EKSPERTYZA TECHNICZNA

EKSPERTYZA TECHNICZNA KOMINA ŻELBETOWEGO H=120,0m ZLECENIODAWCA : Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. 15-062 Białystok ; ul. Warszawska 27 LOKALIZACJA Zakład Produkcji i Przesyłu Ciepła OBIEKTU : Ciepłownia "Zachód" przy ul. Starosielce 2/1 Nr archiw. 2096/141/X/ Data sporządzenia : r. Opracował : Zatwierdził: inż. Jarosław Jastrząb mgr inż. Piotr Wałek

2 SPIS TREŚCI: strona 1. Wstęp 3 1.1. Podstawa formalna opracowania 3 1.2. Podstawa techniczna opracowania 3 2. Cel i zakres opracowania 3 3. Ogólna charakterystyka komina 4 4. Badania i przegląd komina 6 4.1. Przegląd zewnętrzny i wewnętrzny 6 4.2. Pomiary geodezyjne komina 6 4.3 Badania i pomiary instalacji odgromowej 6 5. Ocena stanu technicznego komina 7 5.1 Trzon żelbetowy 7 5.2 Wymurówka wewnętrzna przewodu kominowego 9 5.3 Osprzęt stalowy 10 5.4 Instalacje 12 6. Wyniki badań i pomiarów 13 6.1 Pomiary geodezyjne osi pionowej 12 6.2 Instalacja odgromowa 12 6.3 Badania sklerometryczne betonu 12 7. Wnioski 14 8. Zalecenia 16 9. Technologia naprawy oraz zabezpieczenia antykorozyjnego 17 9.1 Technologia naprawy powierzchni betonowej 19 9.2 Technologia zabezpieczenia antykorozyjnego 22 10. Załączniki 23 10.1 Pomiary instalacji odgromowej 22 10.2 Wyniki pomiarów geodezyjnych 24 10.3 Badania sklerometryczne betonu 26 10.4 Dokumentacja fotograficzna 34 10.5 Wykaz wykorzystanych materiałów 44 10.6 Inwentaryzacja uszkodzeń tronu żelbetowego 45 Uprawnienia budowlane

1. PODSTAWA OPRACOWANIA 3 1.1. Podstawa formalna opracowania Podstawą formalną opracowania jest jest umowa nr MPEC/0317/16/TPS/UP zawarta w dniu 29.07.r. pomiędzy Miejskim Przedsiębiorstwem Energetyki Cieplnej Spółka z o.o. z siedzibą w Białymstoku przy ul. Warszawskiej 27 a KOMINTECH A. Wawrzyk 41-250, ul. Staszica 139 1.2. Podstawa techniczna opracowania - PN-88/B-03004 Kominy murowane i żelbetowe - Wyniki przeglądu płaszcza zewnętrznego trzonu komina - Wyniki przeglądu drąży kominowej - Wyniki przeglądu technicznego osprzętu stalowego oraz instalacji - Wyniki pomiarów geodezyjnych pionowości osi trzonu 2. CEL I ZAKRES OPRACOWANIA Celem niniejszego opracowania jest ekspertyza techniczna przemysłowego komina żelbetowego o wysokości H=120,0m wraz z określeniem niezbędnych zaleceń remontowych zapewniających dalsze bezpieczne użytkowanie konstrukcji. Przeglądu dokonano w październiku r. metodą obserwacji bezpośredniej przy zastosowaniu metod alpinistycznych. Zakres opracowania obejmuje : - przegląd płaszcza zewnętrznego trzonu komina - przegląd płaszcza wewnętrznego (wymurówka) - przegląd osprzętu metalowego (galerie, drabiny) oraz instalacji oświetlenia przeszkodowego - inwentaryzacja uszkodzeń trzonu zewnętrznego - geodezyjny pomiar pionowości osi trzonu - badanie skuteczności uziemienia instalacji odgromowej - badania sklerometryczne betonu - dokumentację fotograficzną oraz rejestrację wideo - opracowanie wniosków i zaleceń remontowych - opracowanie technologii naprawy konstrukcji

3. KRÓTKI OPIS KONSTRUKCJI Komin wykonany został w konstrukcji żelbetowej monolitycznej w deskowaniu przestawnym, składa się z 48 pierścieni o wysokości 2,5m każdy. Trzon wewnętrzny komina podzielony został na 12 segmentów oddzielonych pierścieniowymi wspornikami pod wykładzinowymi. Podstawowe parametry komina : 4 Poziom Średnica zewnętrzna trzonu [m] [m] 0,0 7,9 5,0 7,7 15,0 7,3 30,0 6,7 50,0 5.9 70,0 5,1 120,0 3,9 Poziom [m] Grubość trzonu [cm] 0-20 40 20-30 36 30-40 33 40-50 30 50-60 28 60-70 26 70-80 24 80 100 20 100-120 15 Do trzonu komina podłączony został jeden kanał spalinowy. Oś czopucha znajduję się na wysokości ok. +8,0m. Na poziomie terenu znajduję się otwór montażowy (zamurowany) o wymiarach 1,5m x 3,0m oraz otwór wyczystkowy o wymiarach 1.0m x 2,2m. Zakończenie komina stanowi wyprofilowana głowica wyłożona 24szt płyt o szerokości 60 cm. Płaszcz zewnętrzny trzonu komina zabezpieczono powłokami ochronnymi w górnej części malując pasy przeszkodowe w kolorze biało-czerwonym, pozostałą część w kolorze betonu. Wyposażenie komina galerie dla obsługi komina Poziom +39,8m, +80,0m, +117,1m. Galerie wykonane są z powtarzalnych segmentów. Szerokość podestu 100 cm, wysokość barier ochronnych 1,15m. Wsporniki główne wykonane z dwuteownika 100x50mm. Podesty robocze w formie ażurowej wykonane z prętów wspawanych w ramy. Bariera ochronna składa się ze słupków pionowych wykonanych z kątownika LR50x5, poręczy oraz burtnicy (blacha stalowa 80x6). W podestach galerii zamontowano klapy zabezpieczenia otworu włazowego drabiny.

Drabina i kosz ochronny 5 Drabina o szerokości 40cm wykonana z płaskowników 60x10 z wspawanymi szczeblami Ø20mm w rozstawie co 28cm. Kosz osłonowy o przekroju kołowym zamontowany na całej długości drabiny, wykonany z 5 szt. płaskownika pionowego 40x6 oraz płaskownika poziomego 40x6. Instalacja odgromowa Koronę odgromową stanowią 4 sztyce odgromowe przyspawane do obręczy zamontowanej na zakończeniu trzonu komina. Przewody odprowadzające zainstalowane na całej wysokości komina wykonane zostały z płaskownika 40x3 pierwszy z nich zatopiony w trzonie komina natomiast drugi poprowadzony wzdłuż drabinki włazowej. Zwody pionowe połączone z przewodami uziemiającymi przy pomocy złącza kontrolnego skręcanego 2 śrubami M8. Instalacja oświetleniowa Galerie poziom wyposażono w instalację elektryczną wraz z lampami sygnalizacji nocnej oświetlenia przeszkodowego. Dodatkowo na kominie zainstalowano anteny i pomosty obsługowe telefonii komórkowej.

6 4. BADANIA I PRZEGLĄD KOMINA. Komin został poddany szczegółowemu przeglądowi i badaniom przez zespół wykwalifikowanych pracowników posiadających wieloletnie doświadczenie w rozwiązywaniu i analizie zagadnień dotyczących kominów przemysłowych. Przegląd ten jak i wyniki przeprowadzonych badań są podstawą do wykonania ekspertyzy technicznej komina zamieszczonej w punkcie 5 niniejszego opracowania. 4.1 PRZEGLĄD ZEWNĘTRZNY I WEWNĘTRZNY. Przegląd powierzchni zewnętrznej i wewnętrznej trzonu żelbetowego wykonano metodą alpinistyczną poprzez szereg zjazdów. Ocenę stanu technicznego tej części komina, charakter występujących uszkodzeń i wad technologicznych przedstawiono w punkcie 5.1. Przegląd i oceną płaszcza wewnętrznego przedstawiono w punkcie 5.2. Istotne uszkodzenia zewnętrznej powierzchni trzonu żelbetowego oraz wnętrza komina udokumentowano zdjęciami przedstawionymi w punkcie 10.4. 4.2 POMIARY GEODEZYJNE KOMINA. Wykonano pomiar wychylenia komina od pionu na całej jego wysokości. Wyniki pomiarów zamieszczono w punkcie 10.2 natomiast interpretację wyników zawarto w punkcie nr 6.1 niniejszego opracowania. 4.3 BADANIA I POMIARY INSTALACJI ODGROMOWEJ. Badania zostały wykonane przez osobę uprawnioną do wykonywania prac kontrolno-pomiarowych. Protokoły z pomiarów przedstawiono w punkcie 10.1.

5. OCENA STANU TECHNICZNEGO KOMINA. 7 Stan techniczny konstrukcji komina można ocenić jako dosyć dobry. Jako budowla nie stwarza zagrożenia awarią. Ocenę poszczególnych elementów komina przedstawiono poniżej. 5.1 TRZON ŻELBETOWY. W wyniku bezpośrednich oględzin opisano i przedstawiono uszkodzenia trzonu, które udokumentowane zostały na fotografiach punkt 10.4. Podczas eksploatacji konstrukcja żelbetowa trzonu poddawana jest różnego rodzajowi czynnikom mającym wpływ na jego trwałość oraz użytkowanie. Trzon komina oprócz działającego na niego ciężaru własnego poddawany jest dodatkowym obciążeniom takim jak : - obciążenie wiatrem - zmiany termiczno wilgotnościowe - warunki pogodowe (nasłonecznienie, mróz opady atmosferyczne) Skutkiem powyższych czynników są zarysowania, mikropęknięcia i uszkodzenia, które osłabiają odporność betonu na kolejne obciążenia i wpływy pogodowe. W celu zahamowania destrukcji trzonu należy wykonywać remonty okresowe zapewniające sprawność użytkową. Zmienne warunki pogodowe, użytkowanie konstrukcji jak i wpływ agresywnego środowiska powodują wystąpienie wad takich jak: - odspojenia betonu widoczne tzw. gołym okiem oraz możliwe do stwierdzenia przy ostukiwaniu powierzchni - rysy, mikrorysy pochodzenia skurczowego i termicznego. Trzon żelbetowy komina przeglądano ze szczególnym uwzględnieniem: występowania ubytków oraz odspojeń betonu występowania rys i pęknięć zarysowań, spękań na szwach roboczych spękań lub odspojeń poprzednio wykonanych napraw przecieków kondensatu z wnętrza komina na płaszcz zewnętrzny Trzon komina przed rozpoczęciem prac oceny stanu technicznego powierzchni zewnętrznej, oczyszczono za pomocą myjki wysokociśnieniowej.

8 Stopień destrukcji trzonu żelbetowego określa się jako średni. Stan techniczny zewnętrznego płaszcza trzonu ocenia się jako zróżnicowany. Przeprowadzone oględziny trzonu żelbetowego nie wykazały poważnych uszkodzeń w związku z powyższym można stwierdzić, że konstrukcja nie zagraża otoczeniu i pozwala na dalsze bezpieczne użytkowanie. W czasie oględzin nie zaobserwowano poważnych i bardzo dużych uszkodzeń powierzchniowych (odspojeń betonu) trzonu. Płaszcz żelbetowy w latach wcześniejszych poddano pracom remontowym, mającym na celu usunięcie bezpośrednich zagrożeń praz poprawę stanu technicznego powierzchni płaszcza zewnętrznego. Trzonu na odcinku ±0,0m do ok. +90,0m nie wykazuje poważniejszych uszkodzeń. Ilość i intensywność uszkodzeń trzonu żelbetowego zmienia się wraz z wysokością konstrukcji. Podczas bezpośrednich oględzin nie stwierdzono znaczących uszkodzeń, ubytków, odspojeń lub korozji betonu zarówno na powierzchni trzonu jak i na powierzchni tzw. połączeń technologicznych. Na powierzchni trzonu stwierdzono miejscowe ubytki betonu nie przekraczające powierzchni 40x40cm. Część naprawianych miejsc pokrywają miejscowe zarysowania. Ilość widocznych odspojeń nie przekracza wielkości kilku m 2. Trzon jest miejscowo spękany jednak są to głównie mikropęknięcia, które naprawiono podczas wcześniejszych prac remontowych. Stwierdzone spękania trzonu nie mają wpływu na prace komina. Zarysowania widoczne są również na powierzchni napraw tzw. przerw technologicznych. Naprawy przerw wykonane w latach wcześniejszych w wielu miejscach zaczynają ulegać miejscowym odspojeniom. Stan techniczny trzonu stwierdzony powyżej poziomu +90,0m ulega zdecydowanemu pogorszeniu. Powierzchnie trzonu pokrywa zaawansowana sitaka spękań. Głównie są to mikropęknięcia i pęknięcia. Duża część pęknięć została naprawiona podczas wcześniejszych prac remontowych, jednak na powierzchni widoczne są nowe powstałe po remoncie obiektu. Zarysowania widoczne są również na powierzchni napraw tzw. przerw technologicznych. Najpoważniejsze uszkodzenia widoczne jest na poziomie ok. 1,0m oraz 7,5m poniżej wylotu spalin. Pęknięcia o długości ok. 6m i rozwartości 3-6mm!!!. Ponowne zarysowania napraw przerw technologicznych widoczne są 40% powierzchni. Na powierzchni trzonu stwierdzono

9 miejscowe ubytki betonu. Dodatkowo płaszcz zewnętrzny po ostukaniu młotkiem wykazuje tzw. głuche dźwięki świadczące o powstałym miejscowym odspojeniu betonu. Jednak w czasie przeglądu nie stwierdzono poważnych i dużych powierzchniowo uszkodzeń powierzchni trzonu. Ze względu na niewielką odległość znajdującego się emitora, zwrócono szczególną uwagę na większe niż na pozostałej części trzonu zawilgocenie konstrukcji. Skutkiem powyższego zawilgocenia może być fakt, iż to właśnie górna część trzonu komina wykazuje największą ilość uszkodzeń. Przy róży wiatrów z kierunków zachodnich i południowo-zachodnich trzon komina przez przeważającą część roku jest narażony na oddziaływanie wyziewów z pobliskiego absorbera. Stwierdzone uszkodzenia mają postać pęknięć i mikropęknięć trzonu. Cześć głowicowa komina jest w stanie dostatecznym. Na powierzchni nie stwierdzono poważniejszych uszkodzeń po za pokrywającymi głowice mikropęknięciami. Pełen obraz uszkodzeń trzonu żelbetowego widoczny jest w załączniku nr 10.6. Inwentaryzacja uszkodzeń trzonu zewnętrznego. Powłoki malarskie trzonu nie wykazują poważnych uszkodzeń, złuszczeń czy zaników. Wymalowania trzonu w postaci pasów przeszkodowych pokrywają zacieki i zabrudzenia powstałe podczas użytkowania konstrukcji. Zabrudzenia nasilają się wraz ze wzrostem wysokości konstrukcji. Stan techniczny wymalowań określa się jako dobry. Podczas oględzin jedynie w kilku miejscach stwierdzono ubytki i złuszczenia powłok. 5.2 WYMURÓWKA WNĘTRZA PRZEWODU KOMINOWEGO Przegląd stanu wykładziny wewnętrznej wykonano poprzez zjazdy alpinistyczne do wnętrza komina. Powierzchnia wymurówki pokryta była warstwą nagaru grubości od 10 do 40mm. Na tzw. półkach bębnów stwierdzono nagar o grubości do 20cm. Dla właściwego zobrazowania uszkodzeń trzonu wewnętrznego wymurówkę podzielono zgodnie z podziałem jaki stanowią tzw. bębny wymurówki. Bęben nr 1 oznacza powierzchnię wymurówki znajdującej się u szczytu komina, natomiast odpowiednio bęben nr 12 znajduje się u podstawy komina. W opisie przedstawiono jedynie bębny, na których stwierdzono uszkodzenia wymurówki.

10 W czasie oględzin stwierdzono : - bęben nr 1 uszkodzenia powierzchniowe wymurówki, punktowe ubytki lica cegieł, ubytki warstwy spoinującej - bęben nr 4 pęknięcia pionowe w ilości 4szt. długości od 0,5 do 3,0m - bęben nr 5 4 szt. pęknięć pionowych długości do 2,5m rozłożone równo na całym obwodzie wymurówki, brak możliwości inspekcji tzw. półki (nagar o grubości do 30cm) - bęben nr 6 i 7 powierzchnia bębna nie wykazuje uszkodzeń, brak możliwości inspekcji tzw. półki (nagar o grubości do 30cm) - bęben nr 8 7 szt. pęknięć pionowych o długości do 4,0m (każde) rozłożone równo na całym obwodzie wymurówki, szerokość rozwartości pęknięci wykosi ok. 10mm - bęben nr 9 i 10 powierzchnia bębna nie wykazuje uszkodzeń, brak możliwości inspekcji tzw. półki (nagar o grubości do 30cm) Na podstawie oględzin nie stwierdzono uszkodzeń konstrukcji tj. - długie pęknięcia zarówno poziome jak i pionowe - wybrzuszenia powierzchni wymurówki - pęknięcia różnokierunkowe - zawilgocenia powierzchni wymurówki Pełna inwentaryzacja uszkodzeń możliwa będzie po przeprowadzeniu całkowitego zmycia powierzchni wymurówki. 5.3 OSPRZĘT STALOWY. Galerie do obsługi komina Poziom +39,8m, +80,0m, +117,1m. Stan techniczny wszystkich podestów ocenia się jako dostateczny. Przeprowadzony przegląd nie wykazał uszkodzeń mechanicznych, które mogłyby mieć wpływ na dalszą bezpieczną eksploatację. Zakotwienie podestów w trzonie żelbetowym określa się jako poprawne. Na poziomie podestu +39,8m oraz +117,1m stwierdzono uszkodzenie mocowania klapy zabezpieczającej przedział drabinowy, które może spowodować upadek z wysokości osoby obsługujące komin. Dodatkowo

11 w części krat podestowych stwierdzono brak części szczebli, które prawdopodobnie zostały usunięte (wycięte) podczas montażu infrastruktury antenowej. Brak szczebli może doprowadzić do uszkodzenia lub okaleczenia osoby wykonującej prace na obiekcie. Stan zabezpieczeń antykorozyjnych wszystkich galerii jest podobny. Na powierzchni galerii widoczne punktowe i powierzchniowe ogniska korozji. Największą intensywność procesów korozyjnych stwierdzono na powierzchni najwyższego podestu po stronie zawietrznej komina. Stopień zaawansowania procesów korozyjnych górnej galerii określa się pomiędzy 2 a 4 (w 6-cio stopniowej skali). Drabina komunikacji pionowej Podczas przeprowadzonego przeglądu drabiny nie stwierdzono poważnych uszkodzeń. Zarówno połączenia skręcane jak i spawane nie wykazują uszkodzeń oraz nieprawidłowości. Zakotwienie drabiny w trzonie żelbetowym nie budzi zastrzeżeń (konstrukcja jest stabilna). Stan zabezpieczających powłok malarskich określa się jako dostateczny. Na elementach drabiny i kosza osłonowego stwierdzono punktowe niewielkie wykwity korozyjne zlokalizowane głównie w górnej części. Część osprzętu pokrywają zabrudzenia (wżery) nie możliwe do usunięcia nawet przy pomocy myjki ciśnieniowej. Blachy ociekowe Stan płyt ociekowych zamontowanych na poziomie wylotu jest trudny do określenia ponieważ powierzchnie pokrywa warstwa stwardniałego nagaru o grubości ok. 30cm. Zewnętrzna i wewnętrzna powierzchnia płyt pokryta jest zaawansowaną korozją powierzchniową. Zakotwienie płyt w trzonie określa się jako poprawne.

12 5.4 INSTALACJE 5.4.1 Instalacja oświetlenia przeszkodowego Elementy wchodzące w skład systemu oświetlenia przeszkodowego są w stanie dostatecznym. Instalacja świateł przeszkodowych jest sprawna. - izolacja przewodów elektrycznych w stanie dostatecznym - puszki rozdzielcze na poziomie +39,8m, +80,0m w stanie dostatecznym, dławiki gumowe kompletne - puszki rozdzielcze na poziomie +117,7m w stanie dostatecznym, dławiki gumowe nie kompletne do wnętrza puszek dostaje się woda - lampy zakotwione są prawidłowo, gwarantują dostateczną stabilność. - przeźroczystość kloszy lamp określa się jako dobra. 5.4.2 Instalacja odgromowa Stan instalacji odgromowej spełnia na tym etapie wymagania pomiarowe. Oporność uziomu jest zgodna z obowiązującymi normami. Połączenie przewodów odprowadzających z uziemieniem poprzez złącza kontrolne jest prawidłowe. Instalacja otokowa zamontowana na poziomie wylotu spalin jest skorodowana. Obręcz na, której zamontowano instalację nie posiada jednej ze śrub łączących zamek spinający. 5.4.3 instalacje antenowe Stan techniczny osprzętu anten nadawczo-odbiorczych określa się jako dobry. Mocowanie elementów i ich zakotwienie w trzonie jest prawidłowe. Elementy instalacji tj. maszty antenowe oraz zainstalowana aparatura pomiarowa zakotwiona jest w trzonie komina w sposób poprawny. Przegląd nie wykazał uszkodzeń, braku stabilności czy odspojeń trzonu w miejscach montażu. Stan zabezpieczenia antykorozyjnego (ocynk) określa się jako dobry. Konstrukcje nośne anten są zabrudzone rdzawymi zaciekami wynikającymi z eksploatacji komina.

13 6. WYNIKI BADAŃ I POMIARÓW 6.1 POMIARY GEODEZYJNE OSI PIONOWEJ Pomierzone i udokumentowane stałe wychylenie wierzchołka komina zawarte w załączniku 10.2 wynosi 70mm. 6.2. INSTALACJA ODGROMOWA Wyniki pomiarów zamieszczone w załączniku 10.1. wskazują, że nie zostały przekroczone warunki normowe i są mniejsze od największych dopuszczających wartości rezystancji. 6.3. BADANIA SKLEROMETRYCZNE BETONU Badania materiałów konstrukcyjnych tj. żelbetu poziomach pomiarowych. przeprowadzono na siedmiu Celem przeprowadzonych badań jest ocena stanu betonu oraz określenie wytrzymałości na podstawie przeprowadzonych badań sklerometrycznych. Wyniki pomiarów zawarte w załączniku 10.3. Zestawienie wyników Poziom R min Współczynnik zmienności Jednorodność wg ITB [m] [MPa] V R [%] +1,5 29,0 14,1 Średnia +22,0 24,8 33,8 Niedostateczna +41,0 36,3 11,6 Dobra +60,0 50,0 0,732 Bardzo Dobra +82,0 12,3 26,9 Niedostateczna +100,0 17,5 6,57 Bardzo Dobra +118,0 14,7 31,8 Niedostateczna Jak wynika z przeprowadzonych badań beton trzonu wykazuje bardzo dużą zmienność jednorodności. Beton w żelbetowym płaszczu komina można zakwalifikować do klasy C 20/25

14 7. WNIOSKI Ogólny stan techniczny konstrukcji komina i osprzętu nie budzi poważniejszych zastrzeżeń. Aktualny stan techniczny komina umożliwia jego dalszą bezpieczną eksploatację. Wyniki przeprowadzonych pomiarów i przeglądu konstrukcji komina upoważniają do sformułowania następujących wniosków : 1. Zakres i stopień destrukcji trzonu żelbetowego zewnętrznego ocenia się jako średni a stan techniczny zewnętrznego płaszcza trzonu ocenia się jako zróżnicowany. Uszkodzenia płaszcza żelbetowego widoczne są na całej powierzchni trzony jednak ich zdecydowane nasilenie widoczne jest powyżej poziomu +90,0m. Powierzchnie trzonu pokrywa zaawansowana sitaka spękań. Głównie są to mikropęknięcia i pęknięcia. Duża część uszkodzeń dot. również napraw zabezpieczających tzw. przerwy technologiczne gdzie stwierdzono uszkodzenia o rozwartości do 6mm. Skutkiem powyższych uszkodzeń może być bezpośrednia lokalizacja pobliskiego absorbera. Podczas przeglądu stwierdzono podwyższoną wilgotność powłok ochronnych w górnej części płaszcza komina. 2. Wykonane badania twardości betonu przy pomocy młotka Schmidt a pozwalają na stwierdzenie, że beton trzonu jest mocno niejednorodny. Beton trzonu można zakwalifikować do klasy C20/25. 3. Stan powierzchni ceglanej wymurówki komina określa się jako dostateczny. W górnej części wymurówki stwierdza się ubytki w spoinowaniu dochodzące do głębokości 20mm z miejscowymi płytkimi ubytkami tzw. lica cegieł. Podczas przeglądu stwierdzono kilka pęknięć trzonu wewnętrznego o długości nie przekraczającej 4mb i rozwartości do 10mm.. Pozostała powierzchnia wewnętrzna wymurówki nie wykazuje oznak nadmiernego zniszczenia. 4. Stan powłoki malarskiej określa się jako poprawny. W chwili obecnej tylko w kilku miejscach na powierzchni wymalowań stwierdzono niewielkie złuszczenia i zaniki powłok. Trzon komina jest zabrudzony rdzawymi zaciekami, które powstały podczas użytkowania konstrukcji. 5. Przeprowadzony przegląd osprzętu stalowego nie wykazuje uszkodzeń, które uniemożliwiałyby bezpieczne użytkowanie. Konstrukcja galerii poziom +39,8m oraz +117,1m ma uszkodzone mocowania klap zabezpieczających przedział drabinowy.

15 W części krat podestowych stwierdzono brak części szczebli, które prawdopodobnie zostały usunięte (wycięte) podczas montażu infrastruktury antenowej. Brak szczebli może doprowadzić do uszkodzenia lub okaleczenia osoby wykonującej prace na obiekcie. Powłoki ochronne osprzętu stalowego nie wykazują poważniejszych uszkodzeń. Na powierzchni osprzętu widoczne są wykwity korozyjne o różnym stopniu nasilenia. Największa intensywność przypada na górny odcinek konstrukcji. 6. Wyniki badań geodezyjnych wskazują, iż trzon komina na poziomie +117,7m posiada wychylenie o wielkości 70mm. 7. Instalacja odgromowa zapewnia dobrą ochronę przed wyładowaniami atmosferycznymi. Przeprowadzone pomiary nie wykazują przekroczeń wartości dopuszczalnych. 8. Instalacja oświetleniowa sygnalizacji nocnej jest sprawna i nie wykazuje uszkodzeń. Jedyne uszkodzenie jakie stwierdzono to brak szczelności puszek rozdzielczych na poziomie najwyższej galerii poziom +117,7m 9. Infrastruktura antenowa nie budzi zastrzeżeń i może być nadal bezpiecznie użytkowana. Osprzęt antenowy jest poprawnie zakotwiony w trzonie komina. Nie stwierdzono wpływu zamontowanych konstrukcji podestów i anten telefonii komórkowej na trzon komina żelbetowego. 10. Następną kompleksową ekspertyzę komina wykonać za 5 lat czyli w październiku 2021r.

16 8. ZALECENIA W celu powstrzymania procesów destrukcji żelbetowego płaszcza komina oraz osprzętu stalowego, tym samym wydłużenia żywotności całej konstrukcji zaleca się : - wykonać odkucie betonu odspojonego i słabo związanego z całej konstrukcji komina - wykonać remont trzonu wg. przedstawionej poniżej technologii naprawy - naprawić uszkodzenia w obrębie przerw technologicznych - wykonać remont górnego fragmentu wymurówki komina oraz zabezpieczyć powierzchnię wewnętrzną warstwą pasywacyjną - naprawić pęknięcia wymurówki komina - zabezpieczyć antykorozyjnie instalację odgromową zamontowaną na poziomie wylotu spalin oraz uzupełnić brakującą śrubę łączącą zamek obręczy - trwale zamontować klapę zabezpieczającą przedział drabinowy na poziomie podestu +39,8m oraz +117,1m - uzupełnić brakujące pręty krat podestów na wszystkich galeriach - wykonać zabezpieczenie antykorozyjne osprzętu stalowego w miejscach stwierdzonych wykwitów korozyjnych Wszystkie prace wykonać pod ścisłym nadzorem technicznym, przy zachowaniu warunków BHP i P.Poż. Wszystkie materiały specjalistyczne użyte do napraw muszą posiadać odpowiednie aprobaty techniczne i certyfikaty. Prace związane z naprawą konstrukcji komina należy zlecić firmie specjalistycznej dysponującej przygotowanymi pracownikami, posiadającymi przeszkolenie wysokościowe oraz posiadającymi sprzęt do pracy na wysokościach.

17 9. TECHNOLOGIA NAPRAWY ORAZ ZABEZPIECZENIA ANTYKOROZYJNEGO Beton trzonu komina należy naprawić poprzez zastosowanie odpowiednich zestawów naprawczych przeznaczonych do tego typu napraw. Należy zatem zastosować materiały polimerowe charakteryzujące się osiągnięciem dużej wytrzymałości w krótkim czasie. Co pozwoli na szybkie przywrócenie sprawności użytkowej. Żelbetowe kominy przemysłowe należą do grupy bardzo specyficznych konstrukcji budowlanych. Są to smukłe obiekty o znacznej wysokości obciążone od strony wewnętrznej przez temperaturę, a od zewnątrz wpływami atmosfery przemysłowej o wysokiej agresywności. Największe potencjalne zagrożenie dla trwałości trzonu żelbetowego od strony wewnętrznej stanowią nieszczelności przewodów spalinowych (agresja kwaśnych gazów i pary wodnej o wysokiej temperaturze) oraz uszkodzenia termoizolacji (wywołanie dodatkowych naprężeń od różnicy temperatur). Od strony zewnętrznej natomiast największa degradacja żelbetu powodowana jest przez obciążenia chemiczne, których stopień jest różny na różnych wysokościach. Do czynników mających najistotniejszy wpływ na całokształt warunków pracy komina zaliczyć należy: - skład chemiczny spalin odprowadzanych przez komin - ilość i rodzaj pozostałości niecałkowicie spalonego paliwa popioły - kondensat - skropliny - narażenie na zmienne obciążenia termiczne (intensywne nasłonecznienie, mróz, promieniowanie UV) - agresję atmosferycznego CO 2 (karbonatyzacja) - opady atmosferyczne - obciążenia spowodowane parciem wiatru Powyższe czynniki nie wykazują jednakowej agresywności w stosunku do żelbetowej konstrukcji trzonu kominów przemysłowych. Występują także w różnych stężeniach i na różnych wysokościach. Dlatego podstawowym zadaniem przy doborze właściwego sposobu naprawy strony zewnętrznej trzonu komina jest określenie stref wysokościowych (tzw. strefowanie) o różnym stopniu narażenia na agresywne czynniki. Strefowanie konstrukcji jest konieczne nie tylko ze względów technicznych,ale i ekonomicznych z reguły materiały o większej odporności (chemicznej, mechanicznej) są droższe niż ich mniej odporne odpowiedniki. Liczba i wysokość poszczególnych stref zależy od wysokości komina. Standardem jest podział komina na 3 strefy wysokościowe. Poszczególne strefy komina określa się najczęściej zarówno liczbami jak i nazwami przy czym zawsze podział zaczyna się od szczytu komina. Spowodowane jest to względami praktycznymi zwykle remont komina także rozpoczyna się od jego szczytu. Tak więc zwykle występują następujące strefy: - strefa 1 - strefa głowicy o wysokości (mierzonej od szczytu komina w dół) równej 0.2-1.0 średnicy komina (D) mierzonej na jego szczycie

18 - strefa 2 - strefa górna o wysokości (mierzonej od poziomu dolnego końca strefy 1 w dół) równej 0.2-0.4 wysokości komina (H) - strefa 3 - strefa dolna to pozostała część wysokości komina od poziomu dolnego końca strefy środkowej do poziomu gruntu. Tak więc w przypadku komina o wysokości H=120 m i średnicy w szczycie do ok. D=4,6m strefowanie komina będzie wyglądać następująco: strefa 1 strefa głowicy od poziomu +120.0 m do poziomu +117,0 m strefa 2 - strefa górna od poziomu +117,0 m do poziomu +90.0 m strefa 3 strefa dolna od poziomu +90.0 m do poziomu 0.0 m. Obciążenia ze strony wymienionych wcześniej czynników występujące w poszczególnych strefach są zróżnicowane. Jako główne czynniki mające wpływ na warunki pracy komina w poszczególnych strefach należy wymienić: strefa 1 - strefa głowicy - agresywność wysoka: agresywne związki chemiczne zawarte w spalinach odprowadzanych przez komin (głównie związki siarki SO x i azotu NO x ) pozostałości niecałkowicie spalonego paliwa popioły kondensat zmienne obciążenia termiczne opady atmosferyczne parcie wiatru CO 2 (zarówno z atmosfery jak i ze spalin) strefa 2 - strefa górna - agresywność średnia i słaba: agresywne związki chemiczne zawarte w spalinach odprowadzanych przez komin (jednak ich średnie stężenie w tej strefie jest dużo mniejsze niż w strefie 1) pozostałości niecałkowicie spalonego paliwa popioły (także w ilości dużo mniejszej niż w strefie 1) kondensat (także w ilości dużo mniejszej niż w strefie 1) zmienne obciążenia termiczne opady atmosferyczne parcie wiatru (w stopniu mniejszymi niż w strefie 1) CO 2 (pochodzący w zdecydowanej części z atmosfery) agresywne związki chemiczne zawarte w spalinach (wyziewach) odprowadzanych przez sąsiednie kominy (urządzenia, instalacje) strefa 3 - strefa dolna - atmosfera przemysłowa o normalnej agresywności: opady atmosferyczne CO 2 (pochodzący prawie wyłącznie z atmosfery) Charakterystyczne jest, że wraz z wysokością wzrastają nie tylko obciążenia chemiczne, ale również liczba i rozmiar usterek wykonawczych, stanowiących zawsze pierwsze ognisko korozji. Zgodnie z zwartymi w niej zapisami - dotyczącymi wymagań stawianych materiałom wykorzystywanym do naprawy i zabezpieczenia powłokowego

19 trzonu kominów wymogi te są bardzo zróżnicowane. Dlatego jedną z najważniejszych rzeczy w całym procesie inwestycyjnym jest właściwe rozpoznanie aktualnego stanu obiektu. Pozwala to na stosunkowo precyzyjne określenie zakresu jak i charakteru napraw oraz rodzaju powłok ochronnych jakie powinny być zastosowane, a także przebiegu granic poszczególnych stref wysokościowych. 9.1. TECHNOLOGIA NAPRAWY POWIERZCHNI BETONOWEJ Do naprawy trzonu żelbetowego komina proponuje się materiały firmy SIKA Poland Sp. z o.o. PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA Podstawowym warunkiem skuteczności naprawy jest odsłonięcie tzw. zdrowego podłoża na którym można uzyskać wymaganą przyczepność materiałów naprawczych. Przygotowanie podłoża wykonuje się poprzez jego oczyszczenie metodą strumieniowo-ścierną. Może to być piaskowanie (ścierniwem najczęściej jest odpowiednio frakcjonowany piasek lub szlaka pomiedziowa) czyszczenie hydrodynamiczne (przy wykorzystaniu wody pod wysokim ciśnieniem). Przygotowanie podłoża można podzielić na następujące etapy: a. Przygotowanie powierzchni betonu usunięcie istniejących powłok, zabrudzeń, mleczka cementowego oraz słabych, niedostatecznie związanych z podłożem lub skorodowanych fragmentów powierzchni betonu b. Rozkucia odsłonięcie skorodowanego zbrojenia, usunięcie wadliwych i skorodowanych fragmentów betonu c. Przygotowanie odsłoniętego zbrojenia usunięcie produktów korozji oraz zanieczyszczeń jonowych z powierzchni stali. (oczyszczenie strumieniowo-ścierne do stopnia Sa 2 wg PN ISO 8501-1) ZABEZPIECZENIE ANTYKOROZYJNE OCZYSZCZONEGO ZBROJENIA Oczyszczone do odpowiedniego stopnia czystości i odpylone zbrojenie należy niezwłocznie zabezpieczyć antykorozyjnie. Zabezpieczenie antykorozyjne zbrojenia wykonuje się poprzez nałożenie 2 warstw (łączna grubość warstwy zabezpieczającej po wyschnięciu - 1 mm) odpowiedniego środka. Preparat można nakładać ręcznie (przy pomocy pędzla) lub natryskiem. Standardowo zabezpieczenie antykorozyjne ma następującą strukturę: 2 x Sika MonoTop 610 W przypadku innego sposobu oczyszczania zbrojenia niż piaskowanie (np. wodą pod wysokim ciśnieniem, mechanicznie) oraz w przypadku zwiększonego narażenia konstrukcji na korozję chlorkową jako zabezpieczenie antykorozyjne zbrojenia należy zastosować: 2 x SikaTop Armatec 110 EpoCem

20 NAPRAWA UBYTKÓW BETONU REPROFILACJA UBYTKÓW a. Naprawa ubytków powierzchniowych betonu Do reprofilacji ubytków powierzchniowych betonu stosuje się system gotowych zapraw naprawczych typu PCC (polimerowo-cementowych, SPCC do napraw natryskiem). Wszystkie gotowe zaprawy typu PCC i SPCC oferowane przez Sika Poland Sp. z o.o. do napraw żelbetowych kominów przemysłowych przygotowane są na bazie cementu o podwyższonej odporności na korozję siarczanową oraz zawierają mikrokrzemionkę. W skład systemu zapraw naprawczych wchodzą następujące elementy: materiał do wykonywania zabezpieczenia antykorozyjnego odsłoniętego zbrojenia warstwa zczepna (w przypadku systemu Sika MonoTop 600 materiał Sika MonoTop 610 jest na tyle uniwersalny, iż stosuje się go do wykonywania obu w/w czynności) zaprawa (zaprawy) wypełniająca ubytki szpachlówka systemowa. Naprawy ubytków powierzchniowych betonu należy wykonać ręcznie wg systemu Sika MonoTop 600 wg następującej procedury: warstwa zczepna: 1 x Sika MonoTop 610 - zużycie teoretyczne 2.0 kg/m2 wypełnienie ubytków metodą mokre na mokre na warstwie zczepnej: ubytki do 3 cm (w jednym cyklu): Sika MonoTop 612 ubytki do 5 cm (w jednym cyklu): Sika MonoTop 614 W przypadku głębszych ubytków, reprofilację należy przeprowadzić etapami, stosując każdorazowo warstwę zczepną Sika MonoTop 610 pomiędzy kolejnymi warstwami zapraw naprawczych. b. Szpachlowanie powierzchni Szpachlówka służy do likwidacji stref w których występuje podwyższona chropowatość podłoża betonowego, zamknięcia porów, raków i wyrównania powierzchni betonu. Poprawia to estetykę obiektu, ale przede wszystkim zmniejsza nasiąkliwość betonu oraz ogranicza zużycie materiałów powłokowych. Z uwagi na duże zróżnicowanie obciążeń chemicznych występujących w poszczególnych strefach wysokościowych komina, specjaliści Sika Poland Sp. z o.o. doszli do wniosku, iż najlepsze efekty daje zastosowanie dwóch różnych szpachlówek. I tak, w strefie 1 i 2 w których obciążenia (szczególnie chemiczne) są największe - stosuje się specjalną, chemoodporną szpachlówkę typu ECC (cementowo-epoksydową) Sikagard 720 EpoCem, a w strefie 3 systemową szpachlówkę typu PCC Sika MonoTop 620. Tak więc szpachlowanie powierzchni betonu w poszczególnych strefach wykonywane jest w sposób następujący: strefa 1 - strefa głowicy 2 x Sikagard 720 EpoCem (szpachlowanie całej powierzchni trzonu komina w tej strefie na łączną grubość min. 2 mm) strefa 2 strefa górna 1 x Sikagard 720 EpoCem (szpachlowanie, lub tzw. szlamowanie szpachlówka o rzadszej konsystencji nakładana przy pomocy pędzla - całej powierzchni trzonu komina w tej strefie)

21 strefa 3 - strefa dolna 1 x Sika MonoTop 620 (szpachlowanie lokalne) Naprawa rys i pęknięć rysy poziome na szwach roboczych i rysy w otulinie nad prętami pionowymi należy rozkuć i wypełnić wg punktów 1, 2 i 3 (dotyczy to również rys pajęczynowych powstałych w strefie głuchej otuliny) pionowe rysy pracujące o rozwartości >0.5 mm nacięcie o szerokości 6-7 mm na głębokość min. 10 mm, zagruntowanie krawędzi nacięcia materiałem Sika Primer 3 zużycie ok. 3% ilości Sikaflexu i wypełnienie kitem elastycznym Sikaflex PRO 2 HP (alternatywnie Sikaflex PRO 3 WF ), a następnie wprasowanie w świeży kit suszonego ogniowo piasku kwarcowego o frakcji max. 0.8 mm (w celu zapewnienia przyczepności warstw powłokowych) pionowe rysy o rozwartości < 0.5 mm podkucie wzdłuż rysy na głębokość ok. 0.5 cm (tzw. zbruzdowanie ), zaszpachlowanie, a następnie wprowadzenie paska elastycznego, grubowarstwowego materiału o szerokości 10 cm wzdłuż rysy (na zagruntowanie a pod powłokę kryjącą): w strefie 1 i 2: Sikafloor 350 (z dodatkiem 2% wagowo Stellmittel T) w strefie 3: Sikagard 545 W Elastofill. Zabezpieczenie powłokowe Po wykonaniu opisanych wcześniej napraw, należy wykonać odpowiednie zabezpieczenie powłokowe trzonu żelbetowego komina. Jest to niezmiernie istotna część całego procesu inwestycyjnego. To właśnie powłoki ochronne mają bezpośredni styk z agresywnymi czynnikami występującymi na tego typu obiektach. Właściwie dobrane i wykonane w sposób znaczący podnoszą trwałość budowli, a co się z tym wiąże wydłużają okres ich użytkowania. Dodatkowo na obiektach wysokich istnieje wymóg wykonywania tzw. dziennego oznaczenia przeszkodowego. W zależności od potrzeb Sika Poland Sp. z o.o. dysponuje powłokami sztywnymi jak i elastycznymi (przenoszącymi niewielkie zarysowania). Układ warstw powłokowych w poszczególnych strefach wysokościowych przedstawia się następująco: strefa 1 strefa głowicy: I. wersja sztywna: 1 x Icosit 277 grubość warstwy 500 µm 2 x Icosit EG 5 (kolory: czerw.: RAL 3000 / biały: RAL 9010) gr. 100 µm II. wersja elastyczna: 1 x Icosit 2406 Primer (aż do wysycenia podłoża) 2 x Sikafloor 350 Elastic (z dodatkiem Stellmittel T w ilości 1-2% wagowo) - grubość warstwy 1000 µm 2 x Sikafloor 357 N - grubość warstwy 200 µm strefa 2 strefa górna: I. wersja sztywna: 1 x Icosit 2406 Primer (aż do wysycenia podłoża) 1 x Icosit Poxicolor - grubość warstwy 150 µm 1 x Icosit EG 5 (kolory: czerw.: RAL 3000 / biały: RAL 9010) gr. 100 µm II. wersja elastyczna: 1 x Icosit 2406 Primer (aż do wysycenia podłoża) 2 x Sikafloor 357 N grubość warstwy 200 µm

22 strefa 3 strefa dolna: I. wersja sztywna: 1 x Sikagard 702 W Aquaphob (hydrofobizacja podłoża) - koncentrat rozcieńczany w stosunku 1:9 z czystą wodą - przewidywane zużycie 2 x Sikagard 680 S Betoncolor (kolory - w strefie malowania przeszkodowego: czerwony: RAL 3000 / biały: RAL 9010. poniżej: szary RAL 7032) - grubość warstwy 130 µm II. wersja elastyczna: 1 x Sikagard 552 W Aquaprimer (hydrofobizacja podłoża) 3 x Sikagard 550 W Elastic łączna grubość warstwy 300µm, 9.2 TECHNOLOGIA ZABEZPIECZENIA ANTYKOROZYJNEGO Drabinę włazową i galerie należy zabezpieczyć następująco : I Wariant. - Czyszczenie do stopnia czystości St 2 drabiny komunikacyjnej powyżej poziomu +90,0m oraz najwyższej galerii po stronie zawietrznej komina - Gruntowanie pędzlem 2 x (farba do gruntowania epoksydowa chemoodporna - - Teknoplast Primer 7 200 m - Malowanie pędzlem 1 x (emalia poliuretanowa chemoodporna Teknodur 550 50 m II Wariant. - Czyszczenie mechaniczne miejsc skorodowanych do zdrowego podłoża. - Odtłuszczenie całej powierzchni konstrukcji - Gruntowanie farbami podkładowymi - antykorozyjnymi - Malowanie podkładowe i nawierzchniowe zestawem farb chlorokauczukowych

23 10. ZAŁĄCZNIKI Załącznik nr 10.1 POMIARY INSTALACJI ODGROMOWEJ R 1 = 2,6Ω R 2 = 3,3Ω

24 Załącznik nr 10.2. GEODEZYJNY POMIAR PIONOWOŚCI Pomiar odkształceń komina wykonano metodą niwelacji trygonometrycznej, z zestabilizowanych uprzednio dwóch stanowisk pomiarowych. Pomiar polegał na określeniu wychyleń komina na poszczególnych poziomach pomiarowych, w stosunku do jego podstawy. Uzyskane w ten sposób wartości kątowe przetworzono na wartości liniowe, stosując analityczno-graficzną metodę obliczeń. Wyniki prac przedstawiono na poniższych rysunkach : 1. Rysunek sytuacji na którym bez skalowo przedstawiono orientacyjne usytuowanie komina w odniesieniu do innych szczegółów terenu, oraz zaznaczono kierunki osi X i Y względem których w opracowaniu podano wielkości wychyleń. 2. Wykonany w skali rysunek komina w płaszczyźnie X-X i Y-Y Rysunki te przedstawiają w sposób plastyczny wychylenia osi komina na poszczególnych poziomach obserwacyjnych. W całym opracowaniu długości (wysokości) podano w metrach, natomiast wychylenia w milimetrach. 3. Zestawienie tabelaryczne odkształceń komina w którym uwidoczniono numery poziomów, wysokości, wychylenia w osi X i Y, oraz wielkości wypadkowe pozwalające na określenie ewentualnego zagrożenia wynikającego z nadmiernego odkształcenia komina. rysunek sytuacyjny Pomiar dla kierunku X BUDYNEK CIEPŁOWNI Komin żelbetowy SKŁAD OPAŁU N Komin stalowy Pomiar dla kierunku Y

25 skala długości 1:1000 skala wychyleń 1 : 2 wychylenia komina w osi X wychylenia komina w osi Y +118,0-66 -23 +80,0-103 -28 +40,0-21 -3 ±0,0 Tabela: Zestawienie odkształceń komina lp poziom m wychylenia w osi X mm wychylenia w osi Y mm wypadkowa mm 1 0,0 0 0 0 2 +39,9-21 -3 21 3 +79,9-103 -28 107 4 +117,7-66 -23 70

Załącznik nr 10.3 26 SKLEROMETRYCZNE BADANIA TWARDOŚCI BETONU TRZONU 1. Ocenę wytrzymałości płaszcza betonu trzonu komina przeprowadzono na podstawie kontrolnych pomiarów sklerometrycznych i badań makroskopowych na całej jego wysokości. Pomiary sklerometryczne przeprowadzono za pomocą sklerometru Schmidta typu N zgodnie z normą PN-74/B-06262 oraz Instrukcją ITB nr 210. Na podstawie odczytów obliczono następujące wskaźniki liczb odbicia tj. średnia wartość liczb odbicia L oraz współczynnik zmienności liczb odbicia L. 2. Na podstawie oceny makroskopowej betonu w słupach uznano, że do interpretacji badań sklerometrycznych słuszne są zależności zawarte w Instrukcji ITB nr 210. Wobec powyższego do określenia wytrzymałości R w funkcji wskaźników statystycznych liczb odbicia (L, L ) przyjęto zależności opracowane dla betonu zwykłego z uwzględnieniem współczynników poprawkowych zależnych od wieku i wilgotności betonu. 3. Wyznaczono następujące wskaźniki statystyczne wytrzymałości betonu: Średnia liczba odbicia Odchylenie standardowe Współczynnik zmienności Wytrzymałość średnia na ściskanie Odchylenie standardowe wytrzymałości Współczynnik zmienności Wytrzymałość minimalna na ściskanie Współczynnik jednorodności L śr S L V L R śr S R V R R min K R Wytrzymałość średnia na ściskanie Wytrzymałość minimalna na ściskanie Jednorodność betonu wg ITB R śr R min Wyniki pomiarów przedstawiono w tabelach poniżej :

27 DZIENNIK POMIARÓW SKLEROMETRYCZNYCH MŁOTKIEM SCHMIDTA TYPU N ( zgodnie z Instrukcją nr 210 ITB ) Obiekt : komin żelbetowy H-120m Data badania : Element : poziom +1,5m Wilgotność betonu : powietrzno-suchy Wiek betonu : > 1000 Seria Kąt Odczyt L 1 2 3 4 5 6 7 1 0 o 37 40 42 38 44 42 40 2 0 o 39 45 42 43 46 42 44 3 0 o 43 44 48 50 47 44 46 4 0 o 41 42 44 45 39 40 42 Średnia liczba odbicia L śr = 42,81 Odchylenie standardowe S L = 2,36 Współczynnik zmienności V L = 5,52 Wskaźniki jakości betonu Wytrzymałość średnia na ściskanie R śr =37,8 MPa Odchylenie standardowe wytrzymałości S R =5,34 MPa Współczynnik zmienności V R =14,1 % Wytrzymałość minimalna na ściskanie R min = 29,0MPa Współczynnik jednorodności K R = 0.768 Po zastosowaniu współczynnika poprawkowego Wytrzymałość średnia na ściskanie Wytrzymałość minimalna na ściskanie R śr = 22,6 MPa R min = 17,4 MPa Jednorodność betonu wg ITB Średnia

28 DZIENNIK POMIARÓW SKLEROMETRYCZNYCH MŁOTKIEM SCHMIDTA TYPU N ( zgodnie z Instrukcją nr 210 ITB ) Obiekt : komin żelbetowy H-120m Data badania : Element : poziom +22,0m Wilgotność betonu : powietrzno-suchy Wiek betonu : > 1000 Seria Kąt Odczyt L 1 2 3 4 5 6 7 1 0 o 40 51 48 44 40 42 46 2 0 o 54 53 51 56 57 55 54 Średnia liczba odbicia L śr = 49,22 Odchylenie standardowe S L = 6,85 Współczynnik zmienności V L = 13,8 Wskaźniki jakości betonu Wytrzymałość średnia na ściskanie R śr =55,7 MPa Odchylenie standardowe wytrzymałości S R =18,8 MPa Współczynnik zmienności V R =33,8% Wytrzymałość minimalna na ściskanie R min =24,8 MPa Współczynnik jednorodności K R = 0.445 Po zastosowaniu współczynnika poprawkowego Wytrzymałość średnia na ściskanie Wytrzymałość minimalna na ściskanie R śr =33,4 MPa R min =14,9 MPa Jednorodność betonu wg ITB Niedostateczna

29 DZIENNIK POMIARÓW SKLEROMETRYCZNYCH MŁOTKIEM SCHMIDTA TYPU N ( zgodnie z Instrukcją nr 210 ITB ) Obiekt : komin żelbetowy H-120m Data badania : Element : poziom +41,0m Wilgotność betonu : powietrzno-suchy Wiek betonu : > 1000 Seria Kąt Odczyt L 1 2 3 4 5 6 7 1 0 o 40 51 48 44 40 42 46 2 0 o 51 50 47 44 48 46 50 3 0 o 45 47 49 43 43 47 45 4 0 o 46 45 43 47 44 46 44 Średnia liczba odbicia L śr = 45,85 Odchylenie standardowe S L = 2,11 Współczynnik zmienności V L = 4,61 Wskaźniki jakości betonu Wytrzymałość średnia na ściskanie R śr =44,9 MPa Odchylenie standardowe wytrzymałości S R =5,23 MPa Współczynnik zmienności V R =11,6 % Wytrzymałość minimalna na ściskanie R min =36,3 MPa Współczynnik jednorodności K R = 0.809 Po zastosowaniu współczynnika poprawkowego Wytrzymałość średnia na ściskanie Wytrzymałość minimalna na ściskanie R śr =26,9 MPa R min =21,9 MPa Jednorodność betonu wg ITB Dobra

30 DZIENNIK POMIARÓW SKLEROMETRYCZNYCH MŁOTKIEM SCHMIDTA TYPU N ( zgodnie z Instrukcją nr 210 ITB ) Obiekt : komin żelbetowy H-120m Data badania : Element : poziom ok. +60,0m Wilgotność betonu : powietrzno-suchy Wiek betonu : > 1000 Seria Kąt Odczyt L 1 2 3 4 5 6 7 1 0 o 47 49 50 46 48 50 48 2 0 o 46 48 51 48 49 48 46 Średnia liczba odbicia L śr = 48,14 Odchylenie standardowe S L = 0,141 Współczynnik zmienności V L = 0,293 Wskaźniki jakości betonu Wytrzymałość średnia na ściskanie R śr =50,6 MPa Odchylenie standardowe wytrzymałości S R =0,372 MPa Współczynnik zmienności V R =0,732 % Wytrzymałość minimalna na ściskanie R min =50,0 MPa Współczynnik jednorodności K R = 0.483 Po zastosowaniu współczynnika poprawkowego Wytrzymałość średnia na ściskanie Wytrzymałość minimalna na ściskanie R śr = 30,3 MPa R min = 30,0 MPa Jednorodność betonu wg ITB Bardzo dobra

31 DZIENNIK POMIARÓW SKLEROMETRYCZNYCH MŁOTKIEM SCHMIDTA TYPU N ( zgodnie z Instrukcją nr 210 ITB ) Obiekt : komin żelbetowy H-120m Data badania : Element : poziom +82,0m Wilgotność betonu : powietrzno-suchy Wiek betonu : > 1000 Seria Kąt Odczyt L 1 2 3 4 5 6 7 1 0 o 33 30 35 33 34 32 36 2 0 o 30 31 32 29 34 36 31 3 0 o 35 35 39 37 40 41 36 4 0 o 38 36 39 38 40 38 35 Średnia liczba odbicia L śr = 34,74 Odchylenie standardowe S L = 3,54 Współczynnik zmienności V L = 10,1 Wskaźniki jakości betonu Wytrzymałość średnia na ściskanie R śr =22,2 MPa Odchylenie standardowe wytrzymałości S R =5,98 MPa Współczynnik zmienności V R =26,9 % Wytrzymałość minimalna na ściskanie R min =12,3 MPa Współczynnik jednorodności K R = 0.743 Po zastosowaniu współczynnika poprawkowego Wytrzymałość średnia na ściskanie Wytrzymałość minimalna na ściskanie R śr = 13,3 MPa R min = 7,43 MPa Jednorodność betonu wg ITB Niedostateczna

32 DZIENNIK POMIARÓW SKLEROMETRYCZNYCH MŁOTKIEM SCHMIDTA TYPU N ( zgodnie z Instrukcją nr 210 ITB ) Obiekt : komin żelbetowy H-120m Data badania : Element : poziom ok. +100,0m Wilgotność betonu : powietrzno-suchy Wiek betonu : > 1000 Seria Kąt Odczyt L 1 2 3 4 5 6 7 1 0 o 35 34 33 36 30 32 30 2 0 o 30 36 34 32 34 35 37 Średnia liczba odbicia L śr = 33,42 Odchylenie standardowe S L = 0,812 Współczynnik zmienności V L = 4,43 Wskaźniki jakości betonu Wytrzymałość średnia na ściskanie R śr =19,6 MPa Odchylenie standardowe wytrzymałości S R =1,28 MPa Współczynnik zmienności V R =6,57 % Wytrzymałość minimalna na ściskanie R min =17,57 MPa Współczynnik jednorodności K R = 0.892 Po zastosowaniu współczynnika poprawkowego Wytrzymałość średnia na ściskanie Wytrzymałość minimalna na ściskanie R śr = 11,7 MPa R min =10,5 MPa Jednorodność betonu wg ITB Bardzo dobra

33 DZIENNIK POMIARÓW SKLEROMETRYCZNYCH MŁOTKIEM SCHMIDTA TYPU N ( zgodnie z Instrukcją nr 210 ITB ) Obiekt : komin żelbetowy H-120m Data badania : Element : poziom +118,5m Wilgotność betonu : powietrzno-suchy Wiek betonu : > 1000 Seria Kąt Odczyt L 1 2 3 4 5 6 7 1 0 o 31 30 34 31 35 35 31 2 0 o 42 44 45 48 42 46 42 3 0 o 40 40 42 43 39 40 42 4 0 o 40 40 39 39 40 41 36 Średnia liczba odbicia L śr = 39,21 Odchylenie standardowe S L = 4,86 Współczynnik zmienności V L = 12,4 Wskaźniki jakości betonu Wytrzymałość średnia na ściskanie R śr =30,8 MPa Odchylenie standardowe wytrzymałości S R =6,97 MPa Współczynnik zmienności V R =31,8 % Wytrzymałość minimalna na ściskanie R min =14,7 MPa Współczynnik jednorodności K R = 0.478 Po zastosowaniu współczynnika poprawkowego Wytrzymałość średnia na ściskanie Wytrzymałość minimalna na ściskanie R śr = 18,4 MPa R min = 8,84 MPa Jednorodność betonu wg ITB Niedostateczna

Załącznik nr 10.4 DOKUMENTACJA FOTOGRAFICZNA 34 Fot.1. Fot. 2 Fot. 3

35 Fot. 4 Fot. 5 Fot. 6 Fot. 7 Fot. 8 Fot. 9

43 Fot. 52 Fot. 53

Załącznik nr 10.5. WYKAZ WYKORZYSTANYCH MATERIAŁÓW 44 1. PN-88/B-03004. Kominy murowane i żelbetowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. 2. PN-74/B-06262. Nieniszczące badania konstrukcji z betonu. 3. PN-80/B-01800. Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe. Podstawowe zasady projektowania. 4. PN-84/B-03264. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie. 5. Instrukcja 323. Ocena stanu technicznego i wzmacnianie kominów żelbetowych i murowanych. Instytut Techniki Budowlanej. Warszawa 1993. 6. Instrukcja 210. Instrukcja stosowania młotków Schmidta do nieniszczącej kontroli jakości betonu w konstrukcji. ITB, Warszawa 1977 r. 7. Instrukcja I.T.B. nr 240. Instrukcja zabezpieczania przed korozją konstrukcji betonowych i żelbetowych. 8. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano montażowych - część IV - Obmurza pieców przemysłowych i kotłów oraz kominy i chłodnie energetyczne. 9. Cz. Kłoś: Kominy. B.A. 1956 r. 10. L. Kral: Elementy budownictwa przemysłowego. Tom II. Budowle specjalne. PWN, Warszawa 1984 r. 11. R. Ciesielski: Kominy przemysłowe. IPP. Warszawa 1966 r. 12. Zb. Ściślewski: Trwałość konstrukcji żelbetowych. I.T.B. Warszawa 1995. 13. Brunarski L., Runkiewicz L. Podstawy i przykłady stosowania metod nieniszczących w badaniach konstrukcji z betonu. I.T.B. W-wa 1975 r. 14. Inna literatura techniczna.

Załącznik nr 10.6 Inwentaryzacja uszkodzeń trzonu żelbetowego 45