PARLAMENT EUROPEJSKI KOMISJA OCHRONY ŚRODOWISKA NATURALNEGO, ZDROWIA PUBLICZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA ŻYWNOŚCI Notatka dla posłów Dotyczy: Zestaw dokumentów informacyjnych dla posłów CM\540790.doc PE 346.895
PE 346.895 2/10 CM\540790.doc
Zestaw dokumentów informacyjnych dla posłów 1. Praktyczny przewodnik 2. Lista posłów, lista członków sekretariatu, strona internetowa, aktualności ENVI, terminy posiedzeń 3. Załącznik VI (część VIII) Regulaminu CM\540790.doc 3/10 PE 346.895
1. Praktyczny przewodnik: prace komisji ENVI Ogólny Praktyczny przewodnik posła można znaleźć pod adresem http://www.europarl.ep.ec/guidemep_info_2004/guide_mep2004_en.pdf. Niniejszy przewodnik ENVI nie jest zastępczą wersją powyższego przewodnika ogólnego; jego celem jest natomiast zaznajomienie posłów z niektórymi istotnymi procedurami wewnętrznymi charakterystycznymi dla tej komisji. Rola sekretariatu Rolą sekretariatu jest wspomaganie przewodniczącego komisji w organizowaniu prac komisji, pomaganie sprawozdawcom w pracy przygotowawczej nad projektem, sporządzaniu wersji roboczej, przyjmowaniu i podejmowaniu dalszych działań w związku ze sprawozdaniami i opiniami, za które są oni odpowiedzialni, a także udzielanie wskazówek co do stosowania odpowiednich fragmentów Regulaminu Parlamentu Europejskiego. Poszczególni administratorzy wybierani są do pracy ze sprawozdawcami według ich dziedzin zainteresowania oraz wcześniejszego doświadczenia lub wykształcenia. Administratorzy współpracując ze sprawozdawcą pomagają sporządzić terminarz dla sprawozdania lub opinii od chwili przekazania sprawy do komisji do wstępnej dyskusji w komisji, i dalej do momentu jego przyjęcia w komisji i na posiedzeniu plenarnym (lub też do momentu jego przyjęcia przez główną komisję w przypadku wydawania opinii dla innych komisji). Administratorzy nadają projektowi sprawozdania lub opinii odpowiednią formę, wysyłają je do tłumaczenia oraz odpowiadają na pytania, komentarze i propozycje zmian z Biura Składania Dokumentów. We współpracy z asystentami komisji weryfikują oni również dostępność tekstów w innych językach pod kątem przyszłych posiedzeń komisji. Administratorzy zajmują się również utrzymywaniem kontaktu z innymi instytucjami (Radą, Komisją itd.), Prezydencją oraz ze zdecentralizowanymi agencjami zajmującymi się dziedzinami objętymi kompetencjami komisji. Regularne kontakty z Komisją, Radą i Prezydencją są szczególnie ważne w odniesieniu do końcowych dyskusji w sprawach o charakterze legislacyjnym, a nawet, w coraz większym stopniu, na etapie pierwszego i drugiego czytania oraz tam, gdzie często pracuje się nad uzyskaniem kompromisu między głosowaniem w komisji i na posiedzeniu plenarnym. Zajmują się oni ogólnie rozumianą logistyką: organizacją posiedzeń, rozpowszechnianiem dokumentów, wymianą informacji ze sprawozdawcami umownymi (shadow rapporteurs - osoby wyznaczone do danej kwestii z ramienia grupy politycznej) oraz instytucjami itd. Dostarczają, zarówno w Parlamencie, jak i opinii publicznej, informacji na temat przebiegu prac nad poszczególnymi sprawozdaniami i opiniami. Sprawozdania i opinie a. sprawozdania legislacyjne to sprawozdania sporządzone na podstawie projektu Komisji (konsultacja i pierwsze czytanie) lub po uzyskaniu wspólnego stanowiska Rady (drugie czytanie) w sprawach, w których Komisja Ochrony Środowiska jest komisją prowadzącą. Stosunkowo niewiele spraw w Komisji Ochrony Środowiska to rozpatrywane w jednym PE 346.895 4/10 CM\540790.doc
czytaniu konsultacje; zdecydowana większość wymaga procedury współdecyzji, w której Parlament przeprowadza pierwsze i drugie czytanie (a nawet trzecie, w sprawach, w których konieczna jest procedura pojednawcza z Radą). b. sprawozdania z własnej inicjatywy to sprawozdania sporządzone na podstawie tekstów Komisji, które nie mają mocy prawnej (komunikaty, Zielone Księgi, Białe Księgi itd.), sprawozdania z własnej inicjatywy stricto sensu (art. 45) na tematy wybrane przez komisję lub na temat rezolucji przekazanych komisji (art. 113). Wstępną decyzję w sprawie sporządzenia sprawozdania podejmuje komisja na podstawie zalecenia koordynatorów komisji (do których poszczególni posłowie mogą kierować propozycje). Wszystkie sprawozdania tego rodzaju wymagają pozwolenia Konferencji Przewodniczących wydawanego po konsultacji z Konferencją Przewodniczących Komisji. Tylko sześć takich sprawozdań może być sporządzanych jednocześnie. c. sprawozdania z rezultatów: przed początkiem każdego roku komisja postanawia o sporządzeniu sprawozdania z rezultatów dotyczących problemów we wdrażaniu poszczególnych aktów legislacyjnych Unii Europejskiej objętych kompetencjami komisji. W ostatniej kadencji Parlamentu komisja zazwyczaj sporządzała trzy takie sprawozdania rocznie. Formalnie są one traktowane jako sprawozdania z inicjatywy własnej, o których mowa w punkcie b powyżej, i wliczają się do limitu sześciu sprawozdań oraz wymagają takiej samej procedury udzielenia pozwolenia. d. opinie: projekty legislacyjne są odsyłane do komisji w celu uzyskania opinii (art. 46), jeśli uznano, że poruszają one jedną lub kilka kwestii objętych kompetencjami komisji. Wówczas komisja, na podstawie zalecenia koordynatorów, podejmuje decyzję o sporządzeniu (lub nie) opinii. Komisja może również podjąć decyzję o sporządzeniu opinii na temat sprawozdania, zarówno legislacyjnego jak i nielegislacyjnego, sporządzonego przez inną komisję. W każdym przypadku sporządzania opinii przez komisję ustala ona w porozumieniu z komisją prowadzącą dotyczący tej opinii terminarz. Komisja prowadząca wyznacza termin, ale sama nie powinna podejmować decyzji przed jego upływem. Specjalne zasady maja zastosowanie w przypadku opinii budżetowych i poprawek. W sprawie dalszych informacji prosimy zwracać się bezpośrednio do sekretariatu (Virpi Köykkä). Na koniec, w sprawach podlegających prawie w jednakowym stopniu kompetencjom dwóch komisji lub kiedy różne aspekty tego samego zagadnienia podlegają kompetencjom dwóch komisji, mogą być stosowane specjalne reguły wzmocnionej współpracy (art. 47, znany jako wzmocniona procedura Hughesa ). Terminy tłumaczeń Pierwszym ważnym dokumentem jest Kodeks Postępowania w kwestii Wielojęzyczności. Terminy, na podstawie których sekretariat ustali z posłem terminarz dla sprawozdania lub opinii, są następujące: a. projekty sprawozdań/ opinii - 17 dni roboczych przed posiedzeniem komisji, b. poprawki - jw., c. posiedzenia plenarne - ± 4 tygodnie, CM\540790.doc 5/10 PE 346.895
d. poprawki kompromisowe - 4 dni robocze. Długość dokumentów patrz: Kodeks Postępowania w kwestii Wielojęzyczności. Poprawki Poprawki legislacyjne są przedstawiane do sprawozdań i opinii legislacyjnych. Poprawki nielegislacyjne są przedstawiane do sprawozdań i opinii z inicjatywy własnej oraz z rezultatów. JAK POSTĘPOWAĆ? procedura: Poprawki należy przesłać pocztą elektroniczną właściwemu administratorowi ORAZ przedłożyć jak najszybciej podpisaną wersję papierową (najlepiej złożyć osobiście w sekretariacie lub przesłać faksem, numer 49014). Poprawki współsygnowane powinny zawierać wszystkie podpisy na tej samej kartce. Z reguły, o ile nie wskazano inaczej, termin wyznaczany jest w południe danego dnia. Każdy poseł może składać poprawki w komisji (art. 185 ust. 1), z wyjątkiem drugiego czytania, kiedy tylko członkowie komisji lub ich stali zastępcy mogą składać poprawki (art. 59 ust. 4). Jeżeli chodzi o kryteria dopuszczalności w drugim czytaniu (art. 62 i 151), ostateczną decyzję podejmuje Przewodniczący za radą sekretariatu. Prosimy skonsultować się z sekretariatem, jeżeli istnieją wątpliwości co do wnoszenia poprawek. format: Poprawki legislacyjne są przedstawione w dwóch kolumnach. Można dołączyć do nich uzasadnienie nie dłuższe niż 500 znaków (około 7 linii). W lewej kolumnie należy umieścić projekt Komisji (pierwsze czytanie) lub wspólne stanowisko Rady (drugie czytanie). Należy skopiować tekst od początku do końca akapitu, bez użycia..... Należy użyć pogrubionej kursywy do zaznaczenia różnic - skreślenia w lewej kolumnie, uzupełnienia w prawej. Nie ma potrzeby wpisywać: usunięto x wyrazów. Przykład Poprawka 10 Podpunkt uzasadnienia 6 Na szczycie Rady Europejskiej w Göteborgu w czerwcu 2001 r. podjęto decyzję o strategii zrównoważonego rozwoju oraz dodano trzeci, środowiskowy wymiar do strategii Zgodnie z wymogami art. 6 Traktatu WE, na szczycie Rady Europejskiej w Göteborgu w czerwcu 2001 r. podjęto decyzję o strategii zrównoważonego rozwoju oraz PE 346.895 6/10 CM\540790.doc
lizbońskiej. dodano trzeci, środowiskowy wymiar do strategii lizbońskiej. Uzasadnienie Odpowiada poprawce 4 przyjętej przez komisję ENVI dnia 23 kwietnia 2002 r. Poprawka nielegislacyjna jest przedstawiana w jednej kolumnie bez uzasadnienia. Proponowane zmiany w oryginalnej wersji sprawozdawcy zaznaczone są pogrubioną kursywą. Uzasadnienia nie będą uwzględniane przez sekretariat (nie mogą być drukowane ani tłumaczone). Przykład Poprawka 2 Ustęp 1 1. Jest zdania, że działania w obszarze społecznym powinny wspomagać zagwarantowanie praw podstawowych i społecznych, które są powszechnie uznawane w traktatach i konwencjach międzynarodowych i które powinny, poprzez ich włączenie do Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, stać się częścią wspólnych wartości Unii, tak by zobowiązania społeczne przekładały się na stosowaną praktykę; Poprawka kompromisowa to poprawka, której celem jest uzyskanie kompromisu (art. 53 ust. 2, 59 ust. 5, 62 ust 2, 154 ust. 2, 4 i 6 oraz 155 ust. 4). Z reguły poprawka kompromisowa powinna być wnoszona przez grupy polityczne, przewodniczących lub sprawozdawców zainteresowanych komisji bądź autorów innych poprawek. Ich wniesienie pociąga za sobą usunięcie innych poprawek w tym samym fragmencie. Techniczną stroną ich przygotowania zajmuje się sekretariat. Dokument warto przygotować z wyprzedzeniem, tak aby mógł on zostać przetłumaczony przed posiedzeniem (cztery dni robocze - patrz terminy tłumaczeń). Takie same reguły dotyczą zwykle poprawek na posiedzenie plenarne, z tą różnicą, że są one wysyłane do biura obsługi posiedzeń plenarnych (patrz: ogólny Praktyczny przewodnik posła ). Głosowania Listy do głosowania przygotowuje, w ramach pomocy Przewodniczącemu, sekretariat na podstawie Regulaminu (art. 154-155). Sprawozdawca powinien zająć stanowisko wobec każdej z poprawek w ciągu popołudnia dnia poprzedzającego głosowanie. O przeprowadzenie głosowania podzielonego wnioskuje personel grupy do godziny 16.00 dnia poprzedzającego głosowanie; art. 154 ust. 6 - nie przeprowadza się głosowania podzielonego w sprawie poprawek kompromisowych. CM\540790.doc 7/10 PE 346.895
Poprawkę ustną należy przedstawić odpowiedzialnemu administratorowi, najlepiej w formie pisemnej, w terminie nie przekraczającym terminu wyznaczonego dla głosowań podzielonych, w celu jej włączenia do listy do głosowania. Zostaje ona powielona (ale nie przetłumaczona) i przekazana do kabin tłumaczy. Należy w miarę możliwości unikać takich poprawek, jako że w przypadku sprzeciwu nawet tylko jednego posła nie zostają one poddane pod głosowanie. Po głosowaniu w komisji sekretariat przygotowuje końcową wersję sprawozdania lub opinii z uwzględnieniem przyjętych poprawek i przesyła je za pośrednictwem Biura Składania Dokumentów do tłumaczenia. Porządek obrad komisji Porządek obrad jest zwykle przygotowywany z dwutygodniowym wyprzedzeniem na podstawie terminarza uzgodnionego ze sprawozdawcami i z uwzględnieniem pilnych kwestii. Zainteresowani posłowie oraz grupy są informowani pocztą elektroniczną. Jeżeli poseł nie może wziąć udziału w obradach lub też wolałby inną kolejność, powinien niezwłocznie poinformować odpowiedzialnego administratora. Komitologia Termin używany na określenie uprawnień Komisji do przyjmowania środków wykonawczych oraz dostosowywania legislacji do postępu technicznego. Parlament jest informowany o środkach Komisji i, w przypadku środków wykonawczych do aktów przyjmowanych w procedurze współdecyzji, ma on miesiąc na reakcję, jeżeli uzna, że Komisja przekroczyła swoje uprawnienia wykonawcze. Jak komisja ENVI postępuje w takich kwestiach? Sekretariat komisji ENVI informuje posłów pocztą elektroniczną, załączając środki podlegające pod kategorie (i) ogólnej informacji, (ii) wstępnych projektów, oraz (iii) droit de regard. Patrz link: http://www.europarl.eu.int/comparl/envi/comitology/default_en.htm Oprócz swoich oficjalnych uprawnień komisja może również postanowić o podjęciu innych kroków, jak przekazanie pytania do Komisji odnośnie środków podejmowanych przez komisję ENVI lub złożenie rezolucji na posiedzeniu plenarnym. Pytania dotyczące wdrażania legislacji a. przeważnie mają miejsce co dwa miesiące. Podczas kadencji 1999-2004 pytania Parlamentu odnosiły się głównie do wdrażania legislacji w obszarze ochrony środowiska ogólnie, lub też do poszczególnych aktów, jak przepisy i dyrektywy oraz konkretne projekty w obszarze rozwoju przeprowadzane w Państwach Członkowskich. System ten powstał w wyniku wymiany listów pomiędzy przewodniczącym komisji ENVI a komisarzem ds. ochrony środowiska, ale nie ma przeciwwskazań dla zastosowania podobnych procedur w dziedzinach zdrowia i bezpieczeństwa żywności. Przedstawiciel Komisji odpowiada na pytania, następnie ma zazwyczaj miejsce debata i wymiana poglądów. PE 346.895 8/10 CM\540790.doc
b. jak zadawać pytania: posłowie otrzymują pocztą elektroniczną wiadomość o terminie następnego posiedzenia w sprawie wdrażania legislacji. Mogą przesłać pytanie pocztą elektroniczną do sekretariatu komisji (Christina Malmros i Pia Michel). Pytanie zostaje przetłumaczone na wszystkie używane w komisji języki i przekazane do Komisji. Komisja ma dwa tygodnie na przygotowanie odpowiedzi. Tura pytań Poza posiedzeniami w sprawie wdrażania legislacji, o których mowa powyżej, posłowie mogą również zgłaszać indywidualne pytania na każdy temat objęty kompetencjami komisji (art. 187). Posłowie, którzy chcieliby skorzystać z tej możliwości, powinni przesłać swoje pytania pocztą elektroniczną do sekretariatu komisji (Pia Michel i Anabela Pereira). Po przetłumaczeniu pytanie, o ile czas pozwala, zostaje umieszczone w porządku obrad kolejnego posiedzenia komisji. W przypadku nieobecności autora pytania, inny poseł (z tej samej grupy politycznej lub szczególnie zainteresowany pytaniem) może go zastąpić. Należy wówczas z wyprzedzeniem zawiadomić o tym sekretariat, najlepiej pocztą elektroniczną. Przesłuchania W ostatniej kadencji komisja postanowiła nie przeprowadzać formalnych przesłuchań ze względu na zbyt duże obciążenie pracami legislacyjnymi i wynikający z niego brak czasu na posiedzeniach na przeprowadzanie takich przesłuchań (jak również na fakt, że przesłuchania takie nie wnosiły wiele nowego, natomiast powodowały dodatkowe, trudne zadania związane z ich organizacją, a frekwencja posłów nie była wysoka). Do komisji, stanowiącej na wniosek koordynatorów, będzie należała decyzja o przeprowadzaniu formalnych przesłuchań lub ich pozostawieniu, jak to było w ubiegłej kadencji, w gestii sprawozdawców lub innych członków komisji, którzy organizowali je poza zwykłym czasem pracy komisji. Delegacje Komisja może wysyłać delegacje poza trzy miejsca pracy Parlamentu, ale na terenie UE, w różnorakich celach: dla zbadania konkretnej kwestii dotyczącej ochrony środowiska lub innych spraw, w kontekście wdrażania prawa europejskiego, śledzenia procesu rozszerzenia, itd. Decyzja Prezydium z 2 października 2000 r. określa roczny limit 25 członków komisji biorących udział w wyjazdach delegacji, przy czym żaden z wyjazdów nie może trwać dłużej niż 3 dni, a delegacja nie może liczyć więcej niż 12 członków. Nie są wliczani do tego limitu posłowie z odwiedzanych krajów. Usługi tłumaczenia symultanicznego są dla takich delegacji ograniczone, jak stanowi Kodeks Postępowania w dziedzinie Wielojęzyczności. Wyjazdy nie mogą być organizowane w trakcie roku wyborczego. Pod koniec każdego roku komisja wybiera miejsca oraz cele delegacji, na podstawie sugestii przedstawionych koordynatorom przez posłów. Zaproponowane wyjazdy wymagają wydania ostatecznego pozwolenia przez Prezydium. Delegacje wysyłane do pięciu zdecentralizowanych agencji Wspólnot lub innych organów objętych kompetencjami komisji podlegają innym regulacjom i nie są objęte rocznym limitem 25 członków. W ich przypadku (Europejska Agencja Ochrony Środowiska w Kopenhadze, Europejska Agencja ds. Oceny Produktów Medycznych w Londynie, CM\540790.doc 9/10 PE 346.895
Europejski Urząd Bezpieczeństwa Żywności w Parmie, Europejskie Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób w Sztokholmie oraz Europejski Urząd Żywności i Weterynarii w Grange, Irlandia) wyjazd może być organizowany co dwa lata, a limit członków delegacji (nie wliczając posłów z kraju wyjazdu) to 3 osoby. Udział członków komisji w delegacjach Unii Europejskiej na konferencje międzynarodowe Niektóre konferencje międzynarodowe, jak Światowy Szczyt Zrównoważonego Rozwoju, doroczna Konferencja ONZ w sprawie Zmian Klimatycznych, Konferencja ONZ w sprawie Bioróżnorodności i Bezpieczeństwa Biologicznego itd., mają duże znaczenie dla Komisji Ochrony Środowiska i są przedmiotem jej zainteresowania. Jeżeli udział PE w delegacjach Unii Europejskiej na takie konferencje uważa się za uzasadniony, komisja zwraca się, przynajmniej miesiąc przed rozpoczęciem konferencji, do Przewodniczącego Parlamentu o wystąpienie z wnioskiem o pozwolenie Prezydencji Rady i Komisji. Po otrzymaniu pozwolenia wybierani są członkowie delegacji z ramienia Parlamentu, na poziomie grup politycznych raczej niż komisji, chociaż większość wyznaczonych posłów zasiada zazwyczaj w Komisji Ochrony Środowiska. Dodatkowo inne delegacje ad hoc (jak ta wysłana w 2003 r. do Moskwy w kontekście ewentualnej ratyfikacji przez Rosję Protokołu z Kioto) mogą starać się, na wniosek komisji, o uzyskanie pozwolenia Konferencji Przewodniczących. Ekspertyza zewnętrzna Jeżeli komisja potrzebuje ekspertyzy na dany temat, i jeżeli nie może być ona uzyskana ani przez sekretariat komisji, ani departamenty Parlamentu odpowiedzialne za polityki UE, istnieje często możliwość skorzystania ze specjalnej linii budżetowej na cel ekspertyz zewnętrznych, w odniesieniu do których Komisja Ochrony Środowiska była jedną z czterech komisji uczestniczących w pilotażowym projekcie w latach 2003-2004. Objęcie tym systemem wszystkich komisji ma zostać we właściwym czasie zatwierdzone przez Parlament, a dostępne środki zostaną prawdopodobnie podzielone między komisje, częściowo po równo między komisje, a częściowo na podstawie wielkości poszczególnych komisji. Komisja Ochrony Środowiska będzie musiała podjąć decyzję o wykorzystaniu powyższego budżetu na ekspertyzy, a w szczególności zdecydować, czy zawrzeć nowe umowy ramowe podobnie jak w fazie projektu pilotażowego, ustanowić eksperckie panele przedstawicielskie, itp. Sprawozdawcy oraz inni posłowie zainteresowani uzyskaniem ekspertyzy zewnętrznej powinni skontaktować się z koordynatorem i poinformować sekretariat komisji (Georg Pfeifer lub Christina Malmros), tak aby decyzja mogła być podjęta przez koordynatorów na podstawie zalecenia przewodniczącego komisji. DYREKCJA GENERALNA DS. KOMISJI I DELEGACJI PE 346.895 10/10 CM\540790.doc