Teatralna Majówka z Teatrem Gdynia Główna

Transkrypt

1 Teatralna Majówka z Teatrem Gdynia Główna Teatralna Majówka z Teatrem Gdynia Główna to prawdziwy maraton. Codziennie od pierwszego do trzeciego maja każdy będzie mógł wybrać coś dla siebie. Najmłodsi znajdą coś dla siebie w samo południe (spotkanie z bohaterami Stacji Bajek!), a dorosli na podwójnych wieczornych spektaklach.teatralna Majówka z Teatrem Gdynia Główna to prawdziwy maraton. Codziennie od pierwszego do trzeciego maja każdy będzie mógł wybrać coś dla siebie. Najmłodsi znajdą coś dla siebie w samo południe (spotkanie z bohaterami Stacji Bajek!), a dorosli na podwójnych wieczornych spektaklach.

2 1 maja: O godz. 12. Kuchmistrz i jego pomocnik Kuchcik będą robić wszystko, żeby zdążyć z przygotowaniem ciasta wg przepisu cioci Wiesi. Muszą zdążyć przed uroczystością Wielkiego Ciasta, więc roboty mają co nie miara! O godz. 18. będziemy się zastanawiać Co się przyśniło Gregorowi, że zaspał i nie udał się porannym pociągiem do firmy. Takie zachowanie jest niedopuszczalne, zwłaszcza w takie święto! O godz. 20. zaprosimy Państwa do pewnego biura, a właściwie Bjóra, w którym świat stanął na głowie rządzi w nim humor, absurd i rozśpiewana atmosfera groteski. 2 maja: O godz. 12. będziemy trzymać kciuki za księcia, żeby udało mu się obudzić Śpiącą królewnę, aby mogli wspólnie uczcić ten dzień. O godz. 18. Pan Kot rozgrzeje atmosferę tego majowego wieczoru sporą dawką humoru w alternatywnej, komediowej wersji baśni dla dorosłych. O godz. 20. razem z mistrzem reportażu Ryszardem Kapuścińskim i dworzanami Cesarza zapytamy o mechanizmy władzy na wyższych i niższych szczeblach hierarchii w Epitafium dla władzy. 3 maja: O godz. 12. opowiemy historię Braciszka i siostrzyczki w baśniowym świecie budowanym na oczach dzieci z dużych, kolorowych klocków. O godz. 14. zapytamy razem z Panem Huczkiem Co to jest wiosna?, a radosny chłopiec o imieniu Mikko pokaże naszemu bohaterowi czym jest przyjaźń. W majówkowy weekend z Teatrem Gdynia Główna nie ma czasu na nudę. Zapraszamy na cały teatralny maraton, jak i na wybrane propozycje. Do zobaczenia!

3 Szersze opisy spektakli: 1 maja godz. 12.

4 Wielkie ciasto insp. opowiadaniem J.R.R. Tolkiena Kowal z Podlesia Większego scenariusz i reżyseria: Piotr Srebrowski obsada: Konrad Till, Radosław Smużny projekt lalek: Piotr Srebrowski muzyka: Sówka Sowińska przepis na ciasto: ciocia Wiesia Teatr Gdynia Główna Czas trwania: 45 min Spektakl dla widzów od lat 3 Kuchmistrzowie Wielkiej Kuchni zapraszają na uroczystość Wielkiego Ciasta. Jest to wydarzenie niezwykłe, gdyż odbywające się zaledwie raz na 24 lata! Gdy goście przybywają, aby świętować, okazuje się, że wypiek jest niegotowy... Wielkie Ciasto to kulinarno-magiczny spektakl opowiadający pełną przygód historię młodego Kowalczyka. Jeden kreatywny reżyser, dwóch zdolnych aktorów, kilka kuchennych lalek, garść wyobraźni, łyżka tajemnicy i szczypta dobrego humoru to przepis na wyśmienitą teatralną zabawę przyprawioną nutą refleksji. Fragmenty recenzji: Spektakl przygotowany przez Piotra Srebrowskiego jest wesołą, zabawną i przede wszystkim ciekawą opowieścią o losach młodego Kowalczyka według opowiadania Johna Ronalda Reuela Tolkiena "Kowal z Podlasia Większego". Kowalczyk odnajduje w cieście tajemniczą gwiazdkę, która umożliwia mu podróż do krainy czarów. Bohater nie namyślając się wiele z tej okazji korzysta, nurkując w głąb... stołu, na którym toczy się wcześniej akcja. Zarówno Till, jak i "gospodarz" spektaklu, Smużny, grają czytelnie, bardzo wyraźnie podkreślając mimiką stany emocjonalne. Dlatego spektakl jest komunikatywny także dla mniejszych dzieci. Bardziej plastycznie gra Konrad Till, świetnie animujący m.in. Kowalczyka. Obaj jednak uzupełniają się na scenie i stanowią zgrany, budzący sympatię duet. Łukasz Rudziński, Magia teatru z kilku garnków- o "Wielkim Cieście" w Teatrze Gdynia Główna, trojmiasto.pl W zaczarowanym świecie teatru Srebrowskiego pojawia się wszystko, co niezbędne, aby zmienić optykę patrzenia na świat. Zapachy, kolory, światło, tajemnica, zabawne i ciekawe lalki poruszane w widoczny sposób przez aktorów (Konrada Tilla oraz Radosława Smużnego) oraz dźwięki tworzą bardzo zgrabną całość, a obietnica skosztowania ciasta wprowadza dodatkowe napięcie dramaturgiczne. Historia kucharczyka Kowalczyka nie jest banalną opowieścią o losach starającego się o przychylność kuchmistrza młodego chłopca. Opowieść pogłębiona jest refleksją nad prawidłami światów: realnego i fantastycznego, który był punktem wyjścia w tworzeniu przedstawienia. Mimo że to aktorzy byli sprawcami ruchu lalek, to jednak właśnie lalki były bezsprzecznie najciekawszymi składnikami Wielkiego ciasta. Wykonane z różnych kuchennych przyrządów i narzędzi, czyli z garnków, pokrywek, durszlaków, ubijaczek, szroberów, sztućców itp. wzbudzały zaciekawienie dzieci, zawsze otwartych na nowości, ale także dorosłych, starających się przeanalizować skład poszczególnych postaci. Jednym słowem debiut reżyserski Piotra Srebrowskiego, aktora mocno już zakotwiczonego w Trójmieście, można udać za udany. Katarzyna Wysocka, Przepis cioci Wiesi, czyli " Wielkie Ciasto" na dworcu w Gdyni, Pomorze Kultury 2 maja godz. 18. Co się przyśniło Gregorowi, że zaspał wg Przemiany F. Kafki scenariusz i reżyseria: Ewa Ignaczak

5 obsada: Łukasz Dobrowolski, Karolina Gaffke, Jacek Panek, Małgorzata Polakowska Teatr Gdynia Główna Spektakl wprowadza widza w pełen absurdu świat snu, w którym wszystko staje się możliwe i prawdopodobne. Przestrzeń, która organizuje działanie postaci, staje się interpretacją i strategią, tkanką emocjonalną przedstawienia. Niespodziewana i nagła przemiana tytułowego Gregora w robaka burzy utarty schemat życia rodziny Samsów, wywracając je do góry nogami i odsłaniając jego pęknięcia. Aktualność tekstu Kafki i jego realizacji scenicznej demaskuje zasadę działania organizmu rodzinnego, w którym jak w soczewce skupia się obraz współczesnego społeczeństwa, gdzie jedno potknięcie pociąga za sobą lawinę katastrofalnych w skutkach wydarzeń. W którym lekka niedyspozycja, zawrót głowy niepozwalający wstać z łóżka może zaprzepaścić całe lata rzetelnej pracy. Człowiek staje się częścią machiny systemu, bezużytecznym trybikiem, który można bez problemu zastąpić innym. Fragment recenzji: Ewa Ignaczak, autorka scenariusza i reżyserka sztuki, przedstawiła historię tytułowego Gregora w sposób dopasowany do współczesnej wrażliwości, mając na uwadze przede wszystkim widza, który do teatru idzie dowiedzieć się czegoś ważnego, zobaczyć swoje codzienne życie z odmiennej perspektywy. Nacisk położono bardziej na socjologiczną obserwację niż na cierpienia, rozterki i niespełnione marzenia Gregora, prowadzące do tragicznego końca jego istnienia Sztuka nie jest przegadana. Poetyka snu i niedopowiedzenia zostawiają widzowi miejsce na jego własne skojarzenia. Czteroosobowa obsada wystarcza do ukazania tej historii. Brak służby w domu to też znak uwspółcześnienia realiów, a jednocześnie zabieg ułatwiający widzowi skupienie się na grze aktorskiej czterech występujących. Wszyscy czworo grają z zaangażowaniem i w dużym tempie. Ich ruchy są zsynchronizowane i wypełniają energią całą sceniczną przestrzeń. 1 maja godz. 20. Bjóro scenariusz, scenografia i reżyseria: Marcin Grota obsada: Wojciech Jaworski, Agata Mieniuk, Bartłomiej Sudak muzyka: Antoni Wojnar Bjóro to cykl zabawnych, surrealistycznych skeczy inspirowanych realiami pracy w biurze. Sytuacje, które każdy pracujący w biurze z pewnością nie raz przeżył, pełne humoru puenty, ciągłe gry słów, dowcipne piosenki wszystko to składa się na wieczór w teatrze, który niełatwo będzie zapomnieć. Jeśli chcesz się dowiedzieć dlaczego Fotel ma plecy, a Kaloryferowi wystają wszystkie żebra a poza tym chcesz na chwilę zastanowić się nad otaczającą Cię rzeczywistością przyjdź do Teatru Gdynia Główna. Reżyser o spektaklu: Bjóro zrodziło się z mojej potrzeby wypowiedzi na temat pracy w biurze. Sam już wiele lat pracuję w takim miejscu, jest to temat bliski wielu ludziom i chciałem wspólnie z nimi pośmiać się z pracy, która nazywana jest wielokrotnie nudną a tymczasem stanowi wdzięczne pole do zabawnych obserwacji. Uwielbiam poczucie humoru, tradycję surrealistycznych kabaretów i chciałem stworzyć spektakl lekki i dający do myślenia jednocześnie. Fragment recenzji: Nowa premiera Teatru Gdynia Główna to interesujący eksperyment sztuka na trzech aktorów, dość jednolita narracyjnie, tworząca coś w rodzaju teatralnych shortów krótkich historii rozgrywających się w ograniczonym obszarze biurowym. Zabawne? Tak ale też podszyte pewną głębią Wybierając się na przedstawienie raczej szykowałem się na trochę uśmiechu, aniżeli metafizyczne dreszcze. Jednak Bjóro zaskakuje trzech aktorów (świetni Agata Mieniuk, Wojciech Jaworski, Bartłomiej Sudak) wciela się nie w ludzi, lecz w przedmioty biurowe, które w kilku powiązanych ze sobą historiach dzielą się swoimi przeżyciami w wąskiej przestrzeni biurowej. To odhumanizowanie przestrzeni ma swój cel sztuka wchodzi w nową warstwę, gdy po kilku chwilach przedmioty okazują się bardziej ludzkie, niż pracujący w biurze ludzie, ich przeżycia bardziej naturalne, żarzące się od emocji, zaś opowieści niejednokrotnie tragiczne (zaręczam, że po tej sztuce nigdy już nie popatrzycie na biurowy kosz na śmieci w ten sam sposób). Ma to też inny

6 cel wyraźnie widzimy jak pracownicy biura (firmowego? Korporacyjnego?) poddawani są postępującej dehumanizacji, stając się po prostu kolejnymi biurowymi przedmiotami. Więc śmiech, tak, historyjki są zabawne, podobnie przeplatające je piosenki, ale też pewien tragizm. I napięcie. BJÓRO i korporacyjna dehumanizacja, Arkady Saulski, wnas.pl 2 maja godz. 12. Śpiąca Królewna na podstawie baśni braci Grimm i Charlesa Perraulta adaptacja i reżyseria: Luba Zarembińska obsada: Luba Zarembińska, Piotr Srebrowski projekt i wykonanie lalek: Grażyna Rigall Teatr Stacja Szamocin Czas trwania: 45 min; spektakl dla widzów od lat 3 Znana wszystkim doskonale baśń przedstawiona za pomocą pięknych, przykuwających wzrok ręcznie robionych lalek. Aktorzy wprowadzają dzieci w urokliwy świat opowieści, w którym dobro zwycięża zło, a pocałunek księcia zdejmuje z królewny zły urok. Spektakl został zrealizowany z ogromną pieczołowitością, dbałością o detale oraz dużą dawką humoru nie pozwalając ani dzieciom, ani rodzicom nudzić się nawet przez chwilę. 2 maja godz. 18. Pan Kot wg Kota w butach Angeli Carter, w tłum. A. Ambros scenariusz i reżyseria: Ida Bocian obsada: Iwo Bochat scenografia: Kamil Domachowski maski: Janusz Bocian Teatr Gdynia Główna Czas trwania spektaklu: 60 min Spektakl dla widzów dorosłych Maitre, Mister, Maestro, Messer, Pan... Kot. Sprytny, przewidujący, niezależny i jak wszystkie koty to on wybiera sobie właściciela, a nie odwrotnie. I to on od tej chwili kierować będzie losem młodego oficera bez grosza przy duszy. Alternatywna, pełna erotycznej zmysłowości wersja baśni o obutym kocie, który dzięki swojemu sprytowi sprawia, że jego pan zyskuje majątek i piękną małżonkę. Wszystko jednak ma swoją cenę, a żaden kot nie jest bezinteresowny... Fragmenty recenzji: Pan Kot to przedstawienie-zabawa. Inteligentna, dowcipna, podszyta erotyzmem opowieść, która różnym widzom oferuje różne doznania. Bo jednak pod maską lekkiej historii kryje się tu sporo dwuznaczności. Dlatego jedni zobaczą w niej zabawną opowiastkę o sprytnym kocie, inni erotyczną opowieść z dreszczykiem, z całkiem zaskakującą puentą. I to właśnie stanowi, moim zdaniem, o sukcesie spektaklu Idy Bocian. Wzięła ona na warsztat twórczość, którą bardzo trudno zamknąć w jednej, definiującej ją precyzyjnie formule i moim zdaniem przetworzyła ją w sposób godny uwagi: dodała do niej nowe treści, uruchomiła świeże konteksty, nie pozbywając się jednocześnie jej oryginalnego, niepowtarzalnego charakteru.

7 Anna Jazgarska, Teatralny.pl 2 maja godz. 20. Epitafium dla władzy Insp. myślą Cesarza Ryszarda Kapuścińskiego scenariusz i reżyseria: Ewa Ignaczak obsada: Łukasz Dobrowolski, Wojciech Jaworski, Piotr Srebrowski czas trwania: 70 min Ryszard Kapuściński współczesna ikona literatury faktu, mistrz reportażu, który nadał mu wymiar literacki. Jedno z jego najbardziej znanych dzieł Cesarz, stało się inspiracją do podjęcia teatralnego dialogu z zawartą w nim myślą. Spektakl Epitafium dla władzy stanowi ogromne, wielopoziomowe wyzwanie adaptacyjne, reżyserskie, aktorskie. Uniwersalna opowieść o mechanizmach władzy niezwykle rzadko przenoszona na scenę zadaje pytania, na które odpowiedzi udzielają nieliczni, a uchyla się od niej zbyt wielu. Fragmenty recenzji: "Cesarskich dworzan ciekawie grają: Piotr Srebrowski, Wojciech Jaworski i Łukasz Dobrowolski. A nie jest to łatwe zadanie aktorskie. Widownia z trzech stron otacza scenę. Nie ma bezpiecznej rampy, oddzielającej aktora od widza, grają oni blisko, na wyciągnięcie ręki. Grażyna Antoniewicz, "Dwór etiopskiego cesarza w podziemiach gdyńskiego dworca, Dziennik Bałtycki publiczność musi, w ciszy własnego sumienia oczywiście, odpowiadać na pytania zadawane jej bezpośrednio. A nie są to łatwe pytania, ponieważ współczesny widz również jest uwikłany w najrozmaitsze układy i mechanizmy władzy. Po premierze w Teatrze Gdynia Główna, Głos Gdyni "Z pewnością Ewa Ignaczak wykonała kawał świetnej roboty, co ja piszę: sztuki! Pozostała wierna dziełu, wyostrzyła

8 satyryczne momenty, dzięki czemu mimo ciężkości tematu, ostatecznie, jako absurd, był przyjmowany śmiechem. Aktorzy bardzo dobrze budowali napięcie, przez co mogło być ono prawidłowo rozładowane, zaś refleksja na sam koniec przypominała o tym, by nie zapominać, co się aktualnie dzieje na świecie. Monika Prus, MiastoKultury.pl 3 maja godz. 12. Braciszek i siostrzyczka na podstawie baśni braci Grimm reżyseria: Luba Zarembińska obsada: Karolina Gaffke, Małgorzata Polakowska Teatr Stacja Szamocin Czas trwania: min Spektakl dla widzów od lat 3 Dwie aktorki, stół, wielka, kolorowa skrzynia. I nic więcej. Gdzie scenografia? Gdzie lalkowi bohaterowie? Tajemnicę spektaklu skrywa wspomniany kufer. To z niego wyłania się tytułowe rodzeństwo oraz inne postaci. Znajdują się w nim również duże, kolorowe klocki, z których powstanie las, dom, zamek cały bajkowy świat budowany jest na oczach dzieci. Przedstawienie opowiada historię chłopca zamienionego przez czarownicę w jelonka, i jego siostry, która poświęca się, aby go ratować. Spektakl zachwyca prostotą użytych środków, angażujących dziecięcą wyobraźnię. Nastrój opowieści budują piosenki śpiewane a capella. Lalki wg projektu argentyńskiej scenografki Magdaleny Baragli wykonane zostały przy współpracy z reżyserką Lubą Zarembińską. 3 maja godz. 14.

9 Co to jest wiosna? inspirowane opowiadaniem Herra Huu Hannu Mäkelä reżyseria: Luba Zarembińska obsada: Iwo Bochat, Luba Zarembińska Teatr Stacja Szamocin Czas trwania: 45 min Spektakl dla dzieci od lat 3 Tematem przewodnim przedstawienia jest przyjaźń, zaś bohaterem samotny, tajemniczy Pan Huczek, który nie może odnaleźć się we współczesnym, tajemniczym i obcym świecie. Nie zna zwyczajów ludzi, przeznaczenia przedmiotów a także zjawisk przyrody. Życie Pana Huczka odmienia przyjaźń z chłopcem o imieniu Mikko. Wdzięczne piosenki, proste instrumenty i efekty dźwiękowe podkreślają baśniowy nastrój opowieści. Jako elementy scenografii wykorzystane zostały stare przedmioty codziennego użytku wykorzystane w niecodzienny sposób.

10 Bilety: 20/30 zł spektakle dla dorosłych 15 zł spektakle dla dzieci Rezerwacja: tel kom ; sprzedaż online: Teatr Gdynia Główna Plac Konstytucji 1, Gdynia, Dworzec PKP Gdynia Główna (peron -1) Opublikowano: :37 Autor: Administrator Źródło: