Przetworzenie map ewidencyjnych do postaci rastrowej

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Przetworzenie map ewidencyjnych do postaci rastrowej"

Angelika Sowa
7 lat temu
Przeglądów:

1 Przetworzenie map ewidencyjnych do postaci rastrowej A. TECHNOLOGIA WYKONANIA ZADANIA Załącznik nr 3 do warunków technicznych 1. Od właściwego miejscowo ODGiK przejęte zostaną zeskanowane mapy ewidencyjne. W przypadku, gdy ODGiK nie ma możliwości przekazania plików rastrowych map ewidencyjnych lub gdy istniejące rastry nie odpowiadają kryteriom technicznym - udostępni Wykonawcy aktualne pierworysy lub wtórniki map ewidencyjnych. Wykonawca przeprowadzi we współpracy z ODGiK ocenę aktualności istniejących materiałów rastrowych. Ponadto fragmenty obrębu ewidencyjnego przedstawione na mapie ewidencyjnej w innej skali niż cały obszar obrębu, tzw. wyniesienia powinny być wprowadzone do mapy rastrowej we właściwym miejscu, po ich uprzednim dostosowaniu do skali mapy ewidencyjnej całego obrębu. 2. Obowiązującym układem współrzędnych jest układ współrzędnych prostokątnych płaskich "2000" (PUWG2000). 3. Skanowania pierworysów analogowych arkuszy mapy ewidencyjnej należy dokonać z rozdzielczością 400 dpi i zapisać w formacie GEOTIFF lub TIFF, z kompresją CITT G4 lub RLE. W przypadku bardzo dużej ilości zmian na pierworysie, w znaczący sposób wpływających na jego czytelność lub jego złego stanu technicznego, w znaczący sposób wpływającego na jakość uzyskanego rastra, dopuszcza się wykorzystanie kopii mapy ewidencyjnej z zasobu użytkowego. 4. Mapy rastrowe uzyskane w procesie skanowania należy uszlachetnić przy użyciu specjalistycznego oprogramowania zapewniającego uzyskanie następujących cech tych map: brak plam i szumu pikselowego, brak zlewania się elementów liniowych, tło treści rysunku białe i bez znaczących zabrudzeń powierzchniowych, czytelność treści co najmniej taka sama jak w oryginale. 5. Wszystkie mapy rastrowe, których proces kalibracji nie był przeprowadzony przy wykorzystaniu ortofotomapy cyfrowej należy poddać ponownej kalibracji z wykorzystaniem skanu arkusza mapy nieprzetworzonego w procesie kalibracji. 6. Kalibrację rastra mapy ewidencyjnej należy przeprowadzić metodą transformacji afinicznej drugiego stopnia przy wykorzystaniu co najmniej 20 punktów dostosowania na jeden arkusz mapy ewidencyjnej, równomiernie rozmieszczonych na tym arkuszu. Średni błąd transformacji użytych do kalibracji punktów dostosowania nie powinien przekraczać 0.4 mm w skali mapy. Wyniki kalibracji raport z kalibracji, należy załączyć do operatu technicznego z wykonanych prac. 7. Do kalibracji rastrów należy wykorzystać punkty, które w rozumieniu Instrukcji Technicznej G-4 określają szczegóły terenowe I grupy dokładnościowej i zostały określone na podstawie wyników terenowych pomiarów geodezyjnych z dokładnością 0.10 m względem najbliższych elementów poziomej osnowy geodezyjnej, oraz których identyfikacja na mapie ewidencyjnej jest jednoznaczna. Przy wyborze punktów dostosowania oprócz ww. kryteriów należy stosować następującą kolejność: 1

2 punkty osnów geodezyjnych, punkty zawarte w Państwowym Rejestrze Granic (PRG) i powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa, a w szczególności punkty węzłowe, punkty, w których przecinają się ustalone granice działek, punkty określające kontury budynków. 8. W przypadku, gdy w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym brak jest dostatecznej liczby punktów dostosowania, należy te dane pozyskać w wyniku terenowych pomiarów geodezyjnych. 9. W wyjątkowych przypadkach, gdy brak jest możliwości pozyskania z geodezyjnych pomiarów terenowych danych dotyczących punktów dostosowania, do kalibracji mapy rastrowej można wykorzystać siatkę kwadratów, kontrolując poprawność wykonanej kalibracji przez przyłączenie sąsiednich arkuszy oraz, dla terenów rolnych, wykonując pomiar kontrolny w terenie w celu sprawdzenia dokładności graficznej rastra. 10. W przypadku dużej ilości zmian dotyczących granic działek ewidencyjnych (działki, które mają chociaż jeden odcinek granicy będący jednocześnie graniczną obrębu ewidencyjnego), wynikających z podziałów nieruchomości lub scalenia gruntów, dokonanych po procesie skanowania map, należy powtórnie wykonać proces skanowania i transformacji rastrowej mapy ewidencyjnej w PUWG Należy dokonać kontroli poprawności wykonanej kalibracji, poprzez pomiar różnic współrzędnych identycznych punktów granicznych, położonych na granicach sąsiadujących ze sobą obrębów. Za dopuszczalną różnicę w położeniu tych punktów uważa się wielkość Δ 4,25m w obrębach wiejskich oraz Dl 0,85 w obrębach miejskich. 12. W przypadkach uzyskania różnic przekraczających wartości dopuszczalne, należy ponowić proces kalibracji. Po ponownym uzyskaniu dużych różnic, należy dokonać analizy poprawności przebiegu linii granicznych w sąsiednich obrębach (arkuszach). Analizę poprawności przebiegu linii granicznych należy wykonać w oparciu o źródłowy operat ewidencyjny, z wykorzystaniem ortofotomapy. 13. W przypadku stwierdzonych błędów /w wyniku przeprowadzonej analizy / na mapach analogowych dotyczących przebiegu granic obrębów, należy poinformować Starostę, celem dokonania sprostowania w operacie ewidencyjnym w trybie 46 i 47 ust.3 rozporządzenia EGiB. 14. Stwierdzone dopuszczalne różnice w położeniu punktów granicznych obrębów zostaną wyeliminowane metodą transformacji wieloukładowej (zgodnie z 118 ust 6 Instrukcji technicznej G-5) na etapie wektoryzacji przebiegu granic obrębów ewidencyjnych. Wyniki wykonanej transformacji należy załączyć do operatu. 15. Każdy arkusz mapy rastrowej powinien być przycięty do granic obrębów ewidencyjnych i zawierać tylko treść ewidencyjną mapy bez opisów znajdujących się poza granicami obrębu oraz tzw. wyniesień. 16. Każdemu arkuszowi mapy ewidencyjnej powinien odpowiadać jeden plik rastrowy, zawierający aktualny stan ewidencji gruntów (bez oddzielnych plików rastrowych z naniesionymi zmianami). 17. Do każdego pliku rastrowego mapy ewidencyjnej należy dołączyć plik nagłówkowy sporządzony w formacie tekstowym zgodnie z zasadami określonymi w pkt. B2 niniejszego rozdziału. 18. W przypadku prowadzenia ewidencji gruntów na mapach zasadniczych należy przygotować rastry w ten sposób, aby zawierały treść dla danego opracowywanego obrębu. W przypadku występowania np. trzech obrębów na mapie zasadniczej wiąże się to z zapisaniem mapy 2

3 w trzech egzemplarzach i w każdej wersji wycięciu zbędnej treści nie należącej do opracowywanego obrębu. Wszystkie arkusze należące do danego obrębu należy połączyć, zidentyfikować oraz przekazać w tej postaci do ODGiK. 19. Jeżeli w ODGiK istnieją rastry map już wpasowane w układzie 1965, konieczne jest ponowne wpasowanie tych rastrów w układzie PUWG2000. Możliwe jest przeliczenie rastrów do układu PUWG2000, lecz nie zwalnia to Wykonawcy od kontroli tak przygotowanego materiału źródłowego (pomiar 20 punktów, raporty kalibracji). 20. Przygotowane w ODGiK rastry map o aktualnej treści, spełniające omówione w tym rozdziale wymagania techniczne, mogą być wykorzystane przez Wykonawcę w procesie przetworzenia danych EGiB do postaci wektorowej. B. FORMAT PLIKU NAGŁÓWKOWEGO RASTROWEJ MAPY EWIDENCYJNEJ 1. Zalecenia ogólne Jeden plik nagłówkowy towarzyszy jednemu plikowi z rastrową mapą ewidencyjną. Plik zawiera informacje o geodezyjnym układzie odniesienia oraz zestawienie współrzędnych dla narożników rastra. Dane przekazywane są w postaci pliku ASCII. Operatorem dziesiętnym dla liczb zmiennoprzecinkowych jest kropka (. ). 2. Wykaz atrybutów przekazywanych w pliku ATRYBUT Nazwa pliku rastrowego mapy ewidencyjnej Układ odniesienia Identyfikator obrębu KOD NA UO IO WARTOŚCI DOPUSZCZALNE Pole tekstowe. Nazwa pliku rastrowego powinna być identyczna z nazwą pliku nagłówkowego. Pliki będą różnić się tylko rozszerzeniem. Pole tekstowe. Wartości dopuszczalne w tabeli Dopuszczalne wartości kodu układu odniesienia. Pole tekstowe. Wartość w formacie: WWPPGG_R.XXXX UWAGI Zawiera informacje o układzie odniesienia współrzędnych dla narożników rastra. Oznaczenia podobnie jak przy nazewnictwie pliku. Nazwa obrębu NO Pole tekstowe. Nazwa własna lewego dolnego X1 lewego dolnego lewego górnego lewego górnego Y1 X2 Y2 3

4 prawego górnego prawego górnego prawego dolnego prawego dolnego X3 Y3 X4 Y4 3. Układ pliku importu Zawartość kolejnych linii pliku: Pierwsze cztery linie, kolejno: NA - nazwa pliku rastrowego mapy ewidencyjnej, UO - kod układu odniesienia, w którym przekazywane są dane, dopuszczalne wartości prezentuje poniższa tabelka KOD Opis PUWG2000S5 Państwowy Układ Współrzędnych Geodezyjnych 2000 Strefa 5 PUWG2000S6 Państwowy Układ Współrzędnych Geodezyjnych 2000 Strefa 6 PUWG2000S7 Państwowy Układ Współrzędnych Geodezyjnych 2000 Strefa 7 PUWG2000S8 Państwowy Układ Współrzędnych Geodezyjnych 2000 Strefa 8 IO - identyfikator obrębu, NO - nazwa obrębu: Kolejne cztery linie zawierają wpisy ze współrzędnymi narożników rastra: X1 [ ] Y1 X2 [ ] Y2 X3 [ ] Y3 X4 [ ] Y4 gdzie: X1, Y1,... kod atrybutu, [ ] biały znak stanowiący zestaw spacji lub jedną tabulację. 4. Nazewnictwo plików Nazwa pliku sformatowana jest w następujący sposób: gdzie: WWPPGG_R.XXXX.NR.geo "WWPPGG_R" identyfikator jednostki ewidencyjnej, "XXXX" - numer obrębu w jednostce ewidencyjnej, 4

5 NR numer arkusza mapy w ramach obrębu, ".geo"- rozszerzenie pliku. W przypadku gdy dla obrębu prowadzony jest tylko jeden arkusz człon.nr powinien zostać pominięty. 5. Przykład Plik o nazwie _ geo Zawartość pliku: 20202_ cit PUWG2000S _ Santocko

Podobne dokumenty

Warunki techniczne dla prac geodezyjnych i kartograficznych

STAROSTWO POWIATOWE W KROTOSZYNIE Wydział Geodezji, Kartografii, Katastru i Gospodarki Nieruchomościami Warunki techniczne dla prac geodezyjnych i kartograficznych PRZEDMIOT OPRACOWANIA Archiwizacja państwowego