Tabela 1. Wiek pracowników zakładów fryzjerskich oraz zakładów udzielających usług

Transkrypt

1 Woj. świętokrzyskie Zakłady fryzjerskie i zakłady udzielające usługi golenia 1. Ogólna charakterystyka W województwie świętokrzyskim w zakładach fryzjerskich oraz udzielających usług golenia najwięcej osób (prawie 43%) było w przedziale wiekowym lat. 14,3% było z przedziału wiekowego lat oraz (tab.1.). Większość pracowników stanowiły kobiety było ich 71,4% (tab.2.). wykształcenie zawodowe stanowiło 57,1% pracowników, a średnie 42,9% (tab.3.). Tabela 4. Prezentuje staż pracy. Średnio wynosił on 16,9lat. Maksymalny czas pracy to 364 lata, natomiast minimalny 3 lata. Tabela 1. Wiek pracowników zakładów fryzjerskich oraz zakładów udzielających usług golenia w Polsce i w województwie świętokrzyskim. Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Wiek poniżej 18 r.ż. 0 (0.0%) 0 (0.0%) lat 33 (6.5%) 1 (14.3%) lat 232 (45.6%) 2 (28.6%) lat 182 (35.8%) 3 (42.9%) lat 40 (7.9%) 1 (14.3%) 56 lat i więcej 22 (4.3%) 0 (0.0%) Brak danych 10 0 Tabela 2. Płeć pracowników zakładów fryzjerskich oraz zakładów udzielających usług golenia w Polsce i w województwie świętokrzyskim. Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Płeć Kobieta 474 (92.8%) 5 (71.4%) Mężczyzna 37 (7.2%) 2 (28.6%) Brak danych 8 0 Tabela 3. Wykształcenie pracowników zakładów fryzjerskich oraz zakładów udzielających usług golenia w Polsce i w województwie świętokrzyskim. Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Wykształcenie Podstawowe 4 (0.8%) 0 (0.0%) Zawodowe 246 (48.4%) 4 (57.1%) Średnie 191 (37.6%) 3 (42.9%) Policealne 33 (6.5%) 0 (0.0%) Wyższe licencjackie 19 (3.7%) 0 (0.0%) Wyższe magisterskie 15 (3.0%) 0 (0.0%)

2 Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Brak danych 11 0 Tabela 4. Staż pracy pracowników zakładów fryzjerskich oraz zakładów udzielających usług golenia w Polsce i w województwie świętokrzyskim. Zmienna Kategoria N Średnia SD Min Max Mediana QI.25. QIII.75. Braki p.value Staż pracy Świętokrzyskie Total Prewencja zakażeń Rycina 1. Prezentuje sprzęt jednorazowego użytku wykorzystywany przez pracowników. 85,7% twierdziło, że były to rękawiczki, a 57,1% używało jednorazowych maszynek do golenia. Wszyscy pracownicy udzielający usług golenia używali jednorazowych żyletek. 75% używało rękawiczek diagnostycznych. Ten sam odsetek pracowników, korzystał z jednorazowych maszynek do golenia (ryc.2.). Wszyscy pracownicy zarówno zakładów fryzjerskich jak i tych udzielających usług golenia stosowali pojemniki dezynfekcyjne. Żaden zakład wykonujący usługi golenia nie wykonywał sterylizacji, natomiast 100% pracowników salonów kosmetycznych oraz salonów prowadzących usługi golenia używało płynów do dezynfekcji. Wszyscy pracownicy zakładów twierdzą, że ściany przy umywalkach i zlewach były wykonane z materiałów zmywalnych odpornych na działanie wilgoci i środków dezynfekcyjnych. 100% pracowników uznało także, że materiały z których wykonane są meble stanowiące wyposażenie zakładu umożliwiają ich mycie i dezynfekcję. Rycina 3 prezentuje przechowywanie sterylnego sprzętu i narzędzi. 75% ankietowanych zadeklarowało, że jest to robione w prawidłowych warunkach, a 66,7% - z zachowaniem terminu ważności.

3 W każdym zakładzie znajdował się zlew z baterią i dozownikiem z mydłem i ze środkiem dezynfekcyjnym oraz pomieszczenie lub wydzielone miejsce na odpady (ryc.4.). 100% pracowników zakładów deklaruje, że odpady o ostrych końcówkach są gromadzone w pojemnikach nieprzekłuwalnych, zaś 60% respondentów stwierdziło, że odpady zanieczyszczone krwią są składowane w oznaczonych pojemnikach (ryc.5.). 42% ankietowanych, miało biżuterię na dłoniach (ryc.6.), natomiast wszyscy pracownicy mieli czyste i krótkie paznokcie. Zanim pracownicy wykonujący golenie przystępują do pracy, myją ręce tak twierdza wszyscy ankietowani. 50% respondentów poddaje je procesowi dezynfekcji (ryc.7.). Ostrza wykorzystywane przez pracowników powinny być jednorazowe sterylne takiej odpowiedzi udzieliło 100% osób, natomiast 25% uważa, że ostrza mogą być wielorazowe sterylne. Ten sam odsetek osób twierdzi, że ostrza do golenia mogą być wielorazowe dezynfekowane (ryc.8.). 25% respondentów dokonuje dezynfekcji zużytych ostrzy, natomiast 75% wyrzuca je do nieprzekłuwalnych pojemników i przekazuje firmie zajmującej się odpadami medycznymi (ryc.9.).

4 Ryc. 1.: Sprzęt jednorazowego użytku używany w salonach.

5 Ryc. 2.: Sprzęt jednorazowego użytku używany w salonach wykonujących golenie. Ryc. 3.: Warunki przechowywania sterylnego sprzętu i narzędzi.

6 Ryc. 4.: Wyposarzenie zakładu.

7 Ryc. 5.: Gromadzenie odpadów zanieczyszczonych krwią.

8 Ryc. 6.: Posiadanie na dłoniach biżuterii.

9 Ryc. 7.: Przygotowanie rąk do pracy przez pracowników wykonujących golenie. Ryc. 8.: Warunki ostrzy wykorzystywanych przez zakłady wykonujące golenie.

10 Ryc. 9.: Postępowanie z zużytymi ostrzami. 3. Wiedza na temat ryzyka zakażeń i czynników etiologicznych przy wykonywaniu usług Rycina 10. Prezentuje dane na temat zdania pracowników, dotyczącego zakażeń jakie mogą być przenoszone podczas zabiegów strzyżenia włosów. Wszyscy pracownicy stwierdzili, że może dojść do zakażeń wirusowych i grzybiczych. Proces dezynfekcji zdaniem respondentów niszczy wirusy i grzyby. Ponad 80% ankietowanych uważa, że podczas tego działania niszczone są także bakterie (ryc.11.). Nożyczki przed wykonywaniem zabiegu strzyżenia powinny być zdezynfekowane - tak uważają wszyscy pracownicy. 28,6% respondentów twierdzi, że musza być umyte wodą z mydłem (ryc.12.). Rycina 13 prezentuje opinię pracowników dotyczącą przenoszenia zakażeń podczas golenia brzytwą. Wszyscy pracownicy uważają, że mogą być przenoszone zakażenia wirusowe, bakteryjne oraz grzybicze. 25% zalicza do tej grupy także pasożyty. Zdaniem wszystkich respondentów proces sterylizacji (ryc.14.) oraz proces dezynfekcji (ryc.15.) niszczą wirusy i bakterie.

11 Higiena rąk, dezynfekcja, sterylizacja oraz używanie jednorazowego sprzętu zdaniem pracowników zapobiegają przed przenoszeniem się zakażeń wirusowych (ryc.16.). Ryc. 10.: Zakażenia przenoszone podczas zabiegów strzyżenia włosów zdaniem pracowników.

12 Ryc. 11.: Drobnoustroje niszczone podczas procesu dezynfekcji. Ryc. 12.: Przygotowanie nożyczek do zabiegu strzyżenia.

13 Ryc. 13.: Zakażenia przenoszone podczas zabiegów golenia brzytwą. Ryc. 14.: Niszczenie drobnoustrojów podczas procesu sterylizacji.

14 Ryc. 15.: niszczenie drobnoustrojów podczas dezynfekcji. Ryc. 16.: Metody zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń wirusowych. 4. Źródła zdobywanej wiedzy

15 Najwięcej pracowników zakładów fryzjerskich 42,9% odbyło szkolenie z zakresu dezynfekcji i sterylizacji, 14,3% z zakresu zakażeń krwiopochodnych (ryc.17.). Żaden ankietowany nie pytał klientów o przebyte lub obecne zakażenia wirusowe. 25% respondentów zadeklarowało, że odbyło szkolenie z zakresu profilaktyki zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji i sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego (ryc.18.). Najwięcej osób (75%) czerpie wiedzę z zakresu zakażeń krwiopochodnych, sterylizacji, dezynfekcji oraz postępowaniu poekspozycyjnym z internetu oraz od innych osób z branży (ryc.19.). Ryc. 17.: Szkolenia odbyte przez pracowników zakładów fryzjerskich

16 Ryc. 18.: Szkolenia odbyte przez pracowników wykonujących golenie brzytwą. Ryc. 19.: Źródła wiedzy pracowników na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, steryizacji i postępowania poekspozycyjnego. 5. Profilaktyka poekspozycyjna 66,7% ankietowanych deklaruje, że zdarzyło się skaleczenie nożyczkami. Rycina 20. Prezentuje postępowanie po takim wypadku. Wszyscy pracownicy zaznaczyli,

17 że tamowało krwawienie oraz użyło wody utlenionej lub spirytusu salicylowego.50% zdezynfekowało ranę. 100% ankietowanych, w takim przypadku zmieniła nożyczki, grzebień lub szczotkę na czyste. We wszystkich zakładach była przeprowadzona kontrola. 75% pracowników wykonujących golenie brzytwą, odpowiedziało że skaleczyło się podczas zabiegu (ryc.21.). Po zakłuciu, wszyscy deklarują, że umyli ranę woda z mydłem oraz użyli wody utlenionej bądź spirytusu salicylowego (ryc.22.). 100% respondentów wymieniło ostrze na nowe. Ryc. 20.: Postępowanie po skaleczeniu nożyczkami.

18 Ryc. 21.: Odsetek osób wykonujących usługę golenia brzytwą ukłutych podczas zabiegu. Ryc. 22.: Postępowanie pracowników wykonujących usługę golenia po skaleczeniu. 6. Infrastruktura Wszystkie zakłady posiadały gabinet zabiegowy oraz miejsce do przechowywania pojemników na odpady. Prawie 60% osób zadeklarowało, że posiada łazienkę z

19 toaletą (ryc.23.). 28,6% zakładów miało łazienkę z oddzielna toaletą dla personelu. Ponad 85% zakładów było zlokalizowanych w wyodrębnionych częściach budynku lub lokalu (ryc.24.). Wszystkie gabinety zabiegowe były wyposażone w umywalkę z ciepłą i zimną wodą, dozownik z mydłem w płynie, pojemnik z ręcznikami jednorazowego użytku oraz pojemnik na zużyte ręczniki. Dokładne dane prezentuje rycina 25. Pojemnik do dezynfekcji narzędzi posiadał każdy zakład, natomiast autoklaw 14,3% (ryc.26.). Mycie i dezynfekcja najczęściej (85,7%) było wykonywane w pomieszczeniu zabiegowym z dodatkowym zlewem co najmniej jednokomorowym (ryc.27.). 28,6% respondentów zadeklarowała, że nie wykonuje sterylizacji, 14,3% osób robi to we własnym zakresie (ryc. 28.). Ryc. 23.: Pomieszczenia z jakich składa się zakład.

20 Ryc. 24.: Lokalizacja zakładu. Ryc. 25.: Wyposażenie gabinetu zabiegowego.

21 Ryc. 26.: Sprzęt i narzędzia stosowane w zakładach. Ryc. 27.: Warunki myca i dezynfekcji narzędzi wielorazowych.

22 Ryc. 28.: Warunki sterylizacji narzędzi wielorazowych.

23 Zakłady kosmetyczne i wykonujące makijaż permanentny 1. Ogólna charakterystyka Wiek pracowników zakładów kosmetycznych oraz wykonujących makijaż permanentny prezentuje tabela 5. Najwięcej osób było w przedziale wiekowym lat oraz po40,9%. Wszyscy pracownicy byli płci żeńskiej (tabela 6.). 18 osób (40,9%) posiadało wykształcenie policealne, natomiast 31,8% wyższe magisterskie (tab.7.). Tabela 8 prezentuje staż racy. Średni czas pracy wynosił 11,4lat. Minimalnie wynosił on 2 a maksymalnie 34 lata. Tabela 5.: Wiek pracowników zakładów kosmetycznych oraz wykonujących makijaż permanentny w Polsce oraz w województwie świętokrzyskim. Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Wiek poniżej 18 r.ż. 3 (0.4%) 0 (0.0%) lat 65 (8.0%) 3 (6.8%) lat 384 (47.3%) 18 (40.9%) lat 241 (29.7%) 18 (40.9%) lat 94 (11.6%) 4 (9.1%) 56 lat i więcej 25 (3.1%) 1 (2.3%) Brak danych 12 0 Tabela 6.: Płeć pracowników zakładów kosmetycznych oraz wykonujących makijaż permanentny w Polsce oraz w województwie świętokrzyskim. Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Płeć Kobieta 804 (99.4%) 44 (100.0%) Mężczyzna 5 (0.6%) 0 (0.0%) Brak danych 15 0 Tabela 7.: Wykształcenie pracowników zakładów kosmetycznych oraz wykonujących makijaż permanentny w Polsce oraz w województwie świętokrzyskim. Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Wykształcenie Podstawowe 1 (0.1%) 0 (0.0%) Zawodowe 18 (2.2%) 1 (2.3%) Średnie 173 (21.5%) 2 (4.5%) Policealne 271 (33.6%) 18 (40.9%) Wyższe licencjackie 184 (22.8%) 9 (20.5%) Wyższe magisterskie 159 (19.7%) 14 (31.8%) Brak danych 18 0

24 Tabela 8.: Staż pracy pracowników zakładów kosmetycznych oraz wykonujących makijaż permanentny w Polsce oraz w województwie świętokrzyskim. Zmienna Kategoria N Średnia SD Min Max Mediana QI.25. QIII.75. Braki p.value Staż pracy Świętokrzyskie Total Prewencja zakażeń Rycina 29. Prezentuje wykorzystywanie sprzętu jednorazowego użytku przez salony kosmetyczne. Najczęściej wykorzystywane były rękawiczki diagnostyczne i maseczki. Najmniej 9,1% osób korzystało z jednorazowych rękawów ochronnych. Zakłady które wykonują makijaż permanentny zawsze używają jednorazowych rękawiczek diagnostycznych. Ponad 90% ankietowanych używało jednorazowych igieł do makijażu permanentnego oraz kubeczków na farbę (ryc.30.). 22,7% pracowników deklaruje że posiada myjkę ultradźwiękową. Ten sam odsetek ankietowanych zaznaczył, ze posiada sterylizator. Najwięcej zakładów korzystało z autoklawu (27,3%) - dane prezentuje rycina 31. Zakłady wykonujące makijaż permanentny najczęściej posiadały sterylizator 23,6%, a najrzadziej korzystały z myjki ultradźwiękowej 9,5% (rycina 32.). Najczęściej sterylizacji były poddawane cążki (71,4%) i pęsety (96%). Dokładne dane prezentuje rycina 33. Wszyscy pracownicy zarówno salonów kosmetycznych jak i salonów wykonujących makijaż permanentny zadeklarowali że używali płynów do dezynfekcji. W zakładach kosmetycznych proces mycia i dezynfekcji małych powierzchni był zawsze wykonywany, ten proces na dużych powierzchniach wykonywało 90,9% pracowników (rycina 34.). 100% osób wykonujących makijaż permanentny wykonuje mycie i dezynfekcję małych i dużych powierzchni (ryc.35.). Ponad 95% respondentów zadeklarowało że sterylny sprzęt i narzędzia były przechowywane w prawidłowych warunkach oraz z zachowaniem terminu ważności (ryc.36.).

25 Każdy ankietowany zaznaczył że materiały z których wykonane były meble stanowiące wyposażenie zakładu umożliwiały ich mycie i dezynfekcję. Wszyscy też stwierdzili, że ściany przy umywalkach i zlewach wykonane były z materiałów zmywalnych odpornych na działanie wilgoci i środków dezynfekcyjnych. Rycina 37 prezentuje wyposażenie zakładów kosmetycznych. 97,6% pracowników stwierdziło, że w zakładzie znajduje się miejsce do mycia i dezynfekcji sprzętu stosowanego do utrzymania czystości, a 80,5% ze posiadają pomieszczenie lub wydzielone miejsce na odpady. Dezynfekcja narzędzi używanych w zakładach kosmetycznych najczęściej była wykonywana we własnym zakresie. 9,1% ankietowanych zaznaczyło, że dezynfekcja nie była wykonywana (ryc.38.). Narzędzia używane przez pracowników wykonujących makijaż permanentny, były dezynfekowane we własnym zakresie przez 81% pracowników (ryc.39.). Sterylizacja używanych w salonie kosmetycznym narzędzi przez 45,2% pracowników wykonywana we własnym zakresie (ryc.40.), natomiast w salonach wykonujących makijaż permanentny najczęściej pracownicy używają w tym celu myjki ultradźwiękowej. Wykorzystuje ją 63,6% ankietowanych (ryc.41.). 43.2% respondentów wyrzuca odpady do śmieci komunalnych, a 61,4% utrzymuje, że odpady odbierane są przez przedsiębiorstwa zajmujące się odpadami medycznymi (ryc.42.). Najczęściej zakłady kosmetyczne zużyte igły składują w nieprzekłuwalnych pojemnikach i przekazywane firmie zajmującej się utylizacją odpadów medycznych (ryc.43.). 16,2% pracowników zakładów wykonujących makijaż permanentny wyrzuca odpady do śmieci komunalnych. W 86,4% zakładach odpady są odbierane przez przedsiębiorstwo zajmujące się odpadami medycznymi (rycina 44.). Nikt z pracowników, nie wyrzucał igieł do śmieci komunalnych. 85,7% ankietowanych wyrzuca odpady do nieprzekłuwalnego pojemnika i przekazuje firmie zajmującej się utylizacją odpadów medycznych (ryc.45.).77,5% respondentów twierdzi, że wyrzuca materiały zanieczyszczone krwią do oznakowanych pojemników, a 74,4% pracowników wyrzuca odpady o ostrych końcówkach do pojemników nieprzekłuwalnych.

26 Wszyscy pracownicy mieli krótkie i czyste paznokcie, a 23,3% osób posiadało biżuterię na dłoniach Ryc. 29.: Wykorzystywanie sprzętu jednorazowego użytku. Ryc. 30.: wykorzystywanie sprzętu jednorazowego przez zakłady wykonujące makijaż permanentny.

27 Ryc. 31.: Sprzęt wykorzystywany w zakładach. Ryc. 32.: Sprzęt wykorzystywany w zakładach wykonujących makijaż permanentny.

28 Ryc. 33.: Narzędzia poddawane sterylizacji.. Ryc. 34.: Mycie i dezynfekcja powierzchni w zakładach kosmetycznych.

29 Ryc. 35.: Mycie i dezynfekcja powierzchni w zakładach wykonujący makijaż permanentny. Ryc. 36.: warunki przechowywania sterylnego sprzętu i narzędzi.

30 Ryc. 37.: Wyposażenie zakładów Ryc. 38.: Dezynfekcja narzędzi używanych w salonie kosmetycznym.

31 Ryc. 39.: Dezynfekcja narzędzi używanych do makijażu permanentnego. Ryc. 40.: Sterylizacja narzędzi używanych w salonie kosmetycznym. Ryc. 41.: sterylizacja narzędzi używanych do makijażu permanentnego.

32 Ryc. 42.: Postępowanie z odpadami. Ryc. 43.: Postepowanie ze zużytymi igłami

33 Ryc. 44.: Postępowanie z odpadami w zakładach wykonujących makijaż permanentny. Ryc. 45.: Postępowanie ze zużytymi igłami w zakładach wykonujących makijaż permanentny.

34 3. Wiedza na temat ryzyka zakażeń i czynników etiologicznych przy wykonywaniu usług Ponad 95% respondentów uważa, że podczas wykonywania zabiegów kosmetycznych, mogą być przenoszone zakażenia wirusowe, bakteryjne grzybicze (ryc.46). Wszyscy respondenci uważają, że proces sterylizacji niszczy wirusy, bakterie, grzyby. Ponad 88% pracowników uważa, że niszczone są także pasożyty (ryc. 47.). Ponad 80% pracowników uważa że proces dezynfekcji niszczy bakterie, a 45,5% że pasożyty (ryc.48.). Metody zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń wirusowych to według wszystkich ankietowanych stosowanie dezynfekcji. Ponad 90% ankietowanych twierdzi, że mogą to być też używanie jednorazowego sprzętu, higiena rąk oraz zmywanie powierzchni (rycina 49.). Wszyscy pracownicy deklarują, że zmieniają rękawiczki po każdym kliencie oraz po ich uszkodzeniu. Niespełna 12% osób zmienia rękawiczki na koniec dnia pracy (ryc.50.). 100% ankietowanych, uważa że ręce przed wykonywaniem zabiegów powinny być umyte, natomiast 95,5% że należy je zdezynfekować (ryc.51.). Rycina 52 prezentuje wymagania, jakie według ankietowanych powinny spełniać igły wykorzystywane do nakłuć. Zdaniem wszystkich pracowników powinny być one jednorazowe sterylne. Nie całe 3% respondentów udzieliło odpowiedzi, że wielorazowe sterylizowane. Wszyscy ankietowani stwierdzili, że podczas wykonywania makijażu permanentnego mogą być przenoszone zakażenia wirusowe i bakteryjne. 66,7% uważa że mogą to być zakażenia pasożytnicze (rycina 53.). Rycina 54. Przedstawia odpowiedź ankietowanych dotycząca niszczenia drobnoustrojów podczas sterylizacji. 100% ankietowanych uważa, że są to wirusy bakterie i grzyby. Proces dezynfekcji niszczy bakterie tak odpowiedziało najwięcej respondentów (77,3%). Szczegółowe dane prezentuje rycina 55.

35 Metodami, które zabezpieczają przed przenoszeniem zakażeń wirusowych zdaniem wszystkich respondentów są : sterylizacja, używanie jednorazowego sprzętu, higiena rąk oraz zmywanie powierzchni (ryc.56.). 63,6% ankietowanych zmieniało rękawiczki po przygotowaniu warsztatu pracy, natomiast 90,9% robiło to każdorazowo po przerwie w zabiegu (ryc.57.). 4,5% osób wykonujących makijaż permanentny zaznaczyło że ręce przed przystąpieniem do zabiegu powinny być poddane procesowi sterylizacji (ryc.58.). Wszyscy pracownicy wykonujący makijaż permanentny stwierdzili, że igły wykorzystywane do zabiegów powinny być jednorazowe sterylne, a 9,1% osób że wielorazowe sterylizowane (ryc.59.). Ryc. 46.: Zakażenia przenoszone podczas zabiegów kosmetycznych.

36 Ryc. 47.: Drobnoustroje niszczone podczas sterylizacji. Ryc. 48.: Drobnoustroje niszczone podczas dezynfekcji

37 Ryc. 49.: Metody zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń wirusowych. Ryc. 50.: Sytuacje w których zmieniane są rękawiczki.

38 Ryc. 51.: Przygotowanie rąk przed zabiegiem. Ryc. 52.: Wymagania dotyczące igieł wykorzystywanych do nakłuć.

39 Ryc. 53.: Zakażenia przenoszone podczas makijażu permanentnego. Ryc. 54.: Drobnoustroje niszczone podczas sterylizacji.

40 Ryc. 55.: Drobnoustroje niszczone przez proces dezynfekcji. Ryc. 56.: Metody zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń wirusowych.

41 Ryc. 57.: Sytuacje w których personel zmienia rękawiczki. Ryc. 58.: Przygotowanie rąk do pracy.

42 Ryc. 59.: Wymagania dotyczące igieł stosowanych do makijażu permanentnego. 4. Źródła zdobywanej wiedzy Najwięcej respondentów (63,6%) odbyło szkolenie z zakresu dezynfekcji i sterylizacji, zaś 44,2% z postępowania poekspozycyjnego (rycina 60.). Kursy dla kosmetyczek były źródłem wiedzy dla 83,7% osób z zakresu zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowania poekspozycyjnego (rycina 61.). Rycina 62. Prezentuje szkolenia jakie odbyli pracownicy wykonujący makijaż permanentny. 54,5% osób odbyło szkolenie z zakresu sterylizacji i dezynfekcji, natomiast 31,8% z profilaktyki zakażeń krwiopochodnych. Najwięcej osób 81,8% czerpie wiedzę z zakresu zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowania poekspozycyjnego z kursów dla kosmetyczek. 68,2% respondentów korzysta z wiedzy zawartej w internecie (ryc.63.).

43 Ryc. 60.: Szkolenia odbyte przez pracowników. Ryc. 61.: Źródła wiedzy pracowników na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowania poekspozycyjnego.

44 Ryc. 62.: Szkolenia odbyte przez pracowników zakładów wykonujących makijaż permanentny. Ryc. 63.: Źródła wiedzy pracowników wykonujących makijaż permanentny na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowania poekspozycyjnego. 5. Profilaktyka poekspozycyjna

45 18.2% ankietowanych twierdzi, że zdarzyło im się zakłucie igłą. Rycina 64. prezentuje czynności pracowników po tym incydencie. Dezynfekcji dokonało 87,5% osób, natomiast badanie krwi wykonało 62,5%. Wszyscy ankietowani zmienili rękawiczki i igły na czyste, przed wykonaniem kolejnego nakłucia. 4,5% pracownikom wykonującym makijaż prmanentny, zdarzyło się zakłucie igłą. Wszystkie osoby, zaraz po zakłuciu m.in. umyli ranę woda z mydłem, użyli wody utlenionej lub spirytusu salicylowego. 100% ankietowanych wykonało także badanie krwi (ryc.65.). Każdy pracownik, przed przystąpieniem do kolejnego nakłucia zmienił rękawiczki oraz igłę. Ryc. 64.: Czynności zaraz po zakłuciu igłą.

46 Ryc. 65.: Postępowanie pracowników zaraz po zakłuciu. 6. Infrastruktura Każdy zakład posiadał gabinet zabiegowy. 79,5% zakładów posiadało pokój socjalny, a 84,1% poczekalnię (ryc.66.). W 44,2 zakładach była oddzielna łazienka z toaleta dla personelu. Większość zakładów 86,4% była zlokalizowana w wydzielonej części budynku/lokalu (ryc.67.). Wszystkie zakłady posiadały umywalkę z ciepłą i zimną wodą, pojemnik z ręcznikami jednorazowego użycia oraz pojemniki na zużyte ręczniki (ryc.68.). Rycina 69. Prezentuje sprzęt jaki posiadały zakłady kosmetyczne. Pojemniki do sterylizacji narzędzi, były w 86,4% zakładów, zaś autoklaw w 23,8% zakładów. Najczęściej (61,9% zakładów) mycie i dezynfekcja odbywa się w pomieszczeniu zabiegowym z dodatkowym zlewem co najmniej jednokomorowym (ryc.70.).

47 Sterylizacja w 47,4% zakładów była wykonywana we własnym zakresie. 25% pracowników zakładów deklaruje, że dezynfekcja nie była wykonywana (ryc.71.). Ryc. 66.: Pomieszczenia z jakich składa się zakład. Ryc. 67.: lokalizacja zakładu

48 Ryc. 68.: wyposażenie zakładu zabiegowego. Ryc. 69.: Sprzęt stosowany w zakładzie.

49 Ryc. 70.: Warunki mycia i dezynfekcji narzędzi wielorazowych. Ryc. 71.: Warunki sterylizacji narzędzi wielorazowych.

50 Studia tatuażu i percingu 1. Ogólna charakterystyka Tabela 9. Prezentuje wiek pracowników studiów tatuaży i piercingu. Największą grupę stanowiły osoby w wieku lat. Ponad 70% pracowników stanowili mężczyźni (tabela 10.). Większość respondentów to osoby ze średnim wykształceniem (tabela 11.). Średnia stażu pracy wynosiła7,7 roku, natomiast maksymalny czas pracy to 17 lat (tabela 12.). Tabela 9. Wiek pracowników studiów tatuażu i piercingu w Polsce oraz w woj. świętokrzyskim. Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Wiek poniżej 18 r.ż. 1 (0.4%) 0 (0.0%) lat 20 (8.2%) 1 (14.3%) lat 114 (46.5%) 2 (28.6%) lat 97 (39.6%) 3 (42.9%) lat 10 (4.1%) 0 (0.0%) 56 lat i więcej 3 (1.2%) 1 (14.3%) Brak danych 11 0 Tabela 10. Płeć pracowników studiów tatuażu i piercingu w Polsce oraz w woj. świętokrzyskim. Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Płeć Kobieta 61 (25.0%) 2 (28.6%) Mężczyzna 183 (75.0%) 5 (71.4%) Brak danych 12 0 Tabela 11. Wykształcenie pracowników studiów tatuażu i piercingu w Polsce oraz w woj. świętokrzyskim. Zmienna Kategoria Total Świętokrzyskie p-value Wykształcenie Podstawowe 4 (1.6%) 0 (0.0%) Zawodowe 43 (17.7%) 1 (14.3%) Średnie 125 (51.4%) 4 (57.1%) Policealne 22 (9.1%) 1 (14.3%) Wyższe licencjackie 22 (9.1%) 1 (14.3%) Wyższe magisterskie 27 (11.1%) 0 (0.0%) Brak danych 13 0 Tabela 12. Staż pracy pracowników studiów tatuażu i piercingu w Polsce oraz w woj. świętokrzyskim.

51 Zmienn a Staż pracy Kategoria Świętokrzysk ie Total N Średni a SD Mi n Ma x Median a QI.25. QIII.7 5. Brak i p.valu e Prewencja zakażeń Rycina 72. prezentuje sprzęt jednorazowego użytku wykorzystywany w salonach tatuażu. Wszyscy pracownicy deklarują, że między innymi stosują jednorazowe: igły do tatuowania, rękawiczki diagnostyczne, podkłady medyczne. Żadna z zapytanych osób nie korzystała w zakładzie z autoklawu, sterylizatora lub myjki ultradźwiękowej. Sprzęt jednorazowy jaki był wykorzystywany przez wszystkich pracowników zakładów wykonujących piercing to igły wenflonowe, rękawiczki diagnostyczne i fartuchy ochronne.66.7% ankietowanych korzystało z jednorazowych igieł iniekcyjnych (ryc.73.). 33% ankietowanych korzystało z autoklawu. 40% pracowników studiów tatuażu wykonywało dezynfekcje we własnym zakresie. Ten sam odsetek ankietowanych zadeklarował, że nie wykonywał dezynfekcji (ryc.74.). W zakładach wykonujących piercing, dezynfekcja przez 100% ankietowanych była wykonywana we własnym zakresie (ryc.75.). Wszyscy pracownicy korzystali z płynów do dezynfekcji, oraz wykonywali dezynfekcję małych i dużych powierzchni. Większość zakładów nie wykonuje sterylizacji tak twierdzi 60% pracowników, natomiast 20% osób deklaruje, że dezynfekcja jest wykonywana w ramach umowy z podmiotem zewnętrznym. Odpady zanieczyszczone krwią przez wszystkich pracowników były gromadzone w oznakowanych pojemnikach. 100% ankietowanych deklaruje, że odpady o ostrych końcówkach były gromadzone w nieprzekłuwalnych pojemnikach. Wszyscy pracownicy mieli czyste i krótkie paznokcie. 14,3% ankietowanych posiadało biżuterię na dłoniach.

52 Ryc. 72. : Sprzęt jednorazowego użytku wykorzystywany w salonach tatuażu. Ryc. 73.: Sprzęt jednorazowego użytku wykorzystywany w zakładach wykonujących piercing.

53 Ryc. 74.: Warunki dezynfekcji narzędzi używanych w salonie. Ryc. 75.: Warunki dezynfekcji narzędzi w zakładach wykonujących piercing.

54 Ryc. 76.: Warunki sterylizacji w zakładach. 3. Wiedza na temat ryzyka zakażeń i czynników etiologicznych przy wykonywaniu usług Podczas zabiegów tatuowania, zdaniem wszystkich pracowników mogą być przenoszone zakażenia bakteryjne i wirusowe. 60% pracowników uważa, że mogą to być zakażenia grzybicze. Ten sam odsetek twierdzi, że pasożytnicze (ryc.77.). Proces sterylizacji niszczy bakterie, wirusy, grzyby i pasożyty tak uważali wszyscy respondenci. Proces dezynfekcji niszczy wirusy i bakterie - tak twierdzi 60% ankietowanych, natomiast wszyscy badani, uważają że dezynfekcja niszczy grzyby i

55 pasożyty (ryc.78.). Rycina 79. Prezentuje zdanie pracowników na temat metod zabezpieczających przenoszenie zakażeń wirusowych. Wszyscy respondenci uważają, że jest to możliwe poprzez sterylizację, dezynfekcję, używanie jednorazowego sprzętu, higienę rąk oraz zmywanie powierzchni. Każdy pracownik zmieniał rękawiczki po każdym użyciu, gdy uległy one uszkodzeniu oraz każdorazowo po przerwie w zabiegu. 80% ankietowanych zmieniało rękawiczki po przygotowaniu warsztatu pracy. Szczegółowe dane prezentuje rycina 80. Według wszystkich respondentów ręce przed wykonywaniem zabiegów powinny być umyte oraz poddane dezynfekcji, a igły do tatuowania jednorazowe sterylne. Wszyscy pracownicy zakładów wykonujących piercing deklarują, że sterylizacja jest wykonywana w ramach umowy z podmiotem zewnętrznym. Rycina 82. Prezentuje odpowiedź na pytanie jakie zakażenia mogą być przenoszone podczas wykonywania piercingu. 33,3% ankietowanych uważa że są to zakażenia grzybicze. Ten sam odsetek osób uważa, że pasożytnicze. 100% ankietowanych twierdzi, że podczas sterylizacji niszczone są wirusy, bakterie i grzyby (ryc.83.). Dezynfekcja niszczy grzyby - tak twierdzi 100% pracowników. 66,7% ankietowanych uważa że podczas sterylizacji niszczone są wirusy, bakterie i pasożyty (ryc.84.). Zdaniem wszystkich pracowników wykonujących piercing, metodami które zabezpieczają przed przenoszeniem zakażeń wirusowych są: sterylizacja, dezynfekcja. Używanie jednorazowego sprzętu, higiena rąk oraz zmywanie powierzchni (ryc.85.). Rycina 86. Pokazuje sytuacje, w których personel zmienia rękawiczki. Po każdym przygotowaniu stanowiska pracy, robi to 33,3% osób. Zdaniem wszystkich ankietowanych, ręce przed wykonywaniem modyfikacji ciała powinny być umyte i zdezynfekowane, a igły stosowane do tego celu jednorazowe sterylne.

56 Ryc. 77.: Zakażenia przenoszone podczas zabiegów tatuowania. Ryc. 78.: Drobnoustroje niszczone podczas dezynfekcji.

57 Ryc. 79.: Metody zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń wirusowych. Ryc. 80.: Sytuacje w których personel zmienia rękawiczki. Ryc. 81.: Przygotowanie rąk do pracy.

58 Ryc. 82.: Zakażenia przenoszone podczas wykonywania piercingu.

59 Ryc. 83.: Niszczenie drobnoustrojów podczas sterylizacji. Ryc. 84.: Drobnoustroje niszczone podczas dezynfekcji.

60 Ryc. 85.: Metody zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń wirusowych. Ryc. 86.: Sytuacje w których zmieniane są rękawiczki. 4. Źródła zdobywanej wiedzy

61 20% pracowników odbyło szkolenie z zakresu profilaktyki zakażeń krwiopochodnych. Ten sam odsetek osób deklaruje, że uczęszczał na szkolenie z zakresu dezynfekcji i sterylizacji (ryc.87.). 100% ankietowanych, zaznaczyło że wiedze na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowaniu poekspozycyjnym czerpało z internetu oraz od osób z branży. Dokładne dane prezentuje rycina % osób wykonujących piercing odbyło szkolenie z zakresu polityki zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji i sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego (ryc.89.). Wszyscy pracownicy wykonujący piercing czerpali wiedze na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowaniu poekspozycyjnym z internetu oraz kursów dla kosmetyczek. Dokładne dane prezentuje rycina 90. Ryc. 87.: Szkolenia odbyte przez pracowników.

62 Ryc. 88.: Źródła wiedzy o zakażeniach krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowaniu poekspozycyjnym. Ryc. 89.: Odbyte szkolenia przez pracowników wykonujących piercing.

63 Ryc. 90.: Źródła wiedzy czerpane na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji i sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego. 5. Profilaktyka poekspozycyjna 20% pracowników studiów tatuażu kiedykolwiek zraniło się igłą. Czynności jakie pracownik wykonał po incydencie, przedstawia rycina 91. Wszyscy pracownicy zdezynfekowali ranę i wykonali badanie krwi. 100% respondentów przed następnym ukłuciem zmieniło rękawiczki i igłę na czystą. Żaden pracownik wykonujący piercing nie zakuł się igłą.

64 Ryc. 91.: Czynności wykonywane po zranieniu igłą. 6. Infrastruktura Każdy zakład składał się z poczekalni, gabinetu zabiegowego oraz miejsca do przechowywania pojemników na odpady. Dokładne dane prezentuje rycina 92. W 42.9% zakładów znajdowała się oddzielna łazienka z toaletą dla personelu. Każdy zakład był zlokalizowany w wyodrębnionej części budynku lub lokalu. 100% ankietowanych stwierdziło, że gabinet był wyposażony między innymi w:umywalkę z ciepłą i zimną wodą, pojemnik na zużyte ręczniki, dozownik z mydłem w płynie (rycina 93.). Pojemniki do dezynfekcji znajdowały się w 42,9% zakładów, natomiast wszystkie zakłady posiadały pojemnik na odpady o ostrych końcówkach (ryc.94.). 75% ankietowanych zaznaczyło, że mycie i dezynfekcja narzędzi wielorazowych odbywa się w pomieszczeniu zabiegowym z dodatkowym zlewem co najmniej jednokomorowym, natomiast 42,9% respondentów twierdzi że mycie i dezynfekcja

65 nie są wykonywane (ryc.95.). Sterylizacja najczęściej jest wykonywana w ramach umowy z podmiotem zewnętrznym robi tak 33,3% respondentów, a 14,3% wykonuje sterylizację we własnym zakresie. Ryc. 92.: Pomieszczenia z których składa się zakład.

66 Ryc. 93.: Wyposażenie gabinetu zabiegowego. Ryc. 94.: Sprzęt stosowany w zakładzie.

67 Ryc. 95.: Miejsce mycia i dezynfekcji narzędzi wielorazowych.

68 Ryc. 96.: Miejsce sterylizacji narzędzi wielorazowych.