JULIUSZ JANUSZ STACHÝ ( )
|
|
- Aneta Nawrocka
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 JULIUSZ JANUSZ STACHÝ ( ) Juliusz Janusz Stachý urodził się 9 IV 1930 r. we Lwowie. Matka Janina z domu Rodzynkiewicz, biolog, była asystentką na Wydziale Rolnym Politechniki Lwowskiej. Zmarła na raka w 1934 r. Ojciec, inżynier leśnictwa, pracował poza Lwowem w nadleśnictwie i wracał do domu tylko na niedziele. Janusz, bo tego imienia używał, dzieciństwo miał pogodne mimo swojego półsieroctwa. Wychowywał się w dużej rodzinie, wśród młodych ciotek i wujów, jako jedyne i rozpieszczane dziecko. Zajmowała się nim babcia Helena Rodzynkiewicz, wdowa po prokurencie bankowym. Opiekę tę sprawowała aż do śmierci w 1949 r. Janusz rozpoczął naukę w 1936 r. i przed wojną ukończył trzy klasy szkoły powszechnej im. Marii Konopnickiej. Po wybuchu wojny sytuacja rodzinna uległa radykalnej zmianie. Wujowie zgłosili się do wojska, a Janusz z babcią został we Lwowie. Od ojca nie było wiadomości, a najmłodsza i ulubiona ciocia Janusza, Romana, kilka lat wcześniej wyszła za mąż za Jana Zienkowicza i przeniosła się do Klucz na Śląsku. W latach Janusz Stachý kontynuował naukę w szkole ukraińskiej. Po niemieckiej inwazji na ZSRR wujostwo, Romana i Jan Zienkowiczowie, znaleźli się w Krakowie, dokąd sprowadzili babcię z Januszem. Od tej chwili stali się formalnymi jego opiekunami. Traktowali go jak syna, nie mieli bowiem własnych dzieci, a ojciec Janusza założył nową rodzinę. W Krakowie Janusz uczęszczał na tajne komplety, naukę ukończył na poziomie pierwszej klasy gimnazjum. Miał wówczas 14 lat, a młodzież w tym wieku została przez niemieckiego okupanta objęta przymusem pracy. Pracował jako robotnik drogowy i przy kopaniu okopów, często po 10 godzin dziennie. Po wyzwoleniu przez 3 lata kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. A. Mickiewicza w Katowicach, dokąd przeniosła się wychowująca go rodzina. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1949 r. w kierunku matematyczno-fizycznym w Prywatnej Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego Zgromadzenia Księży Marianów w Warszawie.
2 Wspomnienia pośmiertne 425 Mimo pomyślnego wyniku egzaminu wstępnego nie został przyjęty na Wydział Chemii Politechniki Warszawskiej. Zapewne przyczyniło się do tego ukończenie nieodpowiedniego, katolickiego liceum, a także poważne kłopoty (okresowe aresztowanie) wuja Jana związane z działalnością w AK na terenie Krakowa i Podkarpacia. Janusz Stachý rozpoczął wówczas trwające prawie pół roku starania o przyjęcie na Kurs Hydrograficzny przy Politechnice Warszawskiej; jego nazwę zmieniono później na Inżynierski Kurs Hydrologiczny Politechniki Warszawskiej. Dzięki wsparciu prof. Kazimierza Rodowicza, ówczesnego dyrektora Kursu, został przyjęty wraz z kilkoma innymi osobami o życiorysach poplątanych przez wojnę. W tym czasie prof. Rodowicz przeżył wielką tragedię osobistą śmierć syna Jana, słynnego porucznika Anody, zamęczonego w gmachu Bezpieczeństwa Publicznego przy ulicy Koszykowej. Studia na Kursie, choć podjęte przypadkowo, wywarły duży wpływ na dalszą drogę życiową Janusza. Kurs został zorganizowany przez Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny, by wykształcić kadrę inżynierską, wielu przedwojennych pracowników zginęło bowiem podczas wojny. Wykładowcami na Kursie byli najlepsi profesorowie i fachowcy: prof. prof. Kazimierz Dębski (hydrologia), Julian Lambor (gospodarka wodna), Edward Czetwertyński (hydraulika i hydrometria), Romuald Gumiński (meteorologia i klimatologia), Jerzy Kondracki (geografia fizyczna i limnologia), Czesław Zakaszewski (melioracje wodne) i inni. Asystowali im późniejsi profesorowie: Zdzisław Kaczmarek, Zdzisław Mikulski, Jan Skibiński, a także główny projektant stopnia wodnego we Włocławku, doc. dr inż. Eryk Bobiński. Program Kursu znakomicie łączył zawodowe przygotowanie inżynierskie z podstawami przyrodniczymi obiegu wody w naturze. Kurs inżynierski ukończyło 55 osób. Na studiach magisterskich uzupełniło wykształcenie kolejnych 32 absolwentów. Z tego niewielkiego grona 11 osób osiągnęło stopień doktora, 4 docenta i 5 profesora. Świadczy to o wysokim poziomie wykształcenia, jakie otrzymali absolwenci Kursu. Janusz Stachý był wyróżniającym się studentem, zawsze dobrze przygotowanym i aktywnym. Jego ścisły związek ze studiami można zilustrować opublikowanym po wielu latach artykułem, w którym szczegółowo omówił historię, program, zespół wykładowców, a także kariery i dorobek absolwentów Kursu. Dyplom inżyniera hydrologa Janusz Stachý uzyskał w czerwcu 1952 r. Pracę zawodową rozpoczął w Okręgowym Zarządzie Dróg Wodnych. Po trzech miesiącach zatrudnił się w Państwowym Instytucie Hydrologiczno-Meteorologicznym, który w 1974 r. zmienił nazwę na Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Juliusz Janusz Stachý pracował tam 47 lat, od listopada 1952 r. do przejścia na emeryturę w maju 1999 r. Doceniając jego zdolności organizacyjne, dyrektor PIHM prof. Julian Lambor już na początku pracy powierzył mu stanowisko kierownika Sekcji Długoterminowych Prognoz Hydrologicznych. W tym czasie Janusz uzupełnił wykształcenie na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Warszawskiej i w 1956 r. uzyskał magisterium, pisząc pracę z zakresu gospodarki wodnej na kaskadzie zbiorników. Od czerwca 1956 r. do marca 1959 r. pracował w Dziale Bilansów Wodnych jako kierownik Sekcji Metodyki. W 1954 r. został asystentem, a w 1957 starszym asystentem. W latach pracował równocześnie jako starszy asystent w Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Warszawskiej. W 1959 r. zorganizował w PIHM Samodzielną Pracownię Ekspertyz, Opinii i Elaboratów Hydrologicznych. Kierując tą komórką, zetknął się z realnymi potrzebami gospodarki narodowej, zwłaszcza gospodarki wodnej; docenił wówczas praktyczną przydatność uprawianego zawodu. Jednocześnie stwierdził ogromne braki dotyczące zarówno podstawowych danych obserwacyjno-pomiarowych, zwłaszcza danych o przepływach rzek, jak i metod ich oceny w zlewniach niekontrolowanych przez służbę hydrologiczną. W dalszym rozwoju naukowym kierunek utylitarny będzie stanowił ważny aspekt jego działalności. W kwietniu 1960 r. mianowano go kierownikiem Zakładu Wód Płynących. Mimo często zmienianych nazw tej jednostki organizacyjnej (np. Zakład Badania Odpływu, Zakład Hydrologii, Zakład Potamologii itp.), a także okresowo rozszerzanych zadań, dotyczących limnologii i wód podziemnych, główne jej cele dotyczyły oceny zasobów wodnych kraju, ich zmienności i zróżnicowania. W latach
3 426 Wspomnienia pośmiertne 1960, 1962 i 1964 odbył miesięczne staże w zakresie organizacji służby hydrologicznej i opracowania wyników obserwacji pomiarów hydrologicznych na Węgrzech, w ZSRR i w Rumunii. W czerwcu 1964 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych w Politechnice Warszawskiej na podstawie rozprawy pt. Związki średniego odpływu na obszarze Polski w funkcji parametrów regionalnych. Promotorem pracy był Julian Lambor. W maju 1965 został powołany przez prezesa Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej (CUGW) na stanowisko samodzielnego pracownika naukowobadawczego. W latach 1963 i 1965 oraz w innych okresach na polecenie prezesa CUGW przewodniczył pracom polsko-czechosłowackiej, polsko-radzieckiej oraz polsko-niemieckiej grup roboczych do spraw hydrologii na wodach granicznych. Ich efektem było ustalenie zasad, zakresu i sposobów wymiany informacji hydrologicznej niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania systemu prognoz hydrologicznych i gospodarki wodnej na tych rzekach. W 1970 r. odbył trzymiesięczny staż w Stanach Zjednoczonych na uniwersytecie w Denver, gdzie zajmował się zagadnieniami zastosowań metod statystycznych w hydrologii. Podobnie ukierunkowany był późniejszy staż (1984 r.) w Instytucie Hydrologii w Wallingford w Anglii. W 1978 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej na podstawie rozprawy pt. Wieloletnia zmienność odpływu rzek polskich, w której podał prognozę odpływu do końca 2000 r. Druga połowa lat i lata to okres najintensywniejszej działalności naukowej Juliusza Janusza Stachý. W tym czasie zainicjował, kierował, wykonywał i opublikował najważniejsze prace swego życia. Dnia 21 V 1980 r. Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego. Był wielokrotnie członkiem Rady Naukowej IMGW, okresowo był także członkiem Rady Naukowej Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych. Uczestniczył w pracach zespołu Gospodarki Wodnej PAN, brał udział w licznych konferencjach i zjazdach naukowych. W 1957 r. poślubił Bożenę Leszko. Niedobrane małżeństwo wkrótce się rozpadło. Drugie małżeństwo z Marią Dębniak, zawarte w 1973 r., było trwałym, zgodnym związkiem. Dzieci nie mieli. Osiągnięcia naukowe Janusza Stachý wiążą się przede wszystkim z działalnością Zakładu Hydrologii Stosowanej, którym przez ponad 30 lat kierował. Działalność Zakładu opisał w artykule pt. Zakład Hydrologii Stosowanej IMGW w latach Przytoczę dalej duże fragmenty tego tekstu, odnoszące się przede wszystkim do prac inicjowanych i zrealizowanych pod jego kierunkiem. Lubił pisać w formie bezosobowej (zrobiono, opublikowano itp.), ale wszyscy wiedzieli dobrze, że sformułowania te odnoszą się bezpośrednio do jego dorobku. Od momentu powstania Zakład miał wyraźnie sprecyzowany cel: pełne rozpoznanie stosunków hydrologicznych kraju, a przede wszystkim zasobów wód płynących. Tak postawiony cel wynikał z potrzeb badawczych i gospodarczych. Założono, że podstawą badań odpływu rzecznego muszą być wiarygodne sekwencje przepływów codziennych ( ). Aby zgromadzić odpowiednie dane do badań, podjęto dwie inicjatywy: 1) systematyczne opracowywanie codziennych przepływów ze wszystkich posterunków wodowskazowych o wiarygodnych krzywych przepływu do roczników hydrologicznych; 2) jednorazowe opracowanie przepływów z lat z kilkuset posterunków wodowskazowych reprezentatywnych dla całego kraju. Przekazano wówczas procedurę określania codziennych przepływów do oddziałów Instytutu wraz z odpowiednią instrukcją. Do tej pory codzienne przepływy obliczano centralnie. Zdecentralizowany system opracowywania obserwacji i pomiarów hydrologicznych (funkcjonujący do dziś) zdynamizował działania służby, a zgromadzone informacje o przepływach stały się później zalążkiem informatycznej bazy danych. Opracowano wtedy pierwszy tom publikacji Przepływy charakterystyczne rzek polskich, opublikowanej w 1967 r. Dalsze tomy, obejmujące okresy i , ukazały się w latach 1976 i Czwarty tom ( ), opracowany już tylko jako wydruk komputerowy z bazy danych hydrologicznych, nie ukazał się w druku. Publikacje spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem przez środowiska naukowców i praktyków. Przyczyniły się do zdynamizowania badań reżymu hydrologicznego kraju oraz ułatwiły prace plani-
4 Wspomnienia pośmiertne 427 styczne i projektowe w dziedzinie gospodarki wodnej. Dane zgromadzone w kolejnych tomach stały się podstawą kilku rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. Dzięki nim możliwe było dokonanie oceny zasobów wód płynących kraju w układzie dużych dorzeczy i w kolejnych latach badanego okresu. Okazało się, że zasoby wodne po 1951 r. były mniejsze od zasobów ocenianych na podstawie danych z okresu międzywojennego ( ). Bardziej szczegółowe badania doprowadziły do wniosku, że przyczyną zmniejszenia się odpływu były zmiany cyrkulacji atmosferycznej, związane prawdopodobnie ze zmianami aktywności słonecznej. Zgromadzone w ciągu wielu lat coraz dokładniejsze i obszerniejsze dane dotyczące przepływu rzecznego upoważniły do stwierdzenia, że cechą reżymu hydrologicznego Polski jest występowanie serii lat mokrych i posusznych. Na początku lat po zgromadzeniu obszernych i wiarygodnych danych hydrometrycznych oraz po wstępnym rozpoznaniu reżymu hydrologicznego kraju Zakład wystąpił z inicjatywą podjęcia prac nad atlasem hydrologicznym Polski. Opracowana wówczas Koncepcja szczegółowa atlasu nawiązywała do wcześniejszych propozycji hydrologów polskich i wykorzystywała dorobek innych krajów ( ). Atlas pomyślano jako zbiór wiadomości o wodach lądowych kraju na tle warunków naturalnych i klimatu z uwzględnieniem wpływu gospodarczej działalności człowieka. W pracach uczestniczyło kilkanaście zespołów z IMGW oraz spoza Instytutu. Prace ukończono w 1982 r. Atlas ukazał się drukiem w latach 1986 i Prof. Z. Mikulski napisał: Ukazało się monumentalne dzieło hydrologiczne w Polsce o nieprzemijającej wartości, na pewno również w nadchodzącym XXI w. W 1975 r. Zakład otrzymał zlecenie opracowania metody obliczania maksymalnych rocznych przepływów prawdopodobnych do projektu drogi szybkiego ruchu Warszawa-Kielce-Kraków. Po pomyślnym rozwiązaniu problemu w odniesieniu do ograniczonego obszaru, Instytut Badawczy Dróg i Mostów zlecił analogiczne opracowanie dotyczące terytorium całego kraju. Problemem wymagającym rozwiązania było określenie przepływów maksymalnych prawdopodobnych przy braku danych hydrometrycznych lub ich niekompletności. Stworzono system obliczania przepływów maksymalnych, pozwalający obliczać przepływy w każdej sytuacji hydrograficznej: przy istnieniu i braku informacji hydrometrycznej, przy użyciu metod bezpośrednich, równań regresji, formuły roztopowej, zmodyfikowanej formuły racjonalnej oraz regionalnych krzywych rozkładu prawdopodobieństwa ( ). Podobnym przedsięwzięciem z zakresu hydrologii inżynierskiej były studia dotyczące przepływu średniego niskiego (SNQ), będącego charakterystyką obligatoryjnie stosowaną w gospodarce wodnej i ochronie wód ( ). Doświadczenia zebrane podczas dokonywanej co 5 lat aktualizacji ocen maksymalnych przepływów rocznych o określonym prawdopodobieństwie pojawiania się umożliwiły dokonanie syntezy występowania wezbrań w Polsce. Główny autor pracy, prof. Juliusz Stachý, zaproponował w niej oryginalny wskaźnik wezbraniowości, umożliwiający porównanie wielkości wezbrań na różnych rzekach i w różnych regionach kraju. To kryterium pozwoliło wyodrębnić największe wezbrania w badanym okresie, z których szczegółowo opisano przebieg 12 z nich. W zestawieniu tabelarycznym podano również parametry (czas trwania, kulminacje i objętość wezbrania) w wybranych posterunkach wodowskazowych. Oprócz prac dotyczących odpływu rzecznego, jako kierownik Zakładu nadzorował, kontrolował i wspomagał inne kierunki badań, a przede wszystkim prace z zakresu hydrografii. W początkach lat CUGW podjął inicjatywę założenia katastru wodnogospodarczego. Prace nad katastrem ujawniły poważny niedostatek w dorobku hydrologii polskiej brak podziału hydrograficznego obszaru całego kraju. W połowie lat przystąpiono do opracowania jednolitego podziału według z góry przyjętych założeń. Podział hydrograficzny ukończono w 1978 r. i wydano w latach Koordynacja prac związanych z ogromnym zadaniem, jakim było opracowanie podziału hydrograficznego, wymagała dużego zaangażowania ze strony J. Stachý, a nawet spowodowała konieczność wymiany kierownictwa opracowania. W wyniku zmian antropogenicznych, spowodowanych przede wszystkim melioracjami wodnymi, przerzutami wody między zlewniami i urbanizacją, Podział ulegał stopniowej dezaktualizacji. W 1994 r., już pod innym kierownictwem, podjęto studia nad weryfikacją podziału i przedstawieniem go w postaci mapy komputerowej.
5 428 Wspomnienia pośmiertne Ostatnim dużym przedsięwzięciem Zakładu było opracowanie modelu probabilistycznego opadów o dużej wydajności, pojętego jako relacja między maksymalnymi rocznymi opadami a czasem ich trwania i prawdopodobieństwem przewyższenia. W publikacji podsumowującej podjęte działania, przedstawiono parametry regionalne rozkładu największych rocznych opadów, a także podano system równań umożliwiających użytkownikom obliczanie wartości projektowych. W Zakładzie prowadzono również studia nad metodą podziału odpływu rzecznego na części składową powierzchniową i podziemną. Wyniki badań opublikowano w Atlasie hydrologicznym Polski. Również w Atlasie opublikowano, opracowany w Zakładzie, Katalog jezior Polski, będący podsumowaniem wieloletnich prac z tego zakresu. J. Stachý prowadził ścisłą współpracę ze służbą hydrologiczną, sprawował nadzór merytoryczny nad siecią posterunków wodowskazowych, zwłaszcza w początkowym okresie działalności Zakładu. Brał też udział w takich przedsięwzięciach, jak: wprowadzenie rachunkowej metody obliczania wyników pomiarów przepływu, opracowanie nowych makiet roczników hydrologicznych, obowiązujących od 1961 i od 1971 r., określenie chwilowych przepływów w momencie pobierania prób wody przez organa Państwowej Inspekcji Ochrony Wód. W istotny sposób przyczynił się do opracowania koncepcji skomputeryzowanego systemu gromadzenia, przetwarzania i udostępniania danych, a także do tworzenia zbiorów Centralnej Bazy Danych Hydrologicznych. W latach 1989 i 1990, na polecenie dyrekcji IMGW, Zakład przeprowadził weryfikację rzecznej sieci wodowskazowej w celu ograniczenia liczby posterunków przy zachowaniu jej dotychczasowej reprezentatywności. Weryfikacja okazała się celowym przedsięwzięciem, gdyż na jej podstawie można było zlikwidować zbędne posterunki i założyć nowe na rzekach dotychczas niekontrolowanych. J. Stachý sprawował funkcję kierownika grup roboczych do spraw współpracy międzynarodowej na wodach granicznych ze służbami hydrologiczno-meteorologicznymi b. NRD, CSRS i ZSRR. Uczestniczył także w pracach Światowej Organizacji Meteorologicznej. Jako członek Komisji Hydrologii WMO, brał udział w przygotowaniu III i IV wydania publikacji Guide to Hydrological Practice oraz był współautorem noty technicznej dotyczącej stosowania przelewów i kanałów w hydrometrii. W późniejszych latach pracował jako ekspert i konsultant WMO, UNESCO i UNDP w Ugandzie i w Bangladeszu. Rezultatem pracy w Ugandzie były raporty na temat stosunków hydrologicznych zlewni reprezentatywnej rzeki Engel oraz rzeki Kafu, typowej dla Afryki Wschodniej. Oprócz badań naukowych Zakład prowadził również działalność usługową. Do najbardziej prestiżowych osiągnięć Zakładu należy opracowanie podstaw hydrologicznych do kilku wersji planów rozwoju gospodarki wodnej w Polsce. Były to: ogólnokrajowy perspektywiczny plan na lata z aktualizacją do 1985 r., plany operacyjne Wisła i Odra, zrealizowane przy współpracy Programu Rozwoju ONZ, i wreszcie regionalne perspektywiczne plany gospodarki wodnej i ochrony wód. Jako zwierzchnik J. Stachý odznaczał się wybitnymi zdolnościami organizacyjnymi, umiejętnością planowania pracy dużych zespołów ludzkich. Wymagający od innych, ale przede wszystkim od siebie, co wynikało z jego poczucia obowiązku i osobistej wewnętrznej dyscypliny. Umiał dokonać właściwej oceny przydatności poszczególnych pracowników i zespołów do wykonania konkretnych zadań, a także sprawiedliwie oceniać. Stymulował rozwój naukowy młodszych pracowników. Był wzorem pracowitości i odpowiedzialności. Cieszył się zaufaniem i autorytetem wśród pracowników. Był taktowny, uczynny i koleżeński. W stosunku do przełożonych lojalny, mimo dzielących ich niekiedy poglądów. Po kolejnej wewnętrznej reorganizacji Instytutu i połączeniu dwóch zakładów funkcję kierowniczą powierzono osobie niezwiązanej z tematyką badania odpływu rzecznego. Prof. J. Stachý zdecydował się odejść z Zakładu na własną prośbę. Od 1 I 1996 r. pełnił funkcję Pomocnika Dyrektora ds. Hydrologii, bez przydziału konkretnych zadań. W maju 1999 r. odszedł na emeryturę. Profesor Juliusz Janusz Stachý otrzymał wiele odznaczeń i medali państwowych, resortowych i wewnętrznych Instytutu: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Brązowy Medal Zasługi dla Obronności Kraju, medale pamiątkowe z okazji 50-lecia i kolejnych dziesięcioleci służby hydrologicznej, srebrną odznakę SITWM-NOT.
6 Wspomnienia pośmiertne 429 Na emeryturze, mimo uciążliwych ograniczeń ruchowych po nieudanej operacji kręgosłupa, dużo pracował. Opublikował kilkanaście artykułów, głównie w czasopiśmie Gospodarka Wodna. Większość z nich to artykuły dotyczące zagadnień związanych z tematyką odpływu rzecznego. Odpłatność za dane obserwacyjno-pomiarowe, jaką pobiera IMGW, ograniczyła mu dalszą działalność badawczą. W drodze wyjątku tylko kilkakrotnie uzyskał niezbędne informacje. Trudności z dostępem do danych hydrologicznych skłoniły go do zainteresowania się problematyką historyczną i ogólną oraz wyznaczaniem kierunków przyszłych badań hydrologicznych. Oprócz działalności naukowej, która pochłaniała go niemal całkowicie, miał szerokie zainteresowania. W młodszych latach uprawiał sport: wędrówki piesze, narciarstwo, pływanie, żeglarstwo. Szczególnie lubił góry i jeziora. Już po operacji kręgosłupa jeździł corocznie w Beskid Śląski, gdzie zwiedzał dostępne autem miejsca na podgórzach polskim, słowackim i czeskim oraz oddawał się nowej pasji fotografowaniu. Wiele jego zdjęć rzek, obiektów wodnych i ciekawych zjawisk przyrodniczych opublikowano na okładkach czasopisma Gospodarka Wodna. Zawsze interesował się wojskiem, II Wojną Światową ze szczególnym uwzględnieniem Kampanii Wrześniowej, działalności AK w czasie okupacji oraz armii polskiej na Zachodzie, a zwłaszcza lotnictwa. Wynikało to z przeżyć i losów rodziny. Najmłodszy brat matki, ulubiony jego wuj Ryszard Rodzynkiewicz, lotnik, zginął nad Kanałem La Manche w 1942 r. Jan Zienkowicz, wuj, który wychował Janusza Stachý, działał na terenie Krakowa i Małopolski w Zgrupowaniu AK Żelbet. Bardzo lubił muzykę klasyczną, miał bogatą fonotekę. Na koniec pozwolę sobie na osobiste wspomnienia. Poznałam Janusza w 1949 roku na studiach, kiedy nie był jeszcze oficjalnie przyjęty, ale już uczęszczał na zajęcia. I chociaż nie byliśmy w jednej grupie koleżeńskiej, zaprzyjaźniliśmy się. Mieliśmy wspólne upodobania sportowe, zamiłowanie do przyrody, zwłaszcza do wędrówek po Parku Kampinoskim, w którym Janusz znał niemal każdą ścieżkę. Związki koleżeńskie pogłębiły się, gdy od czerwca 1956 r. rozpoczął pracę w Dziale Bilansów Wodnych PIHM, gdzie ja już byłam zatrudniona. W jednym zakładzie pracowaliśmy razem kilkadziesiąt lat. On był kierownikiem, ja zaś jego zastępcą. Wiele prac to wspólny dorobek, poprzedzony dyskusjami, niekiedy zażartymi, gdyż Janusz niełatwo zmieniał zdanie. Łączyła nas, oprócz pracy, również wieloletnia przyjaźń oraz kontakty między rodzinami i wzajemna pomoc w trudnych okresach. Nie zapomnę Jego uczynności w czasie pięcioletniej ciężkiej choroby mojej matki. Dzięki jego pomocy i zachętom obroniłam pracę doktorską. Po odejściu Janusza z Instytutu usiłowałam kontynuować nadany przez niego kierunek badawczy w hydrologii stosowanej. Nie zmienia to jednak faktu, że w raz z jego odejściem zakończył się pewien okres badań hydrologicznych, a wraz z nim pewien paradygmat badawczy ukierunkowany na praktykę zastosowań, którego był zarówno twórcą, jak i aktywnym wykonawcą. Nie ulega wątpliwości, że dzięki niemu był to bardzo dobry okres w rozwoju polskiej hydrologii stosowanej. Profesor Juliusz Janusz Stachý, wybitny hydrolog, zmarł 4 IV 2012 roku. Barbara Fal Wykaz ważniejszych prac prof. dr. hab. inż. Juliusza Janusza Stachý Stachý J., 1963, Wprowadzenie rachunkowej metody obliczania pomiarów przepływu. Gosp. Wod. Biul. PIHM, nr 2. Zasady przygotowania i weryfikacji materiałów wyjściowych do publikacji pt. Charakterystyka przepływów w ważniejszych profilach wodowskazowych Polski, 1963,. PIHM, mp, Instr. i Podr., Ser. A, Warszawa. Stachý J., 1966, Rozmieszczenie odpływu średniego na obszarze Polski. Prace PIHM, 88 (rozprawa doktorska). Przepływy charakterystyczne rzek polskich w latach , 1967, Materiały PIHM, Warszawa (Stachý J. kierownictwo naukowe i autorstwo części tekstowej opracowania).
7 430 Wspomnienia pośmiertne Stachý J., 1967, O niekorzystnych zmianach odpływu rzecznego w bieżącym stuleciu. Gosp. Wod., 10. Stachý J., 1968, Zmniejszanie się odpływu rzek polskich w bieżącym stuleciu. Pr. PIHM, z. 95. Stachý J., 1968, La diminution de l écoulement riverain en Pologne au cours du siécle présent. Bulletin de l IAHS,1, XIII. Stachý J., Czarnecka H., 1968, Współczynniki zmienności średnich rocznych przepływów w Polsce. Prace PIHM, 94 Stachý J., 1969, Prevision á long terme de l écoulement riverain en Pologne.. Bulletin de l IAHS, 4, XIV. Stachý J., 1969, Wieloletnia prognoza odpływu rzek polskich. Wiadomości Służby Hydrologicznej i Meteorologicznej, 3(79), V(XVII). Stachý J., 1970, Wieloletnia zmienność odpływu rzek polskich. Materiały PIHM (rozprawa habilitacyjna). Stachý J., Herbst M., Orszynowicz J., 1970, Przestrzenna zmienność przepływów średnich niskich w Polsce. Prace PIHM, 100, Warszawa. Stachý J., 1971, Z zagadnień wieloletniej zmienności odpływu rzecznego w Polsce. Część I. Gosp. Wod., 1, Część II. Gosp. Wod., 2. Use of weirs and flumes in stream gauging. WMO. Nota Techniczna 117 (z udziałem J. Stachý), Geneva. Stachý J., 1972, Zasoby wód powierzchniowych regionu kieleckiego. Problemy regionu kieleckiego, Studia i Materiały, 2. Stachý J., 1974, Hydrological studies of the Kafu River basins. Hydrometeorological survey of catchments Lakes Victoria, Kyoga and Albert, UNDP, WMO, Geneva, Stachý J., 1974, Preliminary report on Engel Index Catchment. Vol 3. Preliminary reports on Index Catchments. Hydrometheorogical survey of the catchmants of Lakes Victoria, Kyoga and Albert. UNDP, WMO, Geneva. Przepływy charakterystyczne rzek polskich w latach ,1976, Materiały PIHM, Warszawa (Stachý J. kierownictwo naukowe i autorstwo części tekstowej opracowania). Stachý J., 1976, Mapa odpływu średniego w Polsce ( ). Przegl. Geof. z. 1. Stachý J., 1976, Propozycja metody obliczania przepływów maksymalnych w zlewniach niekontrolowanych o powierzchni km 2. Gosp. Wod., nr 12. Stachý J., 1976, Propozycja nowej metody obliczania przepływów maksymalnych w małych zlewniach niekontrolowanych (mniejszych od 50 km 2 ). Gosp. Wod., nr 8-9. Stachý J., 1976, Zastosowanie formuły racjonalnej do obliczania przepływów maksymalnych w małych zlewniach niekontrolowanych. Wiad. Met. i Gosp. Wod., 3(24), z Stachý J., Biernat B., Dobrzyńska I., 1979, Odpływ rzek polskich w latach IMGW, Mat. Bad., Ser. Spec., Warszawa. Przepływy charakterystyczne rzek polskich w latach ,1980, Materiały PIHM, Warszawa (Stachý J. kierownictwo naukowe i autorstwo części tekstowej opracowania). Podział hydrograficzny Polski. (praca zbiorowa pod kier. W. Stephan i H. Czarneckiej, nadzór nad całością prac J. Stachý). 1983, 1990 Część I. Zestawienia liczbowo-opisowe. Część II Mapa 1: Wyd. Geologiczne, Warszawa. Stachý J., 1984, Odpływ rzek polskich w latach na tle danych wieloletnich. Cz. 1. Gosp. Wod., nr 5, Cz. 2 Gosp. Wod., nr 6. Stachý J., Fal B., 1984, Regionalne wartości wskaźnika stopnia redukcji przepływów maksymalnych Polsce. Prz. Geof., z. 4. Stachý J.,1985, Reżym hydrologiczny rzek polskich., Podst. Prob. Współcz. Techniki, T. 24. Stachý J., Fal B., 1986, Zasady obliczania maksymalnych przepływów prawdopodobnych. Pr. IBDM, 3-4. Stachý J.,1986, Zasady obliczania maksymalnych przepływów prawdopodobnych koncepcja systemu obliczania. Gosp. Wod., nr 3. Stachý J., Biernat B., Dobrzyńska I., 1986, Zasady obliczania maksymalnych przepływów prawdopodobnych obliczenia przy krótkich seriach statystycznych. Gosp. Wod., nr 5. Atlas hydrologiczny Polski., 1987 i 1986, Red. J. Stachý. T. I. Mapy. T. II. Metoda opracowania i zestawienia liczbowe. Warszawa, Wyd. Geologiczne.
8 Wspomnienia pośmiertne 431 Stachý J., Fal B., 1987, Metodiczeskije woprosy rasczeta maksymalnych raschodow razlicznoj obespieczenosti. Bulleten po Wodnemu Chozjajstwu, 1. Stachý J., 1987, Rasczot maksymalnych wierojatnostnych raschodow po territorialnym urawnieniam regresji. Bulleten po Wodnemu Chozjajstwu, 2. Przepływy średnie niskie i najniższe rzek polskich. Red. J. Stachý, 1989, MP, IMGW, Warszawa. Stachý J., 1990, Przepływ średni niski SNQ jako miarodajna charakterystyka projektowa. Przegl.. Geof., z Stachý J.,1990, Podstawy metodyczne zasad obliczania przepływów średnich niskich. Wiad. IMGW, z Stachý J., 1991, Hydrologiczne aspekty ograniczenia zakresu stosowania pośrednich metod obliczania przepływu średniego niskiego. Wiad. IMGW, z Zasady obliczania maksymalnych rocznych przepływów rzek polskich o określonym prawdopodobieństwie pojawiania się., 1991, IMGW, Instr. i Podr., Warszawa. Stachý J. i in., 1996, Wezbrania rzek polskich w latach Mat. Bad. Ser.: Hydrol. i Oceanol.- 20, IMGW. Stachý J., Bogdanowicz E., 1996, Zmiany reżymu wezbraniowego w Polsce. Domysły czy prawda? Wiadom. IMGW, t 18(39) z. 2. Stachý J., Bogdanowicz E., 1997, Przyczyny i przebieg powodzi w lipcu Gosp. Wod., nr 11. Bogdanowicz E., Stachý J,, 1998, Maksymalne opady deszczu w Polsce. Charakterystyki projektowe., Materiały Badawcze, Ser. Hydrol. i Oceanol. 23, IMGW. Stachý J.,1999, Służba hydrologiczna IMGW w latach Wiad. IMGW. z. 2. Stachý J., Bogdanowicz E., 2001, O hydrografii wschodnich ziem II Rzeczypospolitej. Gosp. Wod., nr 1-2. Bogdanowicz E., Stachý J, 2002, Maximum rainfall in Poland (a design approach). IAHS publ., nr 271. Stachý J., 2005, Z historii polskiej służby hydrologiczno-meteorologicznej. Służba hydrologiczno-meteorologiczna Armii Krajowej. Gosp. Wod., nr 5. Stachý J., 2006, Hydrologia Polski kierunki dalszych zmian. Prz. Geof., z Stachý J.,2008, Kierunki badań nad hydrologią Polski. Gosp. Wod., nr 4, 2008 Stachý J., 2009, Krzywe sum czasu trwania codziennych przepływów. Gosp. Wod., nr 9 Stachý J., 2010, Zmienność odpływu rocznego Odry i Wisły w latach Krajowy Kongres Hydrologiczny. Monografie Komitetu Inżynierii Środowiska PAN, nr 69. Stachý J., 2011, Występowanie lat mokrych i posusznych w Polsce ( ). Gosp. Wod., 8. Stachý J., 2012, Wpływ gajów wierzbowych na spiętrzenie wód w rzece. Gosp. Wod., nr 3.
PRZYGOTOWANIE DANYCH HYDROLOGICZNYCH W ZAKRESIE NIEZBĘDNYM DO MODELOWANIA HYDRAULICZNEGO
PRZYGOTOWANIE DANYCH HYDROLOGICZNYCH W ZAKRESIE NIEZBĘDNYM DO MODELOWANIA HYDRAULICZNEGO Tamara Tokarczyk, Andrzej Hański, Marta Korcz, Agnieszka Malota Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Państwowy
Bardziej szczegółowoProf.dr hab.inż.czesław Józefaciuk
Prof.dr hab.inż.czesław Józefaciuk Prof.dr hab.inż.czesław Józefaciuk urodził się 1 lutego 1931 r. w Studziance. Był synem Mikołaja i Ludwiki z domu Kulicka. Okres jego dzieciństwa przypadł na pierwsze
Bardziej szczegółowoOchrona środowiska Studia II stopnia stacjonarne. KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności)
KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności) PLAN MODUŁU SPECJALNOŚCI Ochrona środowiska wodno-gruntowego Nazwa Nazwa w j. ang. Gospodarka zasobami wodnymi Water resource management Kod Punktacja
Bardziej szczegółowoProf. dr hab. inż. Marian Tracz
Prof. dr hab. inż. Marian Tracz Zasłużony dla sprawy Drogowej oprac. Prof. Antoni Szydło ur. 1943 r. w Nowym Sączu szkoła średnia (Nowy Sącz) studia na Politechnice Krakowskiej (Wydział Budownictwa Lądowego)
Bardziej szczegółowoAntoni Guzik. Rektor, Dziekan, Profesor, wybitny Nauczyciel, Przyjaciel Młodzieży
Antoni Guzik Antoni Guzik Rektor, Dziekan, Profesor, wybitny Nauczyciel, Przyjaciel Młodzieży Docent Antoni Guzik urodził się 7 kwietnia 1925 r. w Izydorówce, w dawnym województwie stanisławowskim. Szkołę
Bardziej szczegółowoRok akademicki: 2017/2018 Kod: BEZ s Punkty ECTS: 2. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne
Nazwa modułu: Hydrologia inżynierska Rok akademicki: 2017/2018 Kod: BEZ-1-103-s Punkty ECTS: 2 Wydział: Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska Kierunek: Ekologiczne Źródła Energii Specjalność: Poziom
Bardziej szczegółowoHydrologia Tom II - A. Byczkowski
Spis treści Hydrologia Tom II - A. Byczkowski 4. Hydronomia - metody analizy 4.1. Bilans wodny 4.1.1. Zasoby wodne hydrosfery 4.1.2. Pojęcie bilansu wodnego 4.1.3. Bilans wodny Ziemi, Europy i Polski 4.1.3.1.
Bardziej szczegółowoOperat hydrologiczny jako podstawa planowania i eksploatacji urządzeń wodnych. Kamil Mańk Zakład Ekologii Lasu Instytut Badawczy Leśnictwa
Operat hydrologiczny jako podstawa planowania i eksploatacji urządzeń wodnych Kamil Mańk Zakład Ekologii Lasu Instytut Badawczy Leśnictwa Urządzenia wodne Urządzenia wodne to urządzenia służące kształtowaniu
Bardziej szczegółowoREGULAMIN postępowania o nadanie tytułu profesora na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej
REGULAMIN postępowania o nadanie tytułu profesora na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej PODSTAWY PRAWNE Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie
Bardziej szczegółowoankieta dla dyrektora szkoły podstawowej
Instytut Badań Edukacyjnych Szkolne Uwarunkowania Efektywności Kształcenia ankieta dla dyrektora szkoły podstawowej Wypełnia ankieter NAZWA SZKOŁY KOD SZKOŁY NADANY NA POTRZEBY BADANIA Projekt wspófinansowany
Bardziej szczegółowooprac. Monika Markowska i Hanna Ciepiela Wojewódzki Ośrodek Metodyczny
oprac. Monika Markowska i Hanna Ciepiela Wojewódzki Ośrodek Metodyczny dr Piotr Franków - nauczyciel, społecznik, prezes gorzowskiego Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo -Wschodnich. Człowiek
Bardziej szczegółowoREGULAMIN postępowania konkursowego przy zatrudnianiu na stanowiska naukowe w Instytucie Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN asystenta adiunkta
REGULAMIN postępowania konkursowego przy zatrudnianiu na stanowiska naukowe w Instytucie Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN na podstawie art. 91 p. 5 Ustawy o polskiej Akademii Nauk z dnia 30 kwietnia 2010
Bardziej szczegółowo1) na Wydziale Humanistycznym studia doktoranckie w dyscyplinie: a) historia
Załącznik nr. Liczba punktów przyznawanych za poszczególne elementy postępowania rekrutacyjnego: 1) na Wydziale Humanistycznym studia doktoranckie w dyscyplinie: a) historia Tematem pierwszej części rozmowy
Bardziej szczegółowo1) na Wydziale Humanistycznym studia doktoranckie na kierunkach: a) historia
Załącznik nr. Liczba punktów przyznawanych za poszczególne elementy postępowania rekrutacyjnego: ) na Wydziale Humanistycznym studia doktoranckie na kierunkach: a) historia Rozmowa rekrutacyjna Rozmowa
Bardziej szczegółowoKrystyna Siedlecka. z domu. Cichocka
Krystyna Siedlecka z domu Cichocka Krystyna Cichocka Jedyna córka Marianny i Bolesława Cichockich, urodziła się 25 X 1933 r. w Warszawie. 5-letnia Krysia 3 4-letnia Krysia 4 Dzieciństwo Do września 1944
Bardziej szczegółowoPolitechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2015/2016
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki Karta przedmiotu Wydział Inżynierii Środowiska obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2015/2016 Kierunek studiów: Inżynieria Środowiska
Bardziej szczegółowoFragmenty. Załącznik Nr 20 DODATKOWE WYMAGANIA I KWALIFIKACJE ZAWODOWE OSÓB ZATRUDNIANYCH NA STANOWISKACH NAUCZYCIELI AKADEMICKICH
Załącznik Nr 4 do Uchwały Nr 18/2015 Senatu WUM z dnia 23 lutego 2015 r. S T A T U T WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO Przyjęty uchwałą Nr 15/2012 Senatu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z dnia
Bardziej szczegółowoPolitechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki Karta przedmiotu Wydział Inżynierii Środowiska obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015 Kierunek studiów: Inżynieria Środowiska
Bardziej szczegółowo1. Konkurs jest prowadzony w dwóch kategoriach: granty doktorskie,
Konkurs grantów doktorskich i habilitacyjnych w roku 2015 na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu finansowanych z dotacji celowej na prowadzenie
Bardziej szczegółowoCELE I ELEMENTY PLANU GOSPODAROWANIA WODĄ W LASACH. Edward Pierzgalski Zakład Ekologii Lasu
CELE I ELEMENTY PLANU GOSPODAROWANIA WODĄ W LASACH Edward Pierzgalski Zakład Ekologii Lasu ZAKRES PREZENTACJI 1.Wprowadzenie 2.Informacja o projekcie : Metodyczne podstawy opracowywania i wdrażania planu
Bardziej szczegółowoMIECZYSŁAW ŚWIEKATOWSKI ŻYCIE I PRACA
5 6 Słupskie Prace Geograficzne 1 2003 MIECZYSŁAW ŚWIEKATOWSKI ŻYCIE I PRACA W SIEDEMDZIESIĘCIOLECIE URODZIN I PIĘĆDZIESIĘCIOLECIE PRACY NAUKOWEJ I PEDAGOGICZNEJ Mieczysław Świekatowski urodził się 2 września
Bardziej szczegółowoProf. dr inż. dr h. c. ZBIGNIEW JASICKI
Prof. dr inż. dr h. c. ZBIGNIEW JASICKI 1915-2001 Wybitny uczony, niestrudzony pedagog i organizator odbudowy energetyki polskiej po II wojnie światowej. Zbigniew Jasicki urodził się 16 sierpnia 1915 roku
Bardziej szczegółowoINSTYTUT GEOGRAFII UNIWERSYTETU PEDAGOGICZNEGO im. KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ w KRAKOWIE SEMINARIA DYPLOMOWE GEOGRAFIA 1.
INSTYTUT GEOGRAFII UNIWERSYTETU PEDAGOGICZNEGO im. KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ w KRAKOWIE SEMINARIA DYPLOMOWE GEOGRAFIA 1. STOPNIA 2016/2017 Dr hab., prof. UP Tomasz Bryndal Organizacja seminarium Kurs
Bardziej szczegółowoDODATKOWE WYMAGANIA I KWALIFIKACJE ZAWODOWE OSÓB ZATRUDNIANYCH NA STANOWISKACH NAUCZYCIELI AKADEMICKICH
Załącznik Nr 20 DODATKOWE WYMAGANIA I KWALIFIKACJE ZAWODOWE OSÓB ZATRUDNIANYCH NA STANOWISKACH NAUCZYCIELI AKADEMICKICH 1-1. Na stanowisku profesora zwyczajnego może zostać zatrudniona osoba posiadająca:
Bardziej szczegółowoRozdział 2. Stopień doktora. Oddział 1. Nadawanie stopnia doktora
83 Art. 183. Nauczyciel akademicki oraz pracownik naukowy nie może bez uzasadnionej przyczyny uchylić się od pełnienia funkcji promotora, promotora pomocniczego, recenzenta w postępowaniu w sprawie nadania
Bardziej szczegółowoUchwała nr 33/2010 Rady Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt
Uchwała nr 33/2010 Rady Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt z dnia 17 grudnia 2010 roku w sprawie: przyjęcia na Wydziale Hodowli i Biologii Zwierząt Zasad finansowania badań promocyjnych dla młodych naukowców
Bardziej szczegółowoOpady normalne i anomalie w Koszalinie w latach
Grażyna Dederko Opady normalne i anomalie w Koszalinie w latach 1951 1995 Opady atmosferyczne należą do elementów meteorologicznych o bardzo dużej zmienności w czasie i przestrzeni. Charakterystyczną cechą
Bardziej szczegółowoBilansowanie zasobów wodnych
1 Bilansowanie zasobów wodnych Definicje: 1. Zasoby wodne są to wszelkie wody znajdujące się na danym obszarze stale lub występujące na nim czasowo (Dębski). 2. Przepływ średni roczny Q śr -jest to średnia
Bardziej szczegółowoUroczystość nadania sali 28 D-1 imienia prof. Mariana Cegielskiego
Uroczystość nadania sali 28 D-1 imienia prof. Mariana Cegielskiego Powitanie Gości Serdecznie witamy na uroczystości nadania imienia profesora Mariana Cegielskiego sali wykładowej nr 28 w bud. D-1 Córkę
Bardziej szczegółowoMuzeum Polskich Formacji Granicznych
Muzeum Polskich Formacji Granicznych http://muzeumsg.strazgraniczna.pl/muz/formacje-ochrony-granic/biografie/1945-1990/kadra-1945-1990/tadeusz-j armolinski/9745,tadeusz-jarmolinski.html 2019-09-16, 17:37
Bardziej szczegółowo90-lecie. Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Kikiewicz
90-lecie Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Kikiewicz Kariera naukowa Prof. Zbigniew Kikiewicz urodził się 21 lutego 1924 roku w Białymstoku. W 1945 roku rozpoczął studia na Politechnice Łódzkiej jako jeden
Bardziej szczegółowoZagadnienia do egzaminu
Zagadnienia do egzaminu w sprawie stwierdzania kwalifikacji do wykonywania dokumentacji hydrologicznych A HYDROLOGIA - PROBLEMY OGÓLNE 1 Cykl hydrologiczny, lądowa część cyklu hydrologicznego 2 Przyrządy
Bardziej szczegółowoAd. 8. Opracowanie i uzgodnienie wspólnych programów obserwacji i monitoringu polskolitewskich
6. Wymiana aktualnych metod analitycznych, prowadzenia obserwacji i pomiarów wód powierzchniowych i podziemnych. 7. Dokonanie oceny działań w zakresie monitoringu wód granicznych. 8. Opracowanie i uzgodnienie
Bardziej szczegółowoJULKA I PSZCZÓŁKA CZYLI O TYM JAK W PRZEDZIWNEJ ROZMOWIE Z PSZCZOŁĄ, JULIA POZNAŁA HISTORIĘ PROFESORA RYSZARDA KOSTECKIEGO
JULKA I PSZCZÓŁKA CZYLI O TYM JAK W PRZEDZIWNEJ ROZMOWIE Z PSZCZOŁĄ, JULIA POZNAŁA HISTORIĘ PROFESORA RYSZARDA KOSTECKIEGO Pomysł i wykonanie: Julia Dąbrowska na podstawie wywiadu z wnukiem i córką Profesora
Bardziej szczegółowo70 lat WYDZIAŁU - 90 lat Jerzego KOWALCZUKA GEOLOGICZNO- MIERNICZEGO ( ) Akademii Górniczej GEOLOGICZNO-POSZUKIWAWCZEGO ( ) GEOLOGII,
70 lat WYDZIAŁU - 90 lat Jerzego KOWALCZUKA GEOLOGICZNO- MIERNICZEGO (1946-1952) Akademii Górniczej GEOLOGICZNO-POSZUKIWAWCZEGO (1952-1992) GEOLOGII, GEOFIZYKI i OCHRONY ŚRODOWISKA ( 1992- Akademii Górniczo-Hutniczej
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA. Wniosek o wszczęcie przewodu doktorskiego
UCHWAŁA 30 czerwiec 2011 r. Uchwała określa minimalne wymagania do wszczęcia przewodu doktorskiego i przewodu habilitacyjnego jakimi powinny kierować się Komisje Rady Naukowej IPPT PAN przy ocenie składanych
Bardziej szczegółowoDeszcze nawalne doświadczenia Miasta Gdańska
Deszcze nawalne doświadczenia Miasta Gdańska Kategorie deszczu wg Chomicza Deszcze nawalne wg klasyfikacji Chomicza oznaczają opady o współczynniku wydajności a od 5,66 do 64,00 Wraz ze wzrostem współczynnika
Bardziej szczegółowoStudia stacjonarne II stopnia (2-letnie magisterskie) Specjalność Hydrologia, meteorologia i klimatologia (HMK)
Studia stacjonarne II stopnia (2-letnie magisterskie) Specjalność Hydrologia, meteorologia i klimatologia (HMK) www.klimat.geo.uj.edu.pl www.hydro.geo.uj.edu.pl Fot. Z. Ustrnul Fot. J. Pociask-Karteczka
Bardziej szczegółowo1. Postępy w przygotowaniu pracy doktorskiej (poniższe punkty nie sumują się)
Zasady ocen i punktacji osiągnięć naukowych uczestników studiów doktoranckich oraz warunków, jakie winni spełniać przy ubieganiu się o stypendium doktoranckie i zwiększenie stypendium doktoranckiego z
Bardziej szczegółowoTemat realizowany w ramach Działalności Statutowej Ś-1/195/2017/DS, zadanie 2 - Wpływ czynników antropogenicznych na ilościowe i jakościowe
Temat realizowany w ramach Działalności Statutowej Ś-1/195/2017/DS, zadanie 2 - Wpływ czynników antropogenicznych na ilościowe i jakościowe właściwości procesów hydrologicznych w zlewni pod kierownictwem
Bardziej szczegółowodr inż. Zygmunt Rozewicz 1927-2005
dr inż. Zygmunt Rozewicz 1927-2005 Dr inż. Zygmunt Rozewicz Urodził się 17 marca 1927 r. w Wieliczce. Tu ukończył szkołę powszechną w 1939 r i zdał do gimnazjum. Po wybuchu wojny wyjechał z rodziną do
Bardziej szczegółowoOpinia o dorobku naukowym dr inż. Ireneusz Dominik w związku z wystąpieniem o nadanie stopnia naukowego doktora habilitowanego.
Prof. dr hab. inż. Tadeusz Uhl Katedra Robotyki i Mechatroniki Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Akademia Górniczo Hutnicza w Krakowie Kraków 01.07.2018 Opinia o dorobku naukowym dr inż. Ireneusz
Bardziej szczegółowoOd przeszłości do teraźniejszości. Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego
Od przeszłości do teraźniejszości Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego 1945 2015 Paula Gamus * Michał Kuna Starszy kustosz dyplomowany 1, z przerwami wicedyrektor BUŁ w latach 1959 1983. Urodził się 13 września
Bardziej szczegółowoHydrologia Tom I - A. Byczkowski
Hydrologia Tom I - A. Byczkowski Spis treści 1. Wiadomości wstępne 1.1. Podział hydrologii jako nauki 1.2. Hydrologia krąŝenia 1.2.1. Przyczyny ruchu wody na Ziemi 1.2.2. Cykl hydrologiczny 1.3. Zastosowanie
Bardziej szczegółowoZARZĄDZENIE Nr 59/12/13 Rektora Politechniki Śląskiej z dnia 24 czerwca 2013 roku
ZARZĄDZENIE Nr 59/12/13 Rektora Politechniki Śląskiej z dnia 24 czerwca 2013 roku w sprawie Regulaminu przyznawania i wypłacania stypendiów doktoranckich na Politechnice Śląskiej Działając na podstawie
Bardziej szczegółowoZDZISŁAW MIKULSKI ( )
PRZEGLĄD GEOFIZYCZNY Rocznik LXI 2016 Zeszyt 3 4 ZDZISŁAW MIKULSKI (1920-2016) Wybitny uczony, hydrolog, specjalista z dziedziny gospodarki wodnej, historyk nauki i techniki, prorektor Uniwersytetu Warszawskiego
Bardziej szczegółowoRozporządzenie nr 4/2014 Dyrektora RZGW w Krakowie w sprawie warunków korzystania z wód regionu wodnego Górnej Wisły. Założenia, wymagania, problemy
Rozporządzenie nr 4/2014 Dyrektora RZGW w Krakowie w sprawie warunków korzystania z wód regionu wodnego Górnej Wisły. Założenia, wymagania, problemy dr inż. Rafał Kokoszka Wydział Planowania w Gospodarce
Bardziej szczegółowoHydrologia w operatach wodnoprawnych
Stowarzyszenie Hydrologów Polskich. Wyzsza Szkola Administracji w Bielsku-Białej SH P Beniamin Więzik Hydrologia w operatach wodnoprawnych Warszawa, 21 września 2017 r. Ustawa z dnia 23 sierpnia 2017 r.
Bardziej szczegółowoDyrektor szkoły: Zbigniew Małek
Dyrektor szkoły: Zbigniew Małek ZBIGNIEW MAŁEK od siedemnastu lat jest dyrektorem Katolickiej Szkoły Podstawowej im. Ks. Franciszka Blachnickiego w Nowym Sączu oraz szósty rok dyrektorem Katolickiej Niepublicznej
Bardziej szczegółowoU C H W A Ł A N r 5 7 Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 16 kwietnia 2013 roku
U C H W A Ł A N r 5 7 Rady Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 16 kwietnia 2013 roku w sprawie zasad przygotowania wniosków i trybu przyznawania
Bardziej szczegółowoRok akademicki: 2013/2014 Kod: GBG-1-309-s Punkty ECTS: 3. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -
Nazwa modułu: Hydraulika i hydrologia Rok akademicki: 2013/2014 Kod: GBG-1-309-s Punkty ECTS: 3 Wydział: Górnictwa i Geoinżynierii Kierunek: Budownictwo Specjalność: - Poziom studiów: Studia I stopnia
Bardziej szczegółowoIdentyfikacja zagrożeń powodziowych w obszarze pilotowym projektu MOMENT, zgodnie w wymogami Dyrektywy Powodziowej
Halina Burakowska Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej-Państwowy Instytut Badawczy, Oddział Morski w Gdyni Identyfikacja zagrożeń powodziowych w obszarze pilotowym projektu MOMENT, zgodnie w wymogami
Bardziej szczegółowoRok akademicki: 2012/2013 Kod: GBG-1-707-n Punkty ECTS: 3. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -
Nazwa modułu: Hydraulika i hydrologia Rok akademicki: 2012/2013 Kod: GBG-1-707-n Punkty ECTS: 3 Wydział: Górnictwa i Geoinżynierii Kierunek: Budownictwo Specjalność: - Poziom studiów: Studia I stopnia
Bardziej szczegółowoZARZĄDZENIE Nr 16/2013 REKTORA UNIWERSYTETU PRZYRODNICZO-HUMANISTYCZNEGO w Siedlcach
ZARZĄDZENIE Nr 16/2013 REKTORA UNIWERSYTETU PRZYRODNICZO-HUMANISTYCZNEGO w Siedlcach z dnia 20 lutego 2013 roku w sprawie zatwierdzenia Regulaminu Instytutu Chemii Na podstawie 24 ust. 3 statutu UPH, po
Bardziej szczegółowoprof. zw. dr hab. inż. Ryszard Hycner
prof. zw. dr hab. inż. Ryszard Hycner KONTAKT: hycnerryszard@gmail.com O SOBIE: Prof. dr hab. inż. Ryszard Hycner, jest nauczycielem akademickim, profesorem zwyczajnym zatrudnionym na Wydziale Geodezji
Bardziej szczegółowoREGULAMIN postępowania habilitacyjnego na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej
REGULAMIN postępowania habilitacyjnego na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej PODSTAWY PRAWNE Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym
Bardziej szczegółowoZakład Pedagogiki Przedszkolnej
UNIWERSYTET KAZIMIERZA WIELKIEGO Wydział Pedagogiki i Psychologii Instytut Pedagogiki Zakład Pedagogiki Przedszkolnej Opr.dr Maria Gładyszewska Plan Rys historyczny Pracownicy Współpraca ze środowiskiem
Bardziej szczegółowoKrzysztof Jajuga Katedra Inwestycji Finansowych i Zarządzania Ryzykiem Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu NAUKI EKONOMICZNE - HABILITACJA
Krzysztof Jajuga Katedra Inwestycji Finansowych i Zarządzania Ryzykiem Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu NAUKI EKONOMICZNE - HABILITACJA UWAGA!!!! Przedstawiane poglądy są prywatnymi poglądami autora
Bardziej szczegółowoCo nowego wprowadza Ustawa?
Co nowego wprowadza Ustawa? 1.1 Parametryzacja w dyscyplinach, a nie w jednostkach; nowa lista dyscyplin (krótsza od aktualnie obowiązującej) Źródło: Ewaluacja jakości w działalności naukowej, prezentacja
Bardziej szczegółowoREGULAMIN Rady Naukowej Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach na kadencję
REGULAMIN Rady Naukowej Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach na kadencję 2008-2012 Rozdział I Postanowienia ogólne 1 Rada Naukowa Instytutu Uprawy Nawożenia
Bardziej szczegółowoWarunki ukończenia studiów obowiązujące na. Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego REGULAMIN STUDIÓW NA UNIWERSYTECIE SZCZECIŃSKIM
37 Warunki ukończenia studiów obowiązujące na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego REGULAMIN STUDIÓW NA UNIWERSYTECIE SZCZECIŃSKIM (załącznik do uchwały nr 19/2015 Senatu Uniwersytetu
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA NR XXI/261/2016 RADY MIEJSKIEJ KALISZA z dnia 31 marca 2016 r.
UCHWAŁA NR XXI/261/2016 RADY MIEJSKIEJ KALISZA z dnia 31 marca 2016 r. w sprawie nadania nazwy drogom na terenie miasta Kalisza Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie
Bardziej szczegółowoZbiorcze sprawozdanie merytoryczne Wydziału Filologiczno-Historycznego z realizacji projektów badawczych w roku 2013 (za lata 2012 i 2013)
Zbiorcze sprawozdanie merytoryczne Wydziału Filologiczno-Historycznego z realizacji projektów badawczych w roku 2013 (za lata 2012 i 2013) Sprawozdanie dotyczy roku 2013, jednak obejmuje także informacje
Bardziej szczegółowoREGULAMIN przyznawania nagród Rektora nauczycielom akademickim w Akademii Wychowania Fizycznego im. J. Kukuczki w Katowicach
REGULAMIN przyznawania nagród Rektora nauczycielom akademickim w Akademii Wychowania Fizycznego im. J. Kukuczki w Katowicach 1 1. Na podstawie art. 155 ust. 1 w zw. z ust. 4 i 6 Ustawy z dnia 27 lipca
Bardziej szczegółowoZasady postępowania w sprawie nadawania stopnia doktora w Instytucie Chemii Organicznej PAN
Zasady postępowania w sprawie nadawania stopnia doktora w Instytucie Chemii Organicznej PAN Rada Naukowa Instytutu Chemii Organicznej PAN w Warszawie w oparciu o: Ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i
Bardziej szczegółowoPodstawy prawne: I. Zasady ogólne
Regulamin przewodów doktorskich na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie przyjęty przez Radę Wydziału Historii i Dziedzictwa Kulturowego dnia 22
Bardziej szczegółowoProcedura doktorska. Opracowano na podstawie: t.j. Dz. U. z 2017 r. poz
Procedura doktorska Dz.U. 2003 Nr 65 poz. 595 USTAWA z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki Opracowano na podstawie: t.j. Dz. U. z 2017
Bardziej szczegółowoSenat Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, na podstawie 26 Statutu KUL, na wniosek Rektora KUL, postanawia, co następuje:
Uchwała Senatu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II z dnia 26 września 2013 r. w sprawie przyjęcia Regulaminu przyznawania nagród dla nauczycieli akademickich i pracowników niebędących nauczycielami
Bardziej szczegółowoUchwała Nr 33/2016/2017 Senatu Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie z dnia 21 marca 2017 roku
Uchwała Nr 33/2016/2017 Senatu Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie z dnia 21 marca 2017 roku w sprawie: kierunków i zasad polityki zatrudniania w grupie nauczycieli akademickich
Bardziej szczegółowoprof. dr hab. Maciej Jędrusik ul. Krakowskie Przedmieście 30, Warszawa tel od poniedziałku do piątku
Wydział Kierunek/specjalność studiów Kierownik studiów Adres studiów, numer telefonu Dni i godziny pracy sekretariatu SD Czas trwania studiów Forma studiów Opłata za studia doktoranckie niestacjonarne
Bardziej szczegółowoWarszawa. STATUT CENTRUM ASTRONOMICZNEGO im. MIKOŁAJA KOPERNIKA POLSKIEJ AKADEMII NAUK
ZATWIERDZAM PREZES Polskiej Akademii Nauk Warszawa STATUT CENTRUM ASTRONOMICZNEGO im. MIKOŁAJA KOPERNIKA POLSKIEJ AKADEMII NAUK I. Postanowienia ogólne 1 Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika Polskiej
Bardziej szczegółowoZasoby informacyjne Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej jako źródło informacji o środowisku wodnym
Zasoby informacyjne Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej jako źródło informacji o środowisku wodnym Agnieszka Szajnert, Jan Pryzowicz Departament Planowania i Zasobów Wodnych KZGW Zasoby informacyjne jako
Bardziej szczegółowoHydrologia. Hydrology. Inżynieria Środowiska I stopień (I stopień / II stopień) Ogólno akademicki (ogólno akademicki / praktyczny)
Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod Nazwa Hydrologia Nazwa w języku angielskim Hydrology Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013
Bardziej szczegółowoProjekt ZIZOZAP w świetle Ramowej Dyrektywy Wodnej
Projekt ZIZOZAP w świetle Ramowej Dyrektywy Wodnej Hydrologiczne zjawiska ekstremalne a gospodarka wodna Zbiornika Zaporowego w Goczałkowicach mgr inż. Andrzej Siudy Górnośląskie Przedsiębiorstwo Wodociągów
Bardziej szczegółowoAndrzej Rossa Profesor Tadeusz Kmiecik - żołnierz, uczony, wychowawca, przyjaciel. Słupskie Studia Historyczne 13, 11-14
Profesor Tadeusz Kmiecik - żołnierz, uczony, wychowawca, przyjaciel Słupskie Studia Historyczne 13, 11-14 2007 Profesor Tadeusz Kmiecik... 11 AP SŁUPSK PROFESOR TADEUSZ KMIECIK ŻOŁNIERZ, UCZONY, WYCHOWAWCA,
Bardziej szczegółowoZARZĄDZENIE Nr 28/2013 REKTORA POLITECHNIKI RZESZOWSKIEJ im. IGNACEGO ŁUKASIEWICZA z dnia 24 czerwca 2013 r.
ZARZĄDZENIE Nr 28/2013 REKTORA POLITECHNIKI RZESZOWSKIEJ im. IGNACEGO ŁUKASIEWICZA z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie wprowadzenia Regulaminu przyznawania zwiększenia stypendium doktoranckiego z dotacji
Bardziej szczegółowoRaport z badania losów zawodowych absolwentów Losy zawodowe absolwentów rocznik 2013/2014 badanie po 5 latach od ukończenia studiów
Raport z badania losów zawodowych absolwentów Losy zawodowe absolwentów rocznik 2013/2014 badanie po 5 latach od ukończenia studiów Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Wydział Kształtowania Środowiska
Bardziej szczegółowoDODATKOWE WYMAGANIA I KWALIFIKACJE ZAWODOWE OSÓB ZATRUDNIANYCH NA STANOWISKACH NAUCZYCIELI AKADEMICKICH
DODATKOWE WYMAGANIA I KWALIFIKACJE ZAWODOWE OSÓB ZATRUDNIANYCH NA STANOWISKACH NAUCZYCIELI AKADEMICKICH 1. 1. Na stanowisku profesora zwyczajnego może zostać zatrudniona osoba posiadająca: 1) tytuł naukowy
Bardziej szczegółowoUNIWERSYTET PEDAGOGICZNY IM. KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ W KRAKOWIE
UNIWERSYTET PEDAGOGICZNY IM. KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ W KRAKOWIE BIURO PROMOCJI I KARIER LOSY ZAWODOWE ABSOLWENTÓW UNIWERSYTETU PEDAGOGICZNEGO ROCZNIK 212/213 RAPORT Z BADANIA KRAKÓW 214 Streszczenie
Bardziej szczegółowoKarta nauczyciela akademickiego Karta kierunku/specjalności
Załącznik nr 1 do Uchwały nr 101 Senatu UŚ z dnia 27 maja 2008 r. Karta nauczyciela akademickiego Karta kierunku/specjalności Przygotował Uczelniany Zespół Zapewniania i Doskonalenia Jakości Kształcenia
Bardziej szczegółowoRegulamin wysuwania kandydatur do nagród na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Regulamin wysuwania kandydatur do nagród na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Podstawę prawną niniejszego regulaminu stanowią: Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym z dn. 27
Bardziej szczegółowoZARZĄDZENIE Nr 4 8/2016 REKTORA POLITECHNIKI RZESZOWSKIEJ im. IGNACEGO ŁUKASIEWICZA z dnia 9 grudnia 2016 r.
ZARZĄDZENIE Nr 4 8/2016 REKTORA POLITECHNIKI RZESZOWSKIEJ im. IGNACEGO ŁUKASIEWICZA z dnia 9 grudnia 2016 r. w sprawie zmiany zarządzenia nr 28/2013 Rektora Politechniki Rzeszowskiej z dnia 24 czerwca
Bardziej szczegółowoKancelaria Publiczna. Typ raportu: Numer: 19/2016. Spółka: CDRL S.A. Tytuł: Powołanie członków Rady Nadzorczej na kolejną kadencję
Kancelaria Publiczna Typ raportu: bieżący Numer: 19/2016 Spółka: CDRL S.A. Tytuł: Powołanie członków Rady Nadzorczej na kolejną kadencję Zarząd Spółki CDRL S.A. (dalej: Spółka) niniejszym informuje, iż
Bardziej szczegółowoDział VII. Ogólne warunki ukończenia studiów
Dział VII. Ogólne warunki ukończenia studiów 48 1. Studia I stopnia odbywane w Uczelni kończą się złożeniem pracy dyplomowej (licencjackiej lub inżynierskiej) i egzaminu dyplomowego na kierunkach/specjalnościach,
Bardziej szczegółowoI. POSTANOWIENIA OGÓLNE
Regulamin Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu w sprawie trybu nadawania odznaczeń uczelnianych, występowania z wnioskami o nadanie orderów i odznaczeń państwowych oraz Medalu Komisji Edukacji Narodowej
Bardziej szczegółowoZASADY I WYTYCZNE OCENY NAUCZYCIELI AKADEMICKICH WYDZIAŁU ELEKTRYCZNEGO POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ
ZASADY I WYTYCZNE OCENY NAUCZYCIELI AKADEMICKICH WYDZIAŁU ELEKTRYCZNEGO POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ (zatwierdzone przez Radę Wydziału Elektrycznego w dn. 22.02.2010r.) Oceny nauczycieli akademickich Wydziału
Bardziej szczegółowoUchwała nr 52/IX/2018 Rady Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie z dnia 20 września 2018 r.
Uchwała nr 5/IX/8 Rady Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie z dnia września 8 r. w sprawie: zasad oceny i punktacji osiągnięć naukowych uczestników studiów doktoranckich
Bardziej szczegółowoProf. dr hab. inż. Jan Henryk Obrąpalski. wspaniały naukowiec wybitny organizator życia gospodarczego na Górnym Śląsku
Prof. dr hab. inż. Jan Henryk Obrąpalski wspaniały naukowiec wybitny organizator życia gospodarczego na Górnym Śląsku 1881-1958 Profesor Jan Obrąpalski urodził się 13.07.1885 roku w Warszawie ojciec Erazm
Bardziej szczegółowoUNIWERSYTET JAGIELLOŃSKI WYDZIAŁ ZARZĄDZANIA I KOMUNIKACJI SPOŁECZNEJ KSIĘGA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA
UNIWERSYTET JAGIELLOŃSKI WYDZIAŁ ZARZĄDZANIA I KOMUNIKACJI SPOŁECZNEJ Księga jakości kształcenia przygotowana przez Wydziałowy Zespół Doskonalenia Jakości Kształcenia Zatwierdzona przez Dziekana Wydziału
Bardziej szczegółowoKIERUNKI POLITYKI KADROWEJ W UMK
Załącznik nr 1 do uchwały Nr 13 Senatu UMK z dnia 27 lutego 2007 r. KIERUNKI POLITYKI KADROWEJ W UMK 1 Do zajmowania stanowisk naukowo-dydaktycznych w Uniwersytecie niezbędne są udokumentowane osiągnięcia
Bardziej szczegółowoWNIOSEK O FINANSOWANIE PROJEKTU BADAWCZEGO REALIZOWANEGO PRZEZ OSOBĘ ROZPOCZYNAJĄCĄ KARIERĘ NAUKOWĄ, NIEPOSIADAJĄCĄ STOPNIA NAUKOWEGO DOKTORA 1
Załącznik nr 2 WNIOSEK O FINANSOWANIE PROJEKTU BADAWCZEGO REALIZOWANEGO PRZEZ OSOBĘ ROZPOCZYNAJĄCĄ KARIERĘ NAUKOWĄ, NIEPOSIADAJĄCĄ STOPNIA NAUKOWEGO DOKTORA 1 WYPEŁNIA NARODOWE CENTRUM NAUKI 1. Nr rejestracyjny
Bardziej szczegółowoAnkieta Rekrutacyjna Tomasz Zając Pracownia Ewaluacji Jakości Kształcenia
Ankieta Rekrutacyjna 2015 Tomasz Zając Pracownia Ewaluacji Jakości Kształcenia Opis badania Ankieta internetowa realizowana za pomocą aplikacji Ankieter 2. Czas realizacji badania lipiec wrzesień 2015.
Bardziej szczegółowoR Z G W REGIONALNY ZARZĄD GOSPODARKI WODNEJ W KRAKOWIE. Załącznik E. Konstruowanie fal hipotetycznych OKI KRAKÓW
REGIONALNY ZARZĄD GOSPODARKI WODNEJ W KRAKOWIE R Z G W Załącznik E Konstruowanie fal hipotetycznych 1. Metoda Politechniki Warszawskiej (PWa) [1] Ze zbioru obserwacji wodowskazowych dla dostatecznie długiego
Bardziej szczegółowoInformacje o sposobach dokumentowania aktywności naukowo-badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej uwzględnionej w kwestionariuszu oceny
Informacje o sposobach dokumentowania aktywności naukowo-badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej uwzględnionej w kwestionariuszu oceny Uwagi ogólne: W Kwestionariuszu do oceny zamieszcza się informacje
Bardziej szczegółowoHarmonogram posiedzeń Zarządu SNPL
Harmonogram posiedzeń Zarządu SNPL (maj 2019 kwiecień 2020) Posiedzenie nr 57 (15 maja 2019 r.) 2. Zatwierdzenie protokołu z posiedzenia Zarządu SNPL nr 56 (KMŁ). 3. Zatwierdzenie protokołu walnego zebrania
Bardziej szczegółowoR E G U L A M I N STUDIUM DOKTORANCKIEGO Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie
R E G U L A M I N STUDIUM DOKTORANCKIEGO Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie 1 1. Celem studiów doktoranckich jest kształcenie w dziedzinach wymagających wzrostu wysokokwalifikowanej kadry.
Bardziej szczegółowoZASADY, KRYTERIA I TRYB DOKONYWANIA OCEN NAUCZYCIELI AKADEMICKICH W WARSZAWSKIM UNIWERSYTECIE MEDYCZNYM
Załącznik Nr 9 ZASADY, KRYTERIA I TRYB DOKONYWANIA OCEN NAUCZYCIELI AKADEMICKICH W WARSZAWSKIM UNIWERSYTECIE MEDYCZNYM 1. 1. Okresowa ocena pracy nauczyciela akademickiego obejmuje ocenę wykonywania obowiązków
Bardziej szczegółowoDane pomiarowo-obserwacyjne pozyskiwane z sieci stacji hydrologicznych i meteorologicznych państwowej służby hydrologicznometeorologicznej
Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Państwowy Instytut Badawczy Dane pomiarowo-obserwacyjne pozyskiwane z sieci stacji hydrologicznych i meteorologicznych państwowej służby hydrologicznometeorologicznej
Bardziej szczegółowoREGULAMIN DYPLOMOWANIA NA KIERUNKU PSYCHOLOGIA
UNIWERSYTET KAZIMIERZA WIELKIEGO INSTYTUT PSYCHOLOGII 85-867 Bydgoszcz, ul. Leopolda Staffa 1 fax (0-52) 3708401 telefon (052) 3708402, 3708403 e-mail: psyche@ukw.edu.pl REGULAMIN DYPLOMOWANIA NA KIERUNKU
Bardziej szczegółowo