Zasady prowadzenia rachunkowości w Krajowej Izbie Doradców Podatkowych

Załącznik do uchwały nr 524/2010 Krajowej Rady Doradców Podatkowych z dnia 7 grudnia 2010 r. Zasady prowadzenia rachunkowości w Krajowej Izbie Doradców Podatkowych Działając na podstawie: ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym ( Dz. U. z 2008 r. Nr 73 poz. 443 poz. 86 z późn. zmianami ) skrót uodp. ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U z 2009 r.nr 152 poz. 1223 z późn. zm.) skrót uor oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 137 poz. 1539 oraz z 2003 r. Nr 11 poz. 117). ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) skrót uopdop ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - skrót uopdof ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) - skrót uovat ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr. 8, poz.60 z późn. zm.) skrót uop. Uwzględniając: Uchwałę nr 10/2002 Pierwszego Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych z dnia 27 stycznia 2002 r. w sprawie utworzenia regionalnych oddziałów KIDP oraz oddziałów zamiejscowych Sądu Dyscyplinarnego. Uchwałę nr 13/2002 Pierwszego Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych z dnia 27 stycznia 2002 r. w sprawie Statutu Krajowej Izby Doradców Podatkowych z późn. zmianami, Uchwałę nr 56 Trzeciego Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych z dnia 17 stycznia 2010 w sprawie zasad gospodarki finansowej KIDP Lista podstawowych pojęć i skrótów Skrót KZDP jednostki organizacyjne Izby KRDP KKR WSD Objaśnienia Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych organy Izby, Regionalne Oddziały Izby, Biuro Izby oraz Komisje i zespoły powoływane przez Organy Izby i Regionalne Oddziały Izby Krajowa Rada Doradców Podatkowych Krajowa Komisja Rewizyjna Wyższy Sąd Dyscyplinarny Sąd Dyscyplinarny

Skrót SD RD Izba, KIDP RO ZFŚS Samorząd, Objaśnienia Rzecznik Dyscyplinarny Krajowa Izba Doradców Podatkowych KRDP, KKR, SD, Komisje Regionalne Oddziały Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych 1. Ustala się, że rokiem obrotowym KIDP będzie okres 12 miesięcy od 1 stycznia do 31 grudnia każdego roku kalendarzowego. Okresami sprawozdawczymi będą poszczególne miesiące w roku obrotowym. Zakres sprawozdawczości operacyjnej obejmuje wykonanie budżetu z uwzględnieniem poszczególnych organów i Regionalnych Oddziałów Izby z podziałem na pozycje i rodzaje wymienione w planie przychodów i wydatków oraz wykazy i zestawienia wpłacanych składek członkowskich. 2. Ustala się dla Krajowej Izby Doradców Podatkowych system sprawozdawczości finansowej, na który składa się: 1) wprowadzenie do sprawozdania (uor. załącznik nr 1) 2) bilans (Rozporządzenie MF z 15.11.2001 załącznik nr 1) 3) rachunek wyników (Rozporządzenie MF z 15.11.2001 załącznik nr 2) 4) informacje dodatkowe i objaśnienia (uor. Załącznik nr 1) 5) sprawozdanie opisowe z wykonania rocznych planów finansowych KIDP wraz ze sprawozdaniem z działalności (art. 56 ust. 2 pkt 4 uodp). Ogólne zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych: Księgi rachunkowe KIDP, zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 uor., prowadzone są w siedzibie KIDP oraz w Regionalnych Oddziałach KIDP z uwzględnieniami oznaczeń tych Oddziałów Otwieranie i zamykanie ksiąg rachunkowych. Izba otwiera księgi rachunkowe, stosując przepisy art.12 ust. 1 uor., w szczególności: Na dzień rozpoczęcia działalności, Na początek każdego roku obrotowego, Na dzień zmiany formy prawnej, Na dzień rozpoczęcia likwidacji lub wszczęcia postępowania upadłościowego w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń. Księgi rachunkowe zamyka się: Na dzień kończący rok obrotowy, Na dzień zakończenia działalności jednostki, Na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej, Na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami. - nie później niż w ciągu 3 miesięcy od daty zaistnienia tych zdarzeń.

Zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe, z uwzględnieniem art. 13 ust. 2 i 3 uor. Sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych. Izba prowadzi księgi rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco. Księgi rachunkowe uznane będą za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty operacji gospodarczych zarówno aktywa jak i pasywa, przychodów i kosztów oraz zysków i strat nadzwyczajnych. Księgi rachunkowe będą prowadzone bezbłędnie, jeżeli wprowadzono do nich kompletnie i poprawnie wszystkie zakwalifikowane do zaksięgowania w danym miesiącu dowody księgowe, zapewniona zostanie ciągłość zapisów oraz bezbłędność działania stosowanych procedur obliczeniowych. Stwierdzone błędy w zapisach w trakcie księgowania poprawia się poprzez skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej, z zachowaniem czystości błędnego zapisu oraz podpis pracownika dokonującego poprawki z podaniem daty. Ujawnione błędy po zamknięciu miesiąca lub przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera poprawia się przez wprowadzenie do ksiąg dowodu zawierającego korekty błędnych zapisów dokonywane tylko zapisami dodatnimi albo tylko ujemnymi. (art. 25 uor) Księgi rachunkowe są sprawdzalne, jeżeli umożliwiają stwierdzenie poprawności dokonanych w nich zapisów, stanów (sald) oraz działania stosownych procedur obliczeniowych (art. 24 ust. 4 uor). Dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów księgowych powinny być oznakowane numerami w sposób umożliwiający ich powiązanie z zapisami ksiąg rachunkowych. Stosowane zasady ewidencji mają zapewnić uzyskanie w dowolnym czasie i za dowolnie wybrany okres sprawozdawczy jasnych i zrozumiałych informacji o treści zapisów dokonanych w księgach rachunkowych. Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone na bieżąco, jeżeli: Zawarte w nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązującym Izbę ustalonych sprawozdań i rozliczeń podatkowych i innych, Zestawienia obrotów i sald księgi głównej są sporządzone za poszczególne okresy sprawozdawcze, nie rzadziej niż na koniec miesiąca, a za rok obrotowy nie później niż do 85 dni po dniu bilansowym, Ujęcie wpłat i wypłat gotówkowych, czekiem i wekslami obcymi następuje w tym samym dniu, w którym zostały dokonane. Dowody księgowe. Miejscem prowadzenia ksiąg rachunkowych jest siedziba Izby w Warszawie oraz siedziby Regionalnych Oddziałów KIDP prowadzących ewidencję pomocniczą wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi Izby. Koncentracja dowodów księgowych i ich ewidencji księgowej w Warszawie wymaga wdrożenia jednolitych zasad klasyfikacji, systemu realizacji kontroli wewnętrznej i zabezpieczenia terminowości spływu dokumentów. Powyższe zasady na co dzień muszą być uwzględnione przy opracowywaniu dokumentów źródłowych obecnych jak i własnych. Podstawą zapisów księgowych mogą być również opracowane przez Izbę dowody: rozliczeniowe ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych np. rozdzielnik płac z narzutami, usług, materiałów,

zbiorcze służące dokonaniu łącznych zapisów jednorodnych operacji obejmujących zbiór dowodów źródłowych, które muszą być w dowodzie zbiorczym pojedynczo wymienione, korygujące poprzednie zapisy, zastępcze wystawiane do czasu otrzymania zewnętrznego dowodu zbiorczego (np. dotycząca księgowania z odczytu licznika zużycia energii elektrycznej, cieplnej i wody). Każdy dowód księgowy winien być sprawdzony pod względem merytorycznym, formalnym, rachunkowym. Tak zweryfikowany dowód księgowy stanowi podstawę dokonania zapisów księgowych i podlega zadekretowaniu, tzn. wskazaniu daty pod którą dowód zostanie ujęty w księgach rachunkowych, okresu sprawozdawczego oraz numerów i stron kont księgowych wraz z kwotami podlegającymi księgowaniu. Osoba dekretująca składa pod dokonaną dekretacją czytelny podpis lub zamieszcza podpis wraz z pieczęcią imienną. Zapisy w księgach rachunkowych. Do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego Izba wprowadza się w postaci zapisu każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym (art. 20 ust. 1 uor.) Zapisy księgowe powinny zawierać co najmniej (art. 23 ust. 2 uor.): Datę dokonania operacji gospodarczej, Określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego, a w przypadku programów dofinansowywanych z budżetu UE numer programu według umowy, Zrozumiały tekst, skrót lub kod operacji z tym, że należy posiadać pisemne objaśnienie treści skrótów lub kodów, Kwoty i datę zapisu, Oznaczenie kont, których dotyczą oraz zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 6 uor, Stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych według posiadanego pełnomocnictwa podpis osoby odpowiedzialnej za to wskazanie. Zapisy w księgach rachunkowych dokonywane są w sposób trwały, bez pozostawiania miejsc pozwalających na późniejsze dopiski lub zmiany. Przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych za pomocą komputerów należy stosować właściwe procedury i środki chroniące przed zniszczeniem, modyfikacją lub ukryciem zapisu określone w zasadach użytkowania programu. Metody wyceny aktywów i pasywów. Aktywa i pasywa wyceniać należy nie rzadziej niż na dzień bilansowy. W trakcie roku obrotowego mogą być stosowane m.in. następujące wartości: 1. cena zakupu, 2. koszt wytworzenia produktu, 3. cena sprzedaży netto, 4. wartość godziwa, 5. kurs walut obcych, 6. kwota wymagająca zapłaty, 7. wartość nominalna, 8. odpisy aktualizujące wartość aktywów.

Ad. 1 Cena zakupu (art. 28 ust. 2, art. 34 ust. 1 pkt 1 uor) składnika aktywów obejmuje kwotę należną sprzedającemu bez podlegającego odliczaniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, przy imporcie wliczane jest cło i akcyza. Ad.2 Koszt wytworzenia produktu (art. 28 ust. 3 uor) obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Ad.3 Cena (wartość) sprzedaży netto (art. 28 ust. 5 uor.) składnika aktywów oznacza możliwą do uzyskania na dzień bilansowy cenę jego sprzedaży bez VAT Ad. 4 Wartość godziwa (art. 28 ust. 6 uor.) jest to kwota, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, między zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami. Ad.5 Kurs waluty obcej jest stosowany przy wycenie operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych. Ad.6 Kwota wymagająca zapłaty jest to wyrażona w złotych kwota należności lub zobowiązań powiększona o wartość odsetek umownych lub ustawowych. Ad.7 Wartość nominalna to wartość uwidoczniona na środkach pieniężnych albo wynikająca z umów, obliczeń i szacunków przeprowadzonych przez jednostkę. Ad. 8 Odpisy aktualizacyjne wartości aktywów dokonuje się w przypadku, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany prze Izbę składnik aktywów nie przyniesie w znacznej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Odpisy aktualizujące doprowadzają wartość składnika aktywów wynikające z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży netto, a w przypadku jej braku do wartości godziwej (art. 28 ust. 7 uor). Metody wyceny aktywów. Aktywa stanowią kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływy do jednostki korzyści ekonomicznych (art. 3 ust. 1 pkt 12 uor). A. AKTYWA TRWAŁE. Aktywa trwałe są to aktywa jednostki, które nie są zaliczone do aktywów obrotowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 18 uor. Do aktywów trwałych kwalifikowane są następujące składniki majątku: 1. wartości niematerialne i prawne 2. rzeczowe aktywa trwałe Ad. 1 Rzeczowy zakres wartości niematerialnych wymieniony jest w art. 3 ust. 1 pkt 14 uor. Są to nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone na potrzeby jednostki. Są to w głównej mierze licencje, koncesje (np. na programy komputerowe). Wycena Wartości niematerialne i prawne są wycenione zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 1 uor według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe. Cena nabycia oraz koszt wytworzenia wartości niematerialnych i prawnych

(art. 28 ust. 8 uor) obejmuje ogół kosztów poniesionych przez jednostkę do czasu ich oddania do użytkowania. Wartości niematerialne i prawne otrzymane nieodpłatnie wycenia się w cenie sprzedaży takiej samej lub podobnej wartości niematerialnej i prawnej. Amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych. Odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia ich wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji (art. 32 ust. 1 uor). Odpisy amortyzacyjne są dokonywane od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość niematerialna i prawna została wprowadzona do ewidencji. Stawkę i metodę amortyzacji ustala się zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych na dzień przyjęcia do używania wartości niematerialnych i prawnych. Wartości niematerialne i prawne o wartości początkowej nie wyższej niż 3500,00 zł amortyzuje się, dokonując jednorazowego odpisu w miesiącu wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji. Inwentaryzacja wartości niematerialnych i prawnych Inwentaryzację wartości niematerialnych i prawnych przeprowadza się drogą porównania danych konta 020 Wartości niematerialne i prawne z odpowiednimi dokumentami oraz weryfikacji realnej wartości tych składników. Inwentaryzację wartości niematerialnych i prawnych przeprowadza się w IV kwartale roku obrotowego. Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice inwentaryzacyjne między stanem rzeczywistym a wykazanym w księgach należy odpowiednio udokumentować i rozliczyć w księgach rachunkowych roku obrotowego. Rzeczowe aktywa trwałe W skład rzeczowych aktywów trwałych wchodzą: Środki trwałe, Środki trwałe w budowie, Zaliczki na środki trwałe w budowie. Środki trwałe (art. 3 ust. 15 uor) to rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, możliwe do użytkowania i przeznaczone na potrzeby jednostki. Środki trwałe w klasyfikacji (KST) są grupowane w pięciu grupach: 1. grunty i prawa użytkowania, 2. budynki i budowle, 3. urządzenia techniczne i maszyny, 4. środki transportu, 5. inne środki trwałe Ewidencja środków trwałych. Ewidencja analityczna środków trwałych powinna zapewnić dla poszczególnych składników majątku trwałego: ich wyróżnienie poprzez odpowiednie symbole identyfikacyjne według miejsca użytkowania (Biuro Izby i Regionalne Oddziały) oraz zakwalifikowanie do określonej grupy rodzajowej, obowiązującej klasyfikacji środków trwałych ustalonej przez GUS, ustalenie terminu oddania do użytkowania, ustalenia wartości początkowej oraz zmiany ze wskazaniem ich przyczyn.

Ewidencja szczegółowa środków trwałych powinna być bieżąco aktualizowana oraz okresowo uzgadniana z zapisami syntetycznymi. Wycena Środki trwałe wycenia się według wartości nabycia lub kosztów wytworzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe. Obce środki trwałe Do środków trwałych zalicza się również te składniki, które zostały przejęte do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli postanowienia umowy spełniają jeden z warunków: Przenosi własność jej przedmiotu na korzystającego po zakończeniu okresu, na który została zawarta, Zawiera prawo do nabycia jej przedmiotu przez korzystającego, po zakończeniu okresu, na jaki została zawarta, po cenie niższej od wartości rynkowej z dnia nabycia, Okres, na jaki została zawarta odpowiada w przeważającej części przewidywanemu okresowi ekonomicznej użyteczności środka trwałego lub prawa majątkowego, przy czym nie może być on krótszy niż 3/4 tego okresu, Suma opłat, pomniejszonych o dyskonto, ustalona w dniu zawarcia umowy i przypadająca do zapłaty w okresie jej obowiązywania, przekracza 90% wartości rynkowej przedmiotu umowy na ten dzień. W sumie opłat uwzględnia się wartość końcową przedmiotu umowy, którą korzystający zobowiązuje się zapłacić za przeniesienie na niego własności tego przedmiotu. Zawiera przyrzeczenie finansującego do zawarcia z korzystającym kolejnej umowy w odpłatne używanie tego samego przedmiotu lub przedłużenia umowy dotychczasowej, na warunkach korzystniejszych od przewidzianych w dotychczasowej umowie, Przewiduje możliwość jej wypowiedzenia z zastrzeżeniem, że wszystkie powstałe z tego tytułu koszty i straty poniesione przez finansującego pokrywa korzystający, Przedmiot umowy został dostosowany do indywidualnych potrzeb korzystającego. Może on być uznany wyłącznie przez korzystającego, bez wprowadzania w nim istotnych zmian. Decyzję o zaliczeniu do majątku Izby obcych środków trwałych podejmuje dyrektor Biura Izby. Amortyzacja środków trwałych Wartość środków trwałych zmniejszają odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe dokonywane w celu uwzględnienia utraty ich wartości na skutek używania lub upływu czasu (art. 31 ust. 2 uor). Odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych dokonuje się drogą systematycznego planowanego rozłożenia na raty ich wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Środki trwałe umarza się i amortyzuje przy zastosowaniu stawek liniowych określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych. Metodę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, zgodnie z art. 16d updop, stosuje się dla środków trwałych o wartości początkowej od 351 zł i nieprzekraczającej 3500,00 zł, w miesiącu wprowadzenia środka trwałego do użytkowania. Ewidencja ilościowa tych środków trwałych prowadzona jest według miejsc użytkowania. Naliczanie odpisów amortyzacyjnych jest identyczne dla celów bilansowych i do celów ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. W dodatkowej informacji i objaśnieniach podawane są informacje o środkach trwałych dotyczące stanu tych aktywów na początku roku obrotowego, zwiększenia i zmniejszenia z tytułu nabycia, rozchodu i stanu końcowego oraz odpowiadające im zmiany umorzenia. Uwzględniając zasadę istotności, o której stanowi art. 4 ust. 4 i art. 8 uor, do kosztów materiałów zalicza się w Izbie odpisany jednorazowo w 100% z chwilą przekazania

do użytkowania drobny sprzęt (wyposażenie) do kwoty 350 zł ceny jednostkowej, a mianowicie: drobny sprzęt biurowy (przedłużacze elektroniczne, zszywacze, dziurkacze), karnisze, żaluzje, krzesła, fotele, przybory kuchenne, aparaty telefoniczne, zamki, wieszaki, i tym podobne. Inwentaryzacja środków trwałych. Inwentaryzacja środków trwałych przeprowadzona jest według zasad określonych w art. 26 ust.1 pkt 3 oraz w art. 27 ust. 1 i 2 uor. Ponadto w IV kwartale, co rok potwierdzany jest stan środków trwałych znajdujących się w Regionalnych Oddziałach.

B. AKTYWA OBROTOWE 1. Zapasy Zapasy są to rzeczowe aktywa obrotowe nabyte w celu zużycia na własne potrzeby (art. 3 ust. 1 pkt 19 uor). W ciągu roku materiały wycenia się według cen zakupu. Zakupione materiały odpisywane są w całości w koszty (art. 17 ust. 2 pkt 4 uor). Pozostające na stanie zapasy w końcu roku po ich zinwentaryzowaniu, korygują koszty na dzień bilansowy, jeśli ich stan wynosi powyżej 2 tys. zł. 2. Należności krótkoterminowe Należności krótkoterminowe obejmują ogół należności z tytułów niezaliczonych do aktywów finansowych, a które stają się wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego (art. 3 ust. 1 pkt 18 lit. c uor). W tej grupie bilansowej wykazywane są wszystkie rozliczenia z doradcami podatkowymi zarówno z tytułu składek, ubezpieczeń szkoleń i innych. Ewidencja tych rozrachunków powinna uwzględniać numery ewidencyjne wpisów na listę poszczególnych doradców podatkowych. Wycena Wycena należności z tytułów dostaw i usług oraz innych dokonywana jest według wartości nominalnej (art. 28 ust. 11 pkt 2 uor). Na dzień bilansowy natomiast wycenia się je w kwocie wymaganej zapłaty z zachowaniem ostrożności (art. 28 ust. 1 pkt 7 uor). Należności wyrażone w walutach obcych jednostka przelicza po kursie średnim ogłoszonym dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego dzień przeprowadzania operacji. Operacje zapłaty należności w walutach obcych ujmuje się w księgach rachunkowych po kursie faktycznie zastosowanym. Różnice kursowe powstałe na dzień zapłaty należności zalicza się odpowiednio do pozostałych przychodów lub kosztów finansowych. Na dzień bilansowy należności w walutach obcych wyceniane są po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. Zasady naliczania i rozliczania składek członkowskich omówiono w załączniku nr 4. Odpisy aktualizacyjne wartości należności z tytułu dostaw, usług i innych Wartość należności powinna być aktualizowana z uwzględnieniem prawdopodobieństwa ich zapłaty. Izba przyjmuje do odpisów aktualizacyjnych kryteria wymienione w art. 35b uor. Izba uwzględniając postanowienia statutu i zasady gospodarki finansowej, dla zachowania określonej dyscypliny budżetowej do przychodów danego okresu, służących finansowaniu bieżącej działalności, zaliczać będzie tylko wpływy rzeczywiste wg. metody kasowej. Procesy windykacyjne rozpoczynają się po upływie 3 miesięcy zalegania w zapłacie. Odpisy aktualizacyjne wartości należności zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub kosztów finansowych zależnie od rodzaju należności, której dotyczy odpis. Inwentaryzacja należności z tytułu dostaw usług i innych Inwentaryzacja do bilansu należności z tytułu dostaw usług i innych, odbywa się w formie potwierdzeń prawidłowości sald i rozpoczyna się na 3 miesiące przed zakończeniem roku obrotowego, a kończy się do 15 dnia następnego roku (art. 26 ust. 3 pkt 1 uor). Proces inwentaryzacji wymaga udokumentowania w powiązaniu z zapisami ksiąg rachunkowych, wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic. Należności z tytułu składek członkowskich i opłat z tytułu OC inwentaryzowane są drogą porównania i weryfikacji sald z dokumentami źródłowymi. Na okoliczność przeprowadzenia inwentaryzacji składek i opłat z tytułu OC do bilansu sporządzane będą protokoły.

3. Należności z tytułu podatków, ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych powstają z tytułu różnych nadpłat, które wymagają niezwłocznego wyjaśnienia lub rozliczenia Wycena dokonywana jest w wartości nominalnej. Inwentaryzacja. Należności te do bilansu powinny być inwentaryzowane drogą porównania danych zapisów kont analitycznych z odpowiednimi deklaracjami i przelewami gotówki na koniec roku obrotowego. 4. Inne należności Inne należności obejmują występujące należności z pozostałych grup np.: rozrachunki z pracownikami, z tytułu kaucji, z doradcami, członkami władz Izby Wycena Dokonywana jest według wartości nominalnej (art. 28 ust. 11 pkt 2 uor). Inwentaryzacja innych należności. Inwentaryzacja tych aktywów powinna być dostosowana do specyfiki należności może być dokonana w formie potwierdzenia sald lub porównania z odpowiednimi dokumentami. Z przeprowadzenia inwentaryzacji należy sporządzić protokół. Należności dochodzone na drodze sądowej W grupie kont ewidencjonowane są należności skierowane na drogę postępowania sądowego, zaewidencjonowane w ewidencji pomocniczej, w której rejestrowane są również koszty procesowe. Inwentaryzacja należności spornych polega na porównaniu sald wykazanych w ewidencji analitycznej z pozwem i rejestrem spraw - repertorium. Ewidencja księgowania rozrachunków Konta zespołu 2 służą do ewidencji wszelkich należności zobowiązań krajowych i zagranicznych, dotyczącej zarówno działalności statutowej, wydzielonej i socjalnej w szczególności: rozliczeń z członkami Izby, należności bezspornych i zobowiązań z tytułu dostaw, należności i zobowiązań publicznoprawnych z tytułu podatków, opłat, ubezpieczeń społecznych, wynagrodzeń za pracę pracowników i osób wykorzystujących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, należności i roszczeń spornych, rozrachunków zakładowej działalności socjalnej, odpisów aktualizacyjnych należności. W ciągu roku obrotowego Izba ujmuje należności i zobowiązania wg. wartości nominalnej z dnia ich powstania, czyli w kwotach brutto, tj. łącznie z podatkiem VAT. Na dzień bilansowy należności oraz zobowiązania, należy wykazywać wg kwoty wymaganej zapłaty. Skarbnik KRDP może podjąć decyzję o odstąpieniu od naliczania odsetek za zwłokę dla wybranych pozycji należności.

Zasady ewidencji rozliczenia usług ubezpieczeniowych w ramach umowy z Gerling Polska FP TU S.A. oraz TUR WARTA S.A. zawiera załącznik nr 5. Umorzenie należności. Należności z tytułu dostaw, robót, usług, składek i innych świadczeń objęte są bieżącym procesem windykacji. W przypadkach nadzwyczajnych, po wyczerpaniu niezbędnych starań i braku ich efektywności mogą być spisane w straty na podstawie uzasadnionej decyzji Dyrektora Biura, gdy kwota jednostkowa nie przekracza 100 zł. Powyżej tej kwoty decyzje podejmuje Krajowa Rada Doradców Podatkowych, na podstawie wniosków Dyrektora Biura. 5. Inwestycje krótkoterminowe Inwestycje krótkoterminowe stanowią aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów i uzyskania z nich przychodów w formie odsetek (art. 3 ust. 1 pkt 17 uor). Środki pieniężne i pozostałe aktywa finansowe stanowią inwestycje krótkoterminowe - aktywa pieniężne (art. 3 ust. 1 pkt 24 uor). Aktywa pieniężne Są to krajowe środki płatnicze, waluty obce i dewizy (art. 3 ust. 1 pkt 25 uor). Aktywa pieniężne tworzą: środki pieniężne w kasach, bankach, środki pieniężne w drodze, inne aktywa pieniężne (naliczone odsetki od aktywów pieniężnych), inne środki pieniężne (dewizy, weksle, czeki). Środki pieniężne w kasach Środki pieniężne w kasach gromadzone są z bieżących wpłat z różnych tytułów, służą one do opłacania bieżących zobowiązań. W kasie nie może znajdować się więcej środków finansowych od wartości ich ubezpieczenia. Gospodarka środkami pieniężnymi znajdującymi się w kasach prowadzona odbywa się zgodnie z instrukcją kasową, stanowiącą załącznik nr 6. Dla każdej osoby materialnie odpowiedzialnej za gotówkę w Biurze Izby i Oddziałach Regionalnych prowadzone jest odrębne konto analityczne Środki pieniężne w bankach Podstawą gromadzenia środków pieniężnych w bankach stanowią umowy, które określają podstawowe zasady współpracy. Dyspozycja środkami pieniężnymi wynika z udzielonych pełnomocnictw. Dla każdego rachunku bankowego podstawowego i pomocniczego prowadzone jest odrębne konto analityczne w ewidencji księgowej. Obowiązuje zasada ujmowania wpłat i wypłat gotówki w tym samym dniu, w którym zostały dokonane (art. 24 ust. 5 pk 3 uor). Wycena Środki pieniężne i inne aktywa pieniężne ujmuje się w księgach rachunkowych w wartości nominalnej. Na dzień bilansowy środki pieniężne w walutach obcych wycenia się po kursie, po którym nastąpił zakup danej waluty, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ogłoszonego na dzień wyceny dla tej waluty przez Narodowy Bank Polski. Inwentaryzacja Inwentaryzacja środków pieniężnych w bankach przeprowadzana jest na podstawie otrzymanych potwierdzeń z banków na ostatni dzień każdego roku obrotowego lub dzień bilansowy.

6. Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe Izba dla zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów, do aktywów danego okresu sprawozdawczego zalicza koszty dotyczące przyszłych okresów (art. 6 ust. 2 uor). Do krótkoterminowych rozliczeń międzyokresowych zalicza się czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, dotyczące następującego po dniu bilansowym roku obrotowego. Do kosztów zaliczane są m.in. opłaty za prenumeratę, ubezpieczenia majątkowe, inne opłaty wnoszone z góry. Wycena Rozliczenia międzyokresowe wycenia się w wartości nominalnej. Inwentaryzacja Rozliczenia międzyokresowe inwentaryzowane są drogą porównania i weryfikacji sald z odpowiednimi dokumentami źródłowymi na koniec roku obrotowego. Metody wyceny pasywów. Pasywa wyrażają źródła finansowania aktywów. Podstawowym źródłem finansowania działalności jest fundusz statutowy tworzony zgodnie z 50 Statutu Izby. Fundusz statutowy wycenia się w wartości nominalnej (art. 28 ust. 1 pkt 10 uor). Inwentaryzacja funduszu statutowego Inwentaryzacja funduszu statutowego przeprowadzana poprzez weryfikacje salda z uwzględnieniem struktury funduszu ustalonej przez Krajową Radę Doradców Podatkowych. Wynik finansowy netto roku obrotowego może stanowić: 1. Nadwyżkę przychodów nad kosztami (wielkość dodatnia), 2. Nadwyżkę kosztów nad przychodami (wielkość ujemna). Salda wymienione przenoszone są z rachunku wyników przychodami a kosztami. zawierającego różnice między Wycena Wielkość dodatnia wyniku finansowego jak również wielkość ujemna wyceniana jest w wartości nominalnej. Inwentaryzacja wyniku finansowego przeprowadzana jest metodą porównania danych na koncie z dokumentami źródłowymi oraz zapisami ewidencji syntetycznej i analitycznej. Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania Zobowiązania Izby to wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki (art. 3 ust. 1 pkt 20 uor). Na zobowiązania krótkoterminowe i fundusze specjalne składają się: 1. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług. 2. Zaliczki otrzymane na opłacenie OC doradców podatkowych. 3. Zobowiązania z tytułu podatków, ubezpieczeń i innych świadczeń. 4. Inne zobowiązania. 5. Fundusze specjalne np. ZFŚS

Przywołana grupa bilansowa ewidencjonowana jest w księgowej ewidencji syntetycznej oraz pomocniczej (analitycznej). Pełną ewidencją księgową objęte są rozrachunki wymienione w pkt. 1,3, 4 i 5. Rozrachunki z tytułu wpłat na usługi OC doradców podatkowych prowadzone są w wydzielonej ewidencji na zasadach wyodrębnienia: środków pieniężnych pochodzących z wpłat oraz zobowiązań z tytułu nieopłaconych polis. Wpłaty członków Izby na usługi OC przenoszone są z ewidencji wydzielonej do syntetycznej na podstawie not za okresy miesięczne (załącznik nr 5). Rozrachunki z członkami dotyczą pozostałych rozliczeń z wyjątkiem opłat OC. Rozrachunki z budżetem i ZUS dokonywane są w oparciu o odpowiednie deklaracje sporządzone na podstawie ewidencji pomocniczej i obligatoryjnej dokumentacji. Do długoterminowych zobowiązań zaliczane będą te, których termin płatności w całości przypada w roku następnym po dniu bilansowym. Izba, uwzględniając dotychczasową praktykę, nie tworzy aktywów ani rezerw na odroczony podatek dochodowy cała nadwyżka przychodów nad kosztami przeznaczana jest na cele działalności statutowej o charakterze oświatowym i zgodnie z Art. 17 ust. 1 pkt 4 updp korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Inwentaryzacja Inwentaryzacja zobowiązań powinna być dostosowana do specyfiki ich rozliczeń. Formę potwierdzeń pisemnych (protokólarnych) należy zachować w odniesieniu do zobowiązań, których salda z jednego rodzaju rozliczeń przekraczają kwotę znaczną, w szczególności dotyczy to rozliczeń z tytułu wpłat za polisy OC i z tytułu składek. Pozostałe zobowiązania krótkoterminowe będą inwentaryzowane poprzez porównanie danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami źródłowymi oraz ustalenie realne wartości tych składników pasywów. Salda rozrachunków z tytułu OC i zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wymagają porównań ze stanem środków pieniężnych na odpowiednich rachunkach bankowych oraz wyjaśnienia występujących różnic. Fundusze specjalne W ramach funduszy specjalnych Izba tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych według postanowień ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych wraz z przepisami wykonawczymi. Gospodarka środkami funduszu prowadzona jest według zasad określanych w regulaminie wewnętrznym ZFŚS. Wycena Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu dostaw i robót wycenia się w kwocie wymagającej zapłaty, tj. łącznie z naliczonymi we własnym zakresie odsetkami od zobowiązań przeterminowanych. Zobowiązania z pozostałych tytułów wycenia się w wartościach nominalnych, jeśli umowy szczegółowe nie przewidują innej formy. Według wartości nominalnej wyceniony jest również Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Rozliczenia międzyokresowe W celu zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów do pasywów danego okresu sprawozdawczego Izba może zaliczać koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów (art. 6 ust. 2 uor). Zgodnie z art. 39 ust. 2 uor Izba dokonuje biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających ze świadczeń wykonanych

przez kontrahentów na rzecz Izby, a kwotę zobowiązań można oszacować w sposób wiarygodny. Dotyczy to w szczególności rozliczeń za energię cieplną i elektryczną, usług telekomunikacyjnych, kosztów niewykorzystanych urlopów pracowniczych, odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Rozliczenia międzyokresowe przychodów Wykonując postanowienia art. 41 ust. 1 uor Izba dokonuje rozliczeń międzyokresowych przychodów, z zachowaniem zasad ostrożności, które obejmują równowartość otrzymanych środków pieniężnych z tytułu świadczeń, których wykonanie nastąpi w następnych okresach sprawozdawczych. Na koncie tym ewidencjonowane są również nieodpłatnie otrzymane środki trwałe, których równowartość nie powiększa funduszu statutowego. Kwoty ujęte w ewidencji rozliczeń międzyokresowych zwiększają, stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych, trzymanych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Saldo tych rozliczeń powiększa zarachowane lub jeszcze niezrealizowane należności, zaliczane w momencie wpłaty do pozostałych przychodów operacyjnych. Wycena Wycena rozliczeń międzyokresowych następuje w wartościach nominalnych. Inwentaryzacja rozliczeń międzyokresowych Inwentaryzacja przeprowadzana jest drogą porównania salda konta z dokumentami źródłowymi, dotyczącymi tych rozliczeń.

Załącznik nr 1 WYKAZ KSIĄG RACHUNKOWYCH Zgodnie z art. 13 ust. 1 uor księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą: 1. dziennik, 2. księgę główną, 3. księgi pomocnicze, 4. zestawienie obrotów sald kont księgi głównej oraz, 5. wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz). Dziennik jest urządzeniem księgowym, które zawiera chronologiczne ujęcie zdarzeń, jakie nastąpiły w danym okresie sprawozdawczym. Zbiory tych danych dostarczają sprawdzianu kompletności ujęcia w księgach rachunkowych operacji gospodarczych dokonanych w każdym kolejnym miesiącu- w sposób ciągły- w danym roku obrotowym (z uwzględnieniem sald początkowych z bilansu otwarcia). Narastające od początku roku obrotowego obroty dziennika powinny być zgodne z narastającymi od początku roku obrotami zestawienia obrotów i sald. Konta księgi głównej służą do ujęcia zapisów w porządku systematycznym na kontach przewidzianych w planie (wykazie) kont. Zapisów na określonym koncie księgi głównej dokonuje się w kolejności chronologicznej. Zapisy dokonywane na kontach księgi głównej prowadzonej przy użyciu komputera, drukuje się albo przenosi na inny trwały nośnik, nie rzadziej niż na koniec roku obrotowego. Księgi pomocnicze zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzone są w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, komputerowych zbiorów danych, uzgodnionych z zapisami i saldami kont księgi głównej. Wykaz ksiąg pomocniczych Izby zawiera załącznik nr 2. Zestawienie obrotów i sald księgi głównej i ksiąg pomocniczych drukowane jest na koniec każdego miesiąca lub przenoszone na inne trwałe nośniki danych. Zestawienie obrotów i salda za ostatni miesiąc sprawozdawczy oraz od początku roku obrotowego z uwzględnieniem sald początkowych z bilansu otwarcia powinno być zgodne z obrotami dziennika lub obrotami zestawienia obrotów dzienników częściowych. Wykaz składników aktywów i pasywów Zgodnie z art. 19 uor sporządzany jest wykaz aktywów i pasywów (inwentarz) potwierdzony ich inwentaryzacją. Wykaz aktywów i pasywów stanowi zestawienie obrotów i sald księgi głównej oraz zestawienie sald ksiąg pomocniczych sporządzone na dzień zamknięcia ksiąg (np. przed inwentaryzacją).

WYKAZ KSIĄG POMOCNICZYCH STOSOWANYCH W KIDP. Załącznik nr 2 Niezależnie od Kont Księgi Głównej prowadzonej w programie Symfonia Finanse i księgowość za księgi pomocnicze uznaje się: 1. Analityka konta zespołu 0 Ewidencja szczegółowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także odpisów amortyzacyjnych prowadzona jest w Biurze Izby 2. Analityka kont zespołu 1 Dzieli się na kasy, rachunki bankowe i rodzaje krótkoterminowych aktywów finansowych, Ustala stan gotówki w walucie polskiej oraz obcych walutach (według rodzajów ), również w przeliczeniu na walutę polską Przyporządkowuje wartości gotówki osobom materialnie odpowiedzialnym, Ustala stan środków pieniężnych na wyodrębnionych rachunkach bankowych. 3. Analityka kont zespołu 2 Wyodrębnia rodzaje należności, roszczeń, zobowiązań i rozliczeń, z uwzględnieniem podziału regionalnego Ustala obroty i salda z członkami z tytułu: składek OC i członkowskich, z uwzględnieniem poszczególnych tytułów składek. W pełni umożliwia rozliczenie poszczególnych podatków, a w szczególności VAT, podatek dochodowy od osób fizycznych i prawnych, W pełni rozlicza wynagrodzenia poszczególnych pracowników i zleceniobiorców, Zapewnia pełne rozliczenie z ZUS z tytułu poszczególnych składek FP i FGSP, Zapewnia rozliczenie pobranych zaliczek, pożyczek, Zapewnia rozliczenie wewnętrznych rozrachunków, Zapewnia rozliczenie odpisów aktualizacyjnych rozrachunków. 4. Analityka kont zespołu 5 Zapewnia szczegółowy podział kont w układzie funkcjonalnym według poszczególnych grup kosztów ewidencjonowanych na kontach syntetycznych. 501- Koszty działalności statutowej 530- Koszty pozostałej działalności 550- Koszty administracji Ewidencja ta pomaga ustalić, na co koszty zostały poniesione i w jakim miejscu oraz umożliwia dokonanie rozliczeń podatkowych. Układ analityczny kosztów obejmuje na pierwszym poziomie: 16 regionów Biuro Organy Izby Układ analityczny kosztów obejmuje na drugim poziomie: 1- Działalność szkoleniowa 2- Działalność wydawnicza 3- Organizacja posiedzeń 4- Konferencje 5- Pozostała działalność szkoleniowa 6- Pozostałe koszty 7- Działalność integracyjna) Układ analityczny kosztów obejmuje na trzecim poziomie: 101 Sprzęt biurowy i wyposażenie

102 Materiały biurowe 103 Publikacje fachowe, prasa, programy niskocenne 104 Energia elektryczna i cieplna 105 Opłaty eksploatacyjne- woda ścieki, inne 106 Katering 107 Środki chemiczne 108 Art. spożywcze 201 Najem powierzchni 202 Sprzątanie 203 Usługi bankowe i pocztowe 204 Usługi telekomunikacyjne 205 Usługi medyczne 206 Usługi prawnicze 207 Usługi informatyczne i serwis 208 Usługi wydawnicze 209 Usługi szkolenia 210 Monitorowanie obiektów 211 Usługi transportowe w tym taksówki 301 Podatek od czynności cywilnoprawnych 302 Opłaty sądowe i notarialne 303 Opłaty PFRON 304 Opłaty skarbowe 305 VAT nie podlegający odliczeniu 401 Wynagrodzenia- umowy o pracę 402 Wynagrodzenia- umowy zlecenia 403 Wynagrodzenia- umowy o dzieło 404 Nagrody 501 Składki ZUS 502 Szkolenie pracowników 503 Odpis ZFŚS 504 Świadczenia wynikające z BHP 505 Ubezpieczenia osobowe 801 Amortyzacja 802 Umorzenie wartości niematerialnych i prawnych 901 Koszty podróży pracowników 902 Koszty podróży zleceniobiorców 903 Noclegi 904 Ryczałt samochodowy 905 Ubezpieczenia majątkowe 906 Pozostałe koszty 907 Koszty podróży przedstawicieli organów 5. Analityka kont zespołu 7 Dzieli sprzedaż według rodzajów działalności i Regionów, przychody na kontach syntetycznych: 700- Przychody składki członkowskie; Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 700: 1-Składki członkowskie 2-Opłaty za wpis na listę doradców 3-Opłaty manipulacyjne-rozpatrzenie wniosku

6 opłaty za legitymacje 701- Przychody z działalności statutowej Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 701: 1- Działalność szkoleniowa 2-Działalność wydawnicza 4-Konferencje 5-Pozostała działalność 6-Pozostałe przychody 7-Działalność integracyjna 8- Przychody od sponsorów związane z działalnością szkoleniową 703- Przychody z pozostałej działalności Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 703: 6-Działalność OC 7-Wynajem pomieszczeń 8-Pozostała działalność Układ analityczny przychodów na drugim poziomie- 16 regionów i Biuro. 706- Dotacje, subwencje, darowizny 750- Przychody finansowe Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 750: 1-Odsetki 2-Odsetki od należności 3-Różnice kursowe 4-Pozostałe 5-Odsetki od OC 6-Odsetki od składek 7- Różnice kursowe naliczone Układ analityczny przychodów na drugim poziomie- 16 regionów i Biuro. 760- Pozostałe przychody operacyjne Konta analityczne na pierwszym poziomie do konta 760: 4-Pozostałe Układ analityczny przychodów na drugim poziomie- 16 regionów i Biuro.

Załącznik nr 3 Zasady opracowywania planu przychodów i wydatków Izby oraz ich kontroli Plan przychodów i wydatków na następny rok obrotowy opracowywany jest na podstawie odrębnych uchwał Krajowej Rady Doradców Podatkowych. Na podstawie przedłożonych projektów planów przychodów i wydatków Dyrektor Biura Izby opracowuje roczny plan przychodów wydatków Izby, który po przyjęciu przez KRDP przekazywany jest do realizacji. Plan określa: przychody z działalności statutowej, oraz przewidywany stan środków pieniężnych do dyspozycji, wydatki według rodzajów i charakteru działalności statutowej i administracyjnej. Kontrola przychodów i wydatków. Bieżący system ewidencji księgowej wpłat składek członkowskich oraz rozliczeń z tytułu działalności szkoleniowej oraz rozliczeń z tytułu OC stwarzają pełne warunki do analizy przychodów. W związku z tym nie zachodzi potrzeba raportowania o tych przepływach pieniężnych. Raporty miesięczne według układu i planu przychodów i wydatków w porównaniu do przyjętego planu, umożliwiają bieżącą ocenę stanu zaawansowania i zachowania dyscypliny wydatków, która dokonywana jest na bieżąco oraz kompleksowo po zakończeniu każdego kwartału oraz roku obrotowego. Uzupełnienie informacji do analiz stanowią zestawienia miesięczne faktur zapłaconych przelewami oraz raporty kasowe za analogiczne okresy.

Zasady naliczania i rozliczania składek członkowskich. Załącznik nr 4 Składki członkowskie stanowią podstawowe źródło finansowania działalności Izby. Regularne opłacanie składek członkowskich stanowi podstawowy obowiązek doradcy podatkowego (art. 36 ust. 3 uodp oraz 9 ust. 3 statutu Izby). Wysokość i termin płatności składki członkowskiej ustalany jest przez Zjazd. Doradca podatkowy ma obowiązek zawiadomienia Izby o zamiarze niewykonywania zawodu w terminie 30 dni od daty wpisu, przez okres co najmniej 6 miesięcy (art. 34 ust. 1 uodp). Okres ten traktowany jest jako zawieszenie wykonywania zawodu. Zawieszony członek Izby opłaca składkę w wysokości 20% składki ustalonej dla doradców wykonujących zawód. (Uchwała nr 55/2010 Trzeciego KZDP z dnia 17.01.2010) Ewidencja analityczna składek członkowskich jest prowadzona z wykorzystaniem programu komputerowego Symfonia Finanse i księgowość z uwzględnieniem podziału według regionów, danych osobowych doradców podatkowych z ich numerami wpisu. Po upływie każdego miesiąca w terminie do dnia 10 następnego miesiąca dokonywany jest przypis składek członkowskich. Korekty i przeksięgowania przypisów dokonywane są na podstawie dowodów źródłowych. Rozliczenie przypisów składek członkowskich dokonywane jest z wykorzystaniem ewidencji księgowej na kontach 200 Rozrachunki Doradcy Podatkowi w korespondencji z kontem 271,,Rozliczenie przypisów składek. Bieżąco prowadzona jest ewidencja wpłat dokonywanych przez doradców z poszczególnych regionów z podziałem na miesiące. Do przychodów Izby zalicza się składki faktycznie zapłacone ( 2 pkt 2 Rozporządzenia MF z 15.11.2001) Biuro Izby w terminie do końca następnego miesiąca przekazuje do regionalnych oddziałów aktualną informację dotyczącą wpłat dokonanych przez poszczególnych doradców podatkowych z danego oddziału podając numer wpisu i kwotę wpłaty. Informacje te zamieszczane są na serwerze dostępnych dla upoważnionych pracowników świadczących pracę w Regionalnych Oddziałach Izby. Regionalne oddziały na podstawie otrzymanych informacji prowadzą ewidencję pomocniczą wpłaconych składek członkowskich i ustalają stan zaległych składek. W pierwszym kwartale Biuro Izby przesyła do regionalnych oddziałów zestawienia wpłaconych składek za 12 miesięcy poprzedniego roku z obowiązkiem uzgodnienia i ustalenia zaległych wpłat. Informacje te w formie elektronicznej i papierowej podpisane przez Zarząd Regionalnego Oddziału przesyłane są do Biura Izby w terminie do 21 dni od daty ich otrzymania. W informacji tej należy omówić wdrożone działania windykacyjne i ich efekty w zakresie wpłat. Nie wpłacanie składek w terminie może powodować naliczenie odsetek ustawowych, które zaliczane są do przychodów w momencie ich uiszczenia przez zobowiązanego. Wpłaty składek członkowskich do banku lub kasy Izby ewidencjonowane będą w dniu dokonania wpłaty, w korespondencji z kontem 200-1 Rozrachunki z tytułu składek członkowskich, z kontem 200-21 Układy ratalne, z kontem 200-23 Składki zasądzone wyrokiem oraz z kontem 200-22 Dochodzone na drodze sądowej. Następnie po zakończeniu miesiąca wpłacone składki w łącznej kwocie na podstawie polecenia księgowania przenoszone będą na konto 700-1 Przychody - Składki członkowskie w korespondencji z kontem Wn 271. Konto 271 na koniec okresów rozliczeniowych wykazuje saldo, równe należnościom lub zobowiązaniom (nadpłatom) z tytułu składek członkowskich zaewidencjonowanych na koncie 200-1, 200-21, 200-22, 200-23. Saldo konta 271 koryguje wysokość salda należności z tytułu składek członkowskich. Salda kont 200-1, 200-21, 200-22, 200-23 oraz 271 nie są prezentowane w bilansie. Pozycje te wymagają omówienia w dodatkowych informacjach i objaśnieniach do sprawozdania finansowego.

Załącznik nr 5 Zasady ewidencji rozliczania usług ubezpieczeniowych w ramach umowy z Gerling Polska FPTU S.A. oraz TUR WARTA S.A. 1. Podstawę świadczenia usług ubezpieczeniowych stanowi umowa generalna z dnia 18 grudnia 2003 r, która weszła w życie z dniem 01.03.2004 r. 2. KRDP, jako ustawowy reprezentant, środowiska doradców podatkowych, działając zgodnie z zasadami określonymi w uchwale 822/2003 z dnia 13 maja 2003 r., a także uchwale 1534/2003 z dnia 07.10.2003 r., uchwałą 1610/2003 z dnia 03.12.2003 r. dokonał wyboru Ubezpieczyciela. 3. Biuro KIDP wykonuje czynności związane z realizacją Umowy. W związku z tym przekazuje Ubezpieczycielom, na warunkach umownych zainkasowaną składkę ubezpieczeniową, wnioski ubezpieczonych i listy ubezpieczonych zawierających ich dane osobowe a także aktualizacje danych zawartych w tych listach. 4. Za wykonywanie czynności wymienionych w 3 ust. 1 umowy o współpracy na rzecz, ubezpieczycieli Izba może otrzymywać zryczałtowany zwrot kosztów w wysokości określonej w stosownej umowie. 5. Doradcy podatkowi i uprawnione podmioty wypełniają wnioski o ubezpieczenie OC w systemie elektronicznej obsługi wniosków OC, dostępnym na stronie internetowej Wnioski w formie papierowej wraz z potwierdzeniem wpłaty składki należy przesłać do Regionalnego Oddziału Izby. Oddziały przekazują wnioski do Biura Izby wraz z listą ubezpieczonych wygenerowaną z systemu elektronicznej obsługi wniosków OC. Wnioski poddawane są weryfikacji, wyliczona zostaje należna składka ubezpieczeniowa oraz zostaje sporządzona imienna lista ubezpieczonych, którzy opłacili składkę (w porządku alfabetycznym z podziałem na regionalne oddziały Izby). Lista ubezpieczonych w formie pisemnej oraz w formie elektronicznej wraz z wnioskami zostają przekazane Ubezpieczycielowi wyliczona należna składka zostaje przekazana na właściwy rachunek bankowy. Na podstawie wniosków ubezpieczyciel wystawia polisy potwierdzając objęcie ubezpieczonych ochroną ubezpieczeniową. 6. Ewidencja księgowa wpłat do banku prowadzona jest bieżąco w dniu wpłaty w korespondencji z kontem 200-2 Rozrachunki Doradcy Podatkowi 7. Wpłaty składek na ubezpieczenia do banku lub kasy Izby ewidencjonowane będą w dniu dokonania wpłaty, w korespondencji z kontem 200-2 Rozrachunki Doradcy Podatkowi. Następnie po zakończeniu miesiąca wpłacone składki na ubezpieczenia na podstawie polecenia księgowania przenoszone będą na konto 250 Rozrachunki z ubezpieczycielem z tytułu zawartej umowy generalnej ubezpieczeń OC w korespondencji z kontem Wn 272. Konto 272 na koniec okresów rozliczeniowych wykazuje saldo, równe należnościom lub zobowiązaniom z tytułu składek na ubezpieczenia zaewidencjonowanych na koncie 200-2, saldo konta 272 koryguje wysokość salda należności z tytułu składek. Salda kont 200-2 oraz 272 nie są prezentowane w bilansie. Pozycje te wymagają omówienia w dodatkowych informacjach i objaśnieniach do sprawozdania finansowego. 8. Inwentaryzacja aktywów i pasywów OC powinna być przeprowadzona na dzień 31 grudnia roku sprawozdawczego.

Załącznik nr 6 Instrukcja w sprawie gospodarki kasowej Krajowej Izby Doradców Podatkowych. 1. Wstęp Gospodarka kasowa w Izbie prowadzona jest tylko w ograniczonym zakresie w przypadkach koniecznych, gdy przyczynia się do przyśpieszenia windykacji oraz usprawnienia działalności. Pracownicy prowadzący kasę wykonują te czynności w ramach obowiązków służbowych. Prowadzący kasę pracownicy ponoszą pełną odpowiedzialność za powierzoną im gotówkę. Środki płatnicze powinny być przechowywane w warunkach zapewniających właściwą, zgodną z ustaleniami, ochronę przed kradzieżą, utratą lub zniszczeniem. Wielkość zapasu środków płatniczych w kasie nie powinna przekraczać wartości ubezpieczenia. W kasie może być przechowywana wyłącznie gotówka, której pochodzenie jest udokumentowane. Klucze do sejfu, w którym przechowywana jest gotówka przechowuje osoba materialnie odpowiedzialna. Transport środków płatniczych z banku do kasy z kasy do banku powinien odbywać się w sposób gwarantujący bezpieczeństwo przewożonych środków płatniczych. 2. Ogólne obowiązki kasjera Pracownikiem odpowiedzialnym za środki płatnicze znajdujące się w kasie jest kasjer. Składa on pisemne zobowiązanie do ponoszenia odpowiedzialności materialnej. Funkcji kasjera nie można łączyć z funkcjami decyzyjnymi i kontrolnymi w zakresie spraw finansowych i majątkowych KIDP. Kasjer ponosi pełną odpowiedzialność za właściwe funkcjonowanie kasy oraz odpowiedzialność materialną za powierzone mienie. Przyjęcie przekazanie stanu kasy następuje na podstawie protokołu sporządzonego w obecności, co najmniej dwóch osób oraz osoby przekazującej i przejmującej. Dokumenty kasowe wprowadzane są do systemu finansowo księgowego rzetelnie i na bieżąco. Wszystkie operacje kasowe udokumentowane są źródłowymi lub zastępczymi dowodami kasowymi. Dowód kasowy zawiera, co najmniej: 1) nazwisko i imię wpłacającego lub pobierającego gotówkę lub nazwę firmy, 2) adres, 3) kwotę wyrażoną cyfrowo i słownie, 4) tytuł i datę wpłaty lub wypłaty, 5) podpis przyjmującego wpłatę/dokonującego wypłaty, 6) zatwierdzenie wypłaty z kasy przez osobę uprawnioną do zaciągania zobowiązań i rozporządzania majątkiem w zakresie tego uprawnienia, 7) nazwę właściciela kasy (R.O lub Biura). Źródłowymi dokumentami kasowymi są w szczególności. lista płac, wniosek o wypłatę zaliczki,, rachunki i faktury innych podmiotów, dowody wpłat na rachunek bankowy, potwierdzenia wpłat. Zastępcze dowody kasowe wpłat kasa przyjmie wystawiane są przez kasjera w dwóch egzemplarzach. Oryginał przeznaczony jest dla wpłacającego, kopię wraz z raportem kasowym- kasjer przekazuje do działu księgowości Biura KIDP.