Załącznik 1. UWAGII PSEW ZGŁASZANE W KONSULTACJACH SPOŁECZNYCH DO PROJEKTU USTAWY O OZE

Załącznik 1. UWAGII PSEW ZGŁASZANE W KONSULTACJACH SPOŁECZNYCH DO PROJEKTU USTAWY O OZE 1. Przesłanki do usunięcia wprowadzonego podziału na projekty pracujące powyżej i poniżej 4000 godzin w pierwszych aukcjach wnioski z próbnej aukcji przeprowadzonej przez PSEW, PWC i DZP Mechanizm aukcyjny zapisany w ustawie OZE nie jest neutralny technologicznie i nie jest tak, jak się powszechnie sądzi, że aukcje wygrają ci którzy zaoferują najtańszą cenę za megawatogodzinę z zielonych źródeł. Podczas symulacji aukcji OZE odwzorowano rzeczywistą aukcję, wprowadzono więc podział na projekty powyżej i poniżej 1MW, w połączeniu z ustanowieniem limitów dla technologii odnawialnych pracujących poniżej i powyżej 4000 godzin w roku, zgodnych, co do zasady z projektem rozporządzenia z dn 13 kwietnia skierowanego do konsultacji społecznych i międzyresortowych. W symulowanej aukcji wzięło udział aż 139 projektów, ze wszystkich liczących się i dostępnych technologii OZE w Polsce, co świadczy o wystarczającej miarodajności przeprowadzonej symulacji, w zakresie konkurencji miedzy-technologicznej. Przyjęcie założeń w/w rozporządzenia spowodowało, że w jednym koszyku aukcyjnym (< 4000 MWh/MW/rok) było ośmiokrotnie więcej ofert niż dostępnych limitów, podczas gdy w innych koszykach projektów było mniej niż dostępnych limitów. W koszyku gdzie zostało złożonych najwięcej ofert, oferowane były też nierealistycznie niskie ceny (znacznie poniżej ceny referencyjnej) podczas gdy w koszykach technologicznych, w których konkurencja była bardzo niewielka, oferowane ceny były bliskie lub nawet równe cenom referencyjnym. Ten wspomniany brak neutralności technologicznej systemu i nakładający się na to brak zrównoważonej podaży projektów w poszczególnych rodzajach technologii, musiał spowodować w konsekwencji skutki, których być może niektórzy się nie spodziewali. Przede wszystkim wcześniej wyczerpał się budżet niż ilość megawatogodzin, a więc koszt pozyskania 1 MWh z OZE wzrósł ponad zakładaną przez MG w ocenach skutków regulacji/uzasadnieniu projektu rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ilości i wartości megawatogodzin przeznaczonych do aukcji w przyszłym roku na ok. 420 zł/mwh. Konkurencja tylko w jednym koszyku i wynikające z niej niskie ceny, nie zrekompensowały wyższych cen oferowanych w koszykach, w których konkurencja była znacznie mniejsza i oferowane ceny były bliskie cenom referencyjnym a nierealistyczny poziom cen, który wyniknął z tej nadmiernej konkurencji nie pozowoli na sfinansowanie i wybudowanie większości projektów z puli <4.000 godz/mw/rok, które wygrały aukcje. Nie jest więc tak, że aukcje prowadzą do bezwzględnego obniżenia kosztów wsparcia i promują technologie stabilne dla krajowego systemu elektroenergetycznego. Dlatego PSEW ponownie apeluje do usunięcia w ustawie o oze zapisów ustalających limity dla technologii odnawialnych pracujących poniżej i powyżej 4000 godzin w roku przynajmniej w pierwszych kilku latach działania nowego systemu wsparcia np. do osiągniecia przez energetykę wiatrową poziomu 9.000 MW mocy przyłączonej do roku 2020.

W ocenie PSEW wprowadzenie tej reguły do Ustawy o OZE jest stosunkowo proste i nie powinno wydłużyć pracy nad nowelizacją. Proponowana zmiana mogłaby np. polegać na wprowadzeniu w art. 72 ustawy o OZE dodatkowego zapisu, które przewidywał by, że przewidziana w tym przepisie zasada obowiązuje począwszy od dnia gdy łączna moce zainstalowana w instalacjach odnawialnego źródła energii o stopniu wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszym niż 4000 MWh/MW/rok osiągnie poziom 9000 MW. W ocenie PSEW nie są potrzebne dodatkowe zmiany w ustawie o OZE by reguła ta mogła wejść w życie, tym samym istotna dla funkcjonowania systemu korekta jest stosunkowo łatwa do osiągnięcia. 1. Ustalenie mechanizmu zapobiegającemu underbiddingowi - wnioski z próbnej aukcji Jak pokazała próbna aukcja silna konkurencja w najbardziej konkurencyjnym koszyku, będąca m.in. skutkiem wprowadzenia proponowanego przez Ministerstwo Gospodarki znaczącego ograniczenia wolumen aukcji dla projektów o mocy powyżej 1 MW i dostępności poniżej 4000 godzin w roku, doprowadziła do zniżki cen aż do poziomu underbiddingu tj. zaoferowania nierealnej ceny, która wynika najprawdopodobniej z niedoszacowania kosztów realizacji inwestycji i efektywnie ją uniemożliwi. To natomiast oznacza, że znaczna część projektów może nigdy nie zostać zrealizowana, o czym przekonamy się dopiero w r. 2020, gdy za późno będzie na podjęcie stosownych kroków zaradczych. Należy pamiętać, że Polska wciąż jest daleko od osiągnięcia celów w produkcji energii odnawialnej zakładanych na 2020 rok. Według szacunków, pomiędzy 25% a 49% megawatogodzin w projektach, które wygrały symulację aukcji może nigdy nie być zrealizowanych. Wynika to z prostej zależności pomiędzy oferowaną ceną, a deklarowaną produktywnością. Nie ma np. żadnej możliwości wybudowania projektu wiatrowego o wysokiej produktywności w cenach capexu pomiędzy 3, a 5 mln zł za 1 MW mocy zainstalowanej, a takie wartości musiałyby być przyjęte, by projekty z najniższymi oferowanymi cenami uzyskały choć minimalną rentowność. Wyniki symulacji dla dużych projektów energetyce wiatrowej są niższe o ponad 100 PLN/MWh niż wyniki faktycznych aukcji we Włoszech, Holandii, Wielkiej Brytanii już teraz widać, że z całą pewnością mamy do czynienia z underbiddingiem. Ceny uzyskane w tamtych krajach pozwoliły na zrealizowanie jedynie niewielkiego odsetka inwestycji. Prawie 70% ofert zgłoszonych przez projekty wiatrowe w symulacji aukcji to ceny pomiędzy 340 a 400 złotych z medianą na poziomie 371 zl z MWh. Niestety, w ramach istniejącej ustawy o OZE, nie można zapobiec zjawisku underbiddingu. Takim zabezpieczeniem, konsekwentnie proponowanym przez PSEW podczas prac nad ustawą, było uniemożliwienie składania ofert z ceną poniżej 80% ceny referencyjnej. Na przykładzie naszej symulacji aukcji, oznaczałoby to, że wygranymi byłyby projekty o cenie minimalnej 321 złotych. Natomiast bez tego minimalnego ograniczenia, najwyższa cena która wygrała w aukcji próbnej to 323 złotych. Znakomita większość projektów w aukcji (ok 80%) 2

oferowało ceny plasujące się w granicach racjonalności mieszczącej się w widełkach 80-100% ceny referencyjnej. Wygrali jednak ci, którzy składali oferty poniżej tego progu. To bardzo niepokojący wniosek i jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla skuteczności systemu aukcyjnego. 2. Rozwiązanie problemu nadpodaży na rynku świadectw pochodzenia Obecna skala zjawiska nadpodaży świadectw pochodzenia jest największa w dotychczasowej historii funkcjonowania systemu wsparcia w Polsce. Nadpodaż zielonych certyfikatów wynosiła na koniec grudnia 2014-13 425 GWh, (dane na koniec I kwartału 2015 będą dostępna na koniec maja) co stanowi około 90% prognozowanego rocznego popytu na zielone certyfikaty dla 2014 r. W porównaniu z pierwszym kwartałem tego roku nadwyżka wzrosła o 2 707 GWh i wciąż systematycznie rośnie. Rynek zielonych certyfikatów mierzy się z problemem nadpodaży od 2012 roku. Nieprawdą jest, iż sytuacja ta wynika z nieuwzględniania przez inwestorów sygnałów o możliwości pogłębiania się tego zjawiska. Po pierwsze - w latach 2010-2013 informacje na temat sytuacji na rynku były publikowane przez URE tylko raz do roku, więc nie było możliwości bieżącej analizy sytuacji rynkowej. Po drugie - w okresie tym najszybciej rosła podaż certyfikatów ze strony wytwórców stosujących technologię spalania wielopaliwowego, którzy jako jedyni mają możliwość dowolnego zwiększania lub zmniejszania (do zera) wielkości podaży certyfikatów, bez żadnych negatywnych konsekwencji dla siebie. Dodatkowo, sytuację rynkową pogorszyło do dziś nie wyjaśnione przez właściwe organy przyzwolenie na wnoszenie opłaty zastępczej przy jednoczesnej dostępności certyfikatów na rynku SPOT. W ustawie o OZE bezkrytycznie przyjęto wielkości obowiązku umorzenia świadectw pochodzenia z Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10.2012 roku, które było przygotowywane jeszcze w 2011 roku zanim nastąpił kryzys na rynku zielonych certyfikatów. Rozporządzenie Ministra Gospodarki wielokrotnie było nowelizowane a wartości procentowe obowiązku były zmieniane w kontekście zmieniającej sytuacji rynkowej. Dane w % poniżej: 2011 2012 2013 2014 2015 2016 Rozporz. z 2008 10,4 10,4 10,9 11,4 11,9 12,4 Rozporz. z 2012-10,4 12 13 14 15 Źródło: Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 2008 i 2012 r. www.rcl.gov.pl Historia pokazuje, że w sytuacji gdy wciąż daleko do realizacji celu udziału oze w 2020 roku, nie należy Rozporządzenia z 2012 roku traktować jako niepodważalnego źródła odwołania się do bieżącej i przyszłej sytuacji na rynku konkurencyjnym charakteryzującym się dużą dynamiką. 3

Niezmienione rozporządzenie z 2008 roku, które przez trzy kolejne lata od roku 2010 ustalało stały poziom obowiązku umorzenia na poziomie 10,4% było jedną z głównych przyczyn wystąpienia zjawiska nadpodaży w 2012 roku. Ministerstwo Gospodarki uznało za fakt, iż rynek zielonych certyfikatów uległ załamaniu i proponowało szereg rozwiązań stabilizujących, lecz żadne z tych działań nie zostało do tej pory wdrożone (i nie widać propozycji wdrożenia ich aż do czasu wejścia w życie przepisów rozdziału IV nowej ustawy OZE). Podkreśla to również Kancelaria Premiera Rady Ministrów (KPRM) w swoim stanowisku do rozporządzeń wykonawczych przedmiotowej ustawy w sprawie maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, która może być sprzedana w drodze aukcji w 2016 r. KPRM podkreśla, że rozporządzenie to odbiega od założeń ustawy dotyczących przejścia istniejących instalacji OZE do systemu aukcyjnego. Takie działanie w dodatkowy sposób pogłębia nadpodaż na rynku świadectw pochodzenia w nadchodzących latach. Dlatego niezbędne jest podjęcie działań powstrzymujących dalsze utrzymywanie się zjawiska nadpodaży świadectw pochodzenia. W grupie rozwiązań które mogą ustabilizować sytuację świadectw pochodzenia - po dokonaniu analizy- okazało się że jedynym skutecznym mechanizmem wpływających na kształt popytu na ŚP okazało się proponowane w ramach ustawy OZE jednorazowe podniesienie wymiaru obowiązku do poziomu 20% (wraz z wejściem w życie Ustawy) oraz utrzymanie tego poziomu obowiązku przez dwa kolejne lata po wejściu w życie Ustawy. Takie podniesienie obowiązku do 20% na dwa kolejne lata, w połączeniu z przewidzianym w Ustawie ograniczeniem zakresu wsparcia dla współspalania i dużych elektrowni wodnych daje efekt w postaci redukcji nadpodaży do poziomu około 10 TWh na początku roku 2018. Dlatego pilnej korekty wymaga zapis ustawy o OZE art. 190 zmieniającego zapisy art. 60 Ustawy o OZE, ustalający sztywny poziom kwoty obowiązku OZE na 14% i 15% na lata 2015 i 2016, podczas gdy przyjęty przez Radę Ministrów projekt ustawy o OZE zakładał poziom celu OZE od momentu wejścia w życie rozdz. IV, czyli dniem 1 stycznia 2016 r. w wysokości 20%. Przywrócenie zapisu z projektu ustawy przyjętej przez Radę Ministrów w kwietniu 2014 roku ma fundamentalne znaczenie dla przywrócenia równowagi na rynku konkurencyjnym świadectw pochodzenia. Obecny zapis art. 190 ustawy OZE stanowi jawne zaprzeczenie deklaracji złożonych w trakcie konsultacji społecznych projektu ustawy OZE, oraz istotnie zmienia wersję ustawy przyjętą przez Radę Ministrów RP w dniu 8 kwietnia 2014 r. Tymczasem zjawisko trwałej nadpodaży świadectw pochodzenia tworzy zagrożenie dla istniejących i realizowanych inwestycji wszystkich technologii OZE, ze względu na ryzyko utraty płynności finansowej i zdolności inwestorów do obsługi zaciągniętych kredytów na realizowane 4

projekty OZE, czego konsekwencją może być nawet bankructwo firm. Jeśli system zielonych certyfikatów załamie się, to bezsprzecznie negatywnie odbije się to na polskiej gospodarce. 3. Transparentność na rynku świadectw pochodzenia W obecnej sytuacji nadpodaży na rynku świadectw pochodzenia konieczne jest również zwiększenie poziomu przejrzystości i rzetelności informacji o rynku energii odnawialnej. Obecnie informacje dotyczące produkcji energii z OZE oraz wydawanych w tym zakresie świadectw pochodzenia publikowane są w formie zbiorczej przez Ministra Gospodarki na podstawie art. 20e ustawy - Prawo energetyczne i oparte na danych, które Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje w terminie 25 dni od zakończenia każdego kwartału. Taka częstotliwość publikowania informacji o rynku świadectw pochodzenia jest niewystarczająca i nie pozwala na bieżącą analizę stanu podaży i popytu, w tym wielkości nadpodaży świadectw pochodzenia. Stan ten zaburza funkcjonowanie rynku energetycznego i nie pozwala na podejmowanie racjonalnych decyzji inwestycyjnych oraz administracyjnych. Urząd Regulacji Energetyki przekazuje te dane bardzo wybiórczo, a przede wszystkim z dużym opóźnieniem. W sytuacji, gdy rynek świadectw pochodzenia będzie funkcjonował do 2035 roku, niezbędne jest by powszechny i ogólnodostępny system informacji administrowany przez Ministra Gospodarki stał się przejrzysty i zapewniał dostęp do bieżących danych o odpowiednim stopniu szczegółowości na wzór rozwiązań skandynawskich czy brytyjskich, gdzie szeroki zakres informacji jest prezentowany on line z co miesięczną aktualizacją. Dlatego propozycja zmiany zapisu ma na celu zwiększenia częstotliwości publikacji danych o świadectwach pochodzenia z kwartalnych na miesięczne bez zmiany zakresu tych informacji, zgodnie ze zmianami wprowadzonymi przez nowelizację Prawa Energetycznego tzw. Mały trójpak energetyczny. Publikacja tych danych była by zbieżna z terminem publikacji danych miesięcznych Agencji Rynku Energii nt. produkcji energii elektrycznej Informacja Statystyczna o Energii Elektrycznej dając pełny bieżący obraz sytuacji o rynku energii odnawialnej pozwalający na podjęcie odpowiednich działań przez administrację. 4. Umożliwienie realizacji instalacji odnawialnego źródła na zasadzie etapów Aktualne brzmienie przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii, w szczególności definicja "instalacji odnawialnego źródła energii" zawarta w art. 2 pkt 13 lit. a), w połączeniu z dalszymi przepisami dotyczącymi mechanizmów i instrumentów wsparcia dla wytwórców energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii (art. 42, art. 44 ust. 3 oraz art. 92 ust. 4 projektu ustawy), wywołuje uzasadnioną wątpliwość dotyczącą tego czy i przez jak długi czas będą mogły korzystać z systemu wsparcia instalacje odnawialnego źródła energii przyłączane do sieci elektroenergetycznej w jednym miejscu przyłączenia i zrealizowane etapowo przed planowanym na dzień 1 stycznia 2016 r. wejściem w życie nowego systemu wsparcia (tj. systemu aukcyjnego). 5

W sytuacji, gdy przed wejściem w życie nowej ustawy jeden przedsiębiorca zrealizował inwestycję w instalacje odnawialnego źródła energii w dwóch lub więcej etapach, aktualne brzmienie art. 42 ust. 1 i ust. 3 oraz art. 44 ust. 3 projektu ustawy prowadzi do tego, że 15-letni okres wsparcia rozpoczynałby swój bieg od daty uruchomienia pierwszego etapu takiej inwestycji (daty pierwszego wprowadzenia energii elektrycznej do sieci elektroenergetycznej wytworzonej przez urządzenia oddane do eksploatacji w ramach pierwszego etapu). Oznacza to w konsekwencji, że drugi etap (a także wszystkie kolejne etapy) takiej inwestycji korzystać będzie z okresu wsparcia krótszego niż 15 lat, po wejściu w życie ustawy. Data rozpoczęcia eksploatacji takiego kolejnego etapu inwestycji i wprowadzenie z niego po raz pierwszy energii elektrycznej do sieci elektroenergetycznej będzie bez znaczenia dla długości okresu wsparcia, nawet jeśli etap ten będzie znacząco większy niż etap pierwszy. Stanowi to odstępstwo od obecnie funkcjonujących zasad korzystania z systemu wsparcia, różnicując inwestycje pod katem modelu ich realizacji. Nie będzie tu rozwiązaniem podział przedsiębiorcy na dwa odrębne podmioty prawa tylko po to, by sprostać wymogom ustawy, bowiem takiego podziału nie można dokonywać wstecz tzn. wtedy gdy dany projekt został już zaplanowany i rozpoczęty, a zezwolenia administracyjne zostały uzyskane przez jeden podmiot. Zmiana modelu prawnego realizacji inwestycji, do czasu jej oddania do użytku - wymagałaby powtórzenia od początku większości procesu uzgodnień formalnych, wydłużając czas realizacji jak i zwiększając znacznie koszty. Brak zmiany zapisu powoduje naruszenie praw nabytych inwestorów, którzy rozpoczęli swoje inwestycje pod rządami dotychczasowego systemu wsparcia i słusznie oczekiwali, że każda z instalacji zrealizowanych przed wejściem w życie nowych regulacji otrzymywać będzie wsparcie przez taki sam okres i na takich samych warunkach. Doprowadzi to również do naruszenia podstawowej zasady państwa prawa jaką jest zasada równości wobec prawa, gdyż taki zapis dyskryminuje w sposób nieuzasadniony instalacje realizowane etapowo wyłącznie ze względu na kryterium modelu realizacji takich inwestycji. Uzupełnienie definicji "instalacji odnawialnego źródła energii" o wyjaśnienie, że za taką instalację uznawane będą również zespoły urządzeń wytwórczych przyłączone do jednego, wspólnego miejsca przyłączenia, oraz zespoły urządzeń oddawane do użytkowania w kolejnych etapach realizacji danej inwestycji, te wątpliwości usunie. Pozwoli bowiem na to, aby z systemu wsparcia mogły korzystać każdorazowo na tych samych warunkach wszystkie instalacje odnawialnego źródła energii, bez nieuzasadnionego dyskryminowania instalacji przyłączonych w jednym miejscu przyłączania, czy instalacji powstających etapowo. Takie zespoły urządzeń wytwórczych będą korzystały z takiego samego, 15-letniego okresu wsparcia w ramach dotychczasowego systemu, jeżeli zostały oddane do eksploatacji i przyłączone do sieci elektroenergetycznej przed dniem 1 stycznia 2016 r. 6

Wskazać także należy, że w świetle przepisów ustawy Prawo budowlane takie etapy inwestycji w instalację odnawialnego źródła energii uznawane są za odrębne zespoły obiektów, które są w stanie samodzielnie funkcjonować zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Proponowana zmiana zapewni zatem spójność tych dwóch regulacji kluczowych dla inwestycji w sektorze energetyki odnawialnej. 5. Dopuszczenia do udziału w aukcji projektów z wydaną już ostateczną decyzją pozwolenia na budowę Ustawa o OZE w aktualnym kształcie na podstawie art. 75 ust. 5 pkt. 3 i pkt. 4 przewiduje ze do aukcji nie będą mogły przystąpić podmioty posiadające ostateczne decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach, na podstawie których uzyskały ostateczne pozwolenia na budowę, na mocy których mogą podjąć budowę instalacji, a które nie posiadają tych decyzji prawomocnych. Dlatego PSEW wnioskuje o zmianie określenia decyzji wskazanych jako konieczne w celu dopuszczenia w aukcji z prawomocnych na ostateczne z wydaną już ostateczną decyzją pozwolenia na budowę, a więc decyzją uprawniającą do podjęcia robót budowlanych, wydawaną na podstawie ostatecznej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji. Dla oceny zasadności wnioskowanej zmiany niezbędna jest analiza zagadnienia trwałości decyzji administracyjnej, jako niewzruszalności (niezmienialności, stabilizacji) aktu jurysdykcyjnego. Można wyróżnić kilka etapów trwałości decyzji administracyjnej: Etap pierwszy - trwałość wyznaczona momentem doręczenia decyzji lub jej ogłoszeniem (art. 110 k.p.a. - organ administracji publicznej, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia lub ogłoszenia, o ile kodeks nie stanowi inaczej). Adresat decyzji może się od niej odwołać i w wyniku tego decyzja może zostać zmieniona w całości lub w części. Rozstrzygnięcie to, nie ostateczne, nie podlega wykonaniu (art. 130 1 k.p.a.), poza szczególnym wypadkiem nadania mu rygoru natychmiastowej wykonalności lub opatrzenia takim rygorem ex lege. Etap drugi - trwałość wyznaczona momentem nabycia przez decyzję cechy ostateczności. Decyzja ostateczna staje się wykonalna, wchodzi do obrotu prawnego, wywołując skutki prawne wobec jej adresatów, jak również wobec innych uczestników obrotu prawnego. Organ administracyjny może decyzję taką wzruszyć tylko w sytuacjach i na zasadach ustalonych w k.p.a. albo w przepisach szczególnych. Etap trzeci - trwałość rozpoczynająca się od momentu uprawomocnienia, gdy ani adresat decyzji, ani organ, który ją wydał, ani sąd administracyjny, który ją kontrolował, nie mogą jej wzruszyć. Wprowadzenie dwuinstancyjnego sądownictwa administracyjnego spowodowało, że moment nabycia przez decyzję znamiona prawomocności uległ przesunięciu w czasie ze względu na możliwość złożenia skargi 7

kasacyjnej od wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego. Decyzja administracyjna zatem staje się prawomocna, jeśli od decyzji organu II instancji i) nie złożono skargi do sądu administracyjnego w terminie; ii) skargę taką złożono i wojewódzki sąd administracyjny wydał wyrok, od którego w terminie nie złożono skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, iii) albo złożono taką skargę kasacyjną na wyrok wojewódzkiego sądu administracyjnego i Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok utrzymujący wyrok wojewódzkiego sądu administracyjnego w mocy. Etap czwarty - trwałość wyznaczona upływem okresów przedawnienia (10 lub 5 lat w wypadku wznowienia postępowania, 10 lat w wypadku niektórych przesłanek nieważności). Upływ tych terminów powoduje, że mimo zaistnienia przesłanki do uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności, decyzja nawet obarczona istotną wadą nie może zostać wyeliminowana z obrotu prawnego (por. art. 146 1 i art. 156 2 k.p.a.). Zatem w przypadku decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, zgodnie z zasadą dwuinstancyjności postępowania administracyjnego (art. 15 k.p.a.), decyzja organu II instancji wydana wskutek odwołania jest decyzją ostateczną w rozumieniu art. 16 k.p.a. i nie podlega dalszemu zaskarżeniu w administracyjnym toku instancji. Takiemu dalszemu zaskarżeniu w zwyczajnym administracyjnym toku instancji nie podlega także decyzja administracyjna, co do której nie złożono odwołania do organu II instancji w przepisanym terminie. Decyzje takie wywołują pełne skutki prawne i są wykonalne. Ostateczna decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia może następnie być złożona wraz z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę (art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm. 9) ) (dalej Ustawa OOŚ ) i być podstawą wydania pozwolenia na budowę. Podobnie ma się sprawa z decyzją pozwolenie na budowę zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz.U.2013.1409 j.t. ze zm.) (dalej Prawo Budowlane ) Roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę ( ) a nie decyzji prawomocnej. Brak jest uzasadnienia prawnego, a nadto logicznego, dla czego w myśl przepisów ustawy OZE (przedmiotowy art. 75 ust. ust. 5 pkt. 3 i pkt. 4) Ustawodawca miałby zerwać z zasadą iż decyzja ostateczna wywołuje pełne skutki prawne i umożliwia czynienie z decyzji użytku prawem przewidzianego i zdecydować, by w toku działalności inwestycyjnej mającej na celu produkcję energii ze źródeł odnawialnych celem 8

przystąpienia do Aukcji, nie mogłyby wystarczać decyzje o przymiocie ostateczności, a wyłącznie decyzje prawomocne skoro z reguły we wszelkich innych sprawach regulowanych decyzjami administracyjnymi skutek prawny wywołują decyzje ostateczne. Zdaniem Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej, tylko niewielka ilość inwestycji spełnić może warunki przystąpienia do Aukcji w razie utrzymania pierwotnego brzmienia art. 75 ust. 5 pkt. 3 i pkt. 4 co wydaje się oczywiste w świetle terminów oczekiwania na rozpatrzenie spraw przez sądy administracyjne, gdzie w zależności od lokalizacji sądów oczekuje się na rozpatrzenie sprawy w sądzie wojewódzkim od 4 do 12 miesięcy, a okres oczekiwania na rozpatrzenie skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego trwa nawet 18-30 miesiące. Utrzymanie zasady, iż tylko decyzje prawomocne mogą uprawniać do uczestnictwa w Aukcji może w szczególnych przypadkach nawet uniemożliwić inwestorowi uczestnictwo w Aukcji, pomimo iż będzie w posiadaniu ostatecznej a więc wykonalnej, w pełni skutecznej i wiążącej decyzji administracyjnej. Szczególnie wyraźnie widać to w przypadku decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia. Decyzja ta, za sprawą art. 72 ust. 3 Ustawy OOŚ może posłużyć jako podstawa do wnioskowania o wydanie pozwolenia na budowę w terminie 4 lat od kiedy stałą się ostateczna (nie prawomocna). Nie jest wykluczone, iż 4 letni termin na złożenie wniosku o wydanie pozwolenia na budowę związany z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach minie wcześniej, niż inwestor uzyska tą prawomocne pozwolenie na budowę (!). Ponadto, utrzymanie aktualnej treści art. 75 ust. 5 pkt. 4 prowadziłoby do kuriozalnych skutków, jeśliby inwestor mający uprawnienie do wystąpienia o pozwolenie na budowę na mocy pozyskanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w terminie standardowo 4 lat od kiedy decyzja stałą się ostateczna, wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwolenia na budowę tuż przed upływem tego terminu, powiedzmy w 3 lata i 11 miesięcy od kiedy decyzja stałą się ostateczna do czego ma pełne prawo, w myśl art. 72 ust. 3 Ustawy OOŚ. Trzeba bowiem wskazać, że okres 4 letni (6 letni przy inwestycji realizowanej etapowo) nie został przez Ustawodawcę określony przypadkowo są to terminy częstokroć niezbędne dla prawidłowego wykonania projektów budowlanych w oparciu o postanowienia decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, co ewidentnie widać przy inwestycjach tak skomplikowanych jak związane z produkcją energii ze źródeł odnawialnych, czy inwestycjach liniowych. Inwestor taki, następnie mógłby pozyskać pozwolenie na budowę, zgodnie z art. 35 ust. 6 Prawa Budowlanego w terminie 65 dni od złożenia wniosku. Zakładając, iż od takiego pozwolenia na budowę nie złożono by odwołania, to stałoby się z upływem następnych 14 dni od wydania ostateczne (nie licząc czasu na doręczenie), co miałoby miejsce już po upływie owego 4 letniego okresu na wystąpienie z wnioskiem o pozwolenie na budowę, do którego odnosi się art. 75 ust. 6 Ustawy OZE w aktualnym brzmieniu. Zatem, inwestor legitymowałby się pozwoleniem na budowę uprawniającym do rozpoczęcia zgodnie z obowiązującym prawem budowy inwestycji, lecz nieodwracalnie pozbawiony byłby możliwości 9

uczestniczenia w Aukcji, bowiem nie byłby w stanie spełnić warunku przystąpienia do Aukcji, o którym mowa w art. 75 ust. 5 pkt. 4 Ustawy OZE w aktualnym brzmieniu. Sytuacje, kiedy decyzja o pozwoleniu na budowę nie jest zaskarżona do organu II instancji są relatywnie rzadkie co jeszcze bardziej uwidocznia wady aktualnie przyjętego rozwiązania prawnego. Tym bardziej wady te są widoczne, jeśli przyjąć za niezbędność legitymowania się prawomocną decyzją o pozwoleniu na budowę, by przystąpić do Aukcji zgodnie z aktualną treścią art. 75 ust. 5 pkt.3 Ustawy OZE. 6. Sprzedaż energii wytworzonej w odnawialnych źródłach energii w trybie sprzedaży do sprzedawcy zobowiązanego W nowej ustawie o OZE konieczne jest doprecyzowanie zasad sprzedaży energii wytworzonej w odnawialnych źródłach energii w trybie sprzedaży do sprzedawcy zobowiązanego. Zdaniem PSEW konieczne jest wprowadzenie zapisów w których wytwórca energii ze źródeł odnawialnych może wybrać albo sprzedaż bezpośrednio na rynku albo do sprzedawcy zobowiązanego, jednakże w przypadku sprzedaży do sprzedawcy zobowiązanego minimalny okres w jakim może sprzedawać w tym trybie wytworzoną energię to 90 dni. Zapobiegnie to zjawisku częstej zmiany trybu sprzedaży w zależności od bieżącej sytuacji rynkowej oraz uniemożliwi jednoczesne składanie ofert sprzedaży zarówno sprzedawcom zobowiązanym jak i innym odbiorcom (stronom trzecim). Jednocześnie propozycja PSEW precyzuje, że wytwórca sprzedający energię sprzedawcy zobowiązanemu oferuje tą energię według tego samego trybu co dla wszystkich uczestników rynku, czyli na podstawie grafików handlowych składanych w dobie poprzedzającej dobę wytwarzania. Jest to zgodne z punktem 3.3.2.1. Wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014-2020 (tzw. EEAG) wskazującym na konieczność integracji wytwórców energii odnawialnej z rynkiem energii. Doprecyzowanie zapisów wyraźnie potwierdzi, że wytwórcy energii ze źródeł odnawialnych mogą korzystać z usług bilansowania handlowego dowolnie wybranego podmiotu posiadającego koncesję na wykonywanie tej działalności, niekoniecznie będącego sprzedawcą zobowiązanym, co prowadzi do urynkowienia warunków świadczenia tej usługi zgodnie z punktem 3.3.2.1. Wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią i w konsekwencji do dalszego obniżenia kosztu bilansowania handlowego źródeł odnawialnych. 7. Umożliwienie instalacjom odnawialnego źródła energii wykorzystującym do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu (farmy wiatrowe morskie) udziału w aukcji - poprawka techniczna 10

Celem wprowadzenia do Ustawy OZE postanowienia zawartego w art. 75 ust. 5 pkt. 4 było umożliwienie instalacjom odnawialnego źródła energii wykorzystującym do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu (farmy wiatrowe morskie) udziału w aukcji na podstawie decyzji środowiskowej. Jednakże, wskutek błędu redakcyjnego wspomniana intencja nie jest obecnie w sposób prawidłowy oddana w projekcie ustawy OZE. Pozostawienie w/w zapisów w obecnej formie prowadzić może do problemów interpretacyjnych, których skutkiem może być uniemożliwienie farmom morskim udziału w aukcji. Czytając bowiem literalnie obecne zapisy można uznać, że aby uzyskać prawo do udziału w aukcji instalacje odnawialnego źródła energii wykorzystujące do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu muszą przedstawić pozwolenia na budowę oraz decyzję środowiskową, a nie jedynie decyzję środowiskową. Załącznik 1 PROPOZYCJE ZMIAN PRZEPISÓW USTAWY O OZE JEDNOSTKA REDAKCYJNA PROJEKTU USTAWY DOTYCHCZASOWE BRZMIENIE PRZEPISU (DRUK 2604) PROPOZYCJA PSEW UZASADNIENIE Art. 72. 4000 MWh/MW/rok Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 31 października każdego roku, maksymalną ilość i wartość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, w tym maksymalną ilość energii elektrycznej, która może zostać wytworzona w instalacjach odnawialnego źródła energii o stopniu wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszym 1. Rada Ministrów w terminie do dnia 31 października każdego roku określa, w drodze rozporządzenia, maksymalną ilość i wartość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej: 1) przez wytwórców, którzy złożyli deklarację o przystąpieniu do aukcji, o której mowa w art. 71 ust. 1, w: Zapisy ustawy o OZE zawierają niejasne przesłanki w oparciu, o które Rada Ministrów w Rozporządzeniu miałaby określać wielkość wolumenu aukcji dla technologii poniżej 4000 MWh/MW/rok takie jak: politykę energetyczną państwa, dotychczasowy udział energii i paliw wytworzonych w instalacjach odnawialnego źródła energii zużywanych w energetyce oraz w transporcie, bezpieczeństwo funkcjonowania systemu 11

niż 4000 MWh/MW/rok, wytworzonej przez wytwórców: 1) którzy złożyli deklarację o przystąpieniu do aukcji, o której mowa w art. 71 ust. 1, w: a) instalacjach odnawialnego źródła energii, b) instalacjach odnawialnego źródła energii zmodernizowanych po dniu wejścia w życie rozdziału 4, 2) po raz pierwszy po dniu zamknięcia aukcji w: a) instalacjach odnawialnego źródła energii, b) instalacjach odnawialnego źródła energii zmodernizowanych po dniu wejścia w życie rozdziału 4 która może zostać sprzedana w drodze aukcji w następnym roku kalendarzowym, biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa, dotychczasowy udział energii i paliw wytworzonych w instalacjach odnawialnego źródła energii zużywanych a) instalacjach odnawialnego źródła energii, b) instalacjach odnawialnego źródła energii zmodernizowanych po dniu wejścia w życie rozdziału 4, 2) po raz pierwszy po dniu zamknięcia aukcji w: a) instalacjach odnawialnego źródła energii, b) instalacjach odnawialnego źródła energii zmodernizowanych po dniu wejścia w życie rozdziału 4 która może zostać sprzedana w drodze aukcji w następnym roku kalendarzowym, mając na względzie politykę energetyczną państwa, dotychczasowy udział energii i paliw wytworzonych w instalacjach odnawialnego źródła energii zużywanych w energetyce oraz w transporcie, bezpieczeństwo funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, jak również zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych. 2. Po 3 latach od wejścia w życie rozdziału 4, w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów może określić również maksymalną ilość energii elektrycznej, która może zostać elektroenergetycznego, jak również zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych. Odnosząc się zatem do strategii Państwa w Krajowym Planie Działania w zakresie OZE do roku 2020 - do czasu dojścia do poziomu 75% mocy określonych w Krajowym Planie Działania zapis określający wielkość wolumenu aukcji dla technologii poniżej 4000 MWh/MW/rok jest zupełnie nieuzasadniony. Dopiero po osiągnieciu 75% realizacji celu OZE zostanie zminimalizowane ryzyko jego osiągnięcia. Wtedy też można dać szanse małym instalacją oze oraz innym mniej konkurencyjnym źródłom oze na uzupełnienie produkcji energii elektrycznej w miksie oze. Dodatkowo określenie/ograniczenie wolumenów mocy dla technologii pracujących poniżej 4000 MWh/MW/rok należy umożliwić dopiero po 3 latach od wejścia w życie rozdziału 4 ustawy takie rozwiązanie pozwoli Radzie Ministrów na zminimalizowanie ryzyka osiągniecia zobowiązań na rok 2020 a inwestorom zainteresowanym rozwojem technologii poniżej 4000 MWh/MW/rok przygotować projekty pod przetargi. 12

w energetyce oraz w transporcie, bezpieczeństwo funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, jak również zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych. wytworzona w instalacjach odnawialnego źródła energii o sprawności wytworzenia energii elektrycznej poniżej 4000 MWh/MW/rok na kolejny rok, o ile do tego czasu ogólny cel krajowy w zakresie udziału energii ze źródeł odnawialnych w ostatecznym zużyciu energii brutto, o którym mowa w art. 124 ust2 pkt1) ustawy nie osiągnie poziomu [75%] celu określonego w krajowym planie działań, o którym mowa w art. 124 ust. 1. Art. 190 Nadpodaż Świadectw Pochodzenia Art. 190. W latach 2015 i 2016 obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. 1, uznaje się za spełniony przez podmioty, o których mowa w art. 52 ust. 2, jeżeli za dany rok udział ilościowy sumy energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii wynikającej z umorzonych świadectw pochodzenia lub ekwiwalentnej ilości energii elektrycznej wynikającej z umorzonych świadectw pochodzenia biogazu rolniczego, lub uiszczonej opłaty zastępczej, w danym roku w: Zmiana ustawy polegająca na usunięciu zapisów art. 190 Zmiana ustawy polegająca na usunięciu zapisów art. 190 w zakresie ustalania sztywnego poziomu kwoty obowiązku OZE na 14% i 15% na lata 2015 i 2016. Zmiana ma na celu przywrócenie pierwotnych zapisów art. 60 ustawy zakładających poziom celu OZE od momentu wejścia w życie rozdz. IV, czyli dniem 1 stycznia 2016 roku w wysokości 20%, Zapis ten jest kluczowym narzędziem do walki z zjawiskiem nadpodaży świadectw pochodzenia i pozwoli na przywrócenie równowagi na rynku konkurencyjnym 13

1) sprzedaży energii elektrycznej odbiorcom końcowym niebędącym odbiorcami przemysłowymi, o których mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1, albo 2) całkowitej rocznej ilości energii elektrycznej wynikającej z zakupu energii elektrycznej na własny użytek, na podstawie transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, albo 3) całkowitej rocznej ilości energii elektrycznej wynikającej z zakupu energii elektrycznej na podstawie transakcji zawieranych na zlecenie odbiorców końcowych na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, albo 4) ilości energii elektrycznej zakupionej na własny użytek art. 131 wynosi odpowiednio 14% i 15%. 4. Informacje wskazane w ust. 3 Prezes URE przekazuje ministrowi właściwemu "4. Informacje wskazane w ust. 3 Prezes URE przekazuje Proponowana zmiana projektu zmiany ustawy polegająca na zmianie Art. 131 ust. 4 14

Transparentność systemu ŚP do spraw gospodarki w terminie 25 dni od dnia zakończenia każdego kwartału. ministrowi właściwemu do spraw gospodarki w terminie 10 dni od zakończenia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą te informacje" czyli zmiany publikacji częstotliwości danych o świadectwach pochodzenia z kwartalnych na miesięczne, bez zmiany zakresu tych informacji. Zmiana konieczna w celu uzyskania transparentności na rynku świadectw pochodzenia. art. 2 pkt 13 Etapowanie projektów art. 2 pkt 13) instalacja odnawialnego źródła energii instalację stanowiącą wyodrębniony zespół: a) urządzeń służących do wytwarzania energii i wyprowadzania mocy, przyłączonych w jednym miejscu przyłączenia, w których energia elektryczna lub ciepło są wytwarzane z jednego rodzaju odnawialnych źródeł energii, a także magazyn energii elektrycznej przechowujący wytworzoną energię elektryczną, połączony z tym zespołem urządzeń lub b) obiektów budowlanych i urządzeń stanowiących całość technicznoużytkową służący do wytwarzania biogazu rolniczego, a także połączony z nimi magazyn biogazu rolniczego; W ustawie o odnawialnych źródłach energii w art. 2 pkt 13) dodaje się na końcu zdanie: "- przy czym dla celów korzystania z mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o których mowa w rozdziale 4 ustawy, za wyodrębniony zespół urządzeń, o którym mowa w lit. a) powyżej, uznawany jest także: (i) wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej i wyprowadzania mocy, w których energia elektryczna wytwarzana jest z jednego rodzaju odnawialnych źródeł energii, przyłączonych w jednym miejscu przyłączenia, wykorzystywanym jednocześnie przez inne zespoły Celem proponowanej zmiany jest zapewnienie odpowiedniej ochrony praw słusznie nabytych oraz ochrony interesów w toku przedsiębiorców inwestujących w sektorze energetyki odnawialnej poprzez umożliwienie skorzystania z pełnego, 15- letniego okresu wsparcia dla każdej z instalacji odnawialnego źródła energii realizowanych etapowo. Uzasadnione jest przy tym powiązanie kwalifikacji danego zespołu urządzeń wytwórczych jako instalacji odnawialnego źródła energii z potrzebą uzyskania lub zmiany koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, ponieważ na etapie wydawania koncesji organ regulacyjny, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, weryfikuje aspekty techniczne instalacji potwierdzając tym samym, że stanowi ona zespół urządzeń wytwarzających energię elektryczną z 15

takich urządzeń, oraz (ii) zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej i wyprowadzania mocy, w których energia elektryczna wytwarzana jest z jednego rodzaju odnawialnych źródeł energii, stanowiących kolejną część (etap budowy) istniejącej instalacji odnawialnego źródła energii, wybudowanych i przyłączonych do sieci po pierwszym dniu wprowadzeniu energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej z takiej instalacji - o ile prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu energii elektrycznej w takich zespołach urządzeń wymagać będzie uzyskania koncesji lub rozszerzenia (zmiany) dotychczasowej koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne." odnawialnych źródeł energii. Taki zapis spowoduje także, że nie będzie żadnych możliwości wydłużania procesu oddawania do eksploatacji poszczególnych etapów inwestycji w instalacje odnawialnego źródła energii, bowiem koncesja (lub zmiana koncesji) udzielana będzie - zgodnie z dotychczasową praktyką Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki - dla konkretnych wybudowanych i oddanych do eksploatacji zespołów urządzeń, a nie dla dopiero planowanych instalacji. Prawo do korzystania z systemu wsparcia będzie ostatecznie potwierdzane poprzez fakt otrzymania koncesji lub zmianę dotychczasowej koncesji przedsiębiorcy. Tym samym w przypadku przedłużającego się procesu uzyskiwania koncesji, kolejny etap inwestycji w instalacje odnawialnego źródła energii otrzyma wsparcie przez okres krótszy niż 15 lat, gdyż wsparcie w okresie rozruchu technologicznego określone w art. 42 ust. 5 projektu ustawy jest ograniczony do 90 dni i będzie liczone od daty pierwszego wprowadzenia energii elektrycznej w okresie rozruchu technologicznego. 16

Zakres zmiany nie narusza w żadnej mierze struktury projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii, ani nie zwiększa kosztów systemu wsparcia i powinien być potraktowany jako usunięcie ewidentnego przypadku naruszenia praw nabytych oraz interesów w toku, wyrażającego się w dyskryminacyjnym skróceniu okresu wsparcia dla tych instalacji, które zostały zrealizowane etapowo (dla kolejnych etapów, poza pierwszym). art. 75 ust. 5 pkt. 3 i pkt. 4 zmiana określenia decyzji wskazanych jako konieczne w celu dopuszczenia w aukcji z prawomocnych na ostateczne 5. Do wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji wytwórca dołącza oryginały lub poświadczone kopie: 3) prawomocnego pozwolenia na budowę wydanego dla projektowanej instalacji odnawialnego źródła energii lub jej modernizacji, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów prawa budowlanego; 4) prawomocnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i 3)ostatecznego pozwolenia na budowę wydanego dla projektowanej instalacji odnawialnego źródła energii lub jej modernizacji, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów prawa budowlanego; 4)ostatecznej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach Ustawa w aktualnym kształcie na podstawie art. 75 ust. 5 pkt. 3 i pkt. 4 przewiduje ze do Aukcji nie będą mogły przystąpić podmioty posiadające ostateczne decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach, na podstawie których uzyskały ostateczne pozwolenia na budowę, na mocy których mogą podjąć budowę instalacji, a które nie posiadają tych decyzji prawomocnych. Proponowana zmiana projektu ustawy polegająca na zmianie art. 75 ust. 5 pkt. 3 i art. 75 ust. 5 pkt. 4 czyli zmianie określenia decyzji tam wskazanych z prawomocnych na ostateczne jest konieczna w celu dopuszczenia do udziału w Aukcji projektów z wydaną już ostateczną decyzją pozwolenia 17

42 ust. 2 doprecyzowanie zasad sprzedaży energii do sprzedawcy zobowiązanego jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.10)) w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu; 42 ust. 2. Warunkiem zakupu przez sprzedawcę zobowiązanego energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1, jest zaoferowanie sprzedaży całej wytworzonej i wprowadzonej do sieci przesyłowej lub sieci dystrybucyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, w okresie co najmniej 90 następujących po sobie dni kalendarzowych. oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.9) ) w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującego do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu; 2. Warunkiem zakupu przez sprzedawcę zobowiązanego energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1, jest zaoferowanie wyłącznie sprzedawcy zobowiązanemu w dobie poprzedzającej dostawę sprzedaży całej energii elektrycznej, która ma być wytworzona i wprowadzenie całej wytworzonej energii elektrycznej do sieci przesyłowej lub sieci dystrybucyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, w okresie co najmniej 90 na budowę, a więc decyzją uprawniającą do podjęcia robót budowlanych, wydawaną na podstawie ostatecznej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji. Proponowana zmiana ustawy polega na doprecyzowaniu zasad sprzedaży energii do sprzedawcy zobowiązanego tak, aby uniknąć niekorzystnych zjawisk związanych z dowolną interpretacją zasad tej sprzedaży oraz zapewnić, że sprzedaż energii sprzedawcy zobowiązanemu będzie realizowała Wytyczne UE z dnia 28 czerwca 2014 w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014-2020 (2014/C 200/01) Zaproponowany zapis w pełni koresponduje z obowiązującymi przepisami ustawy Prawo energetyczne w zakresie sposobu świadczenia usług bilansowania handlowego. Proponowana zmiana jest w pełni zgodna ze strukturą systemu wsparcia regulowanego ustawą i nie powoduje powstawania dodatkowych kosztów. Jednocześnie stanowi 18

Art. 75 ust. 5 pkt. 3) i 4) Offshore Art. 75. 5. Do wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji wytwórca dołącza oryginały lub poświadczone kopie: 3) prawomocnego pozwolenia na budowę wydanego dla projektowanej instalacji odnawialnego źródła energii lub jej modernizacji, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów prawa budowlanego; 4) prawomocnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.10)) w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu; następujących po sobie dni kalendarzowych. ; 3) prawomocnego pozwolenia na budowę wydanego dla projektowanej instalacji odnawialnego źródła energii lub jej modernizacji, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów prawa budowlanego albo w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu, prawomocnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.)) bezpośrednią implementację zapisów Wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014-2020 z dnia 28 czerwca 2014 wskazujących na konieczność integracji źródeł odnawialnych z rynkiem energii. Celem proponowanej zmiany jest umożliwienie instalacjom odnawialnego źródła energii wykorzystującym do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu (farmy wiatrowe morskie) udziału w aukcji - poprawka techniczna. 19

20