Dokument z posiedzenia

Transkrypt

1 PARLAMENT EUROPEJSKI Dokument z posiedzenia A8-0010/2015 *** ZALECENIE w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów między Unią Europejską a Republiką Senegalu i protokołu wykonawczego do tej umowy (12812/14 C8-0276/ /0238(NLE)) Komisja Rybołówstwa Sprawozdawczyni: Norica Nicolai RR\ doc PE v03-00 Zjednoczona w róŝnorodności

2 PR_NLE-AP_Agreement Objaśnienie uŝywanych znaków * Procedura konsultacji *** Procedura zgody ***I Zwykła procedura ustawodawcza (pierwsze czytanie) ***II Zwykła procedura ustawodawcza (drugie czytanie) ***III Zwykła procedura ustawodawcza (trzecie czytanie) (Wskazana procedura opiera się na podstawie prawnej zaproponowanej w projekcie aktu.) PE v /17 RR\ doc

3 SPIS TREŚCI Strona PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO... 5 ZWIĘZŁE UZASADNIENIE... 7 OPINIA KOMISJI ROZWOJU OPINIA KOMISJI BUDśETOWEJ WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI RR\ doc 3/17 PE v03-00

4 PE v /17 RR\ doc

5 PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów między Unią Europejską a Republiką Senegalu i protokołu wykonawczego do tej umowy (12812/14 C8-0276/ /0238(NLE)) (Zgoda) Parlament Europejski, uwzględniając projekt decyzji Rady (12812/14), uwzględniając Umowę o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów między Unią Europejską a Republiką Senegalu (12830/14), uwzględniając wniosek o wyraŝenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 43, art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) i art. 218 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0276/2014), uwzględniając art. 99 ust. 1 akapit pierwszy i trzeci oraz ust. 2, a takŝe art. 108 ust. 7 Regulaminu, uwzględniając zalecenie Komisji Rybołówstwa oraz opinie Komisji Rozwoju i Komisji BudŜetowej (A8-0010/2015), 1. wyraŝa zgodę na zawarcie umowy; 2. wzywa Komisję do przedstawienia Parlamentowi protokołów i wniosków z posiedzeń wspólnego komitetu, przewidzianego w art. 7 umowy, oraz wieloletniego programu sektorowego, przewidzianego w art. 4 nowego protokołu; 3. wzywa Komisję do ułatwienia udziału przedstawicieli Parlamentu jako obserwatorów w posiedzeniach wspólnego komitetu; 4. wzywa Komisję, aby przed wygaśnięciem obecnej umowy i w chwili rozpoczęcia negocjacji w sprawie nowej przesłała Parlamentowi i Radzie szczegółowe informacje w postaci sprawozdania ex post na temat kosztów i korzyści umowy; 5. wzywa Komisję do składania Parlamentowi rocznych sprawozdań dotyczących realizacji umowy, w szczególności w odniesieniu do wieloletniego programu, o którym mowa w art. 4 protokołu wykonawczego do umowy, oraz zawierających szczegółowe informacje na temat sposobu wykorzystania środków przekazanych na mocy umowy; 6. wzywa Komisję i Radę, aby działając w granicach swoich uprawnień niezwłocznie i w pełni informowały Parlament na wszystkich etapach procedur związanych z protokołem i jego odnowieniem na mocy art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 218 ust. 10 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; RR\ doc 5/17 PE v03-00

6 7. apeluje do Komisji o skupienie się przede wszystkim na promowaniu zarządzania przez podmioty lokalne oraz ich rozliczalności, a takŝe o ułatwianie udzielania informacji wszelkim podmiotom miejscowym zainteresowanym umową i jej realizacją; 8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak równieŝ rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Senegalu. PE v /17 RR\ doc

7 ZWIĘZŁE UZASADNIENIE Wprowadzenie Republika Senegalu jest państwem przybrzeŝnym na zachodzie Afryki i dzieli granice morskie z Republiką Gwinei Bissau, Republiką Gambii, wyspami Zielonego Przylądka i Islamską Republiką Mauretańską. Oprócz granic morskich z Mauretanią na północy i Gwineą Bissau na południu, granice morskie Republiki Senegalu są wyznaczone i uzgodnione. Ludność Senegalu liczy 12 mln osób, a szacunkowa konsumpcja wynosi ok. 25 kg na osobę rocznie. Port w Dakarze jest senegalskim portem handlowym, a jego znaczenie w skali międzynarodowej wynika z jego połoŝenia geograficznego. Gospodarka Senegalu odnotowała w 2012 r. stały wzrost rzędu 4%, który napędzają sektory pierwotne kraju - górnictwo i wydobycie a takŝe sektor handlowy, hotelarski i gastronomiczny, a przemysł rybacki generuje ok. 1,3% PKB. Mimo Ŝe kraj uzyskał w 2000 r. redukcję długu publicznego w ramach inicjatywy dotyczącej głęboko zadłuŝonych krajów ubogich (HIPC), programu prowadzonego wspólnie przez MFW i Bank Światowy, wciąŝ zmaga się z powaŝnym deficytem budŝetowym w wysokości 670 mln EUR, stanowiącym ok. 6,5% PKB. Choć w 2011 r. Senegalowi udało się zwiększyć eksport o 16,4% w porównaniu do 2010 r., przy wzroście eksportowanych produktów rybołówstwa o 13,5%, bilans handlowy kraju pozostaje ujemny ze względu na wzrost cen ropy naftowej, ryŝu, tłuszczów zwierzęcych i zboŝa, których przywóz wzrósł o 15,8% w stosunku do 2010 r. Unia Europejska nawiązała stosunki z Republiką Senegalu w obszarze rybołówstwa w dniu 1 czerwca 1981 r., a odnawiane protokoły zawarte w 2002 r. wygasły w 2006 r., prowadząc do powaŝnego spadku liczby sejnerów tuńczykowych na wodach senegalskich (z 18 sejnerów UE tylko 2 mogą kontynuować połowy w tym rejonie). W tym kontekście Rada zezwoliła Komisji Europejskiej na podjęcie negocjacji w sprawie odnowienia umowy między Republiką Senegalu a Unią Europejską, które zaowocowały wnioskiem w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów (nowa umowa i protokół). Komisja zaproponowała, aby Rada zawarła umowę i protokół (COM(2014) 518) w celu stworzenia nowych ram współpracy między Unią Europejską a Republiką Senegalu. Jednym z załoŝeń umowy jest zapewnienie flocie UE równych warunków działalności, poprzez zobowiązanie strony senegalskiej, by nie przyznawała innym flotom korzystniejszych warunków niŝ warunki określone w umowie, o ile statki mają takie same parametry i poławiają te same gatunki. Zawarcie umowy i protokołu jest uwarunkowane zgodą Parlamentu Europejskiego. RozwaŜając kwestię wydania zgody na zawarcie nowej umowy i protokołu, Parlament Europejski powinien stwierdzić, czy zapewniają one: 1. rozsądne rozwiązania ekonomiczne, zwaŝywszy na dostępne przyznane uprawnienia do połowów; 2. podstawy dla ochrony i zrównowaŝonej eksploatacji odpowiednich zasobów rybnych; oraz RR\ doc 7/17 PE v03-00

8 3. odpowiednie wsparcie i wystarczające warunki dla miejscowego sektora rybołówstwa. Analiza nowego Protokołu PoniŜej opisano główne elementy nowego Protokołu.. Zgodnie z art. 12 protokołu okres jego obowiązywania wynosi 5 lat. Łączny szacunkowy wkład finansowy w wysokości EUR jest rozdzielony następująco: a) EUR wkład finansowy przydzielony między roczną rekompensatą finansową i wsparciem senegalskiej polityki rybołówstwa, dla tonaŝu referencyjnego gatunków masowo migrujących w wysokości 14 tys. ton rocznie; b) EUR kwota odpowiadająca szacunkowym opłatom ponoszonym przez właścicieli statków z tytułu uprawnień do połowów. Uprawnienia do połowów: do połowów na wodach senegalskich będą uprawnione trzy kategorie statków: 28 sejnerów tuńczykowych, 8 kliperów tuńczykowych i 2 trawlery (poławiające morszczuka). Statki te zostaną rozdzielone pomiędzy państwami członkowskimi w następujący sposób: o sejnery tuńczykowe: Hiszpania 16 statków, Francja 12 statków; o klipery tuńczykowe: Hiszpania 7 statków, Francja 1 statek; o trawlery: Hiszpania 2 statki. W przypadku przekroczenia tonaŝu referencyjnego gatunków masowo migrujących dla Unii Europejskiej, roczny wkład finansowy naleŝy zwiększyć o 55 EUR w pierwszym roku, 50 EUR w drugim, trzecim i czwartym roku oraz o 45 EUR w piątym roku za kaŝdą złowioną tonę. Za kaŝdą złapaną tonę na wodach Senegalu sejnery i klipery tuńczykowe będą wnosiły opłatę wynoszącą od 55 EUR w pierwszym roku do 70 EUR w piątym roku. Jednocześnie za uprawnienia do połowów będzie obowiązywała stawka ryczałtowa: a) dla sejnerów tuńczykowych od EUR za 250 ton ryb rocznie w pierwszym roku obowiązywania protokołu do EUR za 250 ton ryb w piątym roku; b) dla kliperów tuńczykowych stawka ryczałtowa będzie się zaczynać od kwoty EUR za 150 ton ryb rocznie w pierwszym roku obowiązywania protokołu i wzrośnie do EUR za 150 ton ryb w piątym roku. W okresie od lipca do września 2013 r. przeprowadzono ocenę ex ante uzupełnioną o sporządzone w tym samym roku sprawozdanie regionalne dotyczące połowów tuńczyka w Oceanie Atlantyckim. W sprawozdaniu tym stwierdzono, Ŝe nowe partnerstwo będzie korzystne dla obu stron, wspierając tworzenie nowych miejsc PE v /17 RR\ doc

9 pracy i w Republice Senegalu, i w Unii Europejskiej. We wnioskach sprawozdania uznano równieŝ, Ŝe nowe partnerstwo przyniesie korzyści senegalskiemu portowi w Dakarze i przyczyni się do rozwoju przemysłu wspomagającego rybołówstwo. Udział rybołówstwa w gospodarce Senegalu wynosi jedynie 1,3% realnego produktu krajowego brutto i odpowiada za 136 mln z 1,7 mld EUR wpływów z eksportu. W sprawozdaniu stwierdzono, Ŝe w 2011 r. łączna wielkość produktów rybołówstwa (w większości zamroŝonych) wywiezionych z Senegalu do UE wyniosła 40 tys. ton. Senegal odgrywa równieŝ główną rolę w wyładunku tradycyjnych i przemysłowych produktów rybnych odpowiada za ok. 400 tys. ton wyładowanych produktów rybołówstwa, z których 90% pochodzi z tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeŝnego, a połowy paszowe wynoszą mniej niŝ 50 tys. ton wyładowanych produktów. W związku z nieodnowieniem protokołu w 2006 r. tylko kilka kliperów mogło sporadycznie poławiać tuńczyka na wodach Senegalu, a protokół zawierany corocznie przez Stowarzyszenia Armatorów Hiszpanii i Francji przewidywało, Ŝe wszystkie połowy muszą podlegać wyładunkowi w Senegalu, aby zasilić miejscowe zakłady przetwórcze i fabryki konserw. Uwzględniając, Ŝe senegalskie klipery poławiające na tym obszarze nie mają obowiązku zaopatrywania miejscowego przemysłu, a największą fabrykę konserw kupił azjatycki inwestor, który planuje jej rozbudowę, aby zwiększyć produkcję z 20 do 80 tys. ton rocznie, zapotrzebowanie na surowce najprawdopodobniej wzrośnie. Nowa umowa zawiera szczegółowe postanowienia dotyczące zawieszenia lub rozwiązania protokołu. Artykuły 13 i 14 jasno przewidują, Ŝe naruszenia praw człowieka (art. 13) i niewypełnienie zobowiązań stron w zakresie zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (art. 14). Załącznik do protokołu zawiera zobowiązanie UE do zatrudniania na unijnych statkach prowadzących połowy na wodach Senegalu co najmniej 20% załogi z tego kraju lub państw AKP. Zasada ta obowiązuje w odniesieniu do wszystkich rodzajów statków rybackich i tylko do marynarzy zarejestrowanych w okresach połowu. Protokół zawiera przepisy Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy, które mają zastosowanie do marynarzy senegalskich i marynarzy z krajów AKP na pokładzie. Uwagi i wnioski sprawozdawczyni Uwzględniając szanse rozwoju senegalskiej gospodarki wynikające z lepszego wykorzystania dostępnych zasobów, zgodnie z zasadami zrównowaŝonego rybołówstwa i najlepszych praktyki w przemyśle, zdaniem sprawozdawczyni nowa umowa i protokół są korzystne dla obu stron. Ponadto satelitarny system monitorowania statków i współpraca między UE i Republiką Senegalu w zakresie monitorowania i śledzenia statków na wodach senegalskich pomogą miejscowym organom w zaostrzeniu walki z nielegalnymi, nieraportowanymi i nieuregulowanymi połowami (połowy NNN). RR\ doc 9/17 PE v03-00

10 W związku z perspektywą większego zapotrzebowania na surowce dla fabryk konserw w Senegalu statki pod banderą Unii będą miały cenną okazję do zwiększenia swojej działalności gospodarczej w regionie. Wesprze to takŝe miejscowych marynarzy, którzy zgodnie z postanowieniami protokołu będą stanowili część załogi statków UE. TakŜe flota UE w regionie, złoŝona z 14 hiszpańskich i 9 francuskich sejnerów, które prowadzą połowy na Oceanie Atlantyckim, a ostatnio powróciły do regionu Afryki Zachodniej na mocy protokołów i umów zawartych przez UE z Mauretanią, Gwineą Bissau, Zielonym Przylądkiem i Gambią. Statki te równieŝ skorzystają na odnowieniu protokołu i umowy z Senegalem, poniewaŝ będą mogły zająć dodatkowy obszar połowów. Co więcej, najnowsze analizy ekspertów wskazują na to, Ŝe zasoby morszczuka na wodach senegalskich nie są w pełni eksploatowane. Eksperci wywnioskowali, Ŝe bez zbytniego obciąŝania zasobów, połów 2 tys. ton gatunków przydennych mógłby stanowić element dalszej umowy między UE a Republiką Senegalu. Do połowu takiej kwoty gatunków przydennych wystarczyłyby 2 trawlery, których działalność podlegałaby takŝe nowej umowie i nowemu protokołowi. Z analizy tej wynika, Ŝe naleŝałoby określić warunki dotyczące ilości przyłowów, szacując, Ŝe nie moŝna zezwolić na przyłowy w wysokości 580 ton dla całej unijnej kwoty przyłowów morszczuka. W oparciu o dostępne zasoby ryb i perspektywy przyszłej współpracy w zakresie innych gatunków, a takŝe uwzględniając szansę rozwoju lokalnego przemysłu rybołówstwa w partnerstwie ze statkami UE i zapewniając jednocześnie rynkowi UE dobrej jakości produkty rybołówstwa, sprawozdawczyni zaleca wydanie przez PE zgody na zawarcie tej nowej umowy o partnerstwie w sprawie połowów i protokołu, w interesie ich obu stron. PE v /17 RR\ doc

11 OPINIA KOMISJI ROZWOJU dla Komisji Rybołówstwa w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów między Unią Europejską a Republiką Senegalu i protokołu wykonawczego do tej umowy (12812/2014 C8-0276/ /0238(NLE)) Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Norbert Neuser ZWIĘZŁE UZASADNIENIE Przedmiotowa umowa i protokół do niej muszą być zgodne z nowym rozporządzeniem w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, w którym w odniesieniu do umów o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów kładzie się nacisk na zrównowaŝone rybołówstwo i dobre zarządzanie, a takŝe podkreśla znaczenie spójności polityki w odniesieniu do wspólnej polityki rybołówstwa i celów UE w zakresie współpracy na rzecz rozwoju. Z wielkim zadowoleniem naleŝy przyjąć fakt, Ŝe w protokole nie przewiduje się dostępu do sardyneli określanej mianem ryby dla ubogich. Jej nadmiernie przetrzebione zasoby naleŝą do Maroka, Mauretanii, Senegalu i Gwinei Bissau, a UE powinna udzielać wsparcia, w tym równieŝ za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Rozwoju, na rzecz promowania regionalnego zarządzania zasobami sardyneli i preferować podmioty dokonujące połowów w sposób najbardziej zrównowaŝony i korzystny z punktu widzenia bezpieczeństwa Ŝywnościowego. W odniesieniu do morszczuka, którego stan zasobów jest niepewny i wskazuje na ewentualną nadmierną eksploatację, naleŝy zastosować zasadę ostroŝnego zarządzania zasobami. Niezwykle waŝne będzie dokładne monitorowanie działalności europejskich trawlerów, aby nie dopuścić do wywierania przez nie negatywnego wpływu na lokalny sektor rybołówstwa. Równie waŝne jest zadbanie o to, aby państwa członkowskie, których statki prowadzą działalność w ramach protokołu, spełniały wymogi dotyczące sprawozdawczości rocznej. Dobre zarządzanie wymaga zagwarantowania przejrzystości i zaangaŝowania ze strony zainteresowanych podmiotów podczas całego okresu obowiązywania protokołu. Ułatwieniem mogłoby tu być publikowanie sprawozdań wspólnego komitetu UE i Senegalu ds. umowy o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów oraz udział Parlamentu Europejskiego i zainteresowanych podmiotów, w tym przedstawicieli społeczności rybackich, w pracach RR\ doc 11/17 PE v03-00

12 wspólnego komitetu. Sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje pomoc w wysokości EUR rocznie na rzecz rozwoju senegalskiego sektora rybołówstwa. Wsparcie to powinno wychodzić naprzeciw potrzebom Senegalu w zakresie badań naukowych, monitorowania, zwalczania nielegalnych połowów, a takŝe wspierania łodziowego rybołówstwa przybrzeŝnego, w tym takŝe odnowy zdegradowanych ekosystemów morskich w celu odtworzenia zasobów niedojrzałych organizmów morskich. ****** Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o zalecenie Parlamentowi wyraŝenia zgody na wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów między Unią Europejską a Republiką Senegalu i protokołu wykonawczego do tej umowy. PE v /17 RR\ doc

13 WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI Data przyjęcia Wynik głosowania końcowego +: : 0: 0 0 Posłowie obecni podczas głosowania końcowego Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego Beatriz Becerra Basterrechea, Nirj Deva, Doru-Claudian Frunzulică, Charles Goerens, Heidi Hautala, Maria Heubuch, Linda McAvan, Norbert Neuser, Maurice Ponga, Cristian Dan Preda, Elly Schlein, György Schöpflin, Pedro Silva Pereira, Paavo Väyrynen, Bogdan Brunon Wenta, Rainer Wieland Brian Hayes, Piernicola Pedicini RR\ doc 13/17 PE v03-00

14 OPINIA KOMISJI BUDśETOWEJ dla Komisji Rybołówstwa w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów między Unią Europejską a Republiką Senegalu i protokołu wykonawczego do tej umowy (12812/14 C8-0276/ /0238(NLE)) Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Indrek Tarand ZWIĘZŁE UZASADNIENIE Na podstawie upowaŝnienia udzielonego przez Radę Komisja Europejska przeprowadziła w imieniu Unii Europejskiej rokowania w sprawie odnowienia umowy w sprawie połowów między rządem Senegalu a Europejską Wspólnotą Gospodarczą dotyczącej połowów na wodach przybrzeŝnych Senegalu, która weszła w Ŝycie dnia 1 czerwca 1981 r., oraz protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową. W wyniku tych rokowań projekt nowej umowy i protokołu został parafowany przez negocjatorów dnia 25 kwietnia 2014 r. Nowa umowa uchyla i zastępuje dotychczasową umowę; obejmuje ona okres pięciu lat od momentu wejścia w Ŝycie i podlega automatycznemu odnowieniu. Celem protokołu jest przyznanie statkom Unii Europejskiej uprawnień do połowów w wodach Senegalu, z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, zwłaszcza Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF), i w teorii zgodnie z najlepszymi opiniami naukowymi oraz zaleceniami Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT), w granicach dostępnej nadwyŝki. Celem jest równieŝ leŝące w interesie obu stron oŝywienie współpracy między UE a Senegalem słuŝącej wspieraniu zrównowaŝonej polityki rybołówstwa oraz odpowiedzialnej eksploatacji zasobów rybnych w obszarze połowowym Senegalu. WPŁYW NA BUDśET: w ocenie skutków finansowych załączonej do projektu umowy ogólną kwotę ustala się na poziomie 9,61 mln EUR w środkach na zobowiązania i płatności w latach (włącznie z wydatkami administracyjnymi na zarządzanie umową, finansowanymi ze środków przydzielonych na określone programy). Wysokość rocznej rekompensaty finansowej ustala się na: PE v /17 RR\ doc

15 EUR w pierwszym roku, EUR w drugim, trzecim i czwartym roku, EUR w piątym roku, na podstawie: 1. pojemności referencyjnej ton w przypadku ryb tuńczykowatych i dopuszczalnej wielkości połowów w wysokości ton w odniesieniu do morszczuka, które to wielkości związane z powyŝszymi uprawnieniami wynoszą EUR w pierwszym roku, EUR w drugim, trzecim i czwartym roku oraz EUR w piątym roku; oraz 2. wsparcia na rozwój sektorowej polityki rybołówstwa Senegalu w wysokości EUR rocznie. Wsparcie sektorowe przewidziane w protokole jest zgodne z celami krajowej polityki rybołówstwa Republiki Senegalu, a zwłaszcza z potrzebami tego państwa w zakresie badań naukowych i zwalczania nielegalnych połowów, a takŝe wspierania łodziowego rybołówstwa przybrzeŝnego, w tym takŝe odnowy ekosystemów morskich w celu odtworzenia zasobów niedojrzałych organizmów morskich. Przejrzystość zwiększyłoby jednak większe zaangaŝowanie lokalnego sektora z Senegalu. Odnośnie do połowów morszczuka, najnowsze opinie naukowe są nieco sprzeczne, ale ogólnie sugerują, Ŝe stado zostało przełowione i nie istnieje Ŝadna lub istnieje bardzo niewielka nadwyŝka, która mogłaby być odłowiona przez UE. WaŜne jest teŝ dopilnowanie, aby zarządzanie tymi połowami odbywało się na szczeblu regionalnym. ****** Komisja BudŜetowa zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o zalecenie Parlamentowi wyraŝenia zgody na wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy o partnerstwie w sprawie zrównowaŝonych połowów między Unią Europejską a Republiką Senegalu i protokołu wykonawczego do tej umowy. Komisja BudŜetowa zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, aby w swojej rezolucji legislacyjnej uwzględniła, co następuje: zwraca się do Komisji, aby corocznie przedkładała Parlamentowi i Radzie sprawozdanie dotyczące wyników wieloletniego programu sektorowego określonego w art. 4 protokołu, a takŝe dotyczące przestrzegania państw członkowskich wymogów dotyczących sprawozdawczości; zwraca się do Komisji, aby przed wygaśnięciem okresu obowiązywania protokołu lub przed rozpoczęciem rokowań w sprawie jego ewentualnego zastąpienia przedstawiła Parlamentowi i Radzie ocenę ex post protokołu wraz z analizą kosztów i korzyści. RR\ doc 15/17 PE v03-00

16 WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI Data przyjęcia Wynik głosowania końcowego +: : 0: Posłowie obecni podczas głosowania końcowego Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego Nedzhmi Ali, Jean Arthuis, Reimer Böge, Lefteris Christoforou, Jean- Paul Denanot, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Jens Geier, Monika Hohlmeier, Bernd Kölmel, Zbigniew Kuźmiuk, Vladimír Maňka, Ernest Maragall, Clare Moody, Siegfried Mureșan, Victor Negrescu, Liadh Ní Riada, Pina Picierno, Patricija Šulin, Paul Tang, Indrek Tarand, Isabelle Thomas, Marco Valli, Monika Vana, Daniele Viotti, Marco Zanni Tamás Deutsch, Anneli Jäätteenmäki, Georgios Kyrtsos, Stanisław OŜóg, Andrej Plenković, Alfred Sant, Ivan Štefmarnec PE v /17 RR\ doc

17 WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI Data przyjęcia Wynik głosowania końcowego +: : 0: Posłowie obecni podczas głosowania końcowego Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego Zastępca(y) (art. 200 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego Marco Affronte, Clara Eugenia Aguilera García, Renata Briano, Alain Cadec, Linnéa Engström, João Ferreira, Raymond Finch, Ian Hudghton, Carlos Iturgaiz, Werner Kuhn, António Marinho e Pinto, Gabriel Mato, Norica Nicolai, Liadh Ní Riada, Ricardo Serrão Santos, Isabelle Thomas, Ruža Tomašić, Peter van Dalen, Jarosław Wałęsa Izaskun Bilbao Barandica, José Blanco López, Verónica Lope Fontagné, Francisco José Millán Mon, Laurențiu Rebega Isabella Adinolfi RR\ doc 17/17 PE v03-00