PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU KUCHARZ, O STRUKTURZE MODUŁOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU KUHARZ, O STRUKTURZE MODUŁOWEJ Wersja po recenzjach Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

2 SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU: MODUŁOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU KUHARZ Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE KUHARZ UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE KUHARZ OWIĄZANIA ZAWODU KUHARZ Z INNYMI ZAWODAMI ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE KUHARZ LAN NAUZANIA DLA ZAWODU KUHARZ ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁÓW M1 rowadzenie gospodarki żywnością i użytkowanie wyposażenia w gastronomii M2 Sporządzanie i ekspedycja potraw i napojów M3 Organizowanie działalności gospodarczej w gastronomii ZAŁĄZNIKI rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 1

3 TY SZKOŁY: Zasadnicza Szkoła Zawodowa 1. TY ROGRAMU: MODUŁOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Jolanta Graczek Recenzenci: mgr inż. Izabela Gorczak, mgr inż. Halina Limanówka Konsultanci: mgr inż. Danuta Bajor 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu KUHARZ opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011 r. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników z dnia 21 czerwca 2012r. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późn. zmianami. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r. z późn. zmianami. odstawowym aktem prawnym dla branży gastronomicznej, określającym wymagania i procedury niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i żywienia, jest Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dnia 25 sierpnia 2006 r. 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

4 Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU KUHARZ Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu KUHARZ uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

5 W programie nauczania dla zawodu kucharz uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: biologia, chemia a także podstawy przedsiębiorczości i edukacja dla bezpieczeństwa. oniżej wymienione zostały treści z poszczególnych przedmiotów ogólnokształcących, które są istotne dla osiągnięcia efektów zaplanowanych w zawodzie kucharz. Są to treści z podstawy programowej kształcenia ogólnego (IV etap edukacyjny, poziom podstawowy). Dla ułatwienia analizy wymienionych treści przedmiotowych zachowana została oryginalna punktacja zamieszczona w podstawie programowej kształcenia ogólnego. hemia (IV etap, zakres podstawowy): 2. hemia środków czystości. 3. hemia wspomaga nasze zdrowie. hemia w kuchni. 6. hemia opakowań i odzieży Biologia (IV etap, zakres podstawowy) 1. Biotechnologia i inżynieria genetyczna. odstawy przedsiębiorczości (IV etap) 1. złowiek przedsiębiorczy. 2. Rynek cechy i funkcje. 3. Instytucje rynkowe. 5. rzedsiębiorstwo. 6. Rynek pracy. Edukacja dla bezpieczeństwa (IV etap) 4. Zagrożenia czasu pokoju, ich źródła, przeciwdziałanie ich powstawaniu, zasady postępowania w przypadku ich wystąpienia i po ich ustąpieniu. 6. ierwsza pomoc w nagłych wypadkach (zachowanie ratownika). Nauczyciele tworząc plany dydaktyczne do przedmiotów zawodowych powinni we współpracy z nauczycielami przedmiotów - chemia, biologia, edukacja dla bezpieczeństwa, język obcy zawodowy - ustalić kolejność realizacji materiału kształcenia. 7. INFORMAJA O ZAWODZIE KUHARZ Kucharz powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: przechowywania żywności, sporządzania potraw i napojów oraz wykonywania czynności związanych z ekspedycją potraw i napojów. W zakładzie gastronomicznym kucharz przyjmuje surowce żywnościowe i zabezpiecza je przed zepsuciem, w odpowiedni sposób je magazynując lub utrwalając. Ocenia i dobiera żywność przeznaczoną do produkcji. rzeprowadza obróbkę wstępną i przygotowuje półprodukty do obróbki cieplnej. Stosuje różne metody obróbki cieplnej. Do obróbki surowców i półproduktów, ale także do ekspedycji potraw wykorzystuje nowoczesne urządzenia gastronomiczne. Sporządzając potrawy stosuje nowe technologie, zapewniające wysoką efektywność oraz jakość potraw i napojów, między innymi technologie szybkiego schładzania (zamrażania), powolnego ogrzewania i proekologiczne. Wykańcza potrawy i napoje oraz porcjuje je do odpowiednich naczyń, stosując aktualne trendy w zakresie aranżacji potraw i napojów. Wykonując swoje zadania rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

6 zawodowe dba o właściwe bezpieczeństwo zdrowotne sporządzanych potraw i napojów, przestrzegając procedur obowiązujących w gastronomii. rzestrzega także zasad racjonalnego żywienia. Stale aktualizuje swoją wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe szczególnie w zakresie towaroznawstwa żywności i nowych technologii stosowanych w gastronomii. Obsługuje programy komputerowe do prowadzenia gospodarki magazynowej i do rejestrowania zamówień kelnerskich. Kucharz może sporządzać potrawy dietetyczne oraz regionalne i z kuchni obcych narodów. Zajmuje się także przygotowywaniem pełnych posiłków, zarówno codziennych jak i okolicznościowych; przygotowuje również potrawy i napoje na przyjęcia, dbając o wysoki standard swoich usług. Miejscem pracy kucharza najczęściej są zakłady gastronomiczne typu otwartego i zamkniętego, w tym restauracje hotelowe i gastronomia sieciowa oraz firmy cateringowe, ale również gastronomia na statkach lub w innych środkach transportu itp. Kucharz może podejmować działalność gospodarczą - prowadząc zakłady gastronomiczne lub świadcząc usługi cateringowe. Zawód kucharza wymaga specyficznych predyspozycji oraz kompetencji społecznych. Szczególnie - wysokiej odporności na stres i duże obciążenia pracą fizyczną, odpowiedzialności i rzetelności, zdolności do współpracy w grupie oraz kreatywności. 8. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE KUHARZ Gastronomia, w obszarze której pracuje kucharz, jest branżą usługową. Według prowadzonych analiz rynek gastronomiczny jest wciąż rozwijającym się. W olsce rynek lokali gastronomicznych nie jest nasycony. Jak podaje Euromonitor w olsce (źródło: ilość zakładów gastronomicznych przypadających na 1000 mieszkańców jest kilkakrotnie niższa niż w innych krajach europejskich, co daje powody by sądzić, że wciąż przybywać będzie miejsc pracy dla kucharza. Tym bardziej, że zaznacza się trend, od lat występujący w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych, coraz częstszego spożywania posiłków poza domem i korzystania z usług gastronomicznych nawet w z okazji dotychczas bardzo rodzinnych uroczystości i świąt jak np. kolacja wigilijna. Już obecnie, na podstawie ofert pracy, zamieszczanych w różnych mediach, należy wnioskować, że kucharz to jeden z najmniej obarczonych ryzykiem bezrobocia zawodów. Z badań opinii publicznej, przeprowadzonych przez TNS OBO, opublikowanych w raporcie Zawód kucharza w oczach olaków wynika, że prawie trzy czwarte olaków uważa zawód kucharza za atrakcyjny, tyle samo postrzega go jako dający duże możliwości rozwoju i podnoszenia kwalifikacji zawodowych. rawie 16 % uważa także, że zawód kucharza jest gwarancją wysokiego wynagrodzenia (źródło: opularności zawodu sprzyja fakt, że wielu kucharzy stało się postaciami medialnymi; inną przyczyną jest możliwość zatrudnienia na rynku europejskim. 9. OWIĄZANIA ZAWODU KUHARZ Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, np.: dla zawodu kucharz wyodrębniona została kwalifikacja T.6., która stanowi podbudowę kształcenia w zawodzie technik żywienia i usług gastronomicznych. Technik żywienia i usług gastronomicznych ma kwalifikacje właściwe dla zawodu, które są nadbudową do kwalifikacji bazowej T.6. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone kodem KZ(T.c). Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

7 T.6. Sporządzanie potraw i napojów Kucharz KZ(T.c) Technik żywienia i usług gastronomicznych KZ(T.c) Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach: kucharz, technik żywienia i usług gastronomicznych 10. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE KUHARZ Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie kucharz powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) przechowywania żywności; 2) sporządzania potraw i napojów; 3) wykonywania czynności związanych z ekspedycją potraw i napojów. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie kucharz: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BH, DG, JOZ) efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru turystyczno-gastronomicznego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(T.c) efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie T.6. Sporządzanie potraw i napojów. Kształcenie zgodnie z opracowanym programem nauczania pozwoli na osiągnięcie wyżej wymienionych celów kształcenia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

8 11. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU KUHARZ Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w zasadniczej szkole zawodowej minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1600 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 630 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 970 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie kucharz minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: - na kształcenie w ramach kwalifikacji T.6. przeznaczono minimum 700 godzin. - na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 300 godzin. Tabela 3. lan nauczania dla programu KUHARZ o strukturze modułowej Modułowe kształcenie zawodowe ** M1 rowadzenie gospodarki żywnością i użytkowanie wyposażenia w gastronomii M2 Sporządzanie i ekspedycja potraw i napojów M3 Organizowanie działalności gospodarczej w gastronomii Tygodniowy wymiar godzin kształcenia zawodowego Tygodniowy wymiar godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych **zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację K.1. (T.6.) odbywa się pod koniec drugiego semestru klasy trzeciej rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

9 Wykaz modułów i jednostek modułowych dla zawodu KUHARZ Nazwa modułu Nazwa jednostki modułowej Liczba godzin przewidziana na jednostkę modułową M1 rowadzenie gospodarki żywnością i użytkowanie wyposażenia w gastronomii M2 Sporządzanie i ekspedycja potraw i napojów M3 Organizowanie działalności gospodarczej w gastronomii M1.J1 Ocenianie i przechowywanie żywności M1.J2 Użytkowanie wyposażenia i przestrzeganie procedur obowiązujących w gastronomii M2.J1 rzygotowywanie potraw i napojów M2.J2 Ekspediowanie potraw i napojów M3.J1 odejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej w gastronomii M3.J2 osługiwanie się językiem obcym w gastronomii rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

10 Mapa dydaktyczna Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego KUHARZ M M1.J M1.J M M2.J M2.J M M3.J M3.J2 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

11 12. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁÓW W programie nauczania dla zawodu KUHARZ zastosowano taksonomię celów AB B.Niemierko W procesie dydaktycznym nauczyciel powinien wykorzystywać różnorodne metody nauczania, w tym podające. W jednostkach modułowych wymienione zostały metody szczególnie zalecane w celu osiągnięcia zamierzonych efektów, zwiększające aktywność uczniów oraz najbardziej sprzyjające kształtowaniu umiejętności praktycznych. Nauczyciel wybierając metody nauczania powinien uwzględnić także indywidualne preferencje uczniów (zwłaszcza w zakresie percepcji) oraz możliwości organizacyjne szkoły. ropozycja dotycząca kryteriów oceniania Szczegółowe kryteria oceniania powinien ustalić nauczyciel, uwzględniając obowiązujące w tym zakresie rozporządzenie MEN, Wewnątrzszkolny System Oceniania oraz zalecenia i orzeczenia poradni psychologiczno-pedagogicznych dotyczące poszczególnych uczniów a także zapisy podstawy programowej dla zawodu. Na tej podstawie nauczyciel opracowuje zestaw wymagań na poszczególne oceny szkolne. roponuje się ustalenie punktacji, którą należy przełożyć na ocenę szkolną. Zalecane są karty pracy (obserwacji) uczniów, w których należy uwzględnić obszary obserwacji ucznia ważne dla osiągnięcia efektów zaplanowanych w danym dziale programowym. W ocenie bieżącej należy eksponować osiągnięcia indywidualne ucznia w porównaniu do stanu poprzedniego, nie porównując ich jednak z osiągnięciami innych uczniów. Nauczyciel powinien uwzględnić aktywność ucznia na zajęciach. Wykaz modułów i jednostek modułowych: Moduł 1: M1 rowadzenie gospodarki żywnością i użytkowanie wyposażenia w gastronomii 288 godz M1.J1 Ocenianie i przechowywanie żywności 128 godz M1.J2 Użytkowanie wyposażenia i przestrzeganie procedur obowiązujących w gastronomii 160 godz. Moduł 2: M2 Sporządzanie i ekspedycja potraw i napojów 1024 godz M2.J1 rzygotowywanie potraw i napojów 896 godz M2.J2 Ekspediowanie potraw i napojów 128 godz. Moduł 3: M3 Organizowanie działalności gospodarczej w gastronomii 288 godz M3.J1 odejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej w gastronomii 192 godz M3.J2 osługiwanie się językiem w obcym w gastronomii 96 godz. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 10

12 M1 rowadzenie gospodarki żywnością i użytkowanie wyposażenia w gastronomii M1.J1 Ocenianie i przechowywanie żywności M1.J2 Użytkowanie wyposażenia i przestrzeganie procedur obowiązujących w gastronomii M1.J1 Ocenianie i przechowywania żywności Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) KZ(T.c)(1)1. wyjaśnić pojęcie żywności; B KZ(T.c)(1)2. zidentyfikować surowce dodatki do żywności i materiały pomocnicze stosowane w produkcji gastronomicznej; A KZ(T.c)(1)3. określić zasady stosowania dodatków do żywności; KZ(T.c)(1)4. sklasyfikować surowce, dodatki do żywności i materiały pomocnicze według różnych kryteriów; K(T.c)(9)1. wyjaśnić pojęcia zanieczyszczenia żywności i zagrożenia bezpieczeństwa żywności oraz jakość żywności B KZ(T.c)(9)2. określić rodzaje zagrożeń bezpieczeństwa żywności podczas przechowywania; KZ(T.c)(9)3. wskazać możliwe źródła zagrożeń bezpieczeństwa i jakości żywności podczas przechowywania żywności; T.6.2(1)1. wyjaśnić pojęcie układ funkcjonalny zakładu gastronomicznego ; B T.6.2(1)2. scharakteryzować wymogi odnoszące się do rozwiązań Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia Gospodarka żywnością podstawowe pojęcia. Klasyfikacja środków żywności. zynniki kształtujące jakość żywności i metody ich oceny. harakterystyka towaroznawcza poszczególnych grup środków żywności. Sposoby zabezpieczenia żywności przed zepsuciem - przechowywanie i utrwalanie żywności. Zmiany zachodzące w żywności podczas jej przechowywania, zanieczyszczenia żywności skutki zdrowotne. Urządzenia magazynowe stosowane w gastronomii. Warunki przechowywania żywności. Opakowania żywności Zasady znakowania żywności. Systemy bezpieczeństwa żywności podczas transportu i rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 11

13 funkcjonalnych części magazynowej zakładu gastronomicznego; T.6.1(1)1. wyjaśnić pojęcia: sortyment, asortyment, towar handlowy, jakość towarów, normalizacja; B T.6.1(1)2. wyodrębnić cechy żywności mające wpływ na jakość; T.6.1(1)3. scharakteryzować metody oceny towaroznawczej żywności; T.6.1(1)4. zidentyfikować czynniki obniżające jakość żywności; A T.6.1(1)5. zastosować informacje zawarte na etykietach żywności do oceny żywności; T.6.1(1)6. dobrać metodę oceny do rodzaju środka żywności; T.6.1(1)7. zastosować wybraną metodę do oceny towaroznawczej żywności; T.6.1(2)1. rozróżnić żywność ze względu na trwałość; B T.6.1(2)2. rozróżnić żywność ze względu na pochodzenie; B T.6.1(2)3. ocenić żywność na podstawie jej wartości odżywczej; T.6.1(2)4. ocenić przydatność kulinarną żywności; T.6.1(3)1. zastosować zasady ceny organoleptycznej żywności; T.6.1(3)2. ocenić żywność biorąc pod uwagę kryteria: funkcjonalności, ceny, zgodności z potrzebami, bezpieczeństwa zdrowotnego, braku D zanieczyszczeń fizycznych, zgodności ze standardem jakości; T.6.1(4)1. scharakteryzować sposób przechowywania różnych grup produktów spożywczych; T.6.1(4)2. uzasadnić konieczność przechowywania żywności w określonych warunkach; T.6.1(4)3. dobrać sposób przechowywania do określonego środka żywności; T.6.1(4)4. oszacować czas przechowywania określonego środka żywności; T.6.1(4)5. wskazać rodzaj magazynu w zakładzie gastronomicznym do przechowywania określonego środka żywności; T.6.1(5)1. scharakteryzować zmiany jakie mogą zachodzić w żywności podczas jej przechowywania; T.6.1(5)2. zidentyfikować zmiany w przechowywanej żywności; B T.6.1(5)3. ocenić zmiany jakie zaszły w przechowywanej żywności; D T.6.1(5)4. określić kiedy żywność jest zepsuta; przechowywania. Zadania kucharza w procesie zaopatrzenia i magazynowania żywności w zakładzie gastronomicznym. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 12

14 T.6.1(5)5. określić sposób postępowania ze środkiem żywności, w którym zaszły zmiany podczas przechowywania; T.6.1(6)1. rozróżnić systemy zapewniania jakości bezpieczeństwa żywności; B T.6.1(6)2. dokonać analizy procedur zapewnienia jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego żywności obowiązujących w gastronomii; D T.6.1 (6)3. wskazać możliwości zabezpieczenia jakości i bezpieczeństwa żywności; T.6.1(7)1. rozróżnić pojęcia: utrwalanie i przechowywanie żywności, B T.6.1(7)2. scharakteryzować metody utrwalania żywności, T.6.1(7)3. ocenić różne metody utrwalania żywności; T.6.1(7)4. dobrać metodę utrwalania do określonego środka żywności; T.6.1(8)1. wskazać zastosowanie urządzeń części magazynowej zakładu gastronomicznego; T.6.1(8)2. dobrać urządzenia części magazynowej zakładu gastronomicznego do przechowywania określonej żywności; T.6.1(9)1. ocenić stan techniczny urządzeń magazynowych przed ich uruchomieniem oraz w czasie ich eksploatacji; D T.6.1(9)2. obsłużyć urządzenia do przechowywania żywności; BH(1)1. wyjaśnić pojęcia: ergonomia, higiena pracy, bezpieczeństwo pracy; B BH(1)2. rozróżnić środki gaśnicze; B BH(1)3. wskazać zastosowanie różnych środków gaśniczych; BH(1)4. wyjaśnić zasady ochrony przeciwpożarowej w zakładzie gastronomicznym; (w części magazynowej) B BH(4)1. dokonać analizy możliwych zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związanych z wykonywaniem zadań zawodowych D kucharza w części magazynowej zakładu gastronomicznego; BH(5)1. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe i uciążliwe w środowisku pracy kucharza; (w części magazynowej) B BH(5)2. określić sposoby zabezpieczenia się przed czynnikami szkodliwymi w pracy kucharza; (w części magazynowej) BH(7)1. wyjaśnić zasady organizowania stanowiska pracy kucharza podczas wykonywania różnych zadań zawodowych; (w części magazynowej) B rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 13

15 BH(7)2. uzasadnić sposób przygotowania stanowiska pracy do wykonywania określonego zadania zawodowego; (w części magazynowej) BH(8)1. dobrać środki ochrony indywidualnej do wykonania zadania kucharza na różnych stanowiskach pracy; (w części magazynowej) BH(9)1. wyjaśnić zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisy ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych kucharza; (w części magazynowej) BH(9)4. określić procedury dotyczące konserwacji i napraw instalacji technicznych i urządzeń stosowanych w zakładzie gastronomicznym; (w części magazynowej) KS(1)1. zastosować zasady kultury osobistej, KS(1)2. zastosować zasady etyki zawodowej, KS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów, KS(2)2. dążyć wytrwale do celu, KS(2)3. zrealizować działania zgodnie z własnymi pomysłami, KS(2)4. zainicjować zmiany mające pozytywny wpływ na środowisko pracy, KS(3)1. dokonać analizy rezultatów działań, KS(3)2. przyjąć odpowiedzialność za podejmowane działania, KS(4)1. dokonać analizy zmian zachodzących w branży, KS(4)2. podjąć nowe wyzwania, KS(4)3. wykazać się otwartością na zmiany w zakresie stosowanych metod i technik pracy, KS(5)1. przewidzieć sytuacje wywołujące stres, KS(5)2. zastosować sposoby radzenia sobie ze stresem, KS(5)3. określić skutki stresu, KS(6)1. wykazać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego, KS(6)2. wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych, KS(7)1. przyjąć odpowiedzialność za powierzone informacje zawodowe, KS(7)2. respektować zasady dotyczące przestrzegania tajemnicy zawodowej, KS(7)3. określić konsekwencje nieprzestrzegania tajemnicy zawodowej, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 14

16 KS(8)1. ocenić ryzyko podejmowanych działań, KS(8)2. przyjąć na siebie odpowiedzialność za podejmowane działania, KS(8)3. wyciągnąć wnioski z podejmowanych działań, KS(9)1. zastosować techniki negocjacyjne, KS(9)2. zachować się asertywnie, KS(9)3.zaproponować konstruktywne rozwiązania, KS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne, KS(10)2. zastosować opinie i pomysły innych członków zespołu, KS(10)3. zmodyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane stanowisko, KS(10)4. rozwiązać konflikty w zespole, lanowane zadania 1. rzeprowadź ocenę organoleptyczną wybranego produktu spożywczego metodą punktową Uczniowie przeprowadzają ocenę żywności zgodnie z instrukcją napisaną przez nauczyciela, mając do dyspozycji kartę oceny punktowej. Zadanie należy przeprowadzić indywidualnie, natomiast w klasie można przedstawić do oceny kilka rodzajów środków żywności (jeden produkt ocenia 4-5 uczniów). Wariantem tego zadania jest podzielenie uczniów na grupy. Każda grupa otrzymuje do oceny inny produkt (w ramach grupy każdy uczeń indywidualnie ocenia dany produkt). Następnie po przeprowadzeniu oceny jednego środka żywności grupy wymieniają się zadaniami. Na koniec należy zebrać wyniki indywidulne i zapisać je w tabeli, w celu ustalenia średniego wyniku oceny dla danego produktu. 2. Oceń przydatność poszczególnych surowców do produkcji gastronomicznej (np. tłuszczów). Wskaż sposób przechowywania tych surowców. Zadanie polega na doborze tłuszczów do poszczególnych potraw i procesów technologicznych. Uczniowie otrzymują próbki tłuszczów wraz z informacją towaroznawczą oraz listę (wraz z recepturami) potraw do których te tłuszcze mogą być użyte. Na podstawie informacji zamieszczonych przez producentów tłuszczów oraz po analizie receptur uczniowie dobierają tłuszcze do potraw. Decyzja musi zostać uzasadniona. Uczniowie powinni brać pod uwagę cechy towaroznawcze (między innymi wskazane przez producenta) i wartość odżywczą tłuszczów oraz wpływ procesów technologicznych (głównie działanie wysokiej temperatury, w tym czas ogrzewania) na oceniane tłuszcze. rzykładowy zestaw tłuszczów: masło klarowane, masło śmietankowe, oliwa extra virgin, olej słonecznikowy, olej uniwersalny, emulsja tłuszczowa. Następnie uczniowie wskazują ((opisują) warunki przechowywania ocenianych surowców - rodzaj magazynu, zakres temperatur, przybliżony czas przechowywania, wilgotność, sposób wentylowania magazynu, sposób oświetlenia magazynu (naturalne lub sztuczne), sposób ochrony przed zanieczyszczeniami, sposób ułożenia produktów, sposób zapewnienia i kontroli jakości danego produktu. Rozwiązanie zadania można przedstawić w formie tabeli, przygotowanej przez nauczyciela. o zakończeniu zadania powinna się odbyć dyskusja podsumowująca. odobne zadanie można wykonać wykorzystując inne surowce np. warzywa. Do prawidłowego wykonania zadania niezbędne są dokładne receptury podające czas ogrzewania i temperaturę obróbki cieplnej a także dobrze opracowane informacje handlowe na etykietach towarów handlowych (w tym wypadku tłuszczów). Do powyższego zadania nauczyciel powinien opracować dokładną instrukcję, najlepiej w formie pisemnej. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Warunkiem osiągnięcia zamierzonych efektów jest możliwość oceniania przez uczniów rzeczywistych środków żywności, aby uczeń mógł zapamiętać cechy organoleptyczne poszczególnych środków co pozwoli mu w przyszłości prawidłowo dobierać i wykorzystywać surowiec w produkcji gastronomicznej. W pracowni powinien znajdować się komputer z dostępem do Internetu (oraz urządzenia multimedialne), aby uczniowie mogli wyszukiwać informacje towaroznawcze na temat środków żywności. zęść zajęć powinna się odbywać w pracowni towaroznawczej lub pracowni gastronomicznej, umożliwiającej przeprowadzenie oceny organoleptycznej. racownia powinna być wyposażona w stoły ze stali nierdzewnej, zlewozmywak z instalacją zimnej i ciepłej wody oraz naczynia i sztućce niezbędne do przeprowadzenie oceny organoleptycznej rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 15

17 Środki dydaktyczne Surowce do wykonania ćwiczeń/zadań. Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów. zasopisma branżowe, katalogi produktów spożywczych, zdjęcia i filmy na temat środków żywności, żywność do oceny towaroznawczej (np. próbki przypraw), plansze poglądowe, plansze Zasady przechowywania żywności, atrapy środków spożywczych z informacją handlową (etykietą), dokumentacja HA, receptury gastronomiczne. Zalecane metody dydaktyczne Wskazane są metody aktywizujące: mapy mentalne, burza mózgów, dyskusja oraz metody praktyczne: tekstu przewodniego, ćwiczenia oraz praca z tekstem (np. analiza dokumentacji HA w zakresie magazynowania, analiza informacji handlowej). Metody aktywizujące nie tylko zwiększają świadomy i aktywny udział uczniów w procesie nauczania-uczenia, ale też sprzyjają rozwijaniu umiejętności korzystania z różnorodnych źródeł informacji i gotowość do przystosowania się do zmieniających się technologii, natomiast metody praktyczne są nieodzowne w przypadku realizacji kształcenia w formie modułowej. Zasadą naczelną kształcenia modułowego jest zdobywanie wiedzy i umiejętności poprzez praktyczne działania. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w grupach do 15 osób. Dominujące formy pracy to indywidualna lub grupowa zróżnicowana. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru oraz test praktyczny. Kryteria ocen należy opracować zgodnie z propozycją znajdującą się w pkt 12. programu. W tej jednostce modułowej szczególnie należy ocenić: wiadomości i umiejętności z zakresu jednostki modułowej zgodnie z opracowaną taksonomią celów, postawę ucznia (w tym aktywność na zajęciach, gotowość do samokształcenia), rozumienie (właściwą interpretację) zapisów prawnych, zapisów w dokumentacji HA, zapisów w instrukcjach stanowiskowych,, przestrzeganie procedur obowiązujących w gastronomii i reżimu produkcyjnego, zdolność do współpracy w grupie, umiejętność samodzielnego planowania wykonania zadania, umiejętność dokonania samooceny, stosowanie słownictwa i zwrotów (fachowych) zawodowych, stosowanie się do poleceń (np. w tekstach przewodnich lub wydawanych przez nauczyciela) (np. wykonywanie zadań w określonej kolejności), korzystanie z różnorodnych źródeł informacji i właściwa selekcja tych informacji, samodzielne pogłębianie umiejętności zawodowych, prowadzenie zeszytu ćwiczeń, wykonanie zdań dodatkowo w zadaniu nr 1. prawidłowe wypełnienie karty oceny organoleptycznej, zastosowanie właściwych kryteriów oceny, umiejętność wykorzystania karty oceny organoleptycznej do ustalenia ostatecznej oceny żywności, przestrzeganie standardów oceny (zgodnie z instrukcją do zadania); w zadaniu nr 2. zastosowanie właściwych kryteriów doboru tłuszczu do potraw, prawidłowe wypełnienie karty pracy, uzasadnienie decyzji (uwzgledniające względy technologiczne, zdrowotne i ekonomiczne), umiejętność wykorzystania informacji handlowej (towaroznawczej), umiejętność wykorzystania dokumentacji HA (w zakresie warunków przechowywania żywności); w obu zadaniach dodatkowo można ocenić estetykę wykonania zadań (forma pisemna) oraz umiejętność zaprezentowania wyników prac. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 16

18 M1.J2 Użytkowanie wyposażenia i przestrzeganie procedur obowiązujących w gastronomii Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) BH(1)5. wskazać zagrożenia dla środowiska występujące w zakładzie gastronomicznym B BH(4)2. scharakteryzować sposoby przeciwdziałania zagrożeniom w pracy kucharza; BH(4)3. określić typowe choroby zawodowe kucharzy; BH(4)4. wskazać sposoby zapobiegania wypadkom w pracy kucharza; B BH(4)5. określić zagrożenia związane z użytkowaniem urządzeń gastronomicznych; BH(5)1. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe i uciążliwe w środowisku pracy kucharza; BH(5)2. określić sposoby zabezpieczenia się przed czynnikami szkodliwymi w pracy kucharza; BH(6)1. dokonać analizy możliwości wystąpienia czynników szkodliwych lub uciążliwych na stanowisku pracy kucharza podczas wykonywania różnych zadań zawodowych; BH(7)1. wyjaśnić zasady organizowania stanowiska pracy kucharza podczas wykonywania różnych zadań zawodowych; BH(7)2. uzasadnić sposób przygotowania stanowiska pracy do wykonywania określonego zadania zawodowego; Kategoria taksonomiczna B D Materiał kształcenia Układ funkcjonalny zakładu gastronomicznego. Metody i systemy zapewnienia jakości zdrowotnej żywności regulacje prawne branżowe i procedury zakładowe. Racjonalna gospodarka żywnością w zakładzie gastronomicznym. Zasady gospodarowania odpadami i opakowaniami w gastronomii. Urządzenia i instalacje techniczne zakładów gastronomicznych - części produkcyjnej i ekspedycyjnej. Metody oceny ilościowej żywności. Zasady oceny organoleptycznej surowców, półproduktów i gotowych wyrobów gastronomicznych. harakterystyka procesu technologicznego w zakładzie gastronomicznym. Metody i techniki w produkcji gastronomicznej. Receptury gastronomiczne. rogramy komputerowe wspomagające pracę kucharza. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 17

19 BH(8)1. dobrać środki ochrony indywidualnej do wykonania zadania kucharza na różnych stanowiskach pracy; BH(9)1. wyjaśnić zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisy ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych kucharza; BH(9)2. uzasadnić konieczność przestrzegania procedur obowiązujących w zakładzie gastronomicznym dotyczących bezpieczeństwa, higieny pracy i ochrony środowiska; BH(9)3. wskazać przepisy prawne dotyczące ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska; B BH(9)4. określić procedury dotyczące konserwacji i napraw instalacji technicznych i urządzeń stosowanych w zakładzie gastronomicznym; (w części magazynowej); KZ(T.c)(1)5. wyjaśnić pojęcie środek spożywczy zafałszowany ; KZ(T.c)(1)6. wyjaśnić pojęcia: środek spożywczy szkodliwy dla zdrowia oraz środek spożywczy bezpieczny dla zdrowia ; KZ(T.c)(2)1. określić zasady racjonalnego wykorzystania surowców; KZ (T.c)(3)1. opisać sposób gospodarowania odpadami w gastronomii; B KZ(T.c)(3)2.uzasadnić konieczność właściwej gospodarki odpadami: KZ(T.c)(3)3. wskazać regulacje prawne dotyczące zasad gospodarki odpadami w gastronomii; B KZ(T.c)(3)4. wskazać wymagania dotyczące odpadów opakowaniowych w gastronomii; B KZ(T.c)(3)5. zinterpretować znaki zamieszczone na opakowaniach żywności; B KZ(T.c)(3)6. dokonać analizy procedury dotyczące postępowania z odpadkami pokonsumpcyjnymi w zakładzie gastronomicznym; KZ(T.c)(3)7. scharakteryzować procedury obowiązujące w gastronomii, wynikające z systemów GH i HA, odnoszące się do gospodarki odpadami; KZ(T.c)(5)1. uzasadnić konieczność zapoznania się z instrukcją obsługi przed rozpoczęciem użytkowania sprzętu; KZ(T.c)(5)2. dokonać analizy instrukcji obsługi maszyn i urządzeń rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 18

20 stosowanych w gastronomii; Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego KZ(T.c)(5)3. zinterpretować informacje zawarte w instrukcji obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w produkcji gastronomicznej; D KZ(T.c)(6)1. rozróżnić maszyny, urządzenia i sprzęt stosowane w produkcji gastronomicznej i ekspedycji potraw i napojów; B KZ(T.c)(6)2. zidentyfikować poszczególne podzespoły urządzeń gastronomicznych; A KZ(T.c)(6)3. dobrać urządzenia do wykonania zadania zawodowego kucharza, KZ(T.c)(6)4. opisać sposób użytkowania poszczególnych urządzeń gastronomicznych; B KZ(T.c)(6)5. zaplanować urządzenia gastronomiczne do części magazynowej, produkcyjnej i ekspedycyjnej zakładu gastronomicznego, uzależniając dobór od wielkości, asortymentu produkcji i rodzaju zakładu D gastronomicznego; KZ(T.c)(6)6. uzasadnić dobór urządzenia (sprzętu, maszyny) do wykonania określonych zadań zawodowych oraz do poszczególnych pomieszczeń części magazynowej, produkcyjnej i ekspedycyjnej zakładu gastronomicznego; KZ(T.c)(7)1. wymienić instalacje techniczne występujące w zakładach gastronomicznych; A KZ(T.c)(7)2. rozróżnić sposoby oznakowania instalacji technicznych występujących w zakładzie gastronomicznym; B KZ(T.c)(7)3. określić wymogi dotyczące stosowania poszczególnych instalacji technicznych w różnych pomieszczeniach zakładu gastronomicznego; KZ(T.c)(8)1. wyjaśnić zasady oceny organoleptycznej; KZ(T.c)(8)2. zastosować zasady (procedury) oceny organoleptycznej żywności; KZ(T.c)(9)4. wskazać możliwe źródła zagrożeń bezpieczeństwa i jakości żywności podczas procesów technologicznych w zakładzie gastronomicznym; KZ(T.c)(10)1. rozróżnić programy komputerowe stosowane w gastronomii; B KZ(T.c)(10)2. określić funkcje programów komputerowych stosowanych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 19

21 do gospodarki magazynowej wraz z kontrolowaniem procesu produkcji w zakładzie gastronomicznym; T.6.2(1)2. scharakteryzować wymogi odnoszące się do rozwiązań funkcjonalnych różnych części zakładu gastronomicznego; T.6.2(1)3. ocenić znaczenie rozwiązań funkcjonalnych zakładu gastronomicznego dla bezpieczeństwa pracowników, bezpieczeństwa i D jakości produkcji oraz wyników ekonomicznych zakładu gastronomicznego; T.6.2(2)1. wskazać procedury zapewniające bezpieczeństwo żywności obowiązujące w zakładach gastronomicznych; B T.6.2(2)2. scharakteryzować procedury zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego żywności w gastronomii; T.6.2(3)1. wyjaśnić znaczenie receptury gastronomicznej; T.6.2(3)2. opisać budowę receptury gastronomicznej; B T.6.2(3)3. zastosować receptury gastronomiczne jako dokument produkcyjny i rozliczeniowy; T.6.2(3)4. uzasadnić konieczność posługiwania się recepturami gastronomicznymi w procesie produkcyjnym; T.6.2(3)5. dokonać analizy treści receptur gastronomicznych; T.6.2(4)1. wyjaśnić pojęcie metody i techniki sporządzania potraw i napojów ; B T.6.2(4)2. sklasyfikować metody i techniki sporządzania potraw i napojów; B T.6.2(4)3. scharakteryzować metody i techniki sporządzania potraw lub napojów; T.6.2(5)1. określić zasady doboru surowców do sporządzenia określonych potraw lub napojów; T.6.2.(9)1. wskazać zastosowanie urządzeń części produkcyjnej i ekspedycyjnej zakładu gastronomicznego; B KS(1)1. zastosować zasady kultury osobistej, KS(1)2. zastosować zasady etyki zawodowej, KS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów, KS(2)2. dążyć wytrwale do celu, KS(2)3. zrealizować działania zgodnie z własnymi pomysłami, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

22 KS(2)4. zainicjować zmiany mające pozytywny wpływ na środowisko pracy, KS(3)1. dokonać analizy rezultatów działań, KS(3)2. przyjąć odpowiedzialność za podejmowane działania, KS(4)1. dokonać analizy zmian zachodzących w branży, KS(4)2. podjąć nowe wyzwania, KS(4)3. wykazać się otwartością na zmiany w zakresie stosowanych metod i technik pracy, KS(5)1. przewidzieć sytuacje wywołujące stres, KS(5)2. zastosować sposoby radzenia sobie ze stresem, KS(5)3. określić skutki stresu, KS(6)1. wykazać gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego, KS(6)2. wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych, KS(7)1. przyjąć odpowiedzialność za powierzone informacje zawodowe, KS(7)2. respektować zasady dotyczące przestrzegania tajemnicy zawodowej, KS(7)3. określić konsekwencje nieprzestrzegania tajemnicy zawodowej, KS(8)1. ocenić ryzyko podejmowanych działań, KS(8)2. przyjąć na siebie odpowiedzialność za podejmowane działania, KS(8)3. wyciągnąć wnioski z podejmowanych działań, KS(9)1. zastosować techniki negocjacyjne, KS(9)2. zachować się asertywnie, KS(9)3.zaproponować konstruktywne rozwiązania, KS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne, KS(10)2. zastosować opinie i pomysły innych członków zespołu, KS(10)3. zmodyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane stanowisko, KS(10)4. rozwiązać konflikty w zespole, lanowane zadania 1. Opracuj przykładowe instrukcje stanowiskowe w zakładzie gastronomicznym np. instrukcję mycia i konserwacji krajalnicy oraz instrukcję jej obsługi Uczniowie na podstawie instrukcji podanej przez producenta urządzenia powinni stworzyć instrukcję w formie wywieszki dla pracowników; natomiast korzystając z dokumentacji HA (GM, GH) odpracować instrukcję mycia i konserwacji urządzenia również w postaci wywieszki dla pracowników. odobne zadanie może dotyczyć innych urządzeń gastronomicznych. Główne kryteria oceny zadania zastosowanie prawidłowych procedur, umiejętność korzystania z dokumentów (HA), estetyka sporządzonej wywieszki, poprawność językowa, ewentualnie dodatkowo sposób zaprezentowania własnego rozwiązania i użyta argumentacja. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 21

23 2. Zaplanuj wyposażenie przygotowalni I warzyw i ziemniaków Zadanie należy wykonać w małych grupach na podstawie instrukcji przygotowanej przez nauczyciela. Z katalogów udostępnionych przez nauczyciela uczniowie wybierają sprzęt i maszyny niezbędne w przygotowalni warzyw. Następnie na schemacie częsci produkcyjnej zakładu gastronomicznego (przygotowalni) zaznaczają rozmieszczenie zaplanowanego sprzętu, dokonując analizy zgodności swojej propozycji z następującymi wymogami: zachowanie ruchu jednokierunkowego (surowców, pracowników i odpadków); - spełnienie warunków systemów obowiązujących w gastronomii GM, GH,HA; - prawidłowego połączenia funkcjonalnego z pomieszczeniami magazynem warzyw i ziemniaków, przygotowalnią czystą i kuchnią właściwą, magazynem odpadków. Liderzy grup prezentują propozycje na forum klasy. o wspólnej dyskusji zostaje wybrane najlepsze rozwiązanie lub wypracowane (na podstawie propozycji grup i dyskusji) rozwiązanie optymalne. Wybór należy uzasadnić. Główne kryteria oceny zadania umiejętność analizy obowiązujących w gastronomii procedur (dokumentacji HA), zgodność rozwiązania z poleceniem zawartym w instrukcji, estetyka (schematu), umiejętność prezentacji i użyta argumentacja. 3. Opracuj procedury postępowania z odpadami i opakowaniami w gastronomii Uczniowie przeprowadzają analizę wymagań systemów zapewniających bezpieczeństwo żywności i opracowują instrukcję postępowania z odpadkami produkcyjnymi i pokonsumpcyjnymi oraz opakowaniami w gastronomii. Opracowaną procedurę można przedstawić w formie instrukcji lub w formie graficznej schematu blokowego. Zadanie powinno być wykonywane w małych grupach z ustalonym liderem o zakończeniu zadania liderzy prezentuję efekty prac. Nauczyciel powinien zainicjować dyskusję i podsumować efekty prac. Główne kryteria oceny zadania umiejętność analizy obowiązujących w gastronomii procedur (dokumentacji HA), zgodność rozwiązania z obowiązującymi w gastronomii przepisami, estetyka (graficznego rozwiązania), umiejętność prezentacji i użyta argumentacja. 4. Opracuj procedurę odbioru mięsa (świeżego lub mrożonego) w zakładzie gastronomicznym ( Instrukcja przyjęcia towaru do zakładu gastronomicznego) Uczniowie opisują sposób postepowania ( procedurę) podczas przyjmowania do zakładu gastronomicznego mięsa świeżego lub mrożonego. Mogą skorzystać z dokumentacji HA znajdując odpowiednią instrukcję. Dodatkowo w procedurze należy wskazać osoby odpowiedzialne za prawidłowy przebieg odbioru towaru oraz określić sposób monitorowania tych czynności w zakładzie gastronomicznym i sposób postępowania w razie stwierdzenia nieprawidłowości. W przypadku opracowywania procedury odbioru mięsa (zwłaszcza) mrożonego należy podkreślić znaczenie zachowania łańcucha chłodniczego (instrukcji przyjęcia produktów w łańcuchu chłodniczym). Główne kryteria oceny zadania umiejętność analizy obowiązujących w gastronomii procedur (dokumentacji HA), zgodność rozwiązania z obowiązującymi w gastronomii przepisami, estetyka (graficznego rozwiązania), użyta argumentacja, dodatkowo można ocenić poprawność językową. 5. Dobierz sprzęt do wykonania określonych etapów procesu technologicznego na przykładzie wybranej potrawy (napoju) Uczeń otrzymuje pisemną instrukcję sporządzoną przez nauczyciela. Zadanie polega na wypisaniu i prawidłowym nazwaniu kolejnych etapów procesu technologicznego dotyczącego sporządzania określonej potrawy(ze wskazaniem odpowiednich metod/technik). Uczeń ma do dyspozycji recepturę na wskazaną potrawę. Zadanie może być wykonane w postaci tabelki, w której należy wypisać w prawidłowej kolejności etapy procesu technologicznego, nazwać zastosowane metody i techniki oraz wypisać sprzęt niezbędny do wykonania zadania. Główne kryteria oceny zadania zgodność rozwiązania z instrukcją, właściwa kolejność etapów procesów technologicznych, prawidłowe nazywanie etapów procesu technologicznego (oraz wybranych metod/technik) i zaproponowanego sprzętu, prawidłowy dobór sprzętu do wykonania zadania, posługiwanie się słownictwem zawodowym. Dodatkowo można ocenić estetykę tabelki, argumentację użytą przez ucznia (wyjaśnienie dlaczego zastosował takie rozwiązanie). Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne zęść zajęć powinno się odbywać w pracowni wyposażonej w komputery z dostępem do Internetu (jedno stanowisko na dwóch uczniów), w grupach liczących maksymalnie 15 osób. Niektóre zajęcia powinny odbywać się też w pracowni (lub w zakładzie gastronomicznym, warsztatach szkolnych) w której znajdują się urządzenia gastronomiczne, aby nauczyciel mógł zademonstrować ich obsługę. Wybór miejsca na realizację zajęć (sala dydaktyczna, pracownia, warsztaty szkolne lub zakład gastronomiczny) jest uzależniony od aktualnie realizowanych treści kształcenia i zastosowanych przez nauczyciela metod nauczania. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22

24 Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, czasopisma branżowe, filmy dydaktyczne prezentujące układ funkcjonalny zakładu gastronomicznego i jego wyposażenie, schematy rozwiązań funkcjonalnych zakładu gastronomicznego, dokumentacja HA dla gastronomii,, zestawy opakowań żywności z etykietami (lub same etykiety z opakowań), ustawy i rozporządzenia dotyczące żywności i żywienia, katalogi wyposażenia dla gastronomii, instrukcje obsługi i urządzeń gastronomicznych, receptury gastronomiczne, przykładowe instrukcje stanowiskowe, plansze np. oznakowania instalacji technicznych,. Zalecane metody dydaktyczne Jednostka modułowa M.2 J.2 Użytkowanie wyposażenia i przestrzeganie procedur w gastronomii wymaga stosowania aktywizujących metod nauczania, ze szczególnym uwzględnieniem metod problemowych np. metody przypadków, jak również mapy mentalnej oraz dyskusji dydaktycznej, które pozwalają na osiągnięcia założonych efektów kształcenia; należy stosować także analizę tekstów fachowych (praca z tekstem) zwłaszcza dokumentów obowiązujących w gastronomii. Spośród metod praktycznych - instruktaż oraz pokaz z objaśnieniem - powinny być wykorzystywane podczas zajęć prezentujących obsługę urządzeń gastronomicznych Natomiast metoda tekstu przewodniego może być przydatną do analizy zapisów GH, GM i HA. - Formy organizacyjne Dominujące formy pracy to indywidualna lub grupowa zróżnicowana. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Kryteria ocen należy opracować zgodnie z propozycją znajdującą się w pkt 12. programu. W tej jednostce modułowej szczególnie należy ocenić: wiadomości i umiejętności z zakresu jednostki modułowej zgodnie z opracowaną taksonomią celów, postawę ucznia (w tym aktywność na zajęciach, gotowość do samokształcenia),,, rozumienie (właściwą interpretację) zapisów prawnych, zapisów w dokumentacji HA, zapisów w instrukcjach stanowiskowych, zapisów w recepturach gastronomicznych, korzystanie z różnorodnych źródeł informacji i właściwaa selekcjaa tych informacji, samodzielne pogłębianie umiejętności zawodowych, zdolność do współpracy w grupie, umiejętność samodzielnego planowania wykonania zadania, umiejętność dokonania samooceny, stosowanie słownictwa i zwrotów (fachowych) zawodowych, stosowanie się do poleceń (np. w tekstach przewodnich lub wydawanych przez nauczyciela) prowadzenie zeszytu ćwiczeń, wykonanie zaplanowanych zadań, zgodnie z kryteriami opisanymi pod każdym zadaniem. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23