KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek DYREKTYWA RADY

Transkrypt

1 PL PL PL

2 KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia KOM(2008) 459 wersja ostateczna 2008/0150 (CNS) Wniosek DYREKTYWA RADY zmieniająca dyrektywy 92/79/EWG, 92/80/EWG i 95/59/WE w zakresie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (przedstawiony przez Komisję) (SEC(2008) 2266) (SEC(2008) 2267) PL PL

3 UZASADNIENIE 1) KONTEKST WNIOSKU Podstawa i cele wniosku Zgodnie z art. 4 dyrektywy Rady 92/79/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od papierosów 1 i art. 4 dyrektywy Rady 92/80/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od wyrobów tytoniowych innych niż papierosy 2, Komisja Europejska jest zobowiązana do badania co cztery lata prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku, rzeczywistej wartości stawek akcyzy i szerszych celów Traktatu. To badanie ma się rozciągać na istotne przepisy dyrektywy 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych 3. Ze względu na charakter wyrobów tytoniowych, konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na aspekty związane z polityką zdrowotną. W niniejszym wniosku dotyczącym dyrektywy proponuje się wiele istotnych zmian istniejącego prawodawstwa wspólnotowego w celu unowocześnienia i uproszczenia istniejących przepisów, zwiększenia ich przejrzystości i lepszego uwzględnienia problemów zdrowia publicznego. Dodatkowo wniosek uwzględnia potrzebę dostosowania podatków akcyzowych na drobno krojony tytoń do palenia (do samodzielnego skręcania papierosów) do podatków akcyzowych na papierosy. Proponowane zmiany są wynikiem dogłębnego badania przeprowadzonego przez Komisję. Wnioski z tego badania zostały przedstawione w załączonym sprawozdaniu Komisji. Kontekst ogólny Jak wspomniano powyżej, w art. 4 dyrektyw 92/79/EWG i 92/80/EWG określono, że stawki i strukturę akcyzy należy weryfikować co cztery lata. Zgodnie z tym przepisem, we wrześniu 1995 r. Komisja przedstawiła swoje pierwsze sprawozdanie 4 W sprawozdaniu tym zauważono, że ogólnie doszło do niewielkiego zbliżenia, jednak wysnuto wniosek, że konieczne są dokładniejsza analiza i konsultacje z zainteresowanymi stronami przed podjęciem ostatecznych decyzji o zmianie prawodawstwa. W drugim sprawozdaniu, przedstawionym przez Komisję w maju 1998 r. 5, sugerowano, że koniecznych jest tylko kilka zmian technicznych istniejącego prawodawstwa wspólnotowego, i wysnuto wniosek, że struktury i stawki akcyzy mogą pozostać niezmienione. Sprawozdaniu towarzyszył wniosek dotyczący dyrektywy zmieniającej istniejące przepisy odnoszące się do tytoniu w celu uwzględnienia zaleconych korekt technicznych. Wniosek został przyjęty przez Radę w dniu 29 lipca 1999 r. jako dyrektywa 1999/81/WE. Jednak duża liczba państw Dz.U. L 316 z , s. 8, ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/10/WE (Dz.U. L 046 z , s. 26). Dz.U. L 316 z , s. 10, ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/10/WE (Dz.U. L 046 z , s. 26). Dz.U. L 291 z , s. 40, ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/10/WE (Dz.U. L 046 z , s. 26). COM(95)285 wersja ostateczna z COM(98) 320 wersja ostateczna z PL 2 PL

4 członkowskich poprosiła Komisję, w oświadczeniu wpisanym do sprawozdania z posiedzenia Rady, o rozważenie bardziej fundamentalnego przeglądu stawek i struktur podatków akcyzowych na wyroby tytoniowe. W marcu 2001 r. Komisja przedstawiła swoje trzecie sprawozdanie 6. Sprawozdaniu towarzyszył wniosek dotyczący dyrektywy wprowadzającej istotne zmiany. Jeśli chodzi o papierosy, Komisja wnioskowała o minimalną stałą kwotę akcyzy w wysokości 70 EUR za papierosów w najpopularniejszej kategorii cenowej (NKC), w uzupełnieniu do istniejącej stawki minimalnej na poziomie 57 %, aby zapewnić większe zbliżenie poziomów podatku pomiędzy państwami członkowskimi. Wniosek Komisji przewidywał również opodatkowanie podobne do opodatkowania papierosów w odniesieniu do konkurencyjnych wyrobów tytoniowych, takich jak drobno krojony tytoń. Wniosek został przyjęty przez Radę w dniu 12 lutego 2002 r. jako dyrektywa 2002/10/WE. Jednak Rada wyraziła jedynie zgodę na wprowadzenie minimalnej kwoty stałej na poziomie 64 EUR i nie wyrównała stawek minimalnych na drobno krojony tytoń ze stawkami minimalnymi na papierosy. W tym kontekście Komisja, na wniosek wielu państw członkowskich, wpisała następujące oświadczenie do sprawozdania z posiedzenia Rady dotyczącego dyrektywy 2002/10/WE: Komisja oświadcza, że w swoim następnym sprawozdaniu z przeglądu, przewidzianym w art. 4 dyrektywy 92/79/EWG i dyrektywy 92/80/EWG, przedstawi wystarczające elementy, aby można było dokonać ogólnej analizy możliwości wyrównania struktury podatków akcyzowych na drobno krojony tytoń do palenia ze strukturą podatków akcyzowych na papierosy". Obecny przegląd jest czwartym z kolei i ponownie proponuje się wiele istotnych zmian obecnego prawodawstwa wspólnotowego, aby zmodernizować istniejące przepisy i zapewnić jednolite warunki działalności dla podmiotów gospodarczych. Co więcej, kluczowym problemem w niniejszym przeglądzie jest ochrona zdrowia publicznego, z uwagi na fakt, że Wspólnota Europejska stała się w dniu 30 czerwca 2005 r. stroną ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu i że kilka państw członkowskich domaga się wyższego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego, a w związku z tym zwiększenia minimalnych wartości podatków akcyzowych na tytoń w Europie. Wreszcie, uwzględniając wyżej wspomniane oświadczenie Komisji, w niniejszym wniosku wzięto pod uwagę potrzebę dostosowania podatków akcyzowych na drobno krojony tytoń do palenia (do samodzielnego skręcania papierosów) do podatków akcyzowych na papierosy. Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Aktualne przepisy zostały określone w dyrektywach 92/79/EWG, 92/80/EWG i 95/59/WE. Przepisy te zostały wprowadzone w dniu 1 stycznia 1993 r. Są one wynikiem dyskusji, które rozpoczęły się w 1985 r. od Białej księgi dotyczącej wprowadzenia rynku wewnętrznego, w której Komisja zaproponowała pełną harmonizację podatków akcyzowych na wyroby tytoniowe. Rada nie zdecydowała się jednak na przyjęcie tego podejścia i harmonizacja objęła jedynie struktury opodatkowania i stawki minimalne. Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii Wniosek jest zgodny z głównymi politykami i celami Unii. Artykuł 152 Traktatu przewiduje zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia 6 COM(2001)133 wersja ostateczna z PL 3 PL

5 ludzkiego przy określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich polityk i działań Wspólnoty. Ze względu na charakter wyrobów tytoniowych szczególną uwagę zwrócono na zależność pomiędzy zdrowiem publicznym a ostateczną ceną produktów, z uwzględnieniem ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu. Palenie wciąż pozostaje największą pojedynczą przyczyną możliwych do uniknięcia zgonów we Wspólnocie i jedną z głównych przyczyn chorobowości i umieralności w UE, przy czym rocznie we Wspólnocie dochodzi do zgonów związanych z paleniem. Opodatkowanie stanowi część ogólnej strategii zapobiegania i zniechęcania, która obejmuje również inne środki zmniejszania popytu, takie jak środki niecenowe, ochrona przed narażeniem na palenie tytoniu, regulacja zawartości itp. Jednak według Banku Światowego zwiększenie ceny wyrobów tytoniowych jest najskuteczniejszym pojedynczym instrumentem interwencyjnym zapobiegającym paleniu. Zwiększenie ceny o 10 % zmniejsza spożycie średnio o około 4 % wśród osób dorosłych w państwach o wysokim dochodzie. Co istotne, skutek podwyższenia cen powinien być największy wśród młodych ludzi, którzy w większym stopniu reagują na podwyżki cenowe niż osoby starsze. W niniejszym wniosku proponuje się ustanowienie minimalnej stawki pieniężnej i dolnego progu wysokości podatków w odniesieniu do wszystkich papierosów sprzedawanych w UE, co umożliwi przeciwdziałanie problemom zdrowotnym związanym ze wszystkimi kategoriami papierosów. Zwiększa on wymogi minimalne, aby przyczynić się do redukcji spożycia tytoniu w ciągu najbliższych pięciu lat, w szczególności, aby zapobiec podważaniu polityki kontroli spożycia tytoniu państw członkowskich przez znacznie niższe poziomy podatku w innych państwach członkowskich. Dodatkowo wniosek pozwala państwom członkowskim na większą elastyczność przy stosowaniu określonych podatków oraz na nakładanie minimalnych podatków akcyzowych na papierosy, aby osiągnąć cele zdrowotne. Dostosowuje on wreszcie stawki minimalne i strukturę akcyzy na drobno krojony tytoń przeznaczony do skręcania papierosów do stawek i struktury akcyzy na papierosy, aby zniechęcać do zastępowania papierosów drobno krojonym tytoniem. 2) KONSULTACJE Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENA SKUTKÓW Konsultacje z zainteresowanymi stronami Niniejsze sprawozdanie poprzedzał szeroki proces konsultacji. Służby Komisji zwróciły się do organów podatkowych państw członkowskich z prośbą o opinię na temat możliwego ogólnego przeglądu stawek i struktur podatków akcyzowych na wyroby tytoniowe na podstawie kwestionariusza. Odpowiedzi wykorzystano jako podstawę do późniejszych dyskusji dwustronnych pomiędzy administracjami krajowymi a zainteresowanymi departamentami Komisji. Zaproszono również stowarzyszenia i inne zainteresowane strony (z branży handlowej, służby zdrowia itp.) do przedstawienia swoich stanowisk w drodze publicznej konsultacji internetowej. Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej Poza szeroko zakrojonymi konsultacjami z zainteresowanymi stronami, w ocenie skutków wzięto pod uwagę dokumenty przedstawiające stanowiska i artykuły. PL 4 PL

6 Ocena skutków Służby Komisji dokonały oceny skutków, koncentrując się na potencjalnych środkach, które mogłyby unowocześnić lub zwiększyć przejrzystość struktury podatków akcyzowych na wyroby tytoniowe. Dodatkowo szczególną uwagę poświęcono zależności pomiędzy zdrowiem publicznym a ostateczną ceną produktów, z uwzględnieniem ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu, jak również możliwościom dostosowania struktury i stawek podatków akcyzowych na drobno krojony tytoń do palenia (do samodzielnego do skręcania papierosów) do podatków akcyzowych na papierosy. W celu zbadania, w jaki sposób można osiągnąć różne cele opodatkowania tytoniu, Komisja oceniła cztery podstawowe podejścia. Pierwsze podejście polega na braku dalszej interwencji na poziomie wspólnotowym (wariant braku zmiany polityki). To podejście nie rozwiąże problemu zakłóceń polegających na dokonywaniu zakupów transgranicznych i przemycie, występujących obecnie istnieją na rynku wyrobów tytoniowych, co wywiera niekorzystny wpływ na przychody i ochronę zdrowia. Nie rozwiąże problemów niestabilności fiskalnej i zakłóceń konkurencji, które stwarza obecnie koncepcja najpopularniejszej kategorii cenowej (NKC). Nie rozwiąże również problemu zastępowania i wywoływanych przez podatki zakłóceń konkurencji pomiędzy różnymi wyrobami tytoniowymi. Dlatego nie był to wariant, który Komisja zdecydowała się rozwijać. Wariant stanowiący drugie podejście polega na zmianie wyłącznie struktury podatków akcyzowych na papierosy. W celu rozwiązania problemów niestabilności fiskalnej i zakłóceń konkurencji, które stwarza obecnie koncepcja NKC, w ocenie skutków bada się odstąpienie od koncepcji NKC jako poziomu odniesienia dla wymogów minimalnych. Zamiast tego wymogi minimalne obowiązujące w UE mogą albo dotyczyć wszystkich papierosów, albo obowiązywać według średnich cen ważonych (ang. weighted average prices, WAP). Jednocześnie ocenia się skutek zapewnienia większej elastyczności państwom członkowskim, jeśli chodzi o strukturę podatków akcyzowych na poziomie krajowym. Zasadniczo podejście to miałoby jedynie niewielki wpływ na rynki wyrobów tytoniowych i na przychody państw członkowskich. Zasada 57 % od wszystkich papierosów lub od WAP nie wiązałaby się również ze zwiększeniem kosztów administracyjnych ponoszonych przez dowolną z zainteresowanych stron. Oba warianty uprościłyby zasady w porównaniu do obecnej sytuacji. Jednak jedynie zastosowanie minimalnej kwoty 64 EUR od wszystkich papierosów stworzyłoby dolny próg podatkowy w odniesieniu do wszystkich papierosów w UE. Zmniejszyłoby również lukę podatkową i cenową pomiędzy państwami członkowskimi w większym stopniu niż inne warianty oraz, w dostrzegalnym zakresie, uwzględniłoby problemy zdrowia publicznego. Dlatego wariant ten uzyskuje pierwszeństwo z punktu widzenia rynku wewnętrznego i ochrony zdrowia. Z drugiej strony, zastosowanie zasady 57 % od wszystkich papierosów prowadziłoby w przypadku wielu państw członkowskich do obowiązkowego podatku ad valorem i nie byłoby zgodne z celem zapewnienia państwom członkowskim większej elastyczności w zakresie relacji między podatkami specyficznymi i podatkami ad valorem. Dlatego preferowanym wariantem jest zastosowanie zasady 57 % od WAP. Drugie podejście nie uwzględniłoby jednak w wystarczającym stopniu względów zdrowotnych. Trzecie podejście polega na zmianie stawek minimalnych podatków akcyzowych na papierosy w uzupełnieniu do zmiany struktury. W ocenie skutków symulowano zwiększenie stawek minimalnych podatków akcyzowych na papierosy do 57 % i/lub do minimalnej kwoty 64 PL 5 PL

7 EUR za papierosów w ramach podwariantów. Również w tym wypadku zwiększenie minimum pieniężnego stanowi najlepszy instrument osiągnięcia zbliżenia podatków i cen papierosów w UE w interesie rynku wewnętrznego, z uwzględnieniem konieczności kontroli spożycia tytoniu. Zwiększenie stawki 57 % wymagałaby aktualizacji klauzuli korekcyjnej, którą obecnie ustalono na poziomie 101 EUR. Aktualizacja do kwoty 122 EUR pozwoliłaby na uwzględnienie ostatnich zmian podatków akcyzowych na papierosy na rynku wewnętrznym i miałaby taki sam skutek jak w 2001 r., a mianowicie objęłaby pięć państw członkowskich o najwyższych podatkach. W świetle powyższego Komisja rozważyła wiele możliwych podwyżek. Zwiększenie stawki do 90 EUR od wszystkich papierosów i 63 % od WAP prowadziłaby do prawdopodobnego zmniejszenia popytu o średnio 10 % w 22 państwach członkowskich. Poza tym utorowałoby drogę dalszemu zwiększeniu podatków akcyzowych na papierosy również przez te państwa członkowskie, w których poziom opodatkowania jest już wysoki. Z wyjątkiem Bułgarii i Rumunii, nie skutkowałoby to szczególnie wysokimi cenami w porównaniu do lokalnej siły nabywczej w państwach członkowskich. Zasadniczo w odniesieniu do papierosów podejście to wydaje się najlepiej nadawać do zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego, a równocześnie wysokiego poziomu ochrony zdrowia. Czwarte podejście polega na zmianie struktur i stawek minimalnych podatków akcyzowych na inne produkty, w szczególności na drobno krojony tytoń, w celu uniknięcia zastępowania papierosów niżej opodatkowanymi wyrobami tytoniowymi. Znaczne różnice poziomów podatków na drobno krojony tytoń pomiędzy państwami członkowskimi powodują przemyt i zakupy transgraniczne pomiędzy wieloma sąsiadującymi państwami i prowadzą do zakłóceń na rynku wewnętrznym. Co więcej, luka pomiędzy poziomem opodatkowania papierosów a poziomem opodatkowania drobno krojonego tytoniu skutkuje zjawiskiem zastępowania. Trudno jest uzasadnić istnienie istotnych różnic dotyczących stawek minimalnych na te produkty na poziomie wspólnotowym, zarówno z punktu widzenia uczciwej konkurencji, jak i, biorąc pod uwagę szkodliwy charakter obu produktów, z punktu widzenia ochrony zdrowia. Dlatego stawki minimalne na drobno krojony tytoń przeznaczony do skręcania papierosów powinny zostać zharmonizowane ze stawką na papierosy. W przypadku drobno krojonego tytoniu państwa członkowskie mogą wybierać pomiędzy zastosowaniem minimalnej stawki pieniężnej lub stawki minimalnej ad valorem. Jednak ponieważ wymóg minimum pieniężnego jest najlepszym sposobem zbliżenia poziomów opodatkowania, należy wprowadzić (w uzupełnieniu do stawki minimalnej ad valorem) obowiązkową minimalną stawkę pieniężną dla wszystkich państw członkowskich, podobnie jak w przypadku papierosów. Biorąc pod uwagę szczególne cechy drobno krojonego tytoniu, racjonalne wydaje się ustalenie minimalnej stawki akcyzy na drobno krojony tytoń na poziomie około dwóch trzecich minimalnej stawki akcyzy na papierosy. W celu zachowania stosunku dwa do trzech pomiędzy drobno krojonym tytoniem a papierosami, minimalną stawkę pieniężną należy ustalić na poziomie 43 EUR za kilogram, a minimalną stawkę proporcjonalną na poziomie 38 %. PL 6 PL

8 Zastosowanie wyżej wspomnianego stosunku 2:3 w odniesieniu do proponowanych podwyżek stawek na papierosy spowodowałoby zwiększenie stawek minimalnych na drobno krojony tytoń do 60 EUR i 42 % w okresie pięciu lat. 3) ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU Krótki opis proponowanych działań Komisja proponuje: - zniesienie NKC jako punktu odniesienia dla wymogów minimalnych dotyczących podatków akcyzowych w UE i do pomiarów znaczenia specyficznego podatku akcyzowego dla całego ciężaru podatkowego Jako poziom odniesienia dla stawek minimalnych NKC nie jest zgodna z celami rynku wewnętrznego, ponieważ wiąże się z podziałem rynków wyrobów tytoniowych państw członkowskich. Co więcej, zniesienie NKC znacznie uprościłoby obowiązujące zasady, stworzyłoby jednolite warunki konkurencji dla producentów i sprzyjałoby osiągnięciu celów zdrowotnych. W zamian proponuje się stosowanie minimalnej kwoty w wysokości 64 EUR w odniesieniu do wszystkich papierosów, co uczyniłoby istniejącą sytuację bardziej przejrzystą, oraz ustanowienie dolnego progu podatkowego dla papierosów sprzedawanych w UE, co sprzyjałoby rozwiązaniu problemów związanych z rynkiem wewnętrznym i zdrowiem w przypadku wszystkich kategorii papierosów. Jednocześnie proponuje się, aby poziomem odniesienia dla innych wymogów minimalnych były średnie ceny ważone. Rozwiązałoby to problem niestabilności fiskalnej powodowanej przez koncepcję NKC i zapewniłoby uczciwe i neutralne otoczenie konkurencyjne dla producentów tytoniu. Z podobnych powodów NKC nie powinna już stanowić poziomu odniesienia dla pomiarów znaczenia specyficznego podatku akcyzowego dla całego ciężaru podatkowego (art. 16 ust. 2 dyrektywy 95/59/WE). Poziomem odniesienia powinna być zamiast tego WAP. - stopniowe zwiększenie wymogów minimalnych dotyczących papierosów zgodnie z celami rynku wewnętrznego i względami zdrowotnymi Konieczna jest większa zbieżność, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Ciągle jeszcze istnieją znaczne różnice pomiędzy poziomami podatku w różnych państwach członkowskich. Aby osiągnąć ten cel, konieczne jest podwyższenie minimalnych poziomów podatku. W okresie od 2002 r. do 2006 r. doszło do zmniejszenia spożycia papierosów w UE o nieco więcej niż 10 %. W tym samym okresie akcyza na papierosy zwiększyła się o średnio ok. 33 %. Pożądane byłoby dalsze zwiększenie podatków akcyzowych w celu spowodowania podobnego ograniczenia spożycia w trakcie najbliższych 5 lat. Biorąc pod uwagę elastyczność cenową 0,43, sugerowaną przez Bank Światowy, konieczne jest zwiększenie ceny o 25 %, aby uzyskać zmniejszenie popytu o 10 %. Z punktu widzenia ochrony zdrowia zwiększenie stawki do 90 EUR od wszystkich papierosów i 63 % od WAP doprowadziłoby do prawdopodobnego zmniejszenia popytu o średnio 10 % w 22 państwach członkowskich, w szczególności poprzez ochronę wyników polityki prowadzonej przez państwa członkowskie w dziedzinie opodatkowania. Dodatkowo utorowałoby drogę dalszym podwyżkom podatków akcyzowych na papierosy, również w przypadku tych państw członkowskich, w których istnieje już wysoki poziom opodatkowania. PL 7 PL

9 Podwyżki powinny być stopniowo wprowadzane w okresie 5 lat, najpóźniej do 31 grudnia 2013 r. Biorąc pod uwagę fakt, że obecne okresy przejściowe, przyznane na mocy Aktów przystąpienia, jeszcze nie wygasły w odniesieniu do wielu państw członkowskich, okres przejściowy dla tych państw członkowskich wydłuża się o 1 rok lub o 2 lata, w zależności od długości pozostałych aktualnie okresów przejściowych. - umożliwienie państwom członkowskim większej elastyczności w zakresie stosowania specyficznych podatków i nakładania minimalnych stawek podatków akcyzowych na papierosy; Jak stwierdzono w sprawozdaniu Komisji, z punktu widzenia rynku wewnętrznego, budżetu i ochrony zdrowia, specyficzne i minimalne podatki wykazują zdecydowane zalety i możliwe jest zapewnienie większej elastyczności tym państwom członkowskim, które w większej mierze opierają się na specyficznych podatkach akcyzowych lub na podatkach minimalnych. Jednak w celu uniknięcia sytuacji, w której jedno państwo członkowskie stosuje wyłącznie specyficzny podatek, a sąsiednie państwo członkowskie wyłącznie podatek ad valorem, co doprowadziłoby do przepływu przez granice towarów pierwszej jakości z pierwszego do drugiego państwa członkowskiego oraz przepływu najtańszych towarów w przeciwnym kierunku, pożądane jest zachowanie pewnej spójności struktur akcyzy. Dlatego proponuje się poszerzenie widełek podatkowych z 5% 55 % do 10 % 75 % całego ciężaru podatkowego. Jeśli chodzi o minimalne stawki podatków akcyzowych, państwom członkowskim zapewnia się możliwość większej elastyczności dzięki zniesieniu ograniczenia poziomu minimalnego podatku do akcyzy płatnej od NKC, jak ma to obecnie miejsce w przypadku innych wyrobów tytoniowych. - stopniowe dostosowanie stawek minimalnych na drobno krojony tytoń przeznaczony do skręcania papierosów do stawki na papierosy; Zgodnie ze strukturą stawek minimalnych na papierosy, proponuje się wprowadzenie obowiązkowej minimalnej stawki pieniężnej i stawki minimalnej ad valorem w odniesieniu do drobno krojonego tytoniu. W celu zachowania stosunku dwa do trzech pomiędzy drobno krojonym tytoniem a papierosami, minimalną stawkę pieniężną należy ustalić na poziomie 43 EUR za kilogram, a minimalną stawkę proporcjonalną na poziomie 38 %. Zastosowanie wyżej wspomnianego stosunku 2:3 w odniesieniu do proponowanych podwyżek stawek na papierosy spowodowałoby zwiększenie stawek minimalnych na drobno krojony tytoń do 60 EUR i 42 %. - skorygowanie o inflację wymogów minimalnych dla wyrobów tytoniowych innych niż papierosy i drobno krojony tytoń przeznaczony do skręcania papierosów. Konieczne jest skorygowanie specyficznego podatku akcyzowego na cygara i cygaretki oraz na tytoń do palenia (inny niż drobno krojony tytoń przeznaczony do skręcania papierosów), aby uwzględnić inflację w latach od 2003 do Na podstawie danych Eurostatu dotyczących rocznej stopy zmiany HICP (zharmonizowanego indeksu cen konsumpcyjnych) stopę inflacji w latach można oszacować na około 2 % rocznie lub 8 % w całym tym okresie. Zastosowanie tego odsetka w stosunku do minimalnych kwot specyficznych i zaokrąglenie ich do jedności daje stawki na poziomie 12 EUR na cygara i cygaretki oraz 22 EUR na inny tytoń do palenia. PL 8 PL

10 - zmianę istniejących definicji papierosów, cygar i innego tytoniu do palenia - zmianę definicji papierosów Do celów podatków akcyzowych tytoń zrolowany jest uznawany za dwa papierosy w przypadku gdy, wyłączając filtr i ustnik, jest dłuższy niż 9 cm, ale nie dłuższy niż 18 cm, lub za trzy papierosy w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest dłuższy niż 18 cm, ale nie dłuższy niż 27 cm itd. W celu zmniejszenia podatków akcyzowych na papierosy niektórzy producenci wprowadzili na rynek nowe produkty, składające się ze zrolowanego tytoniu o długości 18 cm i oddzielnych tutek z filtrem. Tytoń zrolowany jest więc cięty na trzy części i wsuwany do tutek z filtrem. W związku z tym trzy papierosy są opodatkowane stawką odpowiadającą dwóm. W celu powstrzymania tego trendu tytoń zrolowany należy uznać za dwa papierosy w przypadku gdy, wyłączając filtr i ustnik, jest dłuższy niż 9 cm, ale nie dłuższy niż 12 cm, a za trzy papierosy w przypadku gdy jest dłuższy niż 12 cm, ale nie dłuższy niż 15 cm itd. - zmianę definicji cygar Kilka państw członkowskich i branża handlowa zgłaszały pojawienie się nowych produktów, które są sprzedawane jako cygara mają kolor cygara lub cygaretki, a nie biały kolor papierosa jednak pod względem funkcji, smaku i wyglądu należy je uznawać za substytuty papierosów. Dlatego najlepiej byłoby całkowicie usunąć odpowiedni przepis (art. 3 ust. 3 dyrektywy 95/59/WE) z aktualnej definicji cygara. Taka zmiana zapewniłaby jednolite opodatkowanie tych produktów i ograniczyłaby zastosowanie niższej stawki minimalnej do tradycyjnych cygar i cygaretek. - zmianę definicji tytoniu fajkowego Definicję tytoniu do palenia należy dostosować w taki sposób, aby lepiej rozróżniać tytoń fajkowy i drobno krojony tytoń oraz uniknąć niewłaściwego opodatkowania. Proponuje się zwiększenie minimalnej szerokości cięcia tytoniu fajkowego z obecnego 1 mm do 1,5 mm. - monitorowanie zasad opodatkowania tytoniu W art. 4 dyrektyw 92/79/EWG i 92/80/EWG postanowiono, że Komisja bada regularnie strukturę i stawki akcyzy. Jednak w celu przeprowadzenia takiego badania Komisja potrzebuje informacji na temat ilości i cen wyrobów tytoniowych dopuszczonych do konsumpcji w państwach członkowskich. W celu zapewnienia wydajnego i skutecznego zbierania tych informacji ze wszystkich państw członkowskich, proponuje się nowe zasady dotyczące dostarczania informacji na temat opodatkowania tytoniu, jak również określania niezbędnych danych statystycznych. Podstawa prawna Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 93. PL 9 PL

11 Zasada pomocniczości Wniosek wchodzi w zakres dzielonych kompetencji Wspólnoty i państwa członkowskiego. Dlatego dotyczy go zasada pomocniczości. Chociaż istnienie stawek minimalnych obecnie obowiązujących w UE ogranicza różnice w krajowych stawkach akcyzy na wyroby tytoniowe, nie wystarczyło to do zapobieżenia utrzymywaniu się istotnych rozbieżności, pomimo zwracania przez państwa członkowskie większej uwagi na konieczność osiągnięcia celów zdrowotnych w tej dziedzinie. Te rozbieżności wiążą się ze znacznymi zakupami transgranicznymi i z przemytem, co powoduje zakłócenia konkurencji na rynku tytoniu, prowadzi do utraty zasobów budżetowych w przypadku tych państw członkowskich, które stosują względnie wysoką akcyzę, a ponadto utrudnia realizację celów polityki zdrowotnej. Niepodjęcie działań przez UE byłoby szkodliwe, ponieważ interakcje polityki podatkowej pomiędzy państwami członkowskimi nie doprowadziły do redukcji rozbieżności. Dlatego wyłącznie zmiana istniejących przepisów w wyjaśniony powyżej sposób może zaradzić istniejącej sytuacji. Taka zmiana może zostać dokonana wyłącznie przez prawodawcę wspólnotowego, autora dyrektywy, która ma zostać zmieniona. Zasada proporcjonalności Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów. Cele obecnego przeglądu można najlepiej osiągnąć poprzez zmianę obowiązujących dyrektyw w sposób wyjaśniony powyżej. Wniosek obejmuje w szczególności zwiększenie stawek minimalnych w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego bez granic fiskalnych oraz ochrony celów zdrowotnych państw członkowskich. Państwa członkowskie zachowują swobodę, pod warunkiem przestrzegania stawek minimalnych, ustalania stawek akcyzy na poziomach, które uważają za właściwe w ich krajowych okolicznościach. Jednocześnie niniejszy wniosek pozwala państwom członkowskim na większą elastyczność w zakresie ustalania struktury podatków akcyzowych i nakładania minimalnych stawek akcyzy na papierosy. Wniosek jest w związku z tym ograniczony do tego, co jest niezbędne do osiągnięcia celów Traktatu. Wybór instrumentów Proponowane instrumenty: dyrektywa. W tej dziedzinie, objętej już serią dyrektyw, państwo członkowskie powinno nadal zachować istotny margines swobody, co wyjaśniono powyżej. Dlatego inne instrumenty niż dyrektywa zmieniająca byłyby niewłaściwe. 4) WPŁYW NA BUDŻET Teoretycznie przyjęcie wniosku mogłoby mieć wpływ na obliczanie zasobów własnych VAT. Jednak wpływ ten będzie nieistotny, a w każdym razie będzie niemierzalny. PL 10 PL

12 2008/0150 (CNS) Wniosek DYREKTYWA RADY zmieniająca dyrektywy 92/79/EWG, 92/80/EWG i 95/59/WE w zakresie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 93, uwzględniając wniosek Komisji 7, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 8, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 9, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Zgodnie z art. 4 dyrektywy Rady 92/79/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od papierosów 10 i art. 4 dyrektywy Rady 92/80/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od wyrobów tytoniowych innych niż papierosy 11, przeprowadzono dogłębny przegląd stawek i struktury podatków akcyzowych na wyroby tytoniowe. Przegląd ten obejmował przepisy dyrektywy Rady 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych 12. (2) W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego i równocześnie wysokiego poziomu ochrony zdrowia, zgodnie z wymogiem art. 152 Traktatu WE, biorąc pod uwagę, że Wspólnota jest stroną ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu, konieczne jest wprowadzenie różnych zmian w przedmiotowej dziedzinie. Zmiany te powinny uwzględniać istniejącą sytuację w przypadku każdego z różnych rodzajów wyrobów tytoniowych. (3) Jeśli chodzi o papierosy, zasady należy uprościć w taki sposób, aby stworzyć neutralne warunki konkurencji dla producentów, zmniejszyć podział rynków wyrobów tytoniowych i sprzyjać osiągnięciu celów zdrowotnych. W tym celu należy zastąpić Dz. U. C z, s.. Dz. U. C z, s.. Dz. U. C z, s.. Dz. U. L 316 z , s. 8; dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/117/WE (Dz. U. L 333 z , s. 49). Dz. U. L 316 z , s.10; dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/117/WE Dz. U. L 291 z , s. 40; dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/10/WE (Dz. U. L 46 z , s. 26). PL 11 PL

13 koncepcję najpopularniejszej kategorii cenowej; stawka minimalna ad valorem powinna odnosić się do średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, a wszystkie papierosy należy objąć minimalną stawką pieniężną. Z podobnych przyczyn średnia ważona cena detaliczna sprzedaży powinna stanowić również poziom odniesienia dla pomiarów znaczenia specyficznego podatku akcyzowego w zakresie całego ciężaru podatkowego. (4) Państwom członkowskim należy wyposażyć w skuteczniejsze środki nakładania specyficznego lub minimalnego podatku akcyzowego na papierosy, tak aby zapewnić minimalną kwotę pieniężną opodatkowania. (5) Jeśli chodzi o drobno krojony tytoń przeznaczony do skręcania papierosów, minimalne stawki wspólnotowe powinny być wyrażone w taki sposób, aby uzyskać skutki podobne do uzyskiwanych w przypadku papierosów. W tym celu należy przewidzieć, że krajowe poziomy opodatkowania muszą być zgodne zarówno z minimum wyrażonym jako odsetek ceny detalicznej, jak i z minimum wyrażonym w postaci stałej kwoty. (6) Przeanalizowano zmiany cen i poziomów akcyzy, w szczególności w odniesieniu do papierosów, które stanowią zdecydowanie najważniejszą kategorię wyrobów tytoniowych, jak również w odniesieniu do drobno krojonego tytoniu przeznaczonego do skręcania papierosów. Analiza pokazuje, że nadal istnieją znaczne różnice pomiędzy państwami członkowskimi, które mogą zakłócać działanie rynku wewnętrznego. Dlatego większa zbieżność pomiędzy poziomami podatków stosowanymi w państwach członkowskich pomogłaby w ograniczeniu oszustw i przemytu w obrębie Wspólnoty. (7) Większa zbieżność przyczyniłaby się również do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego. Poziom opodatkowania jest głównym czynnikiem wpływającym na cenę wyrobów tytoniowych, która z kolei wpływa na zwyczaje związane z paleniem wśród konsumentów. Oszustwa i przemyt podważają determinowane podatkami poziomy cen papierosów i drobno krojonego tytoniu przeznaczonego do skręcania papierosów i w związku z tym zagrażają osiągnięciu celów dotyczących kontroli spożycia tytoniu. (8) W celu uzyskania większej zbieżności i ograniczenia spożycia należy zwiększyć minimalne poziomy opodatkowania we Wspólnocie papierosów i drobno krojonego tytoniu przeznaczonego do skręcania papierosów. (9) Przed tym zwiększeniem konieczne jest większe zbliżenie minimalnych poziomów dotyczących drobno krojonego tytoniu przeznaczonego do skręcania papierosów do minimalnych poziomów dotyczących papierosów, tak aby w większym stopniu uwzględnić istniejący stopień konkurencji pomiędzy tymi dwoma produktami, odzwierciedlonej w obserwowanych wzorcach spożycia, jak również ich równie szkodliwy charakter. (10) W interesie jednolitego i sprawiedliwego opodatkowania należy odpowiednio dostosować definicję papierosów, cygar i cygaretek oraz innego tytoniu do palenia w taki sposób, aby: tytoń zrolowany, który w zależności od jego długości można uznać za dwa papierosy lub większą ich liczbę, był traktowany do celów podatków akcyzowych jako dwa papierosy lub większa ich liczba; rodzaj cygara, który jest PL 12 PL

14 podobny pod wieloma względami do papierosa, był traktowany do celów podatków akcyzowych jako papieros; a tytoń do palenia, który jest podobny pod wieloma względami do drobno krojonego tytoniu przeznaczonego do skręcania papierosów, był traktowany do celów podatków akcyzowych jako drobno krojony tytoń. (11) W celu uniknięcia spadku wartości wspólnotowych poziomów minimalnych podatków na cygara, cygaretki i tytoń do palenia inny niż drobno krojony tytoń przeznaczony do skręcania papierosów, konieczne jest zwiększenie poziomów minimalnych, wyrażonych jako kwota specyficzna. (12) Należy odpowiednio zmienić dyrektywy 92/79/EWG, 92/80/EWG i 95/59/WE, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 W dyrektywie 92/79/EWG wprowadza się następujące zmiany: (1) Artykuł 2 otrzymuje brzmienie: Artykuł 2 1. Państwa członkowskie zapewniają udział akcyzy (podatku specyficznego i podatku ad valorem) na papierosy w średniej ważonej detalicznej cenie sprzedaży papierosów na poziomie co najmniej 57 %. Akcyza ta wynosi nie mniej niż 64 EUR za papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży. Jednak państwa członkowskie, które nakładają podatek akcyzowy wynoszący co najmniej 101 EUR za papierosów na podstawie średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, nie muszą spełniać wymogu 57 % ustanowionego w akapicie pierwszym. 2. Począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r., państwa członkowskie zapewniają udział akcyzy (podatku specyficznego i podatku ad valorem) na papierosy w średniej ważonej detalicznej cenie sprzedaży papierosów na poziomie co najmniej 63 %. Akcyza ta wynosi nie mniej niż 90 EUR za papierosów, niezależnie od średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży. Jednak państwa członkowskie, które nakładają podatek akcyzowy wynoszący co najmniej 122 EUR za papierosów na podstawie średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, nie muszą spełniać wymogu 63 % ustanowionego w akapicie pierwszym. 3. Średnią ważoną cenę detaliczną sprzedaży określa się 1 stycznia każdego roku, poprzez odniesienie do roku n-1, na podstawie całkowitych dopuszczeń do konsumpcji i cen obejmujących wszystkie podatki. 4. W drodze odstępstwa od ust. 2 zastosowanie mają akapit drugi i trzeci niniejszego ustępu. PL 13 PL

15 Polska, Węgry i Słowacja są upoważnione do wprowadzenia w życie przepisów niezbędnych do spełnienia wymogów ust. 2 najpóźniej do dnia 31 grudnia 2014 r.; przepisy te stosują od dnia 1 stycznia 2015 r. Rumunia, Bułgaria, Litwa, Estonia i Łotwa są upoważnione do wprowadzenia w życie przepisów niezbędnych do spełnienia wymogów ust. 2 najpóźniej do dnia 31 grudnia 2015 r.; przepisy te stosują od dnia 1 stycznia 2016 r. 5. Państwa członkowskie stopniowo zwiększają podatki akcyzowe w celu spełnienia wymogów, o których mowa w ust. 2, w terminach określonych odpowiednio w ust. 2 i Komisja publikuje raz w roku wartość euro w walutach krajowych, mającą zastosowanie do kwot całkowitej minimalnej stawki akcyzy. Stosuje się kursy wymiany ustalone pierwszego dnia roboczego października oraz opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Kursy te obowiązują z dniem 1 stycznia następnego roku kalendarzowego. (2) Artykuł 2a otrzymuje brzmienie: Artykuł 2a 1. Jeżeli następuje zmiana średnich ważonych detalicznych cen sprzedaży papierosów w państwie członkowskim, która powoduje spadek stawki podatku akcyzowego poniżej poziomu określonego odpowiednio w art. 2 ust. 1 i 2, wówczas państwo członkowskie, którego to dotyczy, może powstrzymać się od dostosowania tego podatku do 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym zaistniała taka zmiana. 2. Jeżeli państwo członkowskie podwyższa stawkę podatku od wartości dodanej dla papierosów, wówczas może obniżyć akcyzę do kwoty, która wyrażona jako odsetek średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży jest równa wzrostowi stawki podatku od wartości dodanej, również wyrażonej jako odsetek średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, nawet jeżeli takie dostosowanie powoduje obniżenie podatku akcyzowego poniżej poziomów, wyrażonych jako odsetek średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży, określonych odpowiednio w art. 2 ust. 1 i 2. Państwo członkowskie podwyższa jednak ten podatek ponownie, tak aby osiągnąć co najmniej te poziomy, najpóźniej 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym dokonano takiego obniżenia. (3) Artykuł 4 otrzymuje brzmienie: Artykuł 4 1. Co cztery lata Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie oraz, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący stawek akcyzy określonych w niniejszej dyrektywie oraz struktury podatku akcyzowego określonej w art. 16 dyrektywy Rady 95/59/WE*. PL 14 PL

16 Komisja uwzględnia w swoim sprawozdaniu prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rzeczywistą wartość stawek akcyzy i szersze cele Traktatu. 2. Państwa członkowskie przekazują Komisji wszelkie dostępne informacje istotne dla sprawozdania, o którym mowa w ust Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 24 ust. 2 dyrektywy Rady 92/12/EWG**, Komisja określa wykaz danych statystycznych niezbędnych do sprawozdania. * Dz. U. L 291 z , s. 40. ** Dz. U. L 76 z , s. 1. Artykuł 2 W dyrektywie 92/80/EWG wprowadza się następujące zmiany: (1) W art. 3 ust. 1 dodaje się akapity od ósmego do jedenastego w brzmieniu: Od dnia 1 stycznia 2010 r. państwa członkowskie stosują podatek akcyzowy na drobno krojony tytoń do palenia przeznaczony do skręcania papierosów w wysokości co najmniej 38 % detalicznej ceny sprzedaży, z uwzględnieniem wszystkich podatków, oraz co najmniej 43 EUR za kilogram. Od dnia 1 stycznia 2014 r. państwa członkowskie stosują podatek akcyzowy na drobno krojony tytoń do palenia przeznaczony do skręcania papierosów w wysokości co najmniej 42 % detalicznej ceny sprzedaży, z uwzględnieniem wszystkich podatków, oraz co najmniej 60 EUR za kilogram. Państwa członkowskie zwiększają stopniowo podatki akcyzowe, aby osiągnąć nowe wymogi minimalne, o których mowa w akapicie dziewiątym, w dniu 1 stycznia 2014 r. Od dnia 1 stycznia 2010 r. podatek akcyzowy wyrażony jako odsetek, jako kwota za kilogram lub od danej liczby sztuk, stanowi co najmniej równowartość: (a) w przypadku cygar lub cygaretek, 5 % detalicznej ceny sprzedaży, z uwzględnieniem wszystkich podatków, lub kwoty 12 EUR za sztuk lub za kilogram; (b) w przypadku tytoniu do palenia innego niż drobno krojony tytoń do palenia przeznaczony do skręcania papierosów, 20 % detalicznej ceny sprzedaży, z uwzględnieniem wszystkich podatków, lub kwoty 22 EUR za kilogram." PL 15 PL

17 (2) Artykuł 4 otrzymuje brzmienie: Artykuł 4 1. Co cztery lata Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie oraz, w stosownym przypadku, wniosek dotyczący stawek podatku akcyzowego określonych w niniejszej dyrektywie. Komisja uwzględnia w swoim sprawozdaniu prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rzeczywistą wartość stawek podatku akcyzowego i szersze cele Traktatu. 2. Państwa członkowskie przekazują Komisji wszelkie dostępne informacje istotne dla sprawozdania. 3. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 24 ust. 2 dyrektywy Rady 92/12/EWG*, Komisja określa wykaz danych statystycznych niezbędnych do sprawozdania. * Dz. U. L 76 z , s. 1. (3) Artykuł 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 1. Komisja publikuje raz w roku wartość euro w walutach krajowych, mającą zastosowanie do kwot podatku akcyzowego. Stosuje się kursy ustalone pierwszego dniu roboczego października i opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Kursy te obowiązują z dniem 1 stycznia następnego roku kalendarzowego. Artykuł 3 W dyrektywie 95/59/WE wprowadza się następujące zmiany: (1) Artykuł 3 otrzymuje brzmienie: Artykuł 3 Za cygara lub cygaretki uznaje się produkty opisane poniżej, jeśli mogą one służyć oraz, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, są przeznaczone do palenia w stanie niezmienionym: (a) tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu; (b) zwijki tytoniu ze spreparowanym, wymieszanym wkładem, owinięte liściem tytoniu w normalnym kolorze cygara z odzyskanego tytoniu pokrywające produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie, w przypadku cygar z ustnikiem, ustnik, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi co najmniej 2,3 g, a PL 16 PL

18 obwód równy co najmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 mm. (2) Artykuł 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: 2. Tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 1, do celów podatków akcyzowych uznaje się za dwa papierosy w przypadku, gdy wyłączając filtr i ustnik, jest dłuższy niż 9 cm, ale nie dłuższy niż 12 cm, za trzy papierosy w przypadku, gdy wyłączając filtr lub ustnik, jest dłuższy niż 12 cm, ale nie dłuższy niż 15 cm itd." (3) W art. 6 wprowadza się następujące zmiany: (a) (b) w akapicie pierwszym, wyrażenie 1 mm zastępuje się pojęciem 1,5 mm ; w akapicie drugim, wyrażenie 1 mm zastępuje się pojęciem 1,5 mm ; (4) Artykuł 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 1. Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w art. 3, są traktowane jako cygara i cygaretki. (5) Artykuł 16 otrzymuje brzmienie: Artykuł Specyficzny składnik podatku akcyzowego nie może wynosić mniej niż 10 % i więcej niż 75 % wielkości całego ciężaru podatkowego wynikającego z dodania następujących wartości: (a) specyficznego podatku akcyzowego; (b) proporcjonalnego podatku akcyzowego i podatku od wartości dodanej nałożonych na średnią ważoną cenę detaliczną sprzedaży. Średnią ważoną cenę detaliczną sprzedaży określa się 1 stycznia każdego roku, poprzez odniesienie do roku n-1, na podstawie całkowitych dopuszczeń do konsumpcji i cen obejmujących wszystkie podatki. 2. W drodze odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy zachodzi zmiana średniej detalicznej ceny sprzedaży papierosów w państwie członkowskim, doprowadzając tym samym specyficzny składnik podatku akcyzowego, wyrażony jako odsetek całkowitego ciężaru podatku, do poziomu poniżej 10 % lub powyżej 75 % całkowitego ciężaru podatku, wówczas państwo członkowskie, którego to dotyczy, może powstrzymać się od dostosowania kwoty specyficznego podatku akcyzowego nie dłużej niż do 1 stycznia drugiego roku następującego po roku, w którym zaistniała zmiana. 3. Niezależnie od przepisów art. 8 ust. 1 każde państwo członkowskie może wyłączyć opłaty celne z podstawy obliczania proporcjonalnego podatku akcyzowego nakładanego na papierosy. PL 17 PL

19 4. Państwa członkowskie mogą nakładać minimalną stawkę podatku akcyzowego na papierosy. (6) Skreśla się art. 17. Artykuł 4 1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 31 grudnia 2009 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekażą Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie przekażą tekst głównych przepisów prawa krajowego dotyczących dziedziny objętej niniejszą dyrektywą. Artykuł 5 Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Artykuł 6 Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia [ ] r. W imieniu Rady Przewodniczący PL 18 PL