Sklawania, największa część Germanii

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Sklawania, największa część Germanii"

Laura Kaczor
7 lat temu
Przeglądów:

1 Sklawania, największa część Germanii Autor: Wieczorna Image not found Teofanes Wyznawca o Justynianie II "W tym roku (tj. 686) Justynian najechał Sklawinię..."

2 Annales Fuldenses pod rokiem 895 (IX w.) "W połowie lipca odbył się w Ratyzbonie zjazd generalny. Tutaj przybyli ze "Sklavinii" (w oryginale- ibi de Sclavania omni duces Boemanorum ) wszyscy książęta Czechów..." Adam z Bremy pisał: "Sklawania, największa z krain Germanii, zamieszkana jest przez Winnilów, których kiedyś zwano Wandalami. Wydaje się być większa od naszej Saksonii, zwłaszcza jeżeli doliczyć do niej zmiemie zamieszkałych za Odrą Czechów i Polan, nie różniących się językiem ani obyczajem" (...) Szerokość jego mierzy się od południa ku północy, to jest od Łaby aż po Morze Scytyjskie [Bałtyk-przyp. red.] (...) takiej zaś zdaje się długości, że bierze swój początek od naszej diecezji hamburskiej, a rozciąga się w kierunku wschodnim w nieskończone przestrzenie aż do Bawarii, Węgier i Grecji [1] Adam z Bremy, ok lub 1075 n.e. Sklawania ok n.e., cc wikimedia

3 W czasach Karola Wielkiego Poniższa informacja pochodzi od biografa Karola Wielkiego. "... dalej zmusił do płacenia trybutu wszelkie barbarzyńskie i dzikie narody, osiadłe w Germanii między Renem a Wisłą i między Oceanem a Dunajem..." (...)... także tak poskromił wszystkie ludy barbarzyńskie i dzikie, które umieszczone między rzekami Renem a Visulą (Wisła), językiem sobie całkiem podobne, obyczajami i sposobem zamieszkiwania jednakże zupełnie odmienne, zamieszkują Germanię, że uczynił je płacącymi trybut; wśród nich znakomite są (następujące ludy): Wieleci, Serbowie, Obodrzyci, Czesi - z nimi bowiem prowadził wojnę, pozostałe (ludy - nationes), których liczba jest dużo większa, przyjął w poddaństwo. Einhard, Życie Karola Wielkiego, [3] [2], inne wersje tłumaczenia: BN, ser. II, nr 59 - Einhard, Życie Karola Wielkiego, przeł. J. Parandowski, oprac. A. Gieysztor, Wrocław 1950 Inne źródła Użytkownik "PanEdward" na forum historycy.org sporządził zestawienie materiałów źródłowych na temat mieszkańców terenów obecnej Polski: Piliniusz - Wenedowie nad Wisłą obok Sarmatów Tacyt - Wenedowie obok Sarmatów, blisko gór Ptolomeusz - Wenedowie - "wielki lud" między morzem (zatoką wenedyjską), a górami oraz blisko Gytonów mieszkających gdzieś nad Wisłą oraz słowiańsko brzmiących Weltów Jordanes - "ludni" Wenedowie na "niezmierzonych przestrzeniach od źródeł rzeki Wisły" Wczesne przekazy pokazują dwuwładztwo u Wandalów. Tytuł króla Wandalów przysługiwał

4 zwyczajowo najstarszemu męskiemu przedstawicielowi dynastii Hasdingów (zasada senioratu), nie był więc dziedziczny w linii prostej, choć niektórzy władcy usiłowali zapewnić bezpośrednie następstwo swoim synom. Z zapisów runicznych znany jest Anthyr, król Harów i Wandalów. Ambri i Assi - królowie wandalscy wg tradycji longobardzkiej (Paweł Diakon) ok Raus i Rapt - sądząc z kontekstu historycznego należący do Hasdingów (Kasjusz Dion) kolejna para królów wspominana przez Deksipposa, bez podania ich imion? Wisimar, Wyzymir, pierwszy pojedynczy król (Hasdingów), wspominany przez Jordanesa Godigisel Annales Sangallenses (755) "Wandali conquisiti sunt" "Wandalowie zostali podbici" Annales Alamanici (756): "Pipinus... perrexit in regionem Wandalorum, et ipsi Wandali venerunt obvium " "Pepin poszedl do kraju Wandalow i Wandalowie wyszli mu na przeciw" - a pozniej, opisujac wyprawe Karola Wielkiego na Slowian: "perrexit in regionem Wandalorum". Miracula Sancti Oudalrici (993) "dux Wandalorum, Misico nomine." "Mieszko, ksiaze Wandalow." Annales Augustani (1056) (opisujac kleske Niemcow w bitwie ze Slowianami): " exercitus Saxonum a Wandalis trucidatur" Adam z Bremy: "Sclavania igitur, amplissima Germaniae provintia, a Winulis incolitur, qui olim dicti sum Wandali; decies maior esse fertur nostra Saxonia, presertim si Boemiam et eos, qui trans Oddaram sunt, Polanos, quaia nec habitu nec lingua discrepant, in partem adiecreris Sclavaniae " "Sclavanie, najwieksza czesc Germanii zamieszkuja Winuliowie, ktorych wczesniej nazywano Wandalami. Podobno jest ona wieksza niz nasza Saksonia, zwlaszcza jesli zaliczyc do niej Czechow i Polan po drugiej stronie Odry, ktorzy nie roznia sie ani jezykiem ani obyczjem." Vilhelm z Niebourga: "Krol Danii...oswiadzczyl: Jestesmy zajeci walkami z poganami i Wandalami - naszymi sasiadami"; Vilhelm z Rubruck (XIII w): "Jezyk Rusinow, Polakow, Czechow i Sclawonow jest taki sam jak jezyk Wandalow".

5 - do tego dochodza jeszcze zrodla donoszace o Slowianach na Sycylii: Ibn Hauqal, Abul Fida'y, Yaqut - w Hiszpanii i na Balearach : al-masudi, Ibn Hauqal, al-maqqari - i w polnocno-zachodniej Afryce: al-bekri wg autor wpisu: JarekJ Opr. A. Fularz, ilustracja tytułowa: Mapa ziem obecnej Polski z 1040 n.e., Opracowano na podst. historycy.org oraz: Sklawania Adama Bremeńskiego. Leon Koczy. Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, pages. [1] Adam z Bremy, O przyrodzie i plemionach Słowiańszczyzny zachodniej (Sklawanii), w: G. Labuda, Słowiańszczyzna poz. cyt., ss [2] inna wersja tłumaczenia:.. mówiące prawie wspólnym językiem, ale bardzo różne w obyczajach i ubiorze; wśród nich najważniejsi są: Welatabowie, Sorabowie, Obodrzyce, Czesi - z tymi nawet wojnę prowadził - i wiele jeszcze innych." [3]Haec sunt bella, quae rex potentissimus per annos XLVII - tot enim annis regnaverat - in diversis terrarum partibus summa prudentia atque felicitate gessit. Quibus regnum Francorum, quod post patrem Pippinum magnum quidem et forte susceperat, ita nobiliter ampliavit, ut poene duplum illi adiecerit. Nam cum prius non amplius quam ea pars Galliae, quae inter Rhenum et Ligerem oceanumque ac mare Balearicum iacet, et pars Germaniae, quae inter Saxoniam et Danubium Rhenumque ac Salam fluvium, qui Thuringos et Sorabos dividit, posita a Francis qui Orientales dicuntur incolitur, et praeter haec Alamanni atque Baioarii ad regni Francorum potestatem pertinerent: ipse per bella memorata primo Aquitaniam et Wasconiam totumque Pyrinei montis iugum et usque ad Hiberum amnem, qui apud Navarros ortus et fertilissimos Hispaniae agros secans sub Dertosae civitatis moenia Balearico mari miscetur; deinde Italiam totam, quae ab Augusta Praetoria usque in Calabriam inferiorem, in qua Graecorum ac Beneventanorum constat esse confinia, decies centum et eo amplius passuum milibus longitudine porrigitur; tum Saxoniam, quae quidem Germaniae pars non modica est et eius quae a Francis incolitur duplum in late habere putatur, cum ei longitudine possit esse consimilis; post quam utramque Pannoniam et adpositam in altera Danubii ripa Daciam, Histriam quoque et Liburniam atque Dalmaciam, exceptis maritimis civitatibus, quas ob amicitiam et iunctum cum eo foedus Constantinopolitanum imperatorem habere permisit; deinde omnes barbaras ac feras nationes, quae inter Rhenum ac Visulam fluvios oceanumque ac Danubium positae, lingua quidem poene similes, moribus vero atque habitu valde dissimiles, Germaniam incolunt, ita perdomuit, ut eas tributarias efficeret; inter quas fere praecipuae sunt Welatabi, Sorabi, Abodriti, Boemani - cum his namque bello conflixit -; ceteras, quarum multo maior est numerus, in deditionem suscepit."

Podobne dokumenty

Germania i Germanowie: pojęcia dawne i współczesne

13.01.2015 Germania i Germanowie: pojęcia dawne i współczesne Autor: Wieczorna Image not found http://wieczorna.pl/index.php/uploads/photos/middle_ "Sclavania igitur, amplissima Germaniae provintia, a