WOLNOŚĆ i PRZEKRACZANIE GRANIC
WOLNOŚĆ I PRZEKRACZANIE GRANIC Pytania do zastanowienia się: Czy jesteś szczęśliwa/a? Czy wciąż brakuje Ci czegoś do szczęścia? Co robisz, gdy utniesz w martwym punkcie? Czy szukasz nowych rozwiązań? Czy raczej tkwisz w miejscu czekając na cud? A może w pewnych dziedzinach życia tkwisz w miejscu, a w pewnych szukasz rozwiązań? Czy dążysz do tego by robić to co lubisz? Czy masz wrażenie bycia w kieracie i niewoli obowiązków? Czy bardzo przejmujesz się tym co o tobie pomyślą inni? Czy lubisz odkrywać nowe smaki, miejsca, poznawać ludzi? Czy raczej jesteś typem, który lubi to co zna? Czy boisz się zmian? Czy uparcie szukasz sposobów by osiągnąć to co chcesz? Czy masz tendencje do poddawania się po pierwszej nieudanej próbie? Czy miewasz wyrzuty sumienia? Czy zdarza się, że się czegoś boisz? Czy zdarza się, że boisz się że spotka Cię kara? Czy wierzysz w piekło i wieczne potępienie? Czy zastanawiasz się czasami nad słusznością obowiązujących praw? Politycznych, społecznych i religijnych? WOLNOŚĆ TO KOBIECY STAN UMYSŁU Wolność jest stanem umysłu. Umysł jest aspektem męskim a wolność przynależy do kobiecego. Czyli kobiece w męskim. A dokładnie kobiece w objęciach męskiego. Zyskujemy wtedy poczucie szczęścia i spełnienia. Analogicznie zdrowie, czyli żywe ciało jest wtedy, gdy męskie przeniknie kobiece. Czyli męskie w objęciach kobiecego.
Bez kobiecego nie ma wolności i nie ma szczęścia. Bez kobiecego umysł staje się ciasny i pełen obaw. Nasze wewnętrzne granice, które miały nas chronić, stają się więzieniem. My czujemy się zniewoleni, z chronicznym brakiem szczęścia. Zniewoleni przez co? Przez obowiązki, przez wierzenia i przekonania. Kto je narzucił i jakie miał ku temu powody? Tego nie wiem. Wiem jednak, że przez całe setki lat, całe pokolenia pracowały nad tym by zniechęcić umysł do aspektów kobiecych, by odseparować kobiece od męskiego. Co więcej nadal to robimy. Robimy to własnym dzieciom od wczesnego dzieciństwa. Robimy to jako rodzice, jako nauczyciele, jako przyjaciele i jako zbawiciele. Przekonania to granice, które ustala nasz umysł. Granice są aspektem męskim obejmującym ciało i inne aspekty kobiece. Żywe i kochające granice sprawiają, że czujemy się jednostką wyodrębnioną, mamy jakąś formę i poczucie bezpieczeństwa. Dzięki granicom komunikujemy się ze światem, jednocześnie nie zlewając z nim. Co się dzieje, gdy nasze granice stają się naszym więzieniem? Czy wtedy nadal jest miło i bezpiecznie? Nie. Jesteśmy zniewoleni. Na poziomie fizycznym można nas zamknąć i uwięzić. Jednak najdoskonalszą formą zniewolenia jest strach. Strach, który nie wynika z realnego zagrożenia, tylko narzuconych praw, przekonań i wierzeń. Strach dzięki któremu nie potrzeba już fizycznych krat i strażników. Przekonania stają się kratami w naszych oknach, a wyrzuty sumienia najsumienniejszymi strażnikami. Przygoda z tego typu strachem rozpoczyna się już we wczesnym dzieciństwie: Nie biegaj bo się przewrócisz! Nie skacz bo złamiesz nogę, a może nawet urwie Ci się wątroba! Nawet nie próbuj, to sie nie uda! Nie rób tego, czy tamtego, nie eksperymentuj bo mama Cię przestanie kochać, a może nawet sobie pójdzie! Bądź grzeczna/y bo Cię oddam, albo powiem tacie a on to Ci dopiero pokaże! itd. Potem dochodzi do tego straszenie: religijne np. Bogiem, karą boską i ogniem piekielnym,
społeczne np. moda, co inni pomyślą, co jesli się nie uda, nie będą minie lubić, będę samotnym wyrzutkiem polityczne np. restrykcje ustawowe i prawne Przykładów można by mnożyć i mnożyć. Jak widać, jesteśmy obwarowani strachami ze wszystkich stron. I w efekcie stajemy się osobą zniewoloną, o sztywnych i bardzo wąskich granicach. Tak ciasnych, że szczęście w nich jest nieosiągalne, a życie staje się mechaniczne bez możliwości spełnienia. Dlatego przekraczanie zbyt ciasnych granic to jedyna droga do wolności. Strach ma wielkie oczy. Rozglądaj się i gdy tylko namierzysz w sobie strach: Zrób to czego się boisz! Gdy wywęszysz wyrzuty sumienia, od razu szukaj strachu, którego są strażnikami? Strachu przed czym? Przed kim? i znowu: Zrób to czego się boisz! Ćwiczenia praktyczne: Strach ma wielkie oczy, dlatego ćwicz z zamkniętymi oczami, aby małymi krokami oswajać swoje lęki: początkowo rób łatwe ćwiczenia "bliżej ziemi", czyli w pozycjach leżących i siedzących; potem stań na nogi i na ręce, zaczynając od ćwiczeń statycznych i stopniowo przechodząc do ćwiczeń dynamicznych.
Strach mieszka w głowie, co więcej wywyższa się tam i broni swojej pozycji. Dlatego rób takie ćwiczenia gdzie głowa jest niżej, niż inne części ciała. Możesz ćwiczyć statycznie jak i dynamicznie: początkowo rób ćwiczenia, tylko częściowo odwrócone; a potem stań na głowie, czy na rękach odwracając się całkowicie. Szczęście przemyka obok nosa, a rozchylone usta są oznaką zniewolenia, dlatego oddychaj zawsze przez nos. I wdech i wydech. Zwęszysz wtedy realne zagrożenie i z łatwością odróżnisz je od strachów nierealnych, a zniewalających: zawsze oddychaj przez nos. Szczególnie podczas ćwiczeń o tym pamiętaj. Dostosuj intensywność ćwiczeń do swoich możliwości oddechu przez nos; rób ćwiczenia oddechowe, w których "wytwarzasz" głód powietrza i utrzymujesz taki stan przez kilkanaście minut (więcej na ten temat w rozdziale "oddychanie"). Takie postępowanie "uwalnia" najpierw nos a potem resztę ciała.
Odzyskaj zdrowie i moc. Pierwotną moc. Kobiecą moc. Kurs ZWROT Q KOBIECOŚCI to 8 odcinków pełnych wykładów i praktycznych ćwiczeń fizycznych, oddechowych i medytacji. Dowiedz się więcej na: zwrotqkobiecosci.pl hakujzdrowie.pl