PODRĘCZNIK UŻYTKOWNIKA

Transkrypt

1 PARLAMENT EUROPEJSKI PODRĘCZNIK UŻYTKOWNIKA KODEKS POSTĘPOWANIA POSŁÓW Lipiec 2013

2 Celem Podręcznika użytkownika jest pomoc posłom w stosowaniu Kodeksu postępowania posłów do Parlamentu Europejskiego w zakresie interesów finansowych i konfliktu interesów (zwanego dalej kodeksem ) oraz w wypełnianiu Oświadczenia majątkowego (zwanego dalej oświadczeniem ). Podręcznik opiera się na pytaniach skierowanych przez posłów do komitetu doradczego ds. postępowania posłów (zwanego dalej komitetem doradczym ) oraz na praktyce i analizach komitetu doradczego. Objaśnia się w nim postanowienia kodeksu artykuł po artykule. Oświadczenie opracowano na mocy artykułu 4, stanowiącego jego podstawę prawną. Oprócz dostępu do informacji zawartych w niniejszym podręczniku użytkownika, posłowie mają również prawo zwracać się w trybie poufnym do komitetu doradczego o poradę w kwestii interpretacji i wdrażania kodeksu oraz wypełniania oświadczenia, którą to poradę otrzymują w przeciągu 30 dni. Wnioski należy kierować pocztą elektroniczną lub listownie do sekretariatu komitetu doradczego: Advisory.Committee@europarl.europa.eu European Parliament Secretariat, Advisory Committee on the Conduct of Members rue Wiertz, 60 PHS 07B019 B-1047 Bruksela Komitet doradczy nie przegląda ani nie bada wstępnie oświadczeń przed ich złożeniem. Niemniej jednak sekretariat komitetu doradczego może zapewniać doraźną pomoc techniczną przy wypełnianiu oświadczenia. 2

3 Artykuły 1 i 2 Zasady przewodnie i podstawowe obowiązki posłów Wykonując swoje obowiązki, posłowie do Parlamentu Europejskiego spełniają najwyższe normy etyczne i szanują reputację Instytucji. Działają i głosują zgodnie ze swoimi przekonaniami i w imię wyższego dobra, a także nigdy nie zawierają porozumień lub nie podejmują zobowiązań ograniczających ich prawo głosu lub wolność w organach Parlamentu. W podobnym duchu w swoich pracach legislacyjnych i podczas głosowań posłowie muszą się kierować wyłącznie interesem ogólnym: w zamian za swoją pracę oprócz wynagrodzenia i dodatków wypłacanych przez Instytucję nie zabiegają o żadne gratyfikacje, finansowe lub inne, nie przyjmują ani nie otrzymują takowych. Surowo zabronione jest przyjmowanie pieniędzy w zamian za popieranie pewnych tekstów lub poprawek bądź wywieranie wpływu na organy Parlamentu. W imię otwartości i przejrzystości wszelką formę wsparcia przyznaną posłowi przez stronę trzecią w powiązaniu z polityczną działalnością posła, finansową lub w zakresie personelu czy sprzętu, deklaruje się w części G oświadczenia (zob. strona 11 poniżej), podając tożsamość tej strony trzeciej. Artykuł 3 Konflikty interesów Kodeks postępowania nie zakazuje konfliktów interesów, ale stara się zapewnić odpowiednie i przejrzyste deklarowanie przez posłów wszelkich istniejących lub potencjalnych konfliktów interesów. O istniejącym konflikcie interesów mówimy, gdy poseł ma osobisty interes, który mógłby do czego niekoniecznie dochodzi niewłaściwie wpłynąć na pełnienie przez niego mandatu poselskiego. Potencjalny konflikt interesów dotyczy sytuacji, w której na przykład poseł proszony jest o zaangażowanie się w zewnętrzną działalność, która może prowadzić do rzeczywistego konfliktu interesów. Konflikt interesów nie zachodzi, jeżeli poseł odnosi korzyści ze względu na przynależność do społeczeństwa jako całości lub do szerokiej jego 3

4 części. Na przykład dodatki lub stawki preferencyjne zwyczajowo przyznawane starszym obywatelom nie powodują konfliktu interesów. Podobnie przywileje udzielane mieszkańcom na przykład niektórych słabo rozwiniętych obszarów bądź członkom specjalnych grup etnicznych, religijnych lub społecznych nie są uznawane za potencjalne źródła konfliktu interesów. Jeśli poseł znajdzie się w sytuacji istniejącego lub potencjalnego konfliktu interesów i nie może tego konfliktu zażegnać, zgłasza to na piśmie przewodniczącemu. Zgłasza się to również, pisemnie lub ustnie, przewodniczącemu jakiegokolwiek organu Parlamentu, w którego pracach parlamentarnych dany poseł uczestniczy, zapewniając tym samym maksymalną przejrzystość i chroniąc reputację Instytucji. Jednakże nie trzeba zgłaszać konfliktu interesów w ten sposób, jeśli jest on już wyraźnie zaznaczony w oświadczeniu posła. Artykuł 4 Oświadczenia posłów Ostateczny termin przedłożenia Każdy poseł wypełnia, opatruje datą, podpisuje i przedkłada oświadczenie przewodniczącemu za pośrednictwem Działu ds. Administracyjnych Posłów (biuro: PHS 07B019, Administration- Deputes@europarl.europa.eu): przed końcem pierwszej sesji miesięcznej po zakończonych wyborach do Parlamentu Europejskiego lub jeśli poseł rozpoczyna pełnienie mandatu w trakcie kadencji parlamentarnej w terminie 30 dni od chwili rozpoczęcia pełnienia mandatu oraz zawsze w przeciągu 30 dni od momentu zaistnienia jakiejkolwiek zmiany, między innymi po każdej zmianie interesów finansowych posła, np. po modyfikacji wynagrodzenia lub mandatu, po rozpoczęciu nowej działalności na zewnątrz, nabyciu pakietu akcji w jakiejś spółce, nominacji do zewnętrznej rady itd. ( lista ta ma charakter informacyjny i nie jest wyczerpująca). 4

5 Nie ma już zastosowania wcześniejszy obowiązek uaktualniania oświadczenia tylko raz w roku. Niezgodność funkcji Określanie, czy jakieś stanowisko lub mandat posła są niezgodne z jego obowiązkami jako posła, nie podlega kodeksowi, a zatem nie należy do kompetencji komitetu doradczego. Zastosowanie do tej kwestii ma Akt dotyczący wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r., a właściwym organem jest w tym wypadku Wydział Prawny Parlamentu. Świadczenia emerytalne Świadczenia emerytalne są z definicji przyznawane osobom, które już nie prowadzą działalności zawodowej. Nie są uznawanie ani za wynagrodzenie za działalność zawodową na mocy części A oświadczenia, ani za wsparcie finansowe udzielane przez strony trzecie zgodnie z częścią G, a zatem nie muszą być zawierane w oświadczeniu. Jednak posłowie, którzy sobie tego zażyczą, zawsze mają możliwość zadeklarować swoje świadczenia emerytalne w części I oświadczenia. Waluta i kursy wymiany Jeśli kwoty deklarowane przez posła są w innej walucie niż euro, przelicza się je i podaje w euro, stosując kurs wymiany obowiązujący w dniu złożenia oświadczenia przewodniczącemu. Dochód netto/brutto Oświadczenie majątkowe nie jest deklaracją podatkową ani oświadczeniem o dochodach. Jego celem jest zagwarantowanie maksymalnej przejrzystości względem obywateli europejskich. Z uwagi na fakt, że podstawy opodatkowania i stopy podatkowe są różne w poszczególnych państwach członkowskich, posłowie deklarują dochody brutto. Kategorie dochodów Miesięczne dochody, które należy deklarować w różnych częściach oświadczenia majątkowego, podzielone są na cztery kategorie: od 500 EUR do EUR miesięcznie; od EUR do EUR miesięcznie; od EUR do EUR miesięcznie oraz ponad EUR miesięcznie. 5

6 Zasadniczo deklaruje się dochody odpowiadające interesom, które należy zgłaszać zgodnie z kodeksem, chyba że prawne bądź umowne przeszkody uniemożliwiają posłowi wyjawienie takich informacji. Jeśli poseł nie otrzymuje wynagrodzenia za działalność zawodową, członkostwo, inną działalność lub udział w przedsięwzięciu lub partnerstwie, bądź jeśli wynagrodzenie z tego tytułu wynosi mniej niż 500 EUR miesięcznie, należy uwzględnić to w oświadczeniu, ale bez konieczności wskazywania kategorii dochodów, chyba że posłowie dobrowolnie postanowią wskazać kategorię w części I oświadczenia. Jeżeli dochodu posła nie można oddzielić od dochodu jego współmałżonka (na przykład w przypadku wspólnego, małżeńskiego posiadania przedsiębiorstwa), nie trzeba podawać kategorii dochodu, aby chronić prawo małżonka do poufności jego danych osobowych. Formularz oświadczenia Część A Poseł deklaruje każdą działalność zawodową, jaką prowadził, oraz członkostwo w różnych organach w ciągu trzech lat poprzedzających kadencję parlamentarną, w odniesieniu do której składa oświadczenie. Posłowie, którzy wybierani są wielokrotnie i na kolejne kadencje, powinni konsekwentnie oświadczać, że w okresie tych trzech lat byli posłami. Część B Posłowie deklarują wynagrodzenie za mandaty sprawowane w jakimkolwiek innym parlamencie. Uwzględniając artykuł 2 Przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego (decyzja Prezydium z dnia 19 maja i 9 lipca 2008 r.) słowo parlament należy rozumieć jako jakikolwiek parlament posiadający uprawnienia prawodawcze, ustanowiony w państwie członkowskim, który nie jest parlamentem narodowym. Kategoria ta obejmuje następujące parlamenty: w Belgii parlamenty regionów i wspólnot; w Niemczech parlamenty krajów związkowych; 6

7 w Hiszpanii zgromadzenia ustawodawcze wspólnot autonomicznych; we Włoszech zgromadzenia ustawodawcze regionów i autonomicznych prowincji Trydent i Bolzano; w Austrii parlamenty krajów związkowych; w Zjednoczonym Królestwie Parlament Szkocji, Zgromadzenie Narodowe Walii oraz Zgromadzenie Irlandii Północnej; w Finlandii parlament Wysp Alandzkich; w Portugalii regionalne parlamenty Azorów i Madery. Należy to zadeklarować niezależnie od wysokości wynagrodzenia. Jeśli poseł sprawuje mandat w organie reprezentacyjnym, który nie jest uznawany za parlament (na przykład w komitecie lub organie rady miejskiej lub regionalnej), może to zadeklarować dobrowolnie w części I oświadczenia. Słowo wynagrodzenie odnosi się do regularnych płatności lub wypłat, a nie do okazyjnych świadczeń otrzymywanych w ramach zwrotu kosztów związanych z udziałem w posiedzeniach, kosztów podróży itp., za wyjątkiem przypadków, gdy takie świadczenia znacznie przewyższają koszty rzeczywiście ponoszone, a zatem można racjonalnie domniemywać, że zawierają element wynagrodzenia. Okazyjne świadczenia deklaruje się w części G, jeśli stanowią formę wsparcia finansowego udzielanego w związku z polityczną działalnością posła. Część C Sformułowanie osoba prowadząca działalność na własny rachunek należy interpretować szeroko i nie ograniczać do żadnych konkretnych zawodów czy dziedzin pracy. Użyto tego sformułowania, aby wyjaśnić, że należy zadeklarować regularną działalność, za którą dostaje się wynagrodzenie, niezależnie od tego, czy płatnik wynagrodzenia utrzymuje z osobą otrzymującą wynagrodzenie (posłem) stosunek pracy, umowny czy nieformalny. Nie wymaga się od posłów, aby deklarowali posiadanie nieruchomości lub ziemi, bądź dochody wygenerowane w związku z nimi, chyba że dochody te stanowią zapłatę za zarządzanie nieruchomością, którego 7

8 poseł podejmuje się w charakterze pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek. W takim przypadku deklaruje się działalność zarządzania nieruchomością w tej części. Niemniej jednak deklaruje się posiadanie nieruchomości lub ziemi i/lub dochód wygenerowany dzięki nim, jeśli mają one zakres lub konsekwencje mogące stanowić interes finansowy, który mógłby wpłynąć na sprawowanie mandatu posła. Zgłasza się to w części H oświadczenia. Jeśli posiadanie nieruchomości lub ziemi i/lub dochód wygenerowany dzięki nim nie stanowią interesu finansowego, który mógłby wpłynąć na sprawowanie mandatu posła, można je dobrowolnie uwzględnić w części I oświadczenia. Część D Członkostwo w organach ustanowionych przez Parlament nie wchodzi w zakres tej części, ponieważ nie są to organy związane z działalnością zewnętrzną. Część E Kodeks postępowania podaje jako przykład wynagradzanej działalności, którą trzeba deklarować w części E, działalność pisarską oraz działalność w charakterze wykładowcy lub eksperta. Lista ta ma charakter informacyjny i nie jest wyczerpująca. Oznacza to, że należy zadeklarować wszelką inną formę wynagradzanej działalności, którą poseł prowadzi równolegle do swoich obowiązków. Może to obejmować na przykład wynagradzany okazyjny udział w badaniach lub sondażach bądź współautorstwo artykułów prasowych. Każda forma rekompensaty, jaką poseł otrzymuje w zamian za swoją działalność, uważana jest za wynagrodzenie. Nie ogranicza się to jedynie do gratyfikacji finansowej, ale obejmuje także inne formy rekompensaty, jak prezenty lub wypłaty, prezenty i darowizny na rzecz stron trzecich. Posłowie deklarują okazyjną wynagradzaną działalność, jeżeli w danym roku kalendarzowym całkowite wynagrodzenie przekracza kwotę EUR, niezależnie od tego, jak wiele części lub jak małe części składają się na kwotę EUR. Mogą zatem wystąpić dwie sytuacje: 8

9 jeśli całkowite wynagrodzenie otrzymane w zamian za okazyjną działalność przekracza EUR w roku kalendarzowym, poseł dostarcza szczegółowych informacji na temat każdej działalności wraz z odpowiadającym jej wynagrodzeniem; jeśli całkowite wynagrodzenie wynosi poniżej EUR, poseł nie ma prawnego obowiązku zgłoszenia zewnętrznej działalności. Poseł może jednak dobrowolnie zadeklarować tę działalność w części I oświadczenia. Wyrażenie rok kalendarzowy odnosi się do bieżącego roku kalendarzowego, a nie do roku parlamentarnego podczas mandatu. Część F Wyrażenie udział należy rozumieć szeroko i obejmuje ono wszelkie inwestycje w przedsięwzięcie, partnerstwo, firmę lub przedsiębiorstwo bądź związane z nimi prawa. Nie wyklucza się firm rodzinnych, nawet małych lub bardzo małych. Zarządzanie aktywami nie wchodzi w zakres części F oświadczenia, chyba że strategia inwestycyjna lub sprawozdanie z działalności mogą posłużyć za podstawę dla określenia inwestycji w konkretnych sektorach gospodarki, w którym to przypadku to poseł decyduje (biorąc pod uwagę zawartą w kodeksie przewodnią zasadę otwartości), czy chce je zadeklarować. Nie trzeba deklarować w części F oświadczenia funduszy emerytalnorentowych, długoterminowych obligacji skarbowych i innych zbiorowych narzędzi inwestycyjnych, które nie umożliwiają określenia aktywów. Jednak jeśli poseł stwierdzi, że stanowią one interes finansowy mogący wpłynąć na wykonywanie przez niego obowiązków, deklaruje je w części H oświadczenia. Poseł deklaruje swoje udziały i dochód, jaki z nich czerpie, jak tylko spełniony będzie przynajmniej jeden z poniższych warunków: 9

10 istnieją potencjalne skutki w zakresie polityki publicznej, to znaczy, że obszar działalności firmy lub partnerstwa obejmuje dziedziny, w których zazwyczaj prawo stanowią organy publiczne (np. poseł mógłby ewentualnie wpłynąć na prawodawstwo Parlamentu na korzyść firmy lub partnerstwa) lub udziały dają posłowi znaczny wpływ na sprawy odnośnego organu, co oznacza, że stawiają go w pozycji umożliwiającej orientowanie wyborów strategicznych tego organu w konkretnym kierunku (jeśli chodzi na przykład o restrukturyzację, decyzje o inwestycjach, strategie marketingowe, łączenie i nabywanie itd.). Część G Deklaruje się udzielone posłowi przez osoby trzecie wsparcie finansowe lub w postaci udostępnienia personelu bądź sprzętu, jeśli udzielane jest ono w ramach politycznej działalności posła, niezależnie od tego, czy działalność ta prowadzona jest w Parlamencie Europejskim czy w innym organie, jak na przykład w zgromadzeniu, radzie miasta czy w partii politycznej. Świadczeń emerytalnych nie uznaje się za formę wsparcia udzieloną przez osoby trzecie w ramach politycznej działalności posła, a zatem nie trzeba ich deklarować, chyba że poseł dobrowolnie zechce to uczynić w części I swojego oświadczenia. Część H Kodeks nie przewiduje żadnego konkretnego przypadku wykluczenia z zakresu tak zwanych innych interesów finansowych, ani nie ogranicza ich zasięgu w żaden sposób i w żadnej formie: kodeks nie wyklucza z terminu interesy finansowe prywatnych aktywów, o ile mogą wpłynąć na wykonywanie obowiązków posła. Dlatego należy deklarować prywatne aktywa, jeśli mogą wpłynąć na wykonywanie obowiązków posła. Stąd deklaruje się w części H oświadczenia opcje na akcje, o ile można je uznać za mające taki wpływ. To samo dotyczy wszelkich aktywów lub praw, które mają lub będą miały wartość finansową, jak również wszelkich dochodów pochodzących z takich aktywów lub praw, 10

11 dotyczących działalności zawodowej, innej działalności lub członkostwa zadeklarowanych zgodnie z poprzednimi częściami oświadczenia. Oznacza to, że należy deklarować zarówno wartość kapitałową, jak i naliczone przychody/odsetki z instrumentów finansowych, jeśli mogą one wpływać na wykonywanie obowiązków posła. W tej części posłowie deklarują również posiadanie nieruchomości lub ziemi i/lub pochodzące z tego dochody, pod warunkiem że stanowią one interes finansowy mogący wpłynąć na wykonywanie ich obowiązków (por. część C powyżej). Część I Posłowie, którzy chcą zadeklarować coś, co nie jest bezpośrednio objęte częściami A H, mogą uczynić to w części I, niezależnie od tego, czy dotyczy to interesów finansowych, konfliktu interesów czy ogólnych informacji wszelkiej natury, w odniesieniu do których poseł pragnie zachować przejrzystość. Artykuł 5 Prezenty lub podobne korzyści Prezenty Prezent to jakikolwiek przedmiot wręczony w dowolnym momencie przez darczyńcę. Posłowie mogą przyjmować prezenty, niezależnie od ich wartości, jeśli nie są one powiązane z wykonywaniem ich obowiązków. Na przykład prezenty oferowane w kręgach rodziny lub przyjaciół mogą być przyjmowane, niezależnie od ich wartości, i nie muszą być deklarowane. Jeśli posłowie nie reprezentują oficjalnie Parlamentu, ale otrzymują prezenty o charakterze kurtuazyjnym w ramach wykonywania swoich obowiązków, istnieją dwie możliwości: jeśli przybliżona wartość prezentu przekracza 150 EUR, poseł odmawia przyjęcia go; 11

12 jeśli przybliżona wartość jest niższa niż 150 EUR, poseł może prezent przyjąć i zatrzymać, bez obowiązku deklarowania go. Sytuacja jest inna, gdy poseł reprezentuje oficjalnie Parlament. Sytuacja ta ma miejsce wtedy, gdy poseł występuje w roli przewodniczącego, wiceprzewodniczącego, kwestora, przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego komisji, przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego delegacji międzyparlamentarnej bądź każdej innej osoby wybranej do sprawowania funkcji w Parlamencie; reprezentuje Parlament, w imieniu przewodniczącego, w kontaktach międzynarodowych lub na uroczystościach; reprezentuje komisję lub delegację międzyparlamentarną podczas oficjalnego wyjazdu służbowego zatwierdzonego przez Konferencję Przewodniczących lub Prezydium. Prezenty o charakterze kurtuazyjnym oferowane posłowi reprezentującemu oficjalnie Parlament zawsze mogą być przyjmowane. Są one w zasadzie własnością Parlamentu. Poseł musi zadeklarować takie prezenty nie później niż ostatniego dnia miesiąca następującego po dacie otrzymania (na przykład do dnia 31 maja, jeśli otrzymał prezent dnia 15 kwietnia). W formularzu oświadczenia poseł powinien wyszczególnić nazwisko darczyńcy, datę otrzymania prezentu, charakter sprawowanej funkcji, opis prezentu oraz wskazać, czy jego wartość przekracza kwotę 150 EUR. Następnie Dział ds. Administracyjnych Posłów poinformuje posła, gdzie ma przekazać prezent. Jeśli chodzi o wartość prezentu, istnieją dwie możliwości: jeśli wartość prezentu wynosi mniej niż 150 EUR i nie ma on oczywistej niematerialnej wartości dla Parlamentu, poseł może w wyjątkowych okolicznościach zatrzymać prezent na stałe; w razie wątpliwości poseł może przekazać prezent do oszacowania Działowi ds. Administracyjnych Posłów; 12

13 jeśli wartość prezentu przekracza 150 EUR, prezent jest zazwyczaj przechowywany w budynkach Parlamentu, ale możliwe są dwa wyjątki: o przewodniczący może postanowić, by prezenty o wartości artystycznej lub kulturowej były eksponowane w odpowiednim miejscu w budynkach Parlamentu; o przewodniczący może zezwolić posłowi na eksponowanie prezentu w swoim biurze na terenie Parlamentu, pod warunkiem że poseł nadal pełni funkcję, jaką pełnił w chwili jego otrzymania. Dział ds. Administracyjnych Posłów prowadzi rejestr prezentów będących własnością Parlamentu. Rejestr ten jest publikowany na stronie internetowej Parlamentu. Poseł, który przyjął prezent w dobrej wierze w ramach zwyczajowego wykonywania swoich obowiązków i zdaje sobie sprawę, że jego wartość przekracza 150 EUR, powinien to zgłosić i przekazać prezent (zob. powyżej) przy najbliższej sposobności. Zaproszenia na wydarzenia organizowane przez strony trzecie Posłowie muszą informować o udziale w wydarzeniach organizowanych przez strony trzecie, które bezpośrednio pokrywają koszty podróży, zakwaterowania i pobytu posłów lub zwracają je. Oświadczenie należy złożyć w formie formularza nie później niż ostatniego dnia miesiąca następującego po dacie udziału w wydarzeniu (na przykład do dnia 31 maja, jeśli wydarzenie miało miejsce dnia 15 kwietnia). Na formularzu posłowie nie muszą podawać żadnych kwot, natomiast wymagane jest podanie informacji o stronie trzeciej, rodzaju wydatków, które zostały przez nią pokryte, i informacji o wydarzeniu. Formularz zostanie opublikowany na stronie internetowej Parlamentu. Jednakże obowiązek złożenia oświadczenia nie dotyczy następujących sytuacji: gdy strona trzecia jest instytucją, organem, urzędem lub agencją Unii Europejskiej, uznaną organizacją międzynarodową (np. ONZ i 13

14 jej organy, Rada Europy), centralnym, lokalnym, regionalnym lub miejskim organem któregoś państwa członkowskiego (za wyjątkiem przypadków, gdy władza ta działa jako przedstawiciel przedsiębiorstwa publicznego), partią polityczną lub fundacją polityczną, partnerem społecznym zaangażowanym w dialog społeczny (np. związki zawodowe czy stowarzyszenie pracodawców) oraz kościołem lub społecznością religijną (za wyjątkiem ich biur przedstawicielskich, jednostek prawnych i sieci ustanowionych, aby ich reprezentować); gdy nie pokryto ani nie zwrócono żadnych kosztów podróży, zakwaterowania lub pobytu, a jedynie koszty posiłku, biletu wejściowego czy podobnego, których wartość wynosi poniżej 150 EUR; gdy Prezydium lub Konferencja Przewodniczących zatwierdziły delegację, w ramach której wydatki posłów ponoszone są całkowicie lub częściowo przez strony trzecie. Artykuł 6 Działalność byłych posłów Byłym posłom przyznano pewne udogodnienia decyzją Prezydium z dnia 12 kwietnia 1999 r., ujednoliconą w 2004 i 2009 r. Byli posłowie mają zatem prawo do: wchodzenia do budynków Parlamentu Europejskiego w trzech miejscach pracy Parlamentu, jak również do biur informacyjnych i przedstawicielstw regionalnych Parlamentu Europejskiego w państwach członkowskich, na podstawie identyfikatora byłego posła do Parlamentu Europejskiego, który mogą otrzymać na własną prośbę; korzystania z restauracji i kawiarni Parlamentu Europejskiego w trzech miejscach pracy Parlamentu; korzystania z bibliotek/centrów dokumentacji i parkingów Parlamentu Europejskiego w trzech miejscach pracy Parlamentu; korzystania z biura przejściowego, z którego można wykonywać lokalne połączenia telefoniczne w każdym z trzech miejsc pracy Parlamentu, a także prawo dostępu do intranetowej strony Parlamentu. 14

15 Jednakże byli posłowie do Parlamentu Europejskiego, którzy są zawodowo zaangażowani w lobbing lub działalność reprezentacyjną bezpośrednio związane z procesem decyzyjnym Unii, nie mogą w ciągu całego okresu takiego zaangażowania korzystać z tych udogodnień. Artykuł 7 Komitet doradczy ds. postępowania posłów Zadaniem komitetu doradczego ds. postępowania posłów jest monitorowanie wdrażania kodeksu i jego przestrzegania, ocena domniemanych naruszeń przepisów zgłoszonych przez przewodniczącego oraz doradzanie posłom w zakresie interpretacji i stosowania kodeksu. Komitet doradczy jest organem wielostronnym, w którego skład wchodzą członkowie pochodzący z prezydiów Komisji Spraw Konstytucyjnych i Komisji Prawnej oraz członkowie rezerwowi z grup politycznych, które nie są reprezentowane. Wnioski posłów rozpatrywane są w trybie poufnym, a posłowie mogą polegać na poradach komitetu, które zawsze wydawane są w przeciągu 30 dni. Artykuł 8 Procedura w przypadku ewentualnego naruszenia kodeksu postępowania To przewodniczący decyduje, czy należy skierować do komitetu doradczego domniemane naruszenie kodeksu celem przeprowadzenia dochodzenia. Jeśli sprawa zostanie skierowana do komitetu doradczego, może on w ramach dochodzenia wysłuchać posła. W wyniku dochodzenia komitet kieruje do przewodniczącego zalecenie dotyczące ewentualnej decyzji, w następstwie którego przewodniczący może nałożyć na posła sankcje. Obowiązują w tym przypadku środki wymienione w art. 166 ust. 3 i procedura odwoławcza określona w art. 167 Regulaminu Parlamentu. 15

16 Artykuł 9 Wdrożenie Prezydium jest organem odpowiedzialnym za ustanowienie przepisów wykonawczych, w tym procedury kontroli, uaktualnianie wysokości kwot, o których mowa w kodeksie, oraz za proponowanie zmian kodeksu. Kontrolą oświadczeń majątkowych zajmuje się Dział ds. Administracyjnych Posłów w DG ds. Urzędu Przewodniczącego w imieniu przewodniczącego. Polega ona na ogólnym sprawdzeniu wiarygodności do celów wyjaśnienia, gdy są podstawy by uważać, że oświadczenie zawiera widocznie błędne, niepoważne, nieczytelne lub niezrozumiałe informacje. Jeśli sprawa nie zostanie rozwiązana w rozsądnym terminie, przewodniczący decyduje o dalszym postępowaniu zgodnie z art. 8 Kodeksu postępowania. 16