jak i roli HTA w opiece zdrowotnej. Nie wykazano zależności pomiędzy wiekiem, a poprawnym pojmowaniem funkcji HTA oraz farmakoekonomiki (Tab.

Transkrypt

1 Wyniki Średnia wieku populacji badanej wynosiła 41 lat i mieściła się w przedziale lat (Ryc. 1). Najliczniejszą grupę respondentów stanowili lekarze medycyny rodzinnej oraz interniści którzy odpowiedzialni są za pierwszy kontakt pacjenta z systemem opieki zdrowotnej w Polsce (Tab. 1). Niemal trzy czwarte ankiet zostało przeprowadzone wśród lekarzy z Poznania (Tab. 2). 58% ankietowanych stanowiły kobiety (Ryc.2). Dane pozyskane z badania zostały poddane obróbce statystycznej, której wyniki przedstawia tabela (Tab.3). Wyniki przedstawiono za pomocą wykresów, jako odsetek wszystkich odpowiedzi udzielonych przez ankietowanych. 90% ankietowanych uważa, że decydenci polskiego systemu opieki zdrowotnej nie dysponują racjonalnie środkami finansowymi (Ryc.3). Przy czym 70% uważa, że rolę decydenta w systemie opieki zdrowotnej pełni Minister Zdrowia (Ryc.4). Zdaniem 90% ankietowanych istnieje potrzeba stworzenia i wykorzystywania technik umożliwiających podejmowanie racjonalnych decyzji kliniczno-ekonomicznych w opiece zdrowotnej (Ryc.5). Z opinii ankietowanych wynika, że klinicyści ordynując lek pacjentom głównie kierują się potwierdzoną skutecznością leku i jego bezpieczeostwem (35% badanych), chod sytuacja finansowa pacjentów także jest dla nich istotna (19% badanych) (Ryc.6). Badani postrzegają farmakoekonomikę jako interdyscyplinarną dziedzinę wiedzy wyodrębnioną z ekonomiki zdrowia (68%). Uważają, że zajmuje się ona nie tylko analizą korzyści leczenia w stosunku do poniesionych kosztów przy założeniu ograniczonych zasobów finansowych, ale też oszczędnym gospodarowaniem lekami (Ryc.7). 16% ankietowanych zapytanych o HTA nie potrafiło wskazad żadnej odpowiedzi, natomiast 6% badanych uznało, to pojęcie za związane z marketingiem farmaceutycznym. Badani uważają, że HTA zajmuje się analizą finansową produktów leczniczych (33%) lub odpowiada za analizę rynku farmaceutycznego (24%). Stosunkowo niewielka liczba lekarzy wskazała poprawnie, że HTA zajmuje się oceną technologii medycznych (Ryc.8). Jedynie 5% badanych udzieliło poprawnej odpowiedzi zarówno na pytanie dotyczące farmakoekonomiki,

2 jak i roli HTA w opiece zdrowotnej. Nie wykazano zależności pomiędzy wiekiem, a poprawnym pojmowaniem funkcji HTA oraz farmakoekonomiki (Tab.3 nr 5,6) 93% ankietowanych dostrzega istotnośd prowadzenia analiz farmakoekonomicznych w celu poznania realnych kosztów farmakoterapii (Ryc.9). Główne role jakie według badanych powinna pełnid farmakoekonomika to racjonalne gospodarowanie finansami, ograniczanie kosztów w systemie opieki zdrowotnej oraz aktualizacja wiedzy na temat cen leków (Ryc.10). Zapytano również o obecne zastosowanie wiedzy farmakoekonomicznej w praktyce. 40% respondentów wskazało ustalanie cen urzędowych i zasad refundacji leków, a 25% opracowywanie standardów postępowania w określonych jednostkach chorobowych (Ryc.11). Niemal połowa ankietowanych (41%) uważa, że analizy farmakoekonomiczne mają znaczenie dla instytucji rządowych. Ponadto respondenci wskazali również, że badania farmakoekonomiczne są przedmiotem zainteresowania w szczególności firm farmaceutycznych (22%) i instytucji ubezpieczeniowych (19%) (Ryc.12). 58% badanych uważa, że stosowanie receptariusza szpitalnego w gospodarce lekowej w szpitalach to dobre rozwiązanie dla racjonalizacji wydatków leczenia, a 29% nie ma w tej kwestii zdania (Ryc.13). 78% ankietowanych uważa, że gospodarka lekiem w polskiej opiece zdrowotnej nie jest prawidłowo prowadzona (Ryc.14). Ankietowani w 47% uznali, że racjonalne techniki gospodarki finansowej pozwoliłyby na optymalny podział puli leków między pacjentami różnych jednostek chorobowych (Ryc.15). Według 60% badanych farmakoekonomika nie jest wykorzystywana w praktyce (Ryc.16). 88% spośród badanych nie miało w trakcie studiów kontaktu z farmakoekonomiką jako przedmiotem nauczania (Ryc.17). 90% spośród nich nie potrafiło poprawnie odpowiedzied na pytania związane z wiedzą farmakoekonomiczną. Istnieje korelacja pomiędzy wiekiem, a posiadaniem kontaktu z farmakoekonomiką w trakcie studiów. Zależnośd ta nie jest silna lecz stwierdzid można, że osoby starsze (powyżej 41 r.ż.) rzadziej spotykały się z zagadnieniami farmakoekonomiki w ramach zajęd studenckich niż osoby młodsze (Tab.3 nr 15). 76% respondentów uważa, że istnieje potrzeba zwiększenia szkolenia klinicystów w zakresie farmakoekonomiki (Ryc.18). Jak się okazało 29% osób które nie wykazały wiedzy na temat farmakoekonomiki oraz nie miały kontaktu z tym przedmiotem w ramach studiów nie uznaje potrzeby doszkolenia się w tym zakresie. Natomiast 68% badanych wskazuje na potrzebę wprowadzenia przedmiotu

3 farmakoekonomika do programu studiów medycznych celem ułatwienia przyszłym lekarzom dokonywania trafnych decyzji kliniczno-ekonomicznych (Ryc.19). Potrzebę tą popiera 72% lekarzy mających wcześniejszy kontakt z farmakoekonomiką. Nie ma zależności pomiędzy wiekiem respondentów, a dostrzeganiem potrzeby zwiększenia szkolenia klinicystów oraz studentów z zakresu farmakoekonomiki

4 Załącznik 2 Indeks rycin i tabel 35% 30% Struktura wiekowa próby badawczej 32% 25% 20% 24% 22% 15% 10% 5% 0% 15% 5% 2% Brak danych odsetek próby badawczej w danej grupie wiekowej Rycina 1. Struktura wiekowa próby badawczej (źródła własne)

5 Specjalizacja Ilość badanych Odsetek badanych anestezjolog 3 2% bez specjalizacji 27 18% brak danych 3 2% chirurg 10 7% dermatolog 8 5% gastroenterolog 1 1% ginekolog 7 5% internista, medycyna rodzinna 43 29% kardiolog 9 6% nefrolog 1 1% neurolog 4 3% okulista 4 3% onkolog 1 1% ortopeda 3 2% pediatra 8 5% pulmunolog 2 1% radiolog 3 2% stomatolog 8 5% urolog 2 1% % Tabela 1. Różnorodność specjalizacji w grupie badawczej (źródła własne) Nazwa miasta Ilośd badanych Odsetek badanych Poznao % Inne* 39 27% * Białogard, Gorzów, Jarocin, Jastrowie, Kępno, Koło, Konin, Kościan, Kutno, Leszno, Ostrów Wielkopolski, Piła, Radom, Rawicz, Szczecin, Toruń, Turek, Warszawa, Wieluń, Wolsztyn. Tabela 2. Ośrodki badawcze (źródła własne)

6 Nr pytania χ2 p wsp. C Pearsona 5 0,5605 0, ,4540 0, * 12,9550 0,0003 0, ,7390 0, ,6170 0,9561 * zastosowano poprawkę Yates'a Tabela 3. Wyniki testu niezależności chi kwadrat. Struktura płci próby badawczej 42% Kobieta Mężczyzna 58% Rycina 2. Struktura płci próby badawczej (źródła własne)

7 Tabela 1. Wyznaczenie miar statystycznych. Tytuły kolumn zawierają numer pytania. (źródła własne)

8 Czy Pani/Pana zdaniem decydenci polskiego systemu opieki zdrowotnej racjonalnie dysponują środkami finansowymi? 10% TAK NIE 90% Rycina 3 Kto Pani/Pana zdaniem pełni rolę decydenta w systemie opieki zdrowotnej? 70% 16% 1% 3% 0% 9% Minister Zdrowia lekarze firmy farmaceutyczne farmaceuci wszystkie odp. prawidłowe Narodowy Fundusz Zdrowia Rycina 4

9 Czy Pani/ Pana zdaniem istnieje potrzeba stworzenia/wykorzystywania technik umożliwiających podejmowanie racjonalnych decyzji klinicznoekonomicznych w opiece zdrowotnej? 10% TAK NIE 90% Rycina 5

10 Czym Pani/Pana zdaniem kierują się lekarze ordynując lek w trakcie wizyty? 35% 25% 19% 14% 2% 5% sytuacją finansową pacjenta aspektami ekonomicznymi dot. budżetu paostwa potwierdzoną skutecznością i bezpieczeostwem opinią innych klinicystów reklamą wszystkie odp. prawidłowe Rycina 6

11 Czym Pana/Pani zdaniem jest farmakoekonomika? 68% 22% 3% 7% interdyscyplinarną dziedzinę wiedzy wyodrębnioną z ekonomiki zdrowia analizą korzyści leczenia w stosunku do poniesionych kosztów przy założeniu ograniczonych zasobów finansowych nauką, która powinna wskazad jak oszczędnie gospodarowad lekami wszystkie odp. prawidłowe Rycina 7

12 Czym Pani/Pana zdaniem zajmuje się HTA 33% 24% 21% 16% 6% analizą rynku farmaceutycznego analizą finansową produktów leczniczych oceną technologii medycznych marketingiem farmaceutycznym nie mam zdania Rycina 8 Czy przeprowadzanie analiz farmakoekonomicznych jest istotne dla poznania realnych kosztów farmakoterapii? 7% TAK NIE 93% Rycina 9

13 Czemu Pani/ Pana zdaniem służy farmakoekonomika? 63% 20% 14% 3% racjonalnemu gospodarowaniu finansami ograniczaniu kosztów w systemie opieki zdrowotnej aktualizowaniu wiedzy na temat cen leków wszystkie Rycina 10

14 Przy którym spośród wymienionych zastosowao, w praktyce najczęściej wykorzystuje się wiedzę farmakoekonmiczną? 40% 25% 15% 9% 8% 3% przy opracowywaniu standardów postępowania w określonych jednostkach chorobowych przy ustalaniu cen urzędowych i zasad refundacji leków przy wdrażaniu nowych technologii medycznych przy tworzeniu receptariuszy szpitalnych przy rejestracji leków nie mam zdania Rycina 11

15 Kto jest zainteresowany badaniami farmakoekonomicznymi? 41% 22% 19% 7% 11% 1% lekarze firmy instytucje farmaceutyczne ubezpieczeniowe obywatele rząd nie mam zdania Rycina 12 Czy stosowanie receptariusza szpitalnego w gospodarce lekowej w szpitalach to dobre rozwiązanie dla racjonalizacji wydatków leczenia? NIE MAM ZDANIA 29% NIE 13% TAK 58% Rycina 13

16 Czy uważa Pani/Pan, że gospodarka lekiem w opiece zdrowotnej w Polsce jest prawidłowo przeprowadzana? NIE MAM ZDANIA 13% TAK 9% NIE 78% Rycina 14 47% Który problem polskich placówek mógłby byd rozwiązany dzięki racjonalnym technikom gospodarki finansowej? 31% 19% 3% brak optymalnego podziału puli leków między pacjentami różnych jednostek chorobowych brak finansowania trafniejsze tworzenie technologii medycznych receptariuszy szpitalnych nie posiadających potwierdzonej skuteczności ekonomicznej nie mam zdania

17 Rycina 15 Czy Pani/ Pana zdaniem farmakoekonomika jest dziedziną wiedzy wykorzystywaną w praktyce? 60% 40% TAK NIE Rycina 16 Czy w trakcie studiów miała Pani/ Pan kontakt z przedmiotem farmakoekonomika? 12% TAK NIE 88% Rycina 17

18 Czy Pani/Pana zdaniem istnieje potrzeba zwiększenia szkolenia klinicystów z zakresu farmakoekonomiki? 24% TAK NIE 76% Rycina 18 Czy Pani/Pana zdaniem istnieje zasadnośd wprowadzenia przedmiotu farmakoekonomika do programu studiów medycznych (lekarskich) celem ułatwienia przyszłym lekarzom dokonywania trafnych decyzji kliniczno-ekonomicznych? TAK 32% 68% NIE Rycina 19