Laboratorium ruchu ESK 2016 Fernando Belfiore, Marzena Krzemińska, Helena Gołąb, Sławek Bendrat Simon Tanguy Katarzynę Żejmo Rhizome Lee

Transkrypt

1 Projekt Laboratorium ruchu ESK 2016 tworzony jest we współpracy z m.in. z Biurem Festiwalowym Impart 2016, z Instytutem Muzyki i Tańca, z Centrum Inicjatyw Artystycznych, z zespołami i artystami, teoretykami i krytykami tańca, z organizacjami zajmującymi się szeroko pojmowaną kulturą ruchu. Laboratorium ruchu konsekwentnie i umiejętnie upowszechniające sztukę tańca będzie stanowić ważną część programu Europejskiej Stolicy Kultury we Wrocławiu, w 2016 roku / organizacja Polskiej Platformy Tańca/. Program ma na celu zapewnienie warunków dla rozwoju nowych definicji rozumienia sztuki, tańca, poszerza zakres słownictwa związanego z ruchem, przekracza jego formalną reprezentację, skupia uwagę na procesie twórczym, rozwija myślenie o ruchu. Ideą programu jest budzenie, kształtowanie i rozwijanie świadomości i społecznej aktywności mieszkańców poprzez ingerencję tancerzy, performerów w przestrzeń historyczną, publiczną, społeczną i mentalną Wrocławia. Zaproszeni do projektu artyści urzeczywistnią swoje nowatorskie pomysły w kontekście miasta i zastanej społeczności. Działania zapoczątkowane w 2013 roku będą kontynuowane w latach następnych, oraz systematycznie uzupełniane o nowe elementy. W ramach Laboratorium ruchu organizowane są pobyty rezydencyjne pt:,,skrypty z codzienności dla znanych i cenionych choreografów. Rezydentami w 2013 roku była piątka artystów: Fernando Belfiore, Marzena Krzemińska, Helena Gołąb, Sławek Bendrat i Simon Tanguy. Wszyscy z wyjątkiem Bendrata są absolwentami School for New Dance Development (SNDO) w Amsterdamie, jednej z najbardziej wszechstronnych uczelni kształcących artystów nowego tańca. W październiku uczestnicy skryptów mogli dodatkowo wziąć udział w prowadzonym przez Katarzynę Żejmo warsztacie tanecznym inspirowanym metodą subbody oraz praktyką jogiczną. To spotkanie pełniło rolę preludium do planowanych na przyszły rok kilkutygodniowych, letnich warsztatów z Rhizome Lee, tancerzem butō i twórcą metody subbody. Tytuł cyklu nie przypadkowo brzmi Skrypty z codzienności to właśnie codzienne praktyki i doświadczenia mieszkańców wielkiego miasta stanowią inspirację zarówno dla sposobu reżyserowania ruchu, jak i dla ogólnej koncepcji wydarzenia. Oczywiście każdy z zaproszonych artystów interpretuje temat przewodni w całkowicie indywidualny sposób, dzięki czemu zainteresowani mają do czynienia z bogactwem technik, praktyk i koncepcji. Istotnym punktem działań jest analiza i omówienie procesu twórczego w aspekcie ewoluującej pracy grupowej. Kreacyjna praca wykorzystująca narzędzie ruchu jest więc istotna nie tylko ze względu na zamierzone efekty artystyczne, ale również rozwój osobisty uczestników.

2 Sylwetki rezydentów w 2014 roku: Lee Rhizome japoński praktyk butoh, założyciel Himalaya Butoh School w Dharamsali w Indiach. Twórca skupia się w swojej pracy na rozwijaniu metody Subbody. Subbody znaczy nieświadome ciało. W podświadomości realnej, z dala od ograniczeń naszego ego i życia codziennego, nasze ciało i umysł mieszają się w jedno tworząc świat, który jest kompletnie różny od tego codziennego. Poprzez eksplorację podświadomej rzeczywistości w ćwiczeniach i technice conditioning, praktykant subbody Butoh kreuje indywidualny ruch. Rhizome Lee wykorzystuje w praktyce artystycznej techniki pracy ze śniącym ciałem. Termin: Kaya Kołodziejczyk tancerka i choreografka. Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie oraz szkoły tańca współczesnego P.A.R.T.S. w Brukseli (stypendium Unii Europejskiej i Rządu Flamandzkiego) oraz Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Frankfurt am Main (MA). W latach była tancerką renomowanego zespołu Rosas Anny Teresy de Keersmaeker. Obecnie działa jako artystka niezależna, realizując własne projekty i biorąc udział w spektaklach innych twórców w Polsce i na świecie (tj. Belgia, Dania, Holandia). Współpracowała m.in. z Mette Ingvartsen, Krisem Verdonckiem, Szymonem Rogińskim, Rafałem Dziemidokiem, Mariuszem Trelińskim, Davidem Wampach, Iwoną Pasińską, Aleksandrą Wasilkowską Jako wykładowca tańca współczesnego i ruchu scenicznego Kołodziejczyk współpracuje z Uniwersytetami we Frankfurcie nad Menem i Giessen (Niemcy), Belgii- P.A.R.T.S., La Rafinerie, USA San Diego State University, Architanz Japonia, Tanzhaus Zurich oraz jest gościnnym pedagogiem w teatrach Staat Theatre Kassel, Ballet National de Marseille czy Charleroi Danses. Termin: październik 2014 Wydarzenia w projekcie Laboratorium Ruchu 2016: / pokazy, warsztaty, dyskursy, performance/ Warsztaty z Maciejem Sado Maciej Sado - tancerz, performer. Od 2006 r związany ze Studium Tańca Współczesnego MTT. Tam też tańczył w Padlinie w reżyserii Jacka Gębury. Wziął udział w spektaklu El perro w reż. Rodrigo Garcia przygotowanego specjalnie dla widzów festiwalu teatralnego Premio Europa. Rok akademicki 2010/2011 spędził w Hiszpanii ucząc się pod okiem takich tancerzy i choreografów jak: Ana Buitrago, Begoña Cuquejo, Marta Alonso, Armando Marten, Ana Beatriz Perez, Eduardo Castro,Cristina Montera. Tańczył w spektaklach Mecanica de saltos (corpo) i performance Xa que pasas w reż. Begoñi Cuquejo i Marty Alonso. Latem 2010 wzią ł udział we Flash Mobach w kampanii na rzecz segregacji śmieci na galicyjskich plażach Separa na praia. W maju bieżącego roku można było go zobaczyć w choreografii Magdy Radłowskiej do Moda i muzyka, spektaklu przygotowanym dla Filharmonii Wrocławskiej oraz w przedstawieniu dyplomowym Wiktorii Wiktorczyk reżyserownym przez grupę Odruch Jeśli miałabym strzelać,to strzelałbym do jelenia (prezentowanym również na festiwalu IFF). Wyreżyserował i stworzył choreografię do dwóch autorskich spektakli Biedny człowiek oblany mlekiem (premiera w czerwcu 2011) i Toque (premiera w lipcu 2011 na Corpo Aterra Primer Festival de Danza e Artes do Corpo, Ourense, Hiszpania). Na stałe współpracuje z grupą Transpediante (Hiszpania). Od października 2010 prowadzi zajęcia z tańca współczesnego w Akademii Ruchu we Wrocławiu. Aktualnie studiuje i tworzy w Amsterdamie.

3 Soul Project / PL, koncepcja i reżyseria: David Zambrano; asystent kreatywny: Peter Jasko, asystent produkcji: Dawid Lorenc, tancerze: Paweł Grala, Dawid Lorenc, Wojciech Łaba, Aleksandra Klimiuk, Krzysztof Skolimowski [Pracownia Fizyczna], Piotr Skalski [EST/Hurtownia Ruchu, Kraków], Adam Adamonis Krawczyk, Małgorzata Haduch; produkcja: Pracownia Fizyczna / Jacek Owczarek, Fundacja Kino Tańca, Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi we współpracy z Muzeum Sztuki w Łodzi i Akademią Sztuk Pięknych w Łodzi. Spektakl Soul Project / PL został wyprodukowany w ramach współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu "Zamówienia choreograficzne". Premiera , ms2 Muzeum Sztuki w Łodzi, podczas wystawy Przyjdźcie, pokażemy Wam, co robimy. O improwizacji tańca w Muzeum Sztuki w Łodzi, kuratorki Katarzyna Słoboda i Sonia Nieśpiałowska-Owczarek Soul Project / PL w reżyserii Davida Zambrano to seria wirtuozerskich improwizacji solowych, z których każda trwa tak długo, jak soulowa piosenka, do której jest wykonywana. Kolejność solówek i ich rozmieszczenie w przestrzeni jest zawsze improwizowane, co czyni każdy spektakl wyjątkowym. Na zaproszenie łódzkiej Pracowni Fizycznej, David Zambrano pracował z 10 polskimi tancerzami we wrześniu Premiera nowej wersji spektaklu była częścią performatywnej wystawy Przyjdźcie, pokażemy Wam, co robimy. O improwizacji tańca w Muzeum Sztuki w Łodzi. Davidowi Zambrano w pracy nad spektaklem towarzyszył Peter Jasko [Les SlovaKs Dance Collective], z pierwszego składu Soul Project. W spektaklu Soul Project tancerze i publiczność dzielą tę samą przestrzeń. Publiczność może oglądać występy solistów z dowolnej perspektywy: z bliska lub z daleka. Przeżycie staje się nagle intymne i osobiste - czuje się każde drżenie ciała tancerzy - a jednocześnie wspólnotowe, bo wraz z pozostałymi widzami można zgadywać, kto zatańczy następny i do jakiego utworu. Spektakl mówi o duszy w każdym jej aspekcie: duchowym, abstrakcyjnym, muzycznym i osobistym, stawia pytanie zadane przez Zambrano: czy potrafimy tańczyć tak głęboko i przejmująco i znaleźć język ciała tak żywy, wymowny i pełny ekspresji, który byłby w stanie przemówić emocjonalnie do widza i dotrzeć do niego tak głęboko, jak piosenkarze soulowi śpiewający podczas koncertów. Język wciąż żywy, rozedrgany jak płomień świecy. Soul Project powstał w 2006 roku jako efekt współpracy Zambrano z dwunastką tancerzy pochodzących z Mozambiku, Słowenii, Grecji, Słowacji, Szwajcarii, Korei Południowej, Francji, Brazylii, Stanów Zjednoczonych i Wenezueli, od tego czasu zespół odbył tournée po Europie, Stanach Zjednoczonych, był ze spektaklem w Senegalu, w Korei Południowej i na Kostaryce. Pokazy w ramach Laboratorium ruchu ESK 2016 Godz: Warsztaty z Małgorzatą Haduch - Warsztaty Passing Through technika tańca oraz improwizacji wg zasad Davida Zambrano Poziom grupy średnio-zaawansowany.

4 Co to jest Passing Through? "Passing Through (Przechodząc Przez...) to unikalny styl oraz sposób tworzenia choreografii wymyślony i rozwinięty w ostatnich 25 latach przez znakomitego choreografa Davida Zambrano (Wenezuela/Belgia). Ta grupowa kompozycja i improwizacja posługuje się takimi elementami jak: przemierzanie przestrzeni, podążanie myśli, trajektorie, ścieżki, kohezja/ekspansja oraz muzykalność ciała.. W centrum uwagi jest praca zespołowa versus solo. Filozofia ruchu Davida Zambrano wpływa także na postawę życiową oraz refleksję nad jednostką we współczesnym świecie. Podstawy ruchu Zambrano to praktyka umiejętności przystosowania się w każdej sytuacji i wykorzystanie doświadczenia życiowego do spontanicznej ekspresji w każdym momencie. Małgorzata Haduch, tancerka i choreografka, absolwentka School for New Dance Development w Amsterdamie (2004); jako jedyna Polka, brała udział w międzynarodowym projekcie Davida Zambrano, znanym jako 50 days Costa Rica (2010). W swojej pracy Malgorzata Haduch skupia się na zagadnieniu muzykalności ciała oraz wykorzystuje free jazzową i swobodnie improwizowaną muzykę do zgłębiania tego języka ruchu. Warsztaty w ramach Laboratorium ruchu ESK 2016 Godz: od Anna Haracz, Michał Ratajski,,Trzeci element Pomysł i wykonanie: Anna Haracz i Michał Ratajski Muzyka: Marcus Saudy Kostiumy: własne, z pomocą Katarzyny Stasiak,,Partnerzy odnajdują swój wzajemny small dance.jeśli utrzymają prędkość wynikającą z delikatnych przepływów w ich ciałach, pojawia się wzajemne rozpoznanie. Jeśli podejmą próbę kontynuowania, taniec powiększa się, nabiera prędkości i przestrzeni. Steve Paxton Michał Ratajski performer, tancerz, choreograf. Pasjonat tradycyjnych form sztuk walki i Kontakt Improwizacji, dyplomowany instruktor tańca współczesnego, stypendysta Alternatywnej Akademii Tańca w Poznaniu. Uczestnik międzynarodowej wymiany nauczycieli kontakt improwizacji ECITE. Założyciel Grupy i fundator Fundacji KIJO. Współzałożyciel Stowarzyszenia Movin Łódź. Fundator portalu internetowego: Organizator FRU Festiwalu (Polski Festiwal Kontakt Improwizacji) w Łodzi. THE BLUE RESONANCE koncept i wykonanie Anna Haracz muzyka i śpiew Anna Haracz kostium Anna Haracz

5 światła Anna Haracz Anna Haracz tancerka i choreografka, współzałożycielka i kierownik artystyczny Teatru Tańca i Muzyki Kino Variatino (1998) oraz Stowarzyszenia KOKO PELI. Twórca niezależny. Uzyskała tytuł zawodowego tancerza przyznawany przez Związek Artystów Scen Polskich w Warszawie. Nauczycielka jogi według metody Iyengara w stopniu Introductory II oraz Vinyasa Krama Jogi. Jest absolwentką Państwowego Studium Animatorów Kultury i Bibliotekarzy we Wrocławiu, (specjalizacja: taniec), oraz rocznego studium pantomimy prowadzonego przez Marka Oleksego. Z Teatrem Kino Variatino tworzy własne choreografie, które prezentowane są na trójmiejskiej scenie offowej, oraz na festiwalach teatralnych i tanecznych w Polsce i zagranicą. Od kilkunastu lat teatr realizuje zarówno działania artystyczne, jak i edukacyjne oraz animatorskie. Anna Haracz jest również czynnie działającym pedagogiem tańca współczesnego, improwizacji tanecznej oraz pracy z głosem i muzyką na żywo. Pokazy w ramach Laboratorium ruchu ESK 2016 Godz: Maciej Kuźmiński Choreografia i wykonanie: Maciej Kuźmiński Premiera: Lublin, Centrum Kultury w Lublinie, Produkcja: Miejski Dom Kultury w Zduńskiej Woli Ten improwizowany spektakl przygląda się historii edukacji ruchowej zapisanej przez lata w moim ciele oraz mojej obecnej sytuacji jako twórcy. Musząc zmierzyć się z pustą sceną, brakiem struktury choreografii, oświetlenia, kostiumu, scenografii czy słowa, stawiam siebie przed trudnym zadaniem stawieniu czoła samemu sobie, swoim nawykom i manierom, odsłaniając dla siebie i widza granice własnych możliwości. 'Maciej Kuźmiński' jest procesem, w który wpisane są spontaniczność i wyczerpanie, samoświadomość, szczerość i bezustanne poszukiwanie O wykorzystaniu w spektaklu książki 'Pokolenie solo' 'Pokolenie solo' traktuję jako książkę o wymownym tytule, rekwizyt oddany publiczności, nawiązanie do środowiska polskiej choreografii, metaforę realiów rodzimego twórcy, kontekst, ramę, punkt odniesienia. Poza tym od jakiegoś czasu chciałem mieć program do spektaklu o rozmiarach mocno przekraczających czytelnicze możliwości widza. Fragment recenzji z premiery:,,solo Macieja Kuźmińskiego, aczkolwiek bardzo osobiste, sięgające głęboko do artystycznych doświadczeń twórcy, choć w żadnym razie nie ekshibicjonistyczne, nie było bynajmniej budowaniem sobie ołtarzyka. To raczej spojrzenie na dotychczasową drogę twórczą. Spojrzenie uczciwe, bowiem nie ograniczające się do osiągnięć, lecz także do pytań i wątpliwości, jakie się na owej drodze pojawiały. Tę skromną, ale naprawdę wciągającą realizację poleciłbym wielu twórcom żyjącym w błogim przekonaniu o własnej wielkości." Kurier Lubelski

6 Kriestien Sonnevijlle, Kasia Żejmo Performance " Mudness" Spotkanie dwóch kobiet. Za pomalowanym uśmiechem ciało skrywa swoje tajemnice. Przyjrzyj się uważnie, a usłyszysz ich czołgające się wycie. Kasia Zejmo i Kriestien Sonnevijlle spotkały się w Subbody Butoh School w Indyjskich Himalajach. Ich nieustająca podróż w ciele, umyśle i przestrzeni z czasem przekształca się w performance Mudness... Warsztaty z Kasią Źejmo i Kriestien Sonnevijlle / , oraz /,,Solove choreografia/wykonanie: Anna Steller produkcja:teatr Maat Projekt, Maat Festival, Centrum Kultury w Lublinie Przekazywanie emocji przez ciało wyświechtane sformułowanie, które można z powodzeniem przyłożyć do każdej produkcji, w której ktoś coś przeżywa tańcząc. Stojąc w obliczu niemożności sformułowania nowej definicji tego zagadnienia zbieram się na odwagę, aby przeżyć po raz kolejny coś na scenie i tym czymś podzielić się z widownią. Jako podstawa do wzniecenia w sobie różnorodnych stanów emocjonalnych posłuży mi tekst Sary Kane Łaknąć, w którym odnajduję niepokojącą traumę odrzucenia miłosnego, biblijną przypowieść o miłości i przenikliwą bezradność samotności. Pokazy w ramach Laboratorium ruchu ESK 2016 Godz: Projekt Laboratorium Ruchu II edycja współfinansowany przez Biuro Festiwalowe Impart 2016 i Instytut Muzyki i Tańca