PRZEDSZKOLE NR 25 W GDYNI SKRZYNIA SKARBÓW. Wydanie jesień-zima

Transkrypt

1 PRZEDSZKOLE NR 25 W GDYNI SKRZYNIA SKARBÓW Wydanie jesień-zima 1

2 KOCHANE DZIECI! DRODZY RODZICE! Rozpoczął się nowy rok szkolny 2016/2017 pełen pomysłów, niespodzianek i pewnie niejednych trudności, a wraz z nim rusza kolejne wydanie naszej gazetki przedszkolnej Skrzynia skarbów. Witamy wszystkich, a w sposób szczególny Rodziców, których dzieci rozpoczęły uczęszczanie do naszego przedszkola od września. Mamy nadzieję, że gazetka sprosta Państwa oczekiwaniom, i że będziecie ją chętnie czytali. Życzymy miłej zabawy i ciekawej lektury LISTOPAD 2016 Listopad jedenasty miesiąc w roku według kalendarza gregoriańskiego, ma 30 dni. Listopad jest na półkuli północnej miesiącem jesiennym, a na południowej wiosennym. Nazwa miesiąca pochodzi od opadających jesienią liści. 2

3 Listopad Przyszedł sobie do ogrodu stary, siwy pan Listopad. Grube palto wziął od chłodu i kalosze ma na stopach. Deszcz zacina, wiatr dokucza. Pustka, smutek dziś w ogrodzie. Pan Listopad cicho mruczy: nic nie szkodzi, nic nie szkodzi. Po listowiu kroczy sypkim na ławeczce sobie siada. Chłód i zimno. Mam dziś chrypkę. Trudna rada, trudna rada. Wanda Grodzieńska Czy wiesz, że. << Kilka ciekawostek o zwierzętach zasypiających na zimę. >> Kiedy ktoś mówi o zasypianiu na zimę od razu wyobrażamy sobie wielkiego brunatnego niedźwiedzia chrapiącego w grocie zasypanej śniegiem. Nie bez powodu też potocznym stało się powiedzenie śpi jak suseł, gdyż to zwierze również ma zwyczaj zapadania w sen zimowy. Niektóre zwierzęta stałocieplne w okresie zimowym zapadają w fizjologiczny stan odrętwienia organizmu, który objawia się okresowym spowolnieniem procesów życiowych takich jak: 3

4 spowolnienie akcji serca, metabolizmu, oddychania, akcji mózgu, spadek temperatury ciała, obniżenia pobudliwości nerwowej. Stan ten trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy, może być ciągły lub z krótkimi przerwami, a poprzedzony jest gromadzeniem tkanki tłuszczowej w organizmie lub robieniem zapasów pokarmu w gnieździe oraz zmianami w funkcjonowaniu gruczołów dokrewnych. << Zwierzęta stałocieplne zapadające w sen zimowy: >> Niedźwiedź brunatny Jest bardzo dużym drapieżnikiem. Jego waga dochodzi do 800 kg. Zamieszkuje górskie lasy. Przed zapadnięciem w hibernację naturalną gromadzi w organizmie tkankę tłuszczową brunatną. Schronienie na czas snu zimowego znajduje w pieczarach, zaroślach lub wykrotach. W swej kryjówce zwanej gawrą zimuje długo, lecz nie zapada w całkowite odrętwienie i od czasu do czasu się budzi. Po tym okresie zwierzę traci na wadze nawet do 200 kg, dlatego wiosną, aby uzupełnić masę ciała musi jeść 4

5 dużo mięsa (upolowanego lub padliny) dopiero potem przechodzi na wszystkożerność. W okresie zimy, od grudnia do lutego samica rodzi od 2 do 4 młodych, które przez pierwsze 4 tygodnie są ślepe. Małe wychodzą po raz pierwszy na powietrze wiosną. Jeż Jest to małe zwierzątko pokryte twardymi włosami (kolcami). Jeże prowadzą naziemny i nocny tryb życia. Są samotnikami. Potrafią się wspinać i pływać. Są wszystkożerne, ale głównie żywią się owadami. W klimacie umiarkowanym jeże zapadają w sen zimowy, zagrzebując się w stertach opadłych liści. Przed tym jednak nabierają masy ciała nawet do 100 % swojej wagi. W zimie jeże czasem budzą się zmylone chwilowym wzrostem temperatury do ponad 10 st C i wtedy tracą dużo zasobów energetycznych. 5

6 Borsuk Jest ssakiem wszystkożernym. Prowadzi życie nocne, dzień zwykle przesiaduje w norze, która ma często dość skomplikowaną budowę i jest utrzymana w znakomitej czystości. W tejże kryjówce borsuk zasypia z nastaniem mrozów. Jego sen zimowy nie jest ciągły. Podczas ocieplenia budzi się i wychodzi z nory celem zaspokojenia pragnienia lub upolowania jakiejś przekąski. Podczas snu zimowego jego organizm zużywa nagromadzony jesienią tłuszcz, przez co traci na wadze nawet do 7 kg. To tylko kilka przedstawicieli zwierząt, które zapadają w sen zimowy i wszystkie są ssakami. Poza nimi na zimę zasypiają jeszcze: popielice, koszatki, świstaki, bobaki, chomiki i kilka innych. W stan hibernacji naturalnej zapadają również zwierzęta zmiennocieplne: owady, pająki, węże a także płazy i gady. Nie są one w stanie funkcjonować w niskich temperaturach, dlatego każde z nich na swój własny sposób zabezpiecza się przed zimnem. KĄCIK PRZEDSZKOLAKA 6

7 Poczytaj mi mamo,poczytaj mi tato. Amelka i jej zaczarowana noc Kiedy Mama powiedziała Amelce, że czas już spać dziewczynka nie była z tego za bardzo zadowolona. Kończyła właśnie bawić się swoimi ulubionymi lalkami. W różowym domku odbywało się wtedy przyjęcie. Zuzia i Róża ubrane w najlepsze balowe stroje siedziały przy stoliku zastawionym jak do kolacji. Zuzia jak zwykle siedziała trochę z boku i przekrzywiona na krzesełku. Miała za to piękne blond włosy i tą śliczną błękitną sukienkę. Róża wyprostowana i promiennie uśmiechnięta miała różową sukienkę i buciki-baletki. A teraz trzeba było to przerwać Amelka westchnęła i poszła do łazienki się umyć. Po paru minutach ubrana w piżamkę z serduszkami kładła się już do łóżeczka. Mama ucałowała ją na dobranoc i wyszła gasząc światło w pokoju. Dziewczynka ziewnęła i przeciągnęła się pod kołderką. Było jej ciepło i wygodnie w swoim łóżeczku. Pomimo zgaszonego światła w pokoju ciemno nie było. Przez okno, które było tuż przy łóżku wpadało silne światło księżyca w pełni. Noc była pełna gwiazd i jasna. Tak jasna, że Amelka mimo, że była już dość senna usiadła na łóżeczku i wyjrzała przez okno. Zaczęła oglądać rozgwieżdżone niebo. Było niesamowite Tysiące gwiazd migotało w każdym jego zakamarku. W pierwszej chwili wydawały się podobnie do siebie, ale gdy się w nie wpatrywało zmrużywszy oczy wszystko zaczynało wyglądać inaczej. Niektóre gwiazdy wydawały się kołysać i obracać bardzo powoli. Inne miały niebieskawy poblask i były całkiem nieruchome. Jeszcze inne chwilami ciemniały, by za chwilę rozbłysnąć pełnym blaskiem. Gdyby zamknęło się oczy i wstrzymało oddech można było usłyszeć ich migotanie. Byłoby jak ciche dzwoneczki, które gdzieś z oddali słychać jak muskane lekko wiaterkiem obracają się i kołyszą. Był tam też księżyc. Widoczny 7

8 w całej okazałości. Świecił jasno tak jasno, że Amelka musiała przymykać oczy patrząc na niego. Plamy, które na nim było widać przypominały swoim kształtem magiczną karocę. Taką, którą przyjeżdżał w nocy książę w jednej bajce, którą kiedyś Amelce czytała mama na dobranoc. Ta karoca zaprzężona była w cztery białe konie i gdy jechała wydawała się tylko troszeczkę i tylko bardzo cichutko dotykać drogi. Książę, który w niej jeździł po całym świecie szukał dziewczyny, która zostałaby jego żoną. Księżniczką, z którą zamieszkałby w pięknym zamku i na pewno żył długo i szczęśliwie. Amelka rozmarzyła się oglądając księżyc i te niesamowite kształty. Przykryta cieplutką kołderką siedziała na łóżeczku. Chciało jej się już bardzo spać i oczy jej się powoli zaczęły zamykać. Jednak na dworze w pięknym blasku księżyca wiele się jeszcze działo. Amelka zobaczyła jak jedna z gwiazdek większa, ale za to odrobinę ciemniejsza od innych zaczyna się opuszczać. Niżej i niżej Na początku wydawało się to niemożliwe, ale po chwili dziewczynka była już pewna. Gwiazda opadała w dół i w dół. Działo się to bardzo powoli, ale na tyle wyraźnie, żeby nabrać pewności. Opadała nie tylko w dół, ale zdawała się też powiększać i przybliżać. Teraz Amelka widziała to już bardzo wyraźnie kulka światła zbliżała się do okna Amelki. Gdy była już całkiem blisko okazało się, że to grupa rusałek, trzepoczących skrzydełkami podlatywało do okienka. Amelka nie była pewna, czy nimfy lecą specjalnie do niej, czy też zdarzyło się to zupełnie przypadkiem. Na wszelki wypadek zanurzyła się głębiej w kołderkę i bez ruchu czekała. Rusałki przyleciały do ogrodu, który był tuż pod oknem dziewczynki. Teraz, w świetle księżyca widziała już je bardzo wyraźnie. Były to piękne dziewczynki, ubrane w koronkowe sukieneczki. Każda z nich miała na plecach skrzydełka tak delikatne jakby były z muślinu. Wszystkie były dość podobne do siebie, ale przy bliższym przyjrzeniu widać było też różnice. 8

9 Amelka bardzo chciała je policzyć. Nie było to łatwe bo trzymając się za rączki kręciły się w kółeczku. Jeden Dwa Rusałki obróciły się tak, że dziewczynka mogła przyjrzeć się jednaj z nich bardzo wyraźnie. Jej długie jasne włosy spływały na ramiona falując i kołysząc się. Koronkowa sukienka miała na sobie proste kwiatowe wzory. Widać tam było płatki i listki róż. Sukienka sięgała kolan, a na nóżkach nimfy widać było białe skarpeteczki i jasne buciki na niewielkim obcasiku. Rusałka machała skrzydełkami i robiła to z wielką gracją i wdziękiem. Trzy Cztery Taniec rusałek zwolnił nieco i stał się bardziej kołyszący. Teraz wydawało się, że rusałki nie tylko tańczą, ale też śpiewają. Dziewczynka słyszała przez okno jednak tylko cichutką melodię i nie mogła usłyszeć żadnych słów. Żeby lepiej słyszeć Amelka zamknęła oczy i zaczęła wsłuchiwać się w ciszę za oknem. Chwilami słychać było melodię walca taką muzykę, którą słyszy się tylko na wielkich balach u księcia i księżnej. Pięć Sześć Amelka nie była już pewna, czy dobrze liczy tańczące rusałki. Obracały się w tańcu cały czas, a dziewczynka z przymkniętymi oczami i taka śpiąca nie uważała już na nie tak bardzo. Jedna z nimf podskoczyła leciutko, a sukienka w jej tańcu zafalowała. Zdawało się przez chwilę, jakby ją zobaczyła i uśmiechnęła się do niej leciutko. Siedem Osiem Dziewczynka położyła się już całkiem w ciepłym łóżeczku i wtuliła w poduszeczkę. Patrząc w górę i lekko za siebie widziała jeszcze okno i jasność nocy. Na dworze rusałki w swoim tańcu kołysały się i krążyły. Dziewczynce wydawało się, że ich drobne cienie zaglądają czasem do pokoju, a muzyka cały czas dobiegała cichutko, z oddali. Dziewięć Dziesięć Poduszka była miękka, a kołderka taka cieplutka. Amelka pomyślała o 9

10 księciu w karocy na księżycu O rusałkach tańczących za oknem O spadających i migocących gwiazdach I poczuła, że tej nocy przyśni jej się coś fantastycznego. Coś o nimfach i księciu Taki sen, który będzie mogła później rano mamie opowiedzieć. A jak będzie opowiadać, to będą się razem śmiały i przytulały Czuła, że sen już nadchodzi i że zaraz się zacznie. Że będzie to wspaniała noc i wspaniały sen. Wtuliła się więc jeszcze bardziej w poduszeczkę Odetchnęła głęboko I głęboko zasnęła ZAGADKI Z KUFERKA AGATKI Co to za pani, w złocie, w czerwieni, sady pomaluje, lasy przemieni, a gdy odejdzie gdzieś w obce kraje, śnieżna zawieja po niej zostaje. (jesień) Co to za miesiąc, który niesie: grzyby i wrzosy liliowe w lesie, w sadach soczyste jabłka czerwone, a także pierwszy szkolny dzwonek. (wrzesień) On dziesiąty jest w kolejce gdzie stoi dwanaście miesięcy. (październik) To miesiąc smutny taki, bo odleciały już ptaki, i liść ostatni już opadł. Ten miesiąc zwie się (listopad) Kiedy rośnie to się zieleni. Kiedy spada złotem się mieni (liść) 10

11 Wiosną zielono rosną, latem gadają z wiatrem, jesienią barwy zmienią, a zimą śnią pod pierzyną. (liście) Co to jest? Odgadnij! Leci tylko w dół. Jest tylko na dworze. Suchy być nie może.(deszcz) Co to za ogrodnik? Konewki nie miewa, a podlewa kwiaty, warzywa i drzewa. (deszcz) Gdy na deszcz się zbliża, chętnie go otwierasz (parasol) Wiosną jest zielone, potem w słońcu żółknie. Jesienią szarzeje, zimą jest bielutkie. (pole) Na jesień je zasiali. W zimie śnieg je oblepił. Wiosną szumi pod niebem. Latem stanie się chlebem. (zboże) Rośnie pod płatki złote, w kręgu go gromada. Teraz ma liście. płotem, ma obsiada wróbli (słonecznik) korale, a zgubiła (jarzębina) 11

12 KOLOROWANKI 12

13 13

14 14

15 KĄCIK RODZICA Jesień to czas, kiedy jesteśmy bardziej podatni na choroby i infekcje niż w pozostałe pory roku. A skoro my częściej chorujemy, to nasze dzieci także. Jak trudno jest uporać się z dokuczliwym kaszlem, katarem czy przeziębieniem, wie każda matka. A więc lepiej jest zapobiegać niż leczyć, tylko łatwo to powiedzieć a trudniej wykonać. Nawet podczas krótkiego niedzielnego spaceru dziecko może się przeziębić, a przecież nie może spędzać całych dni, nie opuszczając ciepłego domu. Jak wzmocnić odporność dziecka? Dieta Ważne jest zwiększenie ilości gotowanych posiłków w ciągu dnia, co pomoże nam zachować ciepło na pierwszą część dnia. Może to być na przykład gotowana owsianka z bakaliami czy kasza jaglana z jabłkiem i cynamonem. Tradycyjne kanapki z wędliną lub serem nie tylko nie rozgrzeją organizmu, ale dodatkowo powodują zwiększenie wydzielania śluzu, np. w postaci kataru. Do silnie śluzotwórczych produktów zalicza się nabiał w dużej ilości, produkty z białej mąki i produkty z białym cukrem. Cukier jest największym zjadaczem 15

16 witamin i mikroelementów w naszym organizmie, które są niezbędne do aktywności układu immunologicznego. Nie tylko śniadanie powinno być ciepłe: warto zdecydowaną większość posiłków przygotować przez dłuższe gotowanie, pieczenie, duszenie. Zupy gotujemy ze świeżych warzyw sezonowych, unikając mrożonek, wzbogacając je kaszami. Potrawy doprawiamy ziołami i przyprawami, np. tymiankiem, oregano, kminkiem, kozieradką, kurkumą, imbirem, cynamonem. Stosowanie przypraw poprawia strawność pokarmu i wzmacnia odporność. Jeżeli chodzi o zboża bogate m.in w minerały regulujące odporność cynk, żelazo, magnez, najbardziej odpowiedni na jesień jest jęczmień: w postaci płatków, pęczaku czy drobnej kaszy. Dla osób z wzmożonym wydzielaniem śluzu (np. zmagających się z katarem), polecana jest szczególnie kasza jaglana, która osusza i rozgrzewa, jak i ryż brązowy, ale z dodatkiem cynamonu lub kurkumy. Silnie rozgrzewające właściwości ma kasza gryczana. W porze jesienno zimowej zalecana jest też większa ilość kwasów tłuszczowych omega 3; zawiera je np. oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia czy nieoczyszczony olej lniany, nasiona (pestki dyni, słonecznik, sezam) orzechy i migdały, które dodatkowo są bogatym źródłem mikroi makroelementów. Chroniąc swój organizm przed zmarznięciem, należy w potrawach uwzględniać takie warzywa jak dynia, rzepa, kalarepka, seler, cebula, por, czosnek, warzywa strączkowe. W okresie jesienno-zimowym ograniczamy spożycie surowych owoców i warzyw! Szczególnie należy unikać cytrusów mimo, że zawierają witaminę C, nie są korzystne w naszej sferze klimatycznej ze względu na silne działanie wychładzające. Cytrusy warto zamienić na sezonowe owoce (lub ich przetwory) z naszej strefy klimatycznej, takie jak: żurawina, owoc z dzikiej róży, jabłka, gruszki oraz nasiona i orzechy suszone. Podczas zimnych dni wskazane jest dostarczanie energii z ryb, mięsa pieczonego lub duszonego w ziołach. Jednak należy pamiętać, że niekorzystnie wpływają na nasz organizm wędliny, ze względu na dużą zawartość soli i substancji chemicznych. Temperatura Uwaga! Lekarze mówią, że dzieci najszybciej łapią infekcje w wyniku przegrzewania. Dlatego wiele osób rozgrzewa swoje mieszkania, chcąc uchronić dziecko przed chorobą. Tymczasem jest właśnie odwrotnie. Jeżeli w mieszkaniu stale panuje temperatura powyżej 22 stopni, dziecko traci odporność i gdy wychodzi na dwór zderza się z o wiele stopni niższą temperaturą i choruje. A zatem utrzymujmy w domu optymalną temperaturę, czyli stopni w dzień i 18 stopni w nocy. W mieszkaniu musi panować 16

17 odpowiednia wilgotność, więc jeśli jest za sucho, rozwieszajmy na grzejnikach wilgotne ubranie. Pomieszczenia, w których przebywamy, należy także kilka razy dziennie wietrzyć. Chłodne kąpiele hartują - dlatego nie zabraniajmy dziecku pluskania się w wodzie, nawet gdy temperatura wody spadnie. Możemy też przemywać stopy malca zimną wodą po kąpieli, a potem osuszać je ciepłym ręczniczkiem i nałożyć na noc ciepłe skarpetki. Zarówno w domu, jak i na zewnątrz ważne jest ubranie. Dziecku nie może być ani za ciepło, ani za gorąco. Do przedszkola warto je ubrać dziecko na cebulkę, tak żeby mogło zdjąć lub założyć ubranie, jeśli będzie mu za ciepło lub za zimno. Ruch Z medycznego punktu widzenia ćwiczenia fizyczne powodują zwiększenie aktywności limfocytów, które są nazywane Natural Killers. Stanowią one podstawę naszej odporności. Ważne są codzienne spacery na świeżym powietrzu, które hartują organizm dziecka. Nie warto z nich rezygnować, nawet jeśli na dworze jest niesprzyjająca pogoda. Spacerujmy z dala od ruchliwych ulic, najlepiej na placach zabaw. Zachęcajmy dziecko do aktywnych zabaw. Ale zrezygnujmy ze spaceru, jeśli jest ulewa, ostry mróz, silny wiatr czy mocny śnieg. Sen Układ immunologiczny, nerwowy i hormonalny tworzą integralną całość, przekazywane bodźce neuronalno - hormonalne kształtują naszą odporność. Wszystkie te trzy układy harmonijnie współgrają w trakcie snu. Dochodzi wtedy do ich regeneracji, a tym samym do wzmocnienia odporności. Sen musi trwać co najmniej osiem godzin, bez względu na porę roku. Powinno się spać w wywietrzonym pokoju lub, o ile nie jest zbyt zimno, przy otwartym lub lekko uchylonym oknie. Zasady postępowania w okresie wzmożonych zachorowań na grypę: Unikaj zatłoczonych miejsc. Unikaj wizyt u znajomych, gdy ich dziecko leży w łóżku z gorączką. Zasada działa w obie strony - gdy twoje 17

18 dziecko ma katar i podwyższoną temperaturę, nie zapraszaj znajomych. Dziecka chorego nie posyłaj do przedszkola. Wychowawczyni i tak odeśle dziecko do domu, gdy zauważy objawy grypopodobne takie jak katar, gorączka, ból głowy, czy dreszcze. Pozostaw dziecko zakatarzone i przeziębione w domu 2 3 dni. Możesz wówczas je uchronić przed rozwojem infekcji, a dzieci z grupy przedszkolnej unikną zarażenia wirusem. Jeśli gorączka u dziecka utrzymuje się dłużej niż przez dwa dni, a domowe sposoby nie pomagają, udaj się z dzieckiem do lekarza. Myj często ręce i wdrażaj do częstego mycia rąk swoje dziecko. W czasie choroby należy myć ręce jeszcze częściej - po kichaniu, kasłaniu. Używaj tylko jednorazowych chusteczek. Nie dotykaj ust i oczu. Unikaj podawania ręki chorym. Gdy kichasz czy kaszlesz zachowaj odległość 1 2 metrów od innych osób ucz takiego zachowania swoje dziecko. Mimo, że boimy się zarazić grypą w pracy i obawiamy się, że nasze dziecko złapie infekcję w przedszkolu to jednak najłatwiej zarazić się grypą w domu. Gdy jeden z domowników zachoruje należy: Wietrzyć mieszkanie, pościel wirusy nie lubią powietrza. Unikać kontaktu z chorym, w miarę możliwości odizolować chorego. Dbać o higienę osobistą, czystość odzieży. Dbać o higienę podczas przyrządzania posiłków. używać jednorazowych ręczników. Przemywać regularnie (z użyciem środków do dezynfekcji) zabawki, klamki, piloty, aparaty telefoniczne, przełączniki, powierzchnie. Częściej myć i dezynfekować przedmioty i urządzenia, których używa się wspólnie w kuchni, w łazience i toalecie. 18

19 Uśmiechnij się :) - Tatusiu wiesz jaki pociąg ma największe spóźnienie? - Nie wiem. - Ten, który w zeszłym roku obiecałeś mi na gwiazdkę. - Proszę przeprowadzić mnie przez ulicę - prosi mały Jaś policjanta. - Musimy poczekać na zielone światło. - Jak się zapali zielone światło, to ja sam przejdę. - A my mamy w domu wszystko chwali się koleżankom mała Ala. - Skąd wiesz? - Bo jak tata przywiózł z delegacji gitarę, to mama powiedziała, że tylko tego brakowało. - Mamo, jak będę duży, to ożenię się z Kasią. - Synku, ale na ślub muszą zgodzić się dwie osoby! - Fajnie... To ożenię się jeszcze z Anią. -Kłótnia między rodzeństwem. Mama rozdziela dzieci i mówi do syna: - Jak ty możesz mówić, że ona jest głupia? Przeproś ją natychmiast i powiedz, że żałujesz! Brat do siostry: - Żałuję, że jesteś głupia. - Ojciec czyta na dobranoc bajkę swojemu synowi. Po pół godzinie przychodzi mama i się pyta: -I co, śpi? Na to syn odpowiada: - Nareszcie śpi. 19

20 O bezstresowym wychowaniu. Wielu młodych rodziców nie do końca rozumie zasady wychowania i pozwala swoim dzieciom w zasadzie na wszystko. Dorośli starają się być dla dziecka partnerami, kumplami, a gdy dziecko źle się zachowuje, najczęściej nie reagują. Swoje stanowisko tłumaczą tym, że dziecko jest jeszcze małe i z wielu rzeczy wyrośnie. Są również przekonani, że dzięki takiemu postępowaniu ich dzieci będą miały poczucie własnej wartości i bez problemów, tak jak amerykańskie maluchy, będą radzić sobie w życiu. Czy tak się stanie? Wszystkie dzieci, bez względu na to, ile mają lat, muszą być traktowane z szacunkiem i godnością. Powinny mieć wpajane zasady postępowania pozwalające na rozwój samooceny, samokontroli i budowanie prawidłowych relacji pomiędzy dziećmi i dorosłymi. Przestrzeganie przez dzieci zasady posłuszeństwa oraz zachowanie przez rodziców równowagi pomiędzy miłością rodzicielską a dyscypliną daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa. Zachwianie tej równowagi oznacza kłopoty wychowawcze najpierw dla rodziców, a potem dla nauczycieli, którzy nie będą potrafili zapanować nad rozpuszczonymi" dziećmi. KARTKA Z KALENDARZA 20

21 W naszej codziennej pracy uczucia patriotyczne dziecka rozwijamy poprzez wzmacnianie więzi z rodziną, towarzyszami zabaw, najbliższym otoczeniem społecznym i przyrodniczym, Staramy się, aby każdy przedszkolak znał wiersz Katechizm polskiego dziecka Władysława Bełzy, ponieważ to on jest wyznaniem polskości, pierwszym potwierdzeniem przynależności narodowej. Katechizm polskiego dziecka Kto ty jesteś 21

22 Polak mały. Jaki znak twój? Orzeł biały. Gdzie ty mieszkasz? Między swemi. W jakim kraju? W polskiej ziemi. Czem ta ziemia? Mą Ojczyzną. Czem zdobyta? Krwią i blizną. ŚWIATOWY DZIEŃ PLUSZOWEGO MISIA 25 LISTOPADA 2016 << HISTORIA PLUSZOWEGO MISIA >> Historię pluszowego Misia rozpoczął Prezydent Roosevelt, który postrzelił w trakcie polowania małego niedźwiadka. Ujrzawszy przerażone zwierzątko postanowił puścić go wolno, rezygnując ze swego trofeum. Historia o uwolnieniu niedźwiedzia zainspirowała znanego twórcę komiksów Clifforda Berrymana do stworzenia serii rysunków pt.: Drawing the Line In Mississippi. Rysunki ukazały się w gazetach, i te z kolei zachęciły Morris Michtom a, właścicielka sklepu ze słodyczami do zaprojektowania wzoru zabawki pluszowej podobnej do misia z komiksu. W ten sposób na wystawie sklepu szybko znalazł się miś pluszowy z odręcznie podpisaną karteczką Miś Teddy ego. Miś stał się popularny na całym świecie. Nie ma zakątka, którego by nie zwiedził. Stał się bohaterem wielu utworów dedykowanych dla dzieci. Były to piosenki, książki, filmy oraz przede wszystkim rysunkowe bajki. Najbardziej znane nam są losy Kubusia Puchatka, Misia Paddingtona oraz Misia szatka. 22

23 Doskonale pamiętamy również postać Misia Colargola. Święto zostało ustanowione w 2002 roku, Dokładne w 100 -rocznicę powstania tej popularnej maskotki, Miś wciąż pozostaje najważniejszą zabawką naszego dziecka. Miesiąc listopad zakończymy w Andrzejki - 30 listopada. Będziemy wróżyć? Czemu nie! Już błyszczą kocie oczy w mroku... Wieczór andrzejek zdarza się Raz jeden tylko w całym roku. Geneza święta Andrzejki, Andrzeje, Jędrzejki albo Jędrzejówki, to różne nazwy znanego powszechnie obyczaju, obchodzonego, w zależności od regionu, w dzień św. Andrzeja, czyli 30 listopada, albo w wigilię tego święta. Wróżby andrzejkowe znane były na terenie Polski już w XVI wieku. Pierwsze wzmianki źródłowe o tym zwyczaju pochodzą z 1557 roku, a zawdzięczamy je kronikarzowi i pisarzowi Marcinowi Bielskiemu. GĄSIOR I PIES -Zwierzęta przydatne podczas andrzejkowego wróżenia. 23

24 Na Kujawach i w Małopolsce panny, chcące dowiedzieć się czegoś o swym przyszłym zamążpójściu, ustawiały się w kole i wpuszczały między siebie gąsiora z zawiązanymi oczami. Pierwszą kobietą przy ołtarzu miała być panna, którą gąsior był najbardziej zainteresowany. Swoje zainteresowanie ptak miał zamanifestować podejściem bądź skubnięciem. Na Mazowszu zaś ustawiano na stole placki posmarowane tłuszczem, po to by chwilę później przyprowadzić do stołu psa, który miał zjeść wybrany placek. Właścicielka zjedzonego przez psa placka miała w niedługim czasie wyjść za mąż. << WRÓŻBY ANDRZEJKOWE >> Zaczniemy porzekadłem: Andrzejkowe wróżby to do siebie mają, że jak wyjdą, wszystkie się sprawdzają! Popularną i często praktykowaną w andrzejkowy wieczór zabawą jest 24

25 wróżenie z butów. W tym celu zebrane dziewczęta zdejmują buty z lewej nogi i ustawiają w szeregu zaczynając od końca izby, oczywiście pojedynczo jeden za drugim w kierunku drzwi. Następnie przekładają ostatni but na początek szeregu, aż któryś z nich przekroczy próg domu. Właścicielka buta, której pierwszy przekroczy próg, wierzy, że niebawem dojdzie do jej zamążpójścia. Wróżba z garnuszka: Należy przygotować cztery garnuszki, wkładając pod każdy kolejno: kwiatek, różaniec, pieniążek i klucz. Następnie dziewczęta rozpoczynają losowanie. Ta, która wyciągnie kwiatek, wyjdzie szybko za mąż, różaniec oznacza oczywiście pójście do klasztoru, pieniądz oznaczał, że panna znajdzie bogatego męża, a klucz symbolizuje niestety staropanieństwo. Wróżba z pyz: Pyzy zwane były również gałami, wróżba polega na tym, że gotuje się je o północy, a do ich środka należy włożyć karteczki z męskimi imionami. Oczywiście niektóre z pyz muszą być puste. Ta panna, która w swej odnajdzie karteczkę, pozna imię przyszłego męża. Liczenie kołków: Dziewczęta wróżyły sobie także licząc kołki w płocie i powtarzając: kawaler, wdowiec, kawaler, wdowiec, przy ostatnim kołku dowiadywały się jakiego stanu będzie ich przyszły mąż. Można było liczyć także przyniesione do izby drewka na opał, a także szczeble w drabinie. Parzysta ich liczba oznaczała połączenie się w parę, czyli ślub w najbliższym roku. Lanie wosku. Lanie wosku jest najbardziej znaną i najczęściej stosowaną wróżbą. Stopiony wosk należy wylać na wodę, koniecznie przez dziurkę od klucza. Następnie wspólnie z koleżankami należy badać i objaśniać zastygłą w wodzie masę wosku, w tym celu należy spoglądać na jej cień odbijający się na ścianie. Wosk przez wieki używany był do wróżb i praktyk magicznych. Wróżba z jabłka: Wróżenie z jabłka może być dwojakie. Pierwszy ze sposobów polega na tym, by obraną 25

26 skórkę rzucić daleko za siebie przez ramię, a następnie sprawdzić w kształt jakiej litery się ułożyła. Drugi ze sposobów polega na wspólnym obieraniu jabłek. Dziewczyna, która obierze najdłuższy kawałek skórki, ta będzie żyć najdłużej z mężem. Andrzejkowe przysłowia Gdy święty Andrzej ze śniegiem przybieży, sto dni śnieg na polu leży. Śnieg na Andrzeja dla zboża zła nadzieja. Jeżeli na świętego Andrzeja wiatr i mgła, to od Bożego Narodzenia będzie sroga zima. Święty Andrzej wróży szczęście i szybkie zamęście. Noc Andrzeja świętego przyniesie nam narzeczonego. Dziś cień wosku ci ukaże, co ci życie niesie w darze. Na świętego Andrzeja błyska pannom nadzieja. Której but na progu stanie - pierwsza panna na wydanie. KĄCIK KULINARNY Zupa dyniowa 26

27 Składniki: 0,5 kg dyni (obranej ze skóry, bez pestek) 0,5 kg ziemniaków 1,5 litra wody 2 cebule koncentrat pomidorowy śmietana 12-proc. do zup i sosów natka pietruszki 3 łyżki masła sól i pieprz kostka rosołowa łyżeczka czerwonej papryki słodkiej gałka muszkatołowa Przygotowanie: Obraną dynię kroimy w kostkę, wkładamy do garnka z wodą, kostką rosołową i gotujemy do miękkości. Doprawiamy solą i pieprzem. Gdy będzie gotowa, wodę przelewamy do innego garnka, a dynię wyławiamy i przekładamy do miski. Miąższ miksujemy blenderem. Cebule obieramy i kroimy drobno. Na rozgrzaną patelnię wrzucamy masło i cebulę. Uwaga, cebula nie ma się smażyć. Trzeba ją zeszklić. Tylko wtedy zupa z dyni będzie miała odpowiedni smak i złocisty kolor. Gotową cebulę również miksujemy blenderem. Zupa z dyni to także ziemniaki, które obieramy, płuczemy i kroimy w talarki lub kostkę wrzucamy do wywaru dyniowego i gotujemy kilka minut do miękkości. Gdy ziemniaki są gotowe, do wywaru dodajemy zmiksowany miąższ dyni oraz zmiksowane cebule. Dodajmy kilka łyżek koncentratu pomidorowego, sproszkowaną słodką czerwoną paprykę. Następnie dodajmy 2-3 łyżki śmietany. Zupa z dyni powinna mieć jasnoczerwony kolor. Natkę pietruszki siekamy, a na tarce ścieramy kawałek gałki muszkatołowej. Dodajmy do zupy. Uwaga! Gałkę dodajemy ostrożnie, aby zupa z dyni nie miała zbyt intensywnego smaku. Doprawiamy solą i pieprzem. Smacznego! 27

28 GRUDZIEŃ

29 Grudzień W grudniu rzadko ptak zaśpiewa w srebrze stoją wszystkie drzewa. Naszą rzeczkę po kryjomu, w nocy lodem okuł mróz. Sanki wezwał i do domu z lasu nam choinkę wniósł. Janusz Minkiewicz 29

30 Pół godzinki dla rodzinki czyli świąteczne zabawy na nudę. Święta Bożego Narodzenia kojarzą się przede wszystkim z przygotowywaniem domu, potraw i prezentów. Okres przedświąteczny pełen jest pracy i oczekiwania na te wyjątkowe dni. Gdy już nadejdą, wielu z nas nie potrafi wykorzystać tego czasu odpowiednio. Spotykając się z rodziną, warto pomyśleć o czymś odmiennym od przygotowywania posiłków i wspólnego spędzania czasu przy stole. Okres świąt mogą urozmaicić liczne gry i zabawy, odpowiednie zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Najmłodsi bardzo chętnie zaangażują się w rozgrywki, lecz uda się do tego przekonać również starszych członków rodziny. Wspólna rozrywka pomoże uczynić ze świąt niezapomniany czas. Wpłynie również pozytywnie na zacieśnianie więzi rodzinnych. Podczas okresu przedświątecznego, warto zaangażować całą rodzinę we wspólne dekorowanie domu. *Świąteczne ozdoby. Dzieci bardzo lubią prace plastyczne. Dlatego jednym z najlepszych pomysłów jest zaproponowanie wykonania ozdób świątecznych. Najprostszym sposobem będzie wykonanie łańcucha z pasków kolorowego papieru czy też ozdabianie kart świątecznych. Dzieci młodsze będą potrzebowały zaangażowania dorosłych. Wykonanie łańcuchów będzie możliwe, jeśli dostaną już wycięte paski papieru. Te starsze, przyzwyczajone w przedszkolu do pracy z nożyczkami, dadzą sobie radę same. *Z kolei karty świąteczne ozdobione kolorowymi kredkami, farbami czy wyklejone plasteliną przyniosą wiele radości osobom obdarowanym. Dobrym sposobem będzie wykonanie ozdób z masy solnej. W każdym domu znajdzie się trochę mąki i soli, by razem z wodą zagnieść "ciasto". Dla dziecka jest to ogromna frajda, a przy okazji będzie okazją do kształtowania jego umiejętności manualnych. 30

31 *Dziecko w kuchni. Przygotowanie świątecznych potraw to doskonała okazja do opowiadania dziecku o bożonarodzeniowych zwyczajach i tradycjach. A co może robić? Choćby pierniczki. Wykrawanie ciasteczek za pomocą foremek to wspaniała i niezapomniana zabawa. Ich zdobienie z pewnością się spodoba. Mieszanie sałatek lub kosztowanie przygotowywanych potraw na pewno zachwycą małych domowników. Należy jednak pamiętać, że podłączony do prądu sprzęt kuchenny, jak maszynka do mielenia czy blender, mogą być przyczyną nieszczęścia. Dlatego ich miejsce powinno być poza zasięgiem najmłodszych. *Porządki w domu. Świąteczne porządki to znakomita okazja do uczenia dziecka odpowiedzialności, jak choćby sprzątanie zabawek w pokoju, odkurzanie płyt CD, czy bombek. Również wspólne ubieranie choinki, nakrywanie do stołu czy wyniesienie śmieci łączy w sobie elementy przyjemne z pożytecznymi. Wystarczy jasno wytłumaczyć dziecku na czym będzie polegało jego zadanie i za co będzie odpowiedzialne. Wśród wielu spraw i problemów związanych ze zbliżającymi się świętami, warto znaleźć chwilę, by wytłumaczyć dziecku, że magia świąt to nie tylko krzątanina w kuchni, prezenty czy ubieranie choinki. Warto opowiedzieć o panujących w rodzinie zwyczajach, śpiewać kolędy czy choćby wyjść na zimowy spacer, by ulepić bałwana. Najważniejsze, by być razem z dzieckiem. Czego Państwu z całego serca życzę. 31

32 Opowiadanie Złota Rózga Były Święta Bożego Narodzenia, po wigilijnej kolacji przyszedł czas na otwieranie prezentów. Pewien chłopczyk oprócz zabawek, otrzymał rózgę. Nie przejął się nią zbytnio, domyślając się, że to mama dołączyła ją do prezentu. Ostatnio był bardzo niesforny i wciąż przynosił uwagi ze szkoły. - To niezły pomysł babcia zwróciła się do mamy. - Tak, ale nie mój odpowiedziała mama myślałam, że twój. - W takim razie to musiał być dziadek! - Ach skąd!- zaśmiał się dziadek. moja rózga nie byłaby taka piękna, zrobiłbym ją z prawdziwych gałęzi i na próbę wytrzepałbym Stasiowi spodnie. Dziadek próbował udawać groźnego. Lecz jego oczy się śmiały. Choć wszyscy dorośli zapierali się podarowania rózgi, chłopiec zrozumiał, że ma to być dla niego nauczka. Postanowił się poprawić, a przynajmniej spróbować. Wieczorem, kiedy był już w piżamie, ukradkiem wyniósł rózgę do śmieci. Następnego dnia rano, gdy tylko otworzył oczy, zobaczył leżącą na jego biurku rózgę. Pewnie mama przyniosła ją z powrotem - pomyślał. Póki wszyscy jeszcze spali, cichutko wszedł do kuchni i wyrzucił ją. Potem poszedł do łazienki, a kiedy wrócił, rózga znowu była w jego pokoju. - Co jest?- zastanowił się głośno. Zajrzał do rodziców i dziadków, wszyscy smacznie spali. Pojawiającą się wciąż rózgę zanosił w różne zakątki mieszkania. Po jakimś czasie i tak wracała. Wahał się, czy powiedzieć o tym mamie, dobrze wiedział, co odpowie. Nie mylił się. - To przez wyrzuty sumienia wydaje ci się, że wszędzie ją widzisz. 32

33 - Ale ostatnio nic nie spsociłem!- oburzył się chłopiec. - Ostatnio!- mama uśmiechnęła się.- Może najwyższy czas zmienić swoje zachowanie? Drugiego dnia Świąt, sytuacja się nie zmieniła. Przecież to nie kije samobije - Stasiu nie wierzył, że gałązki mogą zrobić mu krzywdę, jednak zaniepokojony zwrócił się do babci. - Boże Narodzenie to czas, kiedy ludzie są dla siebie mili, dobrzy. Zastanów się, co możesz, aby rózga zniknęła. - Ale co? - Postaraj się zrobić coś dobrego i nie na pokaz. Stasiu zrozumiał, że rózga oznacza zmiany nie tylko na czas Świąt, ale na stałe. Tym razem naprawdę się przyłożył. Choć jego temperament się nie zmienił, dobre zachowanie i kultura osobista zmieniły łobuza w pełnego wigoru chłopca. Na dodatek wiedział, jak tę energię dobrze spożytkować. - Ktoś cię chyba zaczarował stwierdziła mama, a wtedy rózga natychmiast zniknęła. Święta Bożego Narodzenia to nie tylko narodziny dzieciątka, ale także czegoś nowego, dobrego. Chyba nie trzeba czekać do Świąt, aby zmienić coś na lepsze Wielkimi krokami zbliża się najpiękniejszy i najbardziej oczekiwany czas w roku Święta Bożego Narodzenia 33

34 - to czas spędzony w gronie najbliższych osób, wspólne śpiewanie kolęd, ubieranie choinki czy łamanie się opłatkiem. Święta to czas szczególny, my Polacy Boże Narodzenie lubimy spędzać tradycyjnie w gronie rodzinnym. Nawet jeśli na co dzień jesteśmy zabiegani, w Boże Narodzenie zatrzymujemy się w pędzie. To czas dla najbliższych. Chociaż media trąbią o komercjalizacji świąt, to badania nie pozostawiają wątpliwości: Jeśli mowa o Bożym Narodzeniu to jesteśmy bardzo tradycyjnym narodem. Mimo że Kościół pozwolił, aby na wigilijnym stole zagościło mięso, to ta decyzja nie zmieniła naszych obyczajów ciągle większość Polaków ( aż 89%)tego dnia zachowuje post. Są to dla nas święta rodzinne. Według Centrum Badania Opinii Publicznej większość z nas (aż78%)przynajmniej wieczór wigilijny zamierza spędzić w domu, a ci którzy będą poza nim, udadzą się do rodziny lub znajomych. Tylko jeden na stu Polaków deklaruje, że nie ma zwyczaju obchodzenia Wigilii!. W niemal wszystkich rodzinach dzielimy się opłatkiem. W domach stoją wtedy pięknie ubrane choinki, a puste nakrycie na stole czeka na niespodziewanego gościa. Większość z nas pamięta o religijnym wymiarze tych dni. W siedmiu na dziesięć domów uroczystą wieczerzę rozpoczyna modlitwa lub czytanie fragmentu Pisma Świętego, a wieczór kończy się uczestnictwem na pasterce. Jest to czas dzielenia tych chwil z najbliższymi.to okres, w którym można spotkać się z dawno niewidzianymi krewnymi, kiedy opowiadamy sobie co się wydarzyło przez ten rok i wspominamy tych, których już z nami nie ma. Daje nam to poczucie bycia częścią wspólnoty. Buduje więzi, dzięki którym czujemy się ważni. To okazja spotkania młodszych pokoleń ze starszymi i tym samym przekazywania tradycji. Świąteczne podarki 34

35 Pod choinka są prezenty, każdy prezent jest zamknięty Każdy prezent na mnie zerka bym rozwinął go z papierka Wyobraźnią już rysuję co tam w środku się znajduje. Może misiek, klocki może? Ty prezencie! Ty potworze! Złość już mnie za gardło ściska! Chcę rozwinąć prezenciska! Łypią na mnie pod choinką kolorową kuszą minką! To za wiele! Ponad siły! Już nie będę dla nich miły! Niech już idą z mego domu! Ja je oddam byle komu! Nawet łezka mi nie spłynie gdy to wszystko w koszu zginie! Ale jeśli w tych paczuszkach dwa cukrowe są jabłuszka?! Jeśli jest tam misio mały co zielone ma sandały! Może są tam cukiereczki i orzeszki i książeczki...! Trudno! Choć się czas odwleka to ja, na nie już poczekam... Kącik Rodzica Świat jest wielkim lustrem. Odbija do Ciebie to, kim jesteś. Jeśli jesteś kochający, przyjacielski, pomocny świat okaże się kochający i przyjacielski i pomocny dla Ciebie. Świat jest tym, kim Ty jesteś. -Thomas Dreier Jak pomóc dziecku uwierzyć we własne siły? 35

36 Bunt u dziecka występuje przez wiele lat, a poczucie własnej wartości nie przychodzi wraz z narodzinami. Dlatego my, rodzice możemy mu w tym jakoś pomoc. Najważniejsza jest akceptacja W naszej kulturze zwykło się źle myśleć i mówić o akceptowaniu samego siebie. Z jednej strony wiemy, że należy "miłować siebie samego", z drugiej jednak uważamy, że ten, kto siebie lubi, to sobek i egoista. Powstrzymujemy się więc przed chwaleniem dzieci i niechętnie słuchamy, kiedy one siebie chwalą. Tymczasem akceptacja siebie to fundament, na którym mały człowiek może budować swój charakter, sposób myślenia i kontakty z innymi rówieśnikami. Dziecko, które akceptuje siebie, potrafi o siebie dbać i dobrze o sobie myśli, nie porównuje się z innymi i nie zadręcza się tym, że inni są w różnych rzeczach lepsi. Ale skąd się to bierze? Otóż dzieci akceptują siebie, jeśli czują, że są kochane przez najbliższych. Akceptacja powoduje, że dziecko: - potrafią się koncentrować na zadaniu, tak by mieć z niego dużą satysfakcję; - nie tracą czasu na rozpamiętywanie własnych błędów i porażek; - lubią robić to, co im sprawia przyjemność. - lubią, kiedy się nimi opiekujemy, i uczą się od nas, jak to robić; - czują się dumne ze swoich osiągnięć; 36

37 - nie czują się winne, kiedy muszą o coś poprosić; - nie manipulują otoczeniem, aby coś otrzymać; Bardzo cenne jest również zrozumienie Dzieci pewne siebie rozumieją, co się z nimi dzieje. Nie przerażają ich gwałtowne emocje, jakie mogą je ogarnąć (np. złość czy smutek). Wiedzą, że każde uczucie jest czymś naturalnym, choć nie każde musi natychmiast znaleźć swój wyraz. Rozumienie siebie kształtuje się wtedy, kiedy dziecko jest rozumiane przez najbliższych, którzy potrafią odczytać jego zachowanie jako pewne komunikaty. Kiedy na przykład dwuletni chłopczyk po trzygodzinnym spacerze rzuca się w parku na ziemię i zaczyna krzyczeć do mamy, że jej nienawidzi, to ona wie, że jest po prostu skrajnie zmęczony. Uczymy też dzieci poznawać i rozumieć siebie, jeśli rozmawiamy z nimi o tym, co się z nimi dzieje. Zrozumienie powoduje, że dziecko: - rosną z poczuciem, że są kimś niepowtarzalnym; - rozwijają swoją hierarchię wartości, nie żyją w lęku, jak zostanie ocenione to, co zrobią; - znają swoje mocne strony; 37

38 - znają swoje słabe strony, ale nie uważają ich za koniec świata; - nie boją się krytyki, słuchają tego, co inni mówią na ich temat; - potrafią przyjmować pomoc. Praktyka, również ma o ogromny wpływ na poczucie wartości. Dziecko widzi, że wczoraj jeszcze czegoś nie umiało, a dziś już potrafi. Możemy mu pomóc w sytuacjach, w których poczuje, że zrobiło coś samo, że dokonało czegoś konkretnego. Nic, żadna pochwała nie zastąpi satysfakcji, jaką daje samodzielnie zrobione śniadanie, ludek ulepiony własnoręcznie z modeliny czy rozwiązane bez niczyjej pomocy zadanie. Poczucie wartości buduje się przez lata, w miarę jak dziecko rośnie, staje się coraz silniejsze fizycznie i psychicznie i dojrzewa do zdobywania coraz to nowych umiejętności, które sprzyjają jego samodzielności. Samodzielność powoduje, że dziecko: - chętnie służą pomocą innym; - tolerują nawet żmudną drogę do atrakcyjnego celu; - potrafią podejmować decyzje - czerpią przyjemność z robienia czegoś samemu; - stawiają sobie konkretne cele i starają się je osiągać; - mają dużo energii i entuzjazmu; - wiedzą, że mogą na sobie polegać. 38

39 Ostatnią i równie ważna cechą jest optymizm. Dzieci, które są pewne siebie, widzą przyszłość raczej w jasnych barwach. Dzięki temu mają wokół siebie wielu kompanów - miło jest przebywać w towarzystwie kogoś, kto jest zadowolony z życia. Optymizmu można się nauczyć - sporo zależy od atmosfery w rodzinnym domu. Jeśli dziecko na co dzień słyszy wyłącznie narzekania i utyskiwania, może mu być trudno pielęgnować pogodę ducha. Optymizm powoduje, że dziecko: - uważają, że ogólnie rzecz biorąc, świat idzie ku lepszemu; - nie tracą energii na martwienie się tym, co może się zdarzyć; - lubią marzyć o swojej dobrej przyszłości. - nie są podejrzliwe, widzą w innych ludziach głównie to, co dobre; - lubią się uczyć; - wierzą, że większość problemów znajduje swoje rozwiązanie. 39

40 KARTKI Z KALENDARZA Mikołajki Święta Bożego NarodzeniaNa te nadchodzące Święta pragniemy życzyć Wam dużo miłości, radości, wytrwałości, wiary i nadziei w życiu prywatnym i zawodowym. Niech na Waszych 40

41 twarzach zawsze widnieje uśmiech, a w sercu na dobre zagości pokój. Dyrekcja i Personel Przedszkola. KĄCIK KULINARNY Drodzy Rodzice Upieczcie wraz z dziećmi pierniczki. Oto sprawdzony przepis: Pierniczki choinkowe Składniki: 50 dkg sztucznego miodu 25 dkg margaryny 15 dkg cukru 41

42 4 jajka 1 kg mąki pszennej 1 torebka proszku do pieczenia 2 torebki przyprawy do pierników. Miód rozpuścić w rondelku, dodając margarynę i przyprawę do piernika. 10 dkg cukru gotujemy z odrobiną wody i tak powstały karmel łączymy z miodem, margaryną i przyprawą, całość studzimy.żółtka oddzielamy od białek i ucieramy z resztą cukru, Dodajemy do nich masę z karmelem. Następnie cały czas ucieramy, wsypujemy proszek do pieczenia i przesianą mąkę. Pozostałe białka ubijamy na pianę, którą dodajemy do ciasta. Wszystkie składniki mieszamy i wyrównujemy. Wierzch ciasta posypujemy mąką i zostawiamy na noc. Następnego dnia wałkujemy ciasto na grubość ok. 0,5 cm, wycinamy foremkami dowolne kształty.pierniki układamy na wysmarowanej tłuszczem blaszce pieczemy w średnio nagrzanym piekarniku. Po upieczeniu dekorujemy je w dowolny sposób. Smacznego! STYCZEŃ 2017 Nowy Roczek, co nadchodzi, Niech Nam wszystkim zajaśnieje Wśród radości i pogody 42

43 Nowy Rok O północy w każdym domu, Jak zwyczaje nakazują. Stary rok żegnają wszyscy, A nowego oczekują. Już petardy odpalają 43

44 I muzyka głośno gra. Już życzenia swe składają, Życząc wciąż dobrego dnia. Nowy Rok przychodzi nocą, Idzie zawsze równym krokiem. My corocznie go witamy I tak mija rok za rokiem. Każdy z nas jest o rok starszy, O rok starsze są wspomnienia. I natura o rok starsza, O rok starsza nasza Ziemia. KĄCIK RODZICA Przedszkolak a komputer OD KIEDY DZIECKO MOŻE GRAĆ NA KOMPUTERZE? Eksperci - psycholodzy, pedagodzy i lekarze - nie wypracowali wspólnego stanowiska odnośnie tego, ile lat powinno mieć dziecko, by móc usiąść przed komputerem. Często jednak w wypowiedziach i publikacjach powtarza się granica drugiego roku życia. Na przykład Amerykańskie Towarzystwo Pediatryczne (AAP) ogłosiło, że dzieci poniżej 2. roku życia nie powinny w ogóle spędzać czasu przed ekranem 44

45 telewizora. Według ich wytycznych maluchy w tym wieku nie powinny oglądać nawet programów edukacyjnych. Natomiast dzieci powyżej 2 lat mogą oglądać dozwolone im programy telewizyjne przez 1-2 godziny dziennie. Chociaż mowa tu o telewizorze a nie o komputerze to jednak uzasadnione wydaje się przyjęcie w przypadku obu sprzętów tych samych kryteriów. A to dlatego, że wielu ekspertów analizuje wpływ telewizji i komputera na rozwój dzieci łącznie - określając je jako "screen media", czyli urządzenia z ekranem. JAK DŁUGO I JAK CZĘSTO DZIECKO MOŻE SIEDZIEĆ PRZED MONITOREM? Wśród psychologów analizujących wpływ "screen media" na rozwój dzieci wyróżnia się dr Aric Sigman, który odważnie mówi o tym, że oglądanie telewizji i korzystanie z komputera powoduje u dzieci wiele problemów zdrowotnych. Jako ekspert British Psychological Society oraz Institute of Biology rekomenduje, by dzieci w wieku 3-7 lat nie oglądały telewizji dłużej niż 30 minut dziennie, zaś dzieci w wieku 7-12 lat godzinę. Także te wytyczne można odnieść do gry na komputerze. Uwaga! Warto ustalić jeden limit dzienny na czas spędzany z wszystkimi urządzeniami mającymi ekran. A więc nie: pół godziny przed telewizorem, potem pół godziny przed komputerem, pół z przenośną konsolą i na koniec pół ze smartfonem mamy, tylko pół godziny w sumie. Wydaje ci się to dość restrykcyjne? Można to tak postrzegać, ale też wydaje się dość rozsądne. Z opublikowanych przez naukowców z University of Bristol w magazynie "Pediatrics" wyników z udziałem tysiąca dzieci w wieku około 10 lat, wynika, że granie na komputerze lub oglądanie telewizji dłużej niż dwie godziny dziennie jest bardzo szkodliwe dla psychiki dziecka. 45

46 Oczywiście można czasem zrobić jakieś małe odstępstwo od reguły. W uzasadnionych przypadkach np. wtedy, kiedy dziecko zbliża się do końca poziomu gry i jeśli skończyłoby "o czasie", to nie mogłoby zapisać swoich postępów. To samo odnosi się do telewizji - jeśli cała rodzina ogląda wartościowy film familijny, to lepiej pozwolić obejrzeć dziecku całe 90 minut, niż wyłączać DVD po godzinie. Można też pozwolić dziecku spędzić trochę (!) więcej czasu przed ekranem w dni wolne. Ale tutaj też powinno być to jasno określone - od poniedziałku do piątku możesz grać na komputerze przez tyle i tyle czasu, a w soboty i niedziele tyle. Pamiętaj, że małe dziecko może korzystać z komputera wyłącznie w obecności rodzica i grać jedynie w gry przeznaczone dla dzieci. Absolutnie zakazane są gry zawierające elementy agresji(badania dowodzą, że wyzwalają one w dziecku zachowania agresywne). Poza tym gry niedostosowane do wieku dziecka mogą dostarczać mu nadmiaru bodźców, a układ nerwowy malca nie jest jeszcze na tyle dojrzały, by móc je selekcjonować. WPŁYW KOMPUTERA NA ROZWÓJ I ZDROWIE DZIECK ROZWÓJ INTELEKTUALNY Niewątpliwie nauka obsługi komputera oraz umiejętność rozwiązywania zadań w grze wpływa na rozwój intelektualny dziecka. Wiele badań naukowych wykazało, że gry pobudzają procesy umysłowe malca i skłaniają go do myślenia. Dziecko 46

47 błyskawicznie chłonie wiedzę, także tę ze świata wirtualnego. Dlatego warto dobrze wykorzystać czas spędzony przed komputerem, proponując maluchowi konkretne wartościowe gry. Jeśli 5-latek może korzystać z komputera przez pół godziny dziennie, niech nie gra wtedy w przypadkowe gry, lecz podsuń mu takie, które mogą go czegoś dobrego nauczyć i oczywiście są zgodne z jego zainteresowaniami (np. dostarczają wiedzy o fascynującym go kosmosie). Niekiedy granie na komputerze pomaga w nauce. Jeśli twój malec nie radzi sobie z nauką liczenia lub czytania albo chciałabyś, aby rozszerzał zasób słownictwa z języka angielskiego, zaproponuj mu gry, które mu w tym pomogą. Poza tym gry tym się różnią od oglądania telewizji, że zachęcają do aktywności intelektualnej (a nie biernego odbioru), prowokują interakcję, motywują do zdobywania wiedzy. ROZWÓJ FIZYCZNY Trudno mówić tutaj o rozwoju mięśni całego ciała, ale nie da się zaprzeczyć, że gry na komputerze mają pośredni wpływ na rozwój fizyczny malca. Rozwijają jego refleks, cierpliwość oraz wytrwałość, szybkość podejmowania decyzji (przyda się np. podczas jazdy na rowerze) i koordynację wzrokowo-ruchową. Oczywiście trzeba zadbać o to, by dziecko miało prawidłową pozycję przed komputerem (dobre krzesło i odpowiednio ustawiony monitor) oraz żeby nie grało niż jest to dozwolone w jego wieku. To zmniejszy ryzyko problemów z kręgosłupem i otyłości. ROZWÓJ EMOCJONALNY 47

48 Do prawidłowego rozwoju malec potrzebuje bezpośrednich relacji z drugim człowiekiem, bliskości z innymi. Niezbędne są rozmowy, dzielenie się wrażeniami i emocjami. I nawet jeśli dziecko gra w grę dla jednej osoby, to wcale nie oznacza, że nie potrzebuje w tym czasie towarzystwa. Wręcz przeciwnie - wielu maluchów lubi pochwalić się mamie tym, co udało im się zrobić na ekranie, czy też zrobić małe szkolenie tacie z nowej gry. Czasem potrzebują wyjaśnienia, czasem pomocy. Dlatego nawet jeśli dziecko samo świetnie sobie radzi, bądź przy nim, komentuj jego postępy i oklaskuj wygrane. Na bieżąco rozmawiaj również o trudnych emocjach. Podczas grania malec może się złościć lub płakać. Zapytaj gracza, co się dzieje, nazwij emocje i zaproponuj pomoc. W ten sposób budujesz też zaufanie do siebie - dziecko wie, że może na tobie polegać w różnych chwilach swego życia. WPŁYW KOMPUTERA NA WZROK DZIECKA Okuliści są zgodni: komputer wpływa gorzej na oczy dziecka niż telewizor. Wszystko dlatego, że malec siedzący przed monitorem znajduje się w niewielkiej od niego odległości w tzw. bliży. Tymczasem nasze oczy natura przygotowała przede wszystkim do patrzenia w dal. Jeśli zostaną zmuszone do patrzenia na coś, co znajduje się w bardzo bliskiej odległości, ich mięśnie nadmiernie się napną. Skutkiem może być wczesne ujawnienie się krótkowzroczności, z czym z kolei wiąże się szybkie postępowanie choroby i w efekcie większa wada w przyszłości. Poza tym podczas grania malec rzadziej mruga oczami, co powoduje wysychanie powierzchni oka i sprzyja rozwojowi zespołowi suchego oka. Dziecko, które dużo czas spędza przed ekranem komputera może uskarżać się na pieczenie oczu oraz uczucie piasku pod powiekami. 48

49 Ważne! Dziecko nie powinno grać na komputerze w ciemnym pokoju, bo kontrast między migającym ekranem a ciemnością potęguje zmęczenie oczy. O JEDEN KLIK ZA DALEKO Uzależnienie od komputera może dotyczyć także dzieci. Dlatego trzeba być czujnym na wszelkie sygnały, które mogą świadczyć o tym, że granica bezpiecznego grania mogła już zostać przekroczona. Na pewno niepokojące jest to, że dziecko mówi tylko o grze i każdą wolną chwilę spędza (lub chce spędzać) przed komputerem (np. budzi się bardzo wcześnie, by włączyć komputer i zagrać przed pójściem do przedszkola lub szkoły), unika wyjść z domu i spotkań z rówieśnikami, by móc pograć. Maluch, który za dużo gra, może mieć problemy z zaśnięciem i być bardzo zdenerwowane a nawet agresywne, zwłaszcza jeśli nie pozwalasz mu usiąść przed monitorem. W takiej sytuacji warto udać się do specjalisty, który pomoże opracować program naprawczy. Na szczęście jeśli szybko interweniujecie, na efekty też nie będziecie musieli długo czekać. 49

50 PÓŁ GODZINKI DLA RODZINKI Maski karnawałowe dla dzieci Wspólne tworzenie maski karnawałowej dla dzieci, będą świetnym pomysłem. W zależności od ilości wolnego czasu możemy je stworzyć na trzy sposoby. Pierwszy to wydrukowanie gotowego wzoru maski i pokolorowanie na przykład kredkami, czy pomalowanie farbami. Drugi to samodzielne stworzenie własnej maski z kartonu. Ostatni pomysł to wykonanie maski karnawałowej na bazie papierowego talerzyka, w którym należy wyciąć otwory na oczy i ozdobienie według uznania. Przy okazji wykonywania maski można poruszyć z dzieckiem tematykę długości - do czego to nam potrzebne (ponieważ musimy wiedzieć jak długa musi być gumka, którą przymocujemy do naszego dzieła) i zaprezentować kilka sposobów mierzenia. Wykonane maski są świetną bazą do dalszych zabaw. Dzieci mogą zgadywać, kto jest autorem konkretnej maski karnawałowej, kto kryje się za przebraniem, czy wymieniać kolory, które zostały użyte do ozdobienia maski i szukać podobnych akcentów w pomieszczeniu. Maski karnawałowe dla dzieci to doskonały pomysł. Zabawy karnawałowe dla dzieci (integracyjne) 50

51 Następnie można przeprowadzić zabawy integracyjne, które sprawią, że dzieci się rozluźnią, otworzą. Przykładem takiej zabawy karnawałowej może być: "Znaczek do znaczka" każde dziecko losuje znaczek (powinna być ich parzysta liczba) i przyczepia go do widocznego miejsca na ubraniu. Zaczyna grać muzyka i zadaniem dzieci jest odnalezienie osób, które mają taki sam symbol, utworzenie kółeczka i wspólny taniec. "Czyj to głos?" - jedna osoba siada tyłem i zamyka oczy. W tym czasie jedno, wybrane przez prowadzącego dziecko woła po imieniu swojego kolegę z zamkniętymi oczami. Zadaniem dziecka jest odgadnąć kto go wołał. Jest to zabawa karnawałowa, która usprawni percepcję słuchową dzieci. "Sałatka owocowa" rozdajemy dzieciom ilustracje różnych owoców (po kilka sztuk jednego rodzaju). Na hasło "banany" dzieci, które posiadają kartę na której jest przedstawiony ten owoc wstają i jak najszybciej zamieniają się miejscem z innymi "bananami". A na hasło "sałatka owocowa" wszystkie dzieci wstają i zajmują inne miejsca. Zaletą tych kilku zabaw jest to, że nie zawierają elementu rywalizacji, każde dziecko może się poczuć pewnie i z radością się bawić. Zabawy muzyczne dla dzieci Z tańców idealnych na karnawał można polecić: "Labada". Tekst tej piosenki nie jest skomplikowany ("tańczymy labada, labada, labada" x2). Taniec ten polega 51

52 na pląsie w kole, trzymając się za konkretną część ciała, którą wodzirej wymienia (np.: nosy juz były? dzieci odpowiadają: "nie" - a zatem chodzimy po kole śpiewając "tańczymy labada" trzymając się za nos). Ponadczasowe "Kaczuszki" zawsze są mile widziane na różnych imprezach dla dzieci. Dzieci pokazują jak kaczuszki ruszają dziubkami, skrzydełkami i kuperkami, z którymi jest najwięcej radochy. Inna zabawa taniec to "Pociąg". Wodzirej staje się lokomotywą, do którego dołączają dzieci-wagoniki, które ruszają w podróż po sali. KĄCIK PRZEDSZKOLAKA POCZYTAJ MI MAMO, POCZYTAJ MI TATO! O NOWYM ROKU I MŁYNARZU SYLWESTRZE wg Lucyny Krzemienieckiej Dawno temu żył w pewnej wsi młynarz nazywał się Sylwester. Mieszkał ze swoją matulą przy starym młynie. Pracowity był, dzielny i silny. Nie potrafił tylko wcale mówić dobrych słów. Co powiedział jakieś słowo, to jakby kamieniem w 52

53 kogoś rzucił. Nawet do słonka, które go złotym promyczkiem przez szybkę witało, mruczał Niepotrzebnie żeś błysnęło, jeszcze by się odpoczęło. Nie dziękował matuli, gdy go do jedzenia zapraszał, nie pozwalał swojemu pomocnikowi młynarczykowi pracy piosenką umilić, szorstko opowiadał biednej wdowie Klekotowej, gdy o pomoc go prosiła. Ludzie z wioski zaczęli stronić od młynarza. Powtarzali sobie: - Od młynarzowego mówienia boli jak od uderzenia. Przykro było człowiekowi bez ludzkiej przyjaźni. I młynarzowi też robiło się coraz smutniej. Pewnego dnia powiedział do matuli: - Matko, zbrzydła mi już praca, nikt się do mnie nie uśmiechnie, każdy się odwraca. Aby cię też Nowy Roczek odmienił, synku, zaraz by było wszystko inaczej odpowiedziała matka. A mieszka ten Nowy Roczek za lasem, za górą, za grudniową wichurą Mieszka w małym domku. Jeśli okienko złociście się rozświeci, będzie Nowy Roczek dla ciebie łaskaw. 53

54 Posłuchał młynarz matuli. Wziął kożuch, czapkę na uszy i ruszył w drogę. Przeszedł przez las i górę, i grudniową wichurę. Patrzy stoi domek. Zastukał w okienko, a to my się złociście rozświeca. Wszedł więc śmiało do środka i o swoim zmartwieniu Nowemu Roczkowi opowiedział. Nic się nie martw rzekł Nowy Roczek. W samą porę przyszedłeś. Jak cię obdaruję, wnet się wszystko odmieni. Widzisz, mam tu w workach dary czarodziejskie dla ludzi. O, tu na przykład, w tym worze są piękne słowa. Słowa sprawiedliwe, słowa miłujące, słowa prosto z serca Przesypię ci trochę czarodziejskich słów do małego woreczka. Jak ktoś się do Ciebie odezwie, nie mów nic, stuknij w woreczek, a słowa czarodziejskie zadźwięczą. Wrócił młynarz do chaty. Czarodziejski woreczek na szyi nosi. I patrzcie, co się dzieje! Od tej chwili młynarz wesoło wita ranne promyki słonka, serdecznie dziękuje matuli, gdy mu jedzenie przynosi. Razem ze swoim młynarczykiem przy robocie śpiewa, wdowie Klekotowej sam ziarno na mąkę miele. Zmienił się młynarz, zmienili się ludzie we wsi dla młynarza. Gdy nadeszły imieniny Sylwestra, zjawiła się pod młynem orkiestra wiejska. A uradowany młynarz wszystkich 54

55 prosi: Chodźcie ludzie do mej chaty, czy kto biedny, czy bogaty! Razem powitamy Nowy Rok! O północy rzeczywiście przyszedł Nowy Roczek. Patrzy, gdzie ten smutny młynarz? Ale nie ma już smutnego młynarza teraz jest gościnny młynarz Sylwester! Wesoło bawili się wszyscy razem w młynarzowej chałupie. A gdy usnęli zmęczeni tańcem i muzyką, Nowy Roczek wziął czarodziejski woreczek, otworzył go i powiedział: Lećcie słowa czarodziejskie na te ciche drogi wiejskie I poleciały słowa, jak im Nowy Roczek kazał, bo młynarz dobrze już się ich nauczył i stale używał. Może przydadzą się innym ludziom. 55

56 KOLOROWANKI 56

57 57

58 58

59 KARTKI Z KALENDARZA 59

60 B. Szelągowska,,BAL PRZEBIRAŃCÓW Zatańczmy krakowiaka! Zatańczmy raz i dwa Dziś wielki dzień w przedszkolu! Zabawa huczna trwa! Migają, błyszczą stroje. Król tańczy i królowa, Księżniczki, królewicze Korony lśnią na głowach. Konkursy i zabawy! Wesoła gra muzyka! 60

61 A pani-jak czarodziej: Tu zjawia się, tam znika! Raz! Dzieci robią kółko! Dwa! szybko tworzą łańcuch! To nie jest zwykły bal. To bal jest przebierańców Karnawał to przede wszystkim czas balów i zabaw. Jego rozpoczęcie oficjalnie następuje w dniu Trzech Króli czyli 6 stycznia, jednak wiele osób uważa za datę jego rozpoczęcia Nowy Rok. Koniec karnawału jest jednak o wiele bardziej jednoznaczny i wypada w Środę Popielcową. Sam karnawał ściśle kojarzy się jednak z szaleństwem noworocznym oraz z nadrabianiem strat w zabawach i balach, które wstrzymywał skutecznie okres adwentu. Karnawał to także nieodłączny element dzieciństwa. Już od grudnia dzieci żyją myślą o już niedługo mającym nastąpić balem. Zabawy karnawałowe goszczą z powodzeniem już w przedszkolach, a im wyżej w stopniu edukacji poprzez szkołę podstawową, gimnazjum i kończąc na szkołach ponad gimnazjalnych, te zabawy są coraz bardziej wystawne i ciekawe. Zwłaszcza dla młodszych dzieci jest wspaniała forma zabawy, ponieważ nie mają zbyt wiele okazji do tego rodzaju spędzenia czasu. Wiele 61

62 konkursów i zajęć w czasie trwania tego balu to wspaniałe przeżycie dla naszych najmłodszych. Nieodłącznym elementem takich wydarzeń są odpowiednie stroje. Wokół tego istnieje prawdziwa otoczka tajemniczości i niecierpliwości. Dzieci starają się nie zdradzać przed swoimi rówieśnikami w co będą przebrane i w jaki sposób, a już na pewno nie zdradzają szczegółów swoich strojów karnawałowych. Młodzież bawi się już bardziej w tradycyjny sposób. Jeżeli nie obowiązuje konwencja balu przebierańców, zakłada się stroje wieczorowe, lub bardziej oficjalny strój. 62

63 Mimo, że styczeń jest zimowym miesiącem, pełnym chłodnych dni są takie dwa dni, jedyne dwa dni w roku, kiedy każdemu robi się cieplej na sercu, bo przecież jest to święto naszych kochanych babć i dziadków. 21 stycznia świętujemy Dzień Babci a zaraz po nim, 22 stycznia Dzień Dziadka. Babcia to ukochana osoba, która potrafi nas zrozumieć, przytuli, jeśli mamy kłopoty, i wytłumaczy, że nie ma się czym martwić. Babcia nigdy się nie gniewa, nawet gdy coś porządnie przeskrobiemy. To ona wciska w małą rączkę, to co najsmaczniejsze, ona potrafi najlepiej wysłuchać cierpliwie zwierzeń i marzeń rodzących się w małych główkach. To Babcia najskuteczniej ukoi łzy. Dziadziuś także daje nam swoją miłość. Jesteśmy zasłuchani, kiedy zaczyna snuć opowieści o dawnych latach. Cieszymy się, gdy uczy nas, jak postępować w życiu. Zawsze cieszy się z naszych sukcesów i pomaga, gdy coś nam się nie udaje. Drodzy Rodzice! Pamiętajmy, iż to Wasz wzorzec ma największy wpływ na kształtowanie dziecka ma w procesie wychowawczym. Zachowania dziecka jest odzwierciedleniem tego, co zauważy u swoich rodziców. Dlatego postarajmy się dać przykład naszym pociechom i pokażmy jak należy uczcić pamięć naszych kochanych dziadków w ich wyjątkowym dniu! Babcia to są miłe ręce, Książka, herbatka słodka, Śmieszne słowa w dawnej piosence, Suknia dla lalki i szarlotka. Babcia to bajka, której nie znamy. Pudełeczka, perfumy, włóczka, Babcia to mama mojej mamy, A ja jestem jej wnuczka. 63

64 Mój Dziadzio jest dobry. Mój Dziadzio wszystko naprawia: Gdy się zepsuje światło albo maszyna do szycia albo dzwonek przy drzwiach. Mój Dziadzio umie zrobić latawca, a nawet łuk i strzały. - Patrz, Dziadziu, zepsuł się księżyc! Niedawno był okrągły, a dziś jest cały wyszczerbiony. Napraw księżyc, Dziadziu! KĄCIK KULINARNY CIASTKA KUKURYDZIANE SKŁADNIKI: 1 kostka margaryny ¾ szklanki cukru 2 jajka 3 szklanki mąki cukier waniliowy 1/2opakowania proszku do pieczenia 5 szklanek płatków kukurydzianych 64

65 Drobno połamana czekolada, drobno posiekane orzechy, łuskany słonecznik. Margarynę roztapiamy na małym ogniu i studzimy. Jajka ucieramy z cukrem i cukrem waniliowym na pienistą masę. Stopniowo dodajemy mąkę wymieszaną z proszkiem i wystudzoną margarynę. Dokładnie mieszamy. Następnie dodajemy płatki kukurydziane, orzechy, słonecznik itp. Ponownie mieszamy. Z masy formujemy kulki, mocno ściskamy i lekko spłaszczamy. Ciastka układamy na natłuszczonej blasze i pieczemy ok. 20 min. W temperaturze 180 stopni. Smacznego! 65