Gintaras Grajauskas Wiersze na własnej skórze Tłumaczenie na język polski: Alina Kuzborska Gintaras Grajauskas Kenkėjas aš nenoriu žiūrėt šito filmo jis apie jaunus, gražius ir laimingus kam man sakykit toks filmas aš nenoriu žiūrėt šito filmo jis apie senį, piktą, visų apleistą kam man sakykit toks filmas išjunkit, prašau neberodyti arba ne, prisiminiau: įjunkit Discovery: vakar ten rodė tuos keistus žvėriukus, žiurkes ne žiurkes ir kaip juos visi naikina kenkia mat žemdirbystei: pusę derliaus supunta, nors tokie simpatiški
o tai ką ir aš kenkiu žemdirbystei ir net nesimpatiškas ne, nebenoriu Discovery. žinias? tikriausiai juokaujat. kokios dar pasaulio naujienos, mano metuose išjunkit visai šitą brudą, nėr į ką čia žiūrėt: visur tas pats per tą patį: smurtas, seksas ir prievarta. Szkodnik Nie chcę oglądać tego filmu o młodych, pięknych i szczęśliwych no bo po co mi taki film nie chcę oglądać tego filmu o starcu złośliwym, przez wszystkich opuszczonym no bo po co mi taki film wyłączcie, proszę tego nie pokazywać
albo nie, przypomniało mi się: włączcie Discovery: wczoraj leciał tam film o takich dziwnych zwierzaczkach podobnych do szczurów o tym jak wszyscy chcą je zniszczyć bo niby przynoszą szkodę w rolnictwie: potrafią schrupać połowę zbiorów, chociaż tak sympatyczne no to co ja również przynoszę szkodę w rolnictwie a nawet nie jestem sympatyczny nie, nie chcę Discovery. wiadomości? żarty sobie robicie. jakie znów wiadomości ze świata, w moim wieku wyłączcie zupełnie to paskudztwo, nie ma tu na co patrzeć: wszędzie to samo przez to samo: przemoc, seks i gwałt.
Eilėraštis savo kailiu vargetėlė: pilkais aprėdais, pratrintom alkūnėm staiga baltas kūno lopinėlis tik švyst! - žaibu, nuogas ir gyvas. Wiersz na własnej skórze bieda z nędzą: szare łachmany, wytarte łokcie naraz biały skrawek ciała błysnął piorunem, nagi i żywy.
Vernisažas ir apie ką gi jie kalba, šitaip plėšriai šypsodami: apie nuoširdumą, apie nuoširdumą. Wernisaż i o czym to oni rozprawiają, uśmiechając się tak drapieżnie: o serdeczności, o serdeczności.
Žmogus su keistais ūsais ir meškere ne, katino neturiu. man pačiam labai skanu su alum tie maži ešeriukai, štai taip jis man murkė. Człowiek z dziwnymi wąsami i wędką nie, nie mam kota. Ja sam bardzo lubię do piwa takie malutkie okonie, tak właśnie mi mruknął.
Aidas aš kalbu žodžius (tai žodžiai kalba mane) aš dirbu darbą (tai darbas nudirba mane) aš ilgiuosi tavęs (tai aš ilgiuosi tavęs) aš suku raktus aplink pirštą (tai raktai suka mane aplink pirštą) aš rakinu duris (tai durys užrakina mane) aš gyvenu, tai gyvenimas (jis baigia gyventi mane)
Echo wymawiam słowa (to słowa mnie wymawiają) robię robotę (to robota mnie obrabia) tęsknię za tobą (to ja za tobą tęsknię) kręcę kluczami wokół palca (to klucze mnie okręcają wokół palca) zamykam drzwi (to drzwi mnie zamykają) żyję, to życie (kończy mój żywot) Du garsūs rašytojai susitinka knygų mugėje spaudžiame viens kitam ranką, palankiai šypsomės: aš jį gerbiu; jis toj savo Saksonijoj, pasirodo, irgi apie mane girdėjęs kalbuosi ir žiūriu su siaubu
kad tik nesuprastų, koks aš iš tiesų kvailas ir niekam tikęs, kad tik nepagalvotų jis klausosi, linkčioja galva, ir staiga aš užsikertu staiga suprantu, ką jis dabar galvoja: Dieve, kad tik nesuprastų, koks aš iš tiesų kvailas ir niekam tikęs, himmelherrgott, koksai siaubas. Dwaj słynni pisarze spotykają się na Targach Książki podajemy sobie ręce, uprzejmie się uśmiechamy: szanuję go; on w tej swojej Saksonii, okazało się, też o mnie słyszał rozmawiam z nim i patrzę z przerażeniem oby tylko nie przejrzał, jaki naprawdę jestem głupi i nic niewarty, oby tylko nie pomyślał on słucha, kiwa głową, a ja raptem zacinam się naraz rozumiem, że on teraz myśli:
Boże, oby tylko nie przejrzał, jaki naprawdę jestem głupi i nic niewarty, herrhimmelgott, jakie to okropne. Vidinė švarko pusė ir yra geresnioji anksčiau gyvenau pats sau, užsispyrusiai: kritau ir kėliausi, kritau ir kėliausi dabar gyvenu kitaip, kaip visi su visais: krentu ir keliuosi, krentu ir keliuosi daugiau kaip ir nieko tiesa, dar jau žinau, ką pasakysiu mirdamas mirdamas būtinai pasakysiu: ačiū, buvo gražu.
Właśnie wewnętrzna strona marynarki jest lepsza Kiedyś żyłem sam sobie, uparcie padałem i znowu wstawałem, padałem i wstawałem teraz żyję inaczej, jak wszyscy ze wszystkimi: padam i wstaję, padam i wstaję poza tym jakby nic więcej ach, jeszcze coś już wiem, co powiedzieć w godzinę śmierci w godzinę śmierci koniecznie powiem: dziękuję, było pięknie.