Globalny rozwój w kontekście społeczno-gospodarczych wyzwań Azji Centralnej i Kaukazu Południowego Poznao, 26 27 października 2009 ŻYCIE CODZIENNE w Azji Centralnej Przygotowała mgr Agnieszka Makowska
Podstawowe instytucje społeczne wspólnota rodowo-terytorialna (awlod, kaum ect.) machalla wspólnota terytorialna plemię wspólnota rodowa rodzina wielopokoleniowa
Rodzina wielopokoleniowa Uzbekistan (fot. A. Makowska)
Rodzina na wsi w Kirgistanie (fot. A. Makowska)
Machalla, Taszkient, Uzbekistan (lewa fot.) Mahalla w Dolinie Fergaoskiej, Uzbekistan (prawa.fot) (A. Makowska)
Życie na wsi Problem bezrobocia O ok. 40% niższy niż w mieście dochód Problemy z dostępem do czystej wody, elektryczności i innych usług komunalnych Efekty klęsk żywiołowych (surowa zima 2007/2008, trzęsienia ziemi)
suszenie ruzy, Kirgistan (fot. A. Makowska)
Szkoła wiejska w południowym Tadżykistanie (fot. M. Marszewski)
Praca w gospodarstwie: Kirgistan (fot. A. Makowska)
Praca w gospodarstwie: Kirgistan (fot. A. Makowska)
Tandur piec do wypieku chleba, Kirgistan (fot. A. Makowska)
Kirgistan jurty (fot. A. Makowska)
Wieś, północtadżykistanu (fot. A. Cieślewska)
Zbiór bawełny Bawełna stanowi jeden z głównych towarów eksportowych w Turkmenistanie, Tadżykistanie i Uzbekistanie. Jej uprawa i dystrybucja mają znaczący wpływ na relacje gospodarcze, życie polityczne oraz układy społeczne w wyżej wymienionych krajach. W Kazachstanie i Kirgistanie produkcja bawełny nie pełni aż tak poważnej roli. Jedną z kwestii wzbudzających duże kontrowersje w krajach zachodnich są prawa pracownicze osób pracujących na plantacjach bawełny w Azji Centralnej. Przymusowa praca na plantacjach bawełny, szczególnie dzieci i młodzieży w Azji Centralnej, stanowi jeden z bardziej drażliwych tematów, często poruszanych przez międzynarodowe oraz lokalne organizacje pozarządowe.
Życie w mieście Problemy z dostępem do usług komunalnych (energia elektryczna, gaz) Praca za bardzo małą płacę, niski poziom życia Przeludnienie powstawanie dzielnic biedy
Umierające miasta miasta-kombinaty mono-miasta (miasta-kombinaty), definiowane jako małe aglomeracje miejskie posiadające populację do 50 tys. mieszkańców. Przed rozpadem starego systemu, ich gospodarka oraz struktura społeczna były zależne od jednego dużego zakładu produkcyjnego
miasto-kombinat, rejon Isfary, Płn. Tadżykistan (fot. A. Makowska)
miasto-kombinat, rejon Isfary, Płn. Tadżykistan (fot. A. Makowska)
miasto-kombinat, rejon Isfary, Płn. Tadżykistan (fot. A. Makowska)
miasto-kombinat, rejon Isfary, Płn. Tadżykistan (fot. A. Makowska)
Blokowisko w Kirgistanie
Na bazarze, Tadżykistan (fot. A. Makowska)
Manufaktura wyrobu mebli południe Kirgistanu (fot. A. Cieślewska)
Na bazarze, bele bawełny, północ Tadżykistanu (fot. A. Cieślewska)
Na bazarze północ Tadżykistanu (A. Cieślewska)
KIRGISTAN Zamieszkuje go 5,431,747 (lipiec 2010) mln ludzi, z czego tylko 33% to ludnośd miejska. Budżet kirgiskiej rodziny ustalony jako minimalny to 3 570 somów (ok. 83 $), za takie pieniądze musi utrzymad się powyżej 60% mieszkaoców Kirgistanu. Ponad 30% społeczeostwa kirgiskiego nie ma dostatecznych śródków na zakup żywności. 43 % miekszaoców Kirgistanu żyje w biedzie. 11% żyje w skrajnym ubóstwie (przy miesięcznym dochodzie poniżej 963 somów). Różnica między wsią i miastem 70-80% biednych i skrajnie biednych obywateli Kirgistanu mieszka na wsiach. 51% mieszkaoców wsi żyje w biedzie, w miastach - 30% mieszkaoców. Ubóstwo ma także charakter regionalny z 7 obwodów najbiedniejszy jest obwód naryoski, aż w 5 obwodach poziom ubóstwa wynosi 50%.
TADŻYKISTAN Zamieszkuje go 7,349,145 (lipiec 2010) mln. ludzi, z czego tylko 27% to ludnośd miejska. Minimalne koszty utrzymania osoby dorosłej, według oficjalnych danych, to 203 somoni (ok. 50 $), zaś średnia płaca wynosi 157 somoni (ok. 36 $). Ponad 40% społeczeostwa tadżyckiego nie ma dostatecznych śródków na zakup żywności. Ponad 50% miekszaoców Tadżykistanu żyje poniżej lini ubóstwa (2 $ dziennie). W skrajnym ubóstwie (dzienny dochód poniżej 1 $) żyje ponad 22% tadżyckiego społeczeostwa. Różnica między wsią i miastem 70-80% biednych to mieszkaocy wsi.
UZBEKISTAN Zamieszkuje go 27,606,007 (lipiec 2010) mln ludzi, z czego 37% to ludnośd miejska. Według Instytutu Gallupa 37% społeczeostwa uzbeckiego nie ma dostatecznych śródków na zakup żywności. 20% żyje w skrajnym ubóstwie (przy dochodzie poniżej 1 $ dziennie). 30% mieszkaoców wsi i 18% mieszkaoców miast żyje w biedzie.
Zakooczenie Publikacja wyraża wyłącznie poglądy autora i nie może byd utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP