KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia 13.12.2006 KOM(2006) 796 wersja ostateczna Wniosek DECYZJA RADY w sprawie przedłużenia okresu stosowania decyzji 2000/91/WE upoważniającej Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo od art. 17 szóstej dyrektywy Rady (77/388/EWG) w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (przedstawiony przez Komisję) PL PL
UZASADNIENIE 1) KONTEKST WNIOSKU 110 Podstawa i cele wniosku Zgodnie z art. 27 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde z państw członkowskich do wprowadzenia specjalnych środków stanowiących odstępstwo od stosowania przepisów powyższej dyrektywy, w celu uproszczenia procedury poboru podatków oraz zapobieżenia niektórym rodzajom oszustw podatkowych lub omijania opodatkowania. W piśmie, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 22 marca 2006 r., władze Danii wystąpiły z wnioskiem o przedłużenie okresu stosowania obowiązującego odstępstwa od art. 17 ust. 2, 3 i 4 dyrektywy 77/388/EWG, przyznanego decyzją 2000/91/WE (zmienioną decyzją 2003/65/WE). Zgodnie z art. 27 ust. 2 dyrektywy 77/388/EWG, pismem z dnia 4 października 2006 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Danię. Pismem z dnia 5 października 2006 r. Komisja zawiadomiła Danię, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku. W piśmie, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 22 marca 2006 r., władze Szwecji wystąpiły z wnioskiem o przedłużenie okresu stosowania obowiązującego odstępstwa od art. 17 ust. 2, 3 i 4 dyrektywy 77/388/EWG, przyznanego decyzją 2000/91/WE (zmienioną decyzją 2003/65/WE). Zgodnie z art. 27 ust. 2 dyrektywy 77/388/EWG, pismem z dnia 4 października 2006 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Szwecję. Pismem z dnia 5 października 2006 r. Komisja zawiadomiła Szwecję, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku. 120 Kontekst ogólny Dania i Szwecja wprowadziły uproszczone zasady odzyskiwania podatku od wartości dodanej (VAT) związanego z opłatami za korzystanie ze stałego połączenia między obu krajami przez cieśninę Öresund. Wprowadzenie tych zasad uznano za konieczne, gdyż stosowanie przepisów ogólnych w zakresie VAT pociągałoby za sobą zbyt wiele formalności zarówno dla podatników, jak i dla organów administracji. Zgodnie z przepisami ogólnymi, zawartymi w art. 17 szóstej dyrektywy, VAT musi zostać odliczony w państwie członkowskim, w którym podatek ten był należny lub został zapłacony. Ponieważ stałe połączenie przez Öresund jest położone częściowo na terytorium Danii, a częściowo na terytorium Szwecji, podatek VAT związany z opłatą za korzystanie z połączenia należałoby odzyskiwać zgodnie z proporcjami podziału opłat między oba kraje, tj. w 50 % od Danii i w 50 % od Szwecji. W praktyce oznaczałoby to, że podatnicy z siedzibą w Danii lub Szwecji mogliby odzyskać jedynie 50 % VAT poprzez okresowe deklaracje podatkowe VAT składane w państwie członkowskim, w którym mają siedzibę. Zwrot pozostałych 50 % musiałby PL 2 PL
nastąpić przez drugie państwo członkowskie na podstawie wniosku składanego zgodnie z ósmą dyrektywą. Ponadto podatnicy mający siedzibę w państwach członkowskich innych niż Dania i Szwecja byliby zmuszeni do odzyskiwania VAT poprzez składanie dwóch wniosków o zwrot zgodnie z ósmą dyrektywą jednego w Danii, a drugiego w Szwecji. Podobnie podatnicy z państw trzecich musieliby składać wnioski o zwrot podatku zgodnie z trzynastą dyrektywą zarówno w Danii, jak i w Szwecji. Odstępstwo obowiązujące w przypadku Danii i Szwecji upraszcza zasady odzyskiwania podatku VAT. Pozwala ono na złożenie jednego wniosku o zwrot lub odliczenie VAT naliczonego lub zapłaconego w związku z opłatą za korzystanie z połączenia. Uproszczone zasady są następujące: - Podatnicy z siedzibą w Danii i Szwecji mają prawo do odliczenia w okresowej deklaracji podatkowej VAT pełnej kwoty VAT naliczonego z tytułu opłat za korzystanie z połączenia, a więc również tej części, która jest związana z korzystaniem z połączenia na terytorium państwa członkowskiego, w którym nie mają siedziby. - Podatnicy mający siedzibę w państwach innych niż Dania lub Szwecja wnioski o zwrot VAT kierują jedynie do szwedzkich organów skarbowych. Zwrot podatku następuje zgodnie z procedurą określoną w ósmej dyrektywie w przypadku podatników mających siedzibę w innych państwach członkowskich, natomiast zgodnie z procedurą określoną w trzynastej dyrektywie w przypadku podatników mających siedzibę w państwach trzecich. Dania i Szwecja złożyły wnioski w sprawie dalszego przedłużenia okresu stosowania tych uproszczonych zasad. Ponieważ obecne uregulowanie funkcjonuje właściwie, Komisja uważa dalsze przedłużenie za celowe. 130 Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Obowiązujące odstępstwo przyznane Danii i Szwecji w dniu 24 stycznia 2000 r.; jego stosowanie zostało przedłużone dnia 21 stycznia 2003 r. 141 Spójność z polityką i celami Unii w innych dziedzinach Nie dotyczy. 2) KONSULTACJE Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENA WPŁYWU Konsultacje z zainteresowanymi stronami 219 Nie dotyczy. Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej 229 230 Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych. Ocena wpływu Proponowana decyzja służy uproszczeniu procedury odzyskiwania przez podatników PL 3 PL
podatku VAT związanego z opłatami za korzystanie przez nich ze stałego połączenia między Danią i Szwecją przez cieśninę Öresund, powinna w związku z tym przynieść pozytywne efekty ekonomiczne. Wpływ będzie w każdym przypadku ograniczony ze względu na wąski zakres odstępstwa. 3) ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU 305 Krótki opis proponowanych działań Upoważnienie Danii i Szwecji do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo od art. 17 ust. 2, 3 i 4 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG w odniesieniu do prawa do odliczeń przez podatników. 310 Podstawa prawna Artykuł 27 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku. 329 Zasada pomocniczości Wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Wspólnoty. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania. Zasada proporcjonalności Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów: 331 332 Niniejsza decyzja dotyczy upoważnienia przyznanego dwóm państwom członkowskim w odpowiedzi na ich wniosek i nie stanowi jakiegokolwiek zobowiązania. Biorąc pod uwagę ograniczony zakres odstępstwa, środek specjalny jest proporcjonalny do wyznaczonego celu. Wybór instrumentów 341 342 Proponowane instrumenty: inne. Inne instrumenty byłyby niewłaściwe z następujących względów: Zgodnie z art. 27 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, odstępstwo od wspólnych zasad dotyczących podatku od wartości dodanej jest możliwe jedynie po uzyskaniu upoważnienia Rady, stanowiącej jednogłośnie na wniosek Komisji. Decyzja Rady jest jedynym właściwym instrumentem, ponieważ może być skierowana do jednego państwa członkowskiego. 4) WPŁYW NA BUDŻET PL 4 PL
409 Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet Wspólnoty. 5) INFORMACJE DODATKOWE Klauzula przeglądu/weryfikacji/wygaśnięcia 533 Wniosek zawiera klauzulę wygaśnięcia. PL 5 PL
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie przedłużenia okresu stosowania decyzji 2000/91/WE upoważniającej Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo od art. 17 szóstej dyrektywy Rady (77/388/EWG) w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (Tylko wersje duńska i szwedzka są autentyczne) RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, uwzględniając szóstą dyrektywę Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 1, w szczególności jej art. 27 ust. 1, uwzględniając wniosek Komisji, a także mając na uwadze, co następuje: (1) W pismach, które wpłynęły do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 22 marca 2006 r., władze Danii i Szwecji wystąpiły z wnioskami o przedłużenie okresu stosowania odstępstwa przyznanego obu krajom decyzją Rady 2000/91/WE z dnia 24 stycznia 2000 r. upoważniającą Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo od art. 17 szóstej dyrektywy Rady (77/388/EWG) w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych 2. (2) Zgodnie z art. 27 ust. 2 dyrektywy 77/388/EWG, pismem z dnia 4 października 2006 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wnioskach złożonych przez Danię i Szwecję. Pismem z dnia 5 października 2006 r. Komisja zawiadomiła Danię i Szwecję, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosków. (3) Wnioski te dotyczą zasad odzyskiwania podatku od wartości dodanej (zwanego dalej podatkiem VAT) związanego z opłatami za korzystanie ze stałego połączenia między Danią i Szwecją przez cieśninę Öresund. Zgodnie z przepisami VAT dotyczącymi miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami, część podatku VAT 1 2 Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/69/WE (Dz.U. L 221 z 12.8.2006, str. 9). Dz.U. L 28 z 3.2.2000, str. 38. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2003/65/WE (Dz.U. L 25 z 30.1.2003, str. 40). PL 6 PL
związanego z opłatami za korzystanie z tego połączenia przypada na Danię, a część na Szwecję. (4) W drodze odstępstwa od przepisów art. 17 dyrektywy 77/388/EWG, w brzmieniu określonym w art. 28f tej dyrektywy, zgodnie z którymi podatnicy muszą skorzystać z prawa do odliczenia lub zwrotu podatku VAT w tym państwie członkowskim, w którym podatek został zapłacony, Dania i Szwecja zostały upoważnione do wprowadzenia środka specjalnego umożliwiającego podatnikom odzyskanie podatku od organów skarbowych tylko jednego z tych państw. (5) Upoważnienie przyznane decyzją 2000/91/WE wygasa z dniem 31 grudnia 2006 r. Ponieważ przed tym terminem nie będzie możliwe przyjęcie przepisów na podstawie przedstawionego przez Komisję wniosku w sprawie dyrektywy Rady 3 zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG w odniesieniu do przepisów określających prawo do odliczenia VAT na podstawie art. 17 ust. 6 akapit pierwszy dyrektywy 77/388/EWG, oraz biorąc pod uwagę, że sytuacja prawna oraz stan faktyczny uzasadniające udzielenie tego upoważnienia nie uległy zmianie, okres obowiązywania upoważnienia powinien zostać przedłużony. (6) Odstępstwo nie ma negatywnego wpływu na zasoby własne Wspólnoty z tytułu podatku VAT, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Artykuł 2 decyzji 2000/91/WE otrzymuje brzmienie: Artykuł 2 Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r. Artykuł 2 Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Danii i do Królestwa Szwecji. Sporządzono w Brukseli, dnia [ ] r. W imieniu Rady Przewodniczący 3 Dz.U. C 219 z 15.7.1998, str. 16. PL 7 PL