Program Interdyscyplinarnego Kształcenia Doktorantów w zakresie Technologii Rakietowych (Program IKD-TR) Program kształci specjalistów w szeroko rozumianych technologiach rakietowych obejmujących zagadnienia wymagane dla projektowania, konstrukcji wytwarzania i eksploatacji obiektów balistycznych dla zastosowań cywilnych i militarnych. Jest on przeznaczony dla absolwentów szkół wyższych II stopnia bez wskazania jednoznacznych kierunków studiów. O przyjęciu kandydata decyduje Rada Programu IKD-TR w postępowaniu kwalifikacyjnym. Absolwenci studium stanowią poszukiwane grono specjalistów w rozwijającej się gałęzi przemysłu i badań w dziedzinie technik rakietowych w zapleczu projektowo-badawczym przemysłu kosmicznego i obronnego zarówno rodzimego jak i organizowanych w Polsce laboratoriach czołowych koncernów międzynarodowych. Aby zostać uczestnikiem Programu IKD-TR trzeba być doktorantem jednego z Wydziałów Politechniki Warszawskiej na I lub II roku studiów doktoranckich i zajmować się lub mieć w planach pracę nad zagadnieniami związanymi z techniką rakietową. W czasie studiów doktoranckich uczestnicy Programu IKD-TR nie mogą być zatrudnieni poza uczelnią. Dostają oni stypendium doktoranckie oraz dodatkowe stypendium z funduszu Programu. Uczestnicy programu mogą, a nawet powinni brać aktywny udział w grantach w obszarze technik rakietowych. Praca w tych grantach powinna zapewniać dodatkowe środki dla doktoranta. Granty powinny pokrywać koszty badań, a w tym również wyjazdów doktorantów na poligony rakietowe, do zakładów przemysłu rakietowego oraz na targi, wystawy i konferencje. Istotą studium jest opracowanie, w oparciu o badania własne doktoranta, szczegółowego problemu z dziedziny nauki reprezentowanej na jednym z wydziałów Politechniki Warszawskiej z jednoczesnym uzyskaniem niezbędnej wiedzy z innych dziedzin obejmujących technologie rakietowe. Należy do nich problematyka bezpieczeństwa międzynarodowego i reżimy rakietowe oraz elementy aerodynamiki obiektów, przepływów naddźwiękowych, napędów rakietowych, materiały wysokoenergetyczne i paliwa rakietowe, systemy sterowania technologie i algorytmy, sensory położenia i systemy naprowadzania oparte o techniki radarowe i optyczne, teoria i systemy organizacji systemów rakietowych, inżynieria materiałów stosowanych w technikach rakietowych oraz inne zagadnienia pokrewne i niezbędne dla uzyskania szerokiego kompendium wiedzy w tej dziedzinie. 1
Ze względu na fakt, że część informacji, z którą stykać się będzie uczestnik Programu to informacje niejawne, uczestnik programu musi na I semestrze wypełnić ankietę bezpieczeństwa osobowego i w II semestrze uzyskać dopuszczenie do informacji niejawnych. Będąc uczestnikiem Programu IKD-TR: pozostaje się doktorantem na swoim wydziale, we współpracy z opiekunem naukowym, kierownikiem studiów doktoranckich oraz kierownikiem Programu IKD-TR określany jest indywidualny plan studiów, doktorant otrzymuje dodatkowe stypendium. 2
PROGRAM RAMOWY STUDIÓW Program Interdyscyplinarnego Kształcenia Doktorantów w zakresie Technologii Rakietowych Semestr studiów Zajęcia I Semestr II Semestr III Semestr IV Semestr V Semestr VI Semestr VII Semestr VIII Semestr I ROK Bezpieczeństwo narodowe i polityka obronna Konstrukcja i budowa rakiet cz. I Napęd Rakietowy Przemysł obronny i rakietowy w Polsce Technologie materiałów pędnych cz. I Aerodynamika rakiet Konstrukcja i budowa rakiet cz. II Przemysł obronny i rakietowy w Polsce II ROK Reżimy rakietowe Systemy wbudowane Przepływy naddźwiękowe i hipersoniczne Systemy sterowania rakiet Systemy wytwórcze rakiet cz. I Systemy szerokopasmowe z celowym rozpraszaniem widma w zastosowaniach specjalnych Systemy wytwórcze rakiet cz. II Systemy radarowe/lidarowe Technologie materiałów pędnych cz. II Systemy nawigacji III ROK IV ROK W przypadku zbyt małej liczby studentów w danym semestrze, może zachodzić konieczność przesunięć poszczególnych przedmiotów między semestrami. DODATKOWO: Wizyta w bazie Wojskowej Akademii Technicznej. Coroczny udział w zgrupowaniu i ćwiczeniach pododdziałów przeciwlotniczych wojsk lądowych strzelania rakiet. Coroczny udział w Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego w Kielcach. Praktyki/staż/badania w przedsiębiorstwach Polskiej Grupy Zbrojeniowej. 3
EFEKTY KSZTAŁCENIA Program Interdyscyplinarnego Kształcenia Doktorantów w zakresie Technologii Rakietowych W wyniku realizacji Programu Interdyscyplinarnego Kształcenia Doktorantów w zakresie Technologii Rakietowych ich uczestnik osiąga następujące efekty kształcenia: W zakresie wiedzy: posiada wiedzę z zakresu technologii rakietowych, rozumie podstawy ładu bezpieczeństwa międzynarodowego oraz zasady prawne użycia rakiet (reżimy rakietowe), rozumie podstawowe zasady działania oraz posiada wiedzę o typach rakiet, ma zaawansowaną wiedzę o charakterze podstawowym dla dyscypliny naukowej lub dyscyplin naukowych związanych z obszarem prowadzonych badań, ma wiedzę dotyczącą metodyki prowadzenia badań naukowych, a także prawnych i etycznych aspektów działalności naukowej, ma wiedzę dotyczącą metod przygotowywania publikacji i prezentowania wyników badań, ma podstawową wiedzę dotyczącą pozyskiwania i prowadzenia projektów badawczych, w tym uwarunkowań ekonomicznych i prawnych realizacji tych projektów, ma podstawową wiedzę dotyczącą transferu technologii oraz komercjalizacji wyników badań, w tym zwłaszcza zagadnień związanych z ochroną własności intelektualnej, ma wiedzę w zakresie metodyki i nowoczesnych technik prowadzenia zajęć dydaktycznych; W zakresie umiejętności: potrafi efektywnie pozyskiwać informacje związane z działalnością naukową z różnych źródeł, także w językach obcych oraz dokonywać właściwej selekcji i interpretacji tych informacji, potrafi, wykorzystując posiadaną wiedzę, dokonywać krytycznej oceny rezultatów badań i innych prac o charakterze twórczym - własnych i innych twórców i ich wkładu w rozwój reprezentowanej dyscypliny; w szczególności, potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania wyników prac teoretycznych w praktyce, potrafi dostrzegać i formułować złożone zadania i problemy związane z reprezentowaną dyscypliną naukową, w tym koncepcyjnie nowe zadania i problemy badawcze, prowadzące do innowacyjnych rozwiązań technicznych, potrafi rozwiązywać złożone zadania i problemy związane z reprezentowaną dyscypliną naukową, w tym zadania i problemy nietypowe, stosując koncepcyjnie nowe metody, wnoszące wkład do rozwoju wiedzy lub stanowiące nowatorskie rozwiązania o praktycznym zastosowaniu, których poziom oryginalności uzasadnia publikację w recenzowanych wydawnictwach, potrafi w sposób metodologicznie poprawny zaplanować i przeprowadzić własny projekt badawczy, powiązany z działalnością naukową prowadzoną w większym zespole, potrafi dokumentować wyniki prac badawczych oraz tworzyć opracowania mające charakter publikacji naukowych, także w języku angielskim, zgodnie z zasadami 4
tworzenia tego typu opracowań, w szczególności zachowując zasady związane z poszanowaniem praw autorskich, potrafi skutecznie porozumiewać się przy użyciu różnych technik w międzynarodowym środowisku naukowym i zawodowym oraz w innych środowiskach, także w języku angielskim; ma umiejętność prezentowania w sposób zrozumiały swoich osiągnięć i koncepcji oraz przytaczania właściwych argumentów w dyskusjach naukowych oraz debatach publicznych o różnorodnej tematyce; potrafi poprowadzić dyskusję naukową, jest przygotowany do prowadzenia zajęć dydaktycznych na uczelni i innych form kształcenia w sposób poprawny metodologicznie, z wykorzystaniem nowoczesnych technik kształcenia; W zakresie kompetencji społecznych: wykazuje samokrytycyzm w pracy twórczej; rozumie i odczuwa potrzebę ciągłego podnoszenia kompetencji zawodowych i osobowych, w szczególności poprzez śledzenie i analizowanie najnowszych osiągnięć związanych z reprezentowaną dyscypliną naukową, ma świadomość ważności zachowywania się w sposób profesjonalny, przestrzegania zasad etyki zawodowej i tworzenia etosu środowiska naukowego i zawodowego, potrafi myśleć i działać w sposób niezależny, kreatywny i przedsiębiorczy, przejawia inicjatywę w kreowaniu nowych idei i poszukiwaniu innowacyjnych rozwiązań; wykazuje inicjatywę w określaniu nowych obszarów badań, rozumie i odczuwa potrzebę zaangażowania się w kształcenie specjalistów w reprezentowanej dyscyplinie inżynierskiej oraz innych działań prowadzących do rozwoju społeczeństwa opartego na wiedzy, ma świadomość społecznej roli absolwenta studiów doktoranckich, a zwłaszcza rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu m.in. poprzez środki masowego przekazu informacji i opinii dotyczących osiągnięć nauki i techniki, podejmuje starania, aby przekazywać takie informacje i opinie we właściwy, powszechnie zrozumiały sposób, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia. 5