Termodynamika (inżynieria bezpieczeństwa; studia stacjonarne); rok akad. 2016/2017 INFORMACJE ORGANIZACYJNE

Transkrypt

1 Termodynamika (inżynieria bezpieczeństwa; studia stacjonarne); rok akad. 2016/2017 INFORMACJE ORGANIZACYJNE 1. Wykłady i ćwiczenia poprowadzi prof. dr hab. inż. Leszek Malinowski; pok. 420; Zespół Maszyn Cieplnych, Katedra Inżynierii Bezpieczeństwa i Energetyki. 2. Wykłady kończą się egzaminem. 3. Zaliczenie ćwiczeń należy uzyskać do ostatniego dnia semestru. Kto nie uzyska zaliczenia do ostatniego dnia semestru otrzymuje ocenę ndst. 4. Do egzaminu można przystąpić nie mając zaliczonych ćwiczeń. 5. Aby zdać egzamin lub zaliczyć ćwiczenia, należy zgromadzić co najmniej 50% punktów możliwych do uzyskania oraz uczestniczyć w co najmniej 80% zajęć. 6. Egzamin składa się z dwóch części: część pierwsza to test 20 pytań (+3,5 punktów za prawidłową odpowiedź; 0 punktów za nieprawidłową odpowiedź), część druga to 3 pytania otwarte (max. 10 punktów za poprawną odpowiedź na jedno pytanie). Łącznie można więc uzyskać 100 punktów. Studenci, którzy z pierwszej części egzaminu uzyskają mniej niż 35 punktów, nie będą dopuszczeni do części drugiej. 7. Zaliczenie ćwiczeń: 2 kolokwia, na każdym 2 zadania. Terminy kolokwiów: trzecia dekada listopada 2016 r. i druga dekada stycznia 2017 r. Na kolokwiach można mieć kartki z wzorami pobrane z mojej strony www oraz jedną własną kartkę, formatu nie większego niż A3, z wzorami, rysunkami, wykresami, komentarzami, itp. Na tej kartce nie może być rozwiązań konkretnych zadań. 8. Waga egzaminu 0,67, waga ćwiczeń 0,33. Ocena za przedmiot = 0,67*ocena z egzaminu + 0,33* ocena z ćwiczeń. 9. Studentowi przysługują trzy terminy egzaminu w tym dwa terminy poprawkowe. 10. Po zakończeniu semestru studentowi przysługują dwa terminy poprawkowe zaliczenia ćwiczeń. 11. Obecność na wykładach i ćwiczeniach jest obowiązkowa i będzie kontrolowana. Na listy obecności należy się wpisywać osobiście i zawsze tak samo. 12. Student, który opuści więcej niż 20% zajęć (z powodów nieusprawiedliwionych lub usprawiedliwionych), może z tego powodu nie uzyskać zaliczenia i zostać skierowany na powtarzanie zajęć. Usprawiedliwienie należy dostarczyć w ciągu 1 tygodnia od dnia ustania przyczyny nieobecności. 13. Konsultacje: wtorki od do Materiały pomocnicze do wykładów i ćwiczeń umieszczone są na stronie internetowej

2

3

4

5 Podręczniki, z których można korzystać podczas nauki termodynamiki WYKŁADY 1. Szargut J.: Termodynamika techniczna. PWN, Warszawa Staniszewski B.: Termodynamika. PWN, Warszawa Wiśniewski S.: Termodynamika techniczna. WNT, Warszawa Ochęduszko S.: Termodynamika stosowana. WNT, Warszawa Zagórski J.: Zarys techniki cieplnej. WNT, Warszawa 1976 ĆWICZENIA 1. Szargut J., Guzik A., i Górniak H.: Programowany zbiór zadań z termodynamiki technicznej. PWN, Warszawa Ochęduszko S., Szargut J., Górniak A. I Wilk S.: Zbiór zadań z termodynamiki technicznej. PWN, Warszawa Gąsiorowski J., Zagórski J. i Radwański E.: Zbiór zadań z teorii maszyn cieplnych. WNT, Warszawa Kurzyński J., Mańkowski S. i Rubik M.: Zbiór zadań z techniki cieplnej. Wydaw. PWarsz., Warszawa Guzenda R. i Olek W.: Zbiór zadań z techniki cieplnej. Materiały do ćwiczeń. Wydaw. AR Poznań Malinowska W. i Malinowski L.: Technika cieplna w rolnictwie. Zadania i przykłady. Wydaw. AR Szczecin Sikora J. i Tomeczek J.: Ćwiczenia z termodynamiki technicznej. Wydaw. PŚl., Gliwice Cieśliński J. i inni: Zbiór zadań z termodynamiki technicznej. Wydaw. PGdańskiej, Gdańsk 1981

6 Wzory na kolokwia I

7 Pytania

8 Zadania (z odpowiedziami)

9 Testy

10 Wiadomości wstępne Termodynamika jest nauką zajmującą się przede wszystkim problemami przemian energetycznych, tzn. takimi zmianami układów materialnych, podczas których zachodzi transport energii do i z układów. Podstawowe znaczenie ma w termodynamice transport energii na sposób ciepła i pracy mechanicznej. Termodynamika opiera się na czterech podstawowych prawach empirycznych nazwanych zasadami termodynamiki. Zasady termodynamiki są aksjomatami. Ich słuszność potwierdzają liczne eksperymenty. Zerowa zasada termodynamiki dotyczy pojęcia równowagi termicznej i pozwala zdefiniować pojęcie temperatury. Pierwsza zasada termodynamiki umożliwia wykonywanie bilansów energii układów. Druga zasada termodynamiki pozwala określić kierunek przebiegu samorzutnych zjawisk fizycznych i zdefiniować stan równowagi układu fizycznego. Trzecia zasada termodynamiki definiuje zero absolutne entropii. W opisie matematycznym zjawisk, badanie których jest przedmiotem termodynamiki, oprócz zasad termodynamiki wykorzystywane są termiczne i kaloryczne równania stanu. Termiczne równania stanu wiążą ze sobą takie parametry stanu jak: ciśnienie, temperatura i objętość właściwa. Natomiast kaloryczne równania stanu umożliwiają obliczanie energii wewnętrznej, entalpii i entropii czynników termodynamicznych. W zależności od podstawowych założeń przyjętych podczas opisu badanych układów i zjawisk w nich zachodzących, można wyróżnić następujące rodzaje termodynamik: - termodynamikę klasyczną fenomenologiczną - termodynamikę statystyczną - termodynamikę równowagową - termodynamikę nierównowagową. Wykład będzie dotyczył równowagowej termodynamiki fenomenologicznej często nazywanej termodynamiką klasyczną lub termodynamiką techniczną. W termodynamice równowagowej każdą przemianę termodynamiczną można przedstawiać jako zbiór kolejnych stanów równowagi. Fenomenologiczne podejście do opisu układów i zjawisk oparte jest na założeniu ciągłości ośrodków materialnych, tzn. pomija się ich budowę atomową lub cząsteczkową. Do opisu substancji biorących udział w przemianach wystarczają wielkości makroskopowe, takie jak np.: temperatura, ciśnienie, ciepło właściwe, energia wewnętrzna, itd.