Jak sprawić swojemu pingwinkowi nowe jądro :-) Czyli kompilacja kernela.

Transkrypt

1 Strona 1 z 12 << Strona główna >> Kompilacja kernela Linux po polsku Kompilacja i konfiguracja Apache'a Analogie pomiędzy często stosowanymi poleceniami DOS i UNIX. Instalacja programów źródłowych Instalacja binarnych pakietów rpm Jak sprawić swojemu pingwinkowi nowe jądro :-) Czyli kompilacja kernela. Sprawa choć często przeraża jest w gruncie rzeczy dość prosta. Zacząć trzeba oczywiście od zdobycia nowej wersji jądra. Z tym myślę nie będzie problemu ponieważ często można je znaleźć na cd-romach dołączonych do czasopism komputerowych, albo pobuszować po sieci. Jeśli już mamy plik z nową wersją jądra to logujemy się do systemu jako root i kopiujemy plik zawierający źródła do katalogu /usr/src. Ponieważ życie jest okrutne to kasujemy znajdujący się tam katalog zawierający starszą wersję jądra o nazwie linux-2.x.x i plik o nazwie linux, który jest dowiązaniem symbolicznym do tego katalogu. No jak już wyrwaliśmy "starego chwasta" to rozpakowujemy żródła poleceniem " gunzip linux-2.x x.tar.gz" albo " bunzip2 linux- 2.x.x.tar.bz2".Kolejny krok to odtworzenie struktury katalogów. W tym celu należy użyć polecenia: " tar -xvf linux-2.x.x.tar." Jeśli ziemia się nie zatrzęsła, nie wypieprzył twój komputer, a sąsiad nadal śpi spokojnie, to możesz przystąpić do konfiguracji jądra. Konfigurację można przeprowadzić na trzy sposoby: tekstowo - używając polecenia " make config " ostrzegam, że może to źle wpłynąć na twoje zdrowie psychiczne; drugi sposób, bardziej przyjazny to " make manuconfig " umożliwia wygodną konfigurację z użyciem systemu tekstowego menu; trzeci to " make xconfig ", oczywiście działa tylko, gdy zostanie uruchomiony w oknie X terminala. Pamiętaj, że polecenia muszą być wydane z katalogu /usr/src/linux. Co i jak poustawiać. Code maturity level options > Tu zawarta jest tylko jedna opcja [ ] Prompt for development and/or incomplete code/drives Decuduje czy x/menu config będzie pozwalał na wybranie sterowników będących w trakcie testowania. Warto wybrać tę opcję. Processor type and features >

2 Strona 2 z 12 Ta opcja pozwala na wybranie opcji związanych z procesorem i pamięcią. Zachowana jest tu kompaktybilność w jedną stronę, czyli jądro skompilowane dla 486 będzie również działać również na Pentium i Pentium II, ale na 386 to już zabije nas śmiechem. [ ] Math emulation Emulacja koprocesora marematycznego. Dla szczęśliwych posiadaczy procesorów 486 SX i 386 brak tej opcji może spowodować zawieszenie systemu. Począwszy od 486 DX wszystkie procesory mają wbudowany koprocesor i dla nich ta opcja jest zbędna. Loadable module support > Opcje związane z modułami jądra. [ * ] Enable loadable module support Uaktywnienie tej opcji pozwala na skompilowanie części sterowników w postaci modółów, które są ładowane w razie potrzeby. Dzięki tak sprytnemu podejściu do problemu jądro zajmuje minimalną ilość pamięci. [ ] Set version information on all symbols for modules Umożliwia załadowanie modułów skompilowanych dla innej wersji jądra. Potrzebne, jeżeli masz sterownik dla jakiegoś urządzenia w postaci skompilowanego modułu. [ * ] Kernel module loader Automatycznie ładuje moduły, ale tylko wtedy gdy są potrzebne - przydatna opcja. General setup > Tu zawarte są ogólne opcje dotyczące jądra. [ * ] Networking support Włącza obsługę sieci. Jest niezbędna nawet jeśli nie korzystasz z sieci. [ * ] PCI support Zmień tą opcję jeśli niekorzystasz z magistrali PCI. ( Any ) PCI access mode Oprócz Any dostępne jest Direct - szbsza, jednak sprawia problemy na niektórych błędnych biosach, Bios - wolny ale bezpieczny. Jeśli wybierzesz Any to Linux najpierw spróbuje Direct a jeżeli mu się nie uda to skoczy na Bios. [ * ] System V IPC [ * ] BSD Process Accounting [ * ] Sysctl support

3 Strona 3 z 12 Opcje wymagane przez większość programów. Umożliwiają one komunikację między procesami i zmianę niektórych parametrów jądra w trakcie pracy. Kernel support for a.out binaries <*>Kernel support for ELF binaries Kernel support for MISC binaries ELF to format binarny plików wykonywalnych linuxa, a.out to stary standard (dziś już niewykorzystywany, MISC pozwala na uruchomienie np. programów interpretowanych np. w Javie. Kernel automatycznie ładuje odpowiedni sterownik. Parallel port support PC-style hardware ( NEW ) [ ] Support foreign hardware ( NEW ) Obsługa portu równoległego ( drukarki ). Plug and Play support > Automatyczna konfiguracja niektórych urządzeń : [ ] Plug and Play support <>Auto-probe for parallel devices ( NEW ) Włącza obsługę Plug&Play, wraz z drugą opcją - również dla urządzeń podłączonych do portu równoległego. Block devices > Ta sekcja zawiera opcje dla urządzeń blokowych - głównie pamięci masowej: Normal PC floppy disk support Sterownik standartowych napędów dyskietek <*>Enganced IDE/MFM/RLL disk/cdrom/tape/floppy support Obsługa napędów ( E ) IDE. Wyłącz jeśli masz dyski SCSI <*>Include IDE/ATA-2 DISK support Include IDE/ATAPI CDROM support <>Include IDE/ATAPI TAPE support <>Include IDE/ATAPI FLOPPY support <>Include SCSI emulation support Emulacja napędu SCSI, pozwala na sterowanie Urządzeniem IDE tak jak urządzeniem SCSI. Niezbędna w przypadku korzystania z tanich nagrywarek CDRW z interfejsem IDE. [ ] CMD640 chipset bugfix/ support [ ] CMD640 enhanced support

4 Strona 4 z 12 [ ] RZ1000 chipsety bugfix/ support Pozwala na ominięcie błędów w popularnych chipsetach IDE. Jeśli nie jesteś pewien, jakiego układu używa Twoja płyta główna, bezpieczniej jest włączyć te opcje. Opcje dla innych można uzyskać w "Other IDE chipset support". [ * ] Generic PCI IDE chipset support [ * ] Generic PCI bus-master DMA support [ * ] Use DMA by default when availabel Opcje dla zwykłych kontrolerów ( E ) IDE. Warto odpalić obsługę DMA dla zwiększenia wydajności. Loopback device support Pozwala na używanie pewnych plików jak zwykłych dysów. Przydatne jeżeli nagrywasz CD-R lub tworzysz dyskietkowe wersje Linuxa. Networking options - - -> Ustawienia pakietów TCP/IP i różnych protokołów sieciowych: [ ] Network firewalls Pozwala na skonfigurowanie firewalla opartego na filtrowaniu pakietów. Musisz też wybrać tą opcję np. jeżeli chcesz skonfigurować maskowanie adresów IP, czyli udostępniania jednego połączenia internetowego dla wielu komputerów nie mających własnego IP. W przeciwnym wypadku zbędne. [ * ] TCP/IP networking Protokół TCP/IP. Niektóre programy, np. X-Window, wymagają obsługi TCP nawet jeżeli nie używasz sieci. [ ] IP: masquerading Maskowanie pozwalające na udostępnianie jednego połączenia sieciowego innym komputerom w sieci lokalnej z jednego IP. <>The IPX protocol <>Appletalk DDP Włącza obsługę protokołów sieciowych używanych przez Novel Netware i Macintosha. SCSI support > Obsługa kontrolera SCSI

5 Strona 5 z 12 Network device support > Ta sekcja pozwala na wybranie karty sieciowej i protokołu PPP: <>Dummy net driver support Sterownik symulujący kartę sieciową. Głównie do testowania programów sieciowych. Ethernet ( 10 or 100Mbit ) > Wybór sterownika dla karty sieciowej Ethernet. Po jego zaznaczeniu pojawi się lista opcji pozwalających na wybranie typu karty sieciowej. PPP ( point-to-point ) support Protokół PPP używany przy łączeniu z internetem przy użyciu modemu i w takim przypadku należy go włączyć. PLIP ( parallel port ) support ( NEW ) SLIP ( serial line ) support Umożliwia bezpośrednie połączenie dwóch komputerów odpowiednio kablem równoległym lub szeregowym. Charakter devices > Zawiera ustawienia dla urządzeń znakowych - konsoli i drukarek [ * ] Virtual terminal Pozwala na uruchomienie wielu wirtualnych terminali, przełączanych klawiszami. UWAGA! - wyłączenie tej opcji oznacza, że nie można będzie pracować z użyciem monitora i klawiatury, a jedynie poprzez sieć lub port szeregowy. Standard / generic ( dumb ) serial support Obsługa portu szeregowego ( COM1-4 pod DOSem ). Jeżeli nie chcesz podłączyć terminala do portu szeregowego, możesz włączyć ten sterownik jako moduł. Parallel printer support [ * ] Support IEEE1284 status readback Umożliwia korzystanie z drukarki podłączonej do portu równoległego. Druga opcja pozwala na dwukierunkową komunikację [ ] Mouse Support ( not serial mice ) Sterownik kilku typów myszy nie podłączonych do portu szeregowego. Video for Linux >

6 Strona 6 z 12 Sterowniki używane głównie do obsługi tunerów radiowych. Sam nie wiem dlaczego Video. Joystick support > Wiadomo o co chodzi. Filesystems > Opcje dotyczące obsługi różnych systemów plików. <*>Second extendend fs support Czyli EXT2 - linuxowy system plików. Nie kompiluj go przypadkiem jako modułu. ISO 9660 CDROM filesystem support [ * ] Microshit Joliet CDROM extensions System plików używany do zapisywania CD-ROMów, wraz z rozszerzeniami Microshitu, pozwalającymi na zapisywanie długich nazw plików w standardzie Windows. [ * ] /proc filesystem support [ * ] /dev/pts filesystem for Unix98 PTYs Dwa systemy plików będących w rzaczywistości reprezentacją różnych urządzeń komputera: /dev/pts jest niezbędny do pracy Unix98 PTY, a /proc służy do dwukierunkowej komunikacji między programami a kernelem. DOS FAT fs support MSDOS fs support UMSDOS: Unix - like filesystem on top of standard MSDOS filesystem VFAT ( Windows 95 ) fs support Obsługa partycji dosowych na wiele sposobów: " DOS FAT fs" to sterownik niskopoziomowy, z którego korzystają: "MSDOS fs" i " VFAT " - ten ostatni daje oczywiście dostęp do długich nazw plików Windows. Z koleji z " MSDOS fs " korzysta bardzo ciekawy sterownik " UMSDOS " - pozwala on na zapisywanie Linuxa w jednym pliku na partycji dosowej - dzięki temu można zapoznać się z Linuxwm bez podziału dysku na partycję. Network File Systems > <>Coda filesystem support ( advanced network fs ) NFS filesystem support SMB filesystem support ( to mount WfW shares etc. ) <>NCP filesystem support ( to mount NetWare volumes ) Różne rodzaje sieciowych systemów plików. NFS to standardowy sieciowy system plików w świecie uniksów. Coda to nowa wersja NFS. SMB jest używany do współdzielenia dysków w sieciach Windows. NCP pozwala na montowanie dysków Novell Netware. Native Language Support >

7 Strona 7 z 12 Moduły pozwalające na używanie w nazwach plików liter spoza zestawu znaków ASCII ( nie dotyczy to partycji linuxowych, gdzie obsługa różnych języków jest możliwa bez dodatkowych modułów ). W praktyce niepotrzebne. Przydatne w przypadku montowania partycji Windows, aby był obsługiwany język polski należy wybrać " Codepage 852 ". Console drivers > Ta sekcja pozwala na ustawienie kilku ciekawych opcji związanych z konsolą tekstową: [ * ] VGA text console Obsługa standardowych kart graficznych ( nie tylko VGA - również EGA czy Hercules ) w trybie znakowym. Potrzebne zawsze. [ ] Support for frame buffer devices ( EXPERIMENTAL ) ( NEW ) Frame buffer jest warstwą pośrednią pomiędzy sprzętem a programami. Jeśli korzystasz z frame buffera, Twój sprzęt nigdy nie pracuje w trybie tekstowym - jest on emulowany właśnie przez tą abstrakcyjną warstę. Jeśli karta jest obsługiwana w trybie akcelerowanym przyspiesz pracę w przeciwnym wypadku spowalnia. Sound > Włączenie sterownika karty dźwiękowej i ustawienie jej parametrów: Sound card support Po zaznaczeniu tej opcji będziesz mógł wybrać odpowiedni sterownik dla swojej karty dźwiękowej - najlepiej jako moduł. Po konfiguracji i zapisaniu zmian wydaj kolejno polecenia ( oczywiście poczekaj aż każde z nich się wykona ): make dep make clean make bzimage make modules make modules_install Jeśli wszystko poszło O.K. to: Skopiuj plik /usr/src/linux/arch/i386/boot/bzimage do /boot/vmlinuz-2.x.x ("x"- to oczywiście numery jądra jakie kompilowałeś ) Utwórz lub zmień link symboliczny /boot/vmlinuz tak aby wskazywał on na skompilowane jądro np. poleceniem ln -s /boot/vmlinuz-2.x.x /boot/vmlinuz Skopiuj plik /usr/src/linux/system.map do /boot/system.map-2.x.x Utwórz link symboliczny /boot/system.map np. poleceniem ln -s /boot/system.map- 2.x.x /boot/system.map

8 Strona 8 z 12 Otwórz dowolnym edytorem plik /etc/lilo.conf i znajdź w nim blok zawierający wiersz "lebel=linux". Nad nim powinna się znajdować linia " image=... " zmień ją tak, by wskazywała plik /boot/vmlinuz Zakończ pracę z edytorem i w lini poleceń wpisz "lilo", aby aktywować nową konfigurację. Jeśli nic się nie kopneło to po ponownym starcie komputera linux powinien załadować nowe jądro. Jak zmusić Linuxa by mówił po ludzku. Polskie znaki na konsoli. Do kodowania polskich znaków używany jest standard ISO Zaczynamy od skopiowania pliku iso02grf.psf.gz. Następnie do pliku /etc/sysconfig/i18n dopisujemy: SYSFONT=iso2grf a do pliku /etc/sysconfig/keyboard: KEYTABLE=pl KBCHARSET=iso Po ponownym uruchomieniu systemu polskie znaki będą widoczne na konsoli i mogą być wprowadzane z klawiszem [ Alt ]. XWindow Tak samo jak na konsoli równie łatwo można korzystać z polskich krzaczków pod systemem Xwindow. Na początek powinniśmy zainstalować polskie czcionki ISO w naszym systemie. Pakiety z czcionkami noszą nazwy (RedHat) XFree86-ISO XXX, XFree86-ISO dpi-fonts-XXX, XFree86-ISO dpi-fonts-XXX, XFree86-ISO Type1-fonts- XXX, gdzie XXX to oczywiście numer pakietu no i na końcu.noarch.rpm. W nowszych dystrybucjach (RH 6.x) czcionkami w XWindow zarządza X Font Server. Aby polskie czcionki były widoczne dla środowiska musimy dopisać ich ścieżki dostępu do pliku konfiguracyjnego XFontServera /etc/x11/fs/config. Robimy to w sekcji configure, przy czym nie nasze ścieżki powinniśmy tylko dopisać, nie usuwaj ścieżek dostępu do standardowych czcionek!. Po każdej ścieżce powinnien być postawiony przecinek, natomiast nie można go postawić w ostatniej linii. /usr/share/fonts/iso8859-2/misc, /usr/share/fonts/iso8859-2/100dpi, /usr/share/fonts/iso8859-2/75dpi, /usr/share/fonts/iso8859-2/type1 Zapisz plik i zrestartuj XFontServer poleceniem /etc/rc.d/init.d/xfs restart Musisz także zrestartować XWindow. Jeśli w Twoim systemie nie pracuje XFontServer możesz dopisać ścieżki do czcionek w pliku konfiguracyjnym XWindow /etc/x11/xf86config. Robimy to w sekcji Files, Uważaj, żeby nie zmazać: unix/:-1 FontPath "/usr/share/fonts/iso8859-2/misc" FontPath "/usr/share/fonts/iso8859-2/75dpi" FontPath "/usr/share/fonts/iso8859-2/100dpi" FontPath "/usr/share/fonts/iso8859-2/type1" Teraz zrestartuj XWindow i czcionki powinny być w systemie zauważalne.

9 Strona 9 z 12 Analogie pomiędzy często stosowanymi poleceniami DOS i UNIX. DOS UNIX Opis attrib chmod chown chgrp Zmiana zezwoleń lub właściciela pliku backup/restore tar Tworzenie kopii zapasowych lub archiwów danych. cd/chdir cd Zmiana katalogu. comp diff, cmp Porównywanie plików lub katalogów. copy cp Kopiowanie plików. date/time date Ustawienie systemowej daty i czasu dir ls Wyświetlanie zawartości katalogu. erase/del rm Usuwanie plików exit exit Wyjście z aktualnej powłoki. fdisk fdisk Definiowanie partycji dyskowych. format mke2fs format Formatowanie systemy plików lub dysku. find grep Wyszukiwanie tekstu wewnątrz plików. md/mkdir md Tworzenie katalogów. mode/ctty more stty more, less, pg Ustawianie trybów na konsoli, porcie szeregowym lub porcie drukarki. Wyświetlanie danych ekran po ekranie. print lpr Drukowanie plików. rename mv Przesuwanie lub zmiana nazw plików. sort sort Sortowanie zawartości plików. type cat Wyświetla zawartość plików na ekranie. xcopy cd -r Kopiowanie całej struktury podkatalogów. rmdir rmdir, rm -r Kasowanie katalogów. chkdsk df, du Informacje o wykorzystaniu dysku. Jeśli masz jakieś wątpliwości jak użyć jakiegoś polecenia użyj polecenia man. Wpisując man z parametrm -k spowodujesz przeszukanie wszystkich definicji poleceń pod kątem obecności w nich wybranego przez Ciebie słowa kluczowego. np. man -k password Użycie man wraz z nazwą polecenia wyświetli wszystko co powinieneś o nim wiedzieć.

10 Strona 10 z 12 Kompilacja i konfiguracja Apache'a. Samodzielna kompilacja Apache'a wbrew pozorom nie jest tak trudna jak to mogłoby się wydawać. Ogranicza się ona do trzech prostych czynności: 1. Należy rozpakować pakiet z kodem źródłowym - wystarczy skopiować plik z kodem źródłowym do dogodnego katalogu ( może być np. /usr/src ) i wykonać polecenie tar -xzvf apache_1.3.6.tar.gz 2. Następnie określamy parametry kompilacji. Polega to na uruchomieniu specjalnego skryptu poleceniem./configure. Skrypt ten określa automatycznie wszystkie parametry potrzebne do poprawnej kompilacji, tzn. typ systemu operacyjnego, kompilator, położenie potrzebnych plików binarnych, itd. Ekran wypełni się wieloma informacjami i komunikatami. Skrypt wygeneruje plik Makefile, który będzie używany w kolejnym etapie kompilacji. Jeżeli masz zamiar sam zdecydować które moduły mają być kompilowane, albo chces dodać własne, zapoznaj się z plikien README.configure. Zmiany polegają na wywołaniu skryptu configure z dodatkowymi opcjami. Zmiana domyślnych ścieżek katalogów instalacyjnych i zawierających pliki konfiguracyjne odbywa się przez edycję pliku config.layout. 3. I pozostaje tylko już uruchomienie kompilacji. Należy wykonać polecenie make, a po zakończeniu kompilacji polecenie make install. W przypadku kompilacji przy użyciu ustawień domyślnych katalogiem zawierającym plik konfiguracyjny będzie /usr/local/apache/conf. Konfiguracja Apache'a polega na edycji trzech plików tekstowych ( wyjątek stanowi Mandrake Linux, gdzie jednego ), które zawierają zestawy poleceń określających podstawowe parametry serwera. W dystrybucjach Red Hat oraz Mandrake Linux pliki konfiguracyjne Apache'a znajdują się w katalogu /etc/httpd/conf i noszą nazwy: srm.conf, access.conf oraz httpd.conf dla Mandrake Linux tylko ten ostatni. Pliki te mają komentarze dotyczące poszczególnych opcji i większość z nich nie musi być zmieniana. Oczywiście po dokonaniu zmian w tych plikach należy zrestartować serwer Apache. Skrypt znajduje się w /etc/rc.d/init.d/httpd, a więc przejdź do katalogu: cd /etc/rc.d/init.d./httpd restart Aby sprawdzić czy serwer pracuje:./httpd status Plik httpd.conf Najważniejszy plik konfiguracyjny,który kontroluje główne parametry serwera. Ważniejsze definicje: ServerName localhost Pod tą nazwą serwer www będzie widoczny w systemach, które nie mają poprawnego wpisu w rekordach DNS. Najlepij wpisać tu nazwę taką jaka została nadana systemowi w czasie instalacji. Bez tego parametru serwer powinien być dostępny pod adresem ServerRoot /etc/httpd Jeden z najważniejszych porametrów określających nazwę katalogu, w którym będą przechowywane pliki konfiguracyjne serwera. Nie trzeba zmieniać ustawień domyślnych jeżeli serwer był instalowany z pakietu.rpm lub.deb. User nobody, Group nobody Użytkownik i grupa, które będą identyfikować kolejne procesy uruchamiane przez Apache'a. Domyślne ustawienia są wystarczające. Jeśli serwer jest uruchamiany przez roota, to po zakończeniu procesu inicjalizacji przełączy się na identyfikator i uprawnienia zdefiniowanego tu użytkownika i grupy. ServerAdmin root@localhost Adres , pod który mają być przesyłane listy z problemami w działaniu serwera. Adres ten jest pokazywany użytkownikom w oknie przeglądarki WWW, np. w przypadku pojawienia się błędów w pracy serwera (błędy klasy 500). ErrorLog logs/error_log Katalog przechowujący plik zdarzeń z zapisami błędów. Jest podkatalogiem katalogu wskazanego przez parametr ServerRoot. TransferLog logs/access_log Katalog przechowujący plik zdarzeń z informacją, których plików rządały przeglądarki WWW. Jest to podkatalog katalogu ServerRoot. PidFile logs/httpd.pid Katalog i nazwa pliku, w którym jest zapisywany numer identyfikatora

11 Strona 11 z 12 procesu ( pid ) serwera. Znając ten numer, można natychmiast przerwać pracę ( " zabić " ) serwera poleceniem kill -9 numer_pid3. Port 80 Numer portu TCP, na którym nasłuchuje serwer WWW ( do usług WWW standardem jest 80 ). Dla portów o numerze niższym niź 1024 serwer musi być uruchamiany przez użytkownika root. Większość użytkowników nigdy nie będzie musiała zmieniać tego numeru. Plik srm.conf Plik ten definiuje katalog główny dokumentów HTML i skryptów CGI. W dystrybucji Mandrake Linux nie istnieje plik srm.conf, a wszystkie parametry ustawiane są w httpd.conf. Document Root/home/httpd/html. Określa umiejscowienie głównego katalogu dokumentów HTML udostępnianych przez serwer. UserDir public_htmlten parametr określa nazwę katalogu, w którym będą znajdować się dokumenty HTML udostępniane przez użytkowników. Jeśli pozostawisz tę opcję domyślną, wówczas każdy użytkownik może utworzyć w swoim katalogu domowym ( np. /home/nazwa) podkatalog public_html i umieścić tu swoje dokumenty HTML. Będą one dostępne pod adresem hosta/ ~ nazwa/. DirectoryIndex index.html. Opcja określa nazwę pliku pobieranego domyślnie przez serwer z katalogu. AddType text/x-server-parsed-html.shtml. Jeśli serwer ma obsługiwać rozszerzenia HTML przetwarzane po stronie serwera ( SSI - Server Side Includes ), trzeba określić sposób rozpoanawania tego typu plików - najlepiej przez rozszerzenie nazwy pliku ( nowy typ MIME ). Tutaj jest to >shtml. Jeśli polecenia SSI mają być rozpoznawane we wszystkich dokumentach, można dodać sekwencję.htm.html. AddType application/x-httpd-cgi.cgi. Ta definicja powoduje, że pliki o rozszerzeniu.cgi będą traktowane jako pliki wykonywalne. Oczywiście możesz wybrać inne rozszerzenie. Pliki access.conf i mime.types Plik access.conf pozwala na kontrolowanie dostępu do dokumentów udostępnianych przez serwer WWW ( w przypadku Mandrake Linux wszystkie opcje z access.conf znajdują się w pliku httpd.conf ). Najważniejsza jest dyrektywa Options - domyślne ustawienia są wystarczające. Options, Indexes, Includes, FollowSymLinks Tylko gdy będziesz uruchamiał programy CGI, trzeba dodać opcję ExecCGI. Opcja Indexes umożliwia wyświetlanie indeksu katalogu w przypadku braku domyślnego pliku index.html, opcja Includes umożliwia włączanie plików z poleceniami do wnętrza kodu HTML ( rozszerzenia SSI ), natomiast FollowSymLinks pozwala na stosowanie dowiązań symbolicznych ( jest to tradycyjny w systemach uniksowych mechanizm przekierowania do innego katalogu - nawet znajdującego się na innym dysku ). Każdy z użytkowników może również kontrolować kozystanie z udostępnianych przez siebie dokumentów HTML. Wystarczy w katalogu ~/public_html utworzyć dowolnym edytorem tekstowym plik o nazwie.htaccess, zawierający np: Auth Type Basic AuthName strona_www AuthUserFile /home/pawell/.htpasswd require jan gdzie "jan" to nazwa użytkownika, którą będzie trzeba podać ( wraz z hasłem ), aby uzyskać dostęp do stron, strona_www to nazwa chronionej strony - pojawi się w okienku zapraszającym do zalogowania. Po wykonaniu polecenia htpasswd -c /home/pawell/.htpasswd jan zostaniesz poproszony o podanie hasła, które będzie umożliwiało dostęp do chronionych stron. Ostatnim plikiem konfiguracyjnym Apache'a jest mime.types, definiujący powiązania między rozszerzeniami plików udostępnianych przez serwer a typem MIME pliku. Kiedy przeglądarka zażąda pliku, serwer wysyła do niej informację o typie MIME pliku, tak że przeglądarka wie, jak

12 Strona 12 z 12 obsłużyć ten plik - dotyczy to w szczególności dokumentów multimedialnych, takich jak filmu.avi czy.mpeg. Domyślna lista jest wystarczająca, a nowe definicje typów dodaje się poleceniem AddType. << Strona główna >>