STUDIUM PORTRETU cz.1. kurs fotografii cyfrowej - poziom ogólny -

Transkrypt

1 STUDIUM PORTRETU cz.1 kurs fotografii cyfrowej - poziom ogólny -

2 Pierwszym wizerunkiem jaki uwiecznił artysta, a uczynił to na ścianach skalnych grot wiele tysięcy lat temu, był człowiek. Portret jest najbliższy człowiekowi jako, że stanowi historię jego samego. Jest opowieścią o tym kim jest, jaki jest. Jest opowieścią o jego duszy, psychice. Portret powinien mieć również wartość bardziej uniwersalną, wskazującą nam jakieś wyższe wartości od samego zachowania wizerunku. Możemy wyróżnić 2 typy portretu: portret klasyczny portret psychologiczny.

3 portret klasyczny - ma jak najdokładniej pokazać nam fotografowaną osobę - w tym wypadku należy zwracać uwagę, na to, jak wiernie portret opowiada o danej osobie - nic nie stoi na przeszkodzie by w takim ujęciu postać portretowana wyglądała jak najkorzystniej

4 portret psychologiczny - ma ukazać wnętrze modela - ma pokazać cały jego charakter - zdjęcie takie musi mieć atmosferę, musi pokazać nam prawdę o tym, komu robimy zdjęcie

5 Jesteśmy bardziej, lub mniej fotogeniczni, a jednak każdemu można zrobić interesujący portret. Zadaniem fotografa jest uczynić wizerunek modela możliwie atrakcyjnym dla modela i widza, aczkolwiek pamiętajmy, że nie zawsze idzie to ze sobą w parze. A jakie środki ma do dyspozycji fotograf? 1. obiektyw 2. światło

6 1. Wybór obiektywu Za "klasyczną" portretówkę uznaje się ogniskową 85mm, ale zdjęcia można robić tak naprawdę każdym rodzajem obiektywu. Należy jednak pamiętać, jaki efekt daje nam użycie poszczególnych ich rodzajów. A. rybie oko, szeroki kąt (od ~8mm do ~35mm) szeroki kąt "wygina" perspektywę, przerysowuje cechy postaci portretowanej. Można go użyć, gdy naszym celem jest stworzenie karykatury, czy też portretu o cechach groteski. Pamiętać należy o doborze tła, jako że obiektywy o krótkiej ogniskowej cechują się wyjątkowo dużą głębią ostrości. wykonany szerokim kątem

7 B. standard ~55mm - obiektyw standardowy pokazuje nam modela takim jakim widzą go nasze oczy - perspektywa prawidłowo zarysowana jest wykonany 55 mm obiektywem

8 C. obiektywy portretowe /tele (~85mm do ~135mm) - obiektywy te cechują się świetną plastyką, potrafią znakomicie oddać odległości, przestrzeń w portrecie - główna zaleta - mała głębia ostrości, nawet przy wyższych wartościach przysłony. Dzięki temu fotograf może wybierając punkt ostrości pokazać konkretne części ciała: oczy, usta, "chowając" w nieostrości choćby wykonany 80 mm obiektywem uszy, albo tło. Używając tego rodzaju obiektywów fotograf ma jeszcze jedną korzyść: otóż nie musi zbyt blisko podchodzić do modela, by zrobić mu zdjęcie, co nieraz ma duże znaczenie, zwłaszcza jeśli model jest amatorem, czy np. nieśmiałym członkiem rodziny.

9 D. obiektywy tele/sportowe (~200mm do ~1000mm) - są to ogniskowe, które raczej pozwolą nam zrobić portret sportowca, albo dzikiego zwierzęcia w lesie - do fotografii w bardziej klasycznym wydaniu są przydatne, gdy postać którą fotografujemy mogłaby zostać spłoszona, albo zniechęcona naszą obecnością wykonany przy ogniskowej 300mm - przydatne są również, gdy nasi modele znajdują się od nas w znacznej odległości

10 2. Światło Światło dzielimy - bez względu na rodzaj zdjęć na: - zastane - i sztuczne, zwane czasem studyjnym. Jak należy rozumieć te pojęcia: - światło zastane to takie, na które nie mamy wpływu. Zaliczyć do niego można promienie słońca, ale też światło latarni palącej się nocą zdjęcie zrobione nocą światło zastane

11 - światło sztuczne, to takie, którym możemy kierować, zmieniać jego moc i tym samym charakter zdjęcie wykonane w świetle studyjnym

12 Przystępujemy do wykonania portetu: 1. Klimat określamy z grubsza "atmosferę" zdjęcia. Czy ma to być portret zabawny i wesoły, czy też patetyczny wizerunek? A może straszny? Zdjęcie ma być lekkie i frywolne, czy przytłaczać atmosferą? Czy będzie miało charakter fotoreportażu, czy też będzie prawdziwym studium portretowym? 2. Światło - gdy już wiemy z grubsza, co chcemy osiągnąć należy dobrać odpowiednie do zamiaru światło. Światło możemy ustawiać w różnych pozycjach.

13 Oświetlenie przednie, od przodu: taki rodzaj oświetlenia wybieramy na początku naszej przygody z portretem. Niestety, może "spłaszczyć" nam modela i nie jest szczególnie polecane. Oświetlenie boczne: przydatne, jeśli część postaci chcemy ukryć w cieniu, labo gdy chcemy wyeksponować jedną stronę modela.

14 Oświetlenie tylne, tzw, kontra: światło, które buduje nam sylwetkę postaci, nadaje też "bryłowatości", trzeciego wymiaru modelowi. Oświetlenie górne: rzadko używane, ponieważ jest niekorzystne dla wyglądu modela. Uwydatnia pory skóry, cienie pod oczami, nosem i brodą. Oświetlenie dolne: tworzy efekt grozy, atmosferę thrillera.

15 W rzeczywistości stosuje się kombinacje wsponianych oświetleń. Najważniejsze z nich to światło górno-boczne, światło powinno oświetlać modela pod kątem 45 stopni i być umieszczone powyżej jego głowy. Dalej zalecamy eksperymenty, aczkolwiek dobrze jest budować światło portretowe na bazie kontry. Zachowamy charakter zdjęcia, model będzie wyglądał jak człowiek, a nie wycięty z papieru kształt. Kilka rad przy oświetlaniu w portrecie: - światło powinno być miękkie, tzn. dawać cień o delikatnej granicy. Dzięki temu przejścia tonalne będą łagodnie budowały postać. - jeśli brakuje nam drugiej lampy, należy zaopatrzyć się w brystol (100x70cm) i odbijać nim światło z drugiej strony. - zmiękczymy światło w naszej domowej lampy, przefiltrowując je przez kalkę. - jeśli brakuje nam ochoty czy odwagi do korzystania ze sztucznego oświetlenia warto używać sposobów naturalnych. Jednym z najlepszych świateł portretowych jest światło od okna. Daje nam ono wiele możliwości do eksperymentów z różnymi ustawieniami, wystarczy tylko odpowiednio pokierować modela.