Tabela Zgłoszenie uwag do projektu ustawy o efektywności energetycznej (druk sejmowy nr 3514) Numer artykułu Treść postulatu Uzasadnienie postulatu Proponowana treść artykułu Zgłaszający Art. 3 pkt 12 Wprowadzenie definicji poprawy efektywności energetycznej Taka definicja jest zawarta w art. 3 pkt c) dyrektywy 2006/32/WE, której transpozycję stanowić ma ustawa. Zgodnie z ustaloną praktyką Komisji Europejskiej i orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE, transpozycja dyrektyw w zakresie definicji musi być ścisła. Brak definicji poprawy efektywności energetycznej jest nieuzasadniony, gdyż Projekt wielokrotnie odwołuje się do tego pojęcia. Brak tego pojęcia może spowodować problemy interpretacyjne i w rezultacie zmniejszenie skuteczności ustawy. Zmienić art. 3 pkt 12) poprzez wprowadzenie zapisu 12) poprawa efektywności energetycznej zwiększenie efektywności końcowego wykorzystania energii dzięki zmianom technologicznym, gospodarczym lub zmianom zachowań; i odpowiednio zmienić numerację następnych punktów. Art. 4 ust. 1 Wydłużyć termin obowiązywania ustawy do 2020 roku, z perspektywą kontynuacji do roku 2030. Za przedłużeniem trwania ustawy przemawiają względy polityczne oraz praktyczne. Ustawa powinna wspierać realizację przyjętych przez rząd dokumentów Pakiet klimatyczno-energetyczny oraz zakładającą wzrost efektywności długoterminową strategię rozwoju sektora energetycznego zawartą w dokumencie Polityka energetyczna polski do 2030. Minimalny horyzont czasowy jest wyznaczony przez dyrektywę 2006/32/WE w art. 4 ust. 1. Dyrektywa ta z uwagi na fakt, iż jest wydana na podstawie art. 175 ust. 1 Traktatu o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej (obecnie art. 192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej), więc zakłada tzw. minimalną harmonizację, dopuszcza więc wyznaczenie dalej sięgającego horyzontu czasowego. Należy także zauważyć, że transpozycja dyrektywy 2006/32/WE w Polsce jest opóźniona o kilka lat (termin transpozycji minął w dniu 17 maja 2008 r., art. 18 ust. 1 dyrektywy 2006/32/WE). W związku z tym pierwszy Dodać zdanie drugie w brzmieniu Krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią na lata 2017-2020 zostanie ustalony do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz na lata 2021-2030 zostanie ustalony do dnia 31 grudnia 2019. *Członkowie Klimatycznej: Fundacja Aeris Futuro, Fundacja Efektywnego Wykorzystania Energii, Fundacja Ekologiczna Ziemi Legnickiej Zielona Akcja, Liga Ochrony Przyrody, Polska Zielona Sieć, Dolnośląski, Górnośląski, Wielkopolski, Stowarzyszenie Ekologiczne Eko-Unia, Społeczny Instytut, WWF, Zielone Mazowsze.
horyzont czasowy powinien zostać przedłużony na okres trwania Pakietu... do roku 2020, a drugi do 2030, zgodnie z Polityką energetyczną.... Konsekwencją określenia krajowego celu do roku 2016, bez stwierdzenia, że cel ten będzie przedłużony, będzie fakt, że białe certyfikaty utracą wartość rynkową w 2016 r. Z powodu tak krótkiego horyzontu czasowego mechanizm białych certyfikatów może nie zadziałać, gdyż inwestorzy sektora prywatnego podejmują inwestycje w oparciu o kalkulacje dotyczące dłuższych okresów czasu. Art 6 ust. 1. j.w j.w. W art. 6 ust. 1 dodać na końcu i na lata późniejsze do 2030 r. Art. 6 ust. 2 pkt 1) lit a Art 11. Włączyć cel indykatywny do KPD Nałożenie na jednostki sektora publicznego obowiązku zaoszczędzenia, w każdym roku Krajowy plan działań, jeśli ma być skutecznym instrumentem powinien zawierać cel indykatywny. Proponowane rozwiązanie stanowi wypełnienie art. 5 dyrektywy 2006/32/WE. Nakazuje ona, aby jednostki sektora publicznego pełniły wzorcową rolę w dziedzinie objętej przepisami dyrektywy, tzn. w zakresie oszczędnego gospodarowania energią. W rozdziale 3 projektu ustawy zostały określone zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej. Nie ma Po przecinku dodać : wraz z określeniem celu indykatywnego. Proponowane brzmienie: Art. 11.1. Jednostka sektora publicznego jest obowiązana od zaoszczędzenia w ciągu roku energii finalnej w ilości nie mniejszej niż 1% średniego zużycie tej energii w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 3, przy czym uśrednienie obejmuje *Członkowie Klimatycznej: Fundacja Aeris Futuro, Fundacja Efektywnego Wykorzystania Energii, Fundacja Ekologiczna Ziemi Legnickiej Zielona Akcja, Liga Ochrony Przyrody, Polska Zielona Sieć, Dolnośląski, Górnośląski, Wielkopolski, Stowarzyszenie Ekologiczne Eko-Unia, Społeczny Instytut, WWF, Zielone Mazowsze.
1% średniego zużycia energii finalnej w ciągu roku oraz zmiana w obowiązku przeprowadzani a audytu energetycznego Art. 16 ust 2 Prezes URE winien być obowiązany do przeprowadzeni jednak żadnej gwarancji, że okażą się one wystarczające do wywiązywania się przez sektor publiczny z obowiązku odgrywania wzorcowej roli w zakresie oszczędnego gospodarowania energią. Dlatego zasadnym wydaje się zobowiązanie przynajmniej jednostek sektora publicznego, o których mowa w art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), do zaoszczędzenia do dnia 31 grudnia 2015 r., w każdym roku, energii finalnej w ilości nie mniejszej niż 1 % średniego zużycia tej energii przez tę jednostkę w ciągu roku, co odpowiada poziomowi niezbędnemu dla realizacji, nakazanego w dyrektywie, celu indykatywnego w zakresie oszczędności energii. Propozycja, aby jednostki sektora publicznego sporządzały audyt co najmniej raz na 5 lat (a nie raz na 10 lat) uzasadnione jest spodziewanymi oszczędnościami energii oraz środków publicznych w wyniku audytu i podjętych zadań w zakresie oszczędzania energią. Propozycja, aby audyt sporządzany był raz na 10 lat nie koresponduje z minimalnym założonym horyzontem czasowym ustawy (2016). W praktyce, w horyzoncie czasowym do 2016 r. jednostki sektora publicznego nie musiałyby sporządzać audytu energetycznego, gdyż nie minął by okres 10 lat. Tym samym w obecnym brzmieniu zapis Projektu w tym brzmieniu jest normą pustą. W odniesieniu do szczegółowych zapisów, to wyłączenie z obowiązku przeprowadzania audytów, instalacji niewchodzących w skład budynków jest równoznaczne z wyłączeniem z zakresu poprawy efektywności energetycznej szeregu środków, których realizacja może być bardzo ekonomiczna. Zamiast trybu fakultatywnego należałoby wprowadzić obowiązek rozpisania przetargu. Należy także zmienić szyk zdania na poprawny. trzy kolejne lata poprzedzające dany rok kalendarzowy. 3. Jednostka sektora publicznego może zaliczyć nadwyżki zaoszczędzonej energii w ciągu roku na poczet wykonania zadania w latach następnych. 4. Jednostka sektora publicznego sporządza, co najmniej raz na 5 lat audyt efektywności energetycznej eksploatowanych urządzeń technicznych, instalacji lub obiektów o powierzchni powyżej 1000m², których jest właścicielem lub zarządcą. 5. Jeżeli z przeprowadzonego audytu energetycznego, o którym mowa w art. 11, wynika, że jednostka sektora publicznego nie ma możliwości technicznych lub ekonomicznych zaoszczędzenia energii w ilości, o której mowa w ust. 1, jednostka ta realizuje cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią w ilości mniejszej niż określona w ust. 1, stosując co najmniej jeden ze środków poprawy efektywności energetycznej, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 1-3.. Art. 16. 2. W danym roku, Prezes URE jest zobowiązany przeprowadzać kolejne przetargi w szczególności, gdy wartość świadectw efektywności energetycznej, *Członkowie Klimatycznej: Fundacja Aeris Futuro, Fundacja Efektywnego Wykorzystania Energii, Fundacja Ekologiczna Ziemi Legnickiej Zielona Akcja, Liga Ochrony Przyrody, Polska Zielona Sieć, Dolnośląski, Górnośląski, Wielkopolski, Stowarzyszenie Ekologiczne Eko-Unia, Społeczny Instytut, WWF, Zielone Mazowsze.
Art. 18 ust. 2 pkt 1) Art. 19 ust. 2 pkt. 5) oraz art. 21 ust.1 a przetargu w przypadku niewystarczając ej ilości świadectw. Przesunięcie w czasie okresu od którego mogą być realizowane przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej, które mogą być zgłoszone do przetargu. Uwzględnienie w stosownych zapisach liczby mnogiej wyrazu przedsięwzięci e poprzez dodanie słów lub przedsięwzięć. Ten sam efekt można uzyskać modyfikując definicję przedsięwzięci Brak przekonującego uzasadnienia do dopuszczania do zgłaszania do przetargu przedsięwzięć, które zostały zrealizowane przed uchwaleniem lub wejściem w życie ustawy. W sytuacji, gdy przedsięwzięcie zostało już zrealizowane nie ma uzasadnienia dla udzielania temu przedsięwzięciu dodatkowej korzyści w postaci możliwości zgłaszania go przetargu i potencjalnie uzyskanie świadectwa efektywności energetycznej. W przypadku zrealizowanych przedsięwzięć nie spełniona jest zasada tzw. efektu zachęty. Art. 18 ust. 1 dopuszcza zgłaszanie do przetargów przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej, w wyniku których uzyskuje się oszczędność energii ( ) z jednego przedsięwzięcia albo ( ) z przedsięwzięć o jednorodnym charakterze. Niestety w pozostałych zapisach wyraz przedsięwzięcie użyto wyłącznie w liczbie pojedynczej. W celu zachowania spójności oraz logiki zapisów zgodnej z duchem ustawy, wnioskujemy o konsekwentne uwzględnienie w stosownych zapisach również liczby mnogiej wyrazu przedsięwzięcie poprzez dodanie słów lub przedsięwzięć. które mogą być przedstawione do umorzenia w danym roku, nie zapewnia realizacji krajowego celu w zakresie oszczędnego gospodarowania energią, o którym mowa w art. 4. Art. 18 ust. 2 pkt 1) otrzymuje brzmienie: zakończone przed dniem 1 stycznia 2011 r. Zmiany m.in. w : Art. 19 ust. 1. pkt 5) określenie wartości efektu energetycznego (ω) - rozumianego jako stosunek ilości energii zaoszczędzonej średnio w ciągu roku w wyniku realizacji przedsięwzięcia lub przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej, do wartości świadectwa efektywności energetycznej, o której mowa w pkt 2; Art. 21. 1. Potwierdzeniem deklarowanej oszczędności energii wynikającej z przedsięwzięcia lub przedsięwzięć służących poprawie *Członkowie Klimatycznej: Fundacja Aeris Futuro, Fundacja Efektywnego Wykorzystania Energii, Fundacja Ekologiczna Ziemi Legnickiej Zielona Akcja, Liga Ochrony Przyrody, Polska Zielona Sieć, Dolnośląski, Górnośląski, Wielkopolski, Stowarzyszenie Ekologiczne Eko-Unia, Społeczny Instytut, WWF, Zielone Mazowsze.
Art. 34 ust. 1 i ust. 2 a w Art. 3. ust 12. Usunięcie uznaniowości decyzji Prezesa URE w zakresie decydowania o nakładaniu kar pieniężnych. W obecnym brzmieniu przepis ten przyznaje Prezesowi URE olbrzymią władzę uznaniową, gdyż od jego uznania zależeć będzie czy nałoży czy też nie nałoży kary pieniężnej. Jest to rozwiązanie korupcjogenne. Należy podkreślić, że analogiczne kompetencje Prezesa URE dotyczące nadkładania kar pieniężnych, określone w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (np. w odniesieniu do niewypełniania obowiązków z zakresu świadectw pochodzenia z kogeneracji, czy zakupu energii ze źródeł odnawialnych) są skonstruowane jako obowiązki bezwzględnie wiążące a nie uznaniowe. Wyraża się to w sformułowaniu art. 56 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne: Karze pieniężnej podlega, ten kto : efektywności energetycznej, przez podmiot, który wygrał przetarg, o którym mowa w art. 20 ust. 1, jest świadectwo efektywności energetycznej. Również adekwatnie w Art. 19 ust. 2 punkt 3, 4 i 6 oraz Art. 20 ust 1. W art. 34 ust. 1 zwrot Prezes URE może nałożyć zastępuje się zwrotem Prezes URE nakłada. W art. 34 ust. 2 zwrot Prezes URE może nałożyć zastępuje się zwrotem Prezes URE nakłada Ponadto przyjęcie ustawy z obecnym brzmieniem art. 34 ust. 1 i ust. 2 będzie wadliwe z punktu widzenia zapewnienia skuteczności ustawy. Ustawa, która nakłada obowiązki, zaś za ich przestrzeganie przewiduje tylko kary, które mogą (ale nie muszą) być nałożone (lex imperfecta) będzie więc sprzeczna z zasadami techniki prawodawczej. *Członkowie Klimatycznej: Fundacja Aeris Futuro, Fundacja Efektywnego Wykorzystania Energii, Fundacja Ekologiczna Ziemi Legnickiej Zielona Akcja, Liga Ochrony Przyrody, Polska Zielona Sieć, Dolnośląski, Górnośląski, Wielkopolski, Stowarzyszenie Ekologiczne Eko-Unia, Społeczny Instytut, WWF, Zielone Mazowsze.