KARTA PRZEDMIOTU. wykłady w wymiarze 28 godzin; ćwiczenia w wymiarze 42 godzin. 1. Nazwa przedmiotu BIOLOGIA MEDYCZNA. 2. Numer kodowy BIO01c

Transkrypt

1 Projekt OPERACJA SUKCES unikatowy model kształcenia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Medycznego w Łodzi odpowiedzią na potrzeby gospodarki opartej na wiedzy współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. KARTA PRZEDMIOTU 1. Nazwa przedmiotu BIOLOGIA MEDYCZNA 2. Numer kodowy BIO01c 3. Język, w którym prowadzone są zajęcia polski 4. Typ kursu obowiązkowy 5. Grupa treści kształcenia nauki podstawowe 6. Poziom studiów według klasyfikacji bolońskiej studia magisterskie 7. Rok studiów/semestr I rok/semestr 1 8. Formuła przedmiotu wykłady/ćwiczenia 9. Liczba godzin zajęć Rodzaj zajęć z uwzględnieniem podziału godzin wykłady w wymiarze 28 godzin; ćwiczenia w wymiarze 42 godzin 11. Liczba punktów ECTS 7

2 12. Jednostka dydaktyczna prowadząca przedmiot Zakład Biologii i Parazytologii Lekarskiej Katedra Biologii i Parazytologii Lekarskiej 13. Imię i nazwisko osoby egzaminującej lub zaliczającej przedmiot prof. dr hab. Piotr Kurnatowski 14. Imię i nazwisko osoby prowadzącej wykłady prof. dr hab. Piotr Kurnatowski 15. Osoby prowadzące zajęcia pracownicy kadrowi Katedry: prof. dr hab. Piotr Kurnatowski, dr hab. Joanna Błaszkowska, dr Katarzyna Kuba, mgr Barbara Modrzewska, dr Aldona Ochęcka- Szymańska, dr Anna Wójcik, dr Agnieszka Jaskółowska, dr Grażyna Raczyńska- Witońska, doktoranci 16. Wymagania wstępne i wymagania równoległe wiadomości z biologii w zakresie programu liceum ogólnokształcącego na poziomie egzaminu maturalnego w stopniu rozszerzonym 17. Zaliczenie przedmiotu jest wymagane przed rozpoczęciem zajęć z: fizjologii, genetyki klinicznej, mikrobiologii, higieny, farmakologii, chorób zakaźnych, chorób wewnętrznych 18. Cele i założenia nauczania przedmiotu Opanowanie materiału z biologii w zakresie ekologii medycznej i podstaw genetyki medycznej; rozumienie zagadnień związanych z patogenezą różnych chorób człowieka, warunkowanych przez genotyp oraz wynikających z odpowiedzi organizmu na czynniki środowiska życia; wskazanie na ścisłą zależność i powiązanie stanu (zdrowia) organizmu człowieka ze środowiskiem (domowym, miejscem pracy i rekreacji). Przygotowanie podstaw wiedzy klinicznej przekazywanej na dalszych latach studiów (dla rozumienia zagadnień z zakresu patogenezy chorób człowieka, epidemiologii, genetyki klinicznej, a także farmakologii i diagnostyki medycznej).

3 19. Metody dydaktyczne wykłady z prezentacjami multimedialnymi, doświadczenia laboratoryjne, wykonywanie i obserwacja preparatów makro- i mikroskopowych, rozwiązywanie zadań z zakresu ekologii populacyjnej i genetyki medycznej 20. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej Ekologia medyczna wybrane zagadnienia. Kurnatowska A, Kurnatowski P, PROMEDI, Łódź, 2003; Ekologia. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy. Kurnatowska A, PWN, Warszawa-Łódź, 2002, wyd. IV; Mikologia medyczna. Kurnatowska A, PROMEDI, Łódź, 2006; Zarys parazytologii lekarskiej. Kadłubowski R, Kurnatowska A, PZWL, Warszawa, 1999; Podstawy genetyki dla studentów i lekarzy. Drewa G, Ferenc T, Urban & Partner, Wrocław, 2003; Genetyka 200 zadań dla Studentów kierunków medycznych z przykładami rozwiązań. Kurnatowski P, Wójcik A, PROMEDI, Łódź, Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu Ćwiczenia: 2 sprawdziany wiadomości (test); oceny punktowe ze sprawdzianów w trakcie wszystkich zajęć praktycznych. Warunki dopuszczenia do egzaminu teoretycznego: aktywny udział w zajęciach przewidzianych planem studiów oraz co najmniej dostateczna znajomość materiału (uzyskanie 50% punktów + 1 punkt z możliwych do osiągnięcia); niedostateczna wiedza uniemożliwia zaliczenie zajęć, a tym samym dopuszczenie do egzaminu (konieczność powtarzania kursu); zdanie egzaminu praktycznego. Studenci, którzy uzyskają >75% punktów z ćwiczeń i >75% punktów ze sprawdzianów wiadomości mogą przystąpić do egzaminu w terminie zerowym. Egzamin: praktyczny - sprawdzian wiadomości i umiejętności praktycznych (wykonanie doświadczeń i rozpoznanie preparatów mikro- i makroskopowych, rozwiązywanie zadań); teoretyczny w sesji zimowej: test wyboru, zadania genetyczne. W ocenie z egzaminu w I-szym terminie uwzględniane są wyniki uzyskane przez studenta na ćwiczeniach (dodatkowa liczba punktów za >60% z maksymalnej, możliwej liczby punktów uzyskanych na zajęciach praktycznych).

4 22. Treści merytoryczne budujące wiedzę Ekologia medyczna. Organizm jako układ regulacji. Działanie czynników abiotycznych i biotycznych na organizmy żywe, ze szczególnym uwzględnieniem czynników szkodliwych dla człowieka (m.in. toksycznych, teratogennych, mutagennych, kancerogennych, alergizujących, pasożytniczych). Parazytologia lekarska: układ żywiciel-pasożyt, biologia wybranych pasożytów czynników etiologicznych chorób człowieka, epidemiologia, drogi transmisji, podstawy rozpoznania laboratoryjnego i profilaktyka. Genetyka medyczna. Wybrane zagadnienia genetyki ogólnej, molekularnej i populacyjnej człowieka oraz ekogenetyki z elementami farmakogenetyki, eugeniki i biotechnologii. 23. Zagadnienia integrujące wiedzę podstawową i kliniczną na zajęciach z biologii medycznej Czynniki środowiskowe wpływające na organizm i populację: zagrożenia środowiskowe zdrowia człowieka drogi i sposoby wnikania czynników abiotycznych i biotycznych do organizmu człowieka; mechanizmy regulacyjne organizmu ludzkiego człowiek jako układ regulacji stabilnej; pobieranie materiału do badań diagnostycznych pozwalających wykryć czynniki szkodliwe. Genetyczne uwarunkowania cech i chorób człowieka: różne sposoby dziedziczenia u człowieka choroby monogenowe, sprzężone z płcią, zespoły wynikające z mutacji chromosomowych, cechy wieloczynnikowe; mechanizmy mutagenezy i kancerogenezy; możliwość analizy kariotypów, zapisy kariotypów; wykrywanie nosicieli genów warunkujących wystąpienie choroby; wpływ środowiska na kształtowanie się niektórych cech.

5 24. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje Student po zakończeniu kursu biologii medycznej powinien: posługiwać się mikroskopem optycznym; wykonywać preparaty mikroskopowe z różnych materiałów biologicznych; ocenić wpływ abiotycznych czynników środowiska na organizm i populację; ocenić zagrożenia środowiskowe występujące w poszczególnych częściach biosfery (aerosfera, hydrosfera, litosfera) i przedstawić metody pozwalające na wykrycie obecności czynników szkodliwych (biologicznych, chemicznych i fizycznych) w biosferze, oraz drogi wnikania tych czynników do organizmu człowieka; rozpoznać inwazyjne dla człowieka formy/stadia rozwojowe wybranych pasożytniczych grzybów, pierwotniaków, helmintów i stawonogów; rozpoznać wybrane grzyby, rośliny i zwierzęta zawierające w swoich organizmach substancje szkodliwe/toksyczne dla człowieka; wskazać drogi wnikania tych toksyn i możliwości udzielenia pomocy przedlekarskiej i lekarskiej dla osób poszkodowanych; wykonać proste testy oceniające organizm człowieka jako układ regulacji stabilnej (testy obciążeniowe, wysiłkowe); analizować krzyżówki genetyczne i rodowody jako podstawę poradnictwa genetycznego; wykryć chromatynę X w jądrach granulocytów obojętnochłonnych, wykryć zaburzenia widzenia barw za pomocą tablic pseudoizochromatycznych; wykonać podstawowe oznaczenia antygenów erytrocytów przy użyciu przeciwciał monoklonalnych i lektyn roślinnych, wykryć fenotyp wydzielacza substancji ABO; dokonać podstawowej oceny kariotypu człowieka; znać rodzaje aberracji chromosomowych będących przyczyną zespołów chorobowych; ocenić częstość występowania alleli i genotypów w populacji człowieka oraz mechanizmy wpływające na zmiany ich częstości (selekcja, mutacja, migracja, dryf).

6 25. Opis efektów kształcenia na poszczególnych zajęciach w grupach studenckich (10-12 osobowych) Ćwiczenie: Ekologia medyczna cz. I. Zagadnienia wprowadzające do ekologii. Czynniki abiotyczne. Wiedza: student zna budowę mikroskopu optycznego oraz zasady obserwacji preparatów mikroskopowych; definiuje podstawowe pojęcia z zakresu ekologii, ekologii człowieka, ekologii medycznej (populacja, ekosystem, biosfera) oraz zagadnienia istotne w aspekcie zdrowia i chorób człowieka; definiuje reguły ekologiczne wskazujące możliwości rozwoju istot żywych w ekosystemie wymienia czynniki ograniczające wzrost organizmów; poznaje metody wyjaławiania i klasyfikuje je pod względem efektywności oraz stosowanych czynników; klasyfikuje i omawia interakcje biocenotyczne ważne w aspekcie zdrowia człowieka oraz wykorzystywane w medycynie; opisuje właściwości biosfery oraz podaje jej znaczenie w etiopatogenezie chorób; opisuje ekosystem współczesnego człowieka; wyjaśnia pojęcie antropopresji i podaje przykłady działań antropogenicznie pozytywnych i negatywnych; wyjaśnia pojęcia nanotechnologia i nanomedycyna oraz omawia przykłady osiągnięć tych dyscyplin; wymienia i klasyfikuje substancje zanieczyszczające żywność oraz standardy jakości żywności pod względem zawartości związków chemicznych (ADL, NOEL, MGO); podaje przykłady naturalnych substancji toksycznych, kancerogennych, mutagennych, teratogennych, antywitamin oraz naturalnych substancji o działaniu antymutagennym i antyoksydacyjnym występujących w żywności; opisuje działanie teratogenne oraz przedstawia biotyczne i abiotyczne czynniki powodujące powstawanie wad rozwojowych, czynniki warunkujące efekt teratogenny oraz wymienia rodzaje i przykłady wad. Umiejętności i kompetencje: student potrafi posługiwać się mikroskopem optycznym; przygotować preparaty mikroskopowe z materiału biologicznego; zastosować różne metody oceny wpływu abiotycznych czynników środowiska na organizm i populację. Ćwiczenie: Ekologia medyczna cz. II. Czynniki biotyczne. Wiedza: student wymienia i definiuje rodzaje interakcji międzygatunkowych i wewnątrzgatunkowych, antagonistycznych, protekcjonistycznych, neutralistycznych; wymienia interakcje ważne w aspekcie medycznym i związki chemiczne odgrywające istotną rolę w tych interakcjach (antybiotyki, mikotoksyny, fitoncydy) oraz możliwe skutki zdrowotne wynikające z obecności tych związków w organizmie człowieka; opisuje procesy regeneracji u zwierząt i ludzi, wymienia

7 rodzaje regeneracji (traumatyczna i fizjologiczna) oraz jej fazy; przedstawia problem narkomanii w Polsce, wymienia rodzaje uzależnień i opisuje działanie wybranych substancji uzależniających; omawia problem zakażeń szpitalnych definiuje zakażenia endo- i egzogenne, wymienia drobnoustroje powodujące zakażenia szpitalne. Umiejętności i kompetencje: student potrafi rozpoznać organizmy produkujące mikotoksyny, antybiotyki i fitoncydy; potrafi ocenić działania związków chemicznych odgrywających istotną rolę w interakcjach (antybiotyki, mikotoksyny, fitoncydy) na organizmy żywe (drobnoustroje, człowiek). Ćwiczenie: Ekologia medyczna cz. III. Wybrane organizmy o znaczeniu medycznym. Wiedza: student opisuje charakterystyczne cechy morfologiczne wybranych grzybów mikroskopowych i owocników podstawczaków; klasyfikuje choroby (alergie, mikotoksykozy, grzybice) wywoływane przez różne formy rozwojowe grzybów; potrafi podać podstawowe objawy grzybic i objawy zatruć spowodowanych omawianymi gatunkami grzybów; podaje przykłady roślin naczyniowych zawierających związki chemiczne ważne w farmakoterapii, omawia działanie tych związków; przedstawia problem nikotynizmu w Polsce, omawia skutki palenia tytoniu dla organizmu człowieka; przedstawia należące do bezkręgowców i kręgowców gatunki zwierząt jadowitych, wymienia główne składniki jadów i zna ich działanie na organizm człowieka; omawia wybrane owady-pasożyty człowieka, uczestniczące w transmisji czynników patogennych dla ludzi i ich znaczenie w rozprzestrzenianiu chorób. Umiejętności i kompetencje: student potrafi wskazać cechy charakterystyczne i rozpoznać wybrane gatunki grzybów potencjalnie chorobotwórczych, mogących występować w różnych ontocenozach organizmu ludzkiego; potrafi wykonać posiew treści jamy ustnej na wybrane podłoża oraz ocenić wynik badania w kierunku pierwotniaków i grzybów; rozpoznać owocniki grzybów, których spożycie jest najczęstszą przyczyną zatruć w Polsce; rozpoznać rośliny i zwierzęta zawierające w swoich organizmach substancje toksyczne dla człowieka, potrafi wskazać drogi wnikania tych toksyn i możliwości pomocy przedlekarskiej oraz lekarskiej dla osób poszkodowanych. Ćwiczenie: Ekologia medyczna cz. IV. Aerosfera jako źródło czynników patogennych dla człowieka. Czynniki etiologiczne chorób inwazyjnych i transmisyjnych człowieka, których wektory znajdują się w aerosferze. Wiedza: student opisuje aerosferę, rodzaje i źródła jej zanieczyszczenia oraz

8 metody ochrony; omawia wybrane skutki działania zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego na organizm człowieka: pylice kolagenowe i niekolagenowe, choroby alergiczne; przedstawia rezerwuary chorobotwórczych czynników biotycznych w aerosferze oraz wybrane czynniki etiologiczne chorób inwazyjnych człowieka, których wektory występują w aerosferze. Umiejętności i kompetencje: student potrafi wykonać badania pozwalające wykryć drobnoustroje obecne w powietrzu atmosferycznym (metoda sedymentacyjna Kocha) i rozpoznać wybrane rodzaje grzybów, których zarodniki zanieczyszczają powietrze; przeprowadza doświadczenie wykazujące działanie dymu tytoniowego na płuca człowieka; rozpoznaje formy/stadia rozwojowe pasożytów rozprzestrzeniających się poprzez powietrze atmosferyczne lub wektory w nim obecne. Ćwiczenie: Ekologia medyczna cz. V. Hydrosfera i litosfera jako źródła czynników patogennych dla człowieka. Wiedza: student opisuje hydrosferę i litosferę, rodzaje i źródła ich zanieczyszczenia oraz metody ochrony; zna wskaźniki oceny wód śródlądowych oraz wymagania mikrobiologiczne dotyczące jakości wody pitnej; klasyfikuje wody pod względem zanieczyszczenia (system saprobowy); omawia metody sanitarnej oceny gleby i organizmy wskaźnikowe (drobnoustroje saprofityczne i chorobotwórcze - bakterie jelitowe, geohelminty, dermatofity); omawia cykle rozwojowe pasożytów, których formy inwazyjne dla człowieka występują w hydrosferze i litosferze. Umiejętności i kompetencje: student potrafi rozpoznać formy/stadia rozwojowe grzybów i pasożytów, których formy inwazyjne dla człowieka występują w hydrosferze i litosferze; potrafi ocenić obecność dermatofitów (wykonać test perforacji włosa) oraz form rozwojowych pasożytów w glebie (wykonać badanie metodą flotacyjną Fülleborna). Ćwiczenie: Ekologia medyczna cz. VI. Czynniki etiologiczne chorób inwazyjnych związane z domem jako środowiskiem życia człowieka. Żywność jako źródło czynników patogennych dla człowieka. Wiedza: student wymienia i opisuje zagrożenia występujące w domu (pomieszczeniu zamkniętym): biofilmy tworzone przez mikroorganizmy, alergeny (roztocze kurzu domowego), pasożyty potencjalnie występujące w środowisku domowym, bądź przenoszące się w kontakcie bezpośrednim, podaje drogi inwazji do organizmu człowieka, omawia cykle rozwojowe, chorobotwórczość; opisuje wybrane pasożyty, których formy rozwojowe zanieczyszczają żywność.

9 Umiejętności i kompetencje: student potrafi rozpoznać formy rozwojowe pasożytów występujących w środowisku domowym, przenoszących się między ludźmi w kontakcie bezpośrednim oraz formy rozwojowe grzybów i pasożytów zanieczyszczających żywność, potrafi wykonać preparaty mikroskopowe pozwalające wykazać obecność tych patogenów w żywności. Ćwiczenie: Ekologia medyczna cz. VII. - Organizm żywy jako układ regulacji. Wiedza: student definiuje stan homeostazy organizmu człowieka, przedstawia główne mechanizmy (sprzężenia zwrotne: dodatnie i ujemne) warunkujące homeostazę; opisuje układy buforujące, warunkujące stałość ph krwi człowieka oraz wyjaśnia podstawy działania organów ważnych dla regulacji ph; omawia stany organizmu prowadzące do alkalozy, bądź acydozy; opisuje mechanizmy utrzymujące stałe stężenie glukozy we krwi oraz stałość temperatury ciała człowieka; przedstawia ekologiczne i socjomedyczne czynniki warunkujące otyłość. Umiejętności i kompetencje: student potrafi ocenić sprawność organizmu człowieka jako układu regulacji stabilnej; przeprowadza proste testy oceniające sprawność układu krążenia (testy wysiłkowe); potrafi ocenić wyniki glikemii u ludzi, ze wskazaniem stanów: prawidłowego, przedcukrzycowego i cukrzycy oraz ocenić wyniki stężenia jonów wodorowych we krwi (ph) ze wskazaniem stanu: prawidłowego, alkalozy, acydozy. Ćwiczenie: Genetyka medyczna cz. I. Wybrane cechy allelomorficzne i układy grupowe krwi. Wiedza: student omawia fazy cyklu komórkowego oraz wyjaśnia różnice pomiędzy mitozą i mejozą; zna podstawowe pojęcia genetyki (gen, allel, fenotyp, genotyp, cecha recesywna i dominująca, kodominacja, dominacja zupełna i niezupełna, penetracja i ekspresja, plejotropia; krzyżówki: Parentes, wsteczna, testowa); wyjaśnia prawa Mendla, zjawisko sprzężenia genów, crossing-over, współdziałanie genów (epistaza, komplementacja, poligeny); omawia genetyczne uwarunkowania wybranych cech monogenowych autosomalnych człowieka (choroby wynikające z zaburzenia przemiany aminokwasów aromatycznych), układów grupowych krwi (ABO, Rh), uwarunkowania wydzielania substancji grupowych ABO; przedstawia zasady metod stosowanych w diagnostyce serologicznej: oznaczania grup krwi, wykorzystania przeciwciał monoklonalnych i lektyn roślinnych. Umiejętności i kompetencje: student potrafi analizować krzyżówki genetyczne oraz rodowody cech i chorób monogenowych autosomalnych człowieka jako

10 podstawę poradnictwa genetycznego; wykonuje oznaczenia fenotypu Rh (wykrycie obecności antygen D na erytrocytach przy użyciu przeciwciał monoklonalnych), fenotypu wydzielacza, grupy A1 przy użyciu fitoaglutynin Dolichotest, heteroprzeciwciał w obcogatunkowej surowicy; przeprowadza badanie moczu w kierunku wykrycia kwasu fenylopirogronowego (fenyloketonuria) i homogentyzynowego (alkaptonuria). Ćwiczenie: Genetyka medyczna cz. II. Chromosomy i cechy sprzężone z płcią. Wiedza: student opisuje prawidłowy kariotyp człowieka, przedstawia różne typy determinacji płci i jej rodzaje, ze szczególnym uwzględnieniem płci chromatynowej i sposobów jej wykrywania, zna genetyczne uwarunkowania cech człowieka sprzężonych z chromosomem X (hemofilia, daltonizm), wyjaśnia właściwości chromosomów politenicznych Drosophlia i ich znaczenie w cytogenetyce i genetyce molekularnej. Umiejętności i kompetencje: student analizuje krzyżówki genetyczne i rodowody chorób człowieka sprzężonych z chromosomem X; wykrywa chromatynę X pałeczkę dobosza w jądrach granulocytów obojętnochłonnych, wykrywa zaburzenia widzenia barw za pomocą tablic pseudoizochromatycznych. Ćwiczenie: Genetyka medyczna cz. III. Mutacje chromosomowe i genowe. Wiedza: student omawia aberracje autosomów i heterosomów będących przyczyną zespołów chorobowych człowieka, opisuje charakterystyczne cechy klinicznych zespołów monosomicznych (z. Turnera), trisomicznych (z. Klinefeltera; 47,XXX, 47,XYY, z. Downa), uwarunkowanych delecją (z. cri du chat ); wyjaśnia zastosowanie morfogramu w ocenie prawidłowości rozwoju cech somatycznych dziecka i osoby dorosłej; definiuje mutacje genowe, sposoby ich powstawania; zna genetyczne mechanizmy nabywania lekooporności przez drobnoustroje oraz aberracje chromosomowe w komórkach nowotworowych. Umiejętności i kompetencje: student ocenia ryzyko urodzenia się dziecka z aneuploidią lub translokacją niezrównoważoną na podstawie analizy teoretycznych krzyżówek; potrafi wykonać pomiary morfometryczne i ocenić morfogram badanej osoby; przeprowadza doświadczenie wykazujące występowanie spontanicznych mutacji genowych powodujących lekooporność drobnoustrojów (doświadczenie Lederbergów); potrafi zapisać kariotypy zespołów chorobowych. Ćwiczenie: Genetyka medyczna cz. IV. Cechy poligenowe ilościowe. Wiedza: student przedstawia genetyczne podstawy dziedziczenia cech

11 wieloczynnikowych, jakościowych i ilościowych człowieka, rozkład natężenia cechy ilościowej w populacji, definiuje odziedziczalność; zna sposób oceny wybranych cech ilościowych człowieka i ich znaczenie. Umiejętności i kompetencje: student analizuje dziedziczenie cech ilościowych człowieka na przykładach krzyżówek genetycznych; wykazuje zmienność ciągłą oraz wpływ czynników środowiskowych na kształtowanie się cechy ilościowej w populacji (model Galtona); wykonuje odpowiednie pomiary, oblicza i interpretuje wskaźniki oceniające cechy ilościowe człowieka o znaczeniu ewolucyjnym i medycznym (wskaźnik szerokościowo-długościowy głowy, pojemność czaszki/głowy, powierzchnia ciała, wskaźnika Rohrera). Ćwiczenie: Genetyka medyczna cz. V. Cechy poligenowe ilościowe. Genetyczne podstawy transplantacji. Wiedza: student zna podstawowe zasady transplantologii oraz genetyczne uwarunkowania przyjmowania i odrzucania przeszczepów; omawia asocjacje niektórych chorób człowieka z antygenami HLA; zna genetyczne podstawy kształtowania się dermatoglifów oraz zaburzeń układu linii papilarnych w różnych zespołach chorobowych; przedstawia podstawowe koncepcje inteligencji człowieka, definiuje inteligencję płynną i skrystalizowaną, zna zastosowania testów oceniających IQ u dorosłych i dzieci. Umiejętności i kompetencje: student oblicza ryzyko względne wystąpienia choroby będącej w korelacji z odpowiednim antygenem HLA, ocenia ryzyko ujawnienia się u potomstwa predyspozycji do wystąpienia danej choroby; wykonuje daktylogram, oblicza indeks RC; ocenia zdolności umysłowe osoby badanej za pomocą odpowiednich testów stosując skalę Wechslera. Ćwiczenie: Genetyka medyczna cz. VI. Wybrane zagadnienia genetyki populacji. Wiedza: student zna prawo Hardy ego-weinberga, czynniki wpływające na równowagę genetyczną populacji (selekcja, mutacja, migracja, izolacja, dobór naturalny, dryf); zna następstwa działania dryfu genetycznego w małych izolowanych populacjach. Umiejętności i kompetencje: student potrafi ocenić częstość występowania alleli i genotypów w populacji człowieka, zmiany częstości alleli i genotypów pod wpływem selekcji, mutacji; ocenia działanie dryfu genetycznego (na podstawie poznanego modelu).

12 Ćwiczenie: Podsumowanie i sprawdzenie efektów kształcenia Wiedza: student omawia teoretyczne podstawy doświadczeń i testów diagnostycznych wykorzystywanych w ekologii medycznej i genetyce człowieka; wyjaśnia podstawy metod matematycznych stosowanych w ekologii i genetyce. Umiejętności i kompetencje: student rozpoznaje preparaty makroskopowe i mikroskopowe organizmów różnych gatunków/rodzajów o znaczeniu medycznym; wykonuje doświadczenia oceniające właściwości organizmów żywych i ich rolę w środowisku, wpływ czynników biotycznych i abiotycznych na ustroje żywe i ich populacje oraz wybrane testy diagnostyczne wykorzystywane w genetyce człowieka; rozwiązuje zadania genetyczne. 26. Kontynuacja przedmiotu przewidziana na zajęciach z: fizjologii, genetyki klinicznej, mikrobiologii, higieny, farmakologii, chorób zakaźnych, chorób wewnętrznych 27. Zalecane kursy fakultatywne i zajęcia uzupełniające 28. Informacje dodatkowe dostępne są pod adresem > Studenci > Materiały dydaktyczne > Biologia i Parazytologia Lekarska