Zielona Księga : Reforma wspólnej polityki rybołówstwa

Transkrypt

1 P7_TA-PROV(2010)0039 Zielona Księga : Reforma wspólnej polityki rybołówstwa Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 lutego 2010 r. w sprawie zielonej księgi Reforma wspólnej polityki rybołówstwa (2009/2106 (INI)) Parlament Europejski, uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównowaŝonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa 1, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 stycznia 2002 r. w sprawie zielonej księgi Komisji dotyczącej przyszłości wspólnej polityki rybołówstwa 2, uwzględniając Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., uwzględniając porozumienie Narodów Zjednoczonych w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących oraz do zarządzania nimi (porozumienie nowojorskie z dnia 4 sierpnia 1995 r.), uwzględniając Kodeks odpowiedzialnego rybołówstwa FAO, przyjęty w dniu 31 października 1995 r., uwzględniając Kodeks dobrej praktyki dla łowisk wędkarskich Europejskiej Komisji Doradczej ds. Rybactwa Śródlądowego (EIFAC), przyjęty w maju 2008 r., uwzględniając oświadczenie wydane na światowym szczycie na temat trwałego rozwoju, który odbył się w Johannesburgu w dniach 26 sierpnia 4 września 2002 r., uwzględniając odnowioną strategię zrównowaŝonego rozwoju UE w formie przyjętej przez Radę Europejską w dniach czerwca 2006 r., uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r.ustanawiającą ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) 3, uwzględniając komunikat Komisji w sprawie roli WPRyb we wprowadzaniu podejścia ekosystemowego do gospodarki morskiej (COM(2008)0187) oraz swoją rezolucję z dnia 13 stycznia 2009 r. dotyczącą roli WPRyb we wprowadzaniu podejścia ekosystemowego do gospodarki morskiej 4, Dz.U. L 358 z , s. 59. Dz.U. L 271 E z , s. 67. Dz.U. L 164 z , s. 19. Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0009.

2 uwzględniając komunikat Komisji w sprawie stosowanych w rybactwie metod zarządzania opartego na prawach połowowych (COM(2007)0073) oraz swoją rezolucję z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie metod zarządzania opartego na prawach połowowych stosowanych w rybactwie (A6-0060/2008), uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany Wprowadzenie zrównowaŝenia w rybołówstwie UE przy pomocy podejścia opartego na maksymalnie podtrzymywalnym odłowie (COM(2006)0360) oraz swoją rezolucję z dnia 6 września 2007 r. w sprawie wprowadzenia zrównowaŝenia w rybołówstwie UE przy pomocy podejścia opartego na maksymalnie podtrzymywanym odłowie 1, uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany Strategia na rzecz ograniczenia niepoŝądanych przyłowów i eliminacji odrzutów w rybołówstwie europejskim (COM(2007)0136) oraz swoją rezolucję z dnia 31 stycznia 2008 r. w sprawie tej strategii 2, uwzględniając swoje rezolucje z dnia 24 kwietnia 2009 r. w sprawie zarządzania WPRyb: Parlament Europejski, regionalne komitety doradcze i inne podmioty 3 oraz z dnia 6 września 2006 r. w sprawie planu działania w sprawie uproszczenia i udoskonalenia wspólnej polityki rybołówstwa 4, uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 września 2008 r. zatytułowany Europejska strategia na rzecz badań morskich: wykorzystanie spójnych ram Europejskiej Przestrzeni Badawczej jako wsparcia dla zrównowaŝonego wykorzystania mórz i oceanów (COM(2008)0534) oraz swoją rezolucję z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie badań stosowanych w dziedzinie wspólnej polityki rybackiej 5, uwzględniając swoje rezolucje z dnia 6 lipca 2005 r. w sprawie projektu rozporządzenia Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Rybołówstwa 6, z dnia 15 czerwca 2006 r. w sprawie rybołówstwa przybrzeŝnego i problemów wspólnot rybaków zajmujących się połowami przybrzeŝnymi 7, z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie sieci współpracy kobiet: rybołówstwo, rolnictwo i zróŝnicowanie 8 oraz z dnia 28 września 2006 r. w sprawie poprawy sytuacji ekonomicznej w sektorze rybołówstwa 9, uwzględniając sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 7/2007 w sprawie systemów kontroli, inspekcji i sankcji dotyczących zasad ochrony wspólnotowych zasobów rybnych, rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania 10, rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upowaŝnień do Dz.U. L 187 E z , s Dz.U. L 68 E z , s. 26. Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0317. Dz.U. C 305 E z , s Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0065. Dz.U. C 157 E z , s Dz.U. C 300 E z , s Dz.U. C 286 E z , s Dz.U. C 306 E z , s Dz.U. L 286 z , s. 1.

3 prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty 1, rozporządzenie Rady (WE) 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, a takŝe rezolucje Parlamentu z dnia 23 lutego 2005 r. 2, 15 lutego 2007 r. 3, 5 czerwca 2008 r. 4, 10 kwietnia 2008 r. 5 i 22 kwietnia 2009 r. 6, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 grudnia 2007 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury 7, uwzględniając komunikat Komisji rozpoczynający debatę nad stanowiskiem Wspólnoty w sprawie programu oznakowania ekologicznego dla produktów rybołówstwa (COM(2005)0275) i swoją rezolucję z dnia 7 września 2006 r. na ten sam temat 8, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i swoją rezolucję z dnia 7 maja 2009 r. w sprawie nowej roli i obowiązków Parlamentu przy wdraŝaniu traktatu lizbońskiego 9, uwzględniając swoje rezolucje z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie przyszłej unijnej polityki morskiej: europejska wizja oceanów i mórz 10 oraz z dnia 2 września 2008 r. w sprawie rybołówstwa i akwakultury w kontekście zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeŝną w Europie 11, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 lutego 2009 r. pt. 2050: przyszłość zaczyna się dziś zalecenia dla przyszłej zintegrowanej polityki ochrony klimatu UE 12, uwzględniając rezolucję z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie strategii UE na kopenhaską konferencję w sprawie zmian klimatu 13, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 grudnia 2008 r. w sprawie opracowania europejskiego planu zarządzania populacją kormoranów w celu ograniczenia coraz większych szkód wyrządzanych przez kormorany w zasobach rybnych, rybołówstwie i akwakulturze 14, uwzględniając komunikaty Komisji w sprawie zintegrowanej polityki morskiej, zwłaszcza komunikaty zatytułowane: Wytyczne dotyczące zintegrowanego podejścia do polityki morskiej: W kierunku najlepszych praktyk w zakresie zintegrowanej gospodarki morskiej Dz.U. L 286 z , s. 33. Dz.U. C 304 E z , s Dz.U. C 287 E z , s Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0245. Dz.U. C 247 E z , s. 87. Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0255. Dz.U. L 305 E z , s Dz.U. L 305 E z , s Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0373. Dz.U. C 175 E z , s. (P6_TA(2007)0343). Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0382. Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0042. Teksty przyjęte, P7_TA (2009) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0583.

4 i konsultacji z zainteresowanymi stronami (COM(2008)0395), Mapa drogowa na rzecz planowania przestrzennego obszarów morskich: Opracowanie wspólnych zasad w UE (COM(2008)0791) i Rozwój międzynarodowego wymiaru zintegrowanej polityki morskiej Unii Europejskiej (COM(2009)0536), a takŝe ostatnie sprawozdanie z postępu prac w dziedzinie zintegrowanej polityki morskiej UE (COM(2009)0540), uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany Budowa zrównowaŝonej przyszłości dla akwakultury Nowy impuls dla strategii zrównowaŝonego rozwoju europejskiej akwakultury (COM(2009)0162), uwzględniając zieloną księgę Komisji zatytułowaną Reforma wspólnej polityki rybołówstwa (COM(2009)0163), uwzględniając art. 48 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A7-0014/2010), A. mając na uwadze podstawową konieczność, jaką jest zachowanie zasobów rybnych, jeŝeli sektor rybołówstwa ma być w stanie zaopatrywać ludność w produkty rybołówstwa oraz zapewniać prawidłowy bilans Ŝywnościowy zarówno w poszczególnych państwach członkowskich, jak i w całej Unii Europejskiej, a takŝe jego istotny wkład w dobrobyt społeczno-gospodarczy społeczności zamieszkujących wybrzeŝa, rozwój lokalny, zatrudnienie, utrzymywanie lub tworzenie działalności gospodarczej na wszystkich poziomach sektora rybnego, zaopatrzenie w świeŝe ryby oraz utrzymywanie lokalnych tradycji kulturowych, B. mając na uwadze, Ŝe Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r. powinna być stosowana konsekwentnie jako podstawa funkcjonowania wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), zwłaszcza jeśli chodzi o jej przepisy dotyczące międzynarodowego zarządzania sektorem rybołówstwa, C. reforma WPRyb musi uwzględniać politykę ochrony środowiska UE, określoną w traktatach, a takŝe w Deklaracji z Bali z grudnia 2007 r., D. mając na uwadze, Ŝe Unia Europejska (UE) jest podmiotem prawa międzynarodowego, którego celem zgodnie z przepisami jej traktatów i zasad funkcjonowania jest zagwarantowanie gospodarczego, społecznego i politycznego powiązania poszczególnych dziedzin swojej polityki, w tym WPRyb, E. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2371/2002 podstawowym celem WPRyb jest zapewnienie trwałego rozwoju oraz gospodarczej i społecznej Ŝywotności sektora rybackiego, a takŝe dobrego stanu biologicznego Ŝywych zasobów morskich, co stanowi konieczny warunek dla prowadzenia działalności dziś oraz w przyszłości, F. mając na uwadze, Ŝe WPRyb nie zdołała osiągnąć swego podstawowego celu i pokazała, Ŝe odgórna, scentralizowana polityka nie przynosi rezultatów, G. mając na uwadze zróŝnicowanie mórz w Europie oraz szczególny charakter floty i połowów prowadzonych na tych morzach. H. mając na uwadze, Ŝe w swojej rezolucji z dnia 3 listopada 1976 r., a zwłaszcza

5 w załączniku VII do niej, Rada przewidziała podjęcie działań w celu zaspokojenia konkretnych potrzeb regionów, których mieszkańcy są szczególnie zaleŝni od rybołówstwa i powiązanej z nim działalności, I. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 WPRyb obejmuje ochronę Ŝywych zasobów wodnych i zasobów akwakultury, gospodarowanie nimi i ich eksploatację, a takŝe przetwarzanie produktów rybołówstwa i akwakultury i obrót nimi, jeŝeli tego rodzaju działalność jest prowadzona na terytorium państw członkowskich lub na wodach Wspólnoty lub przez statki rybackie Wspólnoty lub bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery przez obywateli państw członkowskich, J. mając na uwadze, Ŝe 88% zasobów wspólnotowych poławia się przekraczając maksymalny podtrzymywalny połów, a 30% tych zasobów znajduje się poza bezpieczną granicą biologiczną, co ma powaŝne konsekwencje dla Ŝywotności sektora, K. mając na uwadze, Ŝe wdraŝanie WPRyb ma bezpośrednie związki z równie szerokimi dziedzinami jak ochrona środowiska, zmiany klimatu, bezpieczeństwo, zdrowie publiczne, ochrona konsumentów, rozwój regionalny, handel wewnętrzny i międzynarodowy, stosunki z krajami trzecimi i współpraca na rzecz rozwoju, w związku z czym konieczne jest zagwarantowanie właściwej i starannej harmonizacji wszystkich tych dziedzin przy pełnym poszanowaniu zasady pomocniczości, L. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE państwa członkowskie powinny podjąć niezbędne kroki, aby najpóźniej do 2020 r. osiągnąć lub utrzymać dobry stan środowiska na wodach morskich Unii Europejskiej, co będzie wymagało uregulowania działalności połowowej prowadzonej w ramach WPRyb, M. mając na uwadze wyraźne nierówności pomiędzy poziomem dochodów osób Ŝyjących z rybołówstwa a poziomem dochodów innych grup ludności; mając na uwadze potrzebę zagwarantowania tym pierwszym godnego poziomu Ŝycia w szczególności poprzez podniesienie indywidualnych dochodów, N. F. mając na uwadze, Ŝe obecna sytuacja geopolityczna, gospodarcza i społeczna oraz definicja strategicznego planu działań na rzecz ochrony i trwałego rozwoju mórz i oceanów w Europie i na świecie (zintegrowana polityka morska) uzasadnia nasze zaangaŝowanie na rzecz ekologicznej i zrównowaŝonej pod względem społeczno-gospodarczym WPRyb, w odniesieniu do której na mocy traktatu lizbońskiego następuje poszerzenie uprawnień decyzyjnych Parlamentu, O. mając na uwadze, Ŝe rybołówstwo jest jedną z najwaŝniejszych dziedzin, w których wykorzystuje się morze i jego zasoby, tak więc powinno być uwaŝane za istotny element zarządzania zintegrowaną polityką morską, P. mając na uwadze, Ŝe Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC), w skład którego wchodzą badacze z całego świata, ocenił wpływ zmian klimatu i doszedł do wniosku, Ŝe wielu ekosystemom moŝe zagraŝać niespotykany dotąd układ czynników i zaburzeń związanych ze zmianami klimatu, Q. mając na uwadze, Ŝe prawo pierwotne UE, a od niedawna równieŝ TFUE uznają utrudnione warunki występujące w najbardziej oddalonych regionach, które to warunki

6 ze względu na swój stały i wszechobecny charakter oraz łączne występowanie odróŝniają te regiony od pozostałych regionów Unii dotkniętych niekorzystną sytuacją geograficzną lub problemami demograficznymi, R. mając na uwadze, Ŝe jeśli WPRyb ma być skuteczna, to naleŝy zmienić jej strukturę, by umoŝliwić wielodyscyplinarny udział wszystkich grup pośrednio lub bezpośrednio związanych z sektorem, zwłaszcza rybaków zawodowych i rekreacyjnych, wytwórców produktów z dziedziny akwakultury, przetwórców, detalistów, armatorów, przedstawicieli tych grup, społeczeństwa obywatelskiego (w tym organizacji pozarządowych działających na rzecz ochrony środowiska i rozwoju) środowisk naukowych i instytucji, S. mając na uwadze, Ŝe ta nowa reforma WPRyb powinna juŝ przybliŝać politykę rybołówstwa do zasad jednolitego rynku, T. mając na uwadze, Ŝe pomimo pewnych postępów poczynionych w wyniku przeglądu WPRyb z 2002 r. utrzymują się powaŝne problemy wynikające z nadmiernie rozbudowanej floty i z niedostatku zasobów rybnych, w ostatnich latach nawet się nasiliły, a ich skala róŝni się w poszczególnych regionach, co niekorzystnie wpłynęło na gatunki niebędące celem połowów i środowisko morskie w ogóle i spowodowało zły stan ekosystemów, U. mając na uwadze, Ŝe nie naleŝy postrzegać nadmiernie rozbudowanej floty i niedostatku zasobów rybnych jako endemicznych czy powszechnych problemów, biorąc pod uwagę ogromne zróŝnicowanie flot i łowisk, a takŝe mając na uwadze, Ŝe rozwiązania tych problemów naleŝy opracowywać i wdraŝać tak, aby uwzględniać znaczne róŝnice regionalne w całej UE, V. mając na uwadze, Ŝe nasze morza mogą być siedliskiem większej ilości ryb niŝ obecnie i mając na uwadze, Ŝe gdyby umoŝliwiono odnowę zasobów, moŝna by ustalić limity pozwalające na połowy znacznie większych ilości ryb przy jednoczesnym zachowaniu zrównowaŝonego rozwoju, W. mając na uwadze, Ŝe odsetek odrzutów jest niedopuszczalnie wysoki i według rybaków w ekstremalnych przypadkach sięga 80% połowów, X. mając na uwadze, Ŝe polityka ochrony i gospodarowania zasobami była jedną z największych poraŝek WPRyb, Ŝe jej nie zmieniano ani nie aktualizowano od jej powstania oraz Ŝe w związku z tym konieczne jest skupienie się na zaplanowaniu nowego modelu ochrony i gospodarowania zasobami, Y. mając na uwadze, Ŝe Unia Europejska, na mocy zobowiązań podjętych na forach międzynarodowych, wyznaczyła jako cele swej polityki rybołówstwa zarządzanie oparte na maksymalnie zrównowaŝonym odłowie (MSY), zasadzie ostroŝności i podejściu ekosystemowym, Z. mając na uwadze, Ŝe utrzymanie nowoczesnych, konkurencyjnych, przyjaznych dla środowiska i bezpiecznych flot połowowych moŝna pogodzić z ograniczeniem zdolności połowowej, ograniczeniem przeprowadzonym juŝ przez niektóre państwa członkowskie w oparciu o wiarygodne badania naukowe w celu lepszego dostosowania floty do dostępności zasobów; mając równieŝ na uwadze, Ŝe zainteresowane strony zawsze opowiadały się za środkami, które nie doprowadzą do zastoju sektora, lecz będą stopniowo wywierać na niego pozytywny wpływ, takimi jak zwiększenie biomasy ryb, zredukowanie

7 liczby dni połowowych, ustanowienie stref biologicznej ochrony, zmodernizowanie rybołówstwa łodziowego, AA. mając na uwadze, Ŝe rybołówstwo jest jedną z najbardziej dotkniętych gałęzi gospodarki w wyniku uszczuplenia zasobów rybnych spowodowanego złym stanem ekosystemów morskich; mając równieŝ na uwadze, Ŝe przyszły zrównowaŝony rozwój rybołówstwa zaleŝeć będzie od umiejętności odwrócenia tej tendencji poprzez przywrócenie dobrego stanu i równowagi ekosystemu morskiego; mając na uwadze, Ŝe sam sektor musi zatem być obecny w wysiłkach zmierzających do przywrócenia równowagi, która pozwoli na zrównowaŝony rozwój w przyszłości i zagwarantuje większą Ŝywotność sektora w perspektywie średnio- i długoterminowej, AB. mając na uwadze, Ŝe rybołówstwo jest źródłem utrzymania wielu społeczności przybrzeŝnych, które zajmują się tą działalnością od pokoleń, przyczyniając się ponadto w ten sposób do tworzenia dziedzictwa kulturowego UE, a takŝe mając na uwadze, Ŝe politykę rybołówstwa naleŝy prowadzić w taki sposób, by chronić źródło utrzymania we wszystkich tradycyjnych regionach rybackich Europy, przestrzegając praw historycznych, AC. mając na uwadze, Ŝe prawa historyczne były poprzednio chronione przez zasadę względnej stabilności i niezaleŝnie od kształtu przyszłych systemów zarządzania korzyści dla społeczności przybrzeŝnych płynące ze względnej stabilności muszą pozostać w obrębie tych społeczności, AD. mając na uwadze, Ŝe flota połowowa działająca na małą skalę i obszary wysoce uzaleŝnione od rybołówstwa wymagają odrębnego traktowania i większego wsparcia społeczno-gospodarczego w ramach nowej wspólnej polityki rybołówstwa, AE. mając na uwadze, Ŝe kobiety, pomimo niskiego poziomu uczestnictwa w podsektorze połowowym, stanowią istotną grupę ze względu na podstawową rolę, którą odgrywają w dziedzinach bezpośrednio związanych z WPRyb, takich jak akwakultura, przetwarzanie, wprowadzanie na rynek, badania naukowe, zarządzanie, szkolenia oraz bezpieczeństwo na morzu, AF. mając na uwadze, Ŝe, podobnie jak w sektorze rolnym, takŝe w sektorze rybołówstwa kobiety padają ofiarą nierówności w dziedzinie płac (zdarza się takŝe, Ŝe w ogóle nie dostają wynagrodzenia), cieszą się mniejszymi przywilejami socjalnymi, a ponadto, w niektórych przypadkach, utrudnia im się pełne uczestnictwo w organach zarządzających niektórych wspólnot i stowarzyszeń, AG. mając na uwadze, Ŝe produkty rybołówstwa i akwakultury stanowią waŝne i coraz częściej wykorzystywane źródło wartościowego białka i zdrowych tłuszczy niezbędnych dla zaspokojenia potrzeb Ŝywieniowych UE, AH. mając na uwadze, Ŝe flota wspólnotowa i sektor rybołówstwa UE są źródłem dobrej jakościowo Ŝywności, a przy tym odgrywają zasadniczą rolę w odniesieniu do zatrudnienia, spójności społecznej i dynamizmu w przybrzeŝnych, oddalonych i najbardziej oddalonych regionach UE, AI. mając na uwadze, Ŝe wprowadzanie na rynek produktów rybołówstwa, opatrzonych akredytowaną certyfikacją w dziedzinie Ŝywności począwszy od połowu, poprzez proces tuczu lub przetwarzania (w zaleŝności od gałęzi przemysłu), aŝ do obrotu nimi, musi

8 opierać się na kryteriach równowagi ekologicznej oraz przyczynić się do zwiększenia świadomości zarówno producentów, jak i konsumentów na temat zrównowaŝonego rybołówstwa, AJ. mając na uwadze, Ŝe Komisja Europejska powinna wziąć pod uwagę wytyczne Komitetu Rybołówstwa FAO opracowane w maju 2005 r., dotyczące ekologicznego oznakowania produktów rybołówstwa i akwakultury, AK. mając na uwadze, Ŝe wspieranie trwałego rozwoju danego regionu powinno podkreślić znaczenie współdziałania między naturalnymi i ludzkimi elementami środowiskowymi, a takŝe promować wysoką jakość Ŝycia społeczności zamieszkujących tereny nadbrzeŝne; mając na uwadze, Ŝe polityka rybołówstwa musi wychodzić z załoŝenia, Ŝe istnieje współzaleŝność między dobrobytem tych społeczności i równowagą ekosystemów, której są integralną częścią, AL. mając na uwadze, Ŝe floty działające na małą skalę i o charakterze handlowym i przemysłowym posiadają cechy i problemy bardzo odmienne, których nie moŝna dopasować do jednolitego dla wszystkich modelu i które w związku z tym wymagają odrębnego potraktowania, AM. mając na uwadze, Ŝe powszechnie przyjmuje się obecnie, iŝ istnieje pewna liczba narzędzi pozwalających na inne podejście do zarządzania połowami, które mogą być poŝytecznym uzupełnieniem obecnych systemów i odgrywać istotną rolę we wspólnotowym zarządzaniu sektorem, AN. mając na uwadze, Ŝe niektóre państwa członkowskie wprowadziły juŝ własne systemy, takie jak systemy kredytów przeznaczonych na ochronę, mające na celu wspieranie pozytywnych innowacji w przemyśle, a takŝe mając na uwadze, Ŝe moŝna dostosować tego typu działania podejmowane na szczeblu państwa członkowskiego w celu uwzględnienia uwarunkowań lokalnych we współpracy z zainteresowanymi stronami, AO. mając na uwadze, Ŝe naleŝy szczegółowo rozwaŝyć modele zarządzania połowami, biorąc pod uwagę odmienne realia ekonomiczne, społeczne oraz okoliczności połowów w róŝnych państwach członkowskich, nie zapominając o roli pomocniczości ukierunkowanej na zrównowaŝone ogólne zarządzanie zasobami i na sprzyjanie proporcjonalnemu dostępowi róŝnych flot, AP. mając na uwadze, Ŝe działalność sektora rybołówstwa koncentruje się przede wszystkim w regionach słabych gospodarczo, które w większości objęte są Celem 1, oraz Ŝe sytuacja kryzysowa w sektorze ma powaŝny wpływ na poziom spójności gospodarczej i społecznej w tych regionach, AQ. mając na uwadze, Ŝe powszechnie dostrzega się znaczenie rezerwatów morskich wyłączonych z połowów, które stanowią jeden ze skutecznych sposobów ochrony ekosystemów morskich i zagwarantowania korzyści gospodarce rybnej, o ile utworzenie i ochrona tych rezerwatów spełniają szereg minimalnych standardów, AR. mając na uwadze, Ŝe naleŝy połoŝyć jak akcent na strategiczne znaczenie akwakultury i jej rozwoju na szczeblu wspólnotowym, zarówno ze względów społeczno-gospodarczych i ekologicznych, jak i z punktu widzenia bezpieczeństwa Ŝywnościowego; mając jednak na uwadze, Ŝe przemysł musi zapobiegać szkodzeniu lokalnemu środowisku morskiemu lub

9 wyczerpaniu dzikich zasobów, zwłaszcza małych gatunków pelagicznych, poławianych jako pokarm dla wielu gatunków w akwakulturze, AS. mając na uwadze, Ŝe połów skorupiaków stanowi integralną część sektora i ma ogromne znaczenie na niektórych obszarach przybrzeŝnych, Ŝe ręczne zbieranie skorupiaków wykonywane jest głównie przez kobiety; mając na uwadze, Ŝe powinno ono zostać w pełni włączone do zakresu nowej wspólnej polityki rybołówstwa, AT. mając na uwadze, Ŝe w polityce współpracy na rzecz rozwoju z krajami trzecimi UE będzie musiała skoordynować politykę rozwoju i WPRyb i przeznaczyć na sektor rybołówstwa więcej zasobów ludzkich, technicznych i budŝetowych, AU. mając na uwadze, Ŝe regionalne organizacje zarządzania rybołówstwem powinny odgrywać zasadniczą i coraz większą rolę, przyczyniając się do zrównowaŝenia w korzystaniu z zasobów rybołówstwa i ich eksploatacji na wodach Wspólnoty i na wodach międzynarodowych, chociaŝ w kilku ostatnich przeglądach działalności tych organizacji stwierdzono powaŝne uchybienia, w związku z czym Zgromadzenie Ogólne ONZ wezwało do podjęcia pilnych środków w celu poprawy ich funkcjonowania, AV. mając na uwadze, Ŝe regionalne organizacje zarządzania powinny odgrywać zasadniczą i istotną rolę w korzystaniu z łowisk i ich zrównowaŝonej eksploatacji na wodach Wspólnoty, umoŝliwiając podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania na bardziej odpowiednim szczeblu przy udziale zainteresowanych stron, AW. mając na uwadze, Ŝe polityka zagraniczna prowadzona w ramach wspólnej polityki rybołówstwa ma kluczowe znaczenie dla zagwarantowania zaopatrzenia tej branŝy i konsumentów, poniewaŝ ponad jedna trzecia wspólnotowej produkcji pochodzi z łowisk międzynarodowych i z łowisk naleŝących do WSE krajów trzecich, AX. mając na uwadze, Ŝe nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane (NNN) połowy to jedno z powaŝniejszych zagroŝeń dla zrównowaŝonej eksploatacji Ŝywych zasobów wodnych, zagraŝające załoŝeniom WPRyb i międzynarodowym wysiłkom na rzecz wspierania lepszego gospodarowania zasobami oceanicznymi; mając równieŝ na uwadze, Ŝe rozporządzenie Rady nr 1224/20009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli, które wkrótce wejdzie w Ŝycie, ma na celu dalsze wspieranie kontroli i koordynacji, AY. mając na uwadze, Ŝe 60% ryb spoŝywanych w Unii Europejskiej pochodzi spoza wód UE, a odsetek ten jest tak wysoki częściowo dlatego, Ŝe WPRyb nie zdołała utrzymać poziomu zasobów rybnych, koniecznego do zaspokojenia zapotrzebowania obywateli UE, AZ. mając na uwadze, ze Komisja dopuściła juŝ do obrotu na rynku Wspólnoty produkty niespełniające minimalnych rozmiarów określonych w UE, szczególnie z uwagi na brak wdroŝenia zasad wprowadzania do obrotu mroŝonek, BA. mając na uwadze, Ŝe duŝa liczba miejsc pracy w sektorze połowów obsadzona jest obecnie siłą roboczą pochodzącą z krajów trzecich, z uwagi na to, Ŝe zatrudnienie w tej branŝy jest coraz mniej atrakcyjne dla młodzieŝy pochodzącej ze Wspólnoty, BC. mając na uwadze, Ŝe gwałtowny spadek cen większości gatunków ryb w ostatnich latach bardzo negatywnie wpłynął na dochody producentów, którzy jednocześnie zaobserwowali wzrost kosztów produkcji, których nie mogą przenosić na ceny pierwszej sprzedaŝy,

10 BD. mając na uwadze, Ŝe zmiana struktur rynku produktów rybołówstwa i oddalenie się od zadowalającej równowagi między producentami i kupującymi doprowadziły do sytuacji, którą moŝna uznać z coraz większą dozą racji raczej za oligopol zdominowany przez tych ostatnich, spowodowany połączeniem sieci dystrybucji i skupu, BE. mając na uwadze, Ŝe działalność eksportowa krajów trzecich stwarza powaŝne problemy dla konkurencyjności sektora wspólnotowego, gdyŝ nie przestrzega norm i systemów kontroli stosowanych w przypadku producentów i konsumentów wspólnotowych, które powodują wzrost kosztów produkcji dokonywanej przez producentów wspólnotowych, BF. mając na uwadze, Ŝe ta sytuacja spadających cen wbrew pozorom nie przynosi długofalowych korzyści równieŝ konsumentom, KWESTIE OGÓLNE 1. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji polegającą na przedłoŝeniu omawianej zielonej księgi, inicjatywę umoŝliwiającą rozpoczęcie procedury konsultacji oraz szerokiej dyskusji na temat ograniczeń i wyzwań stojących przed obecną WPRyb i wymagających jej pilnej i daleko idącej reformy, oraz wzywa do uwzględnienia opinii zainteresowanych stron; 2. jest zdania, Ŝe obecna reforma jest kluczowa dla przyszłości europejskiego sektora rybołówstwa, i uwaŝa, Ŝe jeŝeli nie uda się przyjąć i wdroŝyć radykalnej reformy, skutkiem moŝe być brak ryb i upadek sektora rybołówstwa do czasu następnej reformy; 3. zgadza się ze stwierdzeniem zawartym w zielonej księdze, Ŝe zrównowaŝony rozwój gospodarczy i społeczny wymaga produktywnych zasobów rybnych i działających ekosystemów morskich, a zrównowaŝony ekologicznie rozwój jest podstawowym warunkiem wstępnym ekonomicznej i społecznej przyszłości europejskiego rybołówstwa; 4. z zadowoleniem przyjmuje równieŝ główne zasady ustanowione przez Komisję z myślą o skutecznej i pomyślnej reformie WPRyb, zwłaszcza potrzebę podnoszenia poczucia odpowiedzialności w sektorze poprzez ustanowienie warunków sprzyjających dobrym praktykom połowowym, uregulowania i wprowadzenia długoterminowych modeli zarządzania połowami w celu stworzenia dodatkowych narzędzi w odniesieniu do tradycyjnego jednolitego systemu opartego na całkowitych dopuszczalnych połowach i na kwotach połowowych oraz w celu rozwiązania problemu nadmiernej zdolności połowowej floty; 5. z zadowoleniem przyjmuje przedłoŝoną przez Komisję analizę pięciu słabych punktów dotychczasowej polityki rybołówstwa i podziela pogląd, Ŝe reforma musi objąć w szczególności 5 aspektów, a mianowicie: głęboko zakorzeniony problem nadmiernej zdolności połowowej floty; nieprecyzyjnie określone cele polityki, których skutkiem są niedostatecznie ukierunkowane decyzje i proces wdraŝania; system decyzyjny sprzyjający krótkoterminowej perspektywie; ramy polityki, które nie nakładają w wystarczającym stopniu odpowiedzialności na sektor; brak woli politycznej, aby zapewnić przestrzeganie przepisów, a przy tym rzadkie ich przestrzeganie przez sektor; 6. z zadowoleniem przyjmuje uznanie potrzeby stosowania uproszczonych ram w celu zagwarantowania, Ŝe działania, które mają zostać podjęte, spowodują uzyskanie

11 optymalnych rezultatów i w związku z tym podkreśla, jak istotne jest zwiększenie wysiłków czynionych w tym celu; 7. przypomina, Ŝe głównym celem wspólnej polityki rybołówstwa powinno być zagwarantowanie pomyślnej przyszłości rybołówstwa, zarówno zasobów rybnych jak i rybaków, odbudowa stanu ławic i przywrócenie rentowności sektora; 8. ponownie stwierdza, Ŝe WPRyb musi zapewniać zrównowaŝone rybołówstwo w perspektywie długoterminowej, jeŝeli sektor ten ma przyczyniać się do zachowania rentowności społeczno-gospodarczej społeczności przybrzeŝnych, zapewniając zaopatrzenie ludności w ryby, samowystarczalność i bezpieczeństwo Ŝywnościowe oraz poprawiając warunki Ŝycia rybaków, a przez to zapewniając trwały rozwój obszarów przybrzeŝnych najbardziej uzaleŝnionych od rybołówstwa; 9. jest zdania, Ŝe naleŝy tak prowadzić gospodarkę rybną, aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na gatunki towarzyszące i zaleŝne, a przed podjęciem powaŝnych decyzji naleŝy przeprowadzić ocenę oddziaływania na środowisko, tak jak ma to miejsce w większości pozostałych sektorów; 10. podkreśla, Ŝe obecna WPRyb naleŝy do najbardziej zintegrowanych dziedzin polityki Wspólnoty i daje Wspólnocie szerokie uprawnienia w zakresie gospodarowania zasobami morskimi, oraz wzywa do większego zaangaŝowania zainteresowanych stron; 11. podkreśla, Ŝe chociaŝ WPRyb została w znacznym stopniu zreformowana w 2002 r., to obecnie, 27 lat po jej ustanowieniu, stoi ona wobec powaŝnych problemów, których główne elementy to przełowienie, nadmiernie rozbudowana flota wymagająca jasnego zdefiniowania, brak wydajności energetycznej i marnotrawstwo energii, brak wiarygodnych badań dotyczących zasobów rybnych, spowolnienie gospodarcze i społeczne, które obecnie dotyka sektor, globalizacja połowów i rynku akwakultury, konsekwencje zmian klimatu oraz stopniowe uszczuplanie zasobów spowodowane złym stanem ekosystemów morskich; 12. uwaŝa, Ŝe kaŝda strategia polityczna w zakresie rybołówstwa powinna uwzględniać wiele aspektów społecznych, środowiskowych i gospodarczych wymagających zintegrowanego i zrównowaŝonego podejścia, które nie dają się pogodzić z wizją hierarchizującą te aspekty według z góry określonych priorytetów; 13. podkreśla, Ŝe zagwarantowanie rentowności rybołówstwa, które jest strategicznym sektorem, oraz społeczności rybackich oraz utrzymanie trwałości ekosystemów morskich nie stanowią celów niemoŝliwych do pogodzenia; 14. uwaŝa, Ŝe nie naleŝy postrzegać przełowienia, nadmiernie rozbudowanej floty, przeinwestowania i marnotrawstwa jako endemicznych czy powszechnych problemów, ale raczej traktować je jako problemy specyficzne dla poszczególnych flot i łowisk, które naleŝy rozwiązywać, uwzględniając tę specyfikę; 15. zauwaŝa, Ŝe w poprzednich kadencjach Parlament zwracał uwagę na fakt, iŝ przepisy WPRyb nie są przestrzegane w wystarczającej mierze przez dostateczną liczbę podmiotów, i niejednokrotnie wzywał wszystkie państwa członkowskie do zaostrzenia kontroli, ujednolicenia kryteriów inspekcji i sankcji, systemów sprawozdawczości połowowej, zapewnienia przejrzystości wyników inspekcji oraz udoskonalenia wspólnotowych

12 systemów inspekcji, aby stworzyć kulturę przestrzegania zasad zgodności poprzez zaangaŝowanie głównych podmiotów w sektorze i zwiększenie ich odpowiedzialności; 16. stwierdza, Ŝe nowe rozporządzenie w sprawie kontroli zawiera szereg środków, których efekt i stosunek kosztów do korzyści w ramach reformy WPRyb naleŝy poddać krytycznej ocenie; 17. podkreśla, Ŝe wiele problemów, z którymi boryka się WPRyb, wynika z niewdroŝenia zasad dobrego zarządzania; 18. podkreśla, Ŝe w wyniku wejścia w Ŝycie traktatu z Lizbony Parlament nie jest w dziedzinie rybołówstwa tylko organem konsultacyjnym, ale współprawodawcą dzielącym uprawnienia decyzyjne z Radą z wyjątkiem ustalania całkowitych dopuszczalnych połowów oraz kwot; 19. zaznacza, Ŝe regionalne organizacje zarządzania rybołówstwem i umowy o partnerstwie w sprawie połowów odgrywają zasadniczą rolę w zarządzaniu i stosowaniu dobrych praktyk połowowych na podlegających im zgodnie z uprawnieniami i zakresem stosowania obszarach a UE powinna promować jak najwyŝsze standardy ochrony zasobów połowowych i zarządzania nimi; 20. uwaŝa, Ŝe organy zarządzania regionalnego w obrębie wód UE, w tym państwa członkowskie i odnośne zainteresowane strony, powinny odgrywać kluczową rolę w zarządzaniu i stosowaniu dobrych praktyk połowowych w obrębie odpowiednich jurysdykcji UE; 21. podkreśla, Ŝe proces reformy WPRyb powinien zakończyć się na początku 2011 r., by został naleŝycie uwzględniony w debacie na temat kolejnych ram finansowych UE i by zapewnić pełne wdroŝenie WPRyb; 22. podkreśla, Ŝe naleŝy uwzględnić wiedzę naukową na temat ekosystemów morskich oraz badania techniczne w celu zminimalizowania negatywnego wpływu na te ekosystemy oraz Ŝe naleŝy ustanowić i stale aktualizować politykę ochrony i trwałego gospodarowania zasobami połowowymi przy zaangaŝowaniu i udziale badaczy z sektora spółdzielczego w roli obserwatorów oraz stałych przedstawicieli regionalnych komitetów doradczych; podkreśla ponadto, Ŝe wszelki brak dokładnych danych naukowych na temat zasobów i ekosystemów morskich nie powinien być przeszkodą dla przyjęcia zasady ostroŝności na mocy nowej wspólnej polityki rybołówstwa; 23. podkreśla, Ŝe chociaŝ niektóre procedury zmiany modeli zarządzania połowami są złoŝone, a w procesie tym mogą występować trudności, zwłaszcza natury prawnej, to jednak są one do pokonania, co wykazało pomyślne stosowanie w innych częściach świata innych modeli zarządzania, wzywa Komisję do uwaŝnego przeanalizowania moŝliwości wprowadzenia nowych modeli zarządzania w celu uzupełnienia istniejących modeli zarządzania połowami; 24. zwraca uwagę, Ŝe pomimo podjęcia środków na rzecz wycofywania statków z eksploatacji nadmierna zdolność połowowa floty nadal stanowi powaŝny problem, a niektóre sekcje europejskiej floty, zwłaszcza działającej na małą skalę, nadal nie zostały w wystarczającej mierze odnowione i wciąŝ występują w nich statki przestarzałe lub bardzo stare,

13 wymagające modernizacji lub zastąpienia w celu podniesienia bezpieczeństwa na pokładzie i zmniejszenia wpływu środowiskowego bez podnoszenia zdolności połowowych; 25. podkreśla znaczenie stowarzyszeń, organizacji producenckich i stowarzyszeń sektorowych dla właściwego funkcjonowania i rozwoju sektora; 26. podkreśla, Ŝe sukces akwakultury będzie zaleŝał od przyjaznego dla przedsiębiorczości środowiska na szczeblu krajowym i lokalnym oraz Ŝe państwa członkowskie i władze regionalne powinny dysponować odpowiednimi ramami wspólnotowymi słuŝącymi harmonijnemu rozwojowi sektora i wykorzystaniu całego jego potencjału do tworzenia bogactwa i miejsc pracy, który daje pierwszeństwo przedsiębiorcom i rybakom, których działalność podupada; 27. podkreśla, Ŝe wzrost liczby mieszkańców Unii Europejskiej i przyszłe rozszerzenia UE, a takŝe czynniki wynikające ze zmian klimatu mogą mieć istotny wpływ na obecną strukturę rybołówstwa i hodowli ryb; 28. z zaskoczeniem odnotowuje, iŝ w zielonej księdze pominięto kluczową rolę portów rybackich w sektorze rybołówstwa, biorąc pod uwagę ich znaczenie dla wyładunku, przechowywania i dystrybucji ryb; w związku z tym wzywa Komisję do podkreślenia roli portów w sektorze rybołówstwa z uwagi na zmiany, jakie wywołały potrzebę modernizacji infrastruktury; ponadto jest zdania, Ŝe europejskie porty rybackie będą mogły w przyszłości przyczynić się do opracowania i wdroŝenia systemów certyfikacji oraz do lepszej identyfikowalności połowów; 29. podkreśla, Ŝe pełna integracja kobiet w działalność tego sektora, na równych prawach i warunkach z męŝczyznami, jest podstawowym celem, który powinien znaleźć odzwierciedlenie we wszystkich projektowanych strategiach politycznych i działaniach podejmowanych w tym sektorze; 30. ponownie zauwaŝa, Ŝe rybołówstwo to działalność o zasadniczym znaczeniu nie tylko z punktu widzenia Ŝywnościowego, ale równieŝ ze względów społecznych, wypoczynkowych i kulturowych, oraz Ŝe w wielu przybrzeŝnych regionach Europy stanowi ono główne a w niektórych przypadkach jedyne źródło utrzymania wielu rodzin pośrednio lub bezpośrednio od niego zaleŝnych, a wraz z innymi rodzajami działalności nadmorskiej pomaga ono jednocześnie oŝywić wybrzeŝa i powiązać w jedną całość ich siatkę społeczno-gospodarczą; 31. uwaŝa za konieczne docenienie i uszanowanie roli kobiety w rybołówstwie i trwałym rozwoju stref połowowych; zachęca państwa członkowskie do wprowadzenia koniecznych środków, aby zapewnić, Ŝe małŝonkowie współpracujący korzystają z przynajmniej takiego samego poziomu ochrony jak osoby prowadzące działalność na własny rachunek oraz zgodnie z warunkami mającymi zastosowanie do osób prowadzących działalność na własny rachunek, w tym w zakresie dostępu do zawodu i prawa do prowadzenia połowów; zwraca się do Komisji i państw członkowskich, aby współpracowały w celu zapewnienia promowania i uwzględniania zasady równości szans na poszczególnych etapach wdraŝania Europejskiego Funduszu Rybackiego, a mianowicie na etapie jego opracowywania, wdraŝania, monitorowania i oceny, zgodnie z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1198/2006;

14 32. wzywa Komisję do zagwarantowania, aby najbardziej poszkodowane grupy sektora rybołówstwa, zwłaszcza pracujące kobiety, rybaczki i poławiaczki skorupiaków, nie były dyskryminowane przy przyznawaniu praw dostępu do zasobów, wspierając ich udział w regionalnych komitetach doradczych; 33. utrzymuje, Ŝe przyszłe dodatkowe środki finansowe powinny uwzględniać cele nowej WPRyb; uwaŝa w związku z tym, Ŝe zasoby finansowe, które zostaną wynegocjowane w ramach nowej wieloletniej perspektywy finansowej na lata , powinny obejmować większe środki finansowe na WPRyb, które umoŝliwią stworzenie warunków finansowych niezbędnych dla całościowego wdroŝenia i praktycznego opracowania przyjętych wytycznych dotyczących tej reformy; podkreśla, Ŝe wspólna polityka rybołówstwa zakłada sprawiedliwe finansowanie wspólnotowe, aby zapewnić eksploatację zasobów morskich zrównowaŝoną z gospodarczego, środowiskowego i społecznego punktu widzenia; sprzeciwia się jakiejkolwiek próbie przesunięcia kosztów WPRyb na szczebel krajowy; 34. uwaŝa, Ŝe kolejne ograniczenia wspólnotowej pomocy dla sektora, przewidziane w obecnych wieloletnich ramach finansowych na lata , a w szczególności zmniejszenie środków przeznaczonych na Europejski Fundusz Rybołówstwa i wspólną organizację rynku, są jednym z czynników przyczyniających się do pogorszenia sytuacji w sektorze; 35. nalega, aby utrzymać zasadę zbieŝności przy przydzielaniu środków z funduszy strukturalnych i funduszy spójności, w tym EFR, przestrzegając zasady solidarności i spójności gospodarczo-społecznej; 36. twierdzi, Ŝe naleŝy ustanowić okres przejściowy, aby naleŝycie zharmonizować reformę WPRyb z aktualnymi ramami tej wspólnej polityki; ZAGADNIENIA SZCZEGÓŁOWE Ochrona zasobów a wiedza naukowa 37. uwaŝa, Ŝe zawarte w WPRyb zobowiązania do odwrócenia gospodarczych i społecznych konsekwencji ograniczenia uprawnień do połowów oraz nasilenia się konkurencji międzynarodowej muszą być zgodne ze zrównowaŝonym funkcjonowaniem sektora w długiej perspektywie; 38. jest zdania, Ŝe w WPRyb naleŝy przyjąć podejście ekosystemowe, które trzeba uwzględniać równieŝ we wszystkich dziedzinach prowadzonej działalności gospodarczej, które mają wpływ na środowisko morskie, kładąc nacisk na zintegrowane zarządzanie linią brzegową, gdzie znajdują się złoŝone ekosystemy oraz gdzie trzeba osiągnąć niezwykle delikatną równowagę ekologiczną między interesami środowiskowymi, gospodarczymi, społecznymi, rekreacyjnymi i kulturowymi; w związku z tym zwraca się do Komisji, aby reforma wspólnej polityki rybołówstwa uwzględniła środki podjęte w celu zwalczania zmian klimatu i zapewnienie odpowiednich źródeł finansowania w celu wdroŝenia tychŝe środków; 39. uwaŝa, Ŝe reforma WPRyb musi nadal spełniać zasadę ostroŝności ustanowioną w Kodeksie odpowiedzialnego rybołówstwa i w porozumieniu nowojorskim tak, aby w Ŝadnym

15 wypadku nie zagrozić przeŝyciu i/lub zrównowaŝonemu rozwojowi gatunków; 40. uwaŝa, Ŝe lokalne społeczności rybackie powinny zawsze mieć dostęp do zasobów rybnych w pierwszej kolejności, choć prawa dostępu powinny być oparte na uaktualnionych kryteriach i nie powinny dłuŝej bazować wyłącznie na historycznych kryteriach połowowych, a takŝe Ŝe naleŝy stopniowo wprowadzać kryteria środowiskowe i społeczne, aby określić, kto będzie miał prawo do połowów, łącznie z selektywnością sprzętu połowowego oraz wynikającymi z tego przyłowami i odrzutami, z uwzględnieniem poziomu zaburzenia środowiska morskiego, udziału w gospodarce lokalnej, zuŝycia energii i emisji CO2, jakości końcowego produktu, szans zatrudnienia oraz zgodności z postanowieniami WPRyb, oraz Ŝe to pierwszeństwo powinny uzyskać połowy konsumpcyjne; jest przekonany, Ŝe wykorzystanie takich kryteriów moŝe doprowadzić do rozwoju dynamiki, która doprowadzi do polepszenia praktyk połowowych oraz do bardziej zrównowaŝonego rozwoju sektora rybołówstwa pod względem środowiskowym, społecznym i gospodarczym; 41. uwaŝa, Ŝe wcześniej prawa historyczne podlegały ochronie dzięki zasadzie względnej stabilności oraz Ŝe wszelki nowy system zarządzania musi zachowywać dla wspólnot przybrzeŝnych korzyści, które uzyskały one dzięki względnej stabilności; 42. uwaŝa, Ŝe odrzuty ryb stanowią niezrównowaŝoną praktykę połowową, którą naleŝy stopniowo zarzucić, i Ŝe naleŝy tego dokonać poprzez stworzenie zarówno pozytywnych, jak i w razie potrzeby negatywnych bodźców dla rybaków, aby poprawić ich selektywność; jest zdania, Ŝe jeśli zachęty nie zmniejszą w odpowiednim czasie skali odrzutów, trzeba będzie wprowadzić zakaz ich dokonywania; 43. uwaŝa, Ŝe wspomniane wyŝej zrównowaŝone funkcjonowanie sektora w długiej perspektywie, przyjęcie podejścia ekosystemowego, zastosowanie zasady ostroŝności i wybór odpowiednich narzędzi nastąpią jedynie w kontekście zdecentralizowanej polityki rybołówstwa, przy podejmowaniu decyzji w oparciu o to, co jest najwłaściwsze z punktu widzenia sytuacji w poszczególnych łowiskach i regionach morskich; 44. uwaŝa, Ŝe naleŝy zagwarantować skuteczną ochronę stref przybrzeŝnych o wysokiej wraŝliwości środowiskowej (tj. głównych miejsc rozrodu i tarlisk zasobów biologicznych); 45. wzywa Komisję, aby, wdraŝając środki przyjęte w dziedzinie zwalczania zmian klimatu, oceniła konsekwencje, jakie mogą one przynieść rybołówstwu i środowisku morskiemu; 46. uwaŝa, Ŝe szczegółowe badanie floty powinny zostać zestawione z zasobami rybnymi, które moŝna odławiać, aby zidentyfikować floty, które zachowują równowagę z zasobami oraz te, których zdolność połowową naleŝy zredukować i o ile, zgodnie z wymogami rozporządzenia 2371/2002; 47. podkreśla, Ŝe zgodnie z nowym rozporządzeniem w sprawie kontroli przyjętym w dniu 20 listopada (rozporządzenie Rady nr 1224/2009, art. 55 ust.1) państwa członkowskie gwarantują, Ŝe odłowy rekreacyjne na ich terytorium i na wodach Wspólnoty są organizowane w sposób spójny z celami i postanowieniami wspólnej polityki rybołówstwa ; 48. wzywa Komisję do rozwaŝenia społecznego oddziaływania oraz powaŝnych szkód dla

16 łowisk spowodowanych przez drapieŝniki polujące na ryby, takie jak przerośnięte populacje fok i kormoranów; 49. wskazuje na potrzebę większych inwestycji na szczeblu krajowym i europejskim w badania i wiedzę naukową w dziedzinie rybołówstwa w celu wspierania wspólnych organizacji badawczych, których kompetencje i doświadczenie zwiększyły się w ostatnich latach, oraz skuteczniejszego włączenia sektora rybołówstwa w dziedziny ujęte w ramowych programach badań; podkreśla, Ŝe badania i wiedzę na temat rybołówstwa naleŝy koordynować na szczeblu europejskim; uwaŝa, Ŝe kluczowe znaczenie ma zredukowanie niejasności w ocenie naukowej oraz gromadzenie i umieszczanie w ocenach właściwych danych społecznych i ekonomicznych; jest zdania, Ŝe powinno się dąŝyć do włączania do ocen informacji podawanych przez zainteresowane podmioty; podkreśla, Ŝe nowe podejście ekosystemowe będzie za sobą pociągać wielodyscyplinarne badania; 50. podkreśla, Ŝe badania naukowe z dziedziny rybołówstwa stanowią kluczowe narządzie zarządzania rybołówstwem, niezbędne dla określenia czynników, które wpływają na rozwój zasobów połowowych, przeprowadzenia oceny ilościowej oraz opracowanie modeli umoŝliwiających prognozowanie tego rozwoju, oraz dla unowocześnienia sprzętu połowowego, statków oraz warunków pracy i bezpieczeństwa dla rybaków oraz zwiększenia ich wiedzy i doświadczenia; 51. zauwaŝa, Ŝe badania naukowe powinny uwzględniać społeczne, ekologiczne i gospodarcze aspekty działalności połowowej; uwaŝa za kluczową ocenę wpływu róŝnych systemów/instrumentów zarządzania rybołówstwem na zatrudnienie i dochody w środowiskach rybackich; 52. podkreśla konieczność zapewnienia odpowiednich warunków pracy, godnych praw i warunków wynagrodzenia dla personelu naukowego i technicznego zaangaŝowanego w badania naukowe z dziedziny rybołówstwa. 53. apeluje o coraz częstsze korzystanie z technologii informacyjnych związanych z sektorem, a takŝe o komputeryzację systemów gromadzenia i przekazywania danych, zarówno do administracji regionalnych i krajowych, jak i do pracowników i organizacji producentów, w celu umoŝliwienia szerszego dostępu do informacji oraz zapewnienia ich przejrzystości; 54. uwaŝa, Ŝe narzucenie obowiązku korzystania z nowych technologii na pokładzie statków rybackich (dla celów nadzoru i kontroli rybołówstwa) powinno przebiegać stopniowi i z zachowaniem okresu przejściowego tak, aby ułatwić dostosowanie się tego sektora; 55. przyznaje, Ŝe zarówno gatunki będące celem połowów, jak i gatunki niebędące ich celem, takie jak ryby, rekiny, Ŝółwie, ptaki morskie i ssaki morskie, są istotami obdarzonymi czuciem, a zatem wzywa Komisję do przyznania środków na rozwój metod odłowu i uboju ograniczających niepotrzebne cierpienie tych stworzeń; Rentowność i podniesienie prestiŝu zawodu 56. przypomina, Ŝe reforma wspólnej polityki rybołówstwa powinna brać pod uwagę, Ŝe UE podjęła decyzję, iŝ eksploatacja zasobów rybnych powinna być zarządzana mając na uwadze cel maksymalnie podtrzymywalnego odłowu rozumianego raczej jako górna granica poziomu eksploatacji, a nie jako cel, ale podkreśla, Ŝe musi się to odbywać z zastosowaniem podejścia wielogatunkowego uwzględniającego stan wszystkich gatunków

17 danego łowiska, unikając aktualnego podejścia stosującego MSY do poszczególnych zasobów; zaleca się wdraŝanie tego celu w sposób ułatwiający przeprowadzenie działań, oparcie go na danych naukowych oraz zbadanie jego skutków społeczno-ekonomicznych; 57. podkreśla, iŝ istotne jest ekonomiczne i polityczne wsparcie współpracy pomiędzy rybakami i naukowcami, tak aby działalność doradcza była w większym stopniu dostosowana do rzeczywistych warunków morskich oraz moŝliwe było szybsze wdraŝanie; 58. podkreśla znaczenie sektora rybołówstwa dla sytuacji społeczno-gospodarczej, zatrudnienia oraz wspierania spójności gospodarczej i społecznej w regionach peryferyjnych; przypomina, Ŝe rozwój społeczno-gospodarczy regionów najbardziej oddalonych jest opóźniony ze względu na ich oddalenie, wyspiarskie połoŝenie, niewielką powierzchnię, skomplikowaną rzeźbę terenu i cięŝki klimat; uwaŝa, Ŝe gospodarcza zaleŝność od niektórych produktów, mianowicie produktów rybołówstwa, niewielki rynek i podwójny charakter tych regionów (są to regiony wspólnotowe, a jednocześnie obszary usytuowane w otoczeniu krajów rozwijających się) uzasadniają pozytywną dyskryminację w niektórych dziedzinach WPRyb, a szczególnie w zakresie pomocy na rzecz modernizacji i renowacji floty; 59. wzywa Komisję do uznania specyfiki regionów najbardziej oddalonych oraz oddalonych wspólnot wyspiarskich, których gospodarcze przetrwanie zaleŝy niemal całkowicie od rybołówstwa, i róŝnic między nimi oraz do wspierania środków wspierających zorientowanych na biologicznie i społecznie zrównowaŝone rybołówstwo w tych regionach; 60. opowiada się za utrzymaniem programu POSEI rybołówstwo (system wyrównania dodatkowych kosztów poniesionych przy wprowadzaniu do obrotu niektórych produktów rybołówstwa z regionów najbardziej oddalonych), podobnie jak ma to miejsce w przypadku programu POSEI rolnictwo; w związku z tym uwaŝa, Ŝe program ten powinien obowiązywać przez okres nieograniczony, poniewaŝ ultraperyferyjne połoŝenie jest cechą stałą; 61. uwaŝa, Ŝe naleŝy utworzyć międzybranŝowe grupy w sektorze rybołówstwa, skupiające właścicieli, pracowników, przetwórców, pośredników itp., ab promować dialog między poszczególnymi podmiotami sektora uczestniczącymi w całym procesie; 62. wzywa Komisję do opracowania szczególnych wspólnotowych programów wsparcia dla rybołówstwa przybrzeŝnego na małą skalę i rybołówstwa łodziowego, tak aby pomóc tym flotom pokonać zwyczajowe trudności strukturalne, korzystając najlepiej jak to moŝliwe ze środków Europejskiego Funduszu Rybackiego, z których wiele kieruje się juŝ jedynie do małych i średnich przedsiębiorstw, w szczególności pomagając im zyskać lepszy dostęp do rynków i poprawić konkurencyjność produktów; 63. wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania odpowiednich szkoleń dla rybaków w celu podnoszenia wartości ich kwalifikacji, zwiększenia prestiŝu zawodu i przyciągnięcia większej liczby młodych ludzi umiejących się dostosować, zdolnych zaakceptować mobilność zawodową i przyjąć w sektorze bardziej przedsiębiorczą postawę, przy jednoczesnym włączeniu wszystkich tych elementów technicznych, naukowych i kulturowych, dzięki którym moŝliwa będzie zmiana powszechnego postrzegania rybołówstwa jako zajęcia marginalnego;