STUDIA DEMOGRAFICZNE

Podobne dokumenty
Recenzja dorobku naukowego Profesora Fransa Willekensa, kandydata do nagrody Doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie

STUDIA DEMOGRAFICZNE

STUDIA DEMOGRAFICZNE

STUDIA DEMOGRAFICZNE

Wniosek dotyczący nadania Profesorowi Fransowi Willekensowi tytułu doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie

Model MULTIPOLES - narzędzie do prognozowania, projekcji i symulacji stanu i struktury ludności

Komitet Nauk Demograficznych PAN

Wykład 8,

Profesor Janina Jóźwiak Dyrektor Instytutu Statystyki i Demografii Rektor SGH Lata

EMERALD: Wspierają Badania

PROF. DR HAB. IRENA E. KOTOWSKA NAUKOWIEC, DYDAKTYK I WYCHOWAWCA

Aktywność naukowa i dydaktyczna Zakładu Demografii ISD, SGH

Regulamin wysuwania kandydatur do nagród na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

REGULAMIN postępowania konkursowego przy zatrudnianiu na stanowiska naukowe w Instytucie Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN asystenta adiunkta

DOCTOR HONORIS CAUSA OF THE WARSAW SCHOOL OF ECONOMICS FRANS WILLEKENS

Matematyka Stosowana na Politechnice Wrocławskiej. Komitet Matematyki PAN, luty 2017 r.

Rada Wydziału Pedagogicznego 16 listopada 2010 r. Publikuj albo giń! Publish or perish. A. Tylikowska


Warunki uznania i sposób punktowania

KARTA KANDYDATA NA STANOWISKO PROFESORA/PROFESORA INSTYTUTU. Stopień/tytuł Rok Uczelnia Wydział

40-lecie Instytutu Statystki i Demografii dr hab. Agnieszka Chłoń-Domińczak, prof. SGH prof. dr hab. Tomasz Panek

Instytut Kultury Fizycznej

dyrektor Instytutu Statystyki i Demografii SGH (od 1999 r.) Rektor Szkoły Głównej Handlowej ( )


WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU

FORMULARZ DOROBKU NA STANOWISKU PROFESORA W WARSZAWSKIM UNIWERSYTECIE MEDYCZNYM

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce

2. Zmiany struktury ludności według wieku - proces starzenia się ludności definicja przyczyny pomiar (miary klasyczne, miary prospektywne)

Kongres Rozwoju Edukacji

Regulamin przyznawania nagród Rektora nauczycielom akademickim w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Szkoły doktorskie i nadawanie stopnia naukowego doktora

Propozycje wykorzystania finansowania nauki

Uchwała Rady Wydziału Filozoficznego z dn w sprawie programu studiów doktoranckich na Wydziale Filozoficznym

PLANY I PROGRAMY STUDIÓW

UCHWAŁA NR 51/2013. Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 21 listopada 2013 roku

5 poziom PRK a potrzeby gospodarki i społeczeństwa wiedzy


Ocena osiągnięć Dr. Adama Sieradzana w związku z ubieganiem się o nadanie stopnia naukowego doktora habilitowanego.

INFORMACJE OGÓLNE O PROGRAMIE KSZTAŁCENIA. Na Studiach Doktoranckich Psychologii prowadzonych przez Instytut Psychologii UG

Załącznik nr 6. Grupa stanowisk badawczych:

Miejsce pracy Okres pracy Stanowisko

Ustawa z dnia 14 marca 2003 roku o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki

REGULAMIN przyznawania nagród Rektora nauczycielom akademickim w Akademii Wychowania Fizycznego im. J. Kukuczki w Katowicach

NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO z dnia 13 lipca 2012 r. pokazuje

strona 1 / 8 Autor: Sojka Elżbieta Publikacje:

Prof. dr hab. Jan Wilczyński

Founding the Siberian Centre of European Education (SCEE)

GRUPA PRACOWNIKÓW BADAWCZO- DYDAKTYCZNYCH. Profesor badawczo-dydaktyczny

Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji

Program studiów. Wydział prowadzący studia doktoranckie Wydział Biologii i Ochrony Środowiska

UCHWAŁA. Wniosek o wszczęcie przewodu doktorskiego

I. Plan studiów doktoranckich. 1. Plan roku I studiów doktoranckich obejmuje następujące przedmioty:

REGULAMIN PRZYZNAWANIA NAGRÓD REKTORA NAUCZYCIELOM AKADEMICKIM ZE SPECJALNEGO FUNDUSZU NAGRÓD

Zakład Statystyki Stosowanej

II - EFEKTY KSZTAŁCENIA

ANALIZA HISTORII ZDARZEŃ - ELEMENTY TEORII, WYBRANE PRZYKŁADY ZASTOSOWAŃ Z WYKORZYSTANIEM PAKIETU TDA

Tak było - Wigilia 2010 ;-) KOłO NAUKOWE ANALIZ EKONOMICZNYCH 2011/2012

HARMONOGRAM GODZINOWY ORAZ PUNKTACJA ECTS CZTEROLETNICH STUDIÓW DOKTORANCKICH

Metody Badań Methods of Research

JUBILEUSZ 90-LECIA PROFESORA ZBIGNIEWA KĄCZKOWSKIEGO

SPECJALIZACJA BADAWCZA:

Anna Matysiak COMPLETE PUBLICATION LIST. Peer-reviewed journal articles. In English:

1) na Wydziale Humanistycznym studia doktoranckie na kierunkach: a) historia

WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU

cm-uj.krakow.pl Rada Wydziału Lekarskiego UJ CM Informacja prodziekana ds. stopni naukowych i tytułu naukowego Janusz Marcinkiewicz

O PRZEDMIOCIE BIOEKONOMIA PODSTAWY BIOEKONOMII I BIOGOSPODARKI DR MARIUSZ MACIEJCZAK

WZÓR. Wniosek o przyznanie stypendium dla wybitnego młodego naukowca za znaczące osiągnięcia w działalności naukowej

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW W INSTYTUCIE SOCJOLOGII. Przepisy ogólne

Nowe regulacje prawne perspektywa doktorantów

PROGRAM DOKTORSKI w dyscyplinie: GEOGRAFIA SPOŁECZNO-EKONOMICZNA I GOSPODARKA PRZESTRZENNA obowiązuje od roku akademickiego 2019/2020

Emancypacja kobiet a praca i opieka w przebiegu życia. Irena E.Kotowska

UCHWAŁA NR 4/2010. SENATU UNIWERSYTETU EKONOMICZNEGO WE WROCŁAWIU z dnia 28 stycznia 2010 r.

KARTA PRZEDMIOTU. semestru 4), B2+ (na początku semestru 5), C1 (na początku semestru 6)

WYDZIAŁ MATEMATYKI.

Sustainable mobility: strategic challenge for Polish cities on the example of city of Gdynia

Program studiów doktoranckich

PARTNERSTWO STRATEGICZNE

Zasady oceny wniosków o finansowanie międzydziedzinowego projektu badawczego - "SYMFONIA".

Rozdział 2. Stopień doktora. Oddział 1. Nadawanie stopnia doktora

Program Studiów Doktoranckich Środowisko i Zdrowie - Instytut Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie na lata

KARTA PRZEDMIOTU. semestru 4), B2+ (na początku semestru 5), C1 (na początku semestru 6)

SPIS TREŚCI. Do Czytelnika... 7

Sprzężenia na rynku edukacyjnym próba weryfikacji symulacyjnej

PROGRAM STUDIÓW DOKTORANCKICH

Stanisław Leszczycki Institute of Geography and Spatial Organisation Polish Academy of Sciences Warszawa, Twarda 51/55

Od Europejskiej Sieci Szkół Promujących Zdrowie do programu Szkoły dla Zdrowia w Europie Maria Sokołowska

ankieta dla dyrektora szkoły podstawowej

UCHWAŁA NR 10 /2010. SENATU UNIWERSYTETU EKONOMICZNEGO WE WROCŁAWIU z dnia 18 marca 2010 r.

Seminarium doktorskie Sprawność zarządzania w administracji publicznej

UCHWAŁA NR 3/39/2011 Senatu Politechniki Białostockiej z dnia 14 lipca 2011 roku

Program kształcenia na studiach doktoranckich Wydziału Fizyki

E W A M E N D E C K A T A R Z Y N A D U D E K BIURO OBSŁUGI PROJEKTÓW KRAJOWYCH

Uchwała Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. Nr 117/2016/2017. z dnia 27 czerwca 2017 r.

Opinia o dorobku naukowym dr inż. Ireneusz Dominik w związku z wystąpieniem o nadanie stopnia naukowego doktora habilitowanego.

prof. dr hab. Maciej Jędrusik ul. Krakowskie Przedmieście 30, Warszawa tel od poniedziałku do piątku

Analiza finansowa przedsiębiorstwa

Nazwa przedmiotu: Współczesne koncepcje raportowania finansowego spółek w warunkach rynku kapitałowego. Obowiązkowy

15 C zal. 3 Proseminarium Proseminar 10 S zal. 2 Wykłady monograficzne Monographic lectures 30 zal. 2

Summary in Polish. Fatimah Mohammed Furaiji. Application of Multi-Agent Based Simulation in Consumer Behaviour Modeling

Transkrypt:

STUDIA DEMOGRAFICZNE 1(173) 2018 Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Polska Akademia Nauk Recenzja osiągnięć Profesora Fransa Willekensa 1 Niniejsza recenzja dorobku naukowego Profesora Fransa Willekensa została przygotowana w odpowiedzi na uchwałę Senatu Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie z dnia 22 listopada 2017 r., otwierającą procedurę przyznania mu tytułu doktora honoris causa. W recenzji omówiłem trzy obszary aktywności Fransa Willekensa: badania naukowe, działalność dydaktyczną oraz działalność kierowniczą. Poniżej przedstawiam wynik oceny wraz z przykładami licznych osiągnięć Profesora i moją rekomendację. Badacz i myśliciel W 1976 roku Frans Willekens uzyskał doktorat na Uniwersytecie Northwestern (USA). Jego praca doktorska zatytułowana Analytics of multiregional population distribution policy napisana pod kierunkiem Andrei Rogersa, oraz artykuły opublikowane na ten temat były jednymi z pierwszych poświęconych problematyce ludności w ujęciu wieloregionalnym i wielostanowym. Wspólnie z Andreiem Rogersem wydał 1 Tekst został opublikowany w książce pt. Profesor Frans Willekens pod redakcją prof. Ireny E. Kotowskiej oraz dr hab. Agnieszki Chłoń-Domińczak, wydanej w ramach serii Doktorzy Honoris Causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie w 2018 roku w Warszawie. Tłumaczenie recenzji na język polski przygotowała dr Anita Abramowska-Kmon. 115

książkę Spatial Population Analysis: Methods and Computer Programs (1978), która jest przykładem praktycznego, monograficznego wykładu poświęconego analizie wieloregionalnej, wraz z programem w Fortranie wdrażającym model i przykładami jego zastosowania. Książka była ważna z dwóch powodów: po pierwsze dostarczała praktycznego wprowadzenia do wieloregionalnej dynamiki ludności dla szerszego grona odbiorców, a po drugie oferowała pakiet programów komputerowych, które wprowadzały różne pojęcia demografii wieloregionalnej w ujęciu praktycznym. Następnie Frans Willekens zaprojektował i wdrożył model, przeznaczony do stosowania przez Dutch National Physical Planning Agency, który zawierał ważne innowacje: włączał do modelu migracje międzynarodowe, stosował parametryczne rozkłady współczynników demograficznych według wieku i zapewniał spójność między projekcjami na szczeblu regionalnym i krajowym (Willekens, Drewe, 1984). Nieco później zaproponował także wielostanowe ujęcie procesów demograficznych (Willekens, 2003). Równolegle do rozwoju wielostanowych modeli dynamiki populacji Frans Willekens pracował nad wielostrumieniowymi tablicami trwania życia i między innymi uogólnił je do syntetycznych biografii, które oferują dużo więcej informacji (Willekens, 1991). Charakterystyczne dla sposobu pracy Profesora było to, że za jego teoretycznymi rozważaniami szybko podążały praktyczne zastosowania i pakiety oprogramowania. Jednym z przykładów zastosowania wielostrumieniowych tablic trwania życia było oszacowanie tablic aktywności zawodowej (Willekens, 1980), inne zaś dotyczyły analizy wpływu otyłości (Peeters et al., 2003) i palenia tytoniu (Mamun et al., 2004) na oczekiwane trwanie życia. Frans Willekens określił i rozwinął w demografii wzdłużne podejście i analizy przebiegu życia (Willekens, 1999), przyczyniając się do zmiany paradygmatu badań demograficznych ze zorientowanego na struktury na zorientowany na proces. Pracował także nad prognozowaniem biografii (Willekens, 2005) i od niedawna nad zastosowaniem modeli wieloagentowych (Klabunde, Willekens, 2016) do modelowania procesów migracyjnych. Frans Willekens jest wybitnym badaczem migracji wewnętrznych i międzynarodowych, zwłaszcza w zakresie pomiaru migracji. Jego artykuł łączący informacje o migracjach międzynarodowych z różnych źródeł (Willekens, 1994) jest jednym z najważniejszych w tej dziedzinie i utrzymuje swoją pozycję od niemal 25 lat. Wieloregionalna (wielostanowa) demografia jest podejściem wymagającym dużej ilości szczegółowych danych. Frans Willekens zaproponował i zaimplementował kilka metod pozyskiwania danych, włączając maksymalizację entropii (Willekens, 1977), estymację największej wiarygodności (Drewe, Willekens, 1980) i wieloproporcjonalne dopasowanie (Willekens, Por, Raquillet, 1981). 116

Recenzja osiągnięć Profesora Fransa Willekensa Jak powiedziano wcześniej, Frans Willekens opracował kilka kompletnych i gotowych do zastosowania pakietów oprogramowania. Poza już wspomnianym rozwinął oprogramowanie dla wielostrumieniowych tablic trwania życia ( LIFEINDEC), wieloregionalnej analizy demograficznej (MUDEA) oraz analizy biografii (BIOGRAPH). Po przejściu na emeryturę w Netherlands Interdisciplinary Demographic Institute (NIDI) Profesor Frans Willekens kontynuował pracę badawczą w Max Planck Institute for Demographic Research w Rostoku. Opublikował między innymi książkę poświęconą analizie wielostanowych tablic trwania życia (Willekens, 2014) i kilka artykułów w Population Studies na temat wprowadzenia behawioralnych reguł zachowań do modelowania demograficznego, w szczególności w modelowaniu migracji przy zastosowaniu modeli wieloagentowych. Google Scholar (dostęp 12.03.2018) wymienia 386 publikacji Fransa Willekensa, które były cytowane 5764 razy z indeksem H równym 37, co jest rzadkim osiągnięciem w środowisku naukowym demografów. Kolejnym dowodem wpływu Profesora na rozwój metodologii może być fakt, że pięć artykułów jego autorstwa zostało przedrukowanych w zbiorze najważniejszych artykułów demograficznych (Bogue et al., 1993). Dydaktyk i nauczyciel Profesor Frans Willekens jest wybitnym nauczycielem. Wykładał demografię na uniwersytetach w Utrechcie i w Groningen, a na drugim z nich był także profesorem badań ludnościowych. Uczył różnych przedmiotów związanych z badaniami ludnościowymi, głównie opartych na metodach statystycznych i matematycznych, oraz wypromował 39 prac doktorskich napisanych przez studentów z różnych krajów, w tym z Polski i słabiej rozwiniętych krajów, takich jaki: Bangladesz, Indie, Nepal czy Meksyk. Prowadził też wiele kursów organizowanych przez uniwersytety oraz międzynarodowe instytucje w Europie i poza nią, włączając Szkołę Główną Handlową w Warszawie (SGH; w przeszłości Szkołę Główną Planowania i Statystyki). Przez ponad dekadę Frans Willekens kierował Committee on Education w ramach European Association of Population Studies, który kształtował programy nauczania demografii na poziomie doktoranckim w Europie. Przyczynił się także do powołania w 2005 roku European Doctoral School of Demography (EDSD). Ten program doktorancki, wspierany przez 16 instytucji (w tym SGH), przyczynił się do ujednolicenia i podniesienia poziomu edukacji na poziomie doktoranckim w Europie. 117

Lider W 1991 roku Frans Willekens założył i był dyrektorem Population Research Centre (PRC) na Uniwersytecie w Groningen, w którym utworzył program studiów magisterskich w zakresie badań ludnościowych była to jedna z pierwszych tego typu inicjatyw w tamtym czasie w Europie. PRC przyciągało studentów z całego świata, włączając wielu z krajów rozwijających się, gdzie zmiany demograficzne przebiegają znacznie gwałtowniej niż w zamożniejszych częściach świata, a dostęp do edukacji jest w większym stopniu ograniczony (Profesor jest szczególnie wrażliwy na problemy studentów z mniej zamożnych krajów i dokłada wielu starań, by pomóc im w znalezieniu źródła finansowania studiów). Frans Willekens był także wicedyrektorem (1980 1993), a następnie dyrektorem NIDI (2003 2011) jednego z czołowych demograficznych instytutów badawczych w Europie. Później był liderem Niezależnej Grupy Badawczej i głównym koordynatorem ds. badań w Max Planck Institute for Demographic Research w Rostoku. Obecnie Profesor jest honorowym członkiem NIDI oraz emerytowanym profesorem uniwersytetu w Groningen. Osiągnięcia Profesora Fransa Willekensa są powszechnie uznane. Od 1998 roku jest członkiem Royal Netherlands Academy of Sciences (KNAW). W 2014 roku otrzymał nagrodę EAPS w dziedzinie badań ludnościowych za przełomowy, oryginalny wkład w badanie populacji z dalekosiężnymi implikacjami dla tej dyscypliny naukowej i naszego zrozumienia dynamiki ludności i jej konsekwencji 2. Rekomendacja Profesor Frans Willekens ekonomista, socjolog i inżynier rolnictwa z wykształcenia należy do ścisłego grona naukowców, którzy znacząco kształtowali demografię i badania ludnościowe w ciągu ostatnich 50 lat. To człowiek z wizją. Znaczna część demografii wieloregionalnej i wielostanowej, która stała się jednym z paradygmatów rozwoju demografii od lat 70., oparta jest na jego badaniach. Jest także jednym z pionierów, którzy przyczynili się do zmiany tego paradygmatu z podejścia makro do podejścia łączącego ujęcia makro i mikro. Jest także wybitnym organizatorem i liderem badań naukowych, zdolnym formułować nowe koncepcje, które zainicjowały nowe prace badawcze nad procesami ludnościowymi i obecnie tworzą fundamenty kształcenia demograficznego na poziomie 2 http://www.eaps.nl/sites/default/files/nomination2014willekens21endorse.pdf. 118

Recenzja osiągnięć Profesora Fransa Willekensa doktoranckim w Europie. I ostatnia, ale nie mniej ważna kwestia, Profesor jest znakomitym nauczycielem. Jego działania charakteryzują się szerokim zasięgiem geograficznym, wykładał na całym świecie i współpracował z naukowcami z Europy (w tym z Polski) i spoza niej. Wybitne walory intelektualne, etyczne i organizacyjne Profesora Fransa Willekensa sprawiają, że jest idealnym kandydatem do najwyższej nagrody, jaką może zaoferować uniwersytet. Zatem rekomenduję, by Senat Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie nadał tytuł doktora honoris causa Profesorowi Fransowi Willekensowi, na który naukowiec ten w pełni zasługuje. Bibliografia Bogue D. J., E. E. Arriaga, D. L. Anderton (eds.) (1993), Readings in population research methodology, Chicago New York: UNFPA/Social Development Center. Drewe P., Willekens F. (1980), Maximum likelihood estimation of age-specific migration flows in the Netherlands, Delft Progress Reports, nr 5, s. 92 111. Klabunde A., Willekens F. (2016), Decision-Making in Agent-Based Models of Migration: State of the Art and Challenges, European Journal of Population, nr 32 (1), s. 73 97. Mamun A. A., Peeters A., Barendregt J., Willekens F., Nusselder W., Bonneux L. (2004), Smoking decreases the duration of life lived with and without cardiovascular disease: a life course analysis of the Framingham Heart Study, European Heart Journal, nr 25, s. 409 415. Peeters A., Barendregt J., Willekens F. J., Mackenbach J. P., Mamun A. A., Bonneux L. (2003), Obesity in adulthood and its consequences for life expectancy: a lifetable analysis, Annals of Internal Medicine, nr 138, s. 24 32. Willekens F. (1977), The recovery of detailed migration patterns from aggregate data: an entropy maximizing approach, IIASA, Research Memorandum RM-77 58. Willekens F. (1980), Multistate analysis of tables of working life, Environment and Planning A, nr 12, 563 588. Willekens F. (1991), Synthetic biographies: an extension of the multistate life table, w: A. Bonaguidi (ed.), Prospective methodologiche nello studio della mobilita della popolazione, Pisa: Pacirni Editore, s. 83 98. Willekens F. (1994), Monitoring international migration in Europe. Towards a statistical data base combining data from different sources, European Journal of Population, nr 10 (1), s. 1 42. Willekens F. (1999), The life course: models and analysis, w: L. J. G. van Wissen, P. A. Dykstra (eds.), Population issues: an interdisciplinary focus, New York: Kluwer Academic/Plenum Press, s. 23 51. 119

Willekens F. (2003), Multistate demography, w: P. Demeny, G. McNicoll (eds.), Encyclopedia of Population, New York: Macmillan Reference, s. 681 684. Willekens F. (2005), Biographic forecasting: bridging the micro-macro gap in population forecasting, New Zealand Population Review, nr 31 (1), s. 77 124. [Special issue on Population projections: Stochastic simulation techniques and applications, A. Dharmalingam, I. Pool (eds.). http://www.population.org.nz/nz-population-review/volume-31-1/, dostęp. 18.11.2018] Willekens F. (2014), Multistate analysis of life histories with R, Dordrecht: Springer. Willekens F., Drewe P. (1984), A Multiregional model for regional demographic projection, w: H. ter Heide, F. Willekens (eds.), Demographic research and spatial policy, London: Academic Press, s. 309 334. Willekens F., Por A., Raquillet R. (1981), Entropy, multiproportional, and quadratic techniques for inferring detailed migration patterns from aggregate data. Mathematical theories, algorithms, applications, and computer programs. IIASA Reports, A Journal of International Applied Systems Analysis, nr 4, s. 83 124. Willekens F. J., Rogers A. (1978), Spatial Population Analysis: Methods and Computer Programs, Research Report 78 18. Laxenburg: International Institute for Applied Systems Analysis. Willekens F., Zinn S., Leuchter M. (2017), Emigration Rates from Sample Surveys: An Application to Senegal, Demography nr 54, s. 2159 2179. 120