Wykaz sylabusów przedmiotów

Transkrypt

1 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Wykaz sylabusów przedmiotów Kierunek Mechanika i budowa Specjalność Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie Poziom studiów Drugiego stopnia Kod programu 0903-SMU-IZKwBU_KRK

2 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Sylabus przedmiotu / modułu - część A O ECTS: 2 CYKL: 2017Z PRAWO GOSPODARCZE TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: brak WYKŁADY: 1. Zagadnienia wprowadzające. Pojęcie prawa gospodarczego. Miejsce prawa gospodarczego w systemie prawa. Prawo gospodarcze publiczne i prawo gospodarcze prywatne. Wolność gospodarcza. 2. Źródła prawa gospodarczego. 3. Pojęcia działalności gospodarczej, przedsiębiorcy i przedsiębiorstwa. 5. Formy organizacyjnoprawne prowadzenia działalności gospodarczej 4. Administracyjnoprawna reglamentacja podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej. Systemy ewidencyjne i rejestracyjne przedsiębiorców. 5. Działalność gospodarcza wolna, regulowana, objęta zezwoleniem, działalność koncesjonowana. 6. Spółki. Podział normatywny spółek. 7. Spółki osobowe a spółki kapitałowe. Podobieństwa i różnice 8. Spółka jawna. Spółka partnerska. 9. Spółka komandytowa. Spółka komandytowo-akcyjna. 10. Spółki kapitałowe. Spółka z ograniczoną działalnością. Spółka akcyjna. 11. Upadłość przedsiębiorcy. 12. Kontrakty handlowe. Zasady zawierania umów w obrocie handlowym. 13. Podstawowe nazwane i nienazwane kontrakty występujące w obrocie gospodarczym 14. Kontrola podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej. 15. Prawne instrumenty ochrony konkurencji i konsumentów 16. Ochrona własności intelektualnej CEL KSZTAŁCENIA: Zapoznanie studenta z pojęciami prawa gospodarczego: działalność gospodarcza, przedsiębiorca, spółka cywilna, spółki handlowe i osobowe, umowy gospodarcze OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K02+, T2A_U05+, T2A_W08+, K2A_K02+, K2A_U05+, K2A_W11+, W1 - Student ma wiedzę o instytucjach prawnych obrotu gospodarczego i zasadach podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej student ma pogłębioną wiedzę na temat norm prawnych organizujących struktury i instytucje ekonomiczne oraz ma wiedzę o rządzących nimi prawidłowościach oraz o ich źródłach, naturze, zmianach i sposobach funkcjonowania prawnego otoczenia obrotu gospodarczego. Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony prawnej własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej. Student zna ogólne i szczegółowe zasady tworzenia oraz rozwoju prawnych form indywidualnej przedsiębiorczości. Umiejętności U1 - Sprawnie rozpoznaje i kwalifikuje zagadnienia prawne związane z podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej, posługując się normami prawnymi w celu rozwiązywania konkretnych problemów. Ma rozszerzoną umiejętność w odniesieniu do stosowania norm prawa gospodarczego kierunku ekonomia. Posiada umiejętność dokonania w praktyce podstawowych czynności prawnych, w szczególności zawarcia umowy, w zakresie stosunków między przedsiębiorcami uzupełniając ją o krytyczną analizę skuteczności i przydatności danej czynności prawnej w konkretnym stanie faktycznym. Posiada umiejętność dokonywania specjalistycznych czynności o zróżnicowanym charakterze prawnym związanych z podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez cale życie, weryfikuje stan swej wiedzy prawnej z zakresu obrotu gospodarczego, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób. Potrafi samodzielnie uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i umiejętności w zakresie prawa gospodarczego, jest otwarty na nowe pomysły i techniki, ma skłonność do nauki każdą metodą oraz skłonność do interakcji z innymi uczestnikami procesu uczenia się. Przedmiot/moduł: Prawo gospodarcze Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: Rodzaje zajęć: Wykład Liczba godzin w sem/ tyg.: Fakultatywny O - przedmioty kształcenia ogólnego O Mechanika i budowa Eksploatacja i diagnostyka pojazdów i, Mechatronika w inżynierii mechanicznej, Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie Ogólnoakademicki Niestacjonarne Drugiego stopnia/ magisterskie zgodnie z planem studiów Wykład: 16 Formy i metody dydaktyczne: Wykład(K1, U1, W1) : Wykłady z prezentacjami multimedialnymi Forma i warunki weryfikacji efektów: WYKŁAD: Kolokwium pisemne - test(k1, U1, W1) Liczba pkt. ECTS: 2 Język wykładowy: Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Prawa Cywilnego II i Prawa Gospodarczego, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr Michał Hejbudzki, Osoby prowadzące przedmiot: Uwagi dodatkowe: LITERATURA PODSTAWOWA J. Ciszewski (red.) Prawo handlowe, wyd. 2, Warszawa J. Olszewski, Prawo gospodarcze. Kompendium. Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

3 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B O ECTS:2 CYKL: 2017Z PRAWO GOSPODARCZE Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w: wykład 16 godz. - konsultacje 1 godz. 17 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwium 43 godz. 43 godz. 1 punkt ECTS = godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 60 h : 30 h/ects = 2,00 ECTS średnio: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 0,57 punktów - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 1,43 punktów

4 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Sylabus przedmiotu / modułu - część A O ECTS: 0,5 CYKL: 2017Z SZKOLENIE W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY SAFETY AND HYGIENE AT WORK TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: Brak WYKŁADY: Regulacje prawne z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Obowiązujące ustawy, rozporządzenia (Konstytucja RP, Kodeks Pracy, Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach). Identyfikacja, analiza i ocena zagrożeń dla życia i zdrowia na poszczególnych kierunkach studiów (czynniki niebezpieczne, szkodliwe i uciążliwe). Analiza okoliczności i przyczyn wypadków studentów: omówienie przyczyn wypadków. Ogólne zasady postępowania w razie wypadku podczas nauki i w sytuacjach zagrożeń (np. pożaru). Zasady udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku apteczka pierwszej pomocy. Dostosowanie treści szkoleń do profilu danego kierunku studiów jest bardzo ważne, gdyż chodzi o wskazanie potencjalnych zagrożeń, z jakimi mogą zetknąć się studenci. CEL KSZTAŁCENIA: Celem kształcenia jest przekazanie podstawowych wiadomości na temat ogólnych zasad postępowania w razie wypadku podczas nauki i w sytuacjach zagrożeń, okoliczności i przyczyn wypadków studentów, zasad udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku, jak również wskazanie potencjalnych zagrożeń, z jakimi mogą zetknąć się studenci. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K03+, T2A_K06+, T2A_U13+, T2A_W08+, K2A_K04+, K2A_U11+, K2A_W11+, W1 - Student powinien posiadać wiedzę na temat ogólnych zasad postępowania w razie wypadku podczas nauki i w sytuacjach zagrożeń, okoliczności i przyczyn wypadków studentów, zasad udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku. Umiejętności U1 - Umiejętność postępowania z materiałami niebezpiecznymi i szkodliwymi dla zdrowia, zna zasady bezpieczeństwa związane z pracą. Umiejętność posługiwania się środkami ochrony indywidualnej i środkami ratunkowymi, w tym umiejętność udzielania pierwszej pomocy. Kompetencje społeczne K1 - Student zachowuje ostrożność w postępowaniu z materiałami niebezpiecznymi i szkodliwymi dla zdrowia, dba o przestrzeganie zasad BHP przez siebie i swoich kolegów, wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo i higienę pracy w swoim otoczeniu, angażuje się w podejmowanie czynności ratunkowych. LITERATURA PODSTAWOWA 1) pod redakcją naukową prof dr hab. med. Danuty Koradeckiej, Nauka o pracy - bezpieczeństwo, higiena, ergonomia. Pakiet edykacyjny dla uczelni wyższych, t., CIOP Warszawa, 2006, s. 2), Ustawa z dnia 27 lipca 2005 roku z późniejszymi zmianami, Prawo o szkolnictwie wyższym, t.,,, s. 3), Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 roku w sprawie bezpieczeństwa i hogieny pracy w uczelniach, t.,,, s. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Przedmiot/moduł: Szkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: 1 / 2 Rodzaje zajęć: Wykład Liczba godzin w sem/ tyg.: Obligatoryjny O - przedmioty kształcenia ogólnego O Mechanika i budowa Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie, Eksploatacja i diagnostyka pojazdów i, Mechatronika w inżynierii mechanicznej Ogólnoakademicki Stacjonarne Drugiego stopnia/ magisterskie Wykład: 4 Formy i metody dydaktyczne: Wykład(K1, U1, W1) : Wykład z zastosowaniem środków audiowizualnych Forma i warunki weryfikacji efektów: WYKŁAD: Udział w dyskusji - Obecność na wykładzie(k1, U1, W1) Liczba pkt. ECTS: 0,5 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Brak Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych zasad BHP Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: mgr inż. Danuta Kuryj, Osoby prowadzące przedmiot: Uwagi dodatkowe:

5 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B O ECTS:0,5 CYKL: 2017Z SZKOLENIE W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY SAFETY AND HYGIENE AT WORK Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w: wykład 4 godz. - konsultacje 0 godz. 4 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do zajęć/ studiowanie literatury. 8,5 godz. 8,5 godz. 1 punkt ECTS = godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 12,5 h : 25 h/ects = 0,50 ECTS średnio: 0,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 0,16 punktów - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 0,34 punktów

6 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Sylabus przedmiotu / modułu - część A B ECTS: 2 CYKL: 2017Z ENERGETYKA POWER ENGINEERING TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: Wyznaczanie charakterystyki palnika gazowego. Obliczanie wartości opałowej paliw stałych ciekłych i gazowych. Pomiary temperatury różnymi metodami. Analiza spalin. Badanie procesu wymiany ciepła na drodze konwekcji. Badanie rurowego wymiennika ciepła. Obliczanie bilansu kotła parowego lub wodnego. Obliczanie strat ciepła: przewodów parowych, wodnych i ścian płaskich. Wyznaczanie zapotrzebowania na powietrze do spalenia. Zajęcia terenowe kotłownia MPEC Olsztyn kotły WR-25. WYKŁADY: Podstawowe pojęcia i definicje w energetyce cieplnej, właściwości paliw stałych i płynnych, wyznaczanie wartości opałowej paliw, spalanie i kontrola procesu spalania paliw, analiza spalin, zapotrzebowanie powietrza (wsp. nadmiaru powietrza). Konstrukcja palenisk i palników (pył węglowy, olej opałowy, gaz ziemny). Konstrukcja i zasady działania przemysłowych wytwornic pary wodnej i ciepłej wody użytkowej, przegląd konstrukcji kotłów tzw. małej energetyki. Pomiar składu spalin. Bilans energetyczny, straty i sprawność urządzenia kotłowego, wyznaczanie strat ciepła i przepływu w rurociągach parowych i wodnych, wykres Sankey a. Własności pary wodnej, przemiany fazowe, ciepło właściwe, ciepło płynności, ciepło utajone, wykres T-S pary wodnej. Przenikanie ciepła przez ściany płaskie i cylindryczne. Obliczenia izolacji: przewodów parowych, wodnych i ścian płaskich. CEL KSZTAŁCENIA: Celem kształcenia jest przekazanie podstawowych wiadomości z energetyki cieplnej opartej o konwencjonalne źródła energii: węgiel kamienny, ropę naftową, gaz ziemny wykorzystywanej w zakładach przemysłu przetwórczego (przemysł spożywczy, chemiczny i procesowy). Przedmiot obejmuje nowoczesne metody łączenia ze sobą kotłów parowych w zespoły funkcjonalne, wykorzystania ciepła odpadowego powstającego w systemach chłodniczych. Konstrukcja i zasady działania przemysłowych wytwornic pary wodnej i ciepłej wody użytkowej, przegląd konstrukcji kotłów tzw. małej energetyki. Bilans energetyczny, straty i sprawność urządzenia kotłowego, wyznaczanie strat ciepła i przepływu w rurociągach parowych i wodnych, wykres Sankey a. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K06+, T2A_U08+, T2A_W07+, K2A_K08+, K2A_U08+, K2A_W10+, W1 - Student zna metody, techniki, narzędzia stosowane do rozwiązywania zadań inżynierskich typowych dla realizowanej specjalności. Umiejętności U1 - Student sprawnie planuje i przeprowadza eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski. Kompetencje społeczne K1 - Student potrafi wykazywać się przedsiębiorczością i pomysłowością w działaniu związanym z realizacją zadań zawodowych. LITERATURA PODSTAWOWA 1) Orłowski P., Dobrzański W., Szwarc E., 1979r., "Kotły parowe. Konstrukcja i obliczenia", wyd. WNT Warszawa, 2) Szargut J., J. Ziębik., 2000r., "Podstawy energetyki cieplnej", wyd. WN PWN Warszawa, 3) Albers i in., 2007r., "Systemy centralnego ogrzewania i wentylacji. Poradnik dla instalatorów. (tłumaczenie z j. niemieckiego)", wyd. WNT Warszawa, 4) Recknagel H., 1994r., "Ogrzewanie +klimatyzacja poradniki EWFE Gdańsk (tłumaczenie z j. niemieckiego)", 5) Budny J., Groman A., 1981r., "Gospodarka cieplna i energetyczna w zakładach przemysłu spożywczego", wyd. Wyd. ART Olsztyn. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Przedmiot/moduł: Energetyka Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: 1 / 2 Rodzaje zajęć: Obligatoryjny B - przedmioty kierunkowe B Mechanika i budowa Eksploatacja i diagnostyka pojazdów i, Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie, Mechatronika w inżynierii mechanicznej Ogólnoakademicki Stacjonarne Drugiego stopnia/ magisterskie Ćwiczenia laboratoryjne, Wykład Liczba godzin w sem/ tyg.: Formy i metody dydaktyczne: Ćwiczenia laboratoryjne: 15, Wykład: 15 Ćwiczenia laboratoryjne(k1, U1, W1) : rozwiązywanie zadań, wykonywanie doświadczeń, zajęcia terenowe, Wykład(K1, U1, W1) : wykład problemowy, wykład z prezentacją multimedialną, wykład informacyjny Forma i warunki weryfikacji efektów: ĆWICZENIA LABORATORYJNE: Sprawozdanie - oddanie i zaliczenie wszystkich wymaganych sprawozdań na ocenę co najmniej dostateczną(k1, U1, W1) ;WYKŁAD: Kolokwium pisemne - w formie pytań otwartych i zadań obliczeniowych, zaliczone na ocenę co najmniej dostateczną(k1, U1, W1) Liczba pkt. ECTS: 2 Język wykładowy: Przedmioty wprowadzające: matematyka, fizyka, termodynamika, elektrotechnika Wymagania wstępne: znajomość przedmiotów wprowadzających na poziomie wymaganym do zrozumienia przedmiotu Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Jacek Bieranowski, prof. UWM, dr inż. Tomasz Olkowski, Osoby prowadzące przedmiot: Uwagi dodatkowe:

7 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B B ECTS:2 CYKL: 2017Z ENERGETYKA POWER ENGINEERING Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w: ćwiczenia laboratoryjne 15 godz. - udział w: wykład 15 godz. - konsultacje 0 godz. 30 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwium 10 godz. - przygotowanie sprawozdań 8 godz. 18 godz. 1 punkt ECTS = godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 48 h : 25 h/ects = 1,92 ECTS średnio: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 1,20 punktów - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 0,80 punktów

8 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Sylabus przedmiotu / modułu - część A C ECTS: 3 CYKL: 2017Z JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMMING LANGUAGES TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: Podstawy obsługi środowiska programistycznego EDI. Nauka elementów języka Fortran. Nauka elementów środowiska graficznego Gnuplot. Nauka elementów programowania wizualnego (Free Pascal / Lazarus). Tworzenie programów komputerowych rozwiązujących wybrane zagadnienie inżynierskie lub naukowe. WYKŁADY: Generacje języków programowania. Wprowadzenie do programowania. Kompilatory Fortranu. Elementy języków programowania. Instrukcje języków programowania. Algorytmy. Dobre praktyki. CEL KSZTAŁCENIA: Umiejętność tworzenia oprogramowania wspomagającego szeroko rozumianą działalność inżynierską. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K01+, T2A_K03+, T2A_U07+, T2A_W07++, K2A_K01+, K2A_U07+, K2A_W10++, W1 - Zna metody, techniki oraz narzędzia wykorzystywane do tworzenia prostych aplikacji wspomagających pracę inżynierską. W2 - Ma specjalistyczną wiedzę w zakresie technik programistycznych szczególnie przydatnych w tworzeniu aplikacji inżynierskich. Umiejętności U1 - Potrafi zaproponować i zaplanować rozwiązanie problemu obliczeniowego wybranymi technikami programistycznymi. Kompetencje społeczne K1 - Rozumie konieczność pogłębiania i aktualizowania wiedzy związanej z programowaniem. LITERATURA PODSTAWOWA 1) Sobieski W., 2008r., GNU Fortran z elementami wizualizacji danych., wyd. UWM. 2) The gfortran team, 2016r., Using GNU Fortran [on-line]. URL: (ang.). 2) Crawford D., 2016r., gnuplot 5.0 [on-line]. URL: (ang.). 3) Azeem M., A., 2012r., Start Programming using Object Pascal [on-line] (ang.). LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Przedmiot/moduł: Języki programowania Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: 1 / 2 Rodzaje zajęć: Fakultatywny C - przedmioty specjalnościowe C Mechanika i budowa Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie Ogólnoakademicki Stacjonarne Drugiego stopnia/ magisterskie Ćwiczenia laboratoryjne, Wykład Liczba godzin w sem/ tyg.: Formy i metody dydaktyczne: Ćwiczenia laboratoryjne: 30, Wykład: 15 Ćwiczenia laboratoryjne(k1, U1, W1, W2) : Praca przy komputerach., Wykład(K1, W1, W2) : Prezentacje multimedialne, wykłady tablicowe, praca przy komputerach. Forma i warunki weryfikacji efektów: ĆWICZENIA LABORATORYJNE: Kolokwium praktyczne - Sprawdzanie na bieżąco stopnia przyswojenia materiału.(k1, W1, W2) ;ĆWICZENIA LABORATORYJNE: Projekt - Tworzenie prostych programów komputerowych realizujących wybrane zagadnienia inżynierskie lub naukowe.(k1, U1, W1, W2) ;WYKŁAD: Sprawdzian pisemny - Kontrola umiejętności wyjaśniania podstawowych zagadnień z zakresu technik programowania.(w1, W2) Liczba pkt. ECTS: 3 Język wykładowy: Przedmioty wprowadzające: Matematyka. Wymagania wstępne: Dobra znajomość obsługi komputerów. Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Wojciech Sobieski, prof. UWM Osoby prowadzące przedmiot: Uwagi dodatkowe:

9 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B C ECTS:3 CYKL: 2017Z JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMMING LANGUAGES Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w: ćwiczenia laboratoryjne 30 godz. - udział w: wykład 15 godz. - konsultacje 1 godz. 46 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwiów. 19 godz. - przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych. 5 godz. - przygotowanie projektów. 5 godz. 29 godz. 1 punkt ECTS = godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 75 h : 25 h/ects = 3,00 ECTS średnio: 3 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 1,84 punktów - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 1,16 punktów

10 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Sylabus przedmiotu / modułu - część A C ECTS: 2,5 CYKL: 2016L KOMPUTEROWE MODELOWANIE KONSTRUKCJI COMPUTER MODELING OF CONSTRUCTIONS TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: Modelowanie części. Modelowanie części o złożonym kształcie. Projekt zespołu: wykrywanie kolizji, widok rozstrzelony. Projekt części w kontekście zespołu. Zastosowanie konfiguracji. Podstawy modelowania powierzchniowego. Połączenie modelowania powierzchniowego i bryłowego. Modelowanie części blaszanych: model osłony blaszanej na bazie części bryłowej, model zawierający rozcięcia, model części blaszanej na podstawy wyciągnięcia po profilach. Konstrukcja spawana: podstawy modelowania konstrukcji spawanej, dodawanie dowolnej bryły do istniejącej konstrukcji, definicja własnych profili. Podstawy projektowania formy odlewniczej. Projekt części w kontekście zespołu. Zastosowanie równań. Wymiana danych między programami. WYKŁADY: Zaawansowane metody modelowania części i złożeń z zastosowaniem programów typu CAD. Modelowanie części o złożonym kształcie. Projektowanie zespołów, w tym części w kontekście zespołu. Modelowanie powierzchniowe. Połączenie modelowania powierzchniowego i bryłowego. Konstrukcja spawana. Konstrukcja blaszana. Projektowanie form odlewniczych. Zastosowanie równań w projektowaniu części i złożeń. CEL KSZTAŁCENIA: Celem kształcenia jest przedstawienie studentom możliwości poprawy wydajności projektowania poprzez zastosowanie najnowszego oprogramowania inżynierskiego. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K04+, T2A_U09+, T2A_W07+, K2A_K06+, K2A_U13+, K2A_W10+, W1 - Student ma szczegółową wiedzę z zakresu modelowania konstrukcji z zastosowaniem nowoczesnego oprogramowania wspomagającego pracę projektanta. Umiejętności U1 - Student potrafi wykonać projekt z zastosowaniem zaawansowanych narzędzi projektowania, w tym posługiwać się narzędziami do projektowania powierzchniowego. Kompetencje społeczne K1 - Student umie wszechstronnie analizować i efektywnie realizować przydzielone zadania z zakresu zaawansowanego projektowania. LITERATURA PODSTAWOWA 1) Domański J. 2015r. "SolidWorks Projektowanie i konstrukcji. Praktyczne przykłady". Wydawnictwo Helion. 2) Sydor M., 2009r., "Wprowadzenie do CAD. Podstawy komputerowo wspomaganego projektowania", wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN, LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Przedmiot/moduł: Komputerowe modelowanie konstrukcji Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: 1 / 1 Rodzaje zajęć: Fakultatywny C - przedmioty specjalnościowe C Mechanika i budowa Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie Ogólnoakademicki Stacjonarne Drugiego stopnia/ magisterskie Ćwiczenia laboratoryjne, Wykład Liczba godzin w sem/ tyg.: Formy i metody dydaktyczne: Ćwiczenia laboratoryjne: 30, Wykład: 15 Ćwiczenia laboratoryjne(k1, U1, W1) : Ćwiczenia komputerowe z zastosowaniem oprogramowania CAD z zakresu modelowania konstrukcji., Wykład(K1, U1, W1) : Forma i warunki weryfikacji efektów: ĆWICZENIA LABORATORYJNE: Kolokwium praktyczne - Kolokwium polegające na zamodelowaniu w programie komputerowym części i złożenia na podstawie dokumentacji. (K1, U1, W1) ;ĆWICZENIA LABORATORYJNE: Kolokwium praktyczne - Kolokwium polegające na zamodelowaniu w programie komputerowym konstrukcji spawanej i blaszanej na podstawie dokumentacji.(k1, U1, W1) Liczba pkt. ECTS: 2,5 Język wykładowy: Przedmioty wprowadzające: Komputerowe wspomagani projektowania Wymagania wstępne: Opanowanie podstaw pracy w progrmaie typu CAD. Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Jerzy Domański, Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Jerzy Domański, Uwagi dodatkowe:

11 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B C ECTS:2,5 CYKL: 2016L KOMPUTEROWE MODELOWANIE KONSTRUKCJI COMPUTER MODELING OF CONSTRUCTIONS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w: ćwiczenia laboratoryjne 30 godz. - udział w: wykład 15 godz. - konsultacje 1 godz. 46 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwium 8,5 godz. - przygotowanie do ćwiczeń 8 godz. 16,5 godz. 1 punkt ECTS = godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 62,5 h : 25 h/ects = 2,50 ECTS średnio: 2,5 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 1,84 punktów - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 0,66 punktów

12 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Sylabus przedmiotu / modułu - część A B ECTS: 2 CYKL: 2016L KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA COMPUTER - AIDED DESIGN TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: Narzędzia i techniki CAD: Modelowanie parametryczne i adaptacyjne oraz tworzenie dokumentacji 2D i 3D, modelowanie powierzchniowe, bryłowe, swobodne (powtórzenie); Projektowanie typowych części i zespołów za pomocą metod i narzędzi opartych na wiedzy (KBE); Obliczenia, symulacje i analizy konstrukcji. WYKŁADY: Systemy i pojęcia CAD, CAM, CAE, CIM, CAE, ETO, KBE, CBR, CC; Matematyczny model konstrukcji; Optymalizacja i polioptymalizacja konstrukcji; Symulacja komputerowa i animacja; Wspomaganie projektowania typowych części i zespołów ; Obliczenia i analizy konstrukcji; Klasyfikacja i możliwości systemów CAD/ CAE; Tendencje rozwojowe systemów CAD/CAE. CEL KSZTAŁCENIA: Znajomość ogólna technik CAD/CAE/ETO i możliwości istniejących systemów CAD/CAE/ETO; Znajomość metod i narzędzi opartych na wiedzy (KBE). Nabycie umiejętności projektowania typowych części i zespołów ; umiejętność wyboru właściwych technik i narzędzi do rozwiązania zadania konstrukcyjnego; umiejętność śledzenia zmian i adaptacji do zmian w dziedzinie technik i narzędzi CAD/CAE/ETO/KBE. Zdolność swobodnego posługiwania się narzędziami i technikami CAD/CAE/ETO/KBE; Zdolność wykorzystania wiedzy i umiejętności w stopniu umożliwiającym pracę w biurach lub działach konstrukcyjnych i technologicznych na stanowiskach konstruktora, technologa, kierownika zespołu. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K01++, T2A_K03++, T2A_U02+, T2A_U07+, T2A_W05++, T2A_W07++, K2A_K01++, K2A_U02+, K2A_U07+, K2A_W03++, K2A_W08++, W1 - Student zna techniki CAD, CAM, CAE, CIM, CE, ETO, KBE, CBR, CC. W2 - Student zna możliwości istniejących systemów CAD, CAM, CAE, CIM, CE, ETO, KBE, CBR, CC. Umiejętności U1 - Student ma umiejętność modelowania geometrycznego 2D i 3D zespołów i części. Student ma umiejętność modelowania, obliczeń i analiz typowych części i zespołów z wykorzystaniem technik CAD, CAE, KBE. Kompetencje społeczne K1 - Student ma zdolność swobodnego posługiwania się narzędziami i technikami CAD, CAM, CAE, CIM, CE, ETO, KBE, CBR, CC podczas studiowania przedmiotów o charakterze konstrukcyjno-technologicznym. K2 - Student ma umiejętność wykorzystania wiedzy i umiejętności w stopniu umożliwiającym pracę w biurach lub działach konstrukcyjnych i technologicznych na stanowiskach konstruktora, technologa. LITERATURA PODSTAWOWA 1) Jaskulski A., 2014r., "Komputerowe Wspomaganie Projektowania & Systemy Komputerowego Wspomagania CAD/CAE", wyd. Bezpłatne materiały szkoleniowe. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Jaskulski A., Autocad 2017 / LT2017 / Kurs projektowania parametrycznego i nieparametrycznego 2D i 3D, t. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2016, s. 2) Jaskulski A., Autodesk Inventor Professional 2017 PL / / Fusion 360. Metodyka projektowania, t. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2016, s. 3) Jaskulski A., cadaj.blogspot.com/, t., Blog CADAJ, 2017, s. 4) Jaskulski A., t., YouTube, kanał AndJask, 2017, s. 5) Osiński Z., Wróbel J, Teoria konstrukcji, t. 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. Przedmiot/moduł: Komputerowe wspomaganie projektowania Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: 1 / 1 Rodzaje zajęć: Obligatoryjny B - przedmioty kierunkowe B Mechanika i budowa Eksploatacja i diagnostyka pojazdów i, Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie, Mechatronika w inżynierii mechanicznej Ogólnoakademicki Stacjonarne Drugiego stopnia/ magisterskie Ćwiczenia laboratoryjne, Wykład Liczba godzin w sem/ tyg.: Formy i metody dydaktyczne: Ćwiczenia laboratoryjne: 15, Wykład: 15 Ćwiczenia laboratoryjne(k1, K2, U1) : Ćwiczenia komputerowe - ćwiczenia laboratoryjne polegające na rozwiązywaniu zadań projektowych, Wykład(K1, K2, U1, W1, W2) : Wykłady z prezentacją na żywo metodyki i technik CAD Forma i warunki weryfikacji efektów: ĆWICZENIA LABORATORYJNE: Kolokwium praktyczne - z umiejętności posługiwania się parametrycznymi narzędziami CAD 3D.(K1, K2, U1, W1, W2) ;WYKŁAD: Kolokwium pisemne - z całości materiału.(k1, K2, U1, W1, W2) Liczba pkt. ECTS: 2 Język wykładowy: Przedmioty wprowadzające: Komputerowe Wspomaganie projektowania, Geometria i grafika inżynierska, Technologia informatyczna, Mechanika techniczna, Matematyka Wymagania wstępne: umiejętność obsługi komputera, znajomość klasycznego zapisu konstrukcji 2D, znajomość podstawowych narzędzi i technik CAD Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Andrzej Jaskulski, prof. UWM Osoby prowadzące przedmiot: dr hab. inż. Andrzej Jaskulski, prof. UWM Uwagi dodatkowe: Warunkiem koniecznym dopuszczenia do kolokwiów jest nieprzekroczenie limitu nieobecności/ocen niedostatecznych z odrabianych ćwiczeń laboratoryjnych. Szczegółowe zasady zaliczania są publikowane na stronie:

13

14 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B B ECTS:2 CYKL: 2016L KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE PROJEKTOWANIA COMPUTER - AIDED DESIGN Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w: ćwiczenia laboratoryjne 15 godz. - udział w: wykład 15 godz. - konsultacje 1 godz. 31 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwium 19 godz. 19 godz. 1 punkt ECTS = godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 50 h : 25 h/ects = 2,00 ECTS średnio: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 1,24 punktów - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 0,76 punktów

15 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Sylabus przedmiotu / modułu - część A A ECTS: 2 CYKL: 2016L MATEMATYKA MATHEMATICS TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: Funkcja dwóch zmiennych, jej granica i ciągłość. Pochodne cząstkowe. Pochodna kierunkowa. Różniczka zupełna. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Ekstrema absolutne funkcji dwóch zmiennych. Funkcje uwikłane. Całka podwójna. Zamiana zmiennych w całce podwójnej. Zastosowanie całek podwójnych. Całka potrójna. Zamiana zmiennych w całce potrójnej. Zastosowania całek potrójnych. Całki krzywoliniowe w przestrzeni (skierowane, nieskierowane). Całka powierzchniowa niezorientowana. Całka powierzchniowa zorientowana. Twierdzenie Gaussa- Ostrogradskiego i Stokesa. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu pierwszego. WYKŁADY: Zbiory na płaszczyźnie i w przestrzeni (zbiór otwarty, zbiór domknięty, obszar). Funkcja dwóch zmiennych, jej granica i ciągłość. Pochodne cząstkowe. Pochodna kierunkowa. Różniczka zupełna. Twierdzenie Taylora dla funkcji dwóch zmiennych. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Ekstrema absolutne funkcji dwóch zmiennych. Funkcje uwikłane. Całka podwójna. Zamiana zmiennych w całce podwójnej. Zastosowanie całek podwójnych. Całka potrójna. Zamiana zmiennych w całce potrójnej. Zastosowania całek potrójnych. Całki krzywoliniowe w przestrzeni (skierowane, nieskierowane). Całka powierzchniowa niezorientowana. Całka powierzchniowa zorientowana. Twierdzenie Gaussa- Ostrogradskiego i Stokesa. Wybrane typy równań różniczkowych zwyczajnych. CEL KSZTAŁCENIA: Absolwent posiada pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki przydatną do rozwiązywania zagadnień matematycznych w mechanice. Potrafi rozwiązywać zadania z zastosowań matematyki w naukach technicznych OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K01+, T2A_K03+, T2A_K06+, T2A_U09+, T2A_W01+, K2A_K01+, K2A_K08+, K2A_U09+, K2A_W01+, W1 - Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i innych obszarów właściwych dla studiowanego kierunku studiów przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu studiowanego kierunku studiów. Ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz ich uwzględniania w praktyce inżynierskiej. Umiejętności U1 - Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne. Potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne Kompetencje społeczne K1 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób. K2 - Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy. LITERATURA PODSTAWOWA 1) M. Gewert, Z. Skoczylas, 1999r., "Analiza matematyczna II. Definicje, twierdzenia, wzory.", wyd. GiS, s , 2) I. Dziubiński, L. Siewierski, 1981r., "Matematyka dla wyższych szkół technicznych.", wyd. PWN, t.ii, 3) W. Żakokwski, W. Kołodziej, 1977r., "Matematyka", wyd. WNT, t.ii. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Przedmiot/moduł: Matematyka Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: 1 / 1 Rodzaje zajęć: Ćwiczenia, Wykład Liczba godzin w sem/ tyg.: Obligatoryjny A - przedmioty podstawowe A Mechanika i budowa Eksploatacja i diagnostyka pojazdów i, Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie, Mechatronika w inżynierii mechanicznej Ogólnoakademicki Stacjonarne Formy i metody dydaktyczne: Drugiego stopnia/ magisterskie Ćwiczenia: 15, Wykład: 15 Ćwiczenia(K1, K2, U1, W1) : Ćwiczenia audytoryjne, Wykład(U1, W1) : Wykład - wykład informacyjny. Forma i warunki weryfikacji efektów: ĆWICZENIA: Kolokwium pisemne - Kolokwium pisemne 2-0d 50% ocena dostateczna, od 60% ocena dostateczna plus, od 70% ocena dobra, od 80% ocena dobra plus, od 90% ocena bardzo dobra. Kolokwium pisemne 1-0d 50% ocena dostateczna, od 60% ocena dostateczna plus, od 70% ocena dobra, od 80% ocena dobra plus, od 90% ocena bardzo dobra. (K1, K2, U1, W1) ;WYKŁAD: Egzamin pisemny - ustrukturyzowane pytania) - 0d 50% ocena dostateczna, od 60% ocena dostateczna plus, od 70% ocena dobra, od 80% ocena dobra plus, od 90% ocena bardzo dobra.(u1, W1) Liczba pkt. ECTS: 2 Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające: Algebra, analiza matematyczna Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Matematyki Stosowanej, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr Andrzej Czarnecki, Osoby prowadzące przedmiot: dr Andrzej Czarnecki, Uwagi dodatkowe: brak

16 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B A ECTS:2 CYKL: 2016L MATEMATYKA MATHEMATICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w: ćwiczenia 15 godz. - udział w: wykład 15 godz. - konsultacje 4 godz. 34 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - przygotowanie do kolokwium i egzaminu 16 godz. 16 godz. 1 punkt ECTS = godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 50 h : 25 h/ects = 2,00 ECTS średnio: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 1,36 punktów - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 0,64 punktów

17 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Sylabus przedmiotu / modułu - część A A ECTS: 2 CYKL: 2016L MECHANIKA ANALITYCZNA I DRGANIA ANALYTICAL MECHANICS AND VIBRATIONS TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: Tensor momentów bezwładności. Kinematyka i dynamika ruchu kulistego ciała sztywnego; ruch ogólny ciała sztywnego; składanie obrotów. Zjawisko żyroskopowe, reakcje dynamiczne łożysk. Zasada prac przygotowanych. Równania Lagrange'a. Badanie drgań układów mechanicznych o skończonej liczbie stopni swobody na podstawie modeli wirtualnych. Numeryczna analiza drgań układów sprężystych o ciągłym rozkładzie masy. Analiza i synteza Fouriera sygnałów drganiowych. Obliczanie częstości i postaci drgań własnych układu silnik-prądnica. Pomiar drgań układu sprężystego o ciągłym i dyskretnym rozkładzie masy. Badanie drgań własnych belki wspornikowej. Pomiar okresu nieliniowych drgań układu. Opracowanie wyników pomiarów i analiza drgań badanych układów. Modelowanie układów rzeczywistych. WYKŁADY: Tensor momentów bezwładności. Kinematyka i dynamika ruchu kulistego ciała sztywnego; ruch ogólny ciała sztywnego; składanie obrotów. Zjawisko żyroskopowe, reakcje dynamiczne łożysk. Więzy, przemieszczenia przygotowane, zasada prac przygotowanych. Współrzędne uogólnione, równania Lagrange'a. Klasyfikacja i podział drgań. Analiza modalna, współrzędne główne. Drgania układów o wielu stopniach swobody (wał korbowy silnika). Dyskretna transformacja Fouriera. Metoda małego parametru. Drgania nieliniowe. Drgania parametryczne. Drgania samowzbudne. CEL KSZTAŁCENIA: Przygotowanie uczestnika do modelowania i badania złożonych układów mechanicznych. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K07+, T2A_U07+, T2A_U08+, T2A_U09+, T2A_W04+, T2A_W07+, K2A_K09+, K2A_U09+, K2A_U13+, K2A_W02+, K2A_W10+, W1 - Ma ugruntowaną wiedzę z mechaniki analitycznej i drgań. W2 - Zna metody, techniki, narzędzia stosowane do rozwiązywania zadań inżynierskich typowych dla realizowanej specjalności. Umiejętności U1 - Sprawnie wykorzystuje do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich umiejętnie dobrane metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne. U2 - Sprawnie posługuje się metodami i programami komputerowymi w prowadzonych działaniach inżynierskich. Kompetencje społeczne K1 - Rozumie społeczną rolę inżyniera oraz bierze udział w przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych jej aspektów, szczególnie w zakresie mechaniki i budowy. LITERATURA PODSTAWOWA 1) Leyko J., 2005r., "Mechanika ogólna", wyd. WN PWN Warszawa, t.1, 2) Leyko J., 2006r., "Mechanika ogólna", wyd. WN PWN Warszawa, t.2, 3) Osiński Z., 2000r., "Mechanika ogólna", wyd. WN PWN, Warszawa, 4) Jarzębowska E., Jarzębowski W., 2000r., "Mechanika ogólna", wyd. WN PWN, Warszawa, 5) Nizioł J., 2006r., "Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki", wyd. WNT, Warszawa, 6) Osiński Z., 1980r., "Teoria drgań", wyd. PWN, Warszawa, 7) Parszewski Z., 1982r., "Drgania i dynamika ", wyd. WNT, Warszawa, 8) Mieszczerski I.W., 1971r., "Zbiór zadań z mechaniki", wyd. PWN, Warszawa, 9) Leyko J., Szmelter J. i in., 1972r., "Zbiór zadań z mechaniki ogólnej", wyd. WNT, Warszawa, t.2, 10) Kurowski R., Parszewski Z., 1972r., "Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów", wyd. PWN, Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Przedmiot/moduł: Mechanika analityczna i drgania Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: 1 / 1 Rodzaje zajęć: Obligatoryjny A - przedmioty podstawowe A Mechanika i budowa Mechatronika w inżynierii mechanicznej, Eksploatacja i diagnostyka pojazdów i, Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie Ogólnoakademicki Stacjonarne Drugiego stopnia/ magisterskie Ćwiczenia laboratoryjne, Wykład, Ćwiczenia audytoryjne Liczba godzin w sem/ tyg.: Formy i metody dydaktyczne: Ćwiczenia laboratoryjne: 15, Wykład: 15, Ćwiczenia audytoryjne: 15 Ćwiczenia laboratoryjne(k1, U2) : Ćwiczenia laboratoryjne - Obserwacja i analiza drgań układów oraz pomiary., Wykład(K1, W1, W2) : Wykład - Wykład problemowy, Ćwiczenia audytoryjne(u1) : Ćwiczenia audytoryjne - Rozwiązywanie zadań. Forma i warunki weryfikacji efektów: ĆWICZENIA LABORATORYJNE: Sprawozdanie - Zaliczanie poprawnie wykonanych sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń praktycznych.(u2) ;WYKŁAD: Egzamin pisemny - Opis pięciu zagadnień spośród wszystkich wyłożonych na wykładach. Ocena (+), (-) lub (+-) za zagadnienie. Ocena 3 za 2,5+, 5 - za 5+.(K1, W1, W2) ;ĆWICZENIA AUDYTORYJNE: Kolokwium pisemne - Rozwiązywanie trzech zadań. Ocena punktowa każdego zadania. Ocena 3 za 50% punktów, 5 - za 100%.(U1) Liczba pkt. ECTS: 2 Język wykładowy: Przedmioty wprowadzające: mechanika techniczna 1, teoria mechanizmów i drgania mechaniczne, metoda elementów skończonych Wymagania wstępne: umiejętność uruchamiania programów, znajomość podstaw drgań i metody elementów skończonych Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM Osoby prowadzące przedmiot:

18 dr hab. inż. Józef Pelc, prof. UWM, dr inż. Magdalena Zielińska, Uwagi dodatkowe: Liczba osób w grupie na ćwiczenia laboratoryjne max. 12

19 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B A ECTS:2 CYKL: 2016L MECHANIKA ANALITYCZNA I DRGANIA ANALYTICAL MECHANICS AND VIBRATIONS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w: ćwiczenia audytoryjne 15 godz. - udział w: ćwiczenia laboratoryjne 15 godz. - udział w: wykład 15 godz. - konsultacje 4 godz. 49 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - - przygotowanie do egzaminu pisemnego 1 godz. 1 godz. 1 punkt ECTS = godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 50 h : 25 h/ects = 2,00 ECTS średnio: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 1,96 punktów - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 0,04 punktów

20 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Sylabus przedmiotu / modułu - część A B ECTS: 2 CYKL: 2016L MECHATRONIKA MECHATRONICS TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: Zasady budowy i programowania robotów. Programowanie sterowników PLC. Sterowanie metodą PWM. Napędy pneumatyczne, hydrauliczne i elektryczne. Programowanie mikrokontrolera z wykorzystaniem języka wysokiego poziomu. Budowa i zasady działania układów mechatronicznych. WYKŁADY: Wykłady przygotowują słuchaczy do obsługi wyposażonych w różne systemy sterowania mechatronicznego. CEL KSZTAŁCENIA: Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do praktycznego użytkowania, diagnozowania, regulacji i drobnych napraw współczesnych urządzeń technicznych. Z uwagi na powszechnie stosowane metody sterowania koniecznością staje się przybliżenie specyfiki działania układów mechatronicznych oraz urządzeń zrobotyzowanych. Szczegółowym zamierzeniem jest pokazanie problematyki integracji różnych rodzajów sensorów, aktuatorów i napędów w jednolite systemy mechatroniczne. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K07+, T2A_U12+, T2A_W07+, K2A_K09+, K2A_U22+, K2A_W10+, W1 - Student rozróżnia różne sposoby sterowania urządzeń technicznych. Umiejętności U1 - Student potrafi uruchamiać różne urządzenia mechatroniczne. Kompetencje społeczne K1 - Student wykazuje odpowiedzialność techniczną za bezpieczeństwo ludzi, i środowiska. LITERATURA PODSTAWOWA ) Olszewski M., 2009 r., "Urządzenia i systemy mechatroniczne", wyd. Rea., t.1 i 2, 2) Heimann B., Gerth W., Popp K.,, 2001 r., "Mechatronika, komponenty, metody, przykłady", wyd. PWN, 3) Schmid D., 2002 r., "Mechatronika", wyd. Rea., 4) Olszewski M., 2006 r., "Podstawy mechatroniki", wyd. Rea., LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1) Osiecki A., 1998 r., "Hydrostatyczny napęd ", wyd. WN-T, 2) Szenajch W., 1994 r., "Napęd i sterowanie pneumatyczne", wyd. WN-T, 3) Tomasiak E, 2001 r., "Napędy i sterowania hydrauliczne i pneumatyczne", wyd. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice., 4)., 2003 r., "Praktyczna elektrotechnika ogólna", wyd. Rea., 5) Brzęcki M., 2010 r., "Praktyczne podstawy mechatroniki dla techników", wyd. KABE, 6) Niederliński A., 1988 r., "Mikroprocesory, mikroukłady, mikrosystemy", wyd. WSiP. Przedmiot/moduł: Mechatronika Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: 1 / 1 Rodzaje zajęć: Obligatoryjny B - przedmioty kierunkowe B Mechanika i budowa Eksploatacja i diagnostyka pojazdów i, Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie, Mechatronika w inżynierii mechanicznej Ogólnoakademicki Stacjonarne Drugiego stopnia/ magisterskie Ćwiczenia laboratoryjne, Wykład Liczba godzin w sem/ tyg.: Formy i metody dydaktyczne: Ćwiczenia laboratoryjne: 15, Wykład: 15 Ćwiczenia laboratoryjne(k1, U1, W1) : Rozwiązywanie zadań problemowych., Wykład(W1) : Wykład informacyjny. Forma i warunki weryfikacji efektów: ĆWICZENIA LABORATORYJNE: Sprawozdanie - Zaliczenie na ocenę ustalaną na podstawie ocen cząstkowych uzyskiwanych za pisemne sprawozdania.(k1, U1, W1) ;WYKŁAD: Sprawdzian pisemny - Zaliczenie bez oceny na podstawie minimum 50% poprawnych odpowiedzi na pytania o charakterze otwartym.(w1) Liczba pkt. ECTS: 2 Język wykładowy: Przedmioty wprowadzające: Z wcześniejszego etapu kształcenia. Wymagania wstępne: Gotowość do samodzielnego rozwiązywania mechatronicznych problemów technicznych, mile widziana sprawność manualna w obsłudze i naprawach sprzętu mechatronicznego. Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Mechatroniki i Edukacji Techniczno- Informatycznej, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: dr inż. Piotr Drogosz, Osoby prowadzące przedmiot: dr inż. Piotr Drogosz,, mgr inż. Michał Kozłowski, Uwagi dodatkowe:

21 Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B B ECTS:2 CYKL: 2016L MECHATRONIKA MECHATRONICS Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się: 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w: ćwiczenia laboratoryjne 15 godz. - udział w: wykład 15 godz. - konsultacje 1 godz. 31 godz. 2. Samodzielna praca studenta: - wykonanie sprawozdań. 20 godz. 20 godz. 1 punkt ECTS = godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 51 h : 25 h/ects = 2,04 ECTS średnio: 2 ECTS - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 1,24 punktów - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 0,76 punktów

22 UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE Wydział Nauk Technicznych Sylabus przedmiotu / modułu - część A B ECTS: 1 CYKL: 2017Z METODYKA PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ METHODOLOGY OF WRITING THESIS TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA: brak WYKŁADY: Zasady wyboru tematu pracy magisterskiej. Rodzaje i charakterystyka prac magisterskich. Rodzaje piśmiennictwa. Technika studiowania literatury, gromadzenie i opracowanie informacji. Konstrukcja pracy magisterskiej i jej struktura: wstęp i cel pracy, przegląd piśmiennictwa, metodyka badań, omówienie i analiza wyników, wnioski, literatura. Opracowywanie tabelarycznie i graficznie wyników badań oraz tematu pracy. Wymagania formalne dotyczące opisu. Ogólne zasady opracowywania i wygłaszania referatu. Dyskusja. CEL KSZTAŁCENIA: Przygotowanie dyplomantów do samodzielnej realizacji pracy magisterskiej. OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Symbole ef. obszarowych: Symbole ef. kierunkowych: EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza T2A_K01+, T2A_K02+, T2A_K03+, T2A_K06+, T2A_K07+, T2A_U01++, T2A_U04+, T2A_U11+, T2A_W07+, T2A_W10++, K2A_K01+, K2A_K04+, K2A_K05+, K2A_K09+, K2A_U01++, K2A_U04+, K2A_U21+, K2A_W10+, K2A_W14++, W1 - Student ma staranną wiedzę dotyczącą zasad pisania oraz konstruowania pracy dyplomowej z poszanowaniem praw autorskich innych osób. W2 - Student zna metodykę prowadzenia badań naukowych oraz zasad przygotowywania opracowań naukowych i prezentacji. Umiejętności U1 - Student potrafi pozyskiwać niezbędne informacje z różnych źródeł, także w języku obcym, w zakresie zagadnień odnoszących się do realizowanej pracy dyplomowej. U2 - Student potrafi wkomponować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, formułować wnioski, formułować i uzasadniać opinie. Kompetencje społeczne K1 - Student ma świadomość potrzeby dokształcania i samodoskonalenia w zakresie wszystkich swoich działań. K2 - Student umie współpracować w grupie wykazując zdolność do pełnienia różnych ról. Potrafi zorganizować działanie grupy. K3 - Student ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej. Rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu w sposób powszechnie zrozumiały informacji i opinii dotyczących osiągnięćtechniki oraz innych aspektów działalności inżynierskiej. LITERATURA PODSTAWOWA 1) Tadeusz Rawa, 2012r., "metodyka wykonywania inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych", wyd. Wydawnictwo UWM w Olsztynie, 2) Stanisław Pabis, 2009r., "Metodologia nauk Empirycznych; 15 wykładów", wyd. Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 3) Jadwiga Majchrzak, Tadeusz Mendel, 2009r., "Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych : poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji", wyd. Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego, 4) Bogdan Galwas, 2012r., "Prace Dyplomowe, Raporty i Prezentacje", wyd. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Przedmiot/moduł: Metodyka pisania pracy dyplomowej Obszar kształcenia: Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Grupa przedmiotów: Kod ECTS: Kierunek studiów: Specjalność: Profil kształcenia: Forma studiów: Poziom studiów: Rok/semestr: 1 / 2 Rodzaje zajęć: Wykład Liczba godzin w sem/ tyg.: Obligatoryjny B - przedmioty kierunkowe B Mechanika i budowa Eksploatacja i diagnostyka pojazdów i, Inżynierskie zastosowanie komputerów w budowie, Mechatronika w inżynierii mechanicznej Ogólnoakademicki Stacjonarne Drugiego stopnia/ magisterskie Wykład: 12 Formy i metody dydaktyczne: Wykład(K1, K2, K3, U1, U2, W1, W2) : Klasyczny wykład akademicki wspomagany prezentacją multimedialną z elementami dyskusji, prezentacje z wykorzystaniem technik multimedialnych. Forma i warunki weryfikacji efektów: WYKŁAD: Kolokwium pisemne - Ocena na podstawie uzyskanej punktacji z pięciu pytań otwartych (każde pytanie jednakowo punktowane): ocena końcowa z kolokwium: 60% i więcej dst, 69% i więcej dst+, 78% i więcej db, 87% i więcej db+, 96% i więcej bdb ocena. Ocena z kolokwium stanowi 50% oceny końcowej.((k1, K3, W1, W2) ;WYKŁAD: Prezentacja - Przygotowanie i zaprezentowanie efektów realizowanej przez studentów pracy dyplomowej. Ocena z prezentacji stanowi 50% oceny końcowej. (K1, K2, K3, U1, U2) Liczba pkt. ECTS: 1 Język wykładowy: Przedmioty wprowadzające: brak Wymagania wstępne: brak Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot: Katedra Maszyn Roboczych i Metodologii Badań, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu: prof. dr hab. inż. Tadeusz Rawa, Osoby prowadzące przedmiot: Uwagi dodatkowe: brak