INDYWIDUALNE SYSTEMY OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW A OCHRONA WÓD PODZIEMNYCH Opracowała: Klaudia Bukowska
ZAOPATRZENIE W WODĘ A OCZYSZCZANIE ŚCIEKÓW Zbiorowe zaopatrzenie w wodę Indywidualne zaopatrzenie w wodę System kanalizacji zbiorczej Indywidualny system oczyszczania ścieków
INDYWIDUALNY SYSTEM OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW (ISOŚ)
INDYWIDUALNY SYSTEM OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW (ISOŚ) Warunki: budowa systemu kanalizacji nie przynosząca korzyści dla środowiska budowa systemu kanalizacji powodująca nadmierne koszty poniżej 120 mieszkańców na 1km sieci kanalizacyjnej
BUDOWA INDYWIDUALNEGO SYSTEMU OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW Pozwolenie na budowę Nie wymagane: jeśli wydajność ISOŚ nie przekracza 7,50 m 3 /dobę Wymagane: jeśli wydajność ISOŚ nie przekracza 7,50 m 3 /dobę Pozwolenie wodnoprawne Nie wymagane: jeśli wydajność ISOŚ nie przekracza 5,0 m 3 /dobę Wymagane: jeśli wydajność ISOŚ przekracza 5,0 m 3 /dobę Wymagane: jeśli ścieki odprowadzane są do gruntu lub wód niestanowiących własności właściciela działki Zgłoszenie instalacji Wymagane: instalacja mogąca negatywnie oddziaływać na środowisko
WARUNKI, JAKIE NALEŻY SPEŁNIĆ PRZY WPROWADZANIU ŚCIEKÓW BYTOWYCH I KOMUNALNYCH DO WÓD LUB DO ZIEMI Dopuszczalne wartości wskaźników pięciodobowe biochemiczne zapotrzebowanie tlenu (BZT 5 ) chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT Cr ) zawiesiny ogólne azot ogólny fosfor ogólny 40 mg O 2 /l 150 mg O 2 /l 50 mg/l 30 mg N/l 5mg P/l
ETAPY OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW W ISOŚ Etap I: Oczyszczanie beztlenowe Osadnik gnilny- mechaniczne oddzielanie zanieczyszczeń poprzez procesy opadania i wypływania, procesy związane z fermentacją osadu. Etap II: Oczyszczanie tlenowe Główną role odgrywają mikroorganizmy tlenowe, dzięki których zachodzą kolejne procesy biochemiczne. Odprowadzenie oczyszczonych ścieków do odbiornika np. gruntu- doczyszczanie.
TYPY INDYWIDUALNYCH SYSTEMÓW OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW: Osadnik gnilny z drenażem rozsączającym Osadnik gnilny z filtrem piaskowym
TYPY INDYWIDUALNYCH SYSTEMÓW OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW: Osadnik gnilny z filtrem gruntowo- roślinnym Osadnik gnilny ze złożem biologicznym
TYPY INDYWIDUALNYCH SYSTEMÓW OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW: Osadnik gnilny z komorą osadu czynnego
LOKALIZACJA INDYWIDUALNEGO SYSTEMU OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW
RODZAJ GRUNTU A BUDOWA ISOŚ Utwory przepuszczalne zapewniają odpowiednio długi przepływ, niezbędny w procesie doczyszczania Utwory nieprzepuszczalne uniemożliwiają bądź utrudniają przepływ, podczyszczone ścieki mogą nie ulec doczyszczeniu rozwiązanie: dodatkowa, wspomagająca warstwa filtracyjna
RODZAJ GRUNTU A BUDOWA ISOŚ Rozpoznania gruntu i określenia jego przydatności dla indywidualnego systemu oczyszczania ścieków powinien dokonać geolog. najczęstszy skutek braku wykonania rozpoznania: źle dobrany sposób utylizacji ścieków konsekwencje: przedostawanie się niedoczyszczonych ścieków do warstw wodonośnych, nie wystarczające natlenienienie w strefie aeracji płytko występujące zwierciadło wód podziemnych, tereny podmokłe: bezpośrednie przejście niedoczyszczonych ścieków do wód podziemnych i powierzchniowych
METODA REHSE Metoda empiryczna pozwalająca na szacunkową ocenę zdolności oczyszczających gleb i skał, Oparta na doświadczeniach laboratoryjnych i obserwacjach terenowych, Użyteczna w przypadku punktowych ognisk zanieczyszczeń, Uwzględnia: zdolności oczyszczające skał w strefie aeracji, zależnie od jej litologii, długości drogi przepływu w warstwie wodonośnej, oraz współczynnika filtracji.
PRZYCZYNY NIEWŁAŚCIWEGO DZIAŁANIA INDYWIDUALNEGO SYSTEMU OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW Najczęstsze błędy powstające w czasie montażu: Użycie tańszych i mniej trwałych materiałów Niedbalstwo w czasie instalacji: niewłaściwe spadki na rurach, nieszczelnie wykonane połączenia, brak lub złe wykonanie obsypki osadnika gnilnego i innych kluczowych elementów oczyszczalni Najczęstsze błędy powstające w czasie eksploatacji: Niestosowanie biopreparatów Biopreparaty i aktywatory biologiczne zmniejszają ryzyko zatorowania przepływu w rurach, poprawiają pracę i wydajność osadnika gnilnego Konsekwencja niestosowania biopreparatów: nadmierna kolmatacja gruntu, która prowadzi do zmniejszenia przepuszczalności hydraulicznej
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA NIEWŁAŚCIWIE DZIAŁAJĄCY ISOŚ Zgodnie z prawem Ochrony Środowiska: kto powoduje zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty usunięcia skutków zanieczyszczenia, oraz kto może spowodować zanieczyszczenie środowiska również ponosi koszty zapobiegania temu zanieczyszczaniu. Eksploatacja instalacji lub urządzenia nie powinna: powodować przekroczenia standardów emisyjnych powodować pogorszenia stanu środowiska w znacznych rozmiarach lub zagrożenia życia lub zdrowia ludzi Obowiązek właściciela: okresowe pobieranie i badanie próbek z oczyszczalni w celu monitoringu pracy instalacji Obowiązki gminy: zapobieganie negatywnemu oddziaływaniu na środowisko egzekwowanie wymagań zawartych w Prawie Ochrony Środowiska i rozporządzeniu w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego
WNIOSKI: ISOŚ powinny być stosowane jedynie w wyjątkowych przypadkach - pojedyncza, odległa zabudowa, miejsce lokalizacji oddalone od wód powierzchniowych, niski poziom wód gruntowych. Stwierdzenie, czy indywidualny system oczyszczania ścieków został prawidłowo wykonany oraz czy jest właściwie eksploatowany jest bardzo trudne do sprawdzenia przez organy zajmujące się kontrolą w zakresie ochrony środowiska. Nieprawidłowa eksploatacja oczyszczalni oraz duże zagęszczenie tego typu obiektów może stać się źródłem zanieczyszczeń środowiska gruntowo-wodnego. Stosowane środki zapobiegawcze zmniejszają zagrożenie zanieczyszczenia wód podziemnych przez indywidualne systemy oczyszczania ścieków, jednak nie gwarantują jego całkowitej likwidacji.
BIBLIOGRAFIA: Błażejewski R.: Kanalizacja wsi. PZITS Poznań, 2003 Dz.U. 2001 nr 62 poz. 627. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. Dz.U. 2001 nr 115 poz. 1229. Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne. Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Dz.U. 2010 nr 130 poz. 880. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dz.U. 2006 nr 137 poz. 984. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, Poradnik dotyczący gospodarki ściekowej w kontekście wykonania krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych. Warszawa, 2010 Kerr Robert: Ecological Research Series, Environmental Effects of Septic Tank Systems, Oklahoma, 1977 Świgoń Zenon: Indywidualne systemy oczyszczania ścieków - www.rynekinstalacyjny.pl