INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZNEGO HANDLU I UŻYWANIA WYROBÓW PIROTECHNICZNYCH

INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZNEGO HANDLU I UŻYWANIA WYROBÓW PIROTECHNICZNYCH Zagrożenie wynikające ze stosowania materiałów pirotechnicznych wzrasta szczególnie w okresie sylwestrowo-noworocznym. Nie można zapominać, że mimo zapewnień producentów i sprzedawców iż są to materiały całkowicie bezpieczne, mamy do czynienia z materiałami wybuchowymi, których nieumiejętne użycie może doprowadzić do nieszczęścia. Zgodnie zapisami: - rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 lipca 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji, transporcie wewnątrzzakładowym oraz obrocie materiałów wybuchowych, w tym wyrobów pirotechnicznych (Dz. U. z dnia 18 września 2003 r.), - ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego /Dz.U. Nr 117, poz. 1007 z późn. zm/, - rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie wykazu wyrobów pirotechnicznych, na których nabywanie, przechowywanie lub używanie nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia (Dz.U. Nr 158,poz. 1329), wyroby pirotechniczne powinny: 1) być oznakowane znakiem literowym NWP (Nie Wymaga Pozwolenia), oznaczającym, że wyrób jest ujęty w wykazie wyrobów pirotechnicznych których nabywanie, przechowywanie i używanie nie wymaga pozwolenia wojewody, 2) posiadać (umieszczoną na wyrobie) w języku polskim czytelną informację dotyczącą wymogów bezpieczeństwa użytkowania oraz sposobu odpalania wyrobu. 3) obiekt stoisko na którym prowadzi się sprzedaż wyrobów pirotechnicznych powinno być wyposażone w gaśnicę dostosowaną do gaszenia tych wyrobów. 4) osoby prowadzące sprzedaż wyrobów pirotechnicznych powinny być zapoznane z przepisami przeciwpożarowymi oraz zasadami użycia gaśnic i alarmowania służb ratowniczych. Zgodnie z art. 37 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz.U. Nr 67,poz. 679 z późn.zm.) sprzedaż materiałów pirotechnicznych osobom niepełnoletnim podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności W związku z powyższym apelujemy do sprzedawców : 1) Prowadźcie handel wyłącznie materiałami pewnego pochodzenia posiadającymi odpowiednie certyfikaty i dopuszczenia oraz instrukcje w języku polskim. 2) Nie sprzedawajcie wyrobów pirotechnicznych osobom niepełnoletnim. 3) W miarę możliwości pouczajcie kupujących o zasadach bezpiecznego używania wyrobów pirotechnicznych chociażby poprzez wskazanie miejsca umieszczenia instrukcji na wyrobie. 4) Nie przechowujcie w obiekcie nadmiernych ilości wyrobów pirotechnicznych. 5) Zwracajcie uwagę na bezpieczny transport wyrobów pirotechnicznych wewnątrz obiektów. Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Tarnowskich Górach

Wyciągi z przepisów regulujących produkowanie, stosowanie, przechowywanie, transportowanie i sprzedaż wyrobów wybuchowych ( pirotechnicznych). ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ 1) z dnia 9 lipca 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji, transporcie wewnątrzzakładowym oraz obrocie materiałów wybuchowych, w tym wyrobów pirotechnicznych (Dz. U.Nr 163, poz. 1577 z dnia 18 września 2003 r.) 42. 1. Pomieszczenia zakładów pracy, w których prowadzony jest obrót wyrobami pirotechnicznymi widowiskowymi, dzieli się na pomieszczenia: 1) sklepowe - przeznaczone do realizacji bezpośredniej sprzedaży; 2) zaplecza - przeznaczone do przechowywania ilości wyrobów pirotechnicznych widowiskowych ch ciągłość sprzedaży; 3) magazynowe - pomieszczenia przystosowane do składowania wyrobów pirotechnicznych widowiskowych o masie brutto ponad 1.000 kg nieprzerwanie przez okres co najmniej 90 dni w roku. 2. Z zastrzeżeniem ust. 3, w pomieszczeniach sklepowych i pomieszczeniach zaplecza mogą znajdować się wyłącznie wyroby pirotechniczne widowiskowe, oznaczone kodem klasyfikacyjnym 1.4 G i 1.4 S. 3. W pomieszczeniach sklepowych oraz w pomieszczeniach zaplecza mogą być przechowywane wyroby oznaczone kodem klasyfikacyjnym 1.1 G, 1.2 G i 1.3 G w opakowaniach jednostkowych, bądź w opakowaniach kartonowych lub tekturowych o masie brutto co najwyżej 50 kg, jeżeli ilość mieszaniny w jednostkowym wyrobie nie przekracza w: 1) rakietach - 100 g, w tym mieszaniny wywołującej efekt pirotechniczny do 70 g; 2) moździerzach - 40 g; 3) petardach - 5 g; 4) strzelającym konfetti - 10 mg; 5) ogniach bengalskich - 2.500 g; 6) bateriach - 500 g, nie więcej jednak niż do 40 g w pojedynczym wystrzale; 7) innych wyrobach - 50 g w pojedynczym wystrzale. W takim przypadku wyroby te traktuje się jak wyroby pirotechniczne widowiskowe oznaczone kodem klasyfikacyjnym 1.4 G. 43. Pomieszczenia, o których mowa w 42 ust.1 pkt 1 i 2, można lokalizować w obiektach przeznaczonych na cele handlowe, pod warunkiem spełnienia wymagań określonych w 44. 44. Pomieszczenia, o których mowa w 42 ust.1 pkt 1 i 2, można eksploatować, jeżeli: 1) temperatura w pomieszczeniach przy pomiarze na wysokości 1 m od podłogi nie przekracza 30 C (303 K) i zainstalowane są środki techniczne gwarantujące spełnienie tego wymogu; 2) są wyposażone w podręczny sprzęt gaśniczy dostosowany do zagrożenia stwarzanego przez przechowywane wyroby; 3) przechowywane wyroby pirotechniczne posiadają zabezpieczenie przed powstawaniem w nich niekorzystnych przemian chemicznych lub fizycznych, mogących powodować zwiększenie wrażliwości materiału na bodźce, pogorszenie trwałości chemicznej oraz powodujących inicjację wybuchu lub zapłon; 4) posiadają konstrukcję zabezpieczającą przechowywane materiały przed kradzieżą oraz dostępem nieuprawnionych osób; 5) posiadają system wentylacji wyciągowej; 6) posiadają ochronę przed wyładowaniami atmosferycznymi, zgodną z wymaganiami Polskiej Normy dotyczącej zabezpieczeń przed wyładowaniami atmosferycznymi; 7) urządzenia i instalacje elektryczne odpowiadają wymaganiom stawianym urządzeniom instalowanym w miejscach zagrożonych pożarem zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy dotyczącej instalacji elektrycznych w obiektach budowlanych, ch bezpieczeństwo; 8) elementy i przewody grzewcze w pomieszczeniach są rozmieszczone przynajmniej w odległości 1 m od opakowań zawierających wyroby pirotechniczne, a ich temperatura nie przekracza 120 C (393 K); 9) drzwi ewakuacyjne otwierają się na zewnątrz pomieszczenia i posiadają zamki rolkowe, działające w wyniku pchnięcia lub rozsuwają się na zewnątrz; 10) okna służące za wyjścia awaryjne otwierają się na zewnątrz, natomiast otwory okienne posiadają wymiary co najmniej 0,75 m x 0,75 m;

11) wymiary wewnętrzne pomieszczeń zapewniają bezpieczne operowanie opakowaniami składowanych wyrobów oraz swobodne poruszanie się osób kupujących i personelu; 12) półki, regały i inne wyposażenie pomieszczeń są wykonane z materiałów trudno palnych, uniemożliwiających w czasie pożaru tworzenie toksycznych związków, zagrażających zdrowiu lub życiu ludzi. 45. Pomieszczenia, o których mowa w 42 ust. 1 pkt 1 i 2, zalicza się do kategorii MW2, a obiekty, w których są zlokalizowane, zalicza się do klasy MDO. 46. 1. Strefa ochrony obiektu dla pomieszczeń, o których mowa w 42 ust.1 pkt 1 i 2, która jest oddzielną strefą pożarową, powinna obejmować obszar tych pomieszczeń. 2. W strefie ochrony pracodawca nie powinien dopuścić do: 1) używania otwartego ognia; 2) palenia tytoniu; 3) prowadzenia prac spawalniczych; 4) prowadzenia innych prac mogących stworzyć warunki dla zapłonu lub wybuchu zgromadzonych wyrobów pirotechnicznych; 5) gromadzenia i przechowywania materiałów palnych innych niż wynikające z wyposażenia obiektu handlowego. 3. Jeżeli pomieszczenia sklepowe i zaplecza, o których mowa w 42 ust. 1 pkt 1 i 2, stanowiące fragment obiektów handlowych nie są pomieszczeniami wydzielonymi, wówczas w bezpośrednim ich otoczeniu nie należy przechowywać substancji łatwo palnych lub butli zawierających gaz pod ciśnieniem. 47. Wyroby pirotechniczne widowiskowe mogą być przechowywane w pomieszczeniach sklepowych i pomieszczeniach zaplecza w ilościach brutto podanych w poniższej tabeli: Klasyfikacja wyrobu pirotechnicznego Pomieszczenie sklepowe Pomieszczenie zaplecza 1.4 S 1.000 kg 1.000 kg 1.4 G 1.000 kg 1.000 kg 48. Szczegółowe wymagania w stosunku do pomieszczeń magazynowych, o których mowa w 42 ust. 1 pkt 3, określają przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 października 2002 r. w sprawie pomieszczeń magazynowych i obiektów do przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. 49. Pracodawca prowadzący obrót wyrobami pirotechnicznymi, w tym o przeznaczeniu widowiskowym, powinien zapewnić bezpieczeństwo ludzi, mienia i środowiska, a w szczególności: 1) przechowywać wyroby pirotechniczne właściwie opakowane i oznakowane, w ustalonych terminach ważności; 2) opracować i posiadać aktualną instrukcję przechowywania wyrobów pirotechnicznych, obejmującą zasady ich utylizacji, oraz instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy dla wszystkich stanowisk pracy; 3) zapewniać przestrzeganie instrukcji magazynowania wyrobów pirotechnicznych oraz instrukcji bezpieczeństwa i higieny pracy na wszystkich stanowiskach pracy; 4) zapewniać bezpieczny transport wewnątrzzakładowy wyrobów pirotechnicznych; 5) zapewniać ochronę wyrobów pirotechnicznych przed kradzieżą oraz dostępem osób nieupoważnionych; 6) w pomieszczeniach, w których znajdują się wyroby pirotechniczne, nie przechowywać materiałów, narzędzi oraz wyposażenia innego niż określone w instrukcji przechowywania; 7) wykluczyć możliwość wpływu na wyroby pirotechniczne bodźców mogących spowodować wybuch lub zapłon; 8) w pomieszczeniach sklepowych i pomieszczeniach zaplecza prowadzić wyłącznie prace związane z przeznaczeniem tych pomieszczeń; 9) prace mogące doprowadzić do ogrzewania i zapłonu wyrobów pirotechnicznych, w szczególności prace remontowe pomieszczeń, prowadzić wyłącznie po usunięciu wyrobów pirotechnicznych z tych pomieszczeń oraz po potwierdzeniu na piśmie przez upoważnioną przez pracodawcę osobę, że wyroby zostały usunięte; 10) w razie uszkodzenia opakowania rozsypaną zawartość zbierać i neutralizować we właściwy sposób, zgodnie z obowiązującą instrukcją magazynowania; 11) urządzenia elektryczne, sygnalizacyjne, odgromowe oraz inne instalacje znajdujące się w pomieszczeniach i obiektach poddawać kontroli przed dopuszczeniem do eksploatacji, a następnie, raz w roku kontrolować, dokumentując wyniki kontroli pisemnym protokołem;

12) opakowania lub pojemniki z wyrobami pirotechnicznymi przechowywać na półkach, regałach lub w miejscach do tego przeznaczonych oraz układać w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe przemieszczanie się, przewracanie lub deformowanie pod wpływem nadmiernego ciężaru, z zachowaniem możliwości ich przemieszczania zgodnie z potrzebami; 13) w przypadku powstania zagrożenia spowodowanego zainicjowaniem przechowywanych wyrobów pirotechnicznych działać zgodnie z instrukcją postępowania w sytuacji awaryjnej, o której mowa w 50; 14) w pomieszczeniach, w których znajdują się wyroby pirotechniczne, nie używać otwartego ognia. 50. Pracodawca prowadzący obrót wyrobami pirotechnicznymi, w tym o przeznaczeniu widowiskowym, powinien opracować instrukcję postępowania w sytuacji awaryjnej i organizacji akcji ratowniczej, określającą: 1) rodzaj i skalę zagrożeń; 2) sposób postępowania w przypadku awarii i sposób organizacji akcji ratowniczej, ze wskazaniem lokalizacji stosowanych środków gaśniczych; 3) zasady oraz miejsce ewakuacji ludzi; 4) sposób powiadamiania straży pożarnej, Policji lub innych jednostek ratowniczych; 5) sposoby zabezpieczenia miejsca awarii, likwidacji bezpośrednich skutków oraz metody przeciwdziałania rozszerzaniu się skutków awarii. 51. 1. Pracodawca prowadzący obrót wyrobami pirotechnicznymi, w tym o przeznaczeniu widowiskowym, opracowuje karty kwalifikacyjne obiektów, w których prowadzona jest sprzedaż wyrobów pirotechnicznych. 2. Karty kwalifikacyjnej nie opracowuje się dla pomieszczeń sklepowych i zaplecza, w których prowadzi się wyłącznie sezonową sprzedaż, a łączny czas przechowywania wyrobów pirotechnicznych nie przekracza 90 dni w roku. 3. Karta kwalifikacyjna obiektu zagrożonego wybuchem lub spalaniem wyrobów pirotechnicznych, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać: 1) oznaczenie oraz adres przedsiębiorcy; 2) nazwę oraz adres obiektu; 3) schematyczny rysunek obiektu ze wskazaniem podziału na pomieszczenia, usytuowanie dróg dojazdowych i pożarowych, osłon, obwałowań oraz wyjść awaryjnych; 4) określenie przeznaczenia obiektu oraz poszczególnych pomieszczeń; 5) klasyfikację obiektu do kategorii MW2 ze wskazaniem dominujących zagrożeń; 6) klasyfikację obiektu do klasy UZ lub MDO; 7) stwierdzenie o niedopuszczalności występowania w obiekcie lub pomieszczeniach zagrożenia wybuchem mieszanin substancji palnych z powietrzem; 8) podstawowe wymagania w stosunku do konstrukcji obiektu: a) typ konstrukcji obiektu, b) parametry obwałowań, osłon, sztolni, okien, rodzaje szyb okiennych i posadzki, c) lokalizacje i konstrukcje drzwi ewakuacyjnych; 9) informacje dotyczące: a) dopuszczalnego obładowania obiektu masą pirotechniczną zawartą w wyrobach (netto), b) dopuszczalnej liczby osób znajdujących się w obiekcie, c) dopuszczalnych i faktycznych odległości od pobliskich obiektów, d) zasięgu strefy ochrony obiektu i sposobu jej wyznaczania; 10) kod klasyfikacyjny wyrobów pirotechnicznych; 11) wymagania w stosunku do mediów energetycznych, instalacji energetycznych, instalacji gaśniczej, lokalizacji punktów sygnalizacji oraz sposobu uruchamiania instalacji gaśniczej; 12) szczegółowe wymagania w stosunku do urządzeń elektrycznych, osprzętu i instalacji elektrycznych w obiekcie. 52. W pomieszczeniach, o których mowa w 42 ust. 1 pkt 1 i 2, transport wyrobów pirotechnicznych może odbywać się przy użyciu wózków obsługiwanych ręcznie. 53. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do konstrukcji obiektów zbudowanych zgodnie z przepisami obowiązującymi w czasie ich wznoszenia, w których w dniu wejścia w życie rozporządzenia wytwarza i przetwarza się materiały wybuchowe, przy czym ilość i rodzaj materiałów wybuchowych w obiektach powinny odpowiadać wymaganiom określonym w niniejszym rozporządzeniu.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI I PRACY 1) z dnia 29 lipca 2005 r. sprawie wykazu wyrobów pirotechnicznych, na których nabywanie, przechowywanie lub używanie nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia 2) (Dz. U. 158, poz. 1329 z dnia 23 sierpnia 2005 r.) Na podstawie art. 9 ust. 8 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007 i Nr 238, poz. 2019 oraz z 2004 r. Nr 222, poz. 2249) zarządza się, co następuje: 1. 1. Określa się wykaz wyrobów pirotechnicznych, na których nabywanie, przechowywanie lub używanie nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia. 2. Wykaz wyrobów pirotechnicznych, o którym mowa w ust. 1, określony jest w załączniku do rozporządzenia. 3. Zgodność wyrobów pirotechnicznych, o których mowa w ust. 1, z wymogami określonymi w załączniku, o którym mowa w ust. 2, potwierdza producent lub importer. Informację dotyczącą zaliczenia wyrobów do wykazu umieszcza się w instrukcji stosowania wyrobu, dostarczanej każdemu nabywcy. 4. Instrukcja stosowania wyrobu, o której mowa w ust. 3, zawiera co najmniej następujące informacje: 1) sposób odpalania wyrobu; 2) wymogi bezpieczeństwa użytkowania; 3) znak literowy <NWP> oznaczający, że wyrób jest ujęty w wykazie wyrobów pirotechnicznych, których nabywanie, przechowywanie i używanie nie wymaga pozwolenia wojewody. 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 1) Minister Gospodarki i Pracy kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki i Pracy (Dz. U. Nr 134, poz. 1428). 2) Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 17.03.2005 r. pod numerem 2005/0120/PL zgodnie z 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597). ZAŁĄCZNIK WYKAZ WYROBÓW PIROTECHNICZNYCH WIDOWISKOWYCH, NA KTÓRYCH NABYWANIE, PRZECHOWYWANIE LUB UŻYWANIE NIE JEST WYMAGANE UZYSKANIE POZWOLENIA 1) Lp. Rodzaj wyrobu 2) Wymagania dotyczące zawartości mieszaniny Układ podpałowy 1 2 3 4 5 1 Petardy 2 Zestawy petard - serie, karabinki 3 Baterie, wyrzutnie Do 8 g prochu czarnego lub do 5 g innych mieszanin pirotechnicznych o działaniu hukowym Do 50 g prochu czarnego lub 30 g innych mieszanin pirotechnicznych o działaniu hukowym w całym zestawie. Do 2 g prochu czarnego lub 1 g innych mieszanin pirotechnicznych o działaniu hukowym w pojedynczej petardzie wchodzącej w skład zestawu Do 30 g mieszaniny w jednej Konstrukcja i wymogi bezpieczeństwa rozlot fragmentów petardy na odległość powyżej 8 m jednoczesne zadziałanie wszystkich petard wchodzących w skład zestawu oraz rozlot fragmentów petard na odległość powyżej 4 m Średnica wewnętrzna poszczególnej rury co

4 5 6 7 8 9 Bączki, wiry Fontanny, wulkany rurze (lufie), do 2.000 g w całej baterii, w tym nie więcej niż 10 % mieszaniny o działaniu hukowym lub błyskowym Do 20 g mieszaniny, w tym nie więcej niż 3 g masy o działaniu hukowym lub błyskowym Do 1.000 g mieszaniny Do 20 g mieszaniny Samoloty, motyle,, w tym nie pszczółki (latające więcej niż 3 g masy o śmigła) działaniu hukowym lub błyskowym Moździerze, miny (bukiety pirotechniczne) Ognie bengalskie, flary Rakiety ze stabilizatorem i bez 10 Słoneczka 11 Strzelające konfetti 12 13 14 Strzelające kulki, taśmy, cukierki itp. (trzaskające kulki) Dymne świece, kulki dymne itp. Rzymskie świece, ognie Do 40 g w pojedynczym ładunku, w tym nie więcej niż 5 g masy o działaniu hukowym lub błyskowym Do 1.000 g mieszaniny Do 100 g łącznie, w tym do 70 g mieszaniny wywołującej efekt pirotechniczny, w tym nie więcej niż 5 g mieszaniny o działaniu hukowym lub błyskowym Do 700 g mieszaniny Do 10 mg mieszaniny Do 20 g mieszaniny, w tym nie więcej niż 3 g masy o działaniu hukowym lub błyskowym Do 1.000 g mieszaniny Łącznie do 200 g, nie więcej niż 25 g na jeden wystrzał, w tym nie więcej niż 5 g mieszaniny o działaniu hukowym lub błyskowym 15 Zimne ognie Nie określa się Nie określa się najwyżej 30 mm. Konstrukcja zapewniająca stabilność podczas działania baterii, uniemożliwiająca rozrywanie rur oraz wybuch całej wyrzutni wybuch lub rozerwanie obudowy, jeśli tego nie przewidziano w prawidłowym działaniu Konstrukcja zapewniająca stabilność i uniemożliwiająca rozerwanie wyrobu podczas jego działania wybuch lub rozerwanie obudowy, jeśli tego nie przewidziano w prawidłowym działaniu Rura o średnicy wewnętrznej co najwyżej 50 mm, o konstrukcji zapewniającej stabilność moździerza podczas strzału i wytrzymałość uniemożliwiającą jej rozerwanie rozerwanie obudowy lub wybuch wyrobu rozerwanie rakiety przed osiągnięciem zamierzonego pułapu oraz upadkiem na ziemię rozerwanie obudowy lub wybuch wyrobu rozerwanie obudowy rozlot fragmentów wyrobu na odległość powyżej 4 m rozerwanie obudowy Rura o średnicy wewnętrznej co najwyżej 30 mm, o konstrukcji zapewniającej odpowiednią wytrzymałość i uniemożliwiającą jej rozerwanie podczas działania wyrobu Dopuszczone do sprzedaży pod warunkiem uzyskania

16 17 18 19 Rakietki wystrzeliwane z nasadek broni alarmowej lub gazowej Cebulki, diabełki (strzelające kulki) Pirotechnika sceniczna: fontanny, wodospady, świece dymne, ognie bengalskie Lonty prochowe wolnopalne Do 10 g, w tym nie więcej niż 5 g masy o działaniu hukowym lub błyskowym Do 2,5 mg azydku srebra Do 100 g w pojedynczym elemencie wyrobu, bez mieszanin pirotechnicznych o działaniu hukowym Szybkość palenia nie większa niż 10 cm/s Odpalane i miotane za pomocą amunicji hukowej Zadziałanie od uderzenia o twarde podłoże bez opóźnienia Pirotechniczny lub elektryczny 20 Kapiszony, korki Mechaniczny stosownego dopuszczenia, zgodnie z odrębnymi przepisami wybuch w odległości mniejszej niż 5 m od osoby odpalającej i zapewniająca działanie podczas lotu w powietrzu O konstrukcji i sposobie pakowania uniemożliwiającym wybuch całego opakowania rozerwanie lub zapalenie obudowy oraz wybuch wyrobu. W przypadku stosowania w pomieszczeniach zamkniętych sprzedaż pod warunkiem uzyskania stosownego dopuszczenia zgodnie z odrębnymi przepisami Pali się jednostajnie wzdłuż, przez jego długość z zewnętrznym płomieniem Konstrukcja i opakowanie uniemożliwiające jednoczesne zadziałanie wszystkich kapiszonów lub korków w opakowaniu 1) Wymienione w wykazie wyroby pirotechniczne znajdujące się w pomieszczeniach sklepowych oraz pomieszczeniach zaplecza sklepowego traktuje się jako wyroby oznaczone kodem klasyfikacyjnym 1.4 G, jeżeli są przechowywane w opakowaniach jednostkowych lub w opakowaniach kartonowych bądź tekturowych o masie brutto co najwyżej 50 kg. Łączna masa brutto przechowywanych wyrobów pirotechnicznych w pomieszczeniach sklepowych lub pomieszczeniach zaplecza nie może przekraczać ilości określonych w 47 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 lipca 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji, transporcie wewnątrzzakładowym oraz obrocie materiałów wybuchowych, w tym wyrobów pirotechnicznych (Dz. U. Nr 163, poz. 1577). 2) Wymienione w tabeli wyroby pirotechniczne nie mogą zawierać: a) mieszanin i pierwiastków samozapalnych, b) kwasu galusowego oraz jego soli, c) związków arsenu, d) boru, e) tytanu o granulacji poniżej 100 mikrometrów, f) cyrkonu, g) izotiocyjanianów, h) pikrynianów i kwasu pikrynowego, i) związków ołowiu i rtęci, j) fosforu (dopuszczalne jest stosowanie czerwonego fosforu jedynie w draskach podpałowych, kapiszonach, korkach wybuchowych i innych podobnych wyrobach, przy czym całkowita zawartość masy zawierającej fosfor w pojedynczym wyrobie nie może przekraczać 0,08 g), k) chloranów(v) wraz z solami amonowymi, aminami oraz siarczanem(vi) miedzi(ii), l) chloranów(v) w mieszaninach z siarczkiem antymonu(v), siarką, metalami, heksacyjanożelazianem(iii) potasu, a ponadto zawartość chloranu(v) w mieszaninach pirotechnicznych nie może przekraczać 80 %.

USTAWA z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U.67, poz. 679 z dnia 29 czerwca 2001 r.) Rozdział 6 Przepisy karne Art. 36. 1. Kto wykonuje działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją albo wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym bez koncesji lub wbrew warunkom określonym w koncesji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. 2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 3. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 2, orzeka się przepadek materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa albo pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy. Art. 37. Kto sprzedaje wyroby pirotechniczne, wyłączone spod koncesjonowania lub broń, na posiadanie której nie jest wymagane pozwolenie, osobom niepełnoletnim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Art. 38. Kto wbrew obowiązkom określonym w art. 15 pkt 2 i 3 nie dokonuje zawiadomień określonych w tych przepisach, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Art. 39. 1. Kto utrudnia przeprowadzenie przez uprawnione organy kontroli działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawie, o której mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. USTAWA z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego. (Dz. U. Nr 117, poz. 1007 z dnia 25 lipca 2002 r.) Art. 1. Ustawa określa: 1) zasady wydawania oraz cofania pozwoleń na nabywanie oraz przechowywanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, 2) zasadnicze wymagania dla wprowadzanych do obrotu materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, zaliczonych do klasy 1 materiałów niebezpiecznych z wyłączeniem amunicji i wyrobów pirotechnicznych, 3) zasady przemieszczania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego i jego kontroli, z wyłączeniem wyrobów pirotechnicznych, 4) procedury oceny zgodności oraz sposób oznaczania tych materiałów. Art. 4. 1. W rozumieniu ustawy jako materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego klasyfikuje się: 1) substancje i wyroby, które w toku procedury klasyfikacyjnej, o której mowa w załączniku A, nie zostały wyłączone z klasy 1 materiałów niebezpiecznych ze względu na zbyt małą wrażliwość na bodźce inicjujące,

2) materiały wybuchowe w stanie niewybuchowym ujęte w klasie 4.1 materiałów niebezpiecznych, wymienione w załączniku A, jeżeli przez wysuszenie lub przemycie mogą być im przywrócone właściwości wybuchowe, 3) przedmioty ratownicze ujęte w klasie 9 materiałów niebezpiecznych, wymienione w załączniku A, jeżeli zawierają materiały i przedmioty wybuchowe zaliczone do klasy 1 materiałów niebezpiecznych. 2. Materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego lub wyrób wypełniony tym materiałem, budzący wątpliwości ze względu na skład chemiczny, do czasu przeprowadzenia badań klasyfikacyjnych przez jednostkę, o której mowa w ust. 3, uważa się za zaklasyfikowany wstępnie jako materiał wybuchowy. 3. Klasyfikacji substancji lub wyrobu jako materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oraz nadania mu kodu klasyfikacyjnego dokonuje jednostka wyznaczona przez ministra właściwego do spraw gospodarki do prowadzenia badań, klasyfikacji oraz określania warunków dopuszczania do przewozu materiałów niebezpiecznych klas 1, 4.1 i 9, wymienionych w załączniku A. Art. 5. Nabywanie, przechowywanie i używanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, a także prowadzenie prac badawczych przy ich użyciu, następuje w sposób bezpieczeństwo dla życia i zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska. Art. 6. Zasady wydawania i cofania pozwoleń na nabywanie oraz przechowywanie amunicji określają przepisy ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. Nr 53, poz. 549, z 2001 r. Nr 27, poz. 298 i z 2002 r. Nr 74, poz. 676). Art. 7. Zasady wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, w tym sposób ewidencjonowania oraz warunki przechowywania materiałów wybuchowych, wymagania dla pomieszczeń magazynowych, w tym ich warunki lokalizacyjne i niezbędne zabezpieczenia techniczne oraz zabezpieczenia przed dostępem osób nieuprawnionych, określają odrębne przepisy. Art. 8. 1. Nabywanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego jest dozwolone od przedsiębiorcy posiadającego koncesję na wytwarzanie i obrót materiałami wybuchowymi. 2. Zasady udzielania koncesji na obrót materiałami wybuchowymi określają przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej. Art. 63. Kto dokonuje przemieszczenia materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego albo amunicji bez wymaganej zgody, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 3. Art. 64. W razie skazania za przestępstwo, o którym mowa w art. 63, sąd orzeka przepadek materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, amunicji, a także innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa albo pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy. Art. 65. 1. Kto udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli przez uprawnione organy w zakresie przechowywania, posiadania, używania lub przemieszczania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, podlega karze grzywny. 2. Orzekanie w sprawach o czyny określone w ust. 1 następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.