Maluszek w szpitalu. wyzwanie zarówno dla rodzica, jak i dla dziecka

Maluszek w szpitalu wyzwanie zarówno dla rodzica, jak i dla dziecka

Gdy dziecko zaczyna chorować, cały świat rodzica staje do góry nogami. Już zwykłe przeziębienie doprowadza nas często do białej gorączki. Co dzieje się w przypadku cięższych zachorowań, gdy dziecko musi trafić do szpitala? To bardzo trudny czas, więc rodzic o wielu rzeczach zapomina, o innych nawet nie wie. Przygotowaliśmy więc specjalnie dla was poradnik Maluszek w szpitalu wyzwanie zarówno dla rodzica, jak i dla dziecka, który przybliży wam tematykę pobytu dziecka w szpitalu. Dowiecie się z niego, jaka jest rola matki i pozostałych członków rodziny w procesie leczenia, w jaki sposób wspierać maluszka w tym okresie, ale też jak współpracować z lekarzami i pielęgniarkami, by uniknąć niepotrzebnych nieporozumień. Ponadto przybliżymy wam, o jakich przedmiotach i dokumentach nie możecie zapomnieć, przygotowując siebie i dziecko do pobytu w szpitalu oraz na co zwrócić uwagę tuż przed powrotem do domu po zakończeniu leczenia. Dodatkowo w poradniku znajdziecie informację o prawach, jakie przysługuję tobie i twojemu dziecku w czasie pobytu w placówce szpitalnej. Zapraszamy do zapoznania się z poradnikiem Maluszek w szpitalu wyzwanie zarówno dla rodzica, jak i dla dziecka.

Jak przygotować się do wyjazdu z dzieckiem do szpitala, co ze sobą zabrać, o co zadbać?

Do pobytu w szpitalu warto się odpowiednio przygotować, aby ograniczyć do minimum stres zarówno dla dziecka, jak i samych siebie. Jeśli macie przed sobą wcześniej zaplanowany zabieg, możecie się odpowiednio przygotować do spędzenia czasu w placówce medycznej. Dzięki dobrej organizacji i stworzeniu dziecku odpowiednich warunków, twoje maleństwo będzie miało szansę szybciej wrócić do zdrowia. Sprawdź, co ze sobą zabrać oraz jak przygotować siebie i dziecko do hospitalizacji. Po pierwsze pozytywne nastawienie Nieznane otoczenie, obcy ludzie i zabiegi medyczne wzbudzają obawy nawet wśród dorosłych. Nie daj się jednak ponieść swoim emocjom, ponieważ dziecko szybko rozpozna twój strach. Starszym dzieciom warto tłumaczyć, dlaczego muszą pójść do szpitala, jakie zabiegi je czekają i w ten sposób przygotowywać je na hospitalizację. Dla niemowląt najważniejsza jest obecność rodziców. Pamiętaj, że dziecko wyczuwa twój nastrój, dlatego nie okazuj strachu. Podczas przygotowań do wyjazdu do szpitala staraj się zachować pozytywne nastawienie. Jeśli możesz, zaplanuj wszystko tak, by móc jak najwięcej czasu spędzić z dzieckiem w szpitalu. Twoja obecność będzie pomagała mu zachować poczucie bezpieczeństwa w nowym, nieznanym miejscu. Po drugie organizacja wyjazdu Jeśli chcesz poczuć się pewniej, zaplanuj cały pobyt. Wiedząc, że masz już spakowaną torbę i o wszystkim wcześniej pomyślałaś, będziesz spokojniejsza. Dlatego nie czekaj z pakowaniem na ostatnią chwilę i z wyprzedzeniem pomyśl o tym, co przyda się wam w szpitalu. W torbie do szpitala muszą się znaleźć wszystkie niezbędniki dla ciebie i dziecka. Spakuj zapas świeżych ubranek, kosmetyki, chusteczki nawilżane, ręcznik dla bobasa. Jeśli twoje dziecko jeszcze ich używa, nie zapomnij o jednorazowych pieluszkach, smoczkach, butelkach oraz ulubionych zabawkach maleństwa. Ukochana przytulanka, kocyk czy

poduszeczka stworzą dziecku warunki przybliżone tym w domu, dzięki czemu lepiej zniesie pobyt w szpitalu. Do torby zapakuj też jedzenie dla malucha. Szpital zapewnia wyżywienie, ale każdy malec ma przecież swoje preferencje. Kilka słoiczków z ulubionymi potrawami, deserkami i mieszanka mleka pozwolą stworzyć warunki najbardziej zbliżone do domowych. Nie bierz ich zbyt dużo, ponieważ na oddziale może nie być warunków do ich przechowywania. Lepiej na bieżąco dokupować jedzenie dla dziecka. Po trzecie kwestie formalne Ubrania i przybory toaletowe są ważne, ale najważniejsze są dokumenty. Z wyprzedzeniem skompletuj całą dokumentację medyczną dziecka, czyli skierowania, wyniki badań, wcześniejsze wypisy ze szpitala itd. Nie zapomnij o książeczce zdrowia oraz własnych dokumentach osobistych. Jeśli wcześniej o wszystkim pomyślisz, będziesz spać spokojniej. Dobre przygotowanie do wyjazdu sprawi, że na miejscu nic cię nie zaskoczy. Po czwarte zadbaj o siebie W większości placówek medycznych rodzice mogą przez cały czas przebywać z dzieckiem. To oznacza, że musisz przygotować wyprawkę nie tylko dla niego, ale również dla siebie. Spakuj podstawowe kosmetyki, ręcznik, czyste ubrania. Zabierz też własny kubek oraz sztućce, a także wodę mineralną i coś do jedzenia. Pamiętaj o ładowarce do telefonu oraz kilku akcesoriach, które pomogą ci zabić czas. W czasie, gdy dziecko jest na badaniach, ty możesz poczytać książkę albo ulubione czasopismo, aby na chwilę oderwać myśli od szpitalnego życia. Konieczność hospitalizacji to dla rodziców ogromne przeżycie. Jeśli chcesz pomóc dziecku, nie ulegaj emocjom. Silni opiekunowie są oparciem dla chorego malucha, który w trudnych chwilach najbardziej potrzebuje ich miłości, obecności i poczucia bezpieczeństwa. Dzięki temu zachowa lepszy nastrój i szybciej wróci do domu. Sylwia Stachura

Jak odnaleźć się w szpitalu i jak współpracować z zespołem lekarzy i pielęgniarek?

Pobyt dziecka w szpitalu to stres zarówno dla niego, jak i jego rodzica. Rzeczywistość szpitalna rządzi się własnymi prawami, których znajomość pozwoli ograniczyć stres związany z chorobą naszej pociechy. Niezwykle ważne tak dla efektów leczenia, jak i samopoczucia małego pacjenta i jego opiekuna jest także odnalezienie wspólnego języka z personelem medycznym. Jak to zrobić? Sumienne przygotowania Jeśli przypadek nie jest nagły i mamy możliwość przygotowania się do pobytu w szpitalu z dzieckiem, postarajmy się zebrać jak największą ilość informacji dotyczących danego oddziału. Warto zadzwonić do biura administracji lub dyżurki pielęgniarek, które odpowiedzą na nasze pytania dotyczące jego organizacji. Dobrym źródłem informacji są także znajomi, którzy mają już doświadczenie z daną placówką. Liczba rzeczy, które powinniśmy spakować do szpitalnej torby dziecka, uzależniona jest od przewidywanej długości pobytu. Na pewno nie może zabraknąć w niej piżamki, kapci, ubranek na zmianę, przyborów toaletowych oraz kilku ulubionych zabawek malucha, które uprzyjemnią mu ten trudny czas. Niezbędne jest oczywiście mleko, kaszka i inne rzeczy, które jada maluch. Jeśli mamy bardzo maleńkie dziecko, warto zabrać ze sobą pieluszki i chusteczki nawilżane. Wstępne rozpoznanie Po ulokowaniu się w przydzielonej nam sali należy sprawdzić kilka podstawowych kwestii. Odszukajmy najbliższą łazienkę, dowiedzmy się, czy w kuchni możemy przygotować posiłki oraz czy znajduje się tam lodówka i mikrofalówka. Zorientujmy się także, jak wygląda sytuacja dotycząca noclegu. Pamiętajmy także, by nie tylko torba dziecka była odpowiednio zapakowana. Zabierzmy ze sobą własny talerzyk, kubek i sztućce, a także kawę, herbatę czy cukier, których nie zagwarantuje nam szpital. Podobnie jak posiłków, które, jako że nie jesteśmy pacjentami, musimy sfinansować z własnej kieszeni. Dowiedzmy się, jakie inne koszty będziemy musieli ponieść. Opłaty wymaga np. całodobowy pobyt w szpitalu, na co, o ile jest taka możliwość, decyduje się wielu rodziców.

Szpitalna rutyna Przebywanie na oddziale dziecięcym nie musi, a nawet nie powinno, wiązać się z kompletną zmianą trybu życia dziecka. W miarę możliwości powinniśmy starać się utrzymać domowe nawyki, takie jak choćby pory jedzenia posiłków czy drzemek. Ważne jest także, by o ile jest taka możliwość towarzyszyć maluchowi w trakcie wszystkich badań i zabiegów. Obecność kogoś bliskiego jest mu w takim momencie niezwykle potrzebna dzięki temu nie straci poczucia bezpieczeństwa i będzie bardziej spokojny. Należy także sprawdzić z personelem medycznym, jak będzie przebiegał dzień na oddziale, kiedy będą robione badania i zabiegi oraz czy możesz w nich uczestniczyć. Można utrzymać swoje nawyki, ale trzeba stosować się do zasad i harmonogramu szpitala. Jednym z najbardziej stresujących czynników jest hałas. Dlatego także w tym obszarze warto współpracować ze szpitalem. Współpraca z personelem medycznym Niezwykle istotny jest kontakt z lekarzem i pielęgniarkami, od którego jakości w dużym stopniu uzależniona jest efektywność leczenia. Zapamiętajmy nazwisko lekarza prowadzącego i to do niego kierujmy wszelkie pytania związane z terapią malucha. Starajmy się rozwiewać wszelkie wątpliwości dotyczące stanu zdrowia dziecka, jednak jednocześnie nie bądźmy zbyt uciążliwi. Pamiętajmy, że nasza pociecha nie jest jego jedynym pacjentem i nie może on poświęcać nam większości swojego czasu. Podobna zasada dotyczy kontaktu z innymi członkami personelu. Znajomość własnych praw jest bardzo ważna, lecz nie możemy zapominać o tym, że mamy także pewne obowiązki. Nie lekceważmy regulaminu oddziału i zaleceń personelu, a współpraca z pewnością przebiegnie bez zakłóceń. Anna Kołodziejczyk

Jaka jest rola mamy w procesie leczenia?

Choroba dziecka to trudny okres zarówno dla samego maleństwa, jak i jego rodziców. O ile ból brzucha czy katar to dolegliwości, z którymi jesteśmy w stanie zazwyczaj poradzić sobie w warunkach domowych, to czasem sytuacja zdrowotna dziecka staje się na tyle poważna, że konieczne jest leczenie szpitalne. Jak w tej sytuacji zachować zimną krew i pomóc dziecku jak najszybciej wrócić do zdrowia? Obecność to podstawa Obecność rodzica w trakcie hospitalizacji to ważny czynnik wspierający powrót do zdrowia każdego malucha. Siedząca przy łóżku mama, która pogłaszcze i uspokajającym tonem wpłynie na samopoczucie malucha, może pomóc w przyspieszeniu skuteczności leczenia nawet najpoważniejszej choroby. Bliskość mamy jest istotna zwłaszcza wtedy, gdy maluch nie rozumie wypowiadanych do niego słów. Zamiast uspokajającego tonu, tłumaczącego zasadność leczenia, kilkumiesięczne dziecko bardziej pozytywnie odbierze dotyk. Da to mu poczucie bezpieczeństwa i zmniejszy strach przed obcymi ludźmi i nowym otoczeniem. Jeśli jednak nie możemy towarzyszyć naszemu maluszkowi 24 godziny na dobę, poprośmy o pomoc babcie czy ciocie, które zmienią nas w czuwaniu przy dziecku. Poprośmy o pomoc pielęgniarki, by w wolnej chwili, w miarę możliwości, posiedziały z naszym maleństwem. Skompletowanie wyprawki Będąc mamą chorego dziecka, nie można też zapominać o skompletowaniu wyprawki, która przyda się w szpitalu. Nie zapomnijmy przede wszystkim o higienie. Zapakujmy myjkę, środki do mycia, którymi myjemy maluszka w domu, oraz oczywiście pieluszki. Nie zapomnijmy też o zapasie ubranek i co najważniejsze ulubionej przytulance dziecka. Zabawka pachnąca mamą pomoże uspokoić płaczącego bobasa, podczas gdy pielęgniarka będzie pobierać mu krew lub podawać zastrzyk.

Nocny dyżur Najtrudniejsze w leczeniu maluszka są szpitalne noce. O ile w domu jesteśmy w stanie podejść do łóżeczka i uspokoić dziecko na rękach, to nasza nieobecność przy nim w szpitalu w nocy znacznie nam to utrudnia. Śpiąc w jednym pomieszczeniu z dzieckiem, mama jest w stanie w każdym momencie do niego podejść i je uspokoić. W ten sposób pozytywnie wpływa na rozdrażnienie i stres maluszka. Czasem jednak taka obecność mamy jest dodatkowo płatna, a często nawet niedozwolona. To, jak wygląda opieka rodziców nad dzieckiem w nocy, zależy od indywidualnych ustaleń szpitala, dlatego warto rozmawiać z pielęgniarkami o możliwości pozostania w szpitalnej sali na noc. Według wielu lekarzy nieustanna obecność mamy przy chorym dziecku nie tylko zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa i zmniejsza poziom stresu, ale także znacznie skraca czas leczenia. Rola mamy w tym procesie jest więc nieoceniona. Aleksandra Miłosz

Jakie prawa przysługują mamom i ich dzieciom przebywającym w szpitalu?

Hospitalizacja dziecka to moment trudny i stresujący. Tym bardziej, że wielu rodziców, zwłaszcza tych, którzy w takiej sytuacji muszą odnaleźć się po raz pierwszy, nie zna zasad normujących funkcjonowanie w szpitalnej rzeczywistości. Tymczasem świadomość praw, jakie wówczas przysługują nam i naszym dzieciom, może pomóc przezwyciężyć wiele trudności związanych z pobytem w szpitalu. Prawa dorosłego Prawa rodzica i dziecka przebywającego w szpitalu wynikają między innymi z zapisów zawartych w Konstytucji i Konwencji o Prawach Dziecka ustanowionej przez ONZ. Dokumentem, z którym powinien zapoznać się każdy opiekun, jest także Europejska Karta Praw Dziecka w szpitalu, zawierająca opis dziesięciu przepisów, które powinny być respektowane w każdej placówce zajmującej się leczeniem dzieci. Zgodnie z jej zapisami opieka nad małoletnim pacjentem jest niezbywalnym prawem każdego rodzica lub opiekuna, który razem z nim przekracza próg oddziału pediatrycznego. Co więcej, szpital w żaden sposób nie powinien ograniczać ich wizyt wręcz przeciwnie w jego gestii jest stworzenie dorosłemu jak najlepszych warunków pobytu i zachęcenie go do brania aktywnego udziału w procesie leczenia. Wyznaczanie rodzicom czasu odwiedzin w ogóle nie powinno mieć zatem miejsca. Nie istnieje żaden przepis, w świetle którego wyproszenie z oddziału matki pragnącej nocą czuwać przy łóżku dziecka byłoby zasadne. Co prawda, ze względu na różne ograniczenia, niektóre szpitale nie są w stanie zapewnić idealnych warunków pobytu, jednak nie może to w żaden sposób wpłynąć na decyzję o pozostaniu rodzica w sali. Opieka zdrowotna nie ponosi jednak kosztów takich uprawnień musi uregulować je rodzic. Ich wysokość ustalana jest przez osobę kierującą zakładem, a dostęp do tego typu informacji jest całkowicie jawny. Istnieje możliwość refundacji. Szpital może na nią liczyć w sytuacji, kiedy na oddziale dłużej niż 5 dób przebywa wraz z noworodkiem matka karmiąca piersią. Niestety, dotyczy to jedynie oddziału położniczego, a nie dziecięcego.

Warto pamiętać, że zgodnie z Kartą rodzic ma prawo do bycia informowanym o przebiegu leczenia i ogólnym stanie dziecka. Może też podejmować decyzje związane ze stosowaniem określonych metod leczenia i zabiegów. Prawa dziecka Normy dotyczą również bezpośrednio małego pacjenta, który powinien mieć zagwarantowaną możliwość przebywania na sali z dziećmi w zbliżonym wieku. Zadaniem zarządu placówki jest dołożenie wszelkich starań, by nasza pociecha mogła odpoczywać i bawić się w przestrzeni zaprojektowanej i wyposażonej w sposób adekwatny do jej wieku, umożliwiający zaspokojenie jej potrzeb. Ważny jest także zapis dotyczący sposobu traktowania dziecka przez personel. Lekarze i pielęgniarki powinny kierować się przede wszystkim szacunkiem i wyrozumiałością, z taktem podchodząc do jego potrzeby intymności. Ich zadaniem jest złagodzenie wszelkich stresów, na jakie podczas przebywania w szpitalu może być narażone. Samopoczucie malucha przebywającego w szpitalu w dużej mierze zależy od tego, jaką postawę przybierze rodzic. Powinien on stać się rzecznikiem malucha zabiegającym o to, by prawa dziecka i jego własne były respektowane. Jednocześnie nie może zapomnieć o ciążących na nim obowiązkach wynikających z przebywania w placówce medycznej. Naruszanie panujących w tym miejscu zasad może negatywnie odbić się na stosunkach z personelem, a tego każdy rodzic chciałby na pewno uniknąć. Zadbajmy zatem o to, by nie mieć zbyt dużego bagażu zabierzmy jedynie niezbędne rzeczy, jak ubranka, mleko czy zapas pieluch. Postarajmy się nie nadużywać cierpliwości lekarza prowadzącego i pielęgniarek, a także z szacunkiem odnosić się do opiekunów innych dzieci przebywających w szpitalu. Z pewnością pomoże nam to przetrwać tak trudny dla wszystkich okres. Anna Kołodziejczyk

Jak się zachowywać i wspierać dziecko w powrocie do zdrowia w szpitalu?

Rodzice pełnią bardzo ważną rolę w procesie leczenia i powrotu do zdrowia swoich pociech. Ich dotyk, głos, sprawiają, że pomimo pobytu w szpitalu, dziecko czuje się bezpiecznie i szybciej wraca do formy. W jaki sposób okazywać maleństwu wsparcie w tym trudnym czasie? Co zrobić, aby ułatwić mu szybki powrót do zdrowia? Bądź przy dziecku Konieczność hospitalizacji to wyzwanie dla całej rodziny. Musicie opuścić domowe środowisko i odnaleźć się w zupełnie nowych warunkach. Obcy ludzie, sprzęt medyczny, inny rozkład dnia i konieczność przeprowadzenia wielu badań mogą wpłynąć na samopoczucie dziecka. Dlatego rodzice pełnią wtedy tak ważną rolę. To właśnie stała obecność mamy lub taty daje maleństwu poczucie bezpieczeństwa i działa jak najlepszy środek uspokajający. Pamiętaj jednak, że dzieci świetnie rozpoznają emocje dorosłych. Twój nastrój może się szybko przenieść na dziecko. Skup się na powrocie malucha do zdrowia i myśl pozytywnie. Utrzymanie własnych emocji pod kontrolą może pomóc w rekonwalescencji i waszym szczęśliwym powrocie do domu. Stwórz namiastkę domu Twoje maleństwo będzie czuło się lepiej, jeśli będziesz się starać utrzymać znany mu rozkład dnia. Oczywiście życie w szpitalu znacząco różni się od tego, co robicie w domu, jednak małe rytuały są ważne dla twojego dziecka. Staraj się organizować posiłki, kąpiele i drzemki o tych samych porach, co w domu, o ile zaplanowane badania i zabiegi medyczne na to pozwolą. Przynieś do szpitala ulubione zabawki malucha i, jeśli to nie będzie kłóciło się z wymogami procesu diagnozowania i leczenia, serwuj mu przekąski, które lubi. Te małe detale pozwolą zminimalizować stres związany z przebywaniem w obcym miejscu.

Dbaj o komfort Pobyt w szpitalu wiąże się z wieloma nieprzyjemnymi dla dziecka doznaniami. Częste badania, powtarzające się wizyty lekarzy i pielęgniarek, bolesne niekiedy zabiegi to stałe elementy szpitalnego życia. Nie masz na nie wpływu, ale możesz polepszyć nieco komfort dziecka w czasie hospitalizacji. Twoje maleństwo będzie się lepiej czuło, mając na sobie ubranka, które zna, i z ulubionym smoczkiem w rączce. W szpitalnej torbie powinny się znaleźć pieluszki, jeśli dziecko jeszcze ich potrzebuje, chusteczki nawilżane, podstawowe kosmetyki oraz ręcznik. Stwórz niezbędnik, który ułatwi wam codzienne funkcjonowanie w szpitalu i skróci czas potrzebny na podstawowe zabiegi higieniczne. Współpracuj dla dobra dziecka Kiedy dziecko trafia do szpitala, trudno uniknąć zdenerwowania. Niepokój często wynika z tego, że nie wiesz, co czeka twoje maleństwo i nie rozumiesz istoty wielu medycznych procedur. Niestety, dziecko szybko wyczuwa twój stres i staje się niespokojne. Właśnie dlatego tak ważna jest wiedza o tym, czego możesz się spodziewać. Nie bój się zadawać pytań lekarzom i pielęgniarkom. Staraj się dowiedzieć jak najwięcej o badaniach dziecka i szczegółach zabiegów. Pamiętaj, że lekarzom zależy na zdrowiu twojego dziecka, dlatego przestrzegaj ich zaleceń i dokładnie słuchaj wszelkich wskazówek. Staraj się budować dobre relacje z personelem szpitalu, ale też nie narzucaj się za bardzo. Pozwól lekarzom i pielęgniarkom wykonywać swoje obowiązki i opiekować się wszystkimi małymi pacjentami. Podczas pobytu w szpitalu dziecko potrzebuje twojej opieki, ale przede wszystkim bliskości. Obecność rodziców przy chorym maleństwie daje mu poczucie bezpieczeństwa, a także może pomóc w powrocie do zdrowia. Zachowaj spokój, skup się na dziecku i stwórz mu warunki jak najbardziej zbliżone do domowych, aby pobyt w szpitalu był jak najkrótszy i najłatwiejszy. Sylwia Stachura

Czego musisz dopilnować, opuszczając szpital po zakończeniu leczenia dziecka?

Po skutecznym leczeniu przychodzi moment, w którym możemy zabrać naszą pociechę do domu. O czym jednak pamiętać, aby ponowna wizyta w szpitalu nie była już konieczna? Zbierz niezbędne dokumenty W poszczególnych placówkach szpitalnych godziny wypisów mogą się od siebie różnić. Jeśli więc wiesz, że twoje dziecko na pewno zostanie wypisane ze szpitala konkretnego dnia, postaraj się być tam już rano. Jeśli wypis nie będzie jeszcze gotowy, wesprzesz swoje dziecko i dotrzymasz mu towarzystwa twój maluch z pewnością także nie będzie mógł doczekać się wyjścia do domu. Kiedy pielęgniarka poinformuje cię, że wypis dziecka już czeka, zapoznaj się z dołączoną do niego kartą informacyjną. Jest to dokument, na którym znajdują się dane szpitala, oddziału i lekarza prowadzącego, a także dane dziecka. Oprócz tego na karcie znajdziemy przebieg leczenia szpitalnego, wszelkie badania i ich wyniki, które przeprowadzono w placówce oraz informacje dotyczące stanu zdrowia dziecka i ewentualnego dalszego leczenia. Przy wypisie należy również wskazać, kto będzie się zajmował dalszym leczeniem dziecka czy będzie to np. poradnia przyszpitalna czy lekarz rodzinny. Zazwyczaj wypisy wydawane są w godzinach popołudniowych, dlatego warto zapytać, czy w dniu, w którym twoje dziecko wychodzi ze szpitala, przysługuje mu obiad. Jeśli nie, przynieś z domu kanapki lub posiłek, który podgrzejesz w szpitalnej mikrofalówce. Spakuj szpitalną wyprawkę Jeśli twój maluch przebywał w szpitalu przez dłuższy czas, z pewnością przynosiłaś mu rzeczy, które pozwoliły na szybsze zaaklimatyzowanie. Jeśli nie zabierałaś ich ze sobą wcześniej, to po leczeniu malucha z pewnością nazbierała się ich pokaźna liczba. Przygotuj się na to wcześniej i w dniu wypisu zabierz ze sobą dużą torbę. Spakuj w nią wszystkie ubranka i kosmetyki malucha. Nie zapomnij też o ulubionych zabawkach nie ma nic gorszego niż powrót do domu bez ulubionego misia czy samochodu. Nie pakuj jednak wszystkich zabawek do torby i pozwól, aby dziecko miało jedną w rączkach.

Pamiętaj o rozmowie z lekarzem To najważniejsza rzecz, o której powinnaś pamiętać, gdy zabierasz dziecko ze szpitala. Chociaż na karcie znajdują się informacje dotyczące jego stanu zdrowia, nic nie zastąpi rozmowy z lekarzem prowadzącym. Nie licz jednak na swoją pamięć emocje i radość z zakończenia leczenia dziecka mogą sprawić, że zapomnisz o połowie powiedzianych przez lekarza informacji. Bez skrępowania zapytaj go o wszystko, co cię niepokoi, także o wyniki badań, które dostajesz wraz z wypisem. Pamiętaj też, aby zapytać o rokowania i konieczność dalszego leczenia bądź rehabilitacji. Pielęgniarka z kolei podpowie ci, jak pielęgnować miejsce po wenflonie czy miejsca bolesnych wkłuć igieł. Wnikliwy wywiad z lekarzem i pielęgniarką pozwoli ci uniknąć ewentualnych wątpliwości i pytań, które pojawią się w domu. Podziękuj wszystkim Warto pamiętać, aby przy opuszczaniu szpitala porozmawiać z całym zespołem, który zajmował się twoją pociechą. Warto podziękować za ich wsparcie i czas, który poświęcali, aby dziecko mogło wrócić do zdrowia. Na pewno to zapamiętają i będą jeszcze bardziej pomocni w przyszłości. Wyjście dziecka ze szpitala to radosny moment dla całej rodziny. Jeśli stan zdrowia malucha na to pozwala, przygotujcie mu w domu powitanie w gronie najbliższych. Niech powrót do domu będzie momentem, w którym pociecha zapomni o bólu i chorobie. Aleksandra Miłosz Materiał powstał we współpracy