ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH, 721402 O STRUKTURZE MODUŁOWEJ wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn. 14.07.2012 Warszawa 2012
SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU: MODUŁOWY... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA:... łąd! Nie zdefiniowano zakładki. 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO... 2 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO... 2 6 KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO... 3 7. INFORMAJA O ZAWODZIE MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH... 4 8. UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH... 4 9. OWIĄZANIA ZAWODU MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH Z INNYMI ZAWODAMI... 5 10. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH... 6 11. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH... 7 12. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁÓW... 11 1. M1 adanie konstrukcji maszyn...12 2. M2 zytanie dokumentacji kadłuba okrętu...18 3. M3 rzygotowanie produkcji kadłuba okrętu...23 4. M4 rodukowanie i remontowanie kadłuba okrętu...37 6. M5 odejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej w branży okrętowej...49 ZAŁĄZNIKI... 52 1
TY SZKOŁY: zasadnicza szkoła zawodowa 1. TY ROGRAMU: modułowy 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: inż. Wiesław Kamiński, mgr inż. Andrzej Dworaczek, mgr inż. Andrzej Mądrzak Recenzenci: Konsultanci: mgr Zbigniew Zalas 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH opracowany jest zgodnie z następującymi aktami prawnymi: 1. Ustawa z dnia 7 września 1991 o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) 2. Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012r. poz. 7) 3. Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. poz. 184) 4. Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. poz. 204) 5. Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie warunków i sposobów oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.) 6. Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. Nr 228, poz. 1487) 7. Rozporządzenie MENiS z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003r. Nr 6, poz. 69 z późn. zm.) 8. Rozporządzenie MEN z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników. (Dz. U. z 2009r. nr 89 poz.730 z późn. zm.) 9. Rozporządzenie MEN z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626. 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: 2
elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu monter kadłubów okrętowych uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania i uczenia się. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność rozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. 3
W programie nauczania dla zawodu monter kadłubów okrętowych uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: biologia, chemia, matematyka i fizyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukacja dla bezpieczeństwa. Wykaz efektów z podstawy programowej kształcenia ogólnego stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie monter kadłubów okrętowych: a) matematyka: używa prostych obiektów matematycznych, interpretuje pojęcia matematyczne i operuje obiektami matematycznymi; tworzy i stosuje strategię wynikającą z treści zadania do rozwiązania problemu; prowadzi proste rozumowanie i podaje argumenty uzasadniające poprawność rozumowania; b) fizyka: wykorzystuje wielkości fizyczne do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych; wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady zjawisk opisywanych za pomocą poznanych praw i zależności fizycznych; c) podstawy przedsiębiorczości: poznanie mechanizmów funkcjonowania gospodarki rynkowej oraz związanych z nią najważniejszych instytucji (bank centralny, giełdy itp.); zapoznanie z podstawowymi zasadami podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej w różnych formach; d) edukacja dla bezpieczeństwa ma dać przygotowanie do podjęcia działań ratowniczych oraz umożliwić nabycie umiejętności udzielenia pierwszej pomocy, przedstawić typowe zagrożenia zdrowia i życia podczas pożaru, powodzi, paniki itp.; scharakteryzować zasady zachowania się ludności po ogłoszeniu alarmu oraz umiejętność zdobywania i krytycznego analizowania informacji, formułowania hipotez i ich weryfikacji; e) biologia: wykorzystuje znaczenie ochrony przyrody i środowiska oraz zasady zrównoważonego rozwoju; prezentuje postawę szacunku wobec siebie i wszystkich istot żywych, środowiska wskazuje postawę i zachowanie człowieka odpowiedzialnie korzystającego z dóbr przyrody i środowiska, zna prawa zwierząt oraz analizuje swój stosunek do organizmów żywych i środowiska; f) chemia: poznanie związku składu chemicznego, budowy i właściwości substancji z ich zastosowaniami; posługuje się zdobytą wiedzą chemiczną w życiu codziennym w kontekście dbałości o własne zdrowie i ochronę środowiska naturalnego. 7. INFORMAJA O ZAWODZIE MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH Monter kadłubów okrętowych wykonuje elementy kadłuba. Montuje i remontuje kadłub okrętu. Absolwent w zawodzie monter kadłubów okrętowych zgodnie z posiadaną wiedzą i umiejętnościami przygotowany będzie do podejmowania pracy w przedsiębiorstwach zajmujących się budową i remontami okrętów oraz konstrukcjami stalowymi. Monter kadłubów okrętowych powinien charakteryzować się odpowiedzialnością i dyscypliną, a także dokładnością przy wykonywaniu zadań zawodowych co jest podstawą jakości i trwałości wykonanej pracy. 4
8. UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH Zawód monter kadłubów okrętowych należy od wielu lat do zawodów niszowych. Absolwenci szkół mogą być zatrudniani w prywatnych firmach. racodawcy oczekują od przyszłych pracowników poza kwalifikacjami zawodowymi, także dodatkowych umiejętności tzw. kompetencji personalnych i społecznych ukierunkowanych na zaangażowanie w wykonywaną pracę. racodawcy zagraniczni cenią sobie polskich pracowników z branży okrętowej, jednak wymagają umiejętności posługiwania się językiem obcym zawodowym. Osoby przedsiębiorcze mogą otworzyć własne firmy. Absolwenci w zawodzie monter kadłubów znajdą pracę w stoczniach lub innych zakładach związanych z produkcją okrętową, remontami okrętów. 9. OWIĄZANIA ZAWODU MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Zawód monter kadłubów okrętowych ma wspólne kwalifikacje z technikiem budownictwa okrętowego. osiada wspólne efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru mechaniczno i górniczo-hutniczego (M), stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach (KZ (M.a.), (KZ (M.i.): monter kadłubów okrętowych, technik budownictwa okrętowego. Zawody które mają wspólny KZ(M.a) to: mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych, zegarmistrz, optyk-mechanik, mechanik precyzyjny, mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych, mechanik-monter maszyn i urządzeń, mechanik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek skrawających, ślusarz, kowal, monter kadłubów okrętowych, blacharz samochodowy, blacharz, lakiernik, technik optyk, technik mechanik lotniczy, technik mechanik okrętowy, technik budownictwa okrętowego, technik pojazdów samochodowych, technik mechanizacji rolnictwa, technik mechanik, monter mechatronik, elektromechanik pojazdów samochodowych, technik mechatronik, technik transportu drogowego, technik energetyk, modelarz odlewniczy, technik wiertnik, technik górnictwa podziemnego, technik górnictwa otworowego, technik górnictwa odkrywkowego, technik przeróbki kopalin stałych, technik odlewnik, technik hutnik, operator maszyn i urządzeń odlewniczych, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych, złotnik-jubiler. KZ(M.i) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach: monter kadłubów okrętowych, technik budownictwa okrętowego. M.22. M.23. Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne Wykonywanie elementów kadłuba okrętu Montaż i remont kadłuba okrętu 721402 311910 721402 311910 Monter kadłubów okrętowych Technik budownictwa okrętowego Monter kadłubów okrętowych Technik budownictwa okrętowego KZ(M.a) KZ(M.i) KZ(M.a) KZ(M.i) 5
10. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie monter kadłubów okrętowych powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) wykonywania obróbki blach i profili hutniczych; 2) prefabrykowania i montowania kadłuba okrętu; 3) wykonywania operacji transportowych w procesie budowy kadłuba okrętu; 4) przygotowywania kadłuba okrętu oraz urządzeń do wodowania; 5) wykonywania prac remontowych kadłuba okrętu. Do wykonywania wyżej wymienionych zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, na które składają się: 1) efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów; 2) efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru mechaniczno i górniczo- -hutniczego, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(M.a) i KZ(M.i); 3) efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie technik budownictwa okrętowego: M.22. Wykonywanie elementów kadłuba okrętu; M.23. Montaż i remont kadłuba okrętu; 6
11. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU MONTER KADŁUÓW OKRĘTOWYH Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w zasadniczej szkole zawodowej minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1600 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 630 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 970 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie monter kadłubów okrętowych minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: na kształcenie w ramach kwalifikacji M.22. przeznaczono minimum 230 godzin na kształcenie w ramach kwalifikacji M.23. przeznaczono minimum 370 godzin na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 420 godzin. Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze modułowej Lp Obowiązkowe zajęcia edukacyjne I semestr Klasa I II III II semestr I semestr II semestr I semestr II semestr Liczba godzin tygodniowo w trzyletnim okresie nauczania Liczba godzin w trzyletnim okresie nauczania Moduły w kształceniu zawodowym teoretycznym 1 M1 adanie konstrukcji maszyn 8 8 8 256 2 M2 zytanie dokumentacji kadłuba okrętu 6 3 96 3 M3 rzygotowanie produkcji kadłuba 13 14 13,5 432 4 M4 rodukowanie i remontowanie kadłuba okrętu 5 22 22 24,5 784 5 M5 odejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej w branży okrętowej 1 1 1 32 Łączna liczba godzin 8 8 19 19 23 23 50 1600 7
**zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację M22 odbywa się pod koniec II semestru klasy II Egzamin potwierdzający drugą kwalifikację M23 odbywa się na poczatku II semestru klasy III 8
Wykaz działów programowych dla zawodu monter kadłubów okrętowych Nazwa modułu M1 adanie konstrukcji maszyn M2 zytanie dokumentacji kadłuba okrętu M3 rzygotowanie produkcji kadłuba M4 rodukowanie i remontowanie kadłuba okrętu M5 odejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej w branży okrętowej Nazwa jednostki modułowej M1.J1 adanie konstrukcji mechanicznych M1.J2 Wykonywanie rysunku technicznego M2.J1 zytanie dokumentacji konstrukcyjnej kadłuba okrętu M2.J2 zytanie dokumentacji technologicznej kadłuba okrętu M3.J1 rzygotowanie blach i profili hutniczych M3.J2 refabrykowanie wstępne kadłuba okrętu M3.J3 refabrykowanie kadłuba okrętu M4.J1 Montowanie kadłuba okrętu M4.J2 Wodowanie kadłuba okrętu M4.J3 Remontowanie kadłuba okrętu M5.J1 Stosowanie przepisów prawa pracy przy podejmowaniu działalności gospodarczej M5.J2 rowadzenie działalności gospodarczej Liczba godzin przewidziana na dział 142 godzin 114 godzin 66 godzin 30 godzin 128 godzin 142 godzin 162 godzin 446 godzin 140 godzin 198 godzin 8 godzin 24 godzin 9
Dydaktyczna mapa modułowego programu nauczania dla zawodu monter kadłubów okrętowych 721402 monter kadłubów okrętowych 721402.M1 721402.M1.J1 721402.M1.J2 721402.M2 721402.M3 721402.M2.J1 721402.M2.J2 721402.M3.J1 721402.M3.J2 721402.M3.J3 721402.M5 721402.M4 721402.M5.J1 721402.M5.J2 721402.M4.J1 721402.M4.J2 721402.M4.J3 10
12. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁÓW W programie nauczania dla zawodu monter kadłubów okrętowych zastosowano taksonomię celów A. Niemierko. Lista modułów z liczbą godzin M1 adanie konstrukcji maszyn M2 zytanie dokumentacji kadłuba okrętu M3 rzygotowanie produkcji kadłuba M4 rodukowanie i remontowanie kadłuba okrętu M5 odejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej w branży okrętowej 256 godzin 96 godzin 432 godziny 784 godziny 32 godziny 11
1. M1 adanie konstrukcji maszyn 1.1. M1.J1 adanie konstrukcji mechanicznych 1.2. M1.J2 Wykonywanie rysunku technicznego 1.1 M1.J1 adanie konstrukcji mechanicznych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania H(1)1. wyjaśnić pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy; - rzepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony środowiska, ochrony przeciwpożarowej. H(1)2. wyjaśnić pojęcia związane z ochroną przeciwpożarową oraz ochroną - Służby bezpieczeństwa i higieny pracy. środowiska; - Szkolenia pracowników z zakresu H i OŻ. H(1)3. wyjaśnić pojęcia związane z ergonomią; - Zasady ergonomii. - Klasyfikacja i charakterystyka części maszyn. H(3)1. wskazać prawa i obowiązki pracownika w zakresie bezpieczeństwa i A - ołączenia rozłączne i nierozłączne higieny pracy; - harakterystyka, zastosowanie materiałów H(3)2. wskazać prawa i obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i konstrukcyjnych i eksploatacyjnych. A higieny pracy; - Rodzaje korozji i ochrona przed korozją. H(3)3. określić konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania praw i - Maszyny i urządzenia transportowe. - Sposoby składowania materiałów. obowiązków pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy; - Techniki i metody wytwarzania części maszyn i urządzeń. KZ(M.a)(4)1. rozróżnić przeznaczenie części maszyn i urządzeń; - Klasyfikacja i charakterystyka części maszyn i urządzeń. KZ(M.a)(4)2. sklasyfikować części maszyn; - Zasady użytkowania maszyn i urządzeń. - Klasyfikacja narzędzi pomiarowych. KZ(M.a)(5)1. sklasyfikować rodzaje połączeń; - Zasady doboru i użytkowania narzędzi i przyrządów pomiarowych. KZ(M.a)(5)2. scharakteryzować rodzaje połączeń; - Metody pomiarowe i zastosowanie narzędzi pomiarowych. KZ(M.a)(6)1. scharakteryzować podstawowe wielkości tolerancji i pasowań; - łędy pomiarowe. KZ(M.a)(6)2. wyznaczać podstawowe wielkości tolerancji i pasowań; - Kontrola jakości wykonywanych prac. - Dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń KZ(M.a)(6)3. zastosować zasady tolerancji i pasowań w budowie maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(7)1. rozróżnić materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne; 12
KZ(M.a)(7)2. scharakteryzować własności i właściwości materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych; KZ(M.a)(7)3. scharakteryzować zastosowanie materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych; KZ(M.a)(8)1. rozróżnić środki transportu wewnętrznego; KZ(M.a)(8)2. sklasyfikować środki transportu wewnętrznego; KZ(M.a)(8)3. określić zastosowanie środków transportu wewnętrznego; KZ(M.a)(9)1. dobrać sposób transportu w zależności od kształtu, gabarytów, ciężaru materiału; KZ(M.a)(9)2. dobrać sposób składowania materiałów uwzględniając wymogi warunków składowania wskazanych przez producenta; KZ(M.a)(10)1. rozpoznać rodzaje korozji; KZ(M.a)(10)2. określić sposoby ochrony przed korozją; KZ(M.a)(11)1. rozróżnić techniki i metody wytwarzania części maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(11)2. scharakteryzować techniki i metody wytwarzania części maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(12)1. rozróżnić maszyny do obróbki ręcznej i maszynowej; KZ(M.a)(12)2. rozróżnić urządzenia do obróbki ręcznej i maszynowej; KZ(M.a)(12)3. rozróżnić narzędzia do obróbki ręcznej i maszynowej; KZ(M.a)(12)4. scharakteryzować zastosowanie maszyn, urządzeń i narzędzi do obróbki ręcznej i maszynowej; KZ(M.a)(13)1. sklasyfikować przyrządy pomiarowe stosowane podczas obróbki ręcznej i maszynowej; KZ(M.a)(13)2. określić błędy pomiarowe przy stosowaniu określonej metodzie pomiaru; KZ(M.a)(13)3. określić właściwości metrologiczne przyrządów pomiarowych; KZ(M.a)(13)4. dobrać przyrządy pomiarowe do pomiaru i sprawdzania części maszyn w zależności od kształtu oraz dokładności wykonania; 13
KZ(M.a)(14)1. rozróżnić metody pomiaru; KZ(M.a)(14)2. wybrać sposób pomiaru w zależności od rodzaju i wielkości mierzonego przedmiotu; KZ(M.a)(14)3. zinterpretować wyniki pomiarów; KZ(M.a)(14)4. określać zasady użytkowania i przechowywania przyrządów i narzędzi pomiarowych; KZ(M.a)(15)1. rozróżnić metody kontroli jakości wykonanych prac w operacjach obróbki ręcznej i maszynowej; KZ(M.a)(15)2. dobrać właściwą metodę kontroli jakości w zależności od rodzaju prac poddanych kontroli; KZ(M.a)(16)1. określić budowę maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(16)2. scharakteryzować zasadę działania maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(16)3. posługiwać się dokumentacja techniczno-ruchową maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(16)4. przestrzegać zasad działania maszyn i urządzeń wskazanych przez producenta. lanowane zadania (ćwiczenia) Wykonać wyrób z wykorzystaniem trasowania, ścinania, wycinania, przecinania, cięcia, gięcia, prostowania, piłowania, wiercenia, rozwiercania, pogłębiania, gwintowania, docierania, polerowania. Wykonać wyrób z wykorzystaniem operacji toczenia, frezowania, wiercenia, szlifowania. Wykonać pomiary i sprawdzenie wykonanego wyrobu. Dobrać narzędzia i przyrządy, oraz wykonać montaż i demontaż połączeń kształtowych, gwintowych, rurowych. Dobrać narzędzia i przyrządy, oraz wykonać montaż i demontaż łożysk ślizgowych, łożysk tocznych, wałów i osi, mechanizmów napędowych. 14
Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowniach szkolnych, oraz warsztatach szkolnych lub centrach kształcenia. racownie powinny być wyposażone w modele maszyn i urządzeń, próbki materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, filmy, plansze i foliogramy ilustrujące procesy technologiczne, konstrukcję i zasadę działania maszyn i urządzeń, przykładową dokumentację techniczno-ruchową maszyn i urządzeń, przyrządy pomiarowe. Warsztaty szkolne, centra kształcenia powinny być wyposażone w stanowiska i narzędzia do obróbki ręcznej, oraz maszynowej obróbki skrawaniem, urządzenia i przyrządy do prac montażowych, urządzenia dźwigowe i transportu wewnętrznego. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów, schematy, plansze, makiety. Dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń, normy, instrukcje montażu, poradniki. Zalecane metody dydaktyczne W wyniku realizacji programu nauczania tego działu programowego uczeń ma opanować wiadomości będące podstawą do bezpiecznego wykonywania zadań zawodowych oraz przewidywania zagrożeń w środowisku pracy. Niezbędne zatem jest, systematyczne ocenianie postępów ucznia, ewentualne korygowanie niewłaściwych działań podejmowanych podczas ćwiczeń, a także wskazywania wagi zdobywanych wiadomości i umiejętności. Należy też zwrócić szczególną uwagę na umiejętność korzystania z literatury fachowej i danych zawartych w instrukcjach do ćwiczeń. odczas procesu kształcenia zaleca się stosowanie metody tekstu przewodniego, metodę projektu. Aby ułatwić uczniom zrozumienie zagadnień związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska, zaleca się stosowanie filmów poglądowych oraz prezentacji multimedialnych. Wykonywane ćwiczeń należy poprzedzić szczegółowym instruktażem, a następnie zwracać uwagę na właściwe wykorzystywanie instrukcji ćwiczeniowych. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testów, sprawdzianów ustnych, ukierunkowanej obserwacji czynności ucznia w trakcie wykonywania ćwiczeń produkcyjnych, testów praktycznych z zadaniami typu próba pracy. Kryteria oceny powinny zawierać: planowanie wykonania zadania, organizowanie stanowiska pracy, dobór odpowiednich narzędzi, przyrządów, urządzeń i materiałów do wykonania pracy, zachowanie ładu i porządku na stanowisku pracy, zachowanie kolejności wykonywania czynności według obowiązującej technologii, posługiwanie się dokumentacją techniczną, przestrzeganie zasad bhp, ochrony ppoż. I ochrony środowiska. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia oraz możliwości ucznia. 1.2. M1.J2 Wykonywanie rysunku technicznego Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania 15
KZ(M.a)(1)1. scharakteryzować zasady sporządzania rysunku technicznego maszynowego; KZ(M.a)(1)2. rozróżnić zasady sporządzania rysunku technicznego maszynowego; KZ(M.a)(1)3. zastosować zasady sporządzania rysunku technicznego maszynowego; KZ(M.a)(1)4. posłużyć się obowiązującymi normami dotyczącymi sporządzania rysunku technicznego maszynowego; KZ(M.a)(2)1. scharakteryzować zasady sporządzania szkiców części maszyn; KZ(M.a)(2)2. sporządzić szkice części maszyn; KZ(M.a)(3)1. wykonać rysunki techniczne wykorzystując programy do wspomagania projektowania typu AD; KZ(M.a)(3)2. sporządzić rysunki techniczne z wykorzystaniem technik komputerowych; KZ(M.a)(3)3. edytować rysunki techniczne z wykorzystaniem technik komputerowych; KZ(M.a)(17)1. rozpoznać rodzaje maszyn i urządzeń na podstawie dokumentacji technicznej; KZ(M.a)(17)2. scharakteryzować rodzaje dokumentacji technicznej maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(17)3. posłużyć się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(17)4. przestrzegać normy dotyczące rysunku technicznego, części maszyn, materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych; KZ(M.a)(18)1. scharakteryzować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań; KZ(M.a)(18)2. zastosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań. lanowane zadania (ćwiczenia) Wykonanie rysunku części maszyny. Narysuj część maszyny, wykonując niezbędną ilość rzutów i przekrojów dla jej jednoznacznego przedstawienia. Wykonanie wymiarowania części maszyny. Wykonaj wymiarowanie części maszyny na przedstawionym rysunku zgodnie z zasadami wymiarowania. Wykonanie rysunku technicznego z wykorzystaniem programu komputerowego. Wykorzystując program komputerowy wspomagający projektowanie wykonaj rysunek techniczny danej części maszyny. Rodzaje rysunków. Normy obowiązujące dla rysunków technicznych. Arkusze rysunkowe. ismo techniczne. Linie rysunkowe. Zasady rzutowania aksonometrycznego i prostokątnego. rzekroje i widoki. Zasady wymiarowania rysunków. Uproszczenia rysunkowe. Rysunek wykonawczy i złożeniowy. rogramy komputerowe do wykonywania rysunków. Tolerancje i pasowania. Dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń. 16
Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni rysunku technicznego, oraz pracowni komputerowej wyposażonej w rzutniki multimedialny, rzutniki pisma. W pracowni rysunku technicznego powinny znajdować się: przybory kreślarskie, modele rzutni, figur i brył, modele części maszyn i połączeń części, modele mechanizmów, przyrządy pomiarowe, dokumentacja techniczna i konstrukcyjna, katalogi części maszyn, tabele tolerancji, olskie Normy z zakresu rysunku technicznego. racownia komputerowa z dostępem do internetu i oprogramowaniem (np. typu AD) do wykonywania rysunków technicznych maszynowych, powinna zapewniać dostęp do drukarki sieciowej i indywidualną pracę uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów. zasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne z zakresu rysunku technicznego. Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności posługiwania szkicami i rysunkami technicznymi do identyfikacji części maszyn konstrukcji mechanicznych. Dominującymi metodami kształcenia powinny być ćwiczenia i projektowanie (modelowanie). Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się ocenę rysunków technicznych i projektów wykonanych przez uczniów. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: Zadania powinny być dostosowane do możliwości i potrzeb ucznia, należy przygotować ćwiczenia o różnym stopniu trudności. 17
2. M2 zytanie dokumentacji kadłuba okrętu 2.1. M2.J1 zytanie dokumentacji konstrukcyjnej kadłuba okrętu 2.2. M2.J2 zytanie dokumentacji technologicznej kadłuba okrętu M2.J1 zytanie dokumentacji konstrukcyjnej kadłuba okrętu Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania JOZ(1)2 zastosować nazwy maszyn, urządzeń i narzędzi oraz konstrukcji okrętowych JOZ(1)4 posługiwać się terminologią ogólnotechniczną w branży okrętowej JOZ(2)2. zrozumieć i zastosować ustnie wypowiedziane zasady związane z obsługą maszyn, urządzeń i instalacji okrętowych JOZ(3)2. odczytać i analizować podane w sposób pisemny instrukcje obsługi maszyn,urządzeń i instalacji okrętowych JOZ(4)3. wyrazić swoje opinie i pomysły związane z wykonywaną pracą; JOZ(5)1. korzystać ze słowników jedno i dwujęzycznych ogólnych i branżowych; JOZ(5)2. odszukać w prasie, literaturze fachowej i na stronach internetowych potrzebne informacje związane z wykonywaniem zawodu; JOZ(5)3. przekazać w języku polskim główne myśli lub wybrane informacje z tekstu w języku obcym; JOZ(5)4. zrozumieć informacje dotyczące wykonywanego zawodu usłyszane w mediach obcojęzycznych. KZ(M.i)(1)1. scharakteryzować konstrukcję jednostek pływających KZ(M.i)(1)2. scharakteryzować podstawowe elementy konstrukcyjne kadłuba okrętu KZ(M.i)(2)1. scharakteryzować rodzaje rysunków okrętowych Normy i unifikacja w rysunkach okrętowych w języku polskim i obcym, Konstrukcje geometryczne okrętu rzekroje na rysunkach okrętowych Linie teoretyczne kadłuba okrętu Symbolika i oznaczenia na rysunkach kadłubowych i wyposażeniowych stosowana w dokumentacji polskich i zagranicznych stoczni, Kierunki położenia elementów w kadłubie okrętu Dokumentacja konstrukcyjna kadłuba, zbrojenia i wyposażenia okrętu w języku polskim i obcym, Techniki komputerowe w rysunku okrętowym 18
KZ(M.i)(2)2. określić normalizację i unifikację w rysunkach okrętowych KZ(M.i)(2)3. określić kształt kadłuba okrętu w oparciu o linie teoretyczne, wręgi budowlane, rozwinięcie poszycia KZ(M.i)(2)4. sporządzać rysunki okrętowe z zastosowaniem techniki komputerowej KZ(M.i)(2)5. określić symbolikę i oznaczenia graficzne w rysunkach KZ(M.i)(2)6. scharakteryzować rysunki konstrukcji kadłuba okrętu KZ(M.i)(6)1. zastosować programy komputerowe do konstruowania kadłuba i jego elementów oraz węzłów konstrukcyjnych KZ(M.i)(6)2. zastosować programy komputerowe do obliczeń wytrzymałościowych kadłuba okrętu lanowane zadania(ćwiczenie) 1.Na podstawie dostarczonych założeń uczniowie wykonają rysunek linii teoretycznych z zastosowaniem techniki komputerowej. Rysunek powinien zawierać przekrój wzdłużny, poprzeczny oraz wodnicowy. 2.Wykonaj rysunek fragmentu konstrukcji dna podwójnego z wykorzystaniem katalogu unifikacyjnego. Dobierz odpowiednie oznakowanie, linie oraz zakończenia usztywnień. Oznacz sposób przygotowania krawędzi oraz technikę połączenia elementów. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne W dziale zytanie dokumentacji konstrukcyjnej kadłuba okrętu powinny być kształtowane umiejętności ucznia związane z wykonywaniem rysunków konstrukcji okrętowych ręcznie oraz z zastosowaniem technik komputerowych. Środki dydaktyczne W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować prezentacje multimedialne dotyczące rysunku okrętowego. Komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów). Urządzenia multimedialne. Oprogramowanie wspomagające projektowanie oraz wytwarzanie. Zestawy ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów. Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności wykonywania rysunków konstrukcji okrętowych, poprawnego posługiwania się terminologią techniczną oraz katalogami unifikacyjnymi. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub w grupach maksymalnie 3 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji wykonanego przez ucznia rysunku linii teoretycznych kadłuba okrętu i konstrukcji dna podwójnego. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność merytoryczna wykonania zadania, sposób prezentacji ( terminologia w rysunku okrętowym, czytelność, czas). 19
Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 2.2. M2.J2 zytanie dokumentacji technologicznej kadłuba okrętu Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania M.22.1(11)1. scharakteryzować oznaczenia stosowane w dokumentacji technologiczno-traserskiej. M.22.1(11)2. scharakteryzować zasady opisywania elementów w procesie obróbki M.22.1(11)3. scharakteryzować zasady znakowania sekcji na prefabrykacji. M.22.1(11)4. scharakteryzować zasady znakowanie wyrobów na montażu kadłuba i wyposażeniu okrętu. M.22.2(6)1. określić wymagania dotyczące standardu wykonania kadłuba okrętu M.22.2(6)2. określić wymagania dotyczące standardu wyposażania okrętu M.22.2(6)3. określić siły działające na okręt w czasie eksploatacji M.22.3(2)1. określić zasady podziału przestrzennego kadłuba okrętu M.22.3(2)2. scharakteryzować typowe układy wiązań oraz koncepcję konstrukcji poszczególnych rejonów kadłuba okrętu M.22.3(2)3. posługiwać się przepisami towarzystw klasyfikacyjnych dotyczących okrętu Konwencje międzynarodowe. iężar okrętu. Wyporność okrętu. Nośność okrętu. Obciążenia działające na kadłub, Ogólna charakterystyka konstrukcji kadłuba, Zasady podziału konstrukcyjnego kadłubów różnych statków, Typy elementów konstrukcyjnych, Układy wiązań kadłuba, Znakowanie do celów obróbki, prefabrykacji i montażu Standard wykonania okrętu. Unifikacja w konstrukcji kadłuba. lanowane zadania (ćwiczenia) Ćwiczenia z przykładową dokumentacją traserską, technologiczną. Wyszukiwanie informacji w standardach wykonania kadłuba, standardach wyposażenia okrętu, katalogach unifikacyjnych. Rozpoznawanie rodzaju układu wiązań kadłuba na podstawie rysunków konstrukcyjnych. 20
Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne odczas realizacji programu nauczania zytanie dokumentacji kadłuba okrętu kształtowane powinny być umiejętności związane z wykonywaniem rysunków konstrukcji okrętowych z zastosowaniem technik komputerowych. Należy także kształtować postawę odpowiedzialności za wykonane zadanie i umiejętność pracy w grupie. Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie zadań praktycznych, pokazu z instruktażem. Środki dydaktyczne W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować prezentacje multimedialne dotyczące rysunku okrętowego. Komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów). Urządzenia multimedialne. Oprogramowanie wspomagające projektowanie oraz wytwarzanie. Zestawy ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy odstawy rysunku okrętowego wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub w grupach maksymalnie 3 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie sprawdzianów ustnych, sprawdzianów pisemnych, ukierunkowanej obserwacji czynności uczniów podczas wykonywania ćwiczeń. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność merytoryczna wykonania ćwiczenia, sposób prezentacji ( terminologia okrętowa, czytelność, czas). Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 21
3. M3 rzygotowanie produkcji kadłuba 3.1. M3.J1 rzygotowanie blach i profili hutniczych 3.2. M3.J2 refabrykowanie wstępne kadłuba okrętu 3.3. M3.J3 refabrykowanie kadłuba okrętu M3.J1 rzygotowanie blach i profili hutniczych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał nauczania H(2)1. wymienić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce H(2)2. określić zadania instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce H(2)3. określić uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce H(4)1. określić zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka związane z wykonywaniem zadań zawodowych H(4)2. określić zagrożenia dla mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych H(4)3. zapobiegać zagrożeniom dla zdrowia i życia człowieka związanym z wykonywaniem zadań zawodowych H(4)4. zapobiegać zagrożeniom dla mienia i środowiska związanym z wykonywaniem zadań zawodowych H(5)1. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe występujące w środowisku pracy H(5)2. scharakteryzować zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy H(5)3. zapobiegać zagrożeniom wynikającym z wykonywania zadań zawodowych H(6)1. wskazać skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka rzepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony środowiska, ochrony przeciwpożarowej, harakterystyka okrętowego asortymentu wyrobów walcowanych, oznaczenia i zastosowanie, Wymagania towarzystw klasyfikacyjnych w zakresie materiałów konstrukcyjnych do budowy kadłuba okrętu, Zasady fizykalne, zastosowanie, urządzenia i realizacja obróbki wstępnej, rodzaje i pochodzenie odkształceń w prefabrykacji, zapobieganie, metody usuwania, Słownictwo obcojęzyczne związane z wykonywaniem zadań zawodowych Rozmowa zawodowa w języku obcym Wydawanie poleceń w języku obcym Obcojęzyczne instrukcje obsługi maszyn i urządzeń, Obcojęzyczna dokumentacja technologiczna 22
H(6)2. scharakteryzować skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka H(7)1. zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska; H(7)2. zastosować zasady organizacji stanowiska pracy; H(8)1. dobrać środki ochrony indywidualnej do wykonywanych zadań zawodowych; H(8)2. dobrać środki ochrony zbiorowej do wykonywanych zadań zawodowych; H(8)3. korzystać ze środków ochrony indywidualnej i zbiorowej podczas wykonywania zadań zawodowych; H(9)1. dokonać analizy przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych; H(9)2. stosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony przeciwpożarowej podczas wykonywania zadań zawodowych; H(9)3. stosować zasady ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych; H(10)1. określić stan poszkodowanego w wypadku przy pracy; H(10)2. zastosować procedury pomocy przedmedycznej; D H(10)3. zidentyfikować stany zagrożenia zdrowia i życia; H(10)4. udzielić pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia i zdrowia; JOZ(1)1 udzielić ogólnych informacji o osobach, miejscach, przedmiotach związanych z wykonywanym zawodem JOZ(1)2 zastosować nazwy maszyn, urządzeń i narzędzi oraz konstrukcji okrętowych JOZ(1)3 posługiwać się terminologią związaną z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy JOZ(1)4 posługiwać się terminologią ogólnotechniczną w branży okrętowej JOZ(2)1. zrozumieć i zastosować się do ustnie wypowiedzianych informacji dotyczących obowiązków i oczekiwań pracodawcy; JOZ(2)2. zrozumieć i zastosować ustnie wypowiedziane zasady związane z obsługą maszyn, urządzeń i instalacji okrętowych JOZ(2)3. określić kontekst wypowiedzi dotyczących wykonywania czynności zawodowych 23
JOZ(3)1. zinterpretować polecenia pisemne dotyczące wykonywania czynności zawodowych; JOZ(3)2. odczytać i analizować podane w sposób pisemny instrukcje obsługi maszyn,urządzeń i instalacji okrętowych JOZ(3)3. rozpoznać związki pomiędzy poszczególnymi częściami tekstu JOZ(3)4. przełożyć język instrukcji na czynności wykonywania zadań zawodowych; JOZ(4)1. prowadzić korespondencję formalną, nieformalną i mailową; JOZ(4)2. zabrać głos w dyskusji i argumentować własne poglądy dotyczące wykonywania zawodu; JOZ(4)3. wyrazić swoje opinie i pomysły związane z wykonywaną pracą; JOZ(4)4. prowadzić rozmowę z przełożonym i podwładnym w zakresie wykonywania zadań zawodowych; JOZ(5)1. korzystać ze słowników jedno i dwujęzycznych ogólnych i branżowych; JOZ(5)2. odszukać w prasie, literaturze fachowej i na stronach internetowych potrzebne informacje związane z wykonywaniem zawodu; JOZ(5)3. przekazać w języku polskim główne myśli lub wybrane informacje z tekstu w języku obcym; JOZ(5)4. zrozumieć informacje dotyczące wykonywanego zawodu usłyszane w mediach obcojęzycznych. KS(1)1. stosować zasady kultury osobistej KS(1)2. stosować zasady etyki zawodowej KS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów D KS(2)2. dążyć wytrwale do celu KS(2)3. zrealizować działania zgodnie z własnymi pomysłami KS(2)4. zainicjować zmiany mające pozytywny wpływ na środowisko pracy KS(3)1. analizować rezultaty działań KS(3)2. uświadomić sobie konsekwencje działań KS(4)1. analizować zmiany zachodzące w branży okrętowej KS(4)2. podejmować nowe wyzwania KS(4)3. wykazać się otwartością na zmiany w zakresie stosowanych metod i technik pracy KS(5)1. przewidywać sytuacje wywołujące stres KS(5)2. stosować sposoby radzenia sobie ze stresem KS(5)3. określić skutki stresu KS(6)1. przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego 24
KS(6)2. wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych KS(7)1. przyjmować odpowiedzialność za powierzone informacje zawodowe KS(7)2. respektować zasady dotyczące przestrzegania tajemnicy zawodowej KS(7)3. określić konsekwencje nieprzestrzegania tajemnicy zawodowej KS(8)1. ocenić ryzyko podejmowanych działań KS(8)2. przyjąć na siebie odpowiedzialność za podejmowane działania KS(8)3. wyciągać wnioski z podejmowanych działań KS(9)1. stosować techniki negocjacyjne KS(9)2. zachowywać się asertywnie KS(9)3. proponować konstruktywne rozwiązania KS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne KS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu KS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane stanowisko KS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole KZ(M.i)(3)1. scharakteryzować narzędzia, przyrządy i urządzenia stosowane do obróbki elementów konstrukcyjnych kadłuba okrętu KZ(M.i)(3)2. scharakteryzować narzędzia, przyrządy i urządzenia stosowane do prefabrykacji wstępnej KZ(M.i)(3)3. scharakteryzować narzędzia, przyrządy i urządzenia stosowane do prefabrykacji sekcji KZ(M.i)(3)4. scharakteryzować narzędzia, przyrządy i urządzenia stosowane do montażu modułów, bloków kadłuba okrętu KZ(M.i)(4)1. scharakteryzować urządzenia do cięcia mechanicznego i gazowego KZ(M.i)(4)2. scharakteryzować urządzenia do spawania ręcznego i automatycznego KZ(M.i)(4)3. zastosować urządzenia do wykonywania i spawania elementów konstrukcyjnych KZ(M.i)(5)1. scharakteryzować przyczyny odkształceń elementów i konstrukcji stalowych KZ(M.i)(5)2. określić na czym polega prostowanie bez-udarowe KZ(M.i)(5)3. scharakteryzować sprzęt do prostowania konstrukcji okrętowych M.22.1(1)1. obsługiwać urządzenia ciągu obróbki wstępnej blach M.22.1(1)2. obsługiwać urządzenia ciągu obróbki wstępnej profili M.22.1(2)1. określić na podstawie rysunku kadłubowego, z jakich blach i profili hutniczych wykonane są poszczególne elementy kadłuba okrętu 25
M.22.1(2)2. nazwać rodzaje profili hutniczych stosowanych do wykonania kadłuba okrętu M.22.1(2)3. scharakteryzować wymiary blach i profili hutniczych M.22.1(3)1. scharakteryzować gatunki stali okrętowych M.22.1(3)2. określić oznaczenia stali kadłubowych w dokumentacji M.22.1(3)3. określić własności oraz metody przeprowadzania prób wytrzymałościowych stali okrętowych M.22.1(4)1. określić sposób transportu blach i profili hutniczych na stanowiska obróbcze M.22.1(4)2. określić wymagane wartości parametrów urządzeń i przyrządów służących do transportu blach i profili hutniczych na stanowiska obróbcze M.22.1(4)3. wykonywać prawidłowe mocowanie blach i profili hutniczych do transportu M.22.1(4)4. przestrzegać zasad bezpieczeństwa i przepisów H w czasie transportu blach i profili hutniczych na stanowiska obróbcze M.22.1(5)1. scharakteryzować proces czyszczenia blach i profili M.22.1(5)2. określić zakres wstępnego czyszczenia blach i profili M.22.1(5)3. określić klasy czystości powierzchni M.22.1(6)1. scharakteryzować proces technologiczny odprężania blach M.22.1(6)2. określić parametry i wymagania dotyczące prostowania blach M.22.1(7)1. wykonywać prostowanie i walcowanie odprężające M.22.1(7)2. korzystać z urządzeń do prostowania i walcowania odprężającego, M.22.1(8)1. określić przebieg procesu czyszczenia w komorach zamkniętych M.22.1(8)2. scharakteryzować materiały stosowane do czyszczenia powierzchni M.22.1(9)1. scharakteryzować rodzaje gruntu stosowanego do konserwacji M.22.1(9)2. określić proces technologiczny konserwacji blach i profili M.22.1(10)1. obsługiwać urządzenia do suszenia blach w komorach zamkniętych M.22.1(10)2. obsługiwać urządzenia do suszenia profili w komorach zamkniętych M.22.1(12)1. scharakteryzować znaki i symbole stosowane do opisu blach i profili hutniczych M.22.1(12)2. identyfikować opisy kierunków na elementach wyznaczające usytuowanie ich w kadłubie, M.22.1(12)3. wykonywać opisy blach i profili hutniczych zgodnie z dokumentacją M.22.1(13)1. określić zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka związane z wykonywaniem obróbki wstępnej 26
M.22.1(13)2. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe występujące podczas obróbki wstępnej blach i profili hutniczych M.22.1(13)3. scharakteryzować zagrożenia związane z występowaniem szkodliwych czynników podczas obróbki wstępnej blach i profili hutniczych lanowane zadania(ćwiczenie) 1. Wykonaj próbę rozciągania (lub udarności) dla stali kadłubowej. Oceń czy wyniki próby spełniają wymagania przepisów towarzystw klasyfikacyjnych. 2. rzetłumacz na język polski instrukcji obsługi urządzeń do obróbki wstępnej blach i profili. 3. Obserwacja czynności, lub uczestniczenie w czynnościach związanych z obróbką wstępną, korzystanie z dokumentacji technologicznej obróbki wstępnej i instrukcji, ze szczególnym uwzględnieniem organizacji prac. Wskazane jest, aby uczeń posiadał jednego wyznaczonego/odpowiedzialnego za niego pracownika, który sukcesywnie będzie wdrażał go w wykonywanie zadań zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy. racownik ten powinien być kompetentny, stanowiący wzór do naśladowania. Uczeń powinien wykonywać czynności zawodowe pod nadzorem pracownika, a także samodzielnie zynności wykonywane samodzielnie powinny być zawsze nadzorowane i sprawdzane przez pracownika Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Środki dydaktyczne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowniach szkolnych, oraz się na terenie produkcyjnych warsztatów stoczniowych, posiadających standardowe oprzyrządowanie produkcji z zakresu obróbki wstępnej. W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: normy hutnicze, przepisy olskiego Rejestru Statków, instrukcje obsługi urządzeń do obróbki, plansze z zakresu obróbki wstępnej, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące urządzeń do obróbki wstępnej elementów kadłuba. Komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów). Urządzenia multimedialne. Zestawy ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów. Zalecane metody dydaktyczne Jednostki lekcyjne zajęć praktycznych powinny przebiegać w możliwie naturalnych warunkach produkcyjnych. Instruktaż powinien towarzyszyć każdemu działaniu, każdej czynności. Instruktaż powinien zawierać wskazówki, wyjaśnienia, informacje o sposobie wykonywania operacji, koniecznych narzędziach i urządzeniach, potrzebnych materiałach, warunkach technologicznych i warunkach bezpiecznego wykonywania zadań. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie oraz grupowo. Zajęcia należy prowadzić w grupach do 4 osób lub nawet mniejszych (do 1 - osobowych) jeżeli wymaga tego specyfika zakładu/przedsiębiorstwa. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji próby rozciągania wykonanej przez ucznia i tłumaczenia instrukcji obsługi. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria: poprawność merytoryczna wykonania ćwiczenia, sposób prezentacji ( terminologia, czytelność, czas). ropozycję oceny umiejętności ukształtowanych podczas zajęć praktycznych dokonuje opiekun ze strony pracodawcy na podstawie obserwacji wykonywanych przez ucznia zadań. Zadaniem opiekuna ze strony szkoły jest akceptacja lub weryfikacja oceny wystawionej przez pracodawcę. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. 27