INSCENIZACJA OPARTA NA PODSTAWIE BAJKI CZERWONY KAPTUREK

Transkrypt

1 Pobrano ze strony INSCENIZACJA OPARTA NA PODSTAWIE BAJKI CZERWONY KAPTUREK Jest to bajka, która pomoże dzieciom zrozumieć, jak należy dbać o przyrodę i zachować się w lesie. Osoby występujące w bajce: Zielony Kapturek, Mama, Zajączek, Kuba, Licho SCENA 1 Dzień Dobry nazywam się Zielony Kapturek i jestem z zupełnie innej bajki, niż tą którą znacie. Noszę zieloną czapeczkę, jest to prezent od babuni. Ta czapeczka jest tak zielona jak nasza przyroda wiosną. Opowiem wam dziwną historię, która wydarzyła się wczoraj, a było to tak. Kapturku Zielony, gdzie jesteś znów mi zginęłaś. Tu jestem, zrywam sobie kwiatki z naszej rabatki. Och! Kapturku! Wiesz, że tak nie wolno robić, kwiatki szybko więdną. Nasza przyroda nie będzie taka ładna. Dobrze mamusiu nie będę już zrywać więcej kwiatków. Zapamiętam twoje słowa. Idź szybko do babci i zanieś jej roślinki, które dla niej kupiłam. Babcia bardzo dba o swój ogródek, posadzi sobie, bo z przyrodą żyje w zgodzie. Chętnie pójdę do babci, bardzo lubię chodzić do babci. Babcia ma piękne kwiatki oraz bratki i pozwala mi je podlewać. Pośpiesz się bo sadzonki ci zwiędną. Już idę mamo!

2 SCENA 2 Zielony Kapturek chodzi po lesie. rozgląda się i mówi. O grzyb, to chyba prawdziwek, wezmę go do koszyka i spytam się babci czy jest jadalny. Wkłada grzyb do koszyka, za krzaka wychodzi zajączek. Zajączek: Dzień Dobry! Zielony Kapturku! Dzień Dobry zajączku. Dawno już cię nie widziałam. Czemu jesteś taki smutny. Zajączek:, Och! Kapturku! Źle mi się żyje mnie i moim kolegom w lesie. A to niby dlaczego? Zajączek: Niedobrzy ludzie i dzieci zaśmiecają nasze środowisko leśne. Wszędzie rzucają butelki, papiery i inne odpady. Zatruwają też wodę w rzece. Nam zwierzętom coraz trudniej żyje się w tym lesie chorujemy. Och zajączku, coś trzeba zrobić z tymi odpadami, może pozbieramy je razem. Zaczynają zbierać śmiecie. A czy wiesz zajączku, kto rozrzucił te śmieci tu pod choinką. Zajączek wskazuje łapą. Zielony Kapturek i zajączek patrzą się na chłopca. SCENA 3 Ale jestem głodny! Muszę coś zjeść! Wyciąga z plecaka papiery, butelki, szuka jedzenia nie znajduje go w plecaku. 2

3 Mam umrzeć z głodu? O nie! Wyrzuca wszystkie śmieci na polanę, zdenerwowany łamie gałęzie, kopie w drzewo, wrzeszczy. Kot tu tak krzyczy i czego chce? Ja krzyczę, bo bardzo chce mi się jeść. A co nie wolno? Podchodzi do drzewa, łamię gałązkę, depcze grzyby, kwiatki. O nie! W lesie nie wolno krzyczeć, bo spłoszysz zwierzątka. Widzisz, że zniszczyłaś drzewku gałązkę. Kapturek pokazuje zniszczoną gałązkę. Odzywa się arogancko. A co nie wolno mi? Mogę robić co chcę! O nie! Nie będziesz się w lesie tak się zachowywał. Jeśli będziesz tak wrzeszczał to zawołam zielone licho. I co z tego? On cię nauczy porządku! Jeszcze czego. Wcale się go nie boję. Nikogo się nie boję i wolno mi robić co chcę! Za krzaka wychodzi brzydkie zielone licho. Kuba przestraszony cofa się. Kto mnie wołał i czego chce? To ja Zielony Kapturek! Potrzebuję twojej pomocy 3

4 Podchodzi do licha i mówi. ogląda złamaną gałązkę Kto to zniszczył tak drzewko i naśmiecił tu. To właśnie Kuba. Wskazuje na chłopca. Licho podchodzi do Kuby on cofa się, boi się, chowa się za Zielony Kapturkiem. Ratunku! Zabierz to licho! Już nie jestem głodny. Mam dość! Nie chce jeść. Chce do domu. Odchodzi Zaraz, a kto posprząta po sobie? A kto przeprosi za swoje zachowanie. Kto powie przepraszam. Kuba zbiera papiery, butelki. Przepraszam już więcej nie będę się tak zachowywał. I powiem innym dzieciom, że tak nie wolno robić. Dziękuję za przestrogę i przepraszam i do widzenia. Odchodzi Zobaczcie jaką dostał nauczkę. Teraz już będzie wiedzieć, że w lesie nie wolno krzyczeć i śmiecić! Kapturek zwraca się do dzieci w przedszkolu. Ach Kochane dzieci czy wy wiecie, że naszej planety nie wolno zaśmiecać. Bo przyroda to ekologia a ekologia to mądre słowo, przyrodę wszyscy chcemy mieć zdrową. Jej strażnikami się ogłaszamy od dziś przyrodzie my przedszkolaki pomagamy. 4

5 Gdy ktoś bezkarnie papierek rzuci musisz takiemu dziecku uwagę zwrócić. Nie można przecież bezkarnie śmiecić. To wiedzą nawet przedszkolne dzieci. J. Kasperkowiak Do widzenia! Ja do babuni muszę iść, chyba zdążę jeszcze dziś. Trzymajcie się! Pa! Opracowała: mgr Łucja Tyrpa 5