Choroby układu oddechowego, układu krążenia, układu pokarmowego. Zastosowanie w kosmetyce. Zmieniony wtorek, 10 czerwiec 2008

Transkrypt

1 Choroby układu oddechowego, układu krążenia, układu pokarmowego. Zastosowanie w kosmetyce. Zmieniony wtorek, 10 czerwiec 2008 Choroby układu krążenia Miód rozcieńczyć z sokiem świeżych buraków w proporcji 1:1. Pić 3 razy dziennie przed jedzeniem po pół szklanki przy nadciśnieniu. Połączyć 100 g miodu z 100 g soku z marchwi, chrzanu i buraków. Dodać sok z jednej cytryny. Stosować na czczo 3 razy dziennie po łyżce przy nadciśnieniu. Do szklanki przegotowanego mleka dodać 1 łyżkę miodu. Pić 3 razy dziennie po pół szklanki dla wzmocnienia serca. Zaparzyć 1 łyżkę owoców z dzikiej róży w połowie szklanki wody. Dodać łyżkę miodu. Pić po pół szklanki 3 razy dziennie przy osłabionym sercu, nadciśnieniu. Rozcieńczyć łyżkę miodu w połowie szklanki przegotowanej, letniej wody. Pić taką wodę miodową do 2-ch szklanek dziennie dla wzmocnienia wewnętrznych organów. Choroby układu oddechowego W szklance przegotowanego mleka rozpuścić łyżkę miodu i dodać odrobinę masła. Wypić wieczorem przy przeziębieniu, chrypce, gorączce. Do szklanki wrzącej wody dodać sok z połowy cytryny i posłodzić łyżką miodu. Pić przy przeziębieniu, grypie, zapaleniu oskrzeli, płuc. Miód rozcieńczyć sokiem z cytryny lub chrzanu w stosunku 1:1. Pić 3 razy dziennie po łyżeczce przy przeziębieniu, anginie. Zaparzyć szałwię lekarską i posłodzić miodem. Płukać gardło w przypadku jego zapalenia. Wymieszać 1 szklankę drobno startej cebuli z szklanką miodu. Odstawić na godzinę, następnie zagotować i przecedzić. Uzyskany syrop pić 3 razy dziennie po łyżeczce, czysty lub dodawać do ciepłego mleka przy przeziębieniu, kaszlu, katarze. Miód rozcieńczyć sokiem z czarnej rzepy w stosunku 1:1. Stosować 3 razy dziennie po łyżeczce przy przeziębieniu, chrypce, kaszlu. Do jednego kilograma miodu dodać 100 gram soku z świeżej pokrzywy. Pić trzy razy dziennie po łyżce dla wzmocnienia organizmu przy przeziębieniach, grypie. Herbata napotna. Zaparzyć w jednej szklance wody łyżeczkę kwiatu lipowego, łyżeczkę rumianku, łyżeczkę malin. Parzyć pod przykryciem 10 minut. Dodać łyżeczkę miodu. Działa napotnie przy przeziębieniach. Herbata napotna z kwiatów bzu czarnego. Dwie łyżeczki suszonych kwiatów bzu czarnego (bez szypułek) zalać szklanką wrzącej wody, przykryć i odstawić na kwadrans. Następnie przecedzić i dodać dwie łyżeczki miodu lipowego, oraz sok z połowy cytryny. Herbatka orzeźwia, działa napotnie, obniża gorączkę. Przysmak leczniczy. Zemleć 100 gram orzechów, dodać sok z dwóch cytryn, dwie łyżki oleju, 3 łyżki miodu. Wymieszać. Żuć powoli kilka razy dzienie przy chorobie gardła. Balsalm czosnkowo-miodowy. Wymieszać 50 gram miodu z 50 gramami startego czosnku. Stosować 3

2 razy dziennie po łyżeczce przy grypie, przeziębieniach. Syrop buraczano-chrzanowy. Zetrzeć na drobnej tarce 300 gram czerwonych buraków, 200 gram chrzanu. Pozostawić na godzinę, odcisnąć sok. Do soku dodać sok z cytryny i dodać 500 gram miodu. Trzymać w chłodzie. Stosować 3-4 razy dziennie po łyżeczce przy przeziębieniach, kaszlu. Miód anyżowy. Wymieszać dokładnie dwie łyżki miodu z jedną łyżką dokładnie sproszkowanego anyżu. Stosować dwa razy dziennie po łyżeczce po jedzeniu jako środek wykrztuśny. Syrop chrzanowy. Zetrzeć 100 gram chrzanu, dodać szklanki przegotowanej i ostudzonej wody. Odczekać godz. Następnie sok wycisnąć i dodać 100 gram miodu. Zażywać 3 razy dziennie po łyżce przy kaszlu i nieżytach górnych dróg oddechowych. Syrop sosnowy. Świeże pączki sosnowe zebrane w okresie od jesieni do wiosny rozdrobnić, zalać ciepłym miodem i zostawić na tydzień. Powstały syrop stosować po łyżeczce 3 razy dziennie w nieżytach gardła, krtani, jamy ustnej, kaszlu. Wino z miodem. Do 1ź litra białego wina dodać dwie łyżki miodu, dwa kurze żółtka, zmiksować. Napój pożywny, zimny orzeźwia, ciepły przydatny przy przeziębieniach. Syrop dla dzieci na kaszel. Do 250 gram miodu dodać dwie garście świeżo zerwanych, wypłukanych liści babki lancetowatej, oraz 100 ml wody. Zmiksować i ostrożnie gotować tak długo, aby powstał gęsty syrop. Stosować dając łyżkę syropu na szklankę herbaty trzy razy dziennie. Herbata na kaszel. Wymieszać ze sobą w równych częściach suszony kwiat lipy i suszony kwiat bzu czarnego. Łyżkę mieszanki zalać szklanką wrzątku, parzyć 15 minut. Dodać łyżeczkę miodu. Lipowe cukierki na kaszel. Do 120 gram miodu dodać 100 gram cukru, dwie łyżki bardzo mocnego naparu z kwiatu lipy, sok z połowy cytryny. Gotować tak długo, aż kropla mieszanki nałożona na talerz twardnieje. Mieszankę wyłożyć na wilgotną lub natłuszczoną deskę, utworzyć gruby placek, który wilgotnym nożem pokroić na kostki. Gdy zastygnie przełożyć do szczelnych słoików aby nie stwardniały. Smaczne i dobre na kaszel i przeziębienia. Miętowe cukierki na kaszel. Do 120 gram miodu dodać 100 gram cukru, sok z połowy cytryny. Gotować długo, aż mocno zgęstnieje. Wówczas dodać dwie łyżki mocnego naparu z mięty. Nadal gotować aż kropla syropu nałożona na talerz twardnieje. Mieszankę wyłożyć na wilgotną lub natłuszczoną deskę, utworzyć gruby placek, który wilgotnym nożem pokroić na kostki. Gdy zastygnie przełożyć do szczelnych słoików aby nie stwardniały. Stosować przy kaszlu. Miodowe karamelki na chrypkę. Do połowy szklanki mleka lub śmietany dodać 120 gram miodu, 100 gram cukru. Gotować tak długo, aż zacznie ciągnąć się nitka przy wyjmowaniu łyżki z syropu. Wylać na marmurową lub porcelanową deskę pokrytą olejem lub masłem, pozostawić w chłodzie do stwardnienia. Pokroić w kostki. Stosować przy chrypce, kaszlu. Dżem borówkowy z miodem i orzechami. 30 dag wyłuskanych orzechów włoskich wymoczyć przez 30 minut w wrzącej wodzie, odcedzić. Do jednego litra miodu dać jeden kilogram borówek brusznic, odcedzone orzechy (w całości lub grubo rozdrobnione). Gotować do zgęstnienia. Dżem stosować przy przeziębieniach. Likier z kwiatu lipowego. Świeżo zebrane lipowe kwiaty ułożyć w dużym słoiku do połowy jego pojemności. Następnie zalać kwiaty czystym spirytusem. Wystawić zamknięty słoik na ciepłe, słoneczne miejsce na dwa tygodnie. Po maceracji nalew zlać i przecedzić. Zagotować 700 gram miodu z 1źl wody, odszumować. Do 1 l nalewu dodać 1 l miodowego roztworu, wymieszać. Rozlać i odstawić na kilka tygodni. Likier jest doskonały na przeziębienia i kaszel. Miód różany na przeziębienia. Miód z cebulą i czosnkiem na suchy kaszel, zapalenie gardła. Do szklanki płynnego miodu (najlepiej lipowego) dodać jedną szklankę pokrojonej cebuli i ź szklanki rozdrobnionego czosnku. Dobrze wymieszać, przełożyć do słoika, ucisnąć, zamknąć i pozostawić na kilka godzin w ciepłym miejscu.

3 Wycisnąć sok, przechowywać w lodówce. Stosować kilka razy dziennie przy uporczywym, suchym kaszlu, zapaleniu gardła. Choroby układu pokarmowego Szklankę mleka lub kefiru wymieszać z 2-ma łyżkami miodu, 2-ma łyżkami zmielonych płatków owsianych i jednym żółtkiem. Wypić rano przy braku apetytu, chorobie żołądka. Liście trzyletniego aloesu odciąć, przetrzymać w lodówce przez 10 dni. Odciąć kolce, zmiksować. Na jedną część aloesu dodać dwie części miodu, następnie zagotować, przecedzić, przechowywać w lodówce, unikać światła. Pić po łyżeczce na czczo przed posiłkami dla pobudzenia apetytu, na wzmocnienie. Jedną szklankę zsiadłego mleka wymieszać z łyżeczką zmielonego siemienia lnianego i łyżką miodu. Wypić przy nieżytach żołądka i dwunastnicy. Do połowy szklanki wody dodać dwie łyżki miodu i sok z połowy cytryny. Pić dla poprawy przemiany materii. Do 100 g miodu dodać sok z połowy cytryny i łyżeczkę oliwy z oliwek. Pić na czczo po jednej łyżce 2 razy dziennie przy wirusowym zapaleniu wątroby, dla odtrucia komórek wątroby. Sproszkowane nasiona anyżu wymieszać z miodem w stosunku 1:1. Zażywać dwa razy dziennie po łyżce przy wzdęciach i bólach brzucha. Rozpuścić w szklance przegotowanej wody łyżkę miodu, dodać soku z cytryny do smaku, pozostawić na 12 godzin. Pić w przerwach między posiłkami w chorobach żołądka, jelit. Liście kilkuletniego aloesu odciąć i pozostawić w ciemności na kilka dni. Następnie zmiksować je i wymieszać z miodem i z czerwonym winem (Bycza krew) w stosunku 1:1:1. Mieszaninę przetrzymać w ciemności przez kilka dni, przecedzić i przechowywać w lodówce. Pić trzy razy dziennie po łyżeczce dwie godziny przed jedzeniem w celu poprawy apetytu i wzmocnienia. Do 600 ml wina białego dodać 100 g miodu oraz 200 g rozdrobnionej cebuli. Po 48 godzinach przecedzić. Pić 3 łyżeczki dziennie przy osłabieniu, awitaminozie. Wymieszać 10 g zmielonych nasion kminku z 100 g miodu. Spożywać trzy razy dziennie po łyżeczce przy niestrawności, wzdęciach, braku apetytu. Syrop kminkowy dla dzieci. Sproszkować łyżkę kminku, zalać szklanką wrzącej wody, pozostawić pod przykryciem na 30 minut. Przecedzić i dodać miodu do smaku. Stosować po łyżeczce 3 razy dziennie po jedzeniu. Działa wiatropędnie. Miód z koprem. Wymieszać łyżkę miodu z łyżeczki sproszkowanego kopru włoskiego!!. Stosować 3 razy dziennie po łyżeczce po jedzeniu. Działa wiatropędnie, rozkurczowo. Likier orzechowy. Rozdrobnić 5 świeżych, zielonych orzechów włoskich i zalać l wódki. Macerować zamknięte przez 6 tygodni. Dodać 300 gram miodu, wymieszać i pozostawić na 2 tygodnie. Pić po łyżce 2-3 razy dziennie między posiłkami przy dolegliwościach żołądkowych. Miód z dynią przeciw pasożytom. Zmiksować 200 gram swieżych!!! nasion dyni, dodać miodu do smaku. Podzielić na dwie części. Zażyć rano na czczo jedną porcję, po 30 minutach drugą porcję. Po 3 godzinach przyjąć środek przeczyszczający. Zapalenie jamy ustnej i gardła. Do szklanki octu jabłkowego dodać pięć łyżek miodu, pięć rozgniecionych ząbków czosnku. Dobrze wymieszać i odstawić. Używać do płukania jamy ustnej i gardła biorąc pięć łyżek mieszanki na szklankę wody. Choroby skóry Wymieszać 100 g miodu z dwoma żółtkami. Dodać nieco olejku ze słodkich migdałów. Smarować popękaną skórę dwa razy dziennie.

4 Łyżeczkę miodu wymieszać z kilkoma kroplami tranu. Smarować rany. Zawinąć gazą. Wymieszać miód z gliceryną w stosunku 1:1. Robić okłady na przemarzniętą, popękaną skórę trzy razy dziennie. Wymieszać 80 g miodu z 20 g oleju rzepakowego, dodać j.m. witaminy A. Robić okłady na oparzenia, zgorzele, wrzody. Choroby układu moczowego Zaparzyć w jednej szklance wody łyżkę owoców dzikiej róży. Dodać łyżeczkę miodu. Pić trzy razy dziennie przy chorobie nerek, skąpomoczu. Pół lub całą szklankę soku z rzodkiewek osłodzić łyżką miodu. Pić raz dziennie przy chorobie nerek. Wymieszać oliwę z oliwek z sokiem z cytryny i z miodem w stosunku 1:1:1. Pić trzy razy dziennie po łyżce przy piasku w nerkach. Zaparzyć herbatę z biedrzeńca i owoców dzikiej róży, posłodzić miodem. Pić jedną szklankę dziennie przy kamieniach pęcherza moczowego. Choroby narządu wzroku W szklance ciepłej przegotowanej wody rozpuścić łyżeczkę miodu. Roztwór ten gotować przez 5 minut. Z roztworu robić kompres i przykładać na oczy przy zapaleniu spojówek, rogówki, jęczmienia. Spożywanie miodu poprawia widzenie w niektórych schorzeniach siatkówki. Zapalenie spojówek, zmęczone oczy. Do gotującej 1 litra wody dodać łyżkę miodu, dwie łyżki rumianku. Gotować przez trzy minuty, odcedzić. Przemywać oczy wacikiem nawilżonym wywarem kilka razy dziennie, najlepiej ciepłym. Alergie pyłkowe Profilaktycznie żuć raz lub dwa razy dziennie kawałek plastra miodu przez okres dwóch miesięcy poprzedzających okres pojawienia się kataru siennego. Jeśli katar sienny zaatakuje żuć plastry miodu pięć razy dziennie przez pierwsze dwa dni, następnie trzy razy dziennie, dopóki nie zniknie. Metoda Williama Petersova przeciwdziałania alergiom. Kurację rozpoczynamy od użycia jednej łyżki dziennie i codziennie zwiększamy dawkę aż do użycia 15 łyżek miodu dziennie, poczym stopniowo obniżamy dawkę do stanu początkowego, czyli jednej łyżki dziennie. Miód z odsklepinami. Przed wirowaniem miodu, plastry są odsklepiane (ścinane są wieczka komórek plastra). Ścięte wieczka (odsklepiny) to mieszanina wosku, miodu, dość dużej ilości pyłku. Przełożyć odsklepiny do małych słoików, ubić, szczelnie zamknąć, pozostawić do przedwiośnia. Miesiąc przed spodziewanym wystąpieniem kataru siennego rzuć wosk. Po min. wosk wypluć. Zacząć od małych ilości stopniowo zwiększając dawki. Następnie dawki zmniejszać. Ogólne, wzmacniające Napój wzmacniający. Do szklanki przegotowanej i ostudzonej wody dodać łyżkę miodu,wymieszać i pozostawić na 12 godzin. Napój można doprawić do smaku cytryną. Balsalm wzmacniający. Liście trzyletniego aloesu odciąć, przetrzymać w lodówce przez 10 dni. Odciąć kolce, zmiksować. Do 300 gram miodu dodać 100 gram aloesu, następnie dodać 400 gram rozdrobnionych orzechów włoskich i sok z trzech cytryn. Stosować trzy razy dziennie po łyżeczce dla ogólnego wzmocnienia. Aronia z miodem. Zemleć 2-3 krotnie w maszynce owoce aronii. Na jedną część aronii dać 3 części miodu. Dodać sok z cytryny, wymieszać. Stosowaać 3-4 razy dziennie po łyżeczce. Aronia zawiera bardzo dużo witaminy P oraz inne C, B2, E, PP, A a także mikroelementy. Przetwory z aronii mają działanie przeciwutleniające, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne, przeciwwirusowe. Wskazana jest po leczeniu

5 antybiotykami, odtruwa organizm, regeneruje. Aronia usprawnia układ krążęnia, poprawia wzrok, wspomaga leczenie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy. Miód pokrzywowo-orzechowy. Dokładnie sproszkować równe ilości suszonych liści pokrzywy i liści orzecha włoskiego. Do 500 g płynnego ciepłego miodu dodać 4 łyżki sproszkowanych liści, dokładnie wymieszać. Zażywać po 1 łyżeczce 2-3 razy dziennie po jedzeniu. Wzmacnia mechanizm obronny organizmu, stosować w profilaktyce zagrożenia rakiem sutka. Miód na wzmocnienie. Do 100 gram miodu dodać trzy posiekane ząbki czosnku, wymieszać, zamknąć w słoiku i odstawić do lodówki na jeden miesiąc. Zażywać jedną łyżkę dziennie przy osłabieniu. Miód z owsem lub otrębmi pszennymi na wzmocnienie po przebytych chorobach. Jeden kilogram dokładnie umytego ziarna owsa zalać dwoma litrami wody. Gotować tak długo, aż wyparuje połowa wody. Przecedzić i dodać trzy łyżki miodu, ponownie zagotować. Wypić całość w ciągu dnia, dzieci połowę tej ilości. Zamiast owsa możemy użyć otręby pszenne. Dawki: dorośli dwa razy dziennie szklanka nopoju, dzieci dwa razy dziennie szklanki. Miód a alergie na pyłki Miód nektarowy zawsze zawiera w swoim składzie wtrącenia pyłków z roślin z których pszczoły zbierały nektar. Najbardziej różnorodny zestaw pyłków ma miód wielokwiatowy. Ten fakt wykorzystuje się stosując miód w kuracji alergii. Miód powinien pochodzić z 10-kilometrowego promienia zamieszkania alergika. Miód jako antybiotyk Miód charakteryzuje się wysoką aktywnością antybiotyczną. Hamuje bądź niszczy rozwój bakterii Gramdodatnich, Gram-ujemnych, grzybów, wirusów, pierwotniaków, paciorkowców. Te cenne właściwości zawdzięcza miód swemu składowi chemicznemu. Wysokie ciśnienie osmotyczne, kwaśny odczyn środowiska, obecność oksydazy glukozy, lizozymu, apidycyny, inhibiny to cechy nadające miodowi działanie antybiotyczne. Warto zapamiętać, że aktywność antybiotyczna miodu wzrasta nawet do 220 razy gdy go rozcieńczymy z wodą. Miód a choroby narządu wzroku Miód zwalcza drobnoustroje, zalecany jest w leczeniu zapalenia spojówek, rogówki, jęczmienia, których przyczyną są ropotwórcze gronkowce i paciorkowce. Miód a choroby skóry Miód działa antybiotycznie, przyspiesza gojenie ran, oparzeń i odmrożeń, zabezpiecza je przed zakażeniem bakteriami, drobnoustrojami. Poprawia odżywianie tkanek, oczyszcza rany, przyspiesza ziarninowanie i gojenie ran. Działa więc przeciwzapalnie, regenerująco oraz przeciwbólowo. Stosuje się więc miód do leczenia oparzeń, odmrożeń skóry, trudno gojących się ran, owrzodzeń, ropni, czyraków, wyprysków. Miód a choroby układu krążenia Miód dzięki dużej zawartości cukrów prostych (glukozy i fruktozy), mikroelementów i enzymów ma korzystny wpływ w schorzeniach układu krążenia. Glukoza dostarcza sercu niezbędną energię. Fruktoza zaś jest magazynowana jako glikogen w wątrobie, stanowi rezerwę energetyczną organizmu. Miód reguluje pracę serca, rozszerza naczynia wieńcowe serca, obniża ciśnienie krwi, polepsza krążenie. Zapobiega powstawaniu obrzęków poprzez zwiększone wydzielanie moczu. Zmniejsza napięcie nerwowe, polepsza sen i ogólne samopoczucie. Jest więc stosowany w nerwicach naczyniowych i serca, chorobie wieńcowej, nadciśnieniu, zespole płuco-sercowym. Miód a choroby układu moczowego

6 Miód działa moczopędnie, zwiększa przepływ naczyniowy w nerkach zapobiegając powstawaniu złogów, ma działanie diuretyczne sprzyjające zmniejszaniu obrzęków spowodowanych niewydolnością nerek. Stosowany jest więc miód jako środek wspomagający w chorobach układu moczowego, takich jak ostre i przewlekłe zapalenie nerek, pęcherza moczowego i miedniczek nerkowych, kamica nerkowa i pęcherza moczowego. Miód a choroby układu nerwowego Miód wzmacnia układ nerwowy, działa uspokajająco, przeciwspazmatycznie, poprawia samopoczucie, nastrój. Stosuje się go w leczeniu nerwic, apatii, depresji, pobudzenia nerwowego, wyczerpania nerwowego, bezsenności, nadpobudliwości (szczególnie dzieci). W tych chorobach stosuje się duże dawki miodu. Miód a choroby układu oddechowego Miód znalazł zastosowanie w zapobieganiu i leczeniu schorzeń układu oddechowego. Ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, przeciwalergiczne, wykrztuśne, uodporniające. Zwiększa więc odporność organizmu i chroni drogi oddechowe przed rozwojem zakażenia. Stosowany jest w leczeniu stanów przeziębieniowych, chrypki, kaszlu, zapalenia gardła, pyłkownicy na tle alergicznym, suchości w gardle, zapalenia zatok, kataru, dreszczy, podwyższonej temperatury. Miód a choroby układu pokarmowego Miód reguluje czynności trawienne żołądka, poprawia przemianę materii, przyspiesza gojenie wrzodów, łagodzi skutki stresów, poprawia sen i łaknienie. Pobudza perystaltykę, zmniejsza kurcze jelit, skraca czas trwania biegunek. Miód zmniejsza szkodliwe działanie używek jak kawa, herbata, tytoń, alkohol. Dobrze odżywia komórki wątrobowe, działa odtruwając organizm. Cholina zawarta w miodzie zwiększa efekt żółciopędny. Powyższe właściwości miodu spowodowały, że z powodzeniem jest stosowany leczniczo w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w nieżytach żołądka, zapaleniu i stanach kurczowych jelit, biegunkach, zaparciach, zapaleniu wątroby, woreczka żółciowego. Pierzga, czyli pszczele zapasy pyłku kwiatowego Naturalna pierzga, to zakonserwowany przez pszczoły pyłek kwiatowy. Spożywana jest przez pszczoły w okresach braku pyłku w przyrodzie, jesień, późna zima, wczesna wiosna. Pszczoły po przyniesieniu pyłku do ula układają go warstwami w komórkach, dodają wydzielinę gruczołów ślinowych, dopełniają komórki miodem. W temperaturze ula ok. 30 C. dochodzi do fermentacji mlekowej pyłku, zarazem jego zakonserwowania. Pierzga ma wyższą wartość spożywczą niż pyłek, lepszą przyswajalność i bogatszy skład chemiczny. Jest pokarmem o dużej zawartości białka, witamin, składników mineralnych, substancji biotycznych. Podobnie jak pyłek posiada dobre właściwości lecznicze, odtruwające. Zastosowanie pierzgi jest analogiczne jak pyłku Miód w kosmetyce. Historia i przyszłość. Przez całe stulecia legendarne piękne kobiety dla podtrzymania młodości, pięknej skóry, pięknych włosów stosowały kosmetyki zawierające miód. Kleopatra stosowała kąpiele w oślim mleku i miodzie. Poppea, żona cesarza Nero używała mieszaniny mleka i miodu w formie okładów podtrzymujących piękny, młody wygląd jej twarzy. Gdy powstawały pierwsze fabryki kosmetyków w XIX w. miód był częstym ich składnikiem. Współczesne wytwórnie kosmetyków powracają do starych receptur i coraz częściej stosują miód w swoich wyrobach. Ostatnie badania naukowe potwierdzają bowiem silne działanie antybiotyczne miodu. Miód hamuje rozwój bakterii, grzybów, wirusów, pierwotniaków. Naturalnie nawilża skórę.

7 Zdolność skóry do utrzymywania odpowiedniej wilgotności jest warunkiem jej elastyczności, miękkości, gładkości. Z upływem czasu, zwłaszcza gdy skóra jest wystawiona na działanie niekorzystnego środowiska, różnych środków chemicznych traci zdolność utrzymywania wody, staje się sucha, pomarszczona. Miód jest środkiem pomagającym w nawilżeniu i utrzymaniu odpowiedniej wilgotności skóry. Stąd jest naturalnym składnikiem wszelkiego rodzaju kosmetyków, nawet tych do delikatnej skóry, w tym dzieci. Maseczki, okłady z miodem. Do jednego żółtka dodać łyżeczkę miodu oraz łyżeczkę mąki owsianej. Po utarciu uzyskamy maseczkę oczyszczającą skórę. Stosować do kilku razy dziennie. Wymieszać trzy łyżki miodu z trzema łyżkami śmietany i z dwoma żółtkami. Maseczka dla cery suchej. Utrzeć żółtko z łyżeczką miodu i z łyżeczką gliceryny. Uzyskaną maseczkę stosować na twarz, szyję na około kwadrans. Zmiękcza i oczyszcza skórę. Wymieszać jedną łyżkę miodu z trzema łyżkami twarożku homogenizowanego i jednym żółtkiem. Nałożyć maseczkę na umytą rumiankiem skórę twarzy na pół godziny. Stosować na cerę suchą. Okład miodowo-pyłkowy. Do łyżki miodu kolejno dodawać i mieszać: jedną łyżkę pyłku kwiatowego, jedno kurze żółtko, dwie łyżki mąki skrobiowej, 4-5 kropel nalewki propolisowej. Po dokładnym wymieszaniu nanieść na gazę, nałożyć na twarz i pozostawić na minut. Okład zmyć ciepłą i opłukać chłodną wodą. Zmieszać dwie łyżki miodu z jedną łyżką soku z cytryny. Wcierać w szorstką skórę pięt, rąk. Maseczka Kleopatry. Dobrze wymieszać łyżkę miodu z łyżką pełnotłustego mleka i jednym małym kurzym białkiem. Nanieść na dobrze umytą twarz i szyję. Pozostawić na 30 minut. Maska po zaschnięciu jest bardzo krucha! Maskę zmyć letnią wodą, następnie opłukać chłodną. Nałożyć krem odpowiedni do cery. Miodowa maseczka oczyszczająca. Wymieszać jedną łyżkę miodu z łyżeczki soku cytrynowego i dwoma łyżeczkami mielonych migdałów. Mieszanką pocierać delikatnie skórę twarzy. Spłukać letnią wodą. Nawilżająca miodowa maseczka. Wymieszać dwie łyżki miodu z dwoma łyżeczkami mleka lub słodkiej śmietanki. Rozprowadzić po twarzy, szyi i pozostawić na 10 minut. Spłukać letnią wodą. Maseczka miodowa z jabłkiem. Wymieszać jedną łyżkę miodu z jednym obranym i przetartym jabłkiem. Nałożyć na twarz na 15 minut, spłukać. Wygładza i nawilża skórę. Miodowa maseczka oczyszczająca. Wymieszać jedną łyżkę miodu z jedną łyżką mielonych migdałów, dwoma łyżkami płatków owsianych. Dodać soku z cytryn w ilości umożliwiającej dobre zwilżenie całości. Delikatnie masować mieszanką twarz, spłukać letnią wodą. Miodowa maseczka wzmacniająca. Ubyć ze sobą jedną łyżkę miodu z jednym kurzym jajkiem, łyżeczką gliceryny. Dodać mąki w ilości niezbędnej dla uzyskania konsystencji pasty. Rozprowadzić po twarzy, szyi i pozostawić na 10 minut. Spłukać letnią wodą. Kąpiele z miodem. Do wanny z wodą o temperaturze 37 C dodać 100 g miodu. Kąpiel zalecana dla chorych i wyczerpanych. Po kąpieli wziąć prysznic.

8 Kąpiel. W wannie z ciepłą wodą (38 C) rozpuścić 350 gramów soli. W jednym litrze ciepłego mleka rozpuścić 350 gramów miodu, następnie wlać do kąpieli. Kąpiel taka odpręża, odżywia i uelastycznia skórę. Czas kąpieli do 20 minut. Kąpiel miodowo-sosnowa wzmacniająca. Kilkanaście młodych pędów sosny zalać 2-3 litrami wody, gotować przez 10 min pod przykryciem. Po 15 min przecedzić do wanny wypełnionej do wodą o temp. 37 C, dodać 200 gram miodu. Czas kąpieli minut. Kąpiel działa pobudzająco na krążenie krwi, uspokajająco, moczopędnie, zmiejsza bóle reumatyczne. Kąpiel George Sand. Do wanny wody o temperaturze 37 C dodać kg miodu, ź l śmietany, 30 dag soli do kąpieli. Wymieszać. Czas kąpieli minut. Kąpiel ma na celu utrzymanie delikatnej cery. Pielęgnacja włosów. Rozjaśniacz włosów. Dodać do 1 litra ciepłej wody łyżeczkę miodu, wymieszać. W przypadku włosów blond można dodać wyciśnięty sok z jednej cytryny. Po umyciu włosów szamponem przepłukać włosy mieszaniną. Nie spłukiwać wodą, wysuszyć normalnie. Miodowa odżywka na włosy. Wymieszać 100 gram miodu z oliwą z oliwek (1-3 łyżki w zależności od suchości włosów i skóry głowy). Zwilżyć mieszanką włosy, nałożyć czepek i pozostawić na 30 minut. Umyć głowę szamponem i spłukać jak zwykle. Włosy będą błyszczące, jedwabiste. Olejowe kompresy ziołowe. Wzmacniające, pobudzające porost włosów. Inne zastosowania miodu w pielęgnacji urody. Delikatny miodowy środek do de makijażu. Wymieszać ze sobą dwie łyżki miodu z łyżką płynnego mydła i czterema łyżkami gliceryny. Nałożyć na gąbkę lub wacik i rozprowadzić po twarzy lekko pocierając. Zmyć letnią wodą. Emulsja do szorstkich rąk. Zaparzyć w jednej szklance rumianek, dodać 2 łyżki miodu i 20 gramów gliceryny. Dobrze wymieszać. Wcierać w ręce. Krem na noc. Wymieszać dokładnie 100 gramów miodu z 100 gramami oliwy z oliwek. Nakładać na twarz codziennie wieczorem. Płyn przeciw wągrom. Rozdrobnić jeden średni ogórek, zalać wrzątkiem, odstawić pod przykryciem na trzy godziny. Następnie napar wycisnąć i dodać łyżeczkę miodu, wymieszać. Za pomocą tamponu przemywać twarz, poczekać do wyschnięcia skóry, przemyć letnią wodą. Mydło miodowe. Kilogram zwykłego mydła pokroić na drobno, włożyć do emaliowanego garnka, dolać szklankę wody. Pozostawić do rozmoczenia. Następnie dodać 100 g miodu, wymieszać i podgrzać do zagotowania. Odstawić z ognia, dodać kilka kropel wonnego olejku, dobrze wymieszać i rozlać do foremek, pozostawić do stężenia. Mydło ma właściwości zmiękczające skórę. Zamiast wody możemy dodawać napary ziołowe według potrzeb. Spierzchnięte usta. Rozsmarować niewielką ilość miodu na spierzchnięte usta. Miód tworzy na ustach warstwę chroniącą przed drobnoustrojami, przyspiesza gojenie się małych ranek. To stary sposób stosowany przez nasze babcie. Miodowy płyn oczyszczający. Do ź l maślanki dodać łyżkę płynnego miodu. Dobrze wymieszać. Nanieść na twarz, szyję i pozostawić na 15 minut. Spłukać letnią wodą. Zmiękcza i odżywia skórę.

9 Pyłek pszczeli w kosmetyce Maseczka 1. Wymieszać 1 łyżeczkę sproszkowanego pyłku z 1 żółtkiem. Można dodać łyżeczkę miodu. Nanieść na twarz, pozostawić na godz. Wygładza i odżywia skórę. Maseczka 2. Wymieszać dwie łyżeczki sproszkowanego pyłku w małej ilości wody dla uzyskania papki. Nałożyć na twarz na 20 minut. Maseczka 3. Wymieszać 2 łyżki pyłku, 2 łyżki miodu, 1 żółtko, 1 łyżkę twarogu. Nałożyć na twarz na 20 minut. Wzmacnia, upiększa skórę. Pierzga domowym sposobem. Naturalna pierzga pozyskiwana jest w niewielkiej ilości w pasiekach. Czynione są próby uzyskiwania podobnego produktu w sposób sztuczny, bez udziału pszczół. Do 0,7 litra miodu płynnego wsypać 5 kapsułek Trilaku (zawiera trzy szczepy bakterii wytwarzające kwas mlekowy, dostępny w aptece bez recepty) i dokładnie wymieszać. Wsypać 1 kg pyłku kwiatowego-pszczelego. Wszystko powtórnie dokładnie wymieszać. Włożyć mieszankę do wyparzonych gorącą wodą słoików. Słoiki muszą byc pełne - pod zamknięcie. Odstawić w ciemne miejsce - temp. około 16 C. (dolna szafka kuchenna). Po 2-3 dniach produkt jest gotowy do użycia. Rozpuszczenie w wodzie ułatwia kontakt ze ściankami żołądka - wrażliwi mogą mieć uczucie ociężałości (efekt łączenia miodu i kwasu żołądkowego). Prawdopodobnie bakterie kwasu mlekowego w wyniku fermentacji mieszanki miodu i pyłku niwelują częściowo ten efekt. Proponuje się najpierw wypić małą szklaneczkę jogurtu a po chwili gdy nastąpi częściowa neutralizacja stężenia kwasu w żołądku dopiero mieszankę pyłku z wodą lub samej nierozpuszczonej "nowej pierzgi"- należy jednak ją powoli ssać a nie połykać.