PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK TECHNOLOGII ODZIEŻY O STRUKTURZE MODUŁOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY O STRUKTURZE MODUŁOWEJ Wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 1

2 SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU:MODUŁOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY Z INNYMI ZAWODAMI ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁÓW ZAŁĄZNIKI...62 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

3 TY SZKOŁY: TEHNIKUM Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 1. TY ROGRAMU: MODUŁOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Elżbieta Mamełka, mgr inż. Krystyna Kaźmierczak, mgr inż. Ewa Jachura Recenzenci: Konsultanci: mgr inż. Grażyna Krogulec 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011r. Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

4 W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM W programie nauczania dla zawodu technik technologii odzieży uwzględniono przedmioty ogólnokształcące: chemia i matematyka, których nauka odbywać się będzie na poziomie rozszerzonym oraz uwzględniono przedmiot historia i społeczeństwo, jako przedmiot uzupełniający. 7. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu technik technologii odzieży uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętności zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętności wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętności wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętności komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętności sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętności wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętności rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętności pracy zespołowej. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

5 W programie nauczania dla zawodu technik technologii odzieży uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka, chemia a także podstawy przedsiębiorczości i edukacja dla bezpieczeństwa. Rozszerzenie z MATEMATYKI ułatwi realizację zagadnień związanych z obliczaniem i przeliczaniem danych matematycznych, opracowaniach wyników pomiarów wykorzystywanych w pracy technika technologii odzieży. Zastosowanie rozszerzeń z HEMII będzie dostarczało uczniowi podbudowy do zajęć laboratoryjnych, np. zagadnień związanych z procesami i reakcjami zachodzącymi podczas wytwarzania włókien chemicznych lub podczas badania surowców lub wyrobów włókienniczych w laboratorium. Kształcenie umiejętności objętych przedmiotem ODSTAWY DZIAŁALNOSI GOSODARZEJ bazuje na treściach i umiejętnościach zawartych w ODSTAWAH RZEDSIĘIORZOSI, a w szczególności w takich obszarach jak: sporządzanie biznesplanu, zakładanie działalności gospodarczej Rozpoznawanie zagrożeń dla życia i zdrowia występujące w związku z procesami produkcyjnymi w przemyśle produkującym odzież, udzielanie pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach i zdarzeniach w związku z pracą w przemyśle odzieżowym, rozpoznawanie i reagowanie na sygnały alarmowe bazują na wiedzy i umiejętnościach zawartych w treściach kształcenia i nauczania w przedmiocie EDUKAJA DLA EZIEZEŃSTWA. 8. INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY Technik technologii odzieży wykonuje swoja pracę w przedsiębiorstwach produkujących odzież. Absolwent w zawodzie technika technologii odzieży zgodnie z posiadaną wiedzą i umiejętnościami jest przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: konstruowanie i modelowanie formy różnych asortymentów odzieży dla wszystkich grup wiekowych np. spódnic, spodni, bluzek, sukienek, żakietów, płaszczy, projektowanie wyrobów odzieżowych na różnego typu sylwetki i korygowanie wad figur poprzez dobór fasonu odzieży, koloru i wzoru materiału tekstylnego, dobieranie różnych materiałów włókienniczych oraz dodatków do asortymentu odzieży. Technik technologii odzieży potrafi opracować dokumentację techniczno technologiczną wyrobu odzieżowego, konfekcjonować odzież z różnych materiałów, potrafi również zorganizować i obsłużyć stanowisko pracy własnej oraz zespołu pracowników zgodnie z zasadami ergonomii oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. Absolwent tego kierunku potrafi zorganizować i nadzorować procesy krojenia, szycia, wykończenia i prasowania odzieży, eksploatować maszyny szwalnicze np. overlocki, dziurkarki, guzikarki oraz inne urządzenia odzieżowe np. prasy i manekiny prasowalnicze, warstwowarki. ardzo ważną umiejętnością jest również obsługa programów komputerowych wspomagających proces produkcji odzieży. Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik technologii odzieży może pracować na następujących przykładowych stanowiskach pracy w przedsiębiorstwach produkujących odzież: kierownik produkcji, pracownik działu przygotowania produkcji, konstruktor odzieży, technolog, mistrz, pracownik magazynu i inne. Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik technologii odzieży będzie również przygotowany do zorganizowania własnej działalności gospodarczej związanej z produkcją odzieży. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

6 9. UZASADNIENIE OTRZEY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY Technik technologii odzieży to zawód, który wymaga odpowiedniego przygotowania do wykonywania zadań zawodowych. Na rynku pracy brakuje pracowników z kwalifikacjami nabytymi w toku kształcenia zawodowego. Na podstawie badań i analiz przeprowadzonych w projekcie Diagnoza szyta na miarę włókiennika ( przedsiębiorcy z branży włókienniczej, wymieniając stanowiska, na które poszukują absolwentów, wymieniają min: technologa odzieży i konstruktora odzieży. o zachłyśnięciu się przedsiębiorców produkcją odzieży w krajach azjatyckich następuje powrót z produkcją odzieży do kraju i okazuje się, że brakuje fachowców gotowych sprostać tym wyzwaniom. rodukcja odzieży odradza się w olsce, potrzebny jest fachowiec, który z zaangażowaniem i fachowością uszyje odzież na miarę, dokona poprawek, wykona modele odzieży zgodnie z projektem oraz zorganizuje proces wytwarzania wyrobów odzieżowych. Na podstawie publikacji Regionalnego Obserwatorium Rynku racy w Łodzi Analiza treści ofert pracy zamieszczanych w Internecie kierowanych do mieszkańców województwa Łódzkiego można stwierdzić, że istnieje popyt na pracowników w dziale rodukcja Odzieży (KD), natomiast według danych GUS wzrasta produkcja odzieży (przemyslmody.pl), dlatego będzie się utrzymywał popyt na pracowników branży odzieżowej. 10. OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Zawód technik technologii odzieży ma wspólną kwalifikację A.12 z zawodem krawiec kształcącym na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej oraz wspólne umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach: krawiec, technik technologii odzieży - KZ(A.h) Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne A.12 Wykonywanie usług krawieckich Krawiec KZ(A.h) Technik technologii odzieży A.48 rojektowanie wyrobów odzieżowych Technik technologii odzieży OMZ, KZ(A.h), KZ(A.w) A.49 Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych Technik technologii odzieży OMZ, KZ(A.h), KZ(A.w) rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

7 11..ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik technologii odzieży powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) opracowywania dokumentacji wyrobów odzieżowych; 2) dobierania materiałów odzieżowych i dodatków do wyrobów odzieżowych; 3) wykonywania modeli wyrobów odzieżowych; 4) obsługiwania maszyn i urządzeń stosowanych podczas wytwarzania wyrobów odzieżowych; 5) organizowania i kontrolowania procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik technologii odzieży: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (H, DG, JOZ, KS,OMZ), efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(A.h) i KZ(A.w), efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie A.12. Wykonywanie usług krawieckich A.48. rojektowanie wyrobów odzieżowych A.49. Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych Kształcenie zgodnie z opracowanym programem nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej wyżej wymienionych celów kształcenia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

8 12. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK TEHNOLOGII ODZIEŻY Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w technikum minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1470 godzin, z czego na: kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 735 godzin na kształcenie zawodowe praktyczne 735 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik technologii odzieży minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.12 przeznaczono - minimum 800 godzin - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.48 przeznaczono - minimum 140 godzin - na kształcenie w ramach kwalifikacji A.49 przeznaczono - minimum 110 godzin - na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 300 godzin Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze modułowej Lp Obowiązkowe zajęcia edukacyjne rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym I Klasa I II III IV II I II I II I II Liczba godzin tygodniowo w czteroletnim okresie nauczania Liczba godzin w czteroletnim okresie nauczania 1 M1 rojektowanie ubiorów , M2 Modelowanie odzieży M3 Wytwarzanie wyrobów odzieżowych , M4 odejmowanie działalności zawodowej z elementami języka obcego M5 rojektowanie procesów produkcji odzieży M6 Organizowanie procesów produkcji odzieży Łączna liczba godzin RAKTYKI ZAWODOWE*** 160 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

9 zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. EGZAMIN OTWIERDZAJĄY IERWSZĄ KWALIFIKAJĘ A.12 ODYWA SIĘ OD KONIE IERWSZEGO SEMESTRU KLASY TRZEIEJ. EGZAMIN OTWIERDZAJĄY TRZEIĄ KWALIFIKAJĘ A.48. ODYWA SIĘ OD KONIE DRUGIEGO SEMESTRU KLASY TRZEIEJ. EGZAMIN OTWIERDZAJĄY TRZEIĄ KWALIFIKAJĘ A.49. ODYWA SIĘ OD KONIE IERWSZEGO SEMESTRU KLASY ZWARTEJ. Wykaz modułów i jednostek modułowych dla zawodu technik technologii odzieży Nazwa modułu Nazwa jednostki modułowej Liczba godzin przewidziana na dział (753105).M1 rojektowanie ubiorów (753105).M1.J1 Wykonywanie rysunków wyrobów odzieżowych (753105).M1.J2 Rozróżnianie surowców do produkcji wyrobów odzieżowych włókienniczych ).M2 Modelowanie odzieży (753105).M2.J1 Modelowanie podstawowych form wyrobów odzieżowych (753105).M2.J2 Modelowanie i stylizowanie wyrobów odzieżowych (753105).M3 Wytwarzanie wyrobów odzieżowych (753105).M3.J1 oznawanie maszyn i urządzeń stosowanych w odzieżownictwie (753105).M3.J2 Wykonywanie szwów technologicznych (753105).M3.J3 rzerabianie odzieży (753105).M4 odejmowanie działalności zawodowej (753105).M4.J1 rowadzenie działalności gospodarczej 30 z elementami języka obcego (753105).M4.J2 orozumiewanie się w środowisku pracy w języku obcym M5 rojektowanie procesów produkcji odzieży M5.J1 Określanie i badanie właściwości wyrobów włókienniczych i materiałów odzieżowych M5.J2 Opracowanie dokumentacji procesu produkcyjnego M6 Organizowanie procesów produkcji odzieży M6.J1 Organizowanie procesu kroju w przedsiębiorstwie odzieżowym M6.J2 Organizowanie procesu szycia w przedsiębiorstwie odzieżowym raktyki zawodowe 2.2 ezpieczeństwo i organizacja pracy w zakładzie odzieżowym rodukcja odzieży w zakładzie odzieżowym 100 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

10 Mapa modułów rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 10

11 13. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH MODUŁÓW W programie nauczania dla zawodu krawiec zastosowano taksonomię celów A. Niemierko (753105).M1 rojektowanie ubiorów godzin (753105).M2 Modelowanie odzieży godzin (753105).M3 Wytwarzanie wyrobów odzieżowych godzin (753105).M4 odejmowanie działalności zawodowej z elementami języka obcego godzin M5 rojektowanie procesów produkcji odzieży godzin M6 Organizowanie procesów produkcji odzieży godzin 7. raktyki zawodowe godzin rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 11

12 (753105).M1 rojektowanie ubiorów (753105).M1J.1 Wykonywanie rysunków wyrobów odzieżowych (753105).M1.J2 Rozróżnianie surowców do produkcji wyrobów odzieżowych (753105).M1.J1 Wykonywanie rysunków i wyrobów odzieżowych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.h)(1)1. wykonać rysunek modelowy wyrobu odzieżowego KZ(A.h)(1)2. określić zasady projektowania wyrobu odzieżowego KZ(A.h.)(2)1. wskazywać kompozycje kolorystyczne dla różnych wyrobów odzieżowych KZ(A.h.)(2)2. wskazywać kompozycje kolorystyczne dla różnych odbiorców; KZ(A.h)(3)1. odczytać projekt wyrobu odzieżowego; KZ(A.h)(3)2. wskazywać materiały i dodatki krawieckie do projektu wyrobu odzieżowego; KZ(A.h)(3)3. zaprojektować wyrobów odzieżowych na różne typy figur; KZ(A.h)(4)1. opracować rysunek techniczny wyrobu odzieżowego na podstawie aktualnych norm; KZ(A.h)(4)2. posługiwać się rysunkiem technicznym; KZ(A.h)(4)3. odczytać rysunki techniczne; A.12.1(2).1. dobrać rodzaj materiału odzieżowego, dodatki krawieckie i zdobnicze do wyrobu odzieżowego roporcje sylwetki ludzkiej. Rysunki sylwetek statycznych: dziecka, kobiety, mężczyzny. Zasady perspektywy zbieżnej. omiary antropometryczne. Rysunek odzieżowy - modelowy żurnalowy, techniczny. odstawy kompozycji plastycznej. odstawy kolorystyki. Kolorystyka i moda w projektowaniu odzieży. Zasady projektowania wyrobów odzieżowych. Rodzaje odzieży. Fasony w ubiorach. Style w ubiorze współczesnym. Zmiany stylów na przestrzeni wieków. Sposoby tuszowania wad figury. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 12

13 A.12.1(2).2. zastosować odpowiedni materiał odzieżowy, Ubiór, fryzura, makijaż. dodatki krawieckie i zdobnicze do asortymentu odzieży; Kolorystyka ubioru a kolorystyka typu urody. A12.1.(2)3. zaprezentować projekt stroju kompletnego łącznie z wizażem; Odzież damska i męska na różne okazje. A.12.1.(2)4. scharakteryzować materiały odzieżowe, dodatki krawieckie i zdobnicze; Zasady doboru materiałów odzieżowych do poszczególnych asortymentów wyrobów odzieżowych. KS(1)1. stosować zasady kultury osobistej KS(1)2. stosować zasady etyki zawodowej Dobór dodatków krawieckich i zdobniczych do materiałów odzieżowych. KS(2)1. proponować możliwości rozwiązania realizowanych zadań; KS(2)2.realizować działania zgodnie ze swoimi pomysłami; KS(6) aktualizować wiedzę i doskonalić umiejętności zawodowe; KS(10)1.współpracować w zespole; KS(10)2. przezwyciężać bariery komunikacyjne; H(5)1. zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska w procesie produkcyjnym H(7)1. zorganizować stanowisko pracy w produkcji odzieży zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i wymaganiami ergonomii; lanowane zadania(ćwiczenia) rojekty wyrobów Wykonaj plakat przedstawiający ubiór damski o określonej linii mody. W karcie zadania zamieszczone są założenia wstępne, do wykonania plakatu. owinieneś dokonać analizy tych założeń, a następnie: dobrać rodzaj materiału, jego grubość, dodatki krawieckie i zdobnicze, kompozycje kolorystyczną projektu; przy projektowaniu zwróć uwagę na aktualne zgodność projektu z aktualną linią mody. Zadanie wykonujesz indywidualnie, korzystając z dostępnych w pracowni materiałów. Do dyspozycji masz katalogi materiałów odzieżowych, żurnale mody, plansze z kolorystyki. Wykonane plakaty zaprezentujesz na forum klasy zas prezentacji do 10 minut. Wykonane zadanie przekaż do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne. Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni projektowania posiadającej stanowiska projektowania form odzieży (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w: komputery podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, oprogramowanie do wspomagania procesu projektowania wyrobów odzieżowych oraz stoły kreślarskie, materiały i przybory kreślarskie, zestaw linijek kreślarskich oraz stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, wyposażone w oprogramowanie do wspomagania procesu projektowania wyrobów odzieżowych. onadto pracownia powinna być wyposażona w: drukarkę umożliwiającą drukowanie w formacie A3 (jedna drukarka na dziesięć stanowisk komputerowych), skaner, projektor multimedialny, damskie, męskie i dziecięce manekiny krawieckie, żurnale mody, katalogi materiałów i dodatków krawieckich. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 13

14 Środki dydaktyczne Tekst przewodni do ćwiczeń, plansze, żurnale mody, dokumentacja techniczno-technologiczna: rysunek modelowy, nożyce, klej, plansze przedstawiające sylwetki ludzkie, tablice do prezentowania prac uczniów, stojaki na plansze. Zalecane metody dydaktyczne Aktywizujące metody kształcenia: pokaz z objaśnieniem, metoda projektów, tekst przewodni, ćwiczenie praktyczne. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia należy prowadzić w grupach maksymalnie 15 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie wykonanego plakatu oraz obserwacji czynności ucznia podczas wykonywania zadania. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: zgodność projektów ze stylem odzieży, dobór materiału odzieżowego na podstawie jego właściwości, estetykę pracy, sposób oraz czas prezentacji. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 14

15 (753105).M1.J2 Rozróżnianie surowców do produkcji wyrobów odzieżowych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.h)(5)1. rozróżnić surowce włókiennicze; - rzepisy bhp obowiązujące w pracowni. KZ(A.h)(5)2. określić zastosowanie surowców włókienniczych na podstawie - Klasyfikacja włókien. ich właściwości; - Włókna naturalne i chemiczne. KZ(A.h)(5)3. wskazywać na podstawie właściwości surowiec włókienniczy do - Zasady identyfikacji włókien. rodzaju wyrobu odzieżowego; - Liniowe wyroby włókiennicze. KZ(A.h)(6)1. rozróżnić wyroby włókiennicze; - łaskie wyroby włókiennicze. KZ(A.h)(6)2. określić właściwości wyrobów włókienniczych; - Materiały odzieżowe. KZ(A.h)(6)3. określić zastosowanie wyrobów włókienniczych na podstawie - Dodatki krawieckie. właściwości; - Nazwy handlowe wyrobów włókienniczych. KZ(A.h)(7)1. rozpoznać materiały odzieżowe ze względu na technikę - Konserwacja wyrobów włókienniczych. wytwarzania; - Magazynowanie i przechowywanie surowców, KZ(A.h)(7)2. określić zastosowanie materiału odzieżowego; materiałów i wyrobów odzieżowych. KZ(A.h)(7).3. określić właściwości materiałów odzieżowych; - Nowości w tekstyliach. KZ(A.h)(11)1. rozróżnić metody konserwacji materiałów i wyrobów odzieżowych; KZ(A.h)(11)2. rozpoznać oznaczenia konserwacji materiałów i wyrobu odzieżowego; KZ(A.h)(11)3. wskazywać sposoby konserwacji materiałów i wyrobów odzieżowych ze względu na rodzaj surowca włókienniczego H(5)1. zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska w procesie produkcyjnym; H(9)1. dokonać analizy przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych; H(9)2. przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony przeciwpożarowej podczas wykonywania zadań zawodowych; H(9)3. przestrzegać zasad ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 15

16 KS(3)1.przewidywć skutki podejmowanych działań; D KS(6)1. aktualizować wiedzę i doskonalić umiejętności zawodowe; KS(10)1.współpracować w zespole; KS(10)2. przezwyciężać bariery komunikacyjne; lanowane zadania(ćwiczenia) Rozróżnianie materiałów odzieżowych Zaproponuj sposób konserwacji płaszcza damskiego na podstawie otrzymanej próbki materiału odzieżowego. Dokonaj analizy założeń zadania a następnie powinieneś: -na podstawie próbki materiału określić skład surowcowy materiału, z którego wykonany jest płaszcz, jego właściwości, zaproponować sposób konserwacji wyrobu korzystając z tabeli znaków informacyjnych; Zadanie wykonujesz indywidualnie korzystając z dostępnych w pracowni materiałów.efekty pracy przedstaw na forum grupy. zas prezentacji(10 min.) Oceniany będziesz za identyfikację materiału odzieżowego, podanie jego właściwości i przeznaczenie oraz zaproponowany sposób konserwacji wyrobu. Zadanie wykonujesz indywidualnie. Wykonane zadanie przekażesz do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni włókienniczej, w której powinny być zorganizowane stanowiska do badań surowców, materiałów i wyrobów włókienniczych (jedno stanowisko dla dwóch uczniów), wyposażone w: mikroskop z oprzyrządowaniem do identyfikacji włókien, sprzęt laboratoryjny wraz z odczynnikami chemicznymi do identyfikacji włókien, lupę tkacką, zestawy próbek wyrobów włókienniczych oraz włókien naturalnych i chemicznych, normy dotyczące klasyfikacji włókien Środki dydaktyczne lansze ze znakami informacyjnymi o sposobie konserwacji, czasopisma branżowe, przepisy konserwacji wyrobów odzieżowych. Zalecane metody dydaktyczne Metody kształcenia: pogadanka, pokaz, prezentacja, dyskusja, burza mózgów, metoda projektów, tekst przewodni, ćwiczenie praktyczne. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia należy prowadzić w grupach maksymalnie 15 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz obserwacji czynności ucznia podczas wykonywania zadania. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: sposób identyfikacji surowca, określenie techniki wykonania wyrobu włókienniczego, właściwości, nazwy materiału, przeznaczenia wyrobu odzieżowego oraz zgodność znaków z normą, czas i sposób prezentacji Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 16

17 (753105).M2 Modelowanie odzieży (753105).M2.J1 Modelowanie podstawowych form wyrobów odzieżowych (753105).M2J2 Modelowanie i stylizowanie wyrobów odzieżowych (753105).M2.J1 Modelowanie podstawowych form wyrobów odzieżowych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.h)(1)3. określić zasady wykonania rysunku modelowego wyrobu Modelowanie form odzieży. odzieżowego KZ(A.h)(8)1. dokonać interpretacji pojęć z zakresu antropometrii; Oznaczenia i symbolika pomiarów. KZ(A.h)(8)2. określić zasady wykonywania pomiarów krawieckich; omiary antropometryczne. KZ(A.h)(8)3. ocenić poprawność przeprowadzonych pomiarów krawieckich; KZ(A.h)(8)4. określić sposób przeprowadzenia pomiaru krawieckiego; Tabele antropometryczne. KZ(A.h)(8)5. wskazywać pomiary krawieckie potrzebne do wykonania projektu wyrobu odzieżowego; omiary krawieckie. KZ(A.h)(8)6 zastosować symbolikę podstawowych pomiarów ciała; roporcje sylwetki ludzkiej. A.12.1(1)1. zastosować zasady wykonywania pomiarów krawieckich; A12.1(1)2. wykonać pomiary krawieckie dla określonego wyrobu odzieżowego; Metody wykonywania form odzieży. A12.1(1)3. wykonać pomiary kontrolne dla osób z wadami postawy; Wzornictwo i funkcjonalność ubiorów A.12.1(1)4. scharakteryzować figury nietypowe; dziecięcych. A.12.1(5)1. wykorzystać projekt plastyczny wyrobu odzieżowego do Surowce włókiennicze na ubiory dziecięce. modelowania konstrukcyjnego; A.12.1(5)2. dobrać materiały, narzędzia i przybory do wykonania form wyrobu odzieżowego; A.12.1(5)3. wykonać modelowanie konstrukcyjne wyrobów dziecięcych; A.12.1(5)4. wykonać modelowanie konstrukcyjne odzieży damskiej na dolną część ciała; A.12.1(5)5. wykonać modelowanie konstrukcyjne odzieży damskiej na górną Konstrukcja wybranych standardów odzieży dla I i II grupy wiekowej. Modelowanie form wyrobów dziecięcych. Konstrukcja i modelowanie wyrobów damskich rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 17

18 część ciała; na górną i dolną część ciała A.12.1(5)6. wykonać modelowanie form odzieży na figury nietypowe; Konstrukcja i modelowanie wyrobów męskich A.12.1(5)7. wykonać modelowanie konstrukcyjne odzieży męskiej; na górną i dolną część ciała H(4)1. dokonać analizy możliwych zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych podczas Zasady modelowania przestrzennego. wykonywania wzorów odzieży; Modelowanie przestrzenne podstawowych form H(4)2. scharakteryzować sposoby przeciwdziałania zagrożeniom przy odzieży. wykonywaniu zadań zawodowych H(7)1. zorganizować stanowisko pracy w produkcji odzieży zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i wymaganiami ergonomii; Wady postawy. Typy figur. H(8)1. dobrać środki ochrony indywidualnej podczas wykonywania zadań zawodowych; omiary krawieckie figur nietypowych. H(8)2. dobrać środki ochrony zbiorowej podczas wykonywania zadań Modelowanie wyrobów odzieżowych dla osób z zawodowych; wadami postawy. KS(1)1. stosować zasady kultury osobistej; KS(1)2. stosować zasady etyki zawodowej; KS(2)1. proponować możliwości rozwiązania realizowanych zadań; KS(2)2.realizować działania zgodnie ze swoimi pomysłami; KS(3)1.przewidywć skutki podejmowanych działań; KS(4)1. przejawiać chęć doskonalenia się; KS(4)2. przejawiać chęć ciągłego uczestniczenia w szkoleniach; KS(5)1. określić sposoby radzenia ze stresem; KS(5)2. radzić sobie ze stresem podczas wykonywania zadań zawodowych; lanowane zadania(ćwiczenia) Modelowanie wyrobów odzieżowych na figury z wadami postawy. Na podstawie otrzymanej formy podstawowej spódnicy damskiej dopasuj ją do określonej wady postawy(np. boczne skrzywienie kręgosłupa). Zwróć uwagę na dobór pomiarów krawieckich do wyrobu, poprawność przeprowadzonych podstawowych i kontrolnych pomiarów krawieckich dla figury z wadą postawy, sposób dopasowania form spódnicy do figury z wadą postawy. Zadanie wykonasz indywidualnie, korzystając z dostępnych w pracowni materiałów i przyborów do modelowania. Wykonane zadanie przekaż do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni modelowania odzieży, posiadającej stanowiska do modelowania form odzieży (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w: komputery podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, oprogramowanie do wspomagania proces modelowania wyrobów odzieżowych oraz stoły kreślarskie, materiały i przybory kreślarskie, zestaw linijek kreślarskich, stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, wyposażone rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 18

19 w oprogramowanie do wspomagania procesu modelowania wyrobów odzieżowych; onadto pracownia powinna być wyposażona w damskie, męskie i dziecięce manekiny krawieckie, taśmy krawieckie. Środki dydaktyczne Teksty przewodnie do ćwiczeń, katalogi dodatków krawieckich, próbki materiałów odzieżowych, plansze przedstawiające sylwetki ludzkie, konstrukcje i modelowanie odzieży damskiej, męskiej i dziecięcej, modelowanie konstrukcyjne i wtórne odzieży na figury nietypowe, literaturę zawodową z zakresu modelowania odzieży, standardy konstrukcji oraz tabele wymiarów, żurnale mody i albumy projektów odzieży. Zalecane metody dydaktyczne Aktywizujące metody kształcenia: pokaz z objaśnieniem, metoda projektów, tekst przewodni, ćwiczenie praktyczne Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia należy prowadzić w grupach maksymalnie 15 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie wykonanych szablonów i obserwacji czynności ucznia podczas wykonywania zadania. W ocenie należy uwzględnić kryteria : opracowanie konstrukcji, zdjęcie wymiarów z sylwetki, symbolikę pomiarów, sposób dopasowania form spódnicy do wady postawy. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 19

20 (753105).M2.J2 Modelowanie i stylizowanie wyrobów odzieżowych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A.h)(14)1 zastosować programy komputerowe wspomagające Modelowanie wyrobów odzieżowych na wykonywanie projektów wyrobów odzieżowych podstawie projektu plastycznego dla różnych KZ(A.h)(14)2 zastosować programy komputerowe wspomagające grup wiekowych. wykonywanie konstrukcji i modelowania form wyrobów odzieżowych; KZ(A.w)(1)1. rozpoznać program komputerowy do projektowania wyrobu Modelowanie wyrobów odzieżowych o różnym odzieżowego; przeznaczeniu. KZ(A.w)(1)2. wykonać projekt plastyczny wyrobu odzieżowego z zastosowaniem techniki komputerowej Komputerowe projektowanie wyrobów odzieżowych. KZ(A.w)(1)3. wykonać kompozycje kolorystyczne z zastosowaniem techniki komputerowej Komputerowe modelowanie form odzieży KZ(A.w)(2)1. wykonać kompozycje kolorystyczne; ZK(A.w)(2)2 posługiwać się kolorem, aby uzyskać pożądany efekt; Modelowanie przestrzenne na podstawie A.12.1(4).1. określić różnicę pomiędzy formą a szablonem; projektu plastycznego. A.12.1(4)2. wykonać formy i szablony elementów wyrobów odzieżowych zgodnie z zasadami modelowania; A.12.1(4)3. wykonać formy i szablony elementów wyrobów odzieżowych dla konkretnego odbiorcy; A.12.1.(4)4. wykonać formy i szablony elementów wyrobu odzieżowego na podstawie projektu plastycznego; A.12.1.(4)5 wykonać modelowanie przestrzenne form odzieży; H(1)1. wyjaśnić zasady ochrony przeciwpożarowej w przedsiębiorstwie odzieżowym H(1)2. rozróżnić środki gaśnicze ze względu na zakres ich stosowania H(4)1. dokonać analizy możliwych zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych podczas wykonywania wzorów odzieży; H(4).2. scharakteryzować sposoby przeciwdziałania zagrożeniom przy wykonywaniu zadań zawodowych; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

21 H(5)1. zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska w procesie produkcyjnym; H(9)1. dokonać analizy przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych; H(9)2. przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony przeciwpożarowej podczas wykonywania zadań zawodowych; H(9)3. przestrzegać zasad ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych; KS(1)1. stosować zasady kultury osobistej; KS(1)2. stosować zasady etyki zawodowej; KS(2)1. proponować możliwości rozwiązania realizowanych zadań; KS(2)2.realizować działania zgodnie ze swoimi pomysłami; KS(6)1. aktualizować wiedzę i doskonalić umiejętności zawodowe; KS(8)1. ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania; lanowane zadania Wykonanie szablonów Wykonaj szablony sukienki dziewczęcej zgodnie z rysunkiem żurnalowym. W karcie zadania zamieszczone są założenia wstępne, do wykonania zadanie. Dokonaj analizy tych założeń a następnie: wykonaj projekt plastyczny sukienki dziewczęcej i opracuj szablony wzorcowe na określony rozmiarowzrost. Zwróć uwagę na dobór wymiarów antropometrycznych potrzebnych do konstrukcji, poprawność konstrukcji, zgodność modelowania z projektem, wykonanie i opis szablonów. Zadanie wykonujesz indywidualnie, korzystając z dostępnych w pracowni materiałów. Wykonane zadanie przekaz do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w pracowni modelowania odzieży, posiadającej stanowiska do modelowania form odzieży (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wyposażone w: komputery podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, oprogramowanie do wspomagania proces modelowania wyrobów odzieżowych oraz stoły kreślarskie, materiały i przybory kreślarskie, zestaw linijek kreślarskich, stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, wyposażone w oprogramowanie do wspomagania procesu modelowania wyrobów odzieżowych; onadto pracownia powinna być wyposażona w: drukarkę umożliwiającą drukowanie w formacie A3 (jedna drukarka na dziesięć stanowisk komputerowych), skaner, projektor multimedialny, damskie, męskie i dziecięce manekiny krawieckie, taśmy krawieckie. Środki dydaktyczne Teksty przewodnie do ćwiczeń, katalogi dodatków krawieckich, próbki materiałów odzieżowych, plansze przedstawiające sylwetki ludzkie, konstrukcje i modelowanie odzieży damskiej, męskiej i dziecięcej, modelowanie konstrukcyjne i wtórne odzieży na figury nietypowe, literaturę zawodową z zakresu modelowania odzieży, standardy konstrukcji oraz tabele wymiarów, żurnale mody i albumy projektów odzieży. Zalecane metody dydaktyczne Aktywizujące metody kształcenia: pokaz z objaśnieniem, metoda projektów, tekst przewodni, ćwiczenie praktyczne Formy organizacyjne rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 21

22 Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia należy prowadzić w grupach maksymalnie 15 osobowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie wykonanych szablonów i obserwacji czynności ucznia podczas wykonywania zadania. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: poprawność konstrukcji, modelowania, wykonanie i opis szablonów. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22

23 (753105).M3 Wytwarzanie wyrobów odzieżowych (753105).M3.J1.oznawanie maszyn i urządzeń stosowanych w odzieżownictwie (753105).M3.J2.Wykonywanie szwów technologicznych (753105).M3.J3.rzerabianie wyrobów odzieżowych (753105).M3.J1 oznawanie maszyn i urządzeń stosowanych w odzieżownictwie Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(A. w)(3)1. określić zadania urządzeń transportowych w różnych wydziałach produkcyjnych przy produkcji odzieży; KZ(A. w)(3)2. określić sposoby przechowywania materiałów odzieżowych; KZ(A. w)(3)3. określić sposoby transportu wyrobów odzieżowych; KZ(A. w)(4)1.określić zadania mechanizmów w maszynach szwalniczych; KZ(A. w)(4)2.określić zadania elementów w maszynach i urządzeniach krojczych; KZ(A.w)(4)3. określić zadania elementów w maszynach i urządzeniach do termicznej obróbki odzieży; KZ(A. w)(5)1. odczytać schematy kinematyczne podstawowych maszyn szwalniczych; D KZ(A. w)(5)2. wyjaśnić zasadę działania podstawowych maszyn szwalniczych; KZ(A.w)(5)3. wyjaśnić zasady tworzenia podstawowych ściegów maszynowych KZ(A. w)(5)4. wyjaśnić zasadę działania maszyn i urządzeń krojowni KZ(A. w)(5)5. wyjaśnić zasadę działania urządzeń do znakowania wykrojów; KZ(A. w)(5)6. wyjaśnić zasadę działania maszyn i urządzeń do termicznej obróbki odzieży; KZ(A.h)(10)1. zidentyfikować ściegi maszynowe; KZ(A.h)(10)3. opisać klasyfikacje ściegów maszynowych według obowiązujących norm; KZ(A. h)(10)4. określić zastosowanie ściegów podstawowych maszyn szwalniczych; odstawowe maszyny szwalnicze. Klasyfikacja maszyn szwalniczych udowa zewnętrzna maszyny szwalniczej Mechanizmy biorące udział w procesie tworzenia ściegu maszynach szwalniczych Zasada tworzenia ściegu stębnowego i zyg -zakowego Igły maszynowe, rodzaje igieł. Klasyfikacja ściegów i szwów według norm. arametry ściegów Mechanizmy transportu zszywanych warstw materiału Maszyny specjalistyczne Automaty szwalnicze Oprzyrządowanie maszyn szwalniczych. Zasady bhp przy obsłudze maszyn szwalniczych. Maszyny i urządzenia do termicznej obróbki odzieży. Rodzaje obróbki parowo cieplnej odzieży. arametry obróbki parowo cieplnej odzieży. Wyposażenie stanowiska prasowania ręcznego. Maszyny i urządzenia do obróbki parowo - cieplnej Techniki prasowania Zasady bhp przy prasowaniu Rodzaje obróbki klejowej arametry klejenia i ich dobór. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23

24 KZ(A. h)(10)5. określić parametry podstawowych rodzajów ściegów; rasy do klejenia Zasady bhp przy obsłudze pras do klejenia. KZ(A.h)(13)2. rozróżnić podstawowe mechanizmy w maszynach krojczych; KZ(A. h)(13)3. rozróżnić podstawowe mechanizmy w maszynach i urządzeniach Maszyny i urządzenia krojcze. do termicznej obróbki odzieży; Niekonwencjonalne metody rozkroju materiałów A.12.1(8)1.dobrać oprzyrządowanie maszyn szwalniczych do rodzaju materiału i rzepisy bhp podczas obsługi maszyn i urządzeń krojowni rodzaju operacji technologicznej; Maszyny i urządzenia transportowe A.12.1(8)2. dokonać klasyfikacji igieł maszynowych i określić zasady ich doboru; Zasady bezpiecznego transportu H(4)1. dokonać analizy zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych podczas wykonywania wzorów odzieży; H(4).2. scharakteryzować sposoby przeciwdziałania zagrożeniom przy wykonywaniu zadań zawodowych H(5)1. zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska w procesie produkcyjnym; KS(3)1.przewidywć skutki podejmowanych działań; KS(4)1. przejawiać chęć doskonalenia się KS(4)2. przejawiać chęć ciągłego uczestniczenia w szkoleniach D KS(6)1. aktualizować wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe D KS(8)1. ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania; lanowane zadanie Zagrożenia przy obsłudze maszyn Określ zagrożenia występujące podczas obsługi maszyn i urządzeń stosowanych podczas konfekcjonowania wyrobów odzieżowych. rzeprowadź analizę zagrożeń występujących podczas obsługi maszyn szwalniczych, krojczych i urządzeń do termicznej obróbki odzieży. Wymień zagrożenia w każdej grupie maszyn i sposoby przeciwdziałania im. Zadanie można wykonać w formie tabeli z podziałem na grupy maszyn. odczas analizy zadania zwróć uwagę na: prawidłową diagnozę zagrożeń w różnych typach maszyn odzieżowych i sposoby przeciwdziałania tym zagrożeniom, bhp na stanowisku pracy. Opracowane zagrożenia przy obsłudze maszyn i urządzeń odzieżowych przedstaw w tabeli. Zadanie wykonujesz indywidualnie lub w grupie 2 osobowej. Wynik zaprezentujesz na forum grupy. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 24

25 Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni technologicznej wyposażonej w modele maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, schematy kinematyczne maszyn szwalniczych, plansze przedstawiające działanie mechanizmów tworzących ścieg oraz powstawanie ściegów w maszynach szwalniczych, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle odzieżowym, katalogi ściegów i szwów maszynowych, normy obowiązujące w przemyśle odzieżowym, dokumentacje techniczno-technologiczne wyrobów odzieżowych, tablice z symbolami graficznymi węzłów technologicznych, tablice znaków informacyjnych dotyczących konserwacji odzieży; Środki dydaktyczne Aktualne normy dotyczące szwów maszynowych, Instrukcje obsługi, czyszczenia i konserwacji maszyn do szycia, oraz w miarę możliwości programy multimedialne z zakresu budowy i zastosowania podstawowych maszyn szwalniczych, tablice znaków informacyjnych dotyczących konserwacji odzieży, przepisy i normy dotyczące parametrów obróbki parowo-cieplnej odzieży. Zalecane metody dydaktyczne: ogadanka, pokaz, prezentacja, dyskusja, burza mózgów, dyskusja dydaktyczna, ćwiczenia. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia powinny odbywać się z podziałem na grupy do 12 osób ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Kryterium oceny: diagnozę zagrożeń w różnych typach maszyn odzieżowych i urządzeń do obróbki parowo-cieplnej, sposoby przeciwdziałania tym zagrożeniom Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia. dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia (753105).M3.J2.Wykonywanie szwów technologicznych KZ (A. h)(10)2. wskazywać ścieg maszynowy do rodzaju materiału odzieżowego KZ(A. h)(10)4. określić zastosowanie ściegów podstawowych maszyn szwalniczych; KZ (A.h)(12)4. wskazywać maszynę odzieżowa do operacji technologiczne KZ(A.h)(12)6. określić zasady doboru wielkość dodatków na szwy; A.12.1.(9)1. przygotować maszynę szwalniczą do szycia; A.12.1.(9)2.obsługiwać podstawowe maszyny szwalnicze; A.12.1.(9)3 konserwować maszyny szwalnicze; A.12.1(10)1. zidentyfikować nieprawidłowości w tworzenia ściegów maszynowych; A.12.1(10)2. wymienić przyczyny nieprawidłowości podczas tworzenia ściegów maszynowych; H(4)1. dokonać analizy zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych podczas D Organizacja stanowiska pracy - przepisy bhp w pracowni odział szwów Rodzaje węzłów technologicznych Zasady szycia maszynowego Rodzaje obróbki termicznej szwów Zasady obróbki termicznej Wykonywanie rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 25

26 wykonywania wzorów odzieży; H(4)2. scharakteryzować sposoby przeciwdziałania zagrożeniom przy wykonywaniu zadań zawodowych H(5)2. określić zagrożenia podczas obsługi maszyn i urządzeń na wszystkich etapach procesu produkcyjnego; H(7)1. zorganizować stanowisko produkcji odzieży zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i wymaganiami ergonomii; H(7)4. dokonać analizy zasad organizacji stanowisk pracy w przedsiębiorstwie odzieżowym; H(8)2. dobrać środki ochrony zbiorowej podczas wykonywania zadań zawodowych; H(9)2. przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów ochrony przeciwpożarowej podczas wykonywania zadań zawodowych H(9)3. przestrzegać zasad ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych; KS(8)1. ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania; KS(3)1. przewidywać skutki podejmowanych działań; p KS(6)1. aktualizować wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe KS(8)1. ponosić odpowiedzialność za podejmowane działania; lanowane zadanie Wykończenie wyrobu odwiń i wykończ dół wyrobu odzieżowe np. spódnicy prostej wykonanej z grubej tkaniny. W karcie zadania zamieszczony jest zakres wykonywanych prac. Dokonaj analizy załóżeń zadania a następnie: na podstawie otrzymanej próbki materiału ( gruba tkanina wełniana) dokonaj wyboru techniki wykończenia wyrobu odpowiedni do rodzaju i grubości materiału. Zwróć uwagę na dobór techniki wykończenia wyrobu, dobór maszyn i urządzeń odzieżowych, parametry ściegu, dobór parametrów obróbki termicznej, kolejność wykonywanych czynności, organizacja stanowiska pracy. W zadaniu ocenie podlegać będzie : poprawność i staranność wykończenia wyrobu, dobór maszyn do operacji technologicznej, ustalenie parametrów ściegów i szwów, dobór parametrów obróbki termicznej, kolejność czynności zapisana przez ucznia w karcie zadania. Zadanie wykonujesz indywidualnie, korzystając z dostępnych w pracowni materiałów. Wykonane zadanie przekaż do oceny. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni w której powinny być zorganizowane następujące stanowiska: rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 26