wartości transakcji) należy pokryć w ciągu siedmiu dni od daty złożenia wniosku. APA jest ważne przez trzy lata i może zostać przedłużone na kolejne trzy lata. Podatnik zwracający się wnioskiem o APA musi uzasadnić wybraną metodę ustalania ceny transferowej, przygotować opis oraz wyjaśnić zastosowanie wybranej metody, wskazać okoliczności, które mogą wpłynąć na poprawność metody ustalania ceny, przygotować dokumentację służącą jako podstawa ustalania poziomu cen transakcji oraz zaproponować, które lata podatkowe zostaną objęte APA. Ulga z tytułu podwójnego opodatkowania Ulga jednostronna Zagraniczny podatek zapłacony od zagranicznego źródła dochodu może zostać zaliczony w poczet polskiego podatku od tych samych zysków, ale zaliczenie takie jest ograniczone do kwoty polskiego podatku płatnego od dochodów zagranicznych. Ukryty kredyt podatkowy związany z dywidendami otrzymywanymi przez rezydenta polskiego od podmiotu z kraju nienależącego do UE, 4
z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, może zostać przyznany, pod warunkiem że polska firma jest właścicielem co najmniej 75% udziałów płatnika przez co najmniej dwa lata przed podziałem dywidend. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Polska posiada szeroką sieć umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, a wiele z nich redukuje stawki podatku u źródła mające zastosowanie do dywidend, odsetek i należności licencyjnych wypłacanych przez polskie firmy podmiotom niebędącym rezydentami Polski. Jeśli zastosowanie ma Dyrektywa Rady Unii Europejskiej o spółkach dominujących i zależnych, od wypłaconych dywidend nie potrąca się podatku. Zgodnie z zasadami przejściowymi Dyrektywy Rady Unii Europejskiej w sprawie odsetek i należności licencyjnych, do 1 lipca 2013 r. Polska może stosować w odniesieniu do odsetek i należności licencyjnych stawkę podatku w wysokości 5%. Po tej dacie zastosowanie będzie mieć pełne zwolnienie. Sieć umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę Armenia Indie Pakistan Algieria Indonezja Filipiny Albania Iran Portugalia Australia Irlandia Katar Austria Izrael Rumunia Azerbejdżan Włochy Rosja Bangladesz Japonia Serbia Białoruś Jordania Singapur Belgia Kazachstan Słowacja Bośnia-Hercegowina Korea Słowenia Bułgaria Kuwejt RPA Kanada Kirgistan Hiszpania Chile Łotwa Sri Lanka Chiny Liban Szwecja Chorwacja Litwa Szwajcaria Cypr Luksemburg Syria Republika Czeska Macedonia Tadżykistan Dania Malezja Tajlandia Egipt Malta Turcja 5
Estonia Meksyk Tunezja Finlandia Mołdawia Ukraina Francja Mongolia Zjednoczone Emiraty Arabskie Gruzja Czarnogóra Wielka Brytania Niemcy Maroko USA Grecja Holandia Urugwaj Węgry Nowa Zelandia Uzbekistan Islandia Nigeria Wietnam Norwegia Zambia Zimbabwe Taxation and Investment in Poland Niniejszy artykuł zawiera ogólne informacje w zakresie zagadnienia będącego jego przedmiotem i nie stanowi wyczerpującej i kompleksowej analizy danego zagadnienia. Zatem zawarte w nim informacje nie mogą być traktowane jako wystarczająco kompletne, adekwatne, dokładne czy przydatne dla indywidualnych celów jej odbiorców oraz stanowić podstawy ich decyzji, działań lub zaniechań. Informacje zawarte w artykule nie stanowią doradztwa, konsultacji ani opinii w indywidualnych sprawach. Osoby korzystające z informacji zawartych w artykule ponoszą wyłączne ryzyko i odpowiedzialność za decyzje podjęte na podstawie zawartych w nim informacji i ich skutki. Informacje zawarte w artykule przeznaczone są do wiadomości odbiorcy i nie mogą być wykorzystywane do innych celów, w szczególności komercyjnych. Ostatnia aktualizacja, październik 2015 6