Powyższe posiedzenia Zespołu odbyły się według następujących porządków obrad. 2

INFORMACJA OKRESOWA o pracy Zespołu do spraw przeciwdziałania oszustwom i korupcji w ochronie zdrowia w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. Zespół do spraw przeciwdziałania oszustwom i korupcji w ochronie zdrowia, zwany dalej Zespołem, został powołany zarządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 października 2006 r. (Dz. Urz. Min. Zdrow. Nr 15, poz. 74, z późn. zm.) i pełni funkcje opiniodawczo-doradcze dla Ministra Zdrowia. W skład Zespołu wchodzą przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia, Narodowego Funduszu Zdrowia, Biura Rzecznika Praw Pacjenta, Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia, Głównego Inspektoratu Sanitarnego i Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego. Zgodnie z 2 ww. zarządzenia członkami Zespołu są: 1) Przewodniczący Zespołu - Cezary Rzemek, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia; 2) Zastępca Przewodniczącego Zespołu - Zbigniew Teter, Zastępca Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia do Spraw Służb Mundurowych; 3) Sekretarz Zespołu - Anna Karczmarz, specjalista w Departamencie Nadzoru, Kontroli i Skarg Ministerstwa Zdrowia; 4) koordynatorzy działań antykorupcyjnych w Ministerstwie Zdrowia; 5) pozostali członkowie Zespołu: a) Marcin Antoniak, Dyrektor Departamentu Nadzoru, Kontroli i Skarg Ministerstwa Zdrowia, b) Anna Błażejczyk, specjalista w Departamencie Ubezpieczenia Zdrowotnego Ministerstwa Zdrowia, c) Krzysztof Czajkowski, główny specjalista w Departamencie Nadzoru, Kontroli i Skarg Ministerstwa Zdrowia, d) Daria Dziczkowska, starszy specjalista w Departamencie Polityki Lękowej i Farmacji Ministerstwa Zdrowia, e) Ireneusz Kisielewski, starszy specjalista w centrali Narodowego Funduszu Zdrowia, f) Rafał Maciąg, przedstawiciel Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia, g) Krystyna Machulak, specjalista w Departamencie Polityki Zdrowotnej Ministerstwa Zdrowia, 1

h) Wojciech Marciszko, starszy specjalista w Departamencie Organizacji Ochrony Zdrowia Ministerstwa Zdrowia, i) Magdalena Markiewicz, starszy specjalista w Departamencie Współpracy Międzynarodowej Ministerstwa Zdrowia, j) Justyna Mieszalska, naczelnik w Departamencie Polityki Zdrowotnej Ministerstwa Zdrowia, k) Małgorzata Misiewicz, przedstawiciel Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, l) Elżbieta Pawłowska, przedstawiciel Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, m) Marta Perycz, przedstawiciel Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego, n) Anna Próchniak, młodszy specjalista w centrali Narodowego Funduszu Zdrowia, o) Michał Skoczylas, główny specjalista w Departamencie Funduszy Europejskich Ministerstwa Zdrowia, p) Michał Szymocha, przedstawiciel Biura Rzecznika Praw Pacjenta, q) Jerzy Ziembiński, przedstawiciel Głównego Inspektoratu Sanitarnego. W pracach uczestniczą także eksperci zapraszani przez przewodniczącego Zespołu, w zależności od potrzeb. Obsługę organizacyjną Zespołu realizuje Departament Nadzoru, Kontroli i Skarg w Ministerstwie Zdrowia. Do zadań Zespołu należy w szczególności: - identyfikacja obszarów i form występowania oszustw i korupcji w ochronie zdrowia, - przedstawienie dodatkowych propozycji działań antykorupcyjnych i przeciwdziałania oszustwom w ochronie zdrowia w ramach strategii antykorupcyjnej, - przedstawienie propozycji działań w zakresie kampanii informacyjnej na temat walki z korupcją w ochronie zdrowia, - przedstawienie propozycji działań w zakresie współpracy międzynarodowej dotyczącej przeciwdziałania oszustwom i korupcji w ochronie zdrowia. Zespół działa na posiedzeniach. Z posiedzeń Zespołu sporządzany jest protokół. Zespół podejmuje decyzje w drodze uchwał zwykłą większością głosów. W omawianym okresie, odbyły się 4 posiedzenia w następujących dniach: 1) 8 marca 2011 r., 2) 26 lipca 2011 r., 3) 23 sierpnia 2011 r. 4) 6 grudnia 2011 r. Powyższe posiedzenia Zespołu odbyły się według następujących porządków obrad. 2

1) Posiedzenie Zespołu w dniu 8 marca 2011 r. 1. Prezentacja rozwiązań antykorupcyjnych przyjętych w Głównym Inspektoracie Farmaceutycznym. Pan Maciej Ziółkowski zaprezentował rozwiązania antykorupcyjne przyjęte w Głównym Inspektoracie Farmaceutycznym. Pierwszym zaprezentowanym rozwiązaniem był Kodeks Inspektora Inspekcji Farmaceutycznej, który został wprowadzony zarządzeniem Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 26 stycznia 2010 r. Kodeks ten ustanawia standardy postępowania dla inspektorów farmaceutycznych i propozycje kształtowania wzorców etycznych. Został on rozpowszechniony wśród inspektorów farmaceutycznych i inspektorów ds. wytwarzania. Kolejnym rozwiązaniem jest Deklaracja konfliktu interesów. Jest to dokument podpisywany przez wszystkich pracowników Departamentu Inspekcji ds. Wytwarzania. Jej celem jest zapewnienie, że nie istnieją powiązania finansowe i służbowe z kontrolowanymi podmiotami. Ponadto inspektorzy ds. wytwarzania składają Przyrzeczenie Inspektora ds. Wytwarzania. Ma ono uświadomić im konieczność zachowania tajemnicy służbowej oraz role jaką spełniają w procesie oceny wytwórców lub importerów. Uwypukleniu transparentności i przejrzystości postępowań inspekcyjnych mają służyć dokumenty związane z planowaniem i przeprowadzaniem inspekcji. Plan inspekcji zatwierdzany jest przez Głównego Inspektora Farmaceutycznego na okres roczny, a wszystkie zmiany w planie mogą być dokonywane jedynie za jego zgodą. Każdą inspekcję u jednego przedsiębiorcy przeprowadza inna grupa inspektorów, a raport z inspekcji oceniany jest przez zespół oceniający. Jednocześnie pracownicy Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego są szkoleni w obszarze etyki i działań antykorupcyjnych oraz uczestniczą w spotkaniach międzynarodowych, których tematami przewodnimi często są etyczne zachowania oraz przeciwdziałanie korupcji. Ponadto na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego www.gif.gov.pl stworzona została zakładka,,przeciwdziałanie korupcji, w której to zamieszczane są informacje oraz poradniki dotyczące przeciwdziałania korupcji. Samodzielnemu doszkalaniu się pracowników służy natomiast portal intranetowy Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego na którym umieszczane są materiały dydaktyczne 3

z przeprowadzonego przez Kancelarie Prezesa Rady Ministrów szkolenia m.in.: film instruktażowy, poradniki dotyczące kwestii etyki i strategii antykorupcyjnej. W ramach działalności legislacyjnej GIF proponuje rozwiązania mające na celu wyeliminowanie luk prawnych, gdy brak jest odpowiednich regulacji lub gdy regulacje te są nieostre i dają pole do szerokiej interpretacji i ewentualnych nadużyć. Pan Maciej Ziółkowski wspomniał także o współpracy Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego z Zespołem do spraw przeciwdziałania oszustwom i korupcji w ochronie zdrowia. 2. Omówienie zgłoszonych przez Członków Zespołu propozycji zadań Zespołu w 2011 r. Pan Cezary Rzemek zwrócił się do Członków Zespołu z prośbą o zgłoszenie propozycji zadań Zespołu w 2011 r. Jako że nikt z obecnych na posiedzeniu nie zgłosił ustnie żadnej propozycji, Pan Cezary Rzemek poprosił, aby wszyscy przesłali propozycje mailowo do końca tygodnia na skrzynkę Departamentu Nadzoru, Kontroli i Skarg. Jednocześnie Pan Cezary Rzemek powiedział, iż zastanawiał się w jaki sposób zwiększyć zabezpieczenia w Ministerstwie Zdrowia, aby zapobiec korupcjogennym sytuacjom, związanym m.in. z przebywaniem w budynku Ministerstwa Zdrowia klientów zewnętrznych. Pan Jerzy Ziembiński zadał pytanie o realizację zadań Zespołu z poprzedniego roku, a Pan Cezary Rzemek odpowiedział, że z zadań zaplanowanych na poprzedni rok zostały nam do zrealizowania jeszcze spotkania z przedstawicielami Głównego Inspektoratu Sanitarnego oraz Biura do Spraw Substancji i Preparatów Chemicznych. Pan Jerzy Ziembiński powiedział, iż w Głównym Inspektoracie Sanitarnym wprowadzona została procedura przyjmowania klientów zewnętrznych. Koordynator spotkań z klientami zewnętrznymi uczestniczy w spotkaniach z klientami obok pracowników komórki merytorycznej. Pan Cezary Rzemek wyraził zainteresowanie tym, jak te procedury będą funkcjonować w praktyce. 3. Sprawozdanie ze szkolenia organizowanego przez Europejską Sieć do Spraw Oszustw i Korupcji w Ochronie Zdrowia, które odbyło się w dniu 3 marca 2011 r. w Brukseli. 4

Pan Marcin Antoniak Dyrektor Departamentu Nadzoru, Kontroli i Skarg zaprezentował sprawozdanie ze szkolenia organizowanego przez Europejską Sieć do Spraw Oszustw i Korupcji w Ochronie Zdrowia. Szkolenie odbyło się według następującego porządku: 1) Introduction/Welcome Pan Paul Vincke Przewodniczący Europejskiej Sieci do Spraw Oszustw i Korupcji w Ochronie Zdrowia powitał wszystkich obecnych oraz podziękował im za przybycie. W krótki sposób scharakteryzował czym są narzędzia analityczne oraz powiedział kilka słów o ich historii. Następnie przedstawił wszystkie osoby prowadzące warsztaty. Następnie Pan Chris McAuley opowiedział czym zajmuje się SAS oraz jak wygląda jego pozycja biznesowa na świecie. 2) Analysts Predictions 2011 Pani Ann-Sofie Bergstrom Global Product Marketing Manager w SAS Institute Inc. przedstawiła prognozy na 2011 r. dotyczące oszustw w systemach ochrony zdrowia. Obecnie systemy ochrony zdrowia tracą rocznie 56 miliardów euro z powodu oszustw i jeszcze więcej z powodu korupcji. Straty są 100 razy większe niż straty powstałe w wyniku oszustw dokonanych za pomocą kart kredytowych. Zwrócono uwagę, iż aby walczyć z oszustwami dzisiejsze systemy ochrony zdrowia potrzebują realnych i aktualnych danych, zebranych w postaci elektronicznej, w sposób ujednolicony. Posiadanie aktualnych informacji ze sprawdzonych źródeł pozwoli nam w przyszłości ograniczyć oszustwa poprzez zapobieganie im w obszarach, w których istnieje ryzyko ich wystąpienia. Narzędziami mającymi pomóc w osiągnięciu tych celów są: integracja danych oraz ich wysoka jakość, interoperacyjność oraz stosowanie zaawansowanych narzędzi analitycznych. Prognozowane na 2011 r. trendy w obszarze systemów ochrony zdrowia obejmują m.in.: wprowadzenie i rozwój elektronicznych recept, rozwój mhealth oraz wprowadzenie elektronicznych baz danych o pacjentach. Zastosowanie zaawansowanych narzędzi analitycznych przyczyni się do: identyfikowania nieprawidłowości; zrozumienia, jakie zależności są ze sobą statystycznie powiązane; ustalenia, które szkody powinny być zbadane w pierwszej kolejności. 3) The power of analytics: Demo of a tool to detect and prevent fraud. David Ferguson Principal Pre Sales Consultant w SAS Institute zaprezentował, jak ważne jest posiadanie odpowiednich danych przy wykrywaniu oszustw. Jednak samo zebranie danych, nawet tych odpowiednich nie rozwiązuje problemu, gdyż tak naprawdę kluczowe znaczenie odgrywa ich usystematyzowanie, interpretacja i zrozumienie, gdyż tylko wtedy mogą one 5

zostać wykorzystane w odpowiedni sposób i usprawnić proces identyfikacji ryzyk oraz zarządzania nimi. Aby tego dokonać potrzebne są w organizacjach osoby, które będą umiały przedstawić zebrane dane w sposób, który będzie zrozumiały, jasno będzie prezentował trendy i pokazywał zależności oraz tym samym umożliwi budowanie map ryzyka. Następnie David Ferguson pokazał przykłady narzędzi analitycznych stosowanych przez SAS do wykrywania oszustw i krótko opowiedział na czym one polegają. 4) Interactive session/ehfcn Members presentations. Podczas tej części zaprezentowane zostały rozwiązania stosowane w belgijskim oraz holenderskim systemie ochrony zdrowia w celu wykrywania oszustw. W pierwszej części prezentacji Pani Anne-Laure Buisson zaprezentowała rozwiązania przyjęte w INAMI/RIZIV w Departamencie Kontroli i Oceny Medycznej w zakresie eksploracji danych. Departament korzysta z wielu baz danych które są na bieżąco aktualizowane oraz poddawane analizie np.: Pharmanet baza zawierająca zestawienie sprzedanych leków w oparciu o ich kody kreskowe, SHA baza zawierająca anonimowe dane osób poddanych hospitalizacji. Omówiono także prowadzony przez INAMI projekt pn:,,data Miting β, którego celem jest wypróbowanie nowych technik i narzędzi w celu odkrycia nowych sposobów wykrywania oszustw, tj.: Sas guide i Sas-miner. Badaniem objęte są 3 obszary: apteki szukanie zmów pomiędzy aptekami, pomiędzy aptekami i pacjentami oraz pomiędzy aptekami i lekarzami; kardiolodzy poszukiwanie pacjentów i świadczeniodawców, którzy maja coś wspólnego z pacjentami i świadczeniodawcami, którzy dokonali już oszustw; pielęgniarki rozwój wskaźników, tj. czas przejazdu od jednego pacjenta do drugiego, liczba świadczeń wykonanych dziennie oraz czas poświęcony na wykonywanie świadczeń. W drugiej części prezentacji Gerrit Hamstra i Rene Hoekstra opowiedzieli o instytucji, w której pracują oraz zaprezentowali rozwiązania przyjęte w holenderskim Business Intelligence Competence Centre of Achmea Heath w zakresie wykrywania oszustw w systemie ubezpieczeń zdrowotnych za pomocą metod statystycznych. 5) A practical case; Why, what, how to success. Pan Patric Wellens z DeLoitte AG omówił proces szacowania ryzyka wystąpienia oszustw dzieląc go na następujące fazy: Ustalenie kontekstu ryzyka wystąpienia oszustw oraz identyfikacja potencjalnych czynników; 6

Identyfikacja możliwych scenariuszy oraz planów oszustw; Analiza ryzyk i ocena mechanizmów kontrolnych; Rejest ryzyk związanych z oszustwami; Zaprojektowanie oraz zaprezentowanie programu przeciwdziałania zagrożeniom. 6) Lessons can be learnt from other industries. Pani Heather Adams z Accenture Risk Management przedstawiła kwestie związane ze strategią zarządzania ryzykiem wystąpienia oszustw i ich skutki dla organizacji, dokonała przeglądu metod analitycznych i przedstawiła doświadczenia z innych dziedzin życia gospodarczego, w szczególności bankowości, które mogą być wykorzystane do zwalczania oszustw i korupcji w ochronie zdrowia. Pani Heather Adams podkreśliła, iż narzędzia analityczne nie wystarczą do skutecznego przeciwdziałania oszustwom i korupcji w ochronie zdrowia. Potrzebne jest ponadto stworzenie strategii antykorupcyjnych na poziomie narodowym i europejskim, współpraca, wymiana doświadczeń i wiedzy pomiędzy różnymi podmiotami życia publicznego, stworzenie kultury zero tolerancji wobec praktyk korupcyjnych i systemu zachęt do ujawniania nieprawidłowości oraz uświadomienie członkom organizacji skali występujących oszustw. 7) Panel discussion, Q&A. W dyskusji udział wzięli wszyscy dotychczasowi paneliści, a jej moderatorem była Pani Ann- Sofie Bergström. Dyskutanci odnosili się do swoich wcześniejszych wystąpień, wymieniali doświadczenia i spostrzeżenia dotyczące analitycznych metod wykrywania i zwalczania oszustw i korupcji w ochronie zdrowia, a także odpowiadali na pytania uczestników warsztatów. 8) Lessons learned. Pan Paul Vincke podsumował przebieg warsztatów, przedstawił najważniejsze konkluzje poszczególnych prezentacji i wnioski z nich płynące. 9) Next step&closing. Pan Paul Vincke i Pan Chris McAuley podziękowali zebranym za udział w warsztatach. Podkreślili, iż stanowiły one bardzo dobre forum wymiany opinii i doświadczeń na temat zwalczania oszustw i korupcji w ochronie zdrowia. Warsztaty umożliwiły ich uczestnikom poszerzenie wiedzy o narzędziach analitycznych. W tym kontekście celowym wydaje się być zorganizowanie przez Europejską Sieć do Spraw Oszustw i Korupcji w Ochronie Zdrowia kolejnych warsztatów. 7

Pan Jerzy Ziembiński zapytał, jakie dane powinny być zbierane. Pan Marcin Antoniak odpowiedział, iż jako że prezentacje były prowadzone przez firmę komercyjną, która zarabia na działalności konsultingowej, nie wskazano konkretnych rozwiązań. Poza tym Pan Marcin Antoniak zauważył, iż prezentowane przykłady były dostosowane do rozwiązań anglosaskich. Pan Jerzy Ziembiński wyraził pogląd, iż skoro firmy dokonujące prezentacji posługują się zaawansowanymi narzędziami to powinny być one w stanie zidentyfikować poziom działań antykorupcyjnych w służbie zdrowia. Pan Marcin Antoniak stwierdził, iż trudno stworzyć mapę ryzyka obejmującą cały system ochrony zdrowia. Można jedynie myśleć o objęciu nią pewnych obszarów np.: obszaru refundacji leków. Pan Marcin Antoniak zauważył także, iż na uwagę zasługuje fakt, iż do sfery związanej z medycyną podchodzi się tak jak do każdego innego procesu pod kątem możliwości wystąpienia anomalii w jego przebiegu. Pan Jerzy Ziembiński wyraził swoje zaniepokojenie faktem, iż Ministerstwo Zdrowia wydaje atesty dla łóżek do masaży, gdyż jego zdaniem atest taki zapewnia przewagę handlową jego producentowi, a tym samym uzyskiwanie takiego atestu może tworzyć pole do korupcji. Pan Marcin Antoniak stwierdził, iż zgodnie z jego wiedzą Ministerstwo Zdrowia nie wydaje żadnych atestów w tym zakresie i w związku z tym należałoby się zastanowić, czy nie mamy tu do czynienia z oszustwem i stosowaniem praktyk nieuczciwej konkurencji. 4. Sprawy bieżące. Pan Cezary Rzemek poinformował, iż po zakończeniu cyklu spotkań z przedstawicielami jednostek podległych i nadzorowanych przez Ministra Zdrowia, Zespół rozpocznie prace nad ulepszeniem oraz wprowadzeniem nowych rozwiązań antykorupcyjnych w Ministerstwie Zdrowia. 2) Posiedzenie Zespołu w dniu 26 lipca 2011 r. 1. Prezentacja rozwiązań antykorupcyjnych przyjętych w Głównym Inspektoracie Sanitarnym. 8

Pan Paweł Słonecki zaprezentował rozwiązania antykorupcyjne przyjęte w Głównym Inspektoracie Sanitarnym. Pierwszym zaprezentowanym rozwiązaniem było zidentyfikowanie w 2005 r. procesów w Głównym Inspektoracie Sanitarnym i certyfikowanie Systemu Zarządzania Jakością wg normy ISO 9001:2000. Kolejnym działaniem było podjęcie w 2009 r. przez Kierownictwo Głównego Inspektoratu Sanitarnego decyzji o rozpoczęciu przygotowań do implementacji do ww. systemu zarządzania jakością Systemu Przeciwdziałania Zagrożeniom Korupcyjnym (SPZK). System Przeciwdziałania Zagrożeniom Korupcyjnym jest częścią systemu zarządzania ukierunkowaną na zapewnienie zaufania, że Urząd wdrożył rozwiązania eliminujące lub w znacznym stopniu ograniczające możliwość występowania zjawisk korupcyjnych oraz rozwiązania te monitoruje i doskonali. Pozwala on na: pełne bezpieczeństwo w zakresie funkcjonowania Urzędu poprzez wyeliminowanie praktyk potencjalnie korupcyjnych, zwiększenie świadomości pracowników w zakresie działań i postaw nieetycznych i nielegalnych, wyeliminowanie sytuacji stwarzających podatność dla występowania działań korupcyjnych. Celem SPZK jest wdrożenie rozwiązań, które powinny umożliwić zwiększenie zaufania do funkcjonowania Urzędu w zakresie rzetelności i bezstronności podejmowanych decyzji, zarówno w odniesieniu do klientów zewnętrznych, wewnętrznych, jak i do decyzji dotyczących sposobu wykorzystania instrumentów i środków oddanych do dyspozycji Urzędu. System Przeciwdziałania Zagrożeniom Korupcyjnym w GIS działa łącznie z systemem zarządzania jakością PN-EN ISO 9001:2001 jako zintegrowany system zarządzania ( powiększony o 27 wymagań dodatkowych WD 01 WD 27). Jednocześnie Główny Inspektorat Sanitarny przystąpił do projektu,,poprawa zdolności zarządczych w urzędach administracji rządowej, realizowanego w ramach Priorytetu V Dobre rządzenie, Działanie 5.1 Wzmocnienie potencjału administracji rządowej, Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (PO KL), współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Dzięki działaniom w ramach Programu dokonano między innymi identyfikacji procesów oraz ich z mapowania, w ten sposób aby oddać rzeczywistą sytuację w Głównym Inspektoracie Sanitarnym oraz co jest istotne dla SPZK, jednoznacznie przypisano odpowiedzialność i własność dla poszczególnych zidentyfikowanych procesów. 9

Jako korzyści płynące z wdrożenia SPZK Pan Paweł Słonecki wymienił: budowanie wizerunku organizacji przejrzystej i profesjonalnie zarządzanej, okresowa informacja o poziomie zidentyfikowanych ryzyk oraz nowych ryzykach, przejrzyste zasady współpracy z zainteresowanymi stronami, ograniczenie potencjalnej utraty środków wynikających z działań korupcyjnych, poczucie bezpieczeństwa dla pracowników przez jasno i przejrzyście zdefiniowane procesy decyzyjne, jednoznacznie zdefiniowane zakresy uprawnień i odpowiedzialności, doskonalenie organizacji na bazie zdobytych doświadczeń nauka na błędach, zdefiniowane postępowanie w przypadku wykrycia korupcji odpowiednia procedura postępowania. Przewodnim celem Polityki Antykorupcyjnej w Głównym Inspektoracie Sanitarnym jest stałe poszukiwanie i analizowanie wszelkich możliwych potencjalnych zagrożeń korupcyjnych, które mogą wystąpić w realizowanych działaniach na wszystkich poziomach zarządzania oraz natychmiastowe podejmowanie środków zaradczych zmniejszających prawdopodobieństwo korupcji. Polityka Antykorupcyjna realizowana jest poprzez: stosowanie jednoznacznych i przejrzystych procedur postępowania, znanych i dostępnych zarówno pracownikom Urzędu, podmiotom współdziałającym oraz klientom, monitorowanie wszystkich procesów pod kątem możliwości wystąpienia w nich zagrożenia korupcyjnego, w tym sporządzenie wykazu stanowisk narażonych na korupcję i podejmowanie, w razie potrzeby środków zaradczych, zwiększanie świadomości pracowników i zacieśnianie ich więzi z Urzędem poprzez podnoszenie kultury organizacji, usprawnianie komunikacji wewnętrznej, doskonalenie systemów motywacyjnych, podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników, w tym z zakresu problematyki przeciwdziałania korupcji. Do chwili obecnej w ramach działań antykorupcyjnych: przeprowadzono identyfikację i analizę ryzyk w odniesieniu do procesów zidentyfikowanych w Urzędzie i zagrożeń korupcyjnych mogących w nich wystąpić, opracowano arkusz zagrożeń dla GIS, 10

dokonano przeglądu i aktualizacji wymagań prawnych oraz wskazano akty prawne powiązane z zagrożeniami korupcyjnymi, opracowano procedurę Obsługa spotkań z klientami zewnętrznymi. Obecnie w Głównym Inspektoracie Sanitarnym trwają prace nad: opracowaniem księgi zintegrowanego systemu zarządzania uwzględniającej elementy SPZK, przygotowaniem procedury postępowania z usługą niezgodną, przygotowaniem procedury określającej zasady współpracy pracowników Urzędu ze stronami zewnętrznymi, co pozwoli na ograniczenie ryzyka powstania zagrożeń korupcyjnych, opracowaniem Kodeksu Etyki pracowników Głównego Inspektoratu Sanitarnego uwzględniającego zasady postępowania wobec interesantów i przełożonych, zapobieganie konfliktowi interesów oraz procedurę eliminowania zachowań korupcyjnych. Ponadto obecnie w końcowej fazie opracowania znajduje się, element dokumentacji systemowej, wykaz podstawowych aktów prawnych, charakterystycznych dla specyfiki działania organizacji, które z racji przedmiotu regulacji mogą powodować zagrożenia wystąpienia działań korupcyjnych. Jako działania zaplanowane na najbliższą przyszłość Pan Paweł Słonecki wymienił: opracowanie procedury postępowania w przypadku wykrycia nieprawidłowości w działaniach realizowanych przez pracowników oraz działań korupcyjnych, wytypowanie i przeszkolenie kandydatów na audytorów wewnętrznych SPZK, opracowanie zasad monitorowania procesów narażonych na występowanie zagrożeń korupcyjnych. Główny Inspektorat Sanitarny planuje certyfikować System Przeciwdziałania Zagrożeniom Korupcyjnym w październiku 2011 r. 2. Sprawozdanie z udziału w Zgromadzeniu Ogólnym Europejskiej Sieci do Spraw Oszustw i Korupcji w Ochronie Zdrowia oraz spotkaniu w formule Open House, które odbyły się w dniach 11-12 maja 2011 r. w Oslo. Pan Krzysztof Czajkowski główny specjalista w Departamencie Nadzoru, Kontroli i Skarg zaprezentował sprawozdanie z udziału w Zgromadzeniu Ogólnym Europejskiej Sieci do Spraw Oszustw i Korupcji w Ochronie Zdrowia oraz spotkaniu w formule Open House. 11

Pan Krzysztof Czajkowski poinformował, iż Pan Paul Vincke Przewodniczący Europejskiej Sieci do Spraw Oszustw i Korupcji w Ochronie Zdrowia przedstawił różne działania, projekty i osiągnięcia Europejskiej Sieci do Spraw Oszustw i Korupcji w Ochronie Zdrowia w 2010 r. Przypomniano poprzednie spotkanie Open House, które miało miejsce w czerwcu 2011 r. w Paryżu, 7 Doroczną Konferencję ww. Europejskiej Sieci, kampanię podnoszącą świadomość pt. Stamp out fraud for everyone s benefit (podkreślono aktywny w niej udział Ministerstwa Zdrowia), a także wspomniano o rozwoju działań informacyjno-promocyjnych EHFCN takich, jak: strona internetowa niniejszej Sieci, newsletter oraz aktywność na portalach społecznościowych: Twitter i Facebook. Do EHFCN w 2010 r. dołączył nowy podmiot członkowski: General Health Insurance Company (VZP) z Czech. EHFCN utrzymuje regularne kontakty robocze z Komisją Europejską i z europarlamentarzystami, zwłaszcza w kwestiach dotyczących dyrektywy w sprawie mobilności pacjentów oraz z Radą Europy Sieć została zaproszona do wzięcia udziału w spotkaniu poświęconym wdrożeniu rekomendacji w sprawie dobrego zarządzania w systemach opieki zdrowotnej. W celu zwiększenia liczby członków EHFCN jej Przewodniczący Pan Paul Vincke odbył szereg spotkań z przedstawicielami Ministerstw Zdrowia i innych podmiotów działających w sektorze ochrony zdrowia m.in. z Węgier, Litwy, Rumunii, Bułgarii, Niemiec i Francji. Dodatkowo Pan Paul Vincke poinformował, iż ww. Europejska Sieć zawarła 3 umowy z przedsiębiorstwem SAS, liderem na rynku analiz i usług biznesowych, a także nawiązała kontakty z innymi podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w obszarach konsultingu, technologii informacyjnych i kancelariami prawnymi. Ponadto podkreślił, iż EHFCN będzie zabiegała o uzyskanie grantów z Komisji Europejskiej. Przewodniczący zaapelował do Członków EHFCN o większe zaangażowanie w jej prace. Całkowity dochód EHFCN w 2010 r. wyniósł 241,600 tys. euro, a wydatki osiągnęły poziom 172,500 tys. euro. Przedmiotowa Europejska Sieć zakończyła swój piąty rok finansowy z nadwyżką w wysokości 69,100 tys. euro, co jest kwotą wyższą o 28,100 tys. euro od przewidywanej w projekcie budżetu. Deficyt budżetowy z roku budżetowego 2009-2010 został pokryty dzięki nadwyżce z roku budżetowego 2010. Delegaci jednogłośnie przyjęli sprawozdanie z wykonania budżetu organizacji w 2010 r. Zgodnie z decyzją podjętą przez Zgromadzenie Ogólne EHFCN w dniu 10 czerwca 2010 r. należy ograniczać wydatki lub zwiększać dochody w projektach przyszłych budżetów w celu ich zrównoważenia lub osiągnięcia nadwyżki budżetowej. W związku z powyższym można stwierdzić, iż lata 2010-2011 są okresem konsolidacji finansów Sieci, a do najważniejszych 12

jej środków należą: przyjęcie biznesplanu rozszerzenia profilu działalności organizacji, intensyfikacja działań na rzecz pozyskania nowych członków i sponsorów oraz Doroczna Konferencja w Krakowie w dniach 6-7 października 2011 r., której celem ma być określenie fundamentów rozwoju nowej sieci obejmującej sektory ochrony zdrowia i zabezpieczenia społecznego. Dochód EHFCN w 2011 r. jest szacowany na 147,300 tys. euro, a wydatki na 146,600 tys. euro, zaś planowana nadwyżka ma wynieść 700 euro. W związku z faktem, że koszty ww. konferencji w Krakowie nie zostały ujęte w projekcie budżetu, delegatom zaprezentowano 3 możliwe scenariusze: konferencja i Zgromadzenie Ogólne w Krakowie w pełnym wymiarze, konferencja i Zgromadzenie Ogólne w Krakowie w ograniczonym wymiarze, a także rezygnacja z konferencji połączona z obradami Zgromadzenia Ogólnego w Brukseli. W głosowaniu delegaci jednomyślnie zaakceptowali plan budżetu EHFCN na 2011 r. oraz większością głosów (w tym głosem delegata Ministerstwa Zdrowia), mając na uwadze napięty budżet EHFCN oraz wartość dodaną, jaką stanowi Doroczna Konferencja, podjęli decyzję o tym, iż Zgromadzenie Ogólne i Doroczna Konferencja ww. Europejskiej Sieci odbędą się w Krakowie. Z uwagi na trudności finansowe program przedmiotowej konferencji zostanie ograniczony. Pan Krzysztof Czajkowski poinformował ponadto, iż Pan Paul Vincke przedstawił delegatom biznesplan stworzenia nowej sieci o nazwie: Social Integrity Europe, która oprócz zadań pozostających w kompetencji EHFCN miałaby się zajmować kwestiami zabezpieczenia społecznego, nie tylko w aspekcie oszustw i korupcji, lecz także błędów, strat i nadużyć. Sfera bezpieczeństwa socjalnego jest związana z zasiłkami pieniężnymi (z tytułu bezrobocia, wieku, niepełnosprawności, wypadków w pracy, chorób zawodowych, złej sytuacji materialnej rodziny i ojcostwa/macierzyństwa). Zadania stawiane przed nową organizacją są bardzo szerokie i ambitne m.in. wzmocnienie współpracy między właściwymi podmiotami prywatnymi i publicznymi, wymiana dobrych praktyk, doświadczeń i danych, zapewnienie odpowiednich informacji i szkoleń, ustanowienie wspólnych standardów pracy i stworzenie centrum usług dla jej członków. Nowa organizacja chciałaby ponadto wpływać na politykę Unii Europejskiej i innych organizacji międzynarodowych poprzez lobbing, rozwój badań i świadomości społecznej. Social Integrity Europe chciałaby być niezależnym i neutralnym think-thankiem, o bardzo praktycznym, zorientowanym na klienta (członka organizacji) sposobie funkcjonowania. Struktura planowanej Sieci powinna odpowiadać dynamice europejskich systemów zabezpieczenia socjalnego. Jej organami mają być: Zgromadzenie Ogólne, Komitet Wykonawczy i 4 podkomitety: 1) finansowy/składek; 13

2) zasiłków; 3) odstraszania, zapobiegania, kontroli, rekompensat, wykonania; 4) partnerstwa publiczno-prywatnego. W projektowanej organizacji przewiduje się dwa rodzaje członkowstwa: pełne (dla organizacji non profit np. Ministerstw Zdrowia, Narodowych Funduszy Zdrowia, organizacji pozarządowych itp.) i stowarzyszone (dla podmiotów działających dla zysku np. przedsiębiorstw farmaceutycznych, konsultingowych, IT, prywatnych ubezpieczycieli, kancelarii prawnych i firm audytowych). W dyskusji przedstawiciele Norwegii określili plan działania nowej organizacji jako kompleksowy i wyrazili swoje generalne poparcie, zastrzegając jednocześnie, iż obecność przedstawicieli firm farmaceutycznych może ograniczać swobodę dyskusji i działań. Pan Paul Vincke przyznał, że akceptowanie przyjmowania pieniędzy od firm zawsze wiąże się z ryzykiem. Przedstawiciele Francji stwierdzili, że zjawiska oszustw i korupcji w ochronie zdrowia i zabezpieczenia społecznego są czymś innym i trudne będzie zajmowanie się tą problematyką przez jedną organizację. Ponadto uznali, iż przedstawiony projekt jest zbyt ambitny w stosunku do posiadanych zasobów ludzkich i finansowych. W głosowaniu biznesplan powstania nowej Sieci został przyjęty przez delegatów większością głosów. Przedstawiciel Ministerstwa Zdrowia wstrzymał się od głosu z uwagi na wątpliwości dotyczące zaangażowania w nowy projekt firm farmaceutycznych. Następnie Pan Krzysztof Czajkowski przekazał członkom Zespołu informacje, iż nie został zgłoszony żaden kandydat na stanowisko Dyrektora Generalnego Europejskiej Sieci do Spraw Oszustw i Korupcji w Ochronie Zdrowia. Pan Paul Vincke Przewodniczący ww. Sieci zaproponował, że to on będzie pełnił tę funkcję, co miało już faktycznie miejsce w ostatnim okresie. W głosowaniu delegaci jednogłośnie poparli tę kandydaturę. Również jednogłośnie delegaci poparli kandydaturę Pana Jef de Gruyter (National Intermutualistic College, Belgia) na Członka Zwyczajnego Komitetu Wykonawczego EHFCN. Odnośnie przebiegu spotkania w formule Open House Pan Krzysztof Czajkowski poinformował, iż Pan Kjell Arne Knutsen Dyrektor HELFO (The Norwegian Health Economic Administration) powitał zebranych i podziękował im za przybycie. Podkreślił wzrost wydatków na opiekę zdrowotną, fakt, że jest ona coraz częściej świadczona w sposób transgraniczny i podlega regulacjom ustalanym na szczeblu międzynarodowym, które normują prawa jednostki do opieki zdrowotnej i społecznego dobrobytu. Powyższe czynniki mogą zapewnić lepszą ochronę zdrowia, ale jednocześnie zwiększają konieczność kosztownej kontroli oraz walki z oszustwami i korupcją. 14

Zaprezentowane zostały podstawowe informacje o norweskim systemie opieki zdrowotnej, który składa się z 3 głównych podmiotów. Najważniejszym organem w ww. systemie jest the Ministry of Health and Care Services, które kształtuje politykę zdrowotną na poziomie rządowym i w aspekcie legislacyjnym. Z kolei the Norwegian Directorate of Health realizuje zadania organizacyjno-finansowe, odpowiada za promocję czynników korzystnych dla zdrowia, poprawę jakości opieki zdrowotnej i redukcję nierówności w dostępie do niej, zaś the Norwegian Board of Health jest organem wykonawczym. Gospodarz spotkania Open House the Norwegian Health Economics Administration (HELFO) jest agencją bezpośrednio podporządkowaną the Norwegian Board of Health. HELFO zatrudnia około 600 pracowników, posiada główną siedzibę w mieście Tønsberg i 6 oddziałów regionalnych oraz centrum świadczeń, centrum świadczeń zagranicznych i centrum skierowań pacjenta. HELFO jest odpowiedzialna m.in. za zarządzanie systemem lekarzy pierwszego kontaktu i wydawanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego. Zaprezentowane zostały relacje wiążące Norwegię z Unią Europejską. Porozumienie pomiędzy krajami członkowskimi Unii Europejskiej i Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), za wyjątkiem Szwajcarii, ustanawiające Europejski Obszar Gospodarczy, weszło w życie w 1994 r., a jego celem jest połączenie gospodarek tworzących go państw we wspólny rynek. Norwegia ponosi opłaty z tytułu uczestnictwa w realizacji programów unijnych i systemie Schengen oraz pokrywa koszty działania Norweskiego Mechanizmu Finansowego. Podkreślenia wymaga fakt, iż unijne regulacje w obszarze opieki zdrowotnej stanowią część prawa norweskiego, podobnie jak unijne przepisy o bezpieczeństwie żywności, lekach oraz dyrektywa o prawach pacjentów. Norwegia nie będąc członkiem Unii Europejskiej pozostaje z nią blisko związana. System finansowania i administrowania świadczeniami zdrowotnymi i społecznymi w Norwegii jest realizowany na szczeblu rządowym poprzez działalność the Ministry of Labour i the Ministry of Health and Care Services oraz lokalnym. Obok publicznego systemu opieki zdrowotnej, który umożliwia wszystkim obywatelom norweskim i rezydentom skorzystanie z ubezpieczenia zdrowotnego obejmującego darmowy dostęp do niezbędnego leczenia i leków, z wyjątkiem niewielkiej opłaty za przyjęcie przez lekarza, istnieje także prywatna służba zdrowia. Odgrywa ona jednak dużo mniejszą rolę od publicznej np. tylko 2% łóżek szpitalnych jest prywatnych. Do najsilniejszych stron norweskiego systemu kontroli należą: stosowanie informacji i wytycznych jako środków prewencyjnych, systematyczne dokonywanie ocen i zarządzanie ryzykiem, wzrost stosowania kalkulacji kosztów, planowanie kontroli i wykrywanie nieprawidłowości, a do najsłabszych: świadomość 15

społeczna, konieczność zwiększenia użycia narzędzi analitycznych i kontrolnych w działaniach prewencyjnych i rozbieżność między szacunkową ilością nieprawidłowych wniosków o zwrot kosztów leczenia, a faktycznie odrzuconymi roszczeniami. Pan Stig Egil Omre przedstawił proces ryzyka i zgodności stosowany w działaniach HELFO. Pierwszym jego etapem jest planowanie korporacyjne i zarządzanie ryzykiem, które obejmuje przygotowanie strategii kontroli, matrycy i oceny ryzyka. Kolejną jego fazą są działania prewencyjne, do których zaliczają się m.in. kampanie podnoszące świadomość. Następnie podejmowane są działania detekcyjne, na które składają się: plan/strategia kontroli, wykrywanie automatyczne i roczny plan analiz. W przypadku podejrzenia nieprawidłowości prowadzone są działania śledcze, które mogą być zakończone wniesieniem aktu oskarżenia i sankcjami. Ostatnim elementem procesu ryzyka i zgodności jest ocena jego rezultatów. Realizując wytyczne zawarte w dokumentach rządowych HELFO przygotowuje plan i strategię kontroli, analiz, komunikacji, rozwoju zasobów ludzkich i technologii informacyjnych. Na szczeblu centralnym opracowywany jest generalny plan zarządzania ryzykiem, który jest przekuwany na strategię kontroli, a ta na regionalne oceny ryzyka i priorytety, które stanowią podstawę regionalnych planów kontroli. Wśród środków kontroli, które wynikają ze strategii kontroli znajdują się: kontrole automatyczne, standardowe, oparte na analizie ryzyka i kontrole indywidualne. Głównym celem kontroli jest zapewnienie prawidłowego systemu płatności, a do priorytetów kontroli należą: działania informacyjne, prewencyjne i sankcje. Do sankcji, jakie może nałożyć HELFO zaliczają się: udzielenie ogólnych wytycznych, udzielenie wytycznych konkretnemu lekarzowi pierwszego kontaktu, nakazanie mu zmiany postępowania/działania, przekazanie pomniejszonej refundacji kosztów, niedokonanie refundacji, utrata prawa do wykonywania zawodu i postawienie w stan oskarżenia. Wśród kar nakładanych przez HELFO najczęściej stosuje się te łagodniejsze. Głównymi źródłami umożliwiającymi wykrywanie oszustw i korupcji stosowanymi przez HELFO są: automatyczny system audytu (KUHR), analiza danych, ujawnianie (whistle blowing) i kontrole: standardowe (losowe, określona minimalna ilość, podlegają jej wszelkie wnioski nowych lekarzy pierwszego kontaktu) i uprzednio zaplanowane w oparciu analizę ryzyka (m.in. na podstawie ankiet rozsyłanych wśród pacjentów i analizy kart pacjenta). Najskuteczniejszymi źródłami wykrywania nieprawidłowości są: automatyczny system audytu i działania kontrolne, niewielki zaś pozostaje udział analiz i ujawniania (whistle blowing). W przypadku wykrywania najpoważniejszych nieprawidłowości najskuteczniejszymi środkami są: analizy, kontrole, indywidualne wykrywanie anomalii 16

i automatyczny system audytu. Warto dodać, iż praktyki ujawniania nieprawidłowości (whistle blowing) dzielimy na zewnętrzne (ich źródłem są np. pacjenci, lekarze) o zróżnicowanym stopniu znaczenia, często wykorzystywane w konfliktach interpersonalnych i wewnętrzne (pochodzące od innych władz publicznych) o bardzo dużym ciężarze gatunkowym. Obszarami wysokie ryzyka wystąpienia oszustw i korupcji w ochronie zdrowia są stomatologia i fizjoterapia. Na tym Pan Krzysztof Czajkowski zakończył swoje sprawozdanie a członkowie Zespołu przeszli do zadawania pytań. Pani Mariola Mitchell radca ministra w Departamencie Dialogu Społecznego zapytała co oznacza, iż program konferencji Sieci w Krakowie będzie okrojony. Pan Krzysztof Czajkowski wyjaśnił, iż oznacza to, że konferencja będzie trwała krócej niż pierwotnie zakładano. Pan Zbigniew Teter zapytał czy nowa organizacja pochłonie EHFCN. Pan Krzysztof Czajkowski poinformował, iż nowa organizacja zostanie zbudowana w oparciu o zasoby personalne i materialne EHFCN, będzie miała na celu wykorzystanie jej doświadczeń i dorobku.. Jeden z członków Zespołu zapytał jaka jest wysokość składki, którą opłaca Ministerstwo Zdrowia z tytułu członkowstwa w EHFCN. Pan Krzysztof Czajkowski poinformował, iż Ministerstwo Zdrowia będąc członkiem kategorii,,b opłaca składkę w wysokości 12 tys. euro rocznie. Pani Mariola Mitchell zapytała jaki jest sens w tworzeniu nowej organizacji skoro EHFCN jest już organizacja dobrze rozpoznawalną i znaną. Pan Krzysztof Czajkowski odpowiedział, iż nazwa nowej organizacji wpisuje się lepiej w język dokumentów europejskich i ma inny wymiar marketingowy. Padło także pytanie o celowość członkowstwa Ministerstwa Zdrowia w nowo powstającej organizacji skoro nie będzie już ona stricte ukierunkowana na obszar ochrony zdrowia i będzie się także zajmować obszarem zabezpieczenia społecznego. Pan Marcin Antoniak Dyrektor Departamentu Nadzoru, Kontroli i Skarg odpowiadając na powyższe pytanie zwrócił uwagę, iż są kraje w których działy zdrowie i zabezpieczenie społeczne są podległe pod jednego ministra i są traktowane łącznie. W Polsce także taki system obowiązywał w przeszłości. 17

3. Sprawy bieżące. Pan Marcin Antoniak poinformował, iż na kolejnym posiedzeniu Zespołu rozwiązania antykorupcyjne zaprezentuje Biuro do spraw Substancji Chemicznych z Łodzi. Ponadto Pan Marcin Antoniak poprosił członków Zespołu aby przygotowali na kolejne posiedzenie propozycje zadań dla Zespołu. 3) Posiedzenie Zespołu w dniu 23 sierpnia 2011 r. 1. Prezentacja rozwiązań antykorupcyjnych przyjętych w Biurze do spraw Substancji Chemicznych. Pan Jerzy Majka Inspektor do spraw Substancji Chemicznych poinformował członków Zespołu o rozwiązaniach antykorupcyjnych przyjętych w Biurze. Z uwagi na fakt, iż Biuro jest małą jednostką łatwo jest w nim przeprowadzać działania antykorupcyjne. Zagrożenia występują głownie w obszarze podejmowania decyzji dotyczących: 1) certyfikowania laboratoriów w zakresie dobrej praktyki laboratoryjnej, 2) zgody na stosowanie nazwy alternatywnej dla substancji stosowanej w mieszaninie, aby firma mogła zachować poufność co do substancji. Innym wskazanym przez Pana Jerzego Majkę obszarem wrażliwym z punktu widzenia możliwości wystąpienia korupcji są przetargi. Biuro istnieje od 2002 r. i zatrudnia około 40 osób. Przeciwdziałaniu korupcji ma służyć zarządzenie w sprawie ustalenia procedur kontroli oraz zarządzenie w sprawie zgłaszania informacji o korzyściach majątkowych otrzymanych w związku z wykonywaną pracą. Ponadto w ramach kontroli zarządczej co pół roku dokonywana jest analiza ryzyka w ramach której oceniane jest ryzyko wystąpienia korupcji. Pan Jerzy Majka poinformował członków Zespołu, iż aktualnie w Biurze wdrażany jest system ISO (planowane zakończenie wrzesień 2011 r.). W 2012 r. biuro planuje kontynuować wdrażanie systemu ISO w kolejnych obszarach działalności oraz przystąpić do wdrażania kodeksu antykorupcyjnego wzorowanego na kodeksie opracowanym przez Centralne Biuro Antykorupcyjne. Pan Cezary Rzemek Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia zapytał czy są jakieś procedury mające zapobiegać korupcji oraz czy coś się w Biurze zmieniło w związku 18

z wprowadzeniem systemu ISO. Pan Jerzy Majka odpowiedział, iż wprowadzono nowe procedury, ale jednocześnie utrzymane zostały także procedury obowiązujące wcześniej, które dzięki wprowadzeniu systemu ISO stały się trudniejsze do ominięcia. Kolejne zadane pytanie dotyczyło instrumentów zastosowanych w obszarze zamówień publicznych. Pan Jerzy Majka odpowiadając na powyższe pytanie wskazał: 1) konieczność składania pisemnych oświadczeń o braku powiązań przez pracowników Biura biorących udział w procesie udzielania zamówień publicznych, 2) wieloosobowe komisje przetargowe. Pan Cezary Rzemek nawiązując do poprzedniego pytania zapytał, jak było przed wprowadzeniem ISO. Pan Jerzy Majka odpowiedział, iż było tak samo. Następnie Pan Cezary Rzemek zapytał, czy była jakaś kontrola wewnętrzna w tym obszarze. Pan Jerzy Majka odpowiedział, że nie było takiej kontroli. 2. Sprawy bieżące. Pan Cezary Rzemek poprosił aby członkowie Zespołu zapoznali się z ustawą z dnia 15 lipca 2011 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy Ordynacja podatkowa i przygotowali się do omówienia obowiązków, które ww. ustawa nakłada na resort. 4) Posiedzenie Zespołu w dniu 6 grudnia 2011 r. 1. Prezentacja rozwiązań antykorupcyjnych przyjętych w Zakładzie Zamówień Publicznych przy Ministrze Zdrowia. Pani Lidia Kubicka przedstawiciel Zakładu Zamówień Publicznych przy Ministrze Zdrowia przedstawiła Członkom Zespołu działania o charakterze antykorupcyjnym podjęte w ww. jednostce. Jednym z najistotniejszych działań, było wprowadzenie Zarządzeniem Dyrektora Zakładu Zamówień Publicznych przy Ministrze Zdrowia od dnia 1 marca 2007 r. obowiązku rejestrowania audio-video wszystkich posiedzeń dotyczących postępowań o udzielenie zamówienia publicznego. 19

W przedmiotowej jednostce obowiązuje Wewnętrzny Regulamin postępowania Zakładu Zamówień Publicznych przy Ministrze Zdrowia przy udzielaniu zamówień publicznych oraz Regulamin pracy Komisji Przetargowej. Każda z osób biorących udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego ma obowiązek złożenia, już na etapie posiedzenia organizacyjnego, oświadczenia o nie ujawnianiu informacji i zachowaniu uczciwej konkurencji. Kolejnym elementem działań antykorupcyjnych jest istniejący w ww. Zakładzie od 2002 r. system zarządzania jakością zgodnie z wymaganiami normy PN EN ISO 9001-2009. Ciągłość systemu jest utrzymywana nieprzerwanie i potwierdzały to kolejne certyfikaty. Zakres certyfikacji obejmuje : organizację i udzielanie zamówień publicznych, nadzorowanie realizacji zamówień publicznych, kompleksowe szkolenie w obszarze zagadnień dotyczących zamówień publicznych. Ideą wdrożonego i funkcjonującego systemu jakości jest zapewnienie, aby odpowiedzialności za realizację zadań były przypisane do pracowników lub funkcji np. oferty przetargowe po złożeniu u zamawiającego, a przed ich otwarciem są przechowywane w miejscu niedostępnym dla osób trzecich. Odpowiada za to sekretarz każdej Komisji przetargowej. Ponadto już w 2007 r. pracownicy przedmiotowego Zakładu uczestniczyli w szkoleniu zorganizowanym w ramach projektu unijnego przez przedstawicieli Republiki Federalnej Niemiec zajmujących się skutkami i oddziaływaniem korupcji w służbie zdrowia. Kolejnym elementem przeciwdziałania korupcji w obszarze zamówień publicznych jest wypracowanie pożądanego modelu zachowania osób uczestniczących w procedurach zamówień publicznych, bardzo ważne jest odpowiednie przygotowanie merytoryczne, zwłaszcza po stronie zamawiającego. W ww. Zakładzie pracują dobrze wykwalifikowane osoby (pracownicy Zespołu przetargów mają ukończone Studium Zamówień Publicznych II stopnia) wciąż uzupełniające swoja wiedzę (na bieżąco biorą udział w szkoleniach specjalistycznych oraz warsztatach praktycznych). Ponadto w ww. Zakładzie obowiązuje Kodeks Etyki Pracowników, w którym wskazane zasady i wartości etyczne stosowane są przez pracowników podczas wypełniania przez nich codziennych obowiązków służbowych. Pani Halina Michałkowska główny księgowy części 46 Budżetu Państwa zapytała o to, kto wydaje wspomniane przez Panią Lidię Kubicką certyfikaty jakości? 20