EiT_S_I_ULP2. Elektronika i Telekomunikacja I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Transkrypt

1 Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 utego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu EiT_S_I_ULP2 Nazwa modułu Układy ogiki programowanej 2 Nazwa modułu w języku angieskim Programmabe Logic Devices 2 Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013 A. USYTUOWANIE MODUŁU W SYSTEMIE STUDIÓW Kierunek studiów Poziom Profi studiów Forma i tryb prowadzenia studiów Specjaność Jednostka prowadząca moduł Koordynator modułu Eektronika i Teekomunikacja I stopień (I stopień / II stopień) ogónoakademicki (ogóno akademicki / praktyczny) stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne) Katedra Eektroniki i Systemów Inteigentnych dr inż. Adam Głuszek Zatwierdził: B. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU Przynaeżność do grupy/boku przedmiotów Status modułu Język prowadzenia zajęć Usytuowanie modułu w panie studiów - semestr Usytuowanie reaizacji przedmiotu w roku akademickim Wymagania wstępne Egzamin Liczba punktów ECTS 3 kierunkowy (podstawowy / kierunkowy / inny HES) obowiązkowy (obowiązkowy / nieobowiązkowy) poski semestr IV semestr etni (semestr zimowy / etni) Układy cyfrowe 1, Układy cyfrowe 2, Układy ogiki programowanej 1 (kody modułów / nazwy modułów) nie (tak / nie) Forma prowadzenia zajęć wykład ćwiczenia aboratorium projekt inne w semestrze 30

2 C. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY SPRAWDZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Ce modułu Ceem modułu jest wprowadzenie studentów w tematykę układów programowanych poprzez prezentację ich budowy wewnętrznej, zasad działania oraz metod wykorzystania do reaizacji układów cyfrowych zarówno kombinacyjnych jak i sekwencyjnych przy użyciu wybranych języków opisu sprzętu. Symbo efektu Efekty zna architekturę wewnętrzną najważniejszych typów układów programowanych rozumie zasady projektowania systemów cyfrowych z wykorzystaniem układów programowanych zna zasady opisu ogiki układów cyfrowych za pomocą wybranych języków opisu sprzętu (HDL) potrafi stosować wybrane języki opisu sprzętu do projektowania i symuacji prostych układów kombinacyjnych i sekwencyjnych posiada podstawowe umiejętności w zakresie wykorzystania oprogramowania do projektowania i symuacji systemów cyfrowych reaizowanych w technice układów programowanych potrafi rozwijać swoją wiedzę i umiejętności poprzez samodziene wyszukiwanie i wykorzystywanie materiałów źródłowych potrafi współdziałać w zespoe w reaizacji konkretnych zadań zgodnie z założonym harmonogramem Forma prowadzenia zajęć (w/ć//p/inne) odniesienie do efektów kierunkowych K_U10 K_U14 K_U16 K_U18 K_U22 K_U27 K_U10 K_U14 K_U16 K_U18 K_U22 K_U27 odniesienie do efektów obszarowych T1_W03 T1_W05 T1_W06 T1_U08 T1_U09 T1_U13 T1_U15 T1_U16 T1_U08 T1_U09 T1_U13 T1_U15 T1_U16 K_K01 T1_K01 K_K03 K_K05 T1_K03 T1_K04 T1_K06 : 1. w zakresie wykładu Nr wykładu da modułu 2. w zakresie ćwiczeń Nr zajęć ćwicz. da modułu

3 3. w zakresie zadań aboratoryjnych Nr zajęć ab Zapoznanie z systemem projektowym układów programowanych wykorzystującym język CUPL. Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów kombinacyjnych w języku CUPL. Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów kombinacyjnych w języku CUPL c.d. Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów sekwencyjnych w języku CUPL. Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów sekwencyjnych w języku CUPL c.d. Zapoznanie z systemem projektowym układów programowanych wykorzystującym język VHDL. Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów kombinacyjnych (np. mutipeksery, dekodery, komparatory, sumatory, konwertery kodów) w języku VHDL. Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów kombinacyjnych w Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów kombinacyjnych w Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów sekwencyjnych (np. iczniki, układy kontroi parzystości, dzieniki częstotiwości, komparatory i sumatory szeregowe) w języku VHDL. da modułu 11 Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów sekwencyjnych w 12 Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów sekwencyjnych w

4 Zapoznanie z systemem projektowym układów programowanych wykorzystującym język Veriog. Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów kombinacyjnych w języku Veriog. Reaizacja przykładowych projektów i symuacji układów sekwencyjnych w języku Veriog. 4. Charakterystyka zadań projektowych 5. Charakterystyka zadań w ramach innych typów zajęć dydaktycznych Metody sprawdzania efektów Symbo efektu Metody sprawdzania efektów (sposób sprawdzenia, w tym da umiejętności odwołanie do konkretnych zadań projektowych, aboratoryjnych, itp.) aboratoryjnych, zaiczenie kookwiów aboratoryjnych, zaiczenie kookwiów aboratoryjnych, zaiczenie kookwiów aboratoryjnych, zaiczenie kookwiów aboratoryjnych, zaiczenie kookwiów wykonanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń aboratoryjnych aboratoryjnych

5 D. NAKŁAD PRACY STUDENTA Rodzaj aktywności 1 Udział w wykładach Bians punktów ECTS obciążenie studenta 2 Udział w ćwiczeniach 3 Udział w aboratoriach 30 4 Udział w konsutacjach (2-3 razy w semestrze) 5 5 Udział w zajęciach projektowych 6 Konsutacje projektowe 7 Udział w egzaminie 8 9 Liczba godzin reaizowanych przy bezpośrednim udziae nauczyciea akademickiego 10 Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczyciea akademickiego (1 punkt ECTS=25-30 godzin obciążenia studenta) 11 Samodziene studiowanie tematyki wykładów 35 1,17 12 Samodziene przygotowanie się do ćwiczeń 13 Samodziene przygotowanie się do kookwiów Samodziene przygotowanie się do aboratoriów Wykonanie sprawozdań Przygotowanie do kookwium końcowego z aboratorium 17 Wykonanie projektu ub dokumentacji 18 Przygotowanie do egzaminu Liczba godzin samodzienej pracy studenta Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach samodzienej pracy 1,83 (1 punkt ECTS=25-30 godzin obciążenia studenta) 22 Sumaryczne obciążenie pracą studenta Punkty ECTS za moduł 1 punkt ECTS=25-30 godzin obciążenia studenta 3 24 Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym Suma godzin związanych z zajęciami praktycznymi Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym 1 punkt ECTS=25-30 godzin obciążenia studenta E. LITERATURA Wykaz iteratury Witryna WWW modułu/przedmiotu 1,67 1. Hajduk Z.: Wprowadzenie do języka Veriog, BTC, Warszawa, Łuba T., Zbierzchowski B.: Komputerowe projektowanie układów cyfrowych, WKŁ, Warszawa Pasierbiński J., Zbysiński P.: Układy programowane w praktyce, WKŁ, Warszawa Zwoiński M.: Projektowanie układów cyfrowych z wykorzystaniem języka VHDL, WKŁ, Warszawa, 2007.