Protokół z posiedzenia Rady Ubezpieczonych w dniu 23 czerwca 2009 r.

Transkrypt

1 Protokół z posiedzenia Rady Ubezpieczonych w dniu 23 czerwca 2009 r. Uczestnicy: według załączonej listy Rozpoczęcie obrad: godz Przebieg obrad: według załączonego porządku I. Rzecznik Ubezpieczonych Pani Halina Olendzka otworzyła kolejne posiedzenie Rady Ubezpieczonych, powitała zgromadzonych Członków Rady oraz Gościa zaproszonego na posiedzenie Rady Panią Elżbietę Wyrwicz Zastępcę Dyrektora Departamentu Turystyki w Ministerstwie Sportu i Turystyki. II. Członkowie Rady Ubezpieczonych przyjęli protokół z poprzedniego posiedzenia Rady oraz porządek obrad obecnego posiedzenia, którego kolejność na prośbę Pani Wiesławy Taranowskiej została zmieniona. III. Jako pierwszy temat, Rzecznik Ubezpieczonych omówiła roczny plan finansowy Rzecznika Ubezpieczonych na 2010 rok. Następnie przystąpiono do podjęcia uchwały w sprawie opinii do projektu rocznego planu finansowego Rzecznika Ubezpieczonych na 2010 rok. Uchwałę przyjęto bezwzględną większością głosów. W głosowaniu brało udział 7 osób, spośród 8 osób obecnych na posiedzeniu (jedna osoba bez prawa głosu uczestniczyła w posiedzeniu w zastępstwie za Panią Grażynę Rokicką). Za uchwałą głosowało 7 osób, głosów przeciw było brak, nikt nie wstrzymał się od głosu. Tym samym Rada Ubezpieczonych przyjęła roczny plan finansowy Rzecznika Ubezpieczonych na 2010 rok. IV. Propozycje zmian ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych przedstawiła Pani Elżbieta Wyrwicz. Usługi turystyczne, są to usługi, które mają postać niematerialną i bardzo trudno jest określić parametry takiej usługi. Natomiast ochrona prawna interesów konsumentów jest szczególnie ważna. Ustawa o usługach turystycznych, to m.in. implementacja Dyrektywy UE z 1990 roku nr mówiąca o zryczałtowanych podróżach. Bardzo ważnym elementem, będącym podwaliną zabezpieczenia interesów klientów korzystających z usług turystycznych jest skuteczne zabezpieczenie ich interesów. ~ 1 ~

2 W pierwszym rzędzie są to koszty sprowadzenia turystów do kraju, jeśli biuro podróży zbankrutuje, a w drugim rzędzie zwrot kosztów wpłaconych na imprezę turystyczną, która ze względu na bankructwo biura podróży nie doszła do skutku. Różne kraje, w różny sposób wprowadziły te systemy zabezpieczenia, gdyż Dyrektywa nie określa, w jaki sposób ma to być zrobione. Zobowiązuje jedynie państwa członkowskie UE do zabezpieczeń interesów prawnych i ekonomicznych klientów usług turystycznych. Np. w Niemczech regulacje te mają swoje zapisy w kodeksie cywilnym. W Wielkiej Brytanii jest depozytowy rachunek, na który klienci wpłacają kwoty i dopiero po powrocie do kraju i stwierdzeniu, że nie ma żadnych roszczeń - przedsiębiorca organizujący wyjazd otrzymuje pieniądze. W Polsce branża turystyczna otrzymuje wpłaty z dużym wyprzedzeniem. Od 1993 roku Polska pracuje nad rozwiązaniami w tym zakresie, mając duże wsparcie UE w funduszach przedakcesyjnych, gdzie były rozważane różne formy i sposoby zabezpieczenia wyjazdów. Wypracowano sposób, który jest zawarty w Ustawie o usługach turystycznych, gdzie aktualnie Marszałek Województwa jest podstawowym beneficjentem zabezpieczenia i on ma prawo uruchamiania procesu powrotu do kraju. Podczas prac nad ustawą rozważano wiarygodność ekonomiczną przedsiębiorców, którą mieli badać ubezpieczyciele przed zawarciem umowy gwarancyjnej. Jednak taka umowa nie zabezpieczała pokrycia wszystkich kosztów powrotu do kraju oraz zwrotu kosztów opłaconych wycieczek, które się nie odbyły. Kiedy nastąpiły spektakularne upadłości biur podróży, wówczas dopracowano instrukcyjnie system powrotu do kraju dla Marszałków Województwa. Kiedy jest pokrycie w pieniądzu to w pierwszej kolejności następuje sprowadzenie do kraju, potem proporcjonalnie następują zwroty opłaconych wyjazdów. Obecnie muszą być one pokryte w pełnej wysokości, a nie tylko proporcjonalnie. 60% rynku turystycznego ma zabezpieczenie w ramach umowy gwarancyjnej (gwarancja bankowa). Zaproponowano zmiany pewnych elementów tego systemu zabezpieczeń, które zostały poddane uzgodnieniom międzyresortowym i konsultacjom społecznym. Okazało się, że są to zmiany chaotyczne i fragmentaryczne i wymagają dopracowania. Polska Izba Turystyki z Polską Izbą Ubezpieczeń złożyły deklarację, że przygotują założenia kompleksowej zmiany zabezpieczenia świadczenia usług turystycznych. Ministerstwo Sportu i Turystyki odstąpiło od zmian fragmentarycznych w ustawie i pozostało przy pewnych rozwiązaniach, wynikających z Dyrektywy UE zabezpieczających prawa i interesy turystów. Zaproponowano zmianę do art. 5 ww. Ustawy, polegającą na przyjmowaniu wpłat klientów wyłącznie po wykonaniu umowy lub na rachunek powierniczy (na razie dotyczy tylko usług wykonywanych na terenie kraju). Taki przedsiębiorca składałby Marszałkowi Województwa oświadczenie o przyjmowaniu wpłat po wykonaniu umowy lub na rachunek powierniczy. Wówczas nie będzie musiał zawierać umowy ubezpieczenia. Dodano też zapis, iż przedsiębiorca zagraniczny, który przedłoży umowę równoważną obowiązującą w innych krajach, będzie ona tak samo honorowana w Polsce. Zgodnie ze wskazówkami Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej jeśli taka umowa (zabezpieczenie), nie będzie równoważne, wówczas Ministerstwo Sportu i Turystyki ma prawo domagać się uzupełniającego ubezpieczenia. Z ustawy uchylony został ust. 6, który zaskarżono, dotyczący pierwszej kolejności. ~ 2 ~

3 Rozważane jest powołanie Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych, zajmującego się ubezpieczeniami turystycznymi. W następnej kolejności głos zabrała Pani Anna Dąbrowska - ekspert Rzecznika Ubezpieczonych, która z ramienia Rzecznika uczestniczyła w pracach nad zmianami w ustawie. Poinformowała że w toku prac zwracano uwagę na problem braku określenia minimalnych sum gwarancyjnych, czy też zakresu ochrony w przypadku ubezpieczeń wymienionych ustawie (NNW i KLZ). Postulaty Rzecznika Ubezpieczonych nie spotkały się z przychylnym przyjęciem Polskiej Izby Turystyki i Polskiej Izby Ubezpieczeń. Wg tych instytucji, dobrowolna oferta rynkowa jest na tyle wystarczająca, że ingerencja ustawodawcy w ww. zakresie jest zbędna. Ze skarg napływających do Biura Rzecznika Ubezpieczonych wynika, że być może duże biura turystyczne ofertę mają bogatą i klient ma do wyboru szeroki wachlarz wariantów ubezpieczeń, ale te mniejsze biura nie zawsze zrzeszone w PIT, zawierają ubezpieczenia na niewielkie sumy ubezpieczenia gwarantujące tylko najbardziej podstawowy zakres ochrony. Problem dotyczy np. pokrycia kosztów podróży powrotu do kraju, nie tylko w sytuacji niewypłacalności pośrednika, ale po prostu z racji wystąpienia samego wypadku, czy zachorowania, wówczas ubezpieczenie kosztów leczenia za granicą i nieszczęśliwych wypadków nie gwarantuje pokrycia kosztów powrotu tego poszkodowanego do kraju. W tym miejscu Rzecznik Ubezpieczonych widziałby potrzebę określenia minimalnych sum gwarancyjnych i minimalnego zakresu ochrony w przypadku tych ubezpieczeń. Problem wydaje się konieczny do rozwiązania na drodze ustawowej. Kolejno głos zabrała Pani Krystyna Krawczyk Dyrektor Biura Rzecznika Ubezpieczonych, która zauważyła, że problem tkwi w tym, iż turyści wykupując wycieczkę wraz z ubezpieczeniem myślą, że posiadają pełen pakiet ochrony. Kiedy dochodzi do zdarzenia ubezpieczeniowego okazuje się, że organizator turystyczny nie poinformował kupującego o zakresie ubezpieczenia, która nie obejmuje danego zdarzenia. Obowiązek informacyjny powinien być realizowany przez organizatora wyjazdu. Podstawowa umowa ubezpieczenia gwarantuje pomoc w uzyskaniu leczenia w przypadkach nagłych zachorowań, nagłych wypadków, ale nie obejmuje, co do zasady, konsekwencji leczenia chorób przewlekłych. Umowy te niewiele kosztują, ale niewiele też oferują. Częstą przyczyna skarg jest brak ochrony w przypadku konieczności zapewnienia transportu do kraju po zachorowaniu, po wypadku, kiedy ochrona ubezpieczeniowa obejmuje tylko ten zakres leczenia, który jest niezbędny do przygotowania osoby chorej do transportu do kraju. Pan Mec. Aleksander Daszewski dodał, że celem Rzecznika Ubezpieczonych jest wprowadzenie do ustawy zapisu, określającego minimalny zakres i poziom limitów odpowiedzialności zakładów ubezpieczeń (minimum około Euro). Do tego limitu zakład ubezpieczeń będzie partycypował w kosztach leczenia osoby poszkodowanej. Brak jest unormowań w zakresie, w jaki sposób ubezpieczać wyjeżdżających za granicę. Ponadto przedstawił praktyczne porady, na co zwracać uwagę wyjeżdżając za granicę. ~ 3 ~

4 1) Limit odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń w ubezpieczeniu KLZ musi być na tyle wysoki, żeby zapewnić faktyczną ochronę ubezpieczeniową (powinna być to równowartość Euro). 2) Jadąc na terytorium państw Wspólnego Obszaru Gospodarczego (np. Szwajcaria, kraje UE), koniecznie trzeba pamiętać o tym, że fakt, iż jesteśmy w UE gwarantuje nam pewne przywileje. Mamy takie same prawa jakie posiadają inni członkowie Wspólnoty. Nasze leczenie będzie refundowane z kasy publicznej kraju UE, do którego wyjeżdżamy, ale należy mieć ze sobą kartę EKUZ, którą należy pobrać z NFZ. Prawo unijne pozostawia lukę w zakresie indywidualnego transportu do kraju, po zdarzeniu. 3) Należy pamiętać o podstawowych wyłączeniach w standardzie dotyczących. chorób przewlekłych, (związanych z układem krążenia, oddechowym, chorób reumatycznych, alergii, ciąży, amatorskiego uprawianie sportów wodnych, czy zaawansowanego wieku). Zawierając ubezpieczenie, należy o tym fakcie poinformować ubezpieczającego nas, aby mieć możliwość rozszerzenia zakresu swojego ubezpieczenia. Pani E. Wyrwicz zapytała czy o kartę EKUZ należy starać się przy każdym wyjedzie? Pan A. Daszewski odpowiedział, że taka karta jest wydawana na rok. Można ją pobrać przez Internet ze strony NFZ. V. Kolejno omówiono sprawy różne. 1. Rzecznik Ubezpieczonych wystąpiła do Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego z prośbą o zbadanie prawidłowości postępowania Concordia Polska TUW oraz WTUŻiR Concordia Capital S.A. Zakłady te nie wywiązują się z ustawowego obowiązku wynikającego z art. 27 ustawy o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym i Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz.U. 124,1153,z póżn. zm.) i nie przekazują Rzecznikowi Ubezpieczonych aktualnych treści ogólnych warunków ubezpieczenia. 2. Rzecznik Ubezpieczonych poinformowała Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego o zaobserwowanych nieprawidłowościach w działaniu MTU S.A. polegających na naruszeniu przez tego ubezpieczyciela ustawowych obowiązków przy likwidacji szkody w ramach zawartej umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Rzecznik Ubezpieczonych zwróciła uwagę na naruszenie przez MTU S.A. norm określonych w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (niedopełnienie obowiązków informacyjnych wobec Poszkodowanego) i art. 14 ust. 1-3 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (zwłoka w postępowaniu odszkodowawczym). 3. Rzecznik Ubezpieczonych wystąpiła do Ministra Finansów i Ministra Infrastruktury z propozycją przeprowadzenia dyskusji nt. uregulowań działalności rzeczoznawców samochodowych na wzór ~ 4 ~

5 unormowań regulujących działalność zawodową rzeczoznawców majątkowych, które są konieczne ze względu na rozstrzygające znaczenie opinii i ekspertyz rzeczoznawców samochodowych w odniesieniu do likwidacji szkód komunikacyjnych, rekonstrukcji kolizji oraz wypadków drogowych, jak również problemów związanych z przestępczością ubezpieczeniową. 4. Rzecznik Ubezpieczonych poinformowała Prezes Urzędu Konkurencji i Konsumentów o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działaniu PZU Życie S.A. związanych z naruszeniem zbiorowych interesów konsumentów, dotyczących definicji szpitala. W odpowiedzi Prezes UOKiK poinformowała, iż prowadzi kontrole wzorców umownych w zakresie ubezpieczeń na życie w stosunku do PZU Życie S.A. W trakcie kontroli przedmiotowa kwestia zostanie poddana szczegółowej analizie, zaś w razie stwierdzenia nieprawidłowości Prezes UOKiK podejmie działania w ramach swoich kompetencji. 5. Rzecznik Ubezpieczonych poinformowała Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działaniu AEGON TU Życie S.A. związanych z pobieraniem opłaty likwidacyjnej na poziomie 99 % w pierwszym i drugim roku polisowym. Na chwilę obecną brak odpowiedzi UOKiK. 6. Rzecznik Ubezpieczonych zwróciła się z prośbą do Prezes Urzędu Konkurencji i Konsumentów o zbadanie, czy sposób i forma dochodzenia przez P.R.E.S.C.O. Sp. z o.o. Centrum Operacyjne w Pile z siedzibą w Luksemburgu, a które to wynikać mają z niezapłacenia przez konsumentów składki lub jej raty z tytułu umów obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawieranych z Daewoo TU S.A. (obecnie PTU S.A.) w latach i nabytych od PTU S.A. przez P.R.E.S.C.O. nie wypełniają znamion praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów. Na chwilę obecną brak odpowiedzi UOKiK maja 2009 roku w odpowiedzi na zagadnienie prawne przedstawione przez Rzecznik Ubezpieczonych Czy zasiłek pogrzebowy wypłacony na podstawie art. 77 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych podlega uwzględnieniu przy ustalaniu odszkodowania na podstawie art k.c.? pełen skład Izby Cywilnej Sądu Najwyższego w sprawie z wniosku Rzecznik Ubezpieczonych podjął uchwałę o treści Zasiłek pogrzebowy przewidziany w art. 77 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie podlega uwzględnieniu przy ustalaniu odszkodowania dochodzonego na podstawie art k.c.. Uchwała ma moc zasady prawnej. Wiąże ona wszystkie składy orzekające Sądu Najwyższego. Konferencje, spotkania, seminaria, w których uczestniczyła Rzecznik Ubezpieczonych i przedstawiciele Jej Biura od ostatniego posiedzenia Rady Ubezpieczonych marca 2009 r. w Pałacu Ślubów w Warszawie odbyła się konferencja pt. Konsument i jego rzecznik, zorganizowana przez Prezydenta m. st.. Warszawy i Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów; marca 2009 r. w Centrum Informacji Europejskiej w Warszawie odbył się wykład otwarty z cyklu Prawa Konsumenta w Unii Europejskiej. One year after czyli Dyrektywa o ~ 5 ~

6 nieuczciwych praktykach rynkowych po roku, zorganizowana przez Europejskie Centrum Konsumenckie; marca 2009 r. w siedzibie Agory w Warszawie odbył się Finał I edycji konkursu Strona Internetowa bez Barier oraz konferencja pt. Niepełnosprawni w sieci, zorganizowana przez WIDZIALNI.PL, Gazeta.pl, GazetaPraca.pl, Radio TOK FM; marca 2009 r. odbyło się 4 Forum Dyskusyjne Ubezpieczeń Komunikacyjnych zorganizowane przez Polską Izbę Motoryzacji w Warszawie. Referat nt. Polityka Rzecznika Ubezpieczonych wobec problemów na rynku ubezpieczeń komunikacyjnych wygłosiła Pani Krystyna Krawczyk Dyrektor Biura Rzecznika Ubezpieczonych; 5. 1 kwietnia 2009 r. w Warszawie Rzecznik Ubezpieczonych wraz z Fundacją Edukacji Ubezpieczeniowej zorganizowali konferencję nt. Ubezpieczenia w systemie direct praktyka obrotu ; kwietnia 2009 r. w Toruniu na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika odbyła się konferencja naukowa O potrzebie Polskiego Kodeksu Ubezpieczeń zorganizowana przez Uniwersytet M. Kopernika, Wydział Prawa i Administracji, Katedrę Prawa Cywilnego Zakładu Prawa Ubezpieczeniowego oraz Polską Izbę Ubezpieczeń; 7. 6 maja 2009 r. odbyła się w Warszawie konferencja naukowa pt. Ubezpieczenia w polskim obszarze rynku europejskiego A.D zorganizowana przez Akademię Leona Koźmińskiego; 8. 7 maja 2009 r. miało miejsce seminarium nt. Bancassurance - perspektywy rozwoju, zorganizowane w Warszawie przez Gdańską Akademię Bankową; maja 2009 r. odbył się XII Kongres Brokerów w Mikołajkach. VI. Na zakończenie posiedzenia Pani Rzecznik podziękowała wszystkim za przybycie i życzyła udanego letniego wypoczynku. Zakończenie: godz Protokół sporządziła: Dorota Budzianowska ~ 6 ~

7 Załącznik do protokółu: W 2008 roku do Biura Rzecznika Ubezpieczonych wpłynęło 7631 pisemnych skarg z zakresu ubezpieczeń gospodarczych. Spraw odnoszących się do problematyki ubezpieczeń turystycznych odnotowano łącznie 137, co stanowiło 1,8% wszystkich skarg. W I kwartale 2009 roku Rzecznik Ubezpieczonych otrzymał 2093 pisemnych skarg z zakresu ubezpieczeń gospodarczych. Spraw odnoszących się do problematyki ubezpieczeń turystycznych odnotowano łącznie 54, co stanowiło 2,6% wszystkich skarg. Skargi te dotyczyły: Ubezpieczenia kosztów leczenia podczas pobytu za granicą 39 spraw (1,9%); Ubezpieczenia kosztów rezygnacji z podróży 9 spraw (0,4%); Ubezpieczenia bagażu 6 spraw (0,3%). Tematykę skarg, zarzuty zawarte w skargach, tryb rozpatrywania oraz wynik interwencji w sprawach z zakresu ubezpieczeń turystycznych zakończonych w 2008 roku przedstawiają poniższe tabele. Tabela nr 1 Tematyka skarg z zakresu ubezpieczeń turystycznych wpływających do Rzecznika Ubezpieczonych w 2008r. Lp. Rodzaj ubezpieczenia Liczba % 1. Ubezpieczenia kosztów leczenia podczas pobytu za granicą 91 66,4 2. Ubezpieczenia kosztów rezygnacji z podróży 25 18,2 3. Ubezpieczenia bagażu 16 11,7 4. Ubezpieczenia kosztów leczenia dla cudzoziemców 3 2,2 5. Ubezpieczenia opóźnienia lotu za granicę 2 1,5 6. Ogółem ~ 7 ~

8 Tabela nr 2 Zarzuty zawarte w skargach z zakresu ubezpieczeń turystycznych wpływających do Rzecznika Ubezpieczonych w 2008r. Lp. Przyczyna skargi Liczba % 1. Oddalenie roszczenia 74 54,0 2. Spór co do wysokości przyznanego 30 21,9 odszkodowania lub świadczenia 3. Opieszałość w postępowaniu odszkodowawczym 33 24,1 4. Ogółem Tabela nr 3 Tryb rozpatrywania skarg z zakresu ubezpieczeń turystycznych wpływających do Rzecznika Ubezpieczonych w 2008r. Lp. Sposób działania Liczba % 1. Podjęcie interwencji ,0 2. Niepodjęcie interwencji, przyczyny: - udzielenie wyjaśnień, o które zwracał się konsument lub gdy stwierdzono brak przesłanek formalno-prawnych do interwencji RU, - przesłanie skargi do wiadomości RU bez wyraźnej prośby o interwencję, - wycofanie skargi ,3 5,8 8,8 1 0,7 3. Brak ostatecznej oceny w postępowaniu wewnętrznym 1 0,7 4. Ogółem ~ 8 ~

9 Tabela nr 4 Wynik interwencji w sprawach z zakresu ubezpieczeń turystycznych zakończonych w 2008r. Lp. Wynik interwencji Liczba % 1. Uznanie zasadności skargi 40 44,9 2. Wynik negatywny 49 55,1 3. Ogółem 89* 100 * w tylu sprawach zakład ubezpieczeń zajął ostateczne stanowisko I. Ubezpieczenia kosztów leczenia podczas pobytu za granicą Zakłady ubezpieczeń najczęściej wskazywały, iż: 1. Ochroną ubezpieczeniową nie są objęte szkody powstałe wskutek leczenia chorób przewlekłych z powodu, których ubezpieczony był leczony w okresie ostatnich dwóch lat lub w okresie 12 miesięcy przed zawarciem umowy ubezpieczenia (istnieje możliwość opłacenia dodatkowej składki). 2. Zachorowanie nie nosiło znamion nagłego (zgodnie z owu nagłym zachorowaniem jest stan chorobowy zagrażający życiu lub zdrowiu ubezpieczonego, wymagający bezzwłocznej pomocy lekarskiej). 3. Ubezpieczyciel nie pokrywa kosztów będących przedmiotem ubezpieczenia, jeżeli powstały w przypadku leczenia przekraczającego zakres niezbędny dla przywrócenia stanu zdrowia ubezpieczonego do stanu umożliwiającego mu powrót do kraju w celu kontynuowania leczenia. 4. Odmawiają refundacji poniesionych kosztów z uwagi na brak oryginalnych rachunków, brak udokumentowania poniesionych kosztów leczenia, przejazdów, powrotu do Polski. 5. Nie przedstawiono kompletnej dokumentacji medycznej potwierdzającej zasadność wnoszonych roszczeń i umożliwiającej wypłatę świadczenia. 6. Ochroną ubezpieczeniową nie są objęte koszty powstałe w wyniku zaburzeń psychicznych, depresji, wad wrodzonych, wylewów krwi do mózgu, zawałów lub udarów. 7. Ubezpieczeniu nie podlegają szkody powstałe wskutek wypadku spowodowanego w stanie po spożyciu alkoholu, zażyciu narkotyków lub innych środków odurzających. 8. Ubezpieczyciel odpowiada jedynie za ściśle określony w umowie zakres ochrony ubezpieczeniowej np.: pokrywa koszty transportu sanitarnego a nie przejazdy taksówkami do placówki medycznej; nie pokrywa kosztów usługi niemedycznej (zabieg u chiropraktyka); ~ 9 ~

10 nie odpowiada za koszty leczenia za granicą będące następstwem zabiegów wykonywanych w Polsce np. powikłania pooperacyjne; nie pokrywa kosztów leczenia poniesionych w Polsce a nie za granicą; nie udziela ochrony, gdy umowa ubezpieczenia nie została rozszerzona o ryzyko wyczynowego uprawiania sportu (wypadek podczas zawodów sportowych w Niemczech); nie odpowiada w sytuacji, gdy ochrona ubezpieczeniowa nie obejmowała ryzyka wystąpienia nieszczęśliwego wypadku w związku z uprawianiem turystyki kwalifikowanej (rekreacyjne uprawianie narciarstwa). Nadto poszkodowani wskazywali na brak informacji o: zakresie ochrony i ograniczeniach wynikających z zawartej umowy ubezpieczenia; wariantach kosztów leczenia i wysokości sum gwarancyjnych objętych ochroną ubezpieczeniową (np. pobyt w szpitalu powinien trwać nieprzerwanie co najmniej 24 godziny); odpowiedzialności ubezpieczyciela wyłącznie do wysokości sumy ubezpieczenia, (w związku z wyczerpaniem sumy ubezpieczenia następuje odmowa refundacji poniesionych kosztów). II. Ubezpieczenia kosztów rezygnacji z podróży Najczęściej przyczyną skarg było wskazanie przez ubezpieczyciela, iż: nie odpowiada za zdarzenia, które miały miejsce przed zawarciem umowy ubezpieczenia np. przyczyną rezygnacji z podróży nie było nagłe zachorowanie lecz przewlekła choroba; odmowa wypłaty świadczenia umotywowana była faktem, iż osoba skarżąca nie była osobą bliską dla swojego szwagra lub teściów z którymi miała odbywać podróż (zgodnie z owu osobami bliskimi są: współmałżonek, konkubent, konkubina, dzieci, dzieci przysposobione, rodzeństwo, rodzice); poniesione koszty nie są następstwem zdarzeń określonych w umowie ubezpieczenia np. zatrzymanie samochodu na granicy z powodu podejrzenia podrobienia dokumentów nie jest zdarzeniem objętym ochroną ubezpieczeniową; odszkodowanie pomniejszono o franszyzę redukcyjną w wysokości np. 20% wartości odszkodowania przyznanego z tytułu umowy ubezpieczenia. III. Ubezpieczenia bagażu Najczęściej przyczyną skarg było wskazanie przez ubezpieczyciela, iż zdarzenie nie było objęte ochroną ubezpieczeniową np.: do utraty bagażu podróżnego nie doszło w wyniku kradzieży z włamaniem ani rabunku lub rozboju w myśl definicji określonej w owu; przedłożona dokumentacja nie potwierdza faktu pozostawienia bagażu w jednym z pomieszczeń wymienionych w owu, ani faktu zaistnienia okoliczności opisanych w owu; ~ 10 ~

11 zaginiona walizka odnalazła się lub doszło wyłącznie do jej uszkodzenia; szkoda powstała w wyniku wylania się wewnątrz walizki pojemnika z cieczą; szkoda polegające na uszkodzeniu bagażu podróżnego powstała w trakcie transportu lotniczego; brak oryginalnych rachunków kosztów poniesionych na zakup przedmiotów pierwszej potrzeby w razie udokumentowania opóźnienia w dostawie ubezpieczonego bagażu na miejsce pobytu ubezpieczonego; skarżący nie wykupił opcji ubezpieczenia grupowego (pielgrzymka) zawierającej ubezpieczenie bagażu; umową ubezpieczenia nie są objęte pieniądze w gotówce i papiery wartościowe, bony towarowe, bilety i karty kredytowe, biżuteria, przedmioty z metali i kamieni szlachetnych. IV. Ubezpieczenia kosztów leczenia dla cudzoziemców zgodnie z owu szpital nie jest uprawniony do zgłoszenia roszczeń z tytułu kosztów leczenia, rozpatrzenie roszczeń może nastąpić jedynie w przypadku zgłoszenia szkody przez osobę poszkodowaną; ubezpieczyciel nie odpowiada za planowane zabiegi operacyjne. V. Ubezpieczenie opóźnienia lotu za granicę nie było spowodowane zdarzeniami określonymi w owu, np. zmiana trasy przelotu przez Dział Kontroli Lotów. W 2008r. najwięcej skarg z zakresu ubezpieczeń turystycznych odnosiło się do działalności: 1. SIGNAL IDUNA Polska TU S.A. 66 spraw, co stanowiło 48,2% wszystkich skarg; 2. TUiR WARTA S.A. 33 sprawy, co stanowiło 24,1% wszystkich skarg; 3. STU ERGO HESTIA S.A. oraz PZU S.A. po 8 spraw, co stanowiło 5,8% wszystkich skarg. ~ 11 ~