Ćwiczenie nr 5 i 6 Przygotowanie dokumentacji technicznej dla brył Zadanie A Celem będzie wykonanie rysunku pokazanego NA KOŃCU zadania. Rysując proszę się posłużyć podanymi tam wymiarami. Pamiętajmy o utworzeniu warstw, definiowaniu i zapamiętywaniu LUW'ów oraz niektórych widoków. W pierwszym etapie należy utworzyć model bryłowy elementu. Tworzenie modelu może odbywać się różnymi metodami poznanymi w poprzednich ćwiczeniach: np. przez wyciągnięcie bryły z regionu, odjęcie niepotrzebnych wybranych fragmentów - kostek, walców (polecenie różnica), zastosowanie poleceń zaokrągl i fazuj. Przykładowy przebieg rysowania poniżej. Krok 1. Narysuj boczny (1) widok obiektu (jak na rysunku obok). Zamień obrys na region. Czynność można powtórzyć dla drugiego rzutu (2). Drugi rzut może być również rozbudowany o wycięcia na otwory w elemencie. Krok 2. Poleceniem wyciągnij wyciśnij pierwszy region na głębokość 45 jednostek (szerokość obiektu). Ewentualny drugi region wyciągnij na 46 jednostek (wysokość obiektu). Krok 3. Dowolną metodą uzyskaj bryłę wynikową. W przypadku użycia dwóch zarysów można użyć polecenia dopasowania (3Dwyrównaj) (1). Następnie poleceniem iloczyn uzyskujemy bryłę wynikową. W przypadku użycia jednego zarysu niepotrzebne elementy wycinamy poleceniem różnica wcześniej wykonując odpowiednie bryły (2). Jeżeli wcześniej tego nie zrobiono uzupełnij bryłę o otwory montażowe 4.3 (3). Wykonaj otwór przelotowy (4) wykorzystując trzy walce o średnicach 4.8, 8 i 10. Zarys gwintu M6 można wykonać dodatkowym walcem na innej warstwie. Pozostaje jako osobna bryła.
Krok 4. Wykonaj konieczne zaokrąglenia i fazowania. Na rysunku pokazano element z wyciętym fragmentem w celu pokazania fazy 0.6x0.6 na końcach odcinka gwintowanego. Krok 5. Wykonanie przekroju. Obiekt jest już gotowy. Aby uzyskać wygląd jak na rysunku końcowym należy wykonać przekrój A-A. Zadanie to można wykonać na dwa sposoby: Poleceniem przekrój (wariant A) lub z urzyciem płaszczyzny przekroju płaprzekr i wykonanie bloku z przekrojem płaszczprzeknablok (wariant B). Wariant A Wariant B Krok 5A. Trudność wykonania przekroju polega na tym, że potrzebujemy przekrój łamany (cięcie łańcuchem płaszczyzn) podczas gdy polecenie przekrój tworzy tylko przekrój prosty (cięcie jedną płaszczyzną). Aby sobie z tym poradzić musimy wykonać dwa przekroje na osobnej warstwie. Uwaga: Wykonując przekrój centralny wskazać do przekroju obiekt oraz walec przeznaczony na gwint. (NIE KRESKOWAĆ - kreskowanie ma na celu jedynie podkreślić oba przekroje). Rozbijmy teraz oba przekroje, które są blokami. Potem usuńmy niepotrzebne linie z przekroju bocznego (wskazanego kursorem na poprzednim rysunku). Zostawiamy tylko linie odnoszące się do łącznika. Następnie przesuwamy część przekroju bocznego do przekroju centralnego. Ten przekrój też modyfikujemy tak aby po przesunięciu powstał przekrój jak na rysunku obok. Dorysujmy jeszcze brakujące krawędzie i po wyłączeniu warstwy z obiektem zakreskujemy przekrój. Pamiętaj o przestawieniu LUW'a. Krok 5B. Przekrój można również wykonać poleceniem płaszczyzna przekroju płaprzekr (przy aktywnym LUW ustawionym na podstawie lub górze elementu). Przy pomocy opcji Rysuj przekrój wykonujemy łamany zestaw płaszczyzn (na rysunku pokazano element po zastosowaniu opcji Przekrój na bieżąco). Następnie wykonujemy blok 2D (płaszczprzeknablok) zawierający przekrój bryły. W edytorze bloku zmieniamy wzór kreskowania i usuwamy/dodajemy elementy przekroju.
Krok 6. Przechodzimy teraz do obszaru arkusza i tworzymy dwie prostokątne rzutnie. Ustalamy w obu podziałkę na 1:1 (zoom 1xp). Aby utworzyć poprawnie oba widoki należy skorzystać z LUW'ów zdefiniowanych dla podstawy i rzutu bocznego. W zależności od wyboru metody realizacji przekroju (krok 5) w górnej rzutni umieszczamy widok przekroju (wybierając odpowiedni LUW i wykonując plan). - albo widok boczny z widoczną w nim jedynie warstwą z blokiem przekroju. W rzutni dolnej umieszczamy widok z góry na bryłę. Teraz aby uzyskać sensowny (z punktu widzenia rysunku technicznego) widok obiektu z góry musimy wykonać polecenie profil. Polecenie to tworzy widok obrysu obiektu ze wszystkimi krawędziami rzeczywistymi i bez krawędzi pomocniczych. Polecenie to należy wykonać w arkuszu, znajdując się w modelu rzutni dolnej. Na trzy pytania: odpowiadamy standardowo TAK (wystarczy wcisnąć ENTER). Polecenie to tworzy na warstwach PV-nn i PH-nn (nn - jest numerem heksadecymalnym) dwa bloki. Jeden umieszczony na PV-nn zawiera widoczne krawędzie i zewnętrzne obrysy obiektu, a drugi znajdujący się na PH-nn zawiera krawędzie i obrysy niewidoczne. Warto zmienić na tych warstwach kolory i typy linii - zwłaszcza na PH-nn wypadałoby ustalić typ linii na HIDDEN/UKRYTE. Wskazane jest zmienić im też nazwy na bardziej czytelne. Po wykonaniu tego polecenia blokujemy w tej rzutni prawie wszystkie warstwy z wyjątkiem warstwy na osie podstawy, oraz warstwy które są utworzone poleceniem profil. Przedostatnim zabiegiem jest wykonanie rzutni okrągłej na szczegół (ustalamy skalę na 10xp) oraz zgranie widoków w rzutni górnej i dolnej (polecenie mvsetup). W ten sposób uzyskamy wygląd arkusza jak na rysunku. Ostatnim etapem jest naniesienie wymiarów, opisów i oznaczeń.
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Zadanie B Wykonaj model elementu oraz utwórz 2 arkusze z rzutami. Wymiary elementu są na rysunku obok. Rzutnie A utwórz jako widok dla LUW, B jako przekrój a C jako rzut pomocniczy. Należy pamiętać o właściwym wskazywaniu punktów przy określaniu strony rzutni do rzutowania (wskazujemy na ten bok rzutni, który znajduje się od strony patrzenia na element). Dla widoku pomocniczego (C) jako płaszczyznę pomocniczą wskazujemy dwa punkty na końcu elementu walcowego. Na innym arkuszu wykonaj rzuty ortogonalne opcją Orto, aby uzyskać efekt jak na rysunku niżej. Strzałki na rysunku pokazują punkty struny rzutni do rzutowania oraz kierunek rzutów.