SZCZEGÓŁOWY OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA I. OBOWIĄZUJĄCE PRZEPISY PRAWA WRAZ Z WYDADNYMI DO NICH AKTAMI WYKONAWCZYMI:

Transkrypt

1 ZAŁĄCZNIK NR 4 do SIWZ będący równocześnie załącznikiem nr 1 do umowy SZCZEGÓŁOWY OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA dotyczące przetargu nieograniczonego na Wykonanie zdjęć lotniczych oraz sporządzenie numerycznego modelu terenu i cyfrowej ortofotomapy dla miasta Gliwice I. OBOWIĄZUJĄCE PRZEPISY PRAWA WRAZ Z WYDADNYMI DO NICH AKTAMI WYKONAWCZYMI: Ustawa z dn r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. nr 240, poz z późniejszymi zmianami). Ustawa z dn r. Prawo Lotnicze (Dz. U. z 2002 r. Nr 130, poz. 1112) oraz akty wykonawcze do tej ustawy dotyczące wymagań związanych z wykonywaniem przedmiotu zamówienia. Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających baz danych, a także ogólnych warunków umów o udostępnianie tych baz (Dz. U. z 2001 r. Nr 78, poz. 837). Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999r. w sprawie standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie (Dz. U. z 1999 r. Nr 30, z 1999r. poz. 297). Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia r. w sprawie Klasyfikacji Środków trwałych (KST) - (Dz. U. Nr 112, poz z późniejszymi zmianami). Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 2000 r. w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych (Dz. U. z 2000 r. Nr 70, poz. 821). Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U r. Nr 38, poz. 454). Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 maja 2010 r w sprawie rodzajów prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa oraz współdziałania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej z jednostką organizacyjną Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwą w sprawach geodezji i kartografii (Dz. U r. Nr 109, poz. 718) II. OBOWIĄZUJĄCE STANDARDY I PRZEPISY TECHNICZNE: Instrukcja techniczna G-1 Pozioma osnowa Geodezyjna. Instrukcja techniczna O-1/O-2 Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych. Instrukcja techniczna O -3 Zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Instrukcja techniczna G - 4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe. Instrukcja techniczna G -2 Wysokościowa osnowa geodezyjna. Wytyczne Techniczne K-1.8 Prowadzenie i aktualizacja mapy zasadniczej na terenach objętych wpływami eksploatacji górniczej. Wytyczne techniczne G-1.8 Aerotriangulacja analityczna. Wytyczne techniczne K-2.7 Zasady wykonywania prac fotolotniczych. Wytyczne techniczne K-2.8 Zasady wykonywania ortofotomapy w skali 1: Wytyczne techniczne G Formuły odwzorowawcze i parametry układów współrzędnych. Uwaga: niniejszy wykaz przepisów ma charakter pomocniczy (zwłaszcza w kwestiach dotyczących nowych, aktualnie stosowanych rozwiązań technologicznych, których nie uwzględniają wcześniej wydane instrukcje czy wytyczne techniczne niżej podane wymogi mają charakter obligatoryjny 1

2 III. ZAKRES WYKONANIA OPRACOWANIA: ETAP 1 ZDJĘCIA LOTNICZE I AEROTRIANGULACJA 1. Projekt nalotu. Obszar przewidziany do nalotu wskazany jest w załączniku mapowym obejmuje teren miasta poszerzony o bufor 200 metrów na zewnątrz od granic obiektu. W trakcie opracowania uwzględnić istniejące tereny zamknięte art. 2 pkt. 9 Ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Kierunek nalotu (N S lub W E) powinien być tak zaprojektowany, aby zminimalizować liczbę zdjęć. Nalot powinien zostać wykonany jesienią po okresie wegetacji roślin. 2. Sygnalizacja i pomiar osnowy fotogrametrycznej. Dla obszaru będącego przedmiotem opracowania należy zaprojektować i zasygnalizować polową osnowę fotogrametryczną, na bazie której, poprzez pomiar i wyrównanie aerotriangulacji przestrzennej zostanie wyznaczona osnowa kameralna. W zaprojektowanych rejonach obiektu z uwzględnieniem projektu nalotu fotogrametrycznego, należy wybrać istniejące w terenie punkty poziomych osnów geodezyjnych (o ile spełniają warunki punktu nadającego się do zasygnalizowania głównie chodzi o brak w pobliżu wysokich obiektów) i je zasygnalizować. Kształt i kolor znaków sygnalizacyjnych powinien zapewnić jednoznaczną i precyzyjną identyfikację na zdjęciach. Dopuszcza się wykorzystanie, jako fotopunkty istniejące w terenie obiekty jak: pokrywy włazów kanałowych, zasuwy, itp. Należy rozważyć celowość zagęszczenia osnowy wysokościowej poprzez założenie dodatkowych punktów, tzw. Z punktów. Gęstość i rozmieszczenie polowej osnowy fotogrametrycznej powinny zapewnić wymaganą dokładność aerotriangulacji oraz produktów końcowych tzn. Numerycznego Modelu Terenu, ortofotomapy. Wszystkie punkty polowej osnowy fotogrametrycznej winny zostać pomierzone techniką GPS z dokładnością nie gorszą niż mp= 2 cm dla współrzędnych XY oraz nie gorszą niż mz= 3 cm dla współrzędnej Z. Z pomiaru GPS powinien zostać sporządzony operat techniczny zawierający zdjęcia każdego stanowiska pomiarowego wykonane cyfrowym aparatem fotograficznym wraz z opisem topograficznym. Współrzędne wynikowe powinny zostać określone w układzie: PUWG 2000 pas6. 3. Wykonanie zdjęć lotniczych. W ramach zamówienia należy wykonać cyfrowe zdjęcia fotogrametryczne (wraz z zdjęciami ukośnymi) w kanałach spektralnych RGB, profesjonalną wielkoformatowa cyfrową kamerą lotniczą, tak aby terenowa wielkość piksela zdjęć nie była większa od m. W czasie wykonywania zdjęć wymagana jest rejestracja współrzędnych środków rzutu poprzez wykorzystanie zintegrowanego systemu GPS współpracującego z inercjalnym systemem INS. W przypadków błędów w rejestracji współrzędnych środków rzutu należy na potrzeby aerotriangulacji zagęścić polową osnowę fotogrametryczną, tak aby uzyskać zakładane dokładności. Dla obszarów obiektu z wysoką zabudową patrz szkic Załącznik mapowy do szczegółowego opisu przedmiotu zamówienia -należy zaprojektować dodatkowe osie szeregów zdjęć. Dla obiektów wydłużonych (przy długich osiach nalotu) zaleca się wykonanie zdjęć w dodatkowych szeregach poprzecznych spinających szeregi zasadnicze. Cyfrowe zdjęcia lotnicze należy wykonać: 1. z pokryciem podłużnym p = 70 % oraz poprzecznym q = 40 % dla obszaru z niską zabudową 2. z pokryciem podłużnym p = 70 % oraz poprzecznym q = 70 % dla obszaru z zabudową wysoką (załącznik mapowy) 2

3 Z etapu wykonania zdjęć lotniczych należy sporządzić operat techniczny zawierający: a) Sprawozdanie techniczne z opisem procesu wykonania zdjęć lotniczych. b) Kopię zgłoszenia do CODGiK. c) Plan nalotu. d) Wykaz wykonanych zdjęć ze wszystkimi danymi: nr szeregu, nr zdjęcia, skala, data nalotu, czas. e) Wykaz użytego sprzętu i oprogramowania. f) Metrykę kamery. g) Mapę przeglądową polowej osnowy fotogrametrycznej. h) Dokumentację techniczną (skrócony raport) z wyznaczenia współrzędnych środków rzutów kamery techniką DGPS w układzie PUWG 2000 pas 6. i) Komplet zdjęć lotniczych w postaci kompozycji RGB w postaci plików TIFF z kompresją JPEG Q4 i pełną piramidą obrazów w konwencji zapisu SS_NNNN gdzie SS oznacza numer szeregu, NNNN numer zdjęcia. j) Zdjęcia lotnicze ukośne wraz z aplikacją (przeglądarką) umożliwiającą pomiar odległości. 4. Aerotriangulacja. Aerotriangulację należy rozwiązać na bazie polowej osnowy fotogrametrycznej. Wyrównanie aerotriangulacji powinno zostać przeprowadzone w jednym bloku. Proces aerotriangulacji winien zostać wykonany z wykorzystaniem współrzędnych środków rzutu pomierzonych w czasie lotu. Dodatkowo wykonawca może w procesie wyrównania wykorzystać kątowe elementy orientacji zewnętrznej [wartości kątów: φ (fi), ω (omega), χ (kappa)] jeśli dokonał ich pomiaru w czasie lotu, a ich wprowadzenie nie popsuje finalnego wyniku wyrównania. Aerotriangulację należy pomierzyć w sposób automatyczny lub półautomatyczny. Zamawiający nie dopuszcza manualnego wykonania aerotriangulacji. Wyrównanie należy wykonać metodą niezależnych wiązek. Do kontroli poprawności aerotriangulacji należy wykorzystać punkty kontrolne, które nie będą brać udziału w procesie wyrównania, jako fotopunkty. W przypadku uzyskania niewystarczających dokładności na całości lub fragmencie opracowania należy zagęścić polową osnowę fotogrametryczną i ponownie przeprowadzić wyrównanie W wyniku wyrównania bloku aerotriangulacji należy uzyskać parametry dokładnościowe nie gorsze niż: a) dokładność wyrównania całego bloku zdjęć (sigma zero) nie gorsza niż: σo = 5 μm b) średni błąd kwadratowy wpasowania w osnowę nie gorszy niż: mx = 0,05 m, my = 0,05 m, mz = 0,07m c) maksymalny błąd wpasowania w osnowę (dla mniej niż 30 % punktów) nie gorszy niż: mx = 0,10 m, my = 0,10 m, mz = 0,15 m d) średni błąd w punktach kontrolnych (dla mniej niż 30 % punktów) nie gorszy niż: mx = 0,10 m, my = 0,10 m, mz = 0,15 m Aerotriangulację należy wykonać w układzie PUWG 2000 pas 6. 3

4 ETAP 2 NMT I ORTOFOTOMAPA 1. Numeryczny model terenu (NMT). Numeryczny Model Terenu winien zostać utworzony w oparciu o punkty i linie strukturalne pozyskane na stacji fotogrametrycznej metodą stereoskopową. NMT może zostać pozyskany w sposób automatyczny, półautomatyczny lub manualny pod warunkiem zachowania parametrów technicznych i dokładnościowych wymienionych poniżej. Elementami tworzącymi NMT winny być: punkty pozyskane w regularnej siatce kwadratów o oczku nie większym niż 10 m, linie strukturalne określające położenie linii szkieletowych rzeźby terenu i linii nieciągłości (skarpy, urwiska, nasypy, wały, itp. powyżej 1 m w terenie) winny zostać pozyskane, jako uzupełnienie regularnej siatki punktów, cieki i wody płynące; jedną linią (osią) oznaczamy cieki o szerokości mniejszej niż 1 m, granice wyłączeń obszarów poziomych (jeziora, stawy, osadniki itp.), punkty charakterystyczne rzeźby terenu, pikiety sytuacyjne lokalne ekstrema skrzyżowania dróg zmiana kierunku drogi obszary płaskie (bez wyraźnych spadków obiekty inżynieryjne (mosty, wiadukty., itp.). Dokładność Numerycznego Modelu Teren: Średni błąd wysokościowy Numerycznego Modelu Terenu nie może przekraczać 0,15 m Dokładność Numerycznego Modelu Terenu powinna zostać zweryfikowana w oparciu o niezależnie pomierzone punkty kontrolne (wykorzystane wcześniej, jako punkty kontrolne w procesie aerotriangulacji). Wykonawca przeprowadza kontrolę na podstawie własnych punktów kontrolnych (przede wszystkim profili podłużnych) pomierzonych techniką GPS. Zleceniodawca udostępnia do tego celu szczegółową osnowę wysokościową III klasy, pokrycie całego terenu miasta. W obszarach zabudowanych punkty regularnej siatki mogą być rejestrowane w innych dogodnych miejscach terenu, tak by zapewnić poprawne przedstawienie rzeźby na rysunku warstwicowym. W obszarach zadrzewionych dane do NMT należy zbierać w każdym dogodnym miejscu terenu starając się zapewnić optymalne ich zagęszczenie w stosunku do zasadniczej siatki 10 x 10 m. Należy zwrócić szczególną uwagę na NMT obiektów wielopoziomowych (wiadukty, mosty) i jego prawidłowe wykorzystanie przy ortorektyfikacji. Dane NMT należy pozyskać w układzie PUWG 2000 pas 6. Na podstawie danych pozyskanych na stacji fotogrametrycznej, należy wygenerować: numeryczny model terenu w postaci siatki trójkątów (TIN), numeryczny model terenu w postaci siatki regularnej (GRID) o oczku 5 m, mapy warstwicowe o cięciu 0.5 m Pozyskany NMT należy sprawdzić poprzez sprawdzenie przylegania warstwic wygenerowanych z NMT. Dopuszczalne nieprzyleganie warstwic do terenu obserwowane na modelu przestrzennym nie może przekraczać: 0.3 m. NMT należy zapisać w oryginalnym formacie opracowania na fotogrametrycznej stacji cyfrowej oraz dodatkowo w formacie dxf i ASCII. 4

5 2. Ortofotomapa. Ortorektyfikację wszystkich zdjęć należy wykonać dla kompozycji barwnej RGB 321, w oparciu o wyrównany blok aerotriangulacji oraz skontrolowany Numeryczny Model Terenu. Ortorektyfikację należy wykonać w układach: PUWG 2000 pas 6. Parametry techniczne ortorektyfikacji: wielkość terenowa piksela 0.10 m zapis zbiorów wynikowych z rozdzielczością radiometryczną 8 bitów/kanał wyciąg barwny, czyli 24 bity/piksel. Parametry mozaikowania: linie mozaikowania należy wykonać w sposób automatyczny, półautomatyczny lub manualny. W obszarze gęstej zabudowy należy wykonać linie mozaikowania w sposób manualny; niedopuszczalne jest prowadzenie linii mozaikowania w taki sposób, aby przecinała elementy odwzorowane na dwóch zdjęciach w inny sposób (np. budynki), linie mozaikowania należy prowadzić w ten sposób, aby wykorzystać tylko środkowe fragmenty ortoobrazów i zminimalizować przesunięcia radialne obiektów znajdujących się ponad powierzchnią NMT, wzdłuż linii mozaikowania nie mogą występować znaczne różnice radiometryczne pomiędzy ortoobrazami, całość opracowania powinna cechować się jednolitością tonalną za wadliwe uważane będą te ortofotomapy, na których błędnie będzie przedstawiona geometria obiektów wielopoziomowych (mosty, wiadukty). Parametry wynikowe: format zapisu: RGB 8 bit/kanał (jeden zestaw z kompresją JPEG Q = 4, drugi zestaw danych bez kompresji ), format zapisu georeferencji: pliki geotiff oraz dodatkowo pliki *.tfw, pełna piramida obrazów, tiled 256. modułami ortofotomapy wynikowej są arkusze map w skali 1:1000 w obu układach PUWG 2000 pas 6. Na podstawie poprawnie sporządzonych ortofotomap o wielkości piksela terenowego 0.10 m należy sporządzić zbiorcze ortofotomapy całego obiektu w w/w układzie współrzędnych przy terenowej wielkości piksela terenowego 1 m. ETAP 3 POMIARY KONTROLNE W celu kontroli poprawności całości opracowania tj. aerotriangulacji, NMT, ortofotomapy Wykonawca: 1) wykona pomiar kontrolny na stereomodelach oraz ortofotomapie wskazanych przez zamawiającego współrzędnych szczegółów sytuacyjnych I grupy dokładnościowej (w ilości nie mniejszej niż 500 punktów), zlokalizowanych równomiernie na całym terenie opracowania jednoznacznie zidentyfikowane na zdjęciach, modelu stereoskopowym oraz ortofotomapie. 2) Przekaże Zamawiającemu zestawienie pomierzonych współrzędnych ze stereomodelu oraz ortofotomapy w pliku TXT w układzie 2000 pas 6 W dalszej kolejności Zamawiający udostępni Wykonawcy plik z rozszerzeniem RDL lub DXF zawierający szczegóły I grupy dokładnościowej pochodzące z pomiarów bezpośrednich. Plik ten będzie stanowił podstawę weryfikacji prawidłowości wykonania przedmiotu zamówienia. 3) Na bazie przedmiotowego pliku oraz zestawienia pomierzonych współrzędnych Wykonawca sporządzi zestawienie dokładnościowe wskazując uzyskane różnice współrzędnych na tych samych punktach kontrolnych. Średnie błędy różnicy współrzędnych dla sytuacyjnych punktów kontrolnych nie mogą przekroczyć następujących wartości: m stereo 10 cm dla punktów ze stereodigitalizacji, oraz m orto 15 cm dla punktów sczytanych z ortofotomapy. 5

6 Zamawiający udostępni Wykonawcy zapis wektorowy warstwy sytuacyjnej niezbędny do wygenerowania podkładu warstwicowego. W przypadku nie dotrzymania określonych wyżej warunków dokładnościowych pomiarów kontrolnych, Wykonawca będzie zobowiązany poprawić opracowanie. Nie spełnienie wyżej określonych warunków dokładnościowych pomiarów kontrolnych będzie skutkowało brakiem odbioru pracy. IV. WARUNKI TECHNICZNE OPRACOWANIA KOŃCOWEGO: MATERIAŁY KOŃCOWE PODLEGAJĄCE PRZEKAZANIU Dokumentacja techniczna Dokumentację techniczną stanowi operat techniczny wraz ze sprawozdaniem technicznym zawierającym opis przebiegu prac, zastosowanych technologii oraz uzyskanych dokładności dla każdego z etapów zamówienia tj: wykonania zdjęć lotniczych, projektowania oraz pomiaru polowej osnowy fotogrametrycznej, aerotriangulacji, pozyskania Numerycznego Modelu Terenu, ortorektyfikacji i mozaikowania. Operat techniczny winien zawierać w szczególności: 1. Sprawozdanie techniczne 2. Powykonawczy plan nalotu fotogrametrycznego (na tle podkładu mapy topograficznej) z podanymi numerami szeregów zdjęć, numerami zdjęć, lokalizacją polowej osnowy fotogrametrycznej wykorzystanej w aerotriangulacji 3. Projekt fotogrametryczny z wynikami aerotriangulacji w formacie tekstowym zapisany w układzie PUWG 2000 pas Raporty z analizy dokładnościowej wykonania aerotriangulacji. 5. Komplet odtajnionych cyfrowych fotogrametrycznych zdjęć lotniczych w postaci kompozycji barwnej w barwach rzeczywistych RGB wyostrzone" ( pan-sharpend"). 6. Numeryczny model terenu w postaci pierwotnej pozyskanej na fotogrametrycznej stacji cyfrowej w regularnej siatce 10 x 10 m;, oraz wtórnej, w postaci GRID o oczku 5 m, obie siatki (10 x 10 m oraz 5 x 5 m) dodatkowo zapisać w formacie dxf i ASCII w układach PUWG 2000 pas Zapis mapy wysokościowej wygenerowany z wtórnego NMT (o oczku siatki GRID 5 m) skorygowany zgodnie z obowiązującymi instrukcjami technicznymi (eliminacja warstwic z elementów treści mapy, na których nie powinny widnieć) format dgn, rdl i dxf. Zamawiający dostarczy zapis wektorowy warstwy S 8. Zapis wszystkich ortoobrazów w w/w układzie współrzędnych 9. Zapis cyfrowej ortofotomapy RGB w podziale sekcyjnym arkuszy w skali 1:1000 i 1: 500 w układzie PUWG 2000 pas 6 w formacie GeoTIFF oraz w dwóch zestawach: z kompresją JPEG Q = 4, z pełną piramidą obrazów, tiled 256, oraz bez kompresji. 10. Zapis cyfrowej ortofotomapy zbiorczej całego obiektu o pikselu terenowym 1 m, w PUWG 2000 z kompresją JPEG Q = 4, z pełną piramidą obrazów, tiled Zdjęcia lotnicze ukośne o rozdzielczości równej 11 megapiksela wraz z aplikacją (przeglądarką) umożliwiającą pomiar odległości. 12. Wynik pomiarów dla punktów kontrolnych. 13. Operat techniczny zapisany w formacie PDF 14. Materiały numeryczne winny być przekazane w dwóch kopiach na dwóch dyskach zewnętrznych 2,5 SATA wyposażonych w złącze USB (Kompatybilność z USB 2.0 oraz USB 1.1) UWAGA: Zamawiający zastrzega sobie prawo powołania inspektora d/s kontroli i nadzoru nad realizacją poszczególnych etapów prac. Zamawiający zastrzega sobie prawo przeprowadzenia kontroli niezależnej na każdym etapie opracowania, na podstawie niezależnych punktów kontrolnych pomierzonych techniką GPS. Zakłada się możliwość kontroli w siedzibie wykonawcy. W trakcie opracowania należy uwzględnić przewidziane zasady opracowania dla Terenów Zamkniętych zgodnie z ustawą Prawo Geodezyjne i Kartograficzne. Odbiór końcowy przez powołaną komisją odbioru będą stanowiły podstawę przyjęcia przedmiotu zamówienia do zasobu geodezyjnego. 6