PL B1. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo- Usługowe KLAUDIA Sp. z o.o.,ustroń,pl BUP 18/02. Roman Mazur,Ustroń,PL

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (51) Int.Cl. F25C 3/04 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (54) Agregat zaśnieżający i sposób wytwarzania zarodników lodowych (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 18/02 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 07/08 (73) Uprawniony z patentu: Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo- Usługowe KLAUDIA Sp. z o.o.,ustroń,pl (72) Twórca(y) wynalazku: Roman Mazur,Ustroń,PL (74) Pełnomocnik: Gołda Janusz, Biuro Nowej Techniki i Badań PL B1 (57) Agregat zaśnieżający na zewnątrz obudowy (1), od strony wylotowej powietrza (2), posiada wieniec głowic nuklearnych (3) i głowic atomizujących (4) z dyszami, osadzonych podstawami w rurowym kolektorze wodnym (5) i skierowanych osiowo pod kątem ostrym do osi symetrii (6) obudowy (1) oraz podłączonych szeregowo do układu grzewczego, w którym płyn niezamarzający jest ogrzewany w zbiorniku przy pomocy grzałki, sterowanej elektronicznie ze skrzynki sterowniczej, a także podłączonych szeregowo do układu przedmuchiwania i osuszania instalacji hydraulicznej, w którym podgrzane powietrze, tłoczone podczas zaśnieżania przez sprężarkę do głowic nukleacyjnych (3) jest odłączane od nich i podłączane do kolektora wodnego (5). Sposób wytwarzania zarodników lodowych polega na tym, że w głowicy nukleacyjnej (3) strumień wody jest tłoczony z kolektora (5) przez centralnie umieszczony przewód wewnętrzny i po nadaniu mu ruchu obrotowego w zawirowywaczu jest wyrzucany z dyszy wodnej w postaci pióropusza, natomiast powietrze płynąc przez zwężającą się część kanału zewnętrznego, otaczającego wewnętrzny przewód z wodą nabiera zwiększonej prędkości oraz ulega gwałtownemu rozprężeniu w szczelinie dyszy co powoduje ochłodzenie powietrza do temperatury około -40 C, które wylatując ze szczeliny dyszy powietrznej, otaczającej dyszę wodną ma szybkość naddźwiękową i uderzając w pióropusz rozpylonej wody powoduje kolejno powstanie mgły wodnej.

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest agregat zaśnieżający do wytwarzania sztucznego śniegu oraz sposób wytwarzania zarodników lodowych, uczestniczących w procesie wytwarzania sztucznego śniegu. Z opisu zgłoszenia wynalazku nr P znana jest dysza do rozpylania wody w maszynach do wytwarzania śniegu. Woda jest rozpylana na drobne kropelki w pierścieniu dysz rozpylających, otaczających kanał powietrzny, którym wdmuchuje się powietrze z bardzo dużą prędkością. Woda z dysz rozpylana jest w taki sposób, żeby z każdej oddzielnej dyszy powstawał centralny strumień silnie zamarzniętych, bardzo drobnych kropelek wody, pełniących rolę jąder krystalizacji, które podczas wylatywania z dyszy rozpylającej samorzutnie zamarzają. Rozpylenie wody powoduje powietrze, silnie sprężone do 4 barów. Efektem rozpylenia jest powstanie wewnętrznej chmury silnie zamarzniętych małych kropelek, zwanych jądrami krystalizacji, służących do zamrożenia następnych kropelek wody oraz do tworzenia na zewnątrz wspomnianej chmury jąder krystalizacji, stożkowej warstwy mniej zamrożonych kropelek wody. Realizuje się to w ten sposób, że niewielką część całego strumienia wody zasilającej płynącego przez dyszę rozpylającą, na przykład 20%, wyrzuca się w taki sposób, żeby unosił ją strumień powietrza płynący centralnie przez dyszę, w wyniku czego wspomniany wyrzucany strumień powietrza zapewnia silne rozpylenie kropelek wody do wielkości około 10 mikrometrów, które samorzutnie zamarzają. Pozostała część wody, na przykład 80%, opuszcza dyszę rozpylającą tak, że składające się na nią kropelki wody tworzą warstwę stożkową złożoną z mniej zamrożonych kropelek wody, otaczającą chmurę jąder krystalizacji, przy czym kropelki wody mają wielkość około mikrometrów. W skład dyszy rozpylającej wchodzi zewnętrzna dysza pierścieniowa z zamontowanym w niej stożkiem wewnętrznym, która swoją końcówką styka się z wylotowym końcem stożka zewnętrznego i w której znajduje się kanał na wodę zasilającą, usytuowany pomiędzy stożkiem wewnętrznym a stożkiem zewnętrznym. W stożku wewnętrznym znajduje się centralny kanał powietrza, którym powietrze płynie prosto przez stożek dyszy wewnętrznej i wypływa na zewnątrz wylotem rozpylającym w zewnętrznym stożku dyszy. Na zewnętrznym końcu dyszy, pomiędzy stożkiem wewnętrznym a zewnętrznym, znajduje się komora wirowa na wodę zasilającą. Z komory wirowej niewielka część wody zasilającej jest przepuszczana przez dyszę łącznie ze strumieniem powietrza w celu utworzenia centralnej chmury jąder krystalizacji unoszących się w powietrzu, natomiast pozostała część wirującej wody zasilającej jest wytłaczana przez dyszę w postaci warstwy stożkowej zawierającej kropelki wody, otaczające chmurę jąder krystalizacji. Z polskiego opisu patentowego nr jest znane tunelowe urządzenie do wytwarzania śniegu, w którym dysze nukleacyjne i dysze atomizujące są skierowane współśrodkowo z wylotem tunelowej obudowy. W procesie wytwarzania śniegu dysze atomizujące wtryskują okólnie mgłę wodną, tworzącą na początku strumienia zewnętrzny płaszcz. Dysze nukleacyjne natomiast wdmuchują lodowe zarodki krystalizacyjne do jego części środkowej. Opis patentowy polski nr dotyczy sposobu i urządzenia do wytwarzania sztucznego śniegu. W urządzeniu z dysz wodnych wyrzucany jest strumień kropel wody, przemieszczających się wzdłużnie za pomocą strumienia powietrza od urządzenia wytwarzającego śnieg, przy czym strumień kropel wody w pewnej odległości od urządzenia zamienia się w strumień turbulentny. Warstwa zarodków kryształków lodu kształtuje się w sąsiedztwie zewnętrznego obwodu urządzenia i przenoszona jest strumieniem otaczającego powietrza. Zarówno strumień kropel wody, jak również warstwa zarodków rozszerzają się stożkowo od urządzenia wytwarzającego śnieg, dzięki czemu krople wody w laminarnej części strumienia powietrza, mają względnie długi czas na ochłodzenie się do temperatury obwodowej i zamrożenie się w postać kryształków lodowych. Kompletny kontakt pomiędzy zarodkami i kroplami wody jest uzyskiwany w części turbulentnej warstwy zarodków, w której wszystkie pozostałe krople wody zostają ostatecznie zamrożone. Z patentu europejskiego nr znana jest metoda wytwarzania sztucznego śniegu i urządzenie do wytwarzania sztucznego śniegu. Istotną cechą metody jest rozwiązanie przepływu cieczy przez dyszę nukleacyjną i sposób mieszania tej cieczy z powietrzem. Otóż płaszcz wodny z dyszy nukleacyjnej rozdmuchiwany jest przez powietrze wdmuchiwane od środka na zewnątrz. Z opisu wzoru użytkowego nr Ru jest znane wentylatorowe urządzenie do wytwarzania śniegu, w którym zastosowano kilka, co najmniej dwie, dysze nukleacyjne. Dysze te rozmieszczone są na obwodzie wylotu obudowy i nachylone do osi obudowy pod kątami różnymi dla każdej dyszy nukleacyjnej.

3 PL B1 3 Agregat zaśnieżający według wynalazku na zewnątrz obudowy, od strony wylotowej powietrza, posiada wieniec głowic nukleacyjnych i głowic atomizujących z dyszami, osadzonych podstawami w rurowym kolektorze wodnym i skierowanych osiowo pod kątem ostrym do osi symetrii obudowy oraz podłączonych szeregowo do układu grzewczego, w którym płyn niezamarzający jest ogrzewany w zbiorniku przy pomocy grzałki sterowanej elektronicznie ze skrzynki sterowniczej, a także podłączonych szeregowo do układu przedmuchiwania i osuszania instalacji hydraulicznej, w którym podgrzane powietrze, tłoczone podczas zaśnieżania przez sprężarkę do głowic nukleacyjnych jest odłączane od nich i podłączane do kolektora wodnego. Korzystnie osie symetrii głowic nukleacyjnych tworzą z osią symetrii obudowy kąt równy 39. Korzystnie osie symetrii głowic atomizujących tworzą z osią symetrii obudowy kąt wynoszący 32. Korzystnie każda z głowic nukleacyjnych i głowic atomizujących zawiera oddzielny zawór, którym można załączyć albo wyłączyć przepływ medium. Korzystnie w trzonie głowicy atomizującej, osadzonym w korpusie głowicy, znajdują się dysze wodne wyposażone w zawirowywacze, nadające strumieniom wody ruch obrotowy na wylocie dysz. Korzystnie w głowicy nukleacyjnej centralnie umieszczony jest przewód, przewodzący wodę z kolektora, zakończony dyszą wodną, wyposażoną w zawirowywacz wody, który powoduje zawirowanie strumienia wody i nadaje mu ruch obrotowy na wylocie dyszy, a pomiędzy obudową zawirowywacza i osłaniającym ją kołpakiem utworzony jest kanał powietrzny, przez który powietrze z układu dopływu powietrza jest tłoczone do głowicy nukleacyjnej, porywając wodę wyrzucaną przez dyszę wodną. Kanał powietrzny zwęża się pomiędzy zewnętrzną powierzchnią stożkowej części obudowy zawirowywacza i wewnętrzną powierzchnią stożkowej części kołpaka, a następnie w postaci szczeliny rozszerza się w stronę otworu wylotowego dyszy powietrznej. Korzystnie ścianka otworu wylotowego kołpaka ma kształt stożka ściętego o płaszczyźnie większej podstawy pokrywającej się z płaszczyzną wylotu dyszy wodnej. Korzystnie obudowa zawirowywacza wody zawiera część cylindryczną, przechodzącą w część stożkową, która kolejno przechodzi w część cylindryczną, zakończoną kołnierzem w kształcie stożka ściętego, którego większa podstawa pokrywa się z płaszczyzną wylotu dyszy wodnej. Korzystnie od strony korpusu głowicy nukleacyjnej kołpak zawiera część cylindryczną osadzoną na korpusie głowicy, przechodzącą schodkowo w część cylindryczną, osłaniającą część cylindryczną obudowy zawirowywacza wody, która przechodzi dalej w część stożkową osłaniającą część stożkową obudowy zawirowywacza, a następnie przekształca się w kołnierz. Ścianka otworu wylotowego kołpaka ma kształt stożka ściętego o płaszczyźnie większej podstawy pokrywającej się z płaszczyzną wylotu dyszy wodnej. Korzystnie poszczególne głowice nukleacyjne i głowice atomizujące zawierają przewody zatopione w korpusach, przez które przepływa ogrzany płyn niezamarzający. Korzystnie układ przedmuchiwania i osuszania instalacji hydraulicznej zawiera zawór trójdrożny, poprzez który, po zakończeniu zaśnieżania, podgrzane powietrze jest kierowane do kolektora wodnego. Sposób wytwarzania zarodników lodowych według wynalazku charakteryzuje się tym, że w głowicy strumień wody jest tłoczony z kolektora przez centralnie umieszczony przewód wewnętrzny i po nadaniu mu ruchu obrotowego w zawirowywaczu jest wyrzucany z dyszy wodnej w postaci pióropusza, natomiast powietrze płynąc przez zwężającą się część kanału zewnętrznego, otaczającego wewnętrzny przewód z wodą nabiera zwiększonej prędkości oraz ulega gwałtownemu rozprężeniu w szczelinie dyszy i ochłodzeniu do temperatury około -40 C, które następnie wylatując ze szczeliny dyszy powietrznej, otaczającej dyszę wodną, ma szybkość naddźwiękową i uderzając w pióropusz rozpylonej wody powoduje kolejno powstanie mgły wodnej, schłodzenie drobin wodnych i utworzenie strumienia zarodników lodowych. Korzystnie regulacja nasilenia procesu powstawania zarodników lodowych jest prowadzona poprzez zmianę ilości wody przepływającej przez głowice nukleacyjne. Rozwiązanie według wynalazku, zawierające przykładowo 15 głowic atomizujących, z których każdą można indywidualnie załączyć lub wyłączyć, zapewnia 15 stopni regulacji wydajności agregatu. Pozwala to na wytwarzanie śniegu o różnym ciężarze właściwym, czyli różnym nasyceniu wodą w zależności od warunków atmosferycznych. Im więcej jest czynnych głowic atomizujących, tym więcej przepływa przez nie wody i powstały śnieg jest cięższy przy określonej temperaturze, już od minus 2 C. Dysze nukleacyjne wytwarzają minimum 90% zarodników lodowych, co znacznie odróżnia agregat według wynalazku od innych znanych agregatów, w których głowice nukleacyjne produkują 30% zarodników lodowych. Reszta, czyli 70% ma postać rozdrobnionej wody. Ma to istotne znaczenie, gdyż ilość otrzymywanych zarodników lodowych w stosunku do ilości kropel wody decyduje o sprawności

4 4 PL B1 wytwarzania i jakości śniegu. Ogrzewanie głowic atomizujących i głowic nukleacyjnych zabezpiecza te głowice oraz ich zawory przed rozerwaniem przez zamarzniętą wodę, szczególnie po wyłączeniu głowicy w czasie pracy. Dodatkowo zastosowany układ przedmuchiwania i osuszania instalacji hydraulicznej pozwala na wysuszenie nagrzanym powietrzem całej instalacji hydraulicznej, w tym kolektora wodnego oraz głowic atomizujących i głowic nukleacyjnych. Ma to kapitalne znaczenie przed ponownym uruchomieniem agregatu, ponieważ urządzenie jest gotowe do pracy (wytwarzania śniegu) bez potrzeby odmrażania podzespołów (przewodów, głowic, dysz). Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony schematycznie w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia proces tworzenia śniegu z zarodników lodowych, powstałych na wylocie głowic nukleacyjnych i łączonych z kropelkami wody wytworzonymi przez głowice atomizacyjne, fig. 2 - agregat zaśnieżający w widoku czołowym z uwidocznionym kolektorem wodnym, fig. 3 - fragment głowicy atomizującej w przekroju wzdłużnym, fig. 4 - fragment głowicy nukleacyjnej w przekroju wzdłużnym, fig. 5 - końcówkę głowicy nukleacyjnej w powiększeniu w przekroju wzdłużnym, fig. 6 - proces tworzenia zarodników lodowych na wylocie głowicy nukleacyjnej fig. 7 - układ grzewczy, a fig. 8 - układ dopływu powietrza do głowic nukleacyjnych podczas zaśnieżania oraz do kolektora wodnego podczas suszenia układu hydraulicznego po ukończeniu zaśnieżania. Na rysunku poszczególne główne elementy są oznaczone liczbami naturalnymi od 1 do 19. W przypadkach, gdy któryś element rysunku wymaga dokładniejszego objaśnienia, to jego części składowe są oznaczone liczbą naturalną oznaczenia elementu głównego oraz cyframi poprzedzonymi myślnikiem, na przykład Agregat zaśnieżający zawiera obudowę 1 (fig. 1) w kształcie leja, wewnątrz której jest zamocowany wentylator, niewidoczny na rysunku, wytwarzający strumień powietrza 2 wypychający sztuczny śnieg na stok, a na zewnątrz od strony wylotowej powietrza, posiada wieniec głowic z dyszami, składający się z trzech głowic nukleacyjnych 3 oraz piętnastu głowic atomizujących 4, osadzonych podstawami w rurowym kolektorze wodnym 5 i skierowanych osiowo pod kątem ostrym do osi symetrii 6 obudowy 1. W przykładzie wykonania osie symetrii głowic nukleacyjnych 3 tworzą z osią symetrii 6 obudowy 1 kąt α- równy 39, a osie symetrii głowic atomizujących 4 kąt β wynoszący 32. Każda z głowic nukleacyjnych 3 i atomizujących 4 zawiera oddzielny zawór 7, którym można załączyć albo wyłączyć przepływ medium. W procesie wytwarzania sztucznego śniegu uczestniczą zarodniki 8, inaczej kryształki lodu, wyrzucane z głowic nukleacyjnych 3, kropelki wody 9 wyrzucane z głowic atomizujących 4 oraz strumień powietrza 2, wytworzony przez wentylator w obudowie 1. Do kolektora wodnego 5, wspólnego dla dysz nukleacyjnych 3 i dysz atomizujących 4, tłoczona jest woda z układu wodnego pod ciśnieniem atmosfer, wytwarzanym przez pompę, nie pokazaną na rysunku. Minimalny wydatek wody wynosi 6 litrów na godzinę przy ciśnieniu 15 atm. Wraz ze wzrostem ciśnienia wzrasta także ilość wydatkowanej wody. Głowice atomizujące 4 (fig. 3) wyposażone są w cztery dysze wodne 4-1 zawierające zawirowywacze 4-2, które nadają strumieniom wody ruch obrotowy na wylocie dysz 4-1. Dysze wodne 4-1 z zawirowywaczami 4-2 znajdują się w trzonie 4-3 osadzonym w korpusie 4-4 głowicy 4. Budowa głowicy nukleacyjnej 3 realizuje sposób wytwarzania zarodników lodowych 8. Jak pokazano na fig. 4, fig. 5 i fig. 6 w głowicy nukleacyjnej 3 centralnie umieszczony jest przewód 3-1, przewodzący wodę z kolektora 5, zakończony dyszą wodną 3-2, wyposażoną w zawirowywacz wody 3-3, który powoduje zawirowanie strumienia wody i nadaje mu ruch obrotowy na wylocie dyszy 3-2. Woda wyrzucona z dyszy 3-2 jest rozpylona w postaci pióropusza 10. Obudowa zawirowywacza wody 3-3 zawiera część cylindryczną 3-4, przechodzącą w część stożkową 3-5, która przechodzi w część cylindryczną 3-6, zakończoną kołnierzem 3-7 w kształcie stożka ściętego, którego większa podstawa 3-8 pokrywa się z płaszczyzną 3-9 wylotu dyszy wodnej 3-2. Dysza wodna 3-2 z obudową zawirowywacza 3-3 jest osłonięta kołpakiem 3-10, w którym ścianka 3-11 otworu wylotowego ma kształt stożka ściętego o płaszczyźnie 3-12 większej podstawy pokrywającej się z płaszczyzną 3-9 wylotu dyszy wodnej 3-2. Od strony korpusu 3-13 głowicy nukleacyjnej 3 kołpak 3-10 zawiera część cylindryczną 3-14 osadzoną na korpusie 3-13 głowicy 3, przechodzącą schodkowo w część cylindryczną 3-15, osłaniającą część cylindryczną 3-4 dyszy 3-2, która przechodzi dalej w część stożkową 3-16 osłaniającą część stożkową 3-5 dyszy 3-2, a następnie przekształca się w kołnierz Pomiędzy obudową zawirowywacza 3-3 i kołpakiem 3-10 utworzony jest kanał 3-18, przez który powietrze z układu dopływu powietrza (fig. 8) jest tłoczone do głowicy nukleacyjnej 3 pod ciśnieniem 2,8-3,0 atm, porywając wodę wyrzucaną przez dyszę wodną 3-2. Jak pokazano na fig. 5 kanał 3-18 zwęża się w części 3-19, po-

5 PL B1 5 między zewnętrzną powierzchnią stożkowej części 3-5 obudowy zawirowywacza 3-3 i wewnętrzną powierzchnią stożkowej części 3-16 kołpaka 3-10, a następnie w postaci szczeliny 3-20 rozszerza się w stronę otworu wylotowego dyszy powietrznej Powietrze w kanale 3-18 płynąc przez zwężającą się część 3-19 nabiera zwiększonej prędkości, a następnie ulega gwałtownemu rozprężeniu w szczelinie dyszy 3-20, co powoduje ochłodzenie powietrza, do temperatury około -40 C. Wylatujące ze szczeliny dyszy 3-20 powietrze 11 ma szybkość naddźwiękową i uderzając w pióropusz 10 rozpylonej wody powoduje kolejno powstanie mgły wodnej, schłodzenie drobin wodnych i utworzenie strumienia zarodników lodowych 8. Ilość zarodników lodowych 8 determinuje sprawność agregatu zaśnieżającego. Regulacja procesu powstawania zarodników 8 jest prowadzona poprzez zmianę ilości wody przepływającej przez głowicę nukleacyjną 3. Jak pokazano na fig. 1 wytworzone zarodniki lodowe 8 są wstrzeliwane w strumień 2 powietrza, wytworzonego przez wentylator, pod kątem ostrym w stosunku do podłużnej osi 6 obudowy 1 agregatu. Jednocześnie rozpylona woda 9 z głowic atomizujących 4 jest wstrzeliwana w strumień powietrza 2 pod kątem ostrym w stosunku do osi podłużnej 6 obudowy 1 urządzenia. Zarodniki lodowe 8 przenikają strumień kropel wody 9 z głowic atomizujących 4, od wewnątrz na zewnątrz. Strumień powietrza 2, wytworzony przez wentylator, jest w pewnym stopniu zawirowany i natrafiając najpierw na strumień zarodników lodowych 8 z głowic nukleacyjnych 3, a następnie strumień kropel wody 9 z głowic atomizujących 4 powoduje dokładne wymieszanie zarodników lodowych 8 z cząsteczkami wody 9, co w efekcie daje sztuczny śnieg 12. Ilość zarodników lodowych 8 w stosunku do ilości kropel wody 9 decyduje o sprawności wytwarzania śniegu i jakości śniegu. Jak pokazano na fig. 7 głowice nukleacyjne 3 i głowice atomizujące 4 są podłączone szeregowo do układu grzewczego, w którym ogrzewany płyn niezamarzający przepływa poprzez układ przewodów 13 zatopionych w korpusach 3-13, 4-4 poszczególnych głowic nukleacyjnych 3 i głowic atomizujących 4. Płyn niezamarzający jest ogrzewany w zbiorniku 14 przy pomocy grzałki 15, sterowanej elektronicznie ze skrzynki sterowniczej. Układ ogrzewania głowic nukleacyjnych 3 i głowic atomizujących 4 ma na celu zabezpieczenie głowic 3, 4 przed rozerwaniem przez zamarzniętą wodę w przypadku wyłączenia określonej głowicy 3, 4. Tym samym układ grzewczy zabezpiecza przed rozerwaniem głowice 3, 4, które aktualnie są wyłączone podczas pracy agregatu. Jak pokazano na fig. 8 po zakończeniu pracy agregatu zaśnieżającego załączany jest układ przedmuchiwania i osuszania instalacji hydraulicznej, w tym głowic nukleacyjnych 3 i głowic atomizujących 4. W tym celu podgrzane powietrze, tłoczone podczas zaśnieżania przez sprężarkę 16 do głowic nukleacyjnych 3 poprzez chłodnicę 17 i przewód 18, jest zaworem trójdrożnym 19 odłączane od chłodnicy 17 oraz przewodu 18 i podłączane do kolektora wodnego 5. Przedmuchiwanie układu hydraulicznego z głowicami 3, 4 powoduje ich wysuszenie od wewnątrz po zakończeniu pracy agregatu, co zabezpiecza kolektor wodny 5, a przede wszystkim głowice 3, 4 przed zniszczeniem podczas mrozów. Wysuszenie instalacji ma decydujące znaczenie przed ponownym uruchomieniem agregatu zaśnieżającego, ponieważ urządzenie jest gotowe do pracy bez potrzeby odmrażania podzespołów, w tym przewodów i głowic 3, 4. Zastrzeżenia patentowe 1. Agregat zaśnieżający zawierający obudowę w kształcie leja, wewnątrz której jest zamocowany wentylator, wytwarzający strumień powietrza wypychający sztuczny śnieg na stok oraz zawierający na zewnątrz, od strony wylotowej powietrza wieniec głowic nukleacyjnych i głowic atomizujących z dyszami, znamienny tym, że osie symetrii głowic nukleacyjnych (3) tworzą z osią symetrii (6) obudowy (1) kąt (α) równy 39, a osie symetrii głowic atomizujących (4) tworzą z osią symetrii (6) obudowy (1) kąt (β) wynoszący 32, przy czym głowice nukleacyjne (3) i głowice atomizujące (4) są podłączone szeregowo do układu grzewczego, w którym płyn niezamarzający jest ogrzewany w zbiorniku (14) przy pomocy grzałki (15) sterowanej elektronicznie ze skrzynki sterowniczej, a także podłączone szeregowo do układu przedmuchiwania i osuszania instalacji hydraulicznej, w tym głowic (3, 4), w którym podgrzane powietrze, tłoczone podczas zaśnieżania przez sprężarkę (16) do głowic nukleacyjnych (3) poprzez chłodnicę (17) i przewód (18), jest odłączane od chłodnicy (17) oraz przewodu (18) i podłączane do kolektora wodnego (5).

6 6 PL B1 2. Agregat według zastrz. 1, znamienny tym, że każda z głowic nukleacyjnych (3) i głowic atomizujących (4) zawiera oddzielny zawór (7), którym można załączyć albo wyłączyć przepływ medium. 3. Agregat według zastrz. 1, znamienny tym, że w trzonie (4-3) osadzonym w korpusie (4-4) głowicy (4) znajdują się dysze wodne (4-1) wyposażone w zawirowywacze (4-2), nadające strumieniom wody ruch obrotowy na wylocie dysz (4-1). 4. Agregat według zastrz. 1, znamienny tym, że w głowicy nukleacyjnej (3) centralnie umieszczony jest przewód (3-1), przewodzący wodę z kolektora (5), zakończony dyszą wodną (3-2), wyposażoną w zawirowywacz wody (3-3), który powoduje zawirowanie strumienia wody i nadaje mu ruch obrotowy na wylocie dyszy (3-2), a pomiędzy obudową zawirowywacza (3-3) i osłaniającym ją kołpakiem (3-10) utworzony jest kanał (3-18), przez który powietrze z układu dopływu powietrza jest tłoczone do głowicy nukleacyjnej (3), porywając wodę wyrzucaną przez dyszę wodną (3-2), przy czym kanał (3-18) zwęża się w części (3-19), pomiędzy zewnętrzną powierzchnią stożkowej części (3-5) obudowy zawirowywacza 3-3 i wewnętrzną powierzchnią stożkowej części (3-16) kołpaka (3-10), a następnie w postaci szczeliny rozszerza się w stronę otworu wylotowego dyszy powietrznej (3-20). 5. Agregat według zastrz. 4, znamienny tym, że ścianka (3-11) otworu wylotowego kołpaka (3-10) ma kształt stożka ściętego o płaszczyźnie (3-12) większej podstawy pokrywającej się z płaszczyzną (3-9) wylotu dyszy wodnej (3-2). 6. Agregat według zastrz. 4, znamienny tym, że obudowa zawirowywacza wody (3-3) zawiera część cylindryczną (3-4), przechodzącą w część stożkową (3-5), która przechodzi w część cylindryczną (3-6), zakończoną kołnierzem (3-7) w kształcie stożka ściętego, którego większa podstawa (3-8) pokrywa się z płaszczyzną (3-9) wylotu dyszy wodnej (3-2). 7. Agregat według zastrz. 4, znamienny tym, że od strony korpusu (3-13) głowicy nukleacyjnej (3) kołpak (3-10) zawiera część cylindryczną (3-14) osadzoną na korpusie (3-13) głowicy (3), przechodzącą schodkowo w część cylindryczną (3-15), osłaniającą część cylindryczną (3-4) obudowy zawirowywacza (3-3), która przechodzi dalej w część stożkową (3-16) osłaniającą część stożkową (3-5) obudowy zawirowywacza (3-3), a następnie przekształca się w kołnierz (3-17), przy czym ścianka (3-11) otworu wylotowego kołpaka (3-10) ma kształt stożka ściętego o płaszczyźnie (3-12) większej podstawy pokrywającej się z płaszczyzną (3-9) wylotu dyszy wodnej (3-2). 8. Agregat według zastrz. 1, albo 3, albo 4, znamienny tym, że poszczególne głowice nukleacyjne (3) i głowice atomizujące (4) zawierają przewody (13) zatopione w korpusach (3-13, 4-4), przez które przepływa płyn niezamarzający ogrzewany w zbiorniku (14). 9. Agregat według zastrz. 1, znamienny tym, że układ przedmuchiwania i osuszania instalacji hydraulicznej zawiera zawór trójdrożny (19), poprzez który, po zakończeniu zaśnieżania, podgrzane powietrze jest kierowane do kolektora wodnego (5). 10. Sposób wytwarzania zarodników lodowych, znamienny tym, że w głowicy (3) strumień wody jest tłoczony z kolektora (5) przez centralnie umieszczony przewód (3-1) i po nadaniu mu ruchu obrotowego w zawirowywaczu (3-3) jest wyrzucany z dyszy wodnej (3-2) w postaci pióropusza (10), natomiast powietrze w kanale (3-18) płynąc przez zwężającą się część (3-19) nabiera zwiększonej prędkości oraz ulega gwałtownemu rozprężeniu w szczelinie dyszy (3-20) i ochłodzeniu do temperatury około -40 C, które następnie wylatując ze szczeliny dyszy (3-20), otaczającej dyszę wodną (3-2), ma szybkość naddźwiękową i uderzając w pióropusz (10) rozpylonej wody powoduje kolejno powstanie mgły wodnej, schłodzenie drobin wodnych i utworzenie strumienia zarodników lodowych (8). 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że regulacja nasilenia procesu powstawania zarodników (8), jest prowadzona poprzez zmianę ilości wody przepływającej przez głowicę nukleacyjną (3).

7 PL B1 7 Rysunki

8 8 PL B1

9 PL B1 9

10 10 PL B1

11 PL B1 11

12 12 PL B1 Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.