Systemy nadzoru: Nadzór publikacyjny Nadzór koncesyjno normatywny Instytucje nadzoru i kontroli rynku ubezpieczeń Nadzór materialny (w tym nadzór finansowy) PIU KNF Nadzór ubezpieczeniowy UFG brokerzy Zakłady ubezpieczeń agenci PBUK RzU Banki (bankassurance) Do 1996 funkcję nadzoru sprawował Minister Finansów Od 1996 do końca marca 2002 roku był to Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń. Urząd ten po połączeniu z Urzędem Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi przekształcił się w Komisję Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych (KNUiFE). Od 19 września 2006 KNUIFE została wchłonięta przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF) Ubezpieczający / ubezpieczeni Główny cel nadzoru: ochrona interesów osób ubezpieczonych Ochrona rynku ubezpieczeniowego (zapobieganie sytuacji, w której zakład ubezpieczeń nie będzie w stanie wypłacać naleŝnych świadczeń) - kaŝdy zakład ubezpieczeń musi uzyskać stosowne zezwolenie KNF na rozpoczęcie działalności (sprawdzane jest, czy: załoŝyciele towarzystwa dysponują odpowiednim zapleczem kapitałowym oraz kwalifikacjami do prowadzenia działalności ubezpieczeniowej) 1
- w czasie działalności: KNF (KNUiFE) ma uprawnienia do stałego monitorowania działalności oraz doraźnego uzyskiwania informacji o zakładach ubezpieczeń, z których najwaŝniejsze są: cykliczne otrzymywanie kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych prawo do wprowadzenia obowiązku sporządzania sprawozdań finansowych częstszych niŝ kwartalne w sytuacjach szczególnych prawo do przeprowadzania kontroli w siedzibach zakładów ubezpieczeń Obowiązki z.u.: konieczność zawiadamiania organu nadzoru o nabyciu udziałów lub akcji w niektórych istotnych z punktu widzenia bezpieczeństwa sytuacjach, jak np. nabywanie więcej niŝ 10% akcji danego przedsiębiorcy, dokonywanie lokat w przedsiębiorstwach, od których zakład ubezpieczeń jest zaleŝny, moŝliwość uzyskania w dowolnym czasie od zakładu ubezpieczeń wyjaśnień i informacji dotyczących jego funkcjonowania, w przypadkach zagraŝających bezpieczeństwu ubezpieczonych prawo przewiduje: wydawanie zaleceń dostosowania działalności do stanu zgodnego z prawem, wprowadzenie ograniczeń w lokowaniu środków zakładu ubezpieczeń, nałoŝenie obowiązku opracowania planu określonych działań naprawczych, takich jak przygotowanie planu krótkoterminowego podwyŝszenia środków własnych, Z.U. muszą uzyskać zgodę na: nakładanie kar pienięŝnych, wprowadzenie zarządu komisarycznego, moŝliwość wnioskowania o cofnięcie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie jednej, kilku lub wszystkich grup ubezpieczeń. przeniesienie portfela ubezpieczeń, zaliczenie do środków własnych niektórych kategorii aktywów, czasowe uznanie niektórych kategorii aktywów za aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych 2
Obok nadzoru nad działalnością zakładów ubezpieczeń KNF (KNUiFE) sprawuje nadzór nad pośrednikami ubezpieczeniowymi. Nadzór nad działalnością agentów ubezpieczeniowych wykonywany jest pośrednio, poprzez nadzór nad działalnością zakładów ubezpieczeń (zgodnie z ustawą z. u. odpowiada za działalność agenta, który w jego imieniu wykonuje czynności). Nadzór na działalnością brokerów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych sprawowany jest bezpośrednio poprzez: organizację egzaminów, wydawanie i cofanie zezwoleń, kontrole działalności. KNF prowadzi jawny i dostępny dla osób trzecich rejestr pośredników ubezpieczeniowych. Nadzór nad działalnością ubezpieczeniową uzupełniony jest przez weryfikację osób pełniących funkcję aktuariusza w zakładach ubezpieczeń. Zadaniem aktuariuszy jest ustalanie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, kontrolowanie aktywów na pokrycie tych rezerw wyliczanie marginesu wypłacalności i inne istotne funkcje z zakresu matematyki ubezpieczeniowej. ustawa o działalności ubezpieczeniowej nakłada obowiązek zdania egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną dla Aktuariuszy. Organizację egzaminów oraz prowadzenie rejestru aktuariuszy powierzono KNF (KNUiFE). Rzecznik Ubezpieczonych reprezentuje interesy ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia oraz członków funduszy emerytalnych i uczestników pracowniczych programów emerytalnych Z głosem doradczym uczestniczy w posiedzeniach KNF. Do jego zadań naleŝy: reprezentowanie i ochrona konsumenckich interesów ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia, reprezentowanie i ochrona interesów członków otwartych funduszy emerytalnych oraz uczestników pracowniczych programów emerytalnych, opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących ubezpieczeń, funduszy emerytalnych i pracowniczych programów emerytalnych, informowanie organu nadzoru o dostrzeŝonych nieprawidłowościach w działalności zakładów ubezpieczeń, funduszy emerytalnych i pracowniczych programów emerytalnych, Tworzenie moŝliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między ubezpieczającymi, ubezpieczonymi, uposaŝonymi lub uprawnionymi z umów ubezpieczenia Występowanie do Sądu NajwyŜszego o podjęcie uchwały mającej na celu interpretację przepisów prawnych budzących wątpliwości lub których stosowanie wywołało rozbieŝności w orzecznictwie 3
Sąd polubowny przy Rzeczniku Ubezpieczonych inicjowanie i prowadzenie działalności edukacyjno-informacyjnej w zakresie ubezpieczeń, działalności funduszy emerytalnych oraz funkcjonowania pracowniczych programów emerytalnych. Funkcję Rzecznika Ubezpieczonych sprawował (do 10.11.2007) dr Stanisław Rogowski www.rzu.gov.pl Działalność sądu polubownego przewiduje dwa tryby rozstrzygania sporów: - postępowanie polubowne zakończone wyrokiem lub ugodą przed sądem - postępowanie mediacyjne z udziałem mediatora wyznaczonego wspólnie przez strony spośród arbitrów sądu Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zrzesza zakłady ubezpieczeń, które prowadzą działalność w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych (za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów poza granicami kraju) Przedmiotem działalności PBUK jest m.in.: wystawianie dokumentów ubezpieczeniowych waŝnych w innych krajach, zawieranie umów z zagranicznymi biurami ubezpieczeń komunikacyjnych o wzajemnym uznawaniu dokumentów ubezpieczeniowych, organizowanie likwidacji lub bezpośrednia likwidacja szkód spowodowanych na terytorium RP przez pojazdy z rejestracją zagraniczną, posiadające waŝne dokumenty ubezpieczeniowe wystawione przez zagraniczne biura ubezpieczeń komunikacyjnych. określanie zasad i trybu dystrybucji dokumentów ubezpieczeń granicznych, a w szczególności ustalanie wzorów tych dokumentów oraz ich ewidencjonowanie. Zielona Karta Od 1 maja 2004 roku wszystkie umowy ubezpieczenia OC z mocy prawa rozszerzyły zakres ochrony ubezpieczeniowej na terytoria: Austrii, Belgii, Chorwacji, Cypru, Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Islandii, Lichtensteinu, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Malty, Niemiec, Norwegii, Polski, Portugalii, Słowenii, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, Węgier, Wielkiej Brytanii, Włoch oraz Bułgarii i Rumuni (od 01.08.2007). Dokument Zielonej Karty wymagany jest na terytoriach: Albanii, Andory, Białorusi, Bośni i Hercegowiny, Iranu, Izraela, Macedonii, Maroka, Mołdawii, Serbii i Czarnogóry, Tunezji, Turcji, Ukrainy 4
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny Do zadań Funduszu naleŝy zaspokajanie roszczeń z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, za szkody powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: 1) na osobie, gdy szkoda została wyrządzona w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu mechanicznego lub kierującego pojazdem mechanicznym, a nie ustalono ich toŝsamości; 2) w mieniu, w przypadku szkody, w której równocześnie u któregokolwiek uczestnika zdarzenia nastąpiła śmierć, naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, trwający dłuŝej niŝ 14 dni, a szkoda została wyrządzona w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu mechanicznego lub kierującego pojazdem mechanicznym, a nie ustalono ich toŝsamości. W przypadku szkody w pojeździe mechanicznym świadczenie Funduszu podlega zmniejszeniu o kwotę stanowiącą równowartość 300 euro, ustalaną przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu ustalenia odszkodowania; 3) w mieniu i na osobie, gdy: a) posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, b) posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, zarejestrowanego za granicą na terytorium państwa, którego biuro narodowe jest sygnatariuszem Jednolitego Porozumienia między Biurami Narodowymi Regulaminu Wewnętrznego, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, a pojazd mechaniczny był pozbawiony znaków rejestracyjnych, bądź znaki te nie były, w momencie zdarzenia, przydzielone temu pojazdowi przez właściwe władze, c) rolnik, osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie domowym lub osoba pracująca w jego gospodarstwie rolnym wyrządzili szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź teŝ utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia, a rolnik nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC rolników. Do zadań Funduszu naleŝy takŝe zaspokajanie roszczeń z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody, gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, gdy państwem członkowskim umiejscowienia ryzyka jest Rzeczpospolita Polska (30 dni od sprzedaŝy samochodu z innego państwa do Polski), jeŝeli szkoda ma miejsce na terytorium innego państwa do wypłaty odszkodowania jest właściwy PBUK. JeŜeli poszkodowany, w przypadku szkody w mieniu, moŝe zaspokoić roszczenie na podstawie umowy ubezpieczenia dobrowolnego, Fundusz wyrównuje szkodę w części, w której nie moŝe być zaspokojona, wraz z uwzględnieniem utraconych zniŝek składki oraz prawa do zniŝek składki Uprawniony do odszkodowania zgłasza swoje roszczenia do Funduszu przez którykolwiek zakład ubezpieczeń wykonujący działalność ubezpieczeniową w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe Zakład ubezpieczeń nie moŝe odmówić przyjęcia zgłoszenia szkody. Fundusz jest obowiązany zaspokoić roszczenie w terminie 30 dni licząc od dnia otrzymania akt szkody od zakładu ubezpieczeń lub syndyka upadłości. W przypadku ogłoszenia upadłości zakładu ubezpieczeń do zadań UFG naleŝy równieŝ zaspokajanie roszczeń osób uprawnionych z tytułu umów ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i OC rolników, oraz z tytułu umów ubezpieczenia na Ŝycie w wysokości 50 % wierzytelności ( nie więcej jednak niŝ kwota będąca równowartością w złotych 30 tys. EUR ). 5
Funkcja informacyjna: Do zadań Funduszu jako ośrodka informacji naleŝy: 1. prowadzenie rejestru umów ubezpieczenia OC i AC, zawierającego: Dane dotyczące zawartych umów ubezpieczenia OC i AC Dane posiadacza pojazdu Dane o pojeździe 2. Fundusz gromadzi dane zawierające informacje dotyczące uczestników zdarzenia powodującego odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia OC i AC posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmujące: 1) markę i numer rejestracyjny pojazdów, uczestniczących w zdarzeniu; 2) imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL lub nazwę, adres siedziby i numer REGON posiadacza pojazdu uczestniczącego w zdarzeniu; 3) imię i nazwisko oraz numer PESEL kierującego pojazdem uczestniczącym w zdarzeniu 4) datę i miejsce zdarzenia; 5) rodzaj szkody (szkoda na osobie, szkoda całkowita w pojeździe, szkoda częściowa w pojeździe, szkoda w mieniu poza pojazdem); 6) dane osoby poszkodowanej lub uprawnionej, 7) datę zgłoszenia roszczenia odszkodowawczego; 8) datę i wysokość wypłaty odszkodowania lub świadczenia albo datę odmowy wypłaty odszkodowania lub świadczenia. Dane przekazywane są do Funduszu przez zakłady ubezpieczeń drogą elektroniczną i przechowywane są przez Fundusz przez okres 11 lat. Fundusz udostępnia zgromadzone dane, 1) poszkodowanemu lub uprawnionemu z prawem wglądu we własne akta szkodowe albo innemu podmiotowi, jeŝeli mają oni interes prawny w uzyskaniu tych danych w związku z zaistniałą szkodą, w zakresie dotyczącym ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów; 1a) posiadaczowi pojazdu mechanicznego, który zawarł umowę ubezpieczenia OC, w zakresie danych dotyczących zgłoszenia roszczeń i wypłaty odszkodowań z tytułu umowy ubezpieczenia OC zawartej przez tego posiadacza, w związku ze zdarzeniami skutkującymi odpowiedzialnością tego posiadacza albo ich braku, za okres 5 lat licząc wstecz od dnia, w którym posiadacz pojazdu mechanicznego wystąpił o udostępnienie danych; 2) Rzecznikowi Praw Obywatelskich; 3) organowi nadzoru; 4) zakładom ubezpieczeń; 5) Polskiemu Biuru Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w zakresie dotyczącym ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów; 6) Rzecznikowi Ubezpieczonych; 7) Polskiej Izbie Ubezpieczeń; 8) organowi prowadzącemu centralną ewidencję pojazdów drogą teletransmisji danych, w zakresie dotyczącym ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów; 9) sądowi lub prokuraturze, o ile są niezbędne w toczącym się postępowaniu. Polska Izba Ubezpieczeń Fundusz wydaje zaświadczenia w terminie 15 dni od zgłoszenia Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny jest organem uprawnionym do kontroli spełnienia obowiązku ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych i OC rolników. Na podmioty nie dopełniające ustawowego obowiązku ubezpieczenia Fundusz nakłada i egzekwuje opłaty przewidziane w art. 88 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Finansowanie Fundusz realizuje swoje zadania z dochodów, które głównie stanowią: wpłaty zakładów ubezpieczeń, prowadzących działalność w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz rolników posiadających gospodarstwa rolne; wysokość składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń określa Minister Finansów, wpływy z opłat od osób fizycznych i prawnych, które nie dopełniły obowiązku zawarcia umowy obowiązkowego ubezpieczenia, wpływy z tytułu roszczeń regresowych. jest organizacją ubezpieczeniowego samorządu gospodarczego. PrzynaleŜność zakładów ubezpieczeń do Izby jest obowiązkowa i powstaje z chwilą podjęcia przez zakład działalności ubezpieczeniowej. Do zadań Izby naleŝy m.in.: reprezentowanie zakładów ubezpieczeń wobec organów władzy i administracji państwowej oraz podejmowanie działań w celu ochrony ich interesów, wyraŝanie opinii o projektach aktów prawnych dotyczących działalności ubezpieczeniowej oraz współdziałanie na wniosek właściwych podmiotów przy ich opracowywaniu, współdziałanie z organizacjami i stowarzyszeniami krajowymi i zagranicznymi w zakresie ubezpieczeń, stwarzanie moŝliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między członkami Izby. Pośrednictwo ubezpieczeniowe 6
Agent ubezpieczeniowy Pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu czynności faktycznych i prawnych związanych z zawarciem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia MoŜe być realizowane przez agentów i brokerów ubezpieczeniowych Przedsiębiorca wykonujący działalność agencyjną na podstawie umowy agencyjnej zawartej z zakładem ubezpieczeń W przypadku prowadzenia przez podmioty gospodarcze działalności agencyjnej musi być ona wykonywana przez osoby fizyczne, które posiadają przewidziane w przepisach uprawnienia Agent moŝe czynności agencyjne wykonywać osobiście lub moŝe posłuŝyć się osobami fizycznymi posiadającymi zezwolenie na wykonywanie czynności agencyjnych Działalność agencyjna to: Pozyskiwanie klientów Wykonywanie czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia umowy ubezpieczenia Zawieranie umów ubezpieczenia Uczestniczenie w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, w sprawach o odszkodowanie Wymagania wobec agenta ubezpieczeniowego: 1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych; 2) nie była prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo: przeciwko Ŝyciu i zdrowiu, wymiarowi sprawiedliwości, ochronie informacji, wiarygodności dokumentów, mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, skarbowe, 3) daje rękojmię naleŝytego wykonywania czynności agencyjnych; 4) posiada co najmniej średnie wykształcenie; 5) odbyła szkolenie prowadzone przez zakład ubezpieczeń zakończone zdanym egzaminem. 7
Cechy charakterystyczne agenta: działa jako reprezentant ubezpieczyciela związany jest z zakładem ubezpieczeń umową agencyjną, zawieraną z reguły na czas nieograniczony reprezentuje on interesy zakładu ubezpieczeń jest on pełnomocnikiem zakładu w zakresie zawierania umów ubezpieczenia wszelkie skutki czynności prawnych dokonanych przez agenta w tym zakresie przejmuje na siebie zakład ubezpieczeń Multiagent Agent działający na rzecz więcej niŝ jednego zakładu ubezpieczeń w jednym dziale ubezpieczeń odpowiada za szkody powstałe z tytułu wykonywania tych czynności wyrządzone klientowi, ubezpieczającemu, ubezpieczonemu lub osobie uprawnionej z umowy ubezpieczenia. Musi posiadać ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej (suma gwarancyjna min.: 1 mln euro / jedno zdarzenie i 1,5 mln euro na wszystkie zdarzenia) Bezpośrednią kontrolę nad działalnością agentów sprawuje z.u. KNUiFE moŝe kontrolować z.u. w zakresie korzystania z usług agentów Agent musi okazać klientowi: - Pełnomocnictwo od z.u, które określa w szczególności: 1) zakres działalności agenta ubezpieczeniowego, ze wskazaniem działu i grup ubezpieczeń; 2) wysokość maksymalnej sumy ubezpieczenia, na jaką agent ubezpieczeniowy moŝe zawrzeć jedną umowę ubezpieczenia; 3) obszar działalności agenta ubezpieczeniowego. Działalność agencyjna przedsiębiorcy jako uzupełnienie do podstawowej działalności: np. biura podróŝy (ubezpieczenia w podróŝy), dealerzy samochodowi (ubezpieczenia komunikacyjne) - Musi poinformować, czy działa na rzecz jednego, czy więcej z.u. i podać ich nazwy (na Ŝądanie klienta) - jeŝeli w imieniu agenta działa inna osoba dokument upowaŝniający do działania w imieniu agenta - Zezwolenie na wykonywanie czynności agencyjnych 8
Art. 3. (ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym) 1. (uchylony). 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego, jeŝeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1) umowa ubezpieczenia, której zawarcia lub wykonania dotyczą czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, wymaga wiedzy jedynie w zakresie oferowanej ochrony ubezpieczeniowej oraz nie jest umową ubezpieczenia na Ŝycie ani umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej; 2) podstawową działalnością przedsiębiorcy nie jest działalność w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego; 3) umowa ubezpieczenia, której zawarcia lub wykonania dotyczą czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, jest zawierana jako uzupełnienie dostarczanych przez przedsiębiorcę towarów lub świadczonych usług i pokrywa następujące ryzyka: a) zniszczenia, utraty lub uszkodzenia tych towarów lub b) uszkodzenia lub utraty bagaŝu oraz inne ryzyka związane z usługami w zakresie podróŝy oferowanymi przez przedsiębiorcę, w tym objęte ubezpieczeniem na Ŝycie lub ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej; 4) wysokość rocznej składki naleŝnej z tytułu umowy ubezpieczenia, a w przypadku umowy ubezpieczenia grupowego wysokość rocznej składki opłacanej przez ubezpieczającego, nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 500 euro, obliczonej w złotych według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w tabeli kursów nr 1 kaŝdego roku, a czas trwania umowy ubezpieczenia nie przekracza 5 lat. Broker ubezpieczeniowy Działalność brokerska polega na zawieraniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia w imieniu ubezpieczającego lub na pośredniczeniu przy zawieraniu umów ubezpieczenia na rzecz ubezpieczonego. Cechy charakterystyczne: broker jest niezaleŝnym pośrednikiem ubezpieczeniowym działa nieodpłatnie w imieniu i na zlecenie ubezpieczającego, a nie zakładu ubezpieczeń. Podstawą prawną łączącą brokera ubezpieczeniowego z ubezpieczającym jest umowa zlecenia lub umowa o świadczenie usług, zawarta na podstawie przepisów kodeksu handlowego nie moŝe pozostawać w stosunku pracy z jakimkolwiek zakładem ubezpieczeniowym, ani być stroną umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, których przedmiotem jest pośredniczenie w imieniu zakładu ubezpieczeń w ramach świadczonych usług ma obowiązek słuŝyć ubezpieczającemu fachową radą, co do wyboru najlepszych warunków ubezpieczenia w konkretnym przypadku, zakresu ochrony ubezpieczeniowej i wyboru ubezpieczyciela (ma obowiązek przed zawarciem umowy ubezpieczenia udzielić na piśmie porady, w oparciu o rzetelną analizę ofert w liczbie wystarczającej do opracowania rekomendacji najwłaściwszej umowy ubezpieczenia oraz pisemnie wyjaśnić podstawy, na których opiera się rekomendacja; Wymagania wobec brokera: broker uzgadnia z ubezpieczającym kwestię wyboru ubezpieczyciela pozostaje w stałym kontakcie z ubezpieczającym, informuje na bieŝąco o podejmowanych czynnościach w sprawach dotyczącej ubezpieczenia reprezentuje ubezpieczonego przy likwidacji szkód Bezpośrednią kontrolę nad brokerami sprawuje KNUiFE uzyskanie zezwolenia wydanego przez organ nadzoru Min. 3 letnie doświadczenie zawodowe w dziedzinie ubezpieczeń Osoba fizyczna musi: - spełniać wymagania stawiane wobec agenta ubezpieczeniowego - zdać egzamin przed Komisją Egzaminacyjną dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych - dawać rękojmię naleŝytego prowadzenia działalności brokerskiej 9
Osoba prawna musi: członkowie zarządu muszą dawać rękojmię naleŝytego prowadzenia działalności brokerskiej, a co najmniej połowa z nich musi spełniać warunki określone dla osób fizycznych Broker musi zawrzeć umowę ubezpieczenia OC z tytułu prowadzenia działalności brokerskiej. Wynagrodzenie brokera stanowi prowizja kurtaŝ, której podstawą naliczania jest składka ubezpieczeniowa. Prowizję wypłaca zakład ubezpieczeń, a podstawą wypłaty są porozumienia zawarte między brokerami ubezpieczeniowymi a zakładami ubezpieczeń. Art. 4c. 1. Osoba wykonująca czynności agencyjne albo czynności brokerskie jest obowiązana doskonalić umiejętności zawodowe przez odbywanie raz na trzy lata szkolenia zawodowego. 2. Szkolenie zawodowe polega na odbyciu odpowiedniej liczby godzin zajęć i jest zakończone wydaniem przez podmiot przeprowadzający szkolenie dokumentu poświadczającego odbycie szkolenia. 3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania szkoleń zawodowych, zakres tematów oraz wymiar godzinowy, mając na względzie potrzebę zapewnienia odpowiedniego poziomu szkolenia, z uwzględnieniem charakterystyki działalności agencyjnej i brokerskiej oraz skuteczności przeprowadzanego szkolenia. Art. 6a. Sumy pienięŝne przekazane z tytułu umowy ubezpieczenia przez: 1) ubezpieczającego pośrednikowi ubezpieczeniowemu uznaje się jako wpłacone zakładowi ubezpieczeń; 2) zakład ubezpieczeń pośrednikowi ubezpieczeniowemu nie uznaje się jako przekazane ubezpieczającemu, uposaŝonemu lub uprawnionemu z umowy ubezpieczenia, do czasu ich faktycznego otrzymania przez te podmioty. 10