Desert & Mountain Challenge - Iran 2012

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Desert & Mountain Challenge - Iran 2012"

Michał Małek
6 lat temu
Przeglądów:

1 Desert & Mountain Challenge - Iran 2012

Wyzwanie Pustynia solna Dasht-e-Lut to miejsce rzadko wybierane na wakacyjną przejażdżkę. Przekonał się o tym w IV wieku p.n.e. Aleksander Wielki, kiedy to bezlitosny żar uśmiercił znaczną część jego wojsk i przyczynił się do upadku starożytnej Macedonii.

Nie wiele bardziej gościnne i stromo wznoszące się irańsko-afgańskie pasmo gór to wyzwanie dla hartu ducha i zdrowego rozsądku.

2 Wyzwanie Pustynia solna Dasht-e-Lut to miejsce rzadko wybierane na wakacyjną przejażdżkę. Przekonał się o tym w IV wieku p.n.e. Aleksander Wielki, kiedy to bezlitosny żar uśmiercił znaczną część jego wojsk i przyczynił się do upadku starożytnej Macedonii. Gdy nasz wzrok skierujemy na wschodnie granice tego terytorium, to zobaczymy krajobraz ulegający nagłemu i dramatycznemu wypiętrzeniu. Nie wiele bardziej gościnne i stromo wznoszące się irańsko-afgańskie pasmo gór to wyzwanie dla hartu ducha i zdrowego rozsądku. Celem kolejnej samotnej podróży Łukasza Nitwińskiego jest przejazd rowerem przez te tereny; przez niemalże nieznaną południową część pustyni Dasht-e-Lut i kontynuacja wyprawy po samotnych szczytach pogranicza.

Fakty Dasht-e-Lut to najgorętsze miejsce na ziemi. Satelita NASA zanotował tu przy powierzchni rekordowe 70,7 C.

takyry), a na jej południowowschodnich terenach królują piaszczyste wydmy. Roczne opady nie przekraczają 100 mm.

Najwyższe szczyty bywają w ostatnich partiach ośnieżone i sięgają 3200 m.

3 Fakty Dasht-e-Lut to najgorętsze miejsce na ziemi. Satelita NASA zanotował tu przy powierzchni rekordowe 70,7 C. Jest to pustynia pylasto-żwirowa, w jej obniżeniach występują słone bagna (tzw. takyry), a na jej południowowschodnich terenach królują piaszczyste wydmy. Roczne opady nie przekraczają 100 mm. Górzyste pogranicze z kolei, to teren niezwykle surowy skalisty, wypalony słońcem i pozostawiony sobie samemu. Najwyższe szczyty bywają w ostatnich partiach ośnieżone i sięgają 3200 m. Teren ten jest często zamykany dla obcokrajowców i kontrolowany przez rządowe wojsko. Nie bez powodu: swoje szlaki mają tu kontrabandy narkotykowe z Afganistanu i Pakistanu, a fanatyczne ugrupowania polityczne dyskretnie migrują między dwoma państwami. Obecna tutaj konserwatywna mniejszość Pasztunów utożsamiających się z Afganistanem również stanowi element jątrzący, z którym mierzy się współczesny Iran.

Reguły Wyprawa rozpocznie się w Kermanie. Będzie to pierwsze i zarazem ostatnie duże miasto przed metą wyprawy.

białych plamach kartografów. Ważnym aspektem wyprawy jest kontakt z lokalną ludnością.

4 Reguły Wyprawa rozpocznie się w Kermanie. Będzie to pierwsze i zarazem ostatnie duże miasto przed metą wyprawy. Cała trasa zostanie pokonana na rowerze i niejako na przekór - tylko na małych, szutrowych, gruntowych i często niezaznaczonych na dużych mapach drogach. Pokonanie nawet najtrudniejszych krain na asfalcie to wg autora wciąż trudna, ale dość oczywista sprawa przygoda zaczyna się na bezdrożach i białych plamach kartografów. Ważnym aspektem wyprawy jest kontakt z lokalną ludnością. Gdy będzie to możliwe i bezpieczne noclegi planowane są w wioskach. Namiot, ze względu na temperatury nie jest brany koc musi wystarczyć. Zazwyczaj żaden z języków europejskich nie jest znany w tym regionie. Podstawowe dobra cywilizacyjne są ale występują rzadko. Niewątpliwym wsparciem będzie z pewnością ogromna i wręcz zawstydzająca gościnność, z której słynną Persowie.

Eksploracja i Trasa Tereny wschodniego Iranu stanowią wyzwanie nawet dla doświadczonego podróżnika i są bardzo rzadko odwiedzane.

330 km po pustyni. Bez nowoczesnych technologii. Planowany czas przejazdu to 17-18 dni. Najtrudniejszy będzie prawdopodobnie pierwszy pustynny odcinek (ok.

Drugą największą trudność stanowi pogranicze na północny wschód od miasteczka Birjand to tutaj zdarzały się społeczno-polityczne wizje mieszkańców, a skaliste

5 Eksploracja i Trasa Tereny wschodniego Iranu stanowią wyzwanie nawet dla doświadczonego podróżnika i są bardzo rzadko odwiedzane. Istnieje prawdopodobieństwo, że część ścieżek zostanie pokonanych samotnie na rowerze po raz pierwszy. Trasa rowerowa wyniesie ok km, z czego ok. 330 km po pustyni. Bez nowoczesnych technologii. Planowany czas przejazdu to dni. Najtrudniejszy będzie prawdopodobnie pierwszy pustynny odcinek (ok. 120 km) po opuszczeniu miasta Kerman i dużej wsi Golbaf. Będą to tereny właściwie nie zamieszkałe i nawigacja będzie nieco ryzykowana. Drugą największą trudność stanowi pogranicze na północny wschód od miasteczka Birjand to tutaj zdarzały się społeczno-polityczne wizje mieszkańców, a skaliste szczyty sięgają prawie 3000 m. Panująca tu w sierpniu temperatura nie pozwala nikomu normalnie funkcjonować. Ostatnie dni to dojazd do najświętszego miasta szyickiego islamu, Mashhadu oraz powrót pociągiem do Teheranu.

6 Planowana trasa przejazdu

7 Pustynia solna Dash-e-Lut

8 Pogranicze irańsko-afgańskie

9 Łukasz Nitwiński za swoją ostatnią 100 dniową wyprawę do Afryki został wyróżniony na Kolosach 2010 najbardziej prestiżowych spotkaniach podróżniczych w Polsce. Ma 28 lat i jeszcze kilka innych pomysłów. Autor wyprawy lukasz.nitwinski@gmail.com M:

Podobne dokumenty

19. Kolosy przyznane. Superkolos dla Joëlle i Janusza Kurbielów

19. Kolosy przyznane. Superkolos dla Joëlle i Janusza Kurbielów Znamy laureatów Kolosów przyznanych za wyczyny podróżnicze dokonane w 2016 roku. Główne nagrody trafiły między innymi w ręce Małgorzaty Wojtaczki,