Sieci szerokopasmowe rola samorządów wynikająca z przepisów Megaustawy 2009 Michał Półtorak Dyrektor Delegatury UKE w Zielonej Górze e-mail: m.poltorak@uke.gov.pl
1. Wstęp Sieci szerokopasmowe stanowią fundament społeczeństwa informacyjnego XXI wieku. Możliwość dostępu, przetwarzania i przesyłania wszelkich informacji w postaci cyfrowej, 24 godziny na dobę stanowi siłę napędową umożliwiającą dynamiczny rozwój gospodarczy każdego kraju. Zgodnie z definicją Komisji Europejskiej za sieć szerokopasmową uważa się łącze o przepustowości 144 kbit/s wzwyż. Z pozycji użytkownika końcowego pojęcie dostęp szerokopasmowy oznacza komunikację, która pozwala na szybki dostęp i wymianę aplikacji biznesowych, usług społecznych oraz treści medialnych przy użyciu szerokiej gamy przewodowych i bezprzewodowych sieci dostępu.
Usługi dostępne dzięki sieciom szerokopasmowym
2. Technologie dostępu szerokopasmowego Z punktu widzenia zapewnienia dostępu szerokopasmowego technologie dostępu można podzielić na dwie kategorie: Technologie przewodowe: kabel telekomunikacyjny; światłowód; komunikacja przez linie energetyczne; Technologie bezprzewodowe: technologia satelitarna; technologia 3G; technologia WLAN; technologia WiMAX; Podział ten nie jest podziałem wyczerpującym wszystkie spotykane technologie, wskazuje jednak na główne cechy każdej z nich w celu ułatwienia oceny przydatności technologii na potrzeby lokalnego lub regionalnego projektu wdrażania dostępu szerokopasmowego.
3. Dostępność usług szerokopasmowych w Polsce Na tle innych państw członkowskich Unii Europejskiej jeszcze na koniec roku 2007 Polska plasowała się na przedostatnim miejscu, ze wskaźnikiem penetracji o wartości zaledwie 8,4%, tj. niemal dwuipółkrotnie niższym niż średnia dla UE. W wyniku podejmowanych dotychczas działań, w roku 2008 doszło do poprawy omawianych wskaźników. Średnia wartość wskaźnika penetracji usług szerokopasmowych w UE w styczniu 2009 r. wzrosła do 22,9%. Wskaźnik penetracji dla Polski wzrósł w tym samym okresie do 13,2%, co zmieniło również pozycję Polski względem pozostałych państw członkowskich UE (z 26-tego na 24-te miejsce). Europejskim liderem pozostaje Dania, z penetracją na poziomie 37,3%.
4. Ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych Megaustawa 2009 Istotnym elementem Planu stabilności i rozwoju wzmocnienie gospodarki Polski wobec światowego kryzysu finansowego jest zwiększenie popytu inwestycyjnego w sektorze telekomunikacji, w szczególności poprzez działania mające na celu przyśpieszenie inwestycji współfinansowanych ze środków UE oraz zniesienie barier dla inwestycji w infrastrukturę teleinformatyczną, by zapewnić ogólnopolski dostęp do Internetu szerokopasmowego. Celowi temu ma służyć przyjęta przez Sejm w dniu 7 maja 2010 r. ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych Megaustawa 2009.
5. Cel ustawy Celem ustawy jest unowocześnienie gospodarki poprzez rozwój usług i sieci szerokopasmowych, a w szczególności: wspieranie równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie budowy i dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej; stworzenie warunków rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym poprzez likwidację barier w procesie inwestycyjnym, poprawę dostępu do gruntów, budynków na potrzeby inwestycji telekomunikacyjnych oraz wykorzystanie istniejącej infrastruktury; zaspokojenie potrzeb rozwoju telekomunikacji w procesie budowlanym i planowania przestrzennego; aktywizacja jednostek samorządu terytorialnego, a także podmiotów wykonujących zadania z zakresu użyteczności publicznej w zakresie inwestycji związanych z telekomunikacją.
6. Zadania i rola jednostek samorządu terytorialnego Jednostka samorządu terytorialnego może w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej: 1) budować lub eksploatować infrastrukturę telekomunikacyjną i sieci telekomunikacyjne oraz nabywać prawa do infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych; 2) dostarczać sieci telekomunikacyjne lub zapewniać dostęp do infrastruktury telekomunikacyjnej; 3) świadczyć, z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych, usługi na rzecz: przedsiębiorców telekomunikacyjnych; podmiotów wykonujących zadania z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa; użytkowników końcowych - w zakresie i na warunkach określonych w ustawie;
7. Warunki prowadzenia działalności telekomunikacyjnej przez jednostki samorządu terytorialnego (1) Jednostki samorządu terytorialnego wykonują działalność telekomunikacyjną: przy zachowaniu spójności z innymi sieciami telekomunikacyjnymi; w sposób przejrzysty i nie zakłócający rozwoju równoprawnej i skutecznej konkurencji na rynkach telekomunikacyjnych; przy uwzględnieniu, w możliwie najszerszym zakresie, Komunikatu Komisji - Wytyczne wspólnotowe w sprawie stosowania przepisów dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do szybkiego wdrażania sieci szerokopasmowych (Dz.Urz. UE C Nr 235 z 30.09.2009, str. 7).
Warunki prowadzenia działalności telekomunikacyjnej przez jednostki samorządu terytorialnego (2) przy wykonywaniu przez JST działalności w zakresie telekomunikacji mają zastosowanie przepisy o pomocy publicznej; działalność w zakresie telekomunikacji należy do zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego; JST wykonuje działalność w zakresie telekomunikacji na podstawie uchwały organu stanowiącego; informację o podjęciu działalności w zakresie telekomunikacji ogłasza się na stronie internetowej jednostki samorządu terytorialnego i w siedzibie tej jednostki oraz przekazuje Prezesowi UKE;
Dziękuję za uwagę Gorzów Wlkp., dnia 26.05.2010 r.