K R Y T E R I A O C E N I A N I A z katechezy w zakresie IV klasy szkoły podstawowej do programu nr AZ-2-01/1 i podręcznika nr AZ-21-01/1-5 Powołani przez Boga Ojca pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza Siostra ElŜbieta Grzegorczyk
Ocena celująca oznacza, Ŝe osiągnięcia ucznia wyraźnie wykraczają poza poziom osiągnięć edukacyjnych przewidzianych w realizowanym przez nauczyciela programie nauczania. twórczo i samodzielnie rozwija własne uzdolnienia, proponuje oryginalne i nietypowe rozwiązania problemów teoretycznych i praktycznych, osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach, angaŝuje się w prace pozalekcyjne np. montaŝe sceniczne, gazetki religijne, twórczo uczestniczy w Ŝyciu parafii np. naleŝy do organizacji katolickich, uczestniczy w pielgrzymkach, jego pilność, systematyczność zainteresowania, stosunek do przedmiotu nie budzi Ŝadnych zastrzeŝeń, posiada inne osiągnięcia indywidualne promujące ocenę celującą. jest przygotowany zawsze do zajęć, estetycznie prowadzi zeszyt, OCENA DOPUSZCZAJĄCA OCENA DOSTATECZNA OCENA DOBRA OCENA BARDZO DOBRA I. POSZUKIWANIE PRAWDZIWEGO SZCZĘŚCIA I WSPÓLNOTY Wymienia teksty Pisma Świętego mówiące o miłości. Podaje, czym jest katecheza. Wyjaśnia, czym jest przyjaźń. Opowiada o Ŝyciu pierwszych chrześcijan. Wymienia cechy dobrego przyjaciela. Objaśnia znaczenie dobrych uczynków. Streszcza fragmenty Pisma Świętego. Uzasadnia swoją obecność na katechezie. Podaje zasady wspólnej modlitwy. Podaje róŝnicę pomiędzy katechezą, a inną lekcją. Wyjaśnia w jaki sposób moŝemy przyczynić się do szczęścia innych. Określa cechy ucznia Chrystusa. Charakteryzuje wspólnotę pierwszych chrześcijan. Podaje zasady współpracy i współdziałania w grupie rówieśniczej. Wyjaśnia pojęcia akceptacji i wspólnoty. Uzasadnia potrzebę słuŝenia innym i wyraŝa wdzięczność za dar miłości. Charakteryzuję postawę dobrego przyjaciela. Analizuje teksty Pisma Świętego. 2
Dowodzi o obecności Chrystusa ze swoimi uczniami. II. BÓG OBJAWIA NAM KIM JEST Wymienia najwaŝniejsze wydarzenia Starego i Nowego Testamentu. Wymienia niektóre księgi Pisma Świętego. Podaje, kto jest autorem Pisma Świętego. RozróŜnia podział na Stary i Nowy Testament. Identyfikuje słowa Pisma Świętego ze słowem BoŜym. UŜywa poprawnie terminów: Stary Testament, Nowy Testament. Opowiada wybrane teksty Pisma Świętego. Wskazuje na układ rozdziałów i wersetów. Wyjaśnia, jak człowiek współpracował z Bogiem tworząc Pismo Święte. UŜywa poprawnie terminów związanych z Pismem Świętym. Streszcza Słowo BoŜe i klasyfikuje wydarzenia biblijne. Wymienia księgi Pisma Świętego. Wyjaśnia, jak przekazywane jest Słowo BoŜe w Piśmie Świętym. Dobiera poprawnie fragmenty Pisma Świętego. Uzasadnia jedność Starego i Nowego Testamentu. III. BÓG NASZYM STWORZYCIELEM Przytacza biblijny opis stworzenia świata. Podaje, kto jest stwórcą otaczającego świata. Przytacza modlitwę do Anioła StróŜa. Wyjaśnia kim są aniołowie. Wymienia najwaŝniejsze wydarzenia związane ze stworzeniem świata. Podaje kim są aniołowie i skąd pochodzą. Streszcza biblijny opis stworzenia człowieka. Opowiada o pięknie otaczającego świata. Identyfikuje sceny biblijne z udziałem aniołów. Wymienia zadania aniołów wobec człowieka. UŜywa poprawnie pojęcia Bóg- Stworzyciel. Klasyfikuje kolejność poszczególnych stworzeń. Analizuje teksty Pisma Świętego. Objaśnia, dlaczego aniołowie są duchami czystymi. Wyjaśnia na czym polega podobieństwo człowieka do Boga. Uzasadnia, Ŝe sakrament chrztu jest powołaniem do przyjaźni z Bogiem. Wskazuje na swój udział w modlitwie dziękczynnej. Wskazuje na słuŝebny charakter aniołów oraz pomoc świadczoną człowiekowi. Określa, na czym polega szacunek do otaczającego nas świata. 3
IV. DLACZEGO ZŁO, SMUTEK I CIERPIENIE. Podaje, czym jest grzech. Podaje znaczenie słowa przymierze. RozróŜnia dobro i zło. Stwierdza, Ŝe grzech jest nieszczęściem człowieka. Opowiada o nieposłuszeństwie pierwszych ludzi. Identyfikuje grzech Adama i Ewy z grzechem pierworodnym. Przytacza teksty biblijne. Wyjaśnia pojęcie jedności między ludźmi. UŜywa poprawnie terminów: arka, przymierze, Kościół. Przytacza biblijne opowiadanie zawarcia przymierza Boga z Noem. Wylicza skutki sakramentu chrztu. Charakteryzuje Kaina i Abla. Opowiada biblijną historię Kaina i Abla. Wskazuje na przykłady, jak Bóg jednoczy ludzi. Uzasadnia potrzebę jedności. Ocenia postępowanie Kaina. Podaje skutki grzechu. Wyjaśnia, dlaczego ofiara Abla była milsza Bogu. Charakteryzuje sposób ukarania Kaina. Sugeruje odniesienie grzechu Kaina do przykazania nie zabijaj. Uzasadnia sens i potrzebę szukania jedności z Bogiem i ludźmi. Wskazuje na potrzebę wdzięczności Bogu za dar odkupienia. Dowodzi potrzeby odpowiedzialności za wzrastanie jedności we wspólnocie V. BÓG PRAGNIE NASZEGO SZCZĘŚCIA Podaje, kim jest Abraham, Melchizedek, Jakub, Józef. Przytacza wydarzenia biblijne. Podaje symbole chleba i wina. Wskazuje postawy przeproszenia i przebaczenia. Nazywa Abrahama ojcem wierzących. Przytacza biblijny opis powołania Abrahama. Identyfikuje ofiarę Melchizedeka z ofiarą Jezusa. Przytacza treść proroctwa Jakuba. Opowiada historię Józefa. Podaje treść obietnicy danej Abrahamowi. Wymienia imiona dwunastu synów Jakuba. Objaśnia, dlaczego Abrahama nazywamy ojcem wierzących. Wyjaśnia, do czego Pan Bóg wzywa kaŝdego człowieka poprzez historię Józefa. UŜywa poprawnie terminów: Wymienia sposoby troski o rozwój miłości Pana Boga. Wskazuje na sposoby składania ofiary duchowej Bogu. Uzasadnia, dlaczego Józef jest figurą Pana Jezusa. Opowiada, dlaczego Józef moŝe być wzorem do naśladowania. Wskazuje, dlaczego tak waŝne jest umieć przebaczać. 4
proroctwo, błogosławieństwo. Wskazuje, dlaczego kapłan Melchizedek jest figurą Pana Jezusa. Wybiera sposoby, jak pogłębiać własną więź z Bogiem. VI. BÓG JEST ZAWSZE WIERNY SWOJEMU PRZYMIERZU Wylicza postacie biblijne z tekstu źródłowego. Podaje przykłady oddawania czci krzyŝowi. Podaje przykłady opieki Boga nad Izraelitami. Przytacza treść Dekalogu. Wymienia plagi egipskie. Opowiada o wędrówce Izraelitów do Ziemi Obiecanej. Wskazuje w Piśmie Świętym Księgę Psalmów. Uzasadnia potrzebę godnego zachowania się w kościele i dbałości o świątynię. Podaje historię powołania MojŜesza. Podaje treść opowiadania o miedzianym węŝu. Podaje treść przymierza na górze Synaj. Wymienia rodzaje psalmów. Przytacza biblijny opis zdobycia Jerycha. Przytacza tekst biblijny o zsyłaniu pokarmu z nieba. Wyjaśnia znaczenie słowa Mesjasz. Wyjaśnia pojęcie egipskich plag. UŜywa poprawnie terminu przymierze. Streszcza tekst biblijny o wybraniu Dawida na króla. Streszcza biblijny tekst o wodzie ze skały. Opowiada o przejściu Izraelitów przez Morze Czerwone. Opowiada biblijny tekst o wybudowaniu świątyni w Jerozolimie. Opowiada o wejściu Izraelitów do Ziemi Obiecanej. Identyfikuje wodę ze skały z łaską BoŜą uświęcającą. Identyfikuje przymierze z przykazaniami. Wymienia okoliczności, w jakich Dawid został namaszczony na króla. Podaje, co Bóg zapowiedział Dawidowi. Przytacza okoliczności odnowienia przymierza. Wymienia nakazy, jakie dał MojŜesz ludowi. Wyjaśnia znaczenie baranka dla Izraelitów. Objaśnia znaczenie psalmów jako modlitwy w Ŝyciu wspólnoty Izraela. Wyjaśnia, czego zapowiedzią była Ziemia Obiecana. Porównuje mannę z Eucharystią. Określa, w jaki sposób Bóg powołał Samuela i jak on odpowiedział na BoŜe wezwanie. Opowiada, dlaczego Pan Bóg zesłał plagi. Porównuje węŝa miedzianego zawieszonego na drzewie do Pana Jezusa. Podaje czym jest Namiot Spotkania. Objaśnia, w jaki sposób Bóg dziś przemawia do człowieka. Wyjaśnia, dlaczego krzyŝ jest znakiem wiary. UŜywa poprawnie pojęć: łaska BoŜa uświęcająca, łaska uczynkowa. Charakteryzuje bohaterstwo Dawida i jego talenty. Charakteryzuje piękno słów zawartych w psalmach. Uzasadnia potrzebę dawania świadectwa o tym, Ŝe jest się chrześcijaninem. Charakteryzuje związek miedzy Ostatnią Wieczerzą, a liturgią eucharystyczną. Wskazuje na odpowiedzialność wynikającą z sakramentu chrztu św.. Charakteryzuje, czym są przykazania BoŜe dla ludzi. Uzasadnia, Ŝe naleŝy dziękować za łaskę chrztu. Określa znaczenie wyjścia z niewoli dla historii narodu wybranego. Analizuje przykłady okazywania 5
wdzięczności Bogu za dar Eucharystii VII. BÓG PRZEMAWIA PRZEZ PROROKÓW Podaje znaczenie słowa prorok. Podaje, którzy prorocy w Starym Testamencie zapowiadali Jezusa. Podaje znaczenia przymierza. Wylicza uczynki miłosierne. Wylicza rodzaje ofiar składanych Bogu w Starym Testamencie. Przytacza wydarzenia biblijne. Wyjaśnia misję proroka. Wyjaśnia pojęcia: pokuta, wolność, wyzwolenie. Wyjaśnia pojęcie niewola. Wskazuje na sposoby niesienia pomocy potrzebującym. Wylicza uczynki miłosierne. Streszcza teksty biblijne o prorokach. Wyjaśnia pojęcia wierności i zaufania. Wyjaśnia, Ŝe Mszę Świętą nazywamy ofiarą. Wyjaśnia, dlaczego Izajasza nazywamy prorokiem mesjańskim. Określa, czym jest choroba, cierpienie. Wskazuje na właściwe fragmenty biblijne. Opowiada o biblijnym uzdrowieniu Naamana. Redaguje prostą modlitwę. Podaje, kim był Daniel. Wymienia, jakie ofiary były składane przez naród wybrany.. Przytacza treść proroctwa Ezechiela. Przytacza, kim był Elizeusz. Streszcza biblijną historię rodziny Machabeuszy. Wyjaśnia przyczynę smutku Jeremiasza. Streszcza opowiadanie biblijne o Tobiaszu. Opowiada o proroku Izajaszu. Opisuje, co Izraelici zrobili po powrocie z niewoli. Opowiada o cierpiącym Hiobie. Opowiada o Jonaszu. Opowiada o proroku Eliaszu i jego misji. Przytacza aklamacje mszalne. Wyjaśnia, czego uczy heroiczna wiara rodziny Machabejskiej. Objaśnia, dlaczego Izajasza nazywamy prorokiem mesjańskim. Wskazuje, dlaczego Hiob jest figurą Pana Jezusa. Wnioskuje, dlaczego Daniel jest przykładem wierności Bogu. Uzasadnia, dlaczego Jonasz jest figurą Pana Jezusa. Opowiada, o czym mówią proroctwa Ezechiela. Określa misję proroka Eliasza. Wskazuje motywy, dla których Tobiasz naraŝał swoje Ŝycie. Charakteryzuje postawę chrześcijanina przeŝywającego cierpienie, niepowodzenie. Porównuje wydarzenia Starego Testamentu z wydarzeniami Nowego. Porównuje uzdrowienie Naamana do chrztu świętego. 6
VIII. W DŁONIACH BOGA JESTEM BEZPIECZNY Podaje, czym jest Opatrzność BoŜa. Wylicza warunki Sakramentu pokuty. Wymienia siedem sakramentów świętych. Objaśnia, w jakim celu człowiek przystępuje do spowiedzi. Opowiada na temat miłości w rodzinie. Podaje przykłady postaci biblijnych wiernych Bogu. Wymienia swoje zadania w rodzinie. Wyjaśnia potrzebę pracy nad sobą. UŜywa poprawnie terminu Opatrzność BoŜa. Wyjaśnia, czym jest wiara. Wskazuje na wartość wiary w Ŝyciu człowieka. Uzasadnia, dlaczego wierzy w Boga. Podaje, Ŝe małŝeństwo jest sakramentem, który umacnia miłość małŝonków. Objaśnia, jak Bóg wypełnia swoje obietnice. Opowiada tekst o synu marnotrawnym. Charakteryzuje sposoby czuwania Boga nad stworzeniami. Wyjaśnia, dlaczego miłość małŝeńska porównywana jest do miłości Chrystusa. Objaśnia działanie przebaczającego Chrystusa. Określa zadania wypływające z wiary. Wskazuje sposoby zaufania Opatrzności BoŜej. IX. ŚWIĘTA I UROCZYSTOŚCI ROKU KOŚCIELNEGO Wymienia uroczystości i święta roku liturgicznego. Wylicza kilka kolęd. Podaje daty uroczystości i świąt. Przytacza modlitwę za zmarłych. Streszcza fragmenty Pisma Świętego związane z BoŜym Narodzeniem. Wyjaśnia znaczenie Wielkiego Postu. Wskazuje okoliczności Zesłania Ducha Świętego na Apostołów. Opowiada o wydarzeniach ewangelicznych związanych ze Wymienia przymioty Królestwa Chrystusa. Wylicza sakramenty, w których spotykamy się z Osobą Ducha Św.. Podaje miejsce narodzenia Jezusa. Przytacza opis mówiący o ustanowieniu Eucharystii. Wyjaśnia znaczenie słowa Pięćdziesiątnica Wyjaśnia termin patron. Objaśnia zwyczaje świąteczne. Streszcza teksty Ewangelii. Wymienia symbole liturgiczne i zwyczaje związane z uroczystością Objawienia Pańskiego. Podaje wzorce do naśladowania w przykładzie świętych. Wyjaśnia określenia: Kościół chwalebny, pielgrzymujący, cierpiący. Objaśnia znaczenie symbolu światła w liturgii Kościoła. Objaśnia symbolikę liturgii Środy Popielcowej. UŜywa poprawnie terminów związa- Identyfikuje symbole liturgiczne i zwyczaje religijne Wielkiego Postu z prawdami biblijnymi. Przytacza Ŝyciorysy świętych. Objaśnia, dlaczego Kościół prowadzi działalność misyjną. Wyjaśnia znaczenie faktu Zmartwych wstania Pana Jezusa dla człowieka wierzącego. Wybiera sposób naśladowania świętych. Określa ofiary i modlitwy za dusze w czyśćcu cierpiące. 7
Zmartwychwstaniem Chrystusa. Opisuje przebieg uroczystości BoŜego Ciała. UŜywa poprawnie pojęć: nawrócenie i pokuta. Określa znaczenie Dnia Zadusznego. Opowiada o największym wydarzeniu w dziejach świata i chrześcijaństwa. Wskazuje daty uroczystości w kalendarzu liturgicznym. nych z Najświętszym Sakramentem. Wskazuje, co naleŝy czynić, aby osiągnąć niebo. Określa istotę świętości. Analizuje treść Ewangelii o powtórnym przyjściu Chrystusa. Uzasadnia potrzebę naśladowania Chrystusa w codziennym Ŝyciu. Opisuje na czym polega misja chrześcijanina i Kościele i świecie. Uzasadnia szacunek dla Eucharystii. Dowodzi, Ŝe Zmartwychwstanie to największe wydarzenie w dziejach świata. 8