Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność

Transkrypt

1 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność PODRĘCZNIK DLA NAUCZYCIELA szkoła podstawowa, klasy 4 6 Partnerzy PROGRAMU:

2 Spis treści treści: P Wstęp 1 Konspekty lekcji 3 3 Lekcja 1: Dlaczego mówimy o ptasich ogrodach? 3 4 Lekcja 2: Zakładanie ptasich ogrodów 3 5 Lekcja 3: Pisklęta w ogrodzie 3 7 Lekcja 4: Mieszkańcy ogrodów 3 8 Lekcja 5: Kompost i bioodpady 3 10 Pomoc dzieciom w potrzebie i edukacja lokalnej społeczności 12 Wolontariat wstęp 14 Wolontariat szkoła podstawowa, klasy Karty pracy 17 Patron honorowy programu: Minister Edukacji Narodowej Patronat honorowy Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Środowiska, Głównego Konserwatora Przyrody Janusza Zaleskiego Partnerzy PROGRAMU: Materiały stworzone w ramach programu P&G. Żyj, poznawaj, rozwijaj się., pozytywnie zaopiniowane przez doradców metodycznych nauczania przedszkolnego, wczesnoszkolnego i szkoły podstawowej. Zespół redakcyjny: Katarzyna Dulińska, Anna Jarocińska, Justyna Niewolewska, Marta Szczypek, Natalia Mileszyk Redakcja merytoryczna: Dorota Luberda Opracowanie graficzne i skład: Barbara Sadowska Okładka i ilustracje: Barbara Sadowska Korekta: Magdalena Lis-Micek Fundacja Nasza Ziemia, ul. Hoża 3 m. 5, Warszawa, Warszawa 2010 ISBN

3 stęp1 O Programie Ogólnopolski program edukacyjny P&G. Żyj, poznawaj, rozwijaj się. łączy edukację ekologiczną i obywatelską dzieci z działaniami na rzecz środowiska naturalnego. Jego celem jest stworzenie możliwości do lepszego i wielostronnego rozwoju młodych ludzi, zwłaszcza tych znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji materialnej i społecznej, oraz rozwijanie ich talentów i wiedzy, co jednocześnie przyczyni się do osiągnięcia realnych korzyści dla środowiska. Program jest częścią międzynarodowej kampanii firmy Procter & Gamble o nazwie P&G Live, Learn and Thrive. Jest ona poświęcona pomocy dzieciom w potrzebie, wspieraniu ich edukacji, a także umożliwianiu zdrowego życia i zrównoważonego rozwoju. Polska edycja programu jest realizowana w ramach partnerstwa firmy Procter & Gamble i Fundacji Nasza Ziemia i jest prowadzona w Klubach Naszej Ziemi na terenie całego kraju. Działalność klubów biorących udział w programie opiera się na realizacji jednego z czterech tematów zaproponowanych przez organizatorów: Ptasie ogrody chrońmy bioróżnorodność. Celem zajęć jest zaprojektowanie i założenie w okolicach klubu siedliska, w którym będą mogły schronić się ptaki. Woda podstawa życia. Zajęcia obejmują informacje z zakresu ochrony zasobów wodnych Ziemi. Człowiek jako część ekosystemu. Zajęcia przedstawiają, w jaki sposób człowiek oddziałuje na środowisko. Jestem eko jestem trendy. Zajęcia pokazują możliwość łączenia zdrowego rozwoju człowieka z dbaniem o środowisko. Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Dodatkowo wszystkie kluby, które zdecydowały się wziąć udział w Konkursie Grantowym realizowanym w ramach programu, mają możliwość przeprowadzenia autorskich projektów edukacji ekologicznej. Więcej szczegółów na temat programu znaleźć można na stronie artnerzy Partnerzy Fundacja Nasza Ziemia jest organizacją pozarządową założoną w 1994 roku przez Mirę Stanisławską-Meysztowicz. Realizuje cele mające status pożytku publicznego, specjalizując się w edukacji ekologicznej i obywatelskiej. Od początku swego istnienia koordynuje w Polsce kampanię Sprzątanie świata, będącą częścią międzynarodowego ruchu na rzecz ochrony środowiska Clean Up the World. W ruchu tym uczestniczy blisko 40 milionów wolontariuszy na całym świecie. Fundacja prowadzi również wspólnie z samorządami, szkołami, organizacjami, przedstawicielami świata biznesu i mediami liczne całoroczne programy na rzecz ochrony środowiska. Propagują one zintegrowaną gospodarkę odpadami, społeczne akcje zalesień, idee zrównoważonego rozwoju, wiedzę na temat zmian klimatu i wiele innych. Kluczową częścią prowadzonych działań jest edukacja ekologiczna. Więcej na Procter & Gamble to jedna z największych, międzynarodowych firm FMCG. Cztery miliardy razy dziennie marki P&G pojawiają się w życiu ludzi na całym świecie. Firma posiada jeden z najsilniejszych portfeli asortymentowych, w skład którego wchodzą godne zaufania, wiodące marki wysokiej jakości, takie jak: Pampers, Ariel, Vizir, Bonux, Always, Tampax, Pantene, Lenor, Olay, Head & Shoulders, Wella, Herbal Essences, Blend-a-med, Naturella, Oral-B, Duracell, Mach3, Gillette oraz Braun. Misją Procter & Gamble jest poprawianie jakości życia konsumentów na całym świecie przez dostarczanie produktów i usług o najwyższej jakości oraz poprzez działalność społeczną, która stanowi integralny element strategii P&G. Wszystkie podejmowane przez P&G działania odwołują się do wartości i zasad, które zostały rozwinięte i zakorzenione w kulturze organizacyjnej w ciągu ponad 170 lat istnienia firmy. Są one oparte na szacunku, uczciwości i pasji.

4 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 2 P&G. Żyj, poznawaj, rozwijaj się. program jest częścią międzynarodowej kampanii firmy Procter & Gamble o nazwie P&G Live, Learn & Thrive. Jest ona poświęcona dzieciom: wspieraniu ich edukacji, a także umożliwianiu zdrowego życia i rozwoju. Od 2006 roku kampania realizowana jest na warszawskim Targówku, od 2009 roku została rozszerzona na całą Polskę. Ideą nowej formy programu prowadzonego w Polsce jest połączenie działania na rzecz środowiska z działaniami na rzecz dzieci, zwłaszcza tych najbardziej potrzebujących, i ma on formę edukacji ekologicznej realizowanej w Klubach Naszej Ziemi na terenie całego kraju. ogrody Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Niniejszy konspekt ma za zadanie przygotować dzieci do utworzenia przy szkole, przedszkolu lub innej placówce ogrodu, który stałby się siedliskiem dla dzikich zwierząt, przede wszystkim dla ptaków. Zajęcia mają także na celu uwrażliwić dzieci na potrzebę dbania o środowisko naturalne w ich najbliższym otoczeniu i wykształcić w nich postawę opiekuna zurbanizowanej przyrody. Podczas zajęć Dlaczego mówimy o ptasich ogrodach? dzieci będą miały okazję zapoznać się z ideą tworzenia ptasich ogrodów. Dowiedzą się, jak ważne z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju i ochrony przyrody jest zakładanie w miastach tego typu siedlisk dla dzikich zwierząt, a także jakie korzyści to przedsięwzięcie przyniesie im samym i lokalnej społeczności. Lekcje przeprowadzą klubowiczów przez poszczególne etapy tworzenia ptasiego ogrodu, aby dzieci przy wsparciu opiekuna mogły samodzielnie stworzyć ostoję dla dzikich zwierząt. W tym celu na zajęciach Pisklęta w ogrodzie dzieci dowiedzą się, jakie gatunki zwierząt mogą zostać gośćmi siedliska i jakimi czynnikami kierować się przy wyborze przyjaznej i atrakcyjnej dla zwierząt lokalizacji ostoi. W ramach zajęć Mieszkańcy ogrodów, dzieci będą miały szansę zostać młodymi ekspertami w doborze gatunków roślin sprzyjających osiedlaniu się zwierząt w ogrodzie, doborze właściwej diety i zapewniających zwierzętom właściwe warunki do rozrodu. Mamy nadzieję, że niniejsze materiały przyczynią się do powstania niezwykłego ogrodu, który oprócz funkcji dydaktycznej, będzie również pełnił bardzo ważną rolę dla prawidłowego funkcjonowania lokalnego ekosystemu, co podkreślą zajęcia Kompost i bioodpady. Ostatnie zajęcia Jak pomóc dzieciom w potrzebie? zapoznają dzieci z ideą wolontariatu i, poprzez zachęcenie ich do zorganizowania kilku zajęć ekologicznych dla dzieci spoza klubu, uświadomią klubowiczom konieczność niesienia pomocy potrzebującym, zwłaszcza dzieciom mieszkającym w ich najbliższej okolicy. Więcej informacji znajdą Państwo na stronie internetowej programu oraz stronie Fundacji Nasza Ziemia:

5 3 Konspekty lekcji do tematu: Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność szkoła podstawowa, klasy 4 6 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność

6 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 1Lekcja 1: Dlaczego mówimy o ptasich ogrodach? Czas spotkania: 60 minut 4 Cele: Uczeń wskazuje pożywienie odpowiednie dla ptaków, spośród podanych przykładów. Uczeń rozpoznaje rośliny sprzyjające bytowaniu ptaków w mieście. Uczeń tłumaczy konieczność dbania o zachowanie bazy pokarmowej dla ptaków (zachowanie drzew i krzewów owocowych). Uczeń wyjaśnia pojęcie rozwój zrównoważony. Uczeń sam decyduje, ile materiałów pochodzących z żywych okazów roślin jest mu potrzebne do wykonania zadania. Metody pracy: Burza mózgów, gra dydaktyczna zabawa ruchowa, majsterka (manualna praca własna uczniów), pokaz, pogadanka. Formy pracy: Praca indywidualna, grupowa, pytania pomocnicze. Środki dydaktyczne: prezentacja multimedialna, eksponaty: gałązki dzikich i miejskich drzew i krzewów owocowych wraz z owocami (gałązki głogu, dzikiej róży, jarzębiny, bzu czarnego, berberysu, irgi, śnieguliczki, ligustru etc., orzechy, żołędzie, nasiona grabu), zeszyt ćwiczeń. Przebieg lekcji Wprowadzenie: Wstęp na temat programu P&G. Żyj, poznawaj, rozwijaj się : informacje o uczestnictwie w programie, zaproszenie na stronę internetową programu: Pogadanka: Zadajemy klasie pytania: Jakie dzikie zwierzęta zaobserwowaliście ostatnio w naszej okolicy (w drodze z domu do szkoły)? Czy były wśród nich także ptaki? Jakie gatunki? Dyskusja doprowadza nas do wniosku, że przestrzeń, w której żyjemy, dzielimy razem z dzikimi zwierzętami. Na zajęciach dowiemy się, od czego zależne jest ich występowanie w bliskości człowieka. Realizacja tematu: Prezentacja multimedialna z wykorzystaniem dźwięków. Poruszenie tematów: typy ogrodów, ogrody współczesne, rola ogrodów dla człowieka, rola ogrodów dla dzikich zwierząt (z wyszczególnieniem ptaków, owadów i drobnych ssaków), czym są ptasie ogrody, wprowadzenie terminu rozwój zrównoważony, jak organizować przestrzeń w harmonii z przyrodą... Prezentacja wzbogacona pokazywaniem eksponatów (gałązki dzikich krzewów i drzew owocowych z owocami). Z zebranych owoców robimy bransoletki na rękę. Jeśli zbieramy owoce razem z dziećmi, zwracamy uwagę na to, żeby zastanowiły się, ile konkretnie jest im potrzebne do pracy, aby nie zabierać pokarmu ptakom. Czym jest rozwój zrównoważony burza mózgów (moderowana przez nauczyciela). Podsumowanie i ewaluacja: Pytanie do uczniów: Czym są ptasie ogrody? Nauczyciel prosi dzieci, żeby oceniły, czy lekcja była ciekawa (np. w skali od 1 do 10).

7 5 Zróbmy coś dla innych proponowane działania: Dzieci uczą dzieci : Uczniowie prowadzą lekcję pt. Przydomowe ogrody dla zwierząt dla młodszych od siebie dzieci w potrzebie. Wykorzystujemy dużą planszę z namalowanym ogrodem (uczniowie przygotowują ją najpierw razem z młodszymi dziećmi, tłumacząc, jakie elementy powinny znaleźć się w ogrodzie). Planszę kładziemy na ziemi lub przyczepiamy do tablicy (widoczne są na niej m.in.: wyższe drzewa z dziuplami, krzaki, oczko wodne, łąka kwietna). Zadaniem dzieci jest przyczepienie/położenie zwierzątka (np. sikory, wiewiórki, żaby, ropuchy, jeża, motyla, trzmiela, itp.) w miejscu, w którym lubi przebywać. Dobrym pomysłem na przerywnik w zajęciach może być pląs przyrodniczy: zabawa w siedliska. Układamy koło z krzeseł (krzaki), koła ze skakanki na podłodze (woda), drzewo, kwiaty. Dzieci są różnymi zwierzętami i ich zadaniem jest wybrać najlepszą kryjówkę. Możliwości pogłębiania wiedzy: Zawsze na spacerze zwracamy uwagę na drzewa i krzewy z owocami oraz na ptaki, które widzimy; sami pokazujemy uczniom, że ważna jest codzienna obserwacja świata przyrodniczego wokół nas, dajemy im przykład. Staramy się wykształcić w nich nawyk podglądania świata przyrody. Korzystając z przewodników przyrodniczych i ogrodniczych, zakładamy zielniki drzew i krzewów owocowych. Wprowadźmy w nich podział na gatunki polskie i obce. Wklejamy liście roślin oraz ich owoce. Możemy również sporządzić wierne rysunki listków i owoców lub część z nich wykonać tą techniką. Która technika będzie lepsza z punktu widzenia ochrony przyrody? Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 2Lekcja 2: Zakładanie ptasich ogrodów Czas spotkania: 90 minut Cele: Uczeń wskazuje roślinność i elementy krajobrazu chętnie wykorzystywane przez dzikie zwierzęta. Uczeń samodzielnie sadzi rośliny i rozumie znaczenie takiego działania dla ekosystemu miejskiego w ramach aktywnej ochrony przyrody. Uczeń zna miejsce życia konkretnych gatunków zwierząt miejskich. Uczeń samodzielnie wyszukuje w książkach i internecie informacje na zadany temat. Uczeń tłumaczy potrzebę tworzenia siedlisk sprzyjających bytowaniu zwierząt w mieście. Metody pracy: Gra dydaktyczna; aktywna ochrona przyrody (zwiększanie bazy pokarmowej dla ptaków poprzez sadzenie odpowiednich roślin). Formy pracy: Zespołowa, grupowa. Środki dydaktyczne: plansza, flamastry, sadzonki drzew i/lub krzewów owocowych (zalecane gatunki do znalezienia na stronie programu), zeszyt ćwiczeń.

8 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Przebieg lekcji 6 Wprowadzenie: Pytamy dzieci o ich ostatnie obserwacje ptaków i innych dzikich zwierząt. Podpytujemy, w jaki sposób zachowywały się zaobserwowane zwierzęta i w jakich miejscach były widziane. Wspólnie dochodzimy do wniosku, że pewne miejsca sprzyjają bytowaniu dzikich zwierząt bardziej, a inne mniej. Na tej lekcji nauczymy się tworzyć siedliska sprzyjające ptakom. Realizacja tematu: Dzielimy dzieci na cztery grupy: ptaki, ssaki, owady i płazy. Mówimy dzieciom, jakimi są zwierzętami, i wymieniamy przedstawicieli każdej grupy. Zadaniem uczniów jest zastanowić się w grupach i narysować ogrody najlepiej przystosowane dla danej grupy zwierząt (np. owady dużo kwiatów itp.). Wszyscy razem omawiamy prace, potem po kolei każdy przedstawiciel grupy podchodzi i na jednym wspólnym kartonie rysuje element charakterystyczny dla jego grupy. W ten sposób tworzymy jeden wspólny ogród, wymarzony dla wszystkich gromad zwierząt. Wychodzimy na dwór i sadzimy krzewy, drzewa, siejemy kwiaty (w zależności od możliwości placówki). Zwracamy uwagę na to, aby rośliny rosły docelowo w odpowiednich miejscach (np. gęste zakrzaczenia stanowiące schronienie w zacisznym zaułku. Podkreślamy, że zwiększamy w ten sposób bazę pokarmową dla ptaków oraz innych dzikich zwierząt (owady). Jeśli zdarzy się, że tylko część dzieci będzie sadziła, pozostałe przeszukują podwórko swojej szkoły/ ogród, pod kątem miejsc, w których już jakieś zwierzęta mogą mieszkać. Mogą też zbierać pomysły, jak niewielkim nakładem pracy zmienić coś tak, żeby zwierzęta czuły się tam lepiej. Podsumowanie i ewaluacja: Dzieci mają powiedzieć, w jakie sposób zaplanować ptasi ogród. Nauczyciel prosi dzieci, żeby oceniły, czy lekcja była ciekawa (np. w skali od 1 do 10). Zróbmy coś dla innych proponowane działania: Aktywizujemy dzieci w potrzebie. Przychodzimy do domu dziecka/ośrodka wychowawczego itp. i wręczamy dzieciom sadzonki i nasiona kwiatów. Uczymy je tego, co już same umiemy na ich podwórku dosadzamy drzewa, krzewy owocowe i rodzime gatunki kwiatów, by zwiększyć bazę pokarmową dla dzikich zwierząt. Opowiadamy naszym kolegom o zależności organizmów od siedlisk, w których żyją, i od odpowiedniego pokarmu. Możliwości pogłębienia wiedzy: Gdzie jeszcze znajdują się drzewa i krzewy owocowe? Udajemy się na wycieczkę do sadu. Dzieci rozmawiają z opiekunami o różnicach między owocami uprawianymi w rolnictwie, a gatunkami dzikimi. Sadzimy rośliny sami, na balkonie, na działce lub w ogrodzie. Pamiętamy o tym, że sadząc odpowiednie rośliny, przyniesiemy radość również zwierzętom. Dbając o rośliny, uczymy się odpowiedzialności i systematyczności. Poszukujemy informacji na temat zasadzonych na warsztatach roślin w przewodnikach przyrodniczych i ogrodniczych oraz atlasach.

9 3 7 Lekcja 3: Pisklęta w ogrodzie Czas spotkania: 90 minut Cele: Uczeń wskazuje materiał przydatny do budowania ptasich gniazd spośród podanych. Uczeń doskonali umiejętności manualne. Uczeń dopasowuje wskazaną budkę lęgową do konkretnego gatunku ptaka. Uczeń samodzielnie wyszukuje w książkach i Internecie informacje na zadany temat. Uczeń nazywa zwierzęta (inne niż ptaki), które również korzystają z budek lęgowych. Uczeń rozumie potrzebę umieszczania budek lęgowych dla ptaków w mieście. Metody pracy: Aktywna ochrona przyrody (zwiększanie bazy lęgowej dla ptaków), majsterka, pokaz, pogadanka. Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Formy pracy: Praca indywidualna, grupowa. Środki dydaktyczne: eksponaty: różne typy budek lęgowych lub jedna budka (do powieszenia) oraz zdjęcia typów budek lęgowych dla innych gatunków. W mieście możemy powiesić budkę dla sikory modraszki, bogadki, mazurka lub szpaka, różnego typu, potencjalny materiał gniazdowy dla ptaków (patyczki, gałązki, trawa, mech, pióra, sierść, kłaczki wełny, ewentualnie drut). Uwaga: Sugerujemy, żeby nawiązać współpracę z przyrodnikiem (np. działaczem jakiejś organizacji pozarządowej) lub z najbliższym nadleśnictwem/leśnictwem, którego pracownicy będą tutaj bardzo pomocni. Wcześniej wybierzmy odpowiednie miejsce na budkę oraz sposób przymocowania jej do drzewa (aby nie narażać drzewa na uszkodzenia, możemy budkę przywiązać do niego liną). Podczas akcji wieszania budki lęgowej bardzo przydatna może być również pomoc rodziców lub opiekunów. Przebieg lekcji Wprowadzenie: Przedstawiamy klasie gościa (leśnika, przyrodnika). Opowiedzmy skrótowo, w jaki sposób jego praca wiąże się z czynną ochroną ptaków. Realizacja tematu: Opowieść leśnika/przyrodnika o typach gniazd, demonstracja eksponatów. Opowiadamy, z jakich materiałów korzystają ptaki na budowę gniazd. Można wspomnieć o wyjątkowym sprycie krukowatych. Wykładamy na stół sierść, pióra, patyki, trawy, liście itp. Dzieci robią gniazda z dostępnych materiałów można użyć kręgów jako stelaża (np. wykonanych z drutu starych bransoletek). Możemy zapytać dzieci, czy chcemy, żeby ptaki korzystały ze śmieci i z nich robiły gniazda. Opowieść leśnika o budkach: Niektóre ptaki są dziuplakami, czyli mieszkają (gdzie?) w dziuplach. Są to przede wszystkim dzięcioły, które umieją sobie same wykuć dziuplę. Ale nie wszystkie ptaki, które mieszkają w dziuplach, umieją je sobie wykuć. Są to na przykład sikory, mazurki, kowaliki. Ponieważ w mieście jest mało dostępnych dla nich dziupli (przez brak starych drzew), wieszamy budki lęgowe (demonstracja budek). Opowieść o intruzach w budkach dla ptaków (szerszenie, wiewiórki, mysz leśna). Idziemy na zewnątrz powiesić budkę.

10 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Podsumowanie i ewaluacja: Pytanie do uczniów: Czym są budki lęgowe? Nauczyciel prosi dzieci, żeby oceniły, czy lekcja była ciekawa (np. w skali od 1 do 10). 8 Zróbmy coś dla innych proponowane działania: Podarowujemy naszym kolegom w potrzebie budkę lęgową i przeprowadzamy wspólną akcję wieszania budki na podwórku, w okolicy miejsca ich zamieszkania/nauki. Akcja wspólnego zwiększania bazy lęgowej dla ptaków jest doskonałą okazją, by podzielić się z naszymi kolegami wiedzą, którą zdobyliśmy podczas warsztatów. Możliwości pogłębienia wiedzy: Zaprośmy na zajęcia ornitologa (np. studenta wydziału leśnego lub ochrony środowiska na uczelni wyższej lub pracownika organizacji pozarządowej zajmującej się ochroną przyrody). Poprośmy, by opowiedział dzieciom o swojej pracy. Spróbujmy na zajęciach zrobić budkę lęgową sami (z uprzednio przygotowanych desek). Jeśli nie uda się zrealizować tego zadania w szkole, podsuńmy pomysł wykonania budki uczniom oraz ich rodzicom (ich pomoc będzie niezbędna). Przygotowaną budkę należy w dogodnym miejscu powiesić, by mogła służyć ptakom. 4Lekcja 4: Mieszkańcy ogrodów Czas spotkania: 60 minut Cele: Uczeń samodzielnie obserwuje zwierzęta. Uczeń wymienia gatunki zwierząt, jakie mogłyby potencjalnie zamieszkać w ogrodzie. Uczeń stosuje pojęcie cecha gatunkowa we własnej wypowiedzi. Uczeń rozpoznaje odgłosy wybranych gatunków zwierząt. Uczeń rozpoznaje wybrane gatunki ptaków po ich cechach gatunkowych. Metody pracy: Gra dydaktyczna zabawa ruchowa, obserwacja w terenie, pokaz, dyskusja. Formy pracy: Praca grupowa, zespołowa. Środki dydaktyczne: lornetki, prezentacja multimedialna, nagranie z odgłosami zwierząt, zeszyt ćwiczeń. Przebieg lekcji Wprowadzenie: Pytamy uczniów o ich ostatnie obserwacje dzikich zwierząt w ogrodach. Czy było ich tam więcej niż na

11 9 boisku szkolnym lub przy ulicy? Jakie korzyści może dać zwierzętom ogród? Przykładowe odpowiedzi uczniów: schronienie, spokój, ciszę, pożywienie itd. Realizacja tematu: Jakie inne zwierzęta mogą mieszkać w ogrodzie? Prezentacja zdjęć zwierząt, ich odgłosów (cechy gatunkowe) pobranych ze strony Spacer po osiedlu i ogrodzie szkolnym: podglądamy zwierzęta. Najlepiej jest użyć lornetki, przy okazji warto wytłumaczyć dzieciom, jak ona działa. Nauczyciel opowiada o zasadach prowadzenia obserwacji terenowych. Rozmowa o zaobserwowanych zwierzętach. Przeprowadzenie gry terenowej. Nauczyciel jest w środku, dookoła niego są karteczki z zadaniami. Dzieli uczniów na zespoły i instruuje je, w którym kierunku mają iść, żeby znaleźć karteczkę. Dzieci rozwiązują zadania i przychodzą z rozwiązaniem do nauczyciela. Po każdym rozwiązanym zadaniu dzieci dostają słowo, które następnie muszą ułożyć w hasło: Zadanie: powiedz, co je motyl. Hasło Ogród. Zadanie: odezwijcie się odgłosem zwierzęcia, które może mieszkać w ogrodzie (nie musi być żaba). Hasło to. Zadanie: zakreśl to, co je jeż (do wyboru: prawidłowe dżdżownice, owady (np. stonka), nieprawidłowe: jabłko, trawa). Hasło miejsce. Zadanie: gdzie może mieszkać wiewiórka? Wymień kilka miejsc. Hasło przyjazne. Zadanie: ułóż wierszyk o ptaku, którego ostatnio widziałeś. Hasło zwierzętom. Rozwiązanie gry: Ogród to miejsce przyjazne zwierzętom. Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Podsumowanie i ewaluacja: Pytanie do dzieci: Jakie zwierzęta mogą mieszkać w ptasim ogrodzie, który założyliśmy? Nauczyciel prosi dzieci, żeby oceniły, czy lekcja była ciekawa (np. w skali od 1 do 10). Zróbmy coś dla innych proponowane działania: Organizujemy wspólną wyprawę terenową z lornetkami (najlepiej w ciekawe przyrodniczo miejsce, np. najbliższy rezerwat przyrody, park krajobrazowy, ewentualnie park miejski. Postarajmy się, by to nie było to samo miejsce, w którym uczniowie obserwowali zwierzęta na właściwych warsztatach). Uczymy naszych podopiecznych korzystania z lornetek i sposobów obserwacji zwierząt. Na koniec spotkania bawimy się w odgłosy. Możliwości pogłębiania wiedzy: Uczymy się rozpoznawać miejskie gatunki ptaków (lub te, które żyją w naszej okolicy) z przewodnikiem lub kluczem do oznaczania gatunków. Wychodzimy w teren na regularne obserwacje ptaków i prowadzimy własne dzienniki obserwacji przyrodniczych. Notujemy w nich: napotkany gatunek zwierzęcia, sporządzamy jego rysunek ołówkiem lub wklejamy zdjęcie, dołączamy zebrane eksponaty (np. pióro, nadgryziony przez wiewiórkę orzech), notujemy datę obserwacji, warunki pogodowe, opisujemy, jak zachowywało się zwierzę, co robiło. Jesteśmy wnikliwymi obserwatorami. Wiemy, jakie zwierzęta możemy spotkać w naszej okolicy często, a jakie niezwykle rzadko.

12 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 5Lekcja 5: Kompost i bioodpady Czas spotkania: 60 minut Cele: Uczeń wymienia, do czego służy kompost, jak wygląda i z czego jest zrobiony. Uczeń rozpoznaje mieszkańców kompostu spośród różnych gatunków zwierząt. Uczeń rozumie potrzebę rezygnacji z nawozów sztucznych na rzecz nawozów naturalnych. Uczeń wymienia różnice między nawozami sztucznymi a kompostownikiem. Uczeń odnajduje informacje na zadany temat w książkach i Internecie. Metody pracy: Problemowe: co wrzucamy do kompostownika, majsterka, pokazy, dyskusja. Formy pracy: Praza zespołowa, indywidualna. Środki dydaktyczne: eksponaty: nawóz naturalny (kompost) oraz nawozy sztuczne, prezentacja multimedialna ze strony zeszyt ćwiczeń. Przebieg lekcji 10 Wprowadzenie: Pytamy uczniów, czy wiedzą, co to jest kompost i kompostownik. Z czym kojarzą im się te słowa? Przykładowe odpowiedzi uczniów: nawóz, pryzma, odpady organiczne, bioodpady. Realizacja tematu Prezentacja na temat kompostu (uwzględniająca zabiegi, jakie należy wykonywać, dbając o tworzenie prawidłowego kompostu), jego roli i mieszkańców kompostownika. Przypomnienie terminu rozwój zrównoważony, wprowadzenie terminu bioodpady W zespołach dzieci wypisują swoje pomysły na to, co można wrzucić do kompostownika omawiamy wspólnie, co jest dobre, a co nie. Zapisujemy na tablicy dobre pomysły. Pokaz różnych nawozów. Pogadanka na temat wpływu sztucznych nawozów na środowisko. Przerysowywanie mieszkańców kompostu ze slajdu. Podsumowanie i ewaluacja: Nauczyciel pyta dzieci, z czego można robić kompost. Nauczyciel prosi dzieci, żeby oceniły, czy lekcja była ciekawa (np. w skali od 1 do 10). Proponowane wydarzenia: Jeżeli w placówce istnieje taka możliwość zakładamy przyszkolny kompostownik. Uzyskany dzięki niemu nawóz będziemy mogli wykorzystywać do nawożenia szkolnych roślin doniczkowych oraz ogrodowych. Zakładanie pryzmy kompostowej będzie również doskonałą okazją do wprowadzenia w szkole systemu zbiórki bioodpadów. Możemy również przygotować w szkole gazetkę ścienną na temat potrzeby zakładania kompostowników. Następnie udajemy się do domu dziecka/ośrodka wychowawczego, etc. i pomagamy wychowankom przygotować gazetkę ścienną na temat kompostu i jego funkcji.

13 11 Możliwości pogłębienia wiedzy: Zapraszamy do szkoły ogrodnika, który opowie nam, w jaki sposób korzysta z kompostu w swoim ogrodzie. Dzięki niemu dowiemy się wielu ciekawych, praktycznych informacji, w jaki sposób pielęgnować rośliny. Nauczyciel przynosi do szkoły kompost i rozdaje go dzieciom. Zadaniem dzieci jest nawożenie nim swoich roślin doniczkowych w domu. Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność

14 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Edukacja 12 Pomoc dzieciom w potrzebie i edukacja lokalnej społeczności Głównym celem programu P&G. Żyj, poznawaj, rozwijaj się. jest osiągnięcie korzyści dla środowiska naturalnego oraz edukacja ekologiczna i obywatelska dzieci. U podstaw programu leży pomoc dzieciom w potrzebie, dlatego zależy nam, aby informacje o działalności klubu dotarły do jak najszerszego ich grona. Proponujemy skontaktować się z najbliższym ośrodkiem zrzeszającym takie dzieci i nawiązać współpracę. Sugerujemy, aby klub zorganizował w czasie realizacji niniejszego tematu co najmniej dwie akcje skierowane do dzieci. W konspektach na poprzednich stronach, przy każdej lekcji w punkcie Zróbmy coś dla innych znajdują się propozycje takich działań. Proponujemy także przeprowadzić zajęcia na temat wolontariatu, aby dzieci zrozumiały jego ideę. W jaki sposób organizować wydarzenia dla dzieci spoza klubu? Doskonałym sposobem propagowania idei ekologicznej w społeczeństwie jest organizowanie wydarzeń, które docierają do szerszej grupy osób. Najlepszym odbiorcą działań klubu z pewnością będą dzieci w wieku zbliżonym do wieku klubowiczów. Wydarzenia te powinny odbywać się w odpowiednim czasie, np. w dniach związanych z datami ekologicznymi, aby utrwalić wiedzę ekologiczną w świadomości dzieci. Ważne elementy: udokumentowanie wydarzenia, np. za pomocą zdjęć, przygotowanie miejsca, zaplanowanie wydarzenia, zdefiniowanie zaproszonej grupy, wcześniejsze wysłanie zaproszeń, uporządkowanie miejsca po zakończeniu wydarzenia, ewentualne zorganizowanie sponsorów. 1. Organizowanie festynu Proponujemy zorganizować festyn, który umożliwi bardzo różne aktywności dla dzieci w każdym wieku i pozwoli im podzielić się zdobytymi doświadczeniami z kolegami z innych placówek. Najlepszym miejscem na przeprowadzenie akcji dla dzieci jest najbliższe otoczenie placówki. Pozwala to dzieciom, szczególnie młodszym, swobodnie włączyć się w organizację festynu oraz zapewni im wymianę doświadczeń z rówieśnikami. Możliwe elementy festynu: przedstawienie, konkursy dla dzieci, sesja plakatowa, prezentacje proekologicznych zachowań, wystawa prac plastycznych, sprzątanie najbliższej okolicy, zakładanie ogrodów, gry i zabawy edukacyjne, zapoczątkowanie regularnej zbiórki surowców wtórnych, zielony pochód z okazji święta, np. Dnia Ziemi. W organizowaniu samego festynu ważne jest: Odpowiednie zaplanowanie programu. Należy przeznaczyć na każdą aktywność wystarczającą ilość czasu, uwzględniając wiek dzieci. Zachęcenie dzieci do pomocy w organizacji festynu, w zależności od wieku ich poziom zaangażowania może być różny. Znalezienie i zarezerwowanie miejsca. Jeśli jest to placówka edukacyjna, należy zawiadomić dyrekcję szkoły. W przypadku wyboru miejsca poza placówką, należy zarezerwować to miejsce. Może to być np.

15 13 miejscowy dom kultury lub park czy skwer, odpowiednie na organizację imprezy na świeżym powietrzu. Zawiadomienie dyrekcji i rodziców w przypadku organizowania festynu poza placówką edukacyjną. Zaproszenie przedstawicieli lokalnych mediów. Umieszczenie plakatów informacyjnych w widocznych miejscach. Jeśli planowany jest duży festyn, wtedy lepsze będzie umieszczenie ich poza placówką edukacyjną. Wcześniejsze określenie programu, miejsca i czasu, a następnie podanie ich do wiadomości dzieci i ich rodziców. Konieczne jest wyznaczenie osób, które posprzątają teren. 2. Organizowanie happeningu Najważniejsze aspekty organizacji, podobnie jak w przypadku festynu, to: Zaplanowanie i przygotowanie tematu akcji. Należy ustalić, co akcja ma przekazać, a potem przygotować plakaty lub inne widoczne środki przekazu. Wcześniejsze określenie programu, miejsca i czasu, a następnie podanie ich do wiadomości dzieci i ich rodziców. Odpowiednie zaplanowanie akcji. Należy przeznaczyć odpowiednią ilość czasu, uwzględniając wiek dzieci. Przygotowanie programu lub przedstawienia. Zachęcenie dzieci do pomocy w organizacji happeningu: w zależności od wieku ich poziom zaangażowania może być różny. Znalezienie miejsca na organizację happeningu na świeżym powietrzu i, jeśli to konieczne, uzyskanie pozwolenia. Może to być np. miejscowy dom kultury lub park czy skwer. Zawiadomienie władz, prawdopodobnie konieczne będzie uzyskanie zezwolenia. Zaplanowanie sprzątania po happeningu. Zaproszenie przedstawicieli lokalnych mediów. Umieszczenie plakatów informacyjnych. Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Zachęcamy zwłaszcza do organizacji happeningów dla pozostałych dzieci z własnej placówki, dlatego najlepszym miejscem będzie sama placówka. Jeśli myślimy też o innych uczestnikach odpowiednie jest ruchliwe miejsce. Dobrze, gdyby miejsce to było w niewielkiej odległości od placówki edukacyjnej. Pozwala to dzieciom, szczególnie młodszym, swobodnie włączyć się w organizację festynu.

16 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Wstęp 14 Wolontariat wstęp Jednym z celów programu P&G. Żyj, poznawaj, rozwijaj się. jest pomoc dzieciom w potrzebie. Dlatego istotnym założeniem projektu jest rozbudzenie w klubowiczach chęci do niesienia bezinteresownej pomocy innym i uświadomienie dzieciom, jak ważne jest, oparte na zasadach wolontariatu, angażowanie się w sprawy społeczności lokalnej w dzisiejszych czasach. Zajęcia dotyczące wolontariatu mają przede wszystkim uzmysłowić dzieciom, czym jest wolontariat i dlaczego warto być wolontariuszem. Mają także zachęcić je do włączania się w akcję niesienia pomocy innym ludziom. Propozycje działań, jakie można zorganizować w ramach pomocy, dołączone są do konspektów lekcji w punkcie Zróbmy coś dla innych. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z nimi. Sugerujemy zorganizowanie dwóch lub trzech tego rodzaju działań w trakcie trwania programu. Czym jest wolontariat? Wolontariat to świadoma, dobrowolna i bezpłatna praca, świadczona na rzecz innych bądź całego społeczeństwa, wykraczająca poza związki rodzinne czy przyjacielskie. Wolontariat jest podstawą społeczeństwa obywatelskiego, gdzie ludzie sami przejmują odpowiedzialność za ważne społecznie kwestie. Ludzie działający jako wolontariusze są otwarci na potrzeby innych, lepiej pracują w grupie i lepiej umieją przed sobą stawiać długofalowe cele. Często też wolontariat wspomaga rozwój takich cech, jak kreatywność, odpowiedzialność czy empatia, niejednokrotnie pomaga również sprecyzować swoje zainteresowania i rozwijać pasje. Okres nauki bardzo sprzyja kreowaniu postaw altruistycznych, gdyż dzieci cechuje duża otwartość i łatwość podejmowania nowych wyzwań, co sprzyja zaangażowaniu się w wolontariat i kontynuowaniu tej działalności przez długie lata. Słowa wolontariat zaczęto używać w latach 60. XX wieku i pochodzi ono od łacińskiego słowa volontarius ochotniczy, dobrowolny. Ministerstwo Edukacji Narodowej w Strategii Państwa dla Młodzieży na lata uznało upowszechnianie wolontariatu wśród dzieci i młodzieży za jedno z priorytetowych zadań w obszarze polityki ds. młodzieży. Więcej informacji można znaleźć na stronie Centrum Wolontariatu:

17 Wolontariat 15 Wolontariat szkoła podstawowa, klasy 4-6 Cele: Uczestnicy warsztatów poznają definicję słowa wolontariat. Zapoznanie z podstawowymi zasadami wolontariatu w kontekście innych działań społecznych. Metody pracy: Pokaz, mapa myśli, gra dydaktyczna, pogadanka. Formy pracy: Indywidualna, zespołowa, grupowa. Środki dydaktyczne: zdjęcia lub ilustracje wolontariuszy przy pracy, duży brystol, flamastry, kredki, markery, koperty, kolorowe kartki, kolorowe literki składające się na słowo wolontariat, tablica korkowa, kartki A4, pinezki. Przebieg zajęć Wprowadzenie: Rozdajemy uczestnikom warsztatów zdjęcia osób zajmujących się wolontariatem i prosimy ich o dokładne przyjrzenie się im. Na razie nie mówimy, o czym będą zajęcia, wspominamy jednak, że osoby, które teraz widzą na zdjęciach, to wolontariusze. Realizacja tematu Mapa myśli: Prezentujemy uczestnikom dużą kartkę z narysowanym na środku słońcem i wpisanym w środku wyrazem WOLONTARIUSZ. Prosimy uczestników, aby wymieniali swoje skojarzenia z tym słowem, a gdy ktoś coś powie prosimy go o podejście i narysowanie jakiegoś symbolu danej cechy (sami możemy spisywać je na kartce); na koniec trzeba przeczytać wszystkie określenia. Gra dydaktyczna: Dzielimy grupę na cztery podgrupy i rozdajemy uczestnikom karteczki z rysunkami zwierząt w taki sposób, aby taka sama liczba uczestników dostała jedną z czterech nazw. Uczestnicy muszą stworzyć grupę, wydając jedynie odgłosy charakterystyczne dla danego zwierzęcia. Każda grupa w sali, w której odbywają się zajęcia, musi znaleźć jedną kopertę. W kopertach dzieci znajdą dwie kartki z pewnymi cechami i muszą wybrać tę, która pasuje do wolontariatu (ważne, żeby karteczki były kolorowe, a napisy bardzo czytelne): koperta 1 płatna/bezpłatna, koperta 2 świadomie podjęta praca/praca przy okazji, koperta 3 dobrowolna/z przymusu, koperta 4 wobec osób najbliższych/wobec osób, które nie są naszą rodziną ani przyjaciółmi. Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność

18 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Po dokonaniu wyboru cechy każda grupa musi przedstawić ją na kartce A4 przy pomocy rysunku. 16 Każda grupa prezentuje swój rysunek i mówi, jaką cechę wybrała. Razem tworzymy definicję wolontariatu pomoc innym ludziom, świadoma, dobrowolna i bezpłatna praca, świadczona na rzecz innych ludzi znajdujących się w potrzebie bądź całego społeczeństwa, wykraczająca poza związki rodzinno-przyjacielskie. Pogadanka: Nauczyciel wspólnie z dziećmi zastanawia się, gdzie w ich okolicy mieszkają dzieci w ich wieku lub zbliżonym, które, zdaniem uczniów, potrzebują pomocy. Następnie prosi dzieci o zaproponowanie sposobów pomocy takim dzieciom. W tym momencie nauczyciel powinien nawiązać do propozycji dodanych do każdej lekcji, które można wykorzystać przy pomocy dzieciom w potrzebie. Podsumowanie: Na koniec zajęć grupa wspólnie z nauczycielem tworzy gazetkę ścienną o wolontariacie, prezentując na niej zdjęcia wykorzystane podczas warsztatów, słoneczko, rysunki grup i definicję słowa wolontariusz.

19 Karty pracy 17 Karta Pracy do zajęć Kompost i bioodpady Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność

20 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 18

21 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 19

22 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 20

23 21 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność

24 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 22

25 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 23

26 Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność 24

27 omagajmy POMAGAJMY ZIEMI CODZIENNIE Oszczędzajmy wodę włączaj pełną pralkę i zmywarkę myjąc twarz lub zęby, zakręcaj wodę korzystaj z prysznica zamiast z wanny napraw kapiące krany i dobrze je zakręcaj zmywając dużo naczyń, korzystaj z miski z płynem do mycia i płucz je pod niewielkim strumieniem wody nie wyrzucaj śmieci do rzeki ani na jej brzeg Nie marnujmy energii wymień żarówki na energooszczędne gaś światło w pomieszczeniach, w których nie przebywasz zmień sprzęt AGD na ekonomiczny wyłączaj nieużywane urządzenia z trybu uśpienia zadbaj o szczelność okien w swoim domu wyłączaj ładowarki z prądu, jeśli ich nie używasz gotuj tyle wody w czajniku, ile potrzebujesz ociepl swój dom nie zasłaniaj grzejników wietrz pomieszczenie szybko i intensywnie obniż temperaturę w domu Wybierajmy transport publiczny krócej stoisz w korkach lub nie stoisz w nich wcale nie musisz szukać miejsca do parkowania i zastanawiać się, na jak długo masz opłacony czas za parkowanie robiąc krótkie spacery dbasz o zdrowie korzystanie z transportu publicznego jest tańsze niż użytkowanie samochodu Na zakupy z własną torbą jest trwalsza możesz z niej skorzystać wiele razy Segregujmy odpady papier zadrukowany jednostronnie można użyć ponownie z przetworzonego metalu, plastiku, szkła, papieru można wyprodukować nowe przedmioty papier z makulatury to oszczędzone drzewa oraz mniej zużytej wody, a do tego mniej zanieczyszczone środowisko jeśli wyrzucasz śmieci zmniejszaj ich objętość, na przykład zgniatając butelkę lub karton baterie wrzucaj do odpowiednich pojemników jest to odpad niebezpieczny; ponadto z baterii można odzyskać metale szlachetne dbając o to, by śmieci były posegregowane i przetworzone, zmniejszasz ich ilość w środowisku

28 Jestem eko jestem trendy Woda podstawa życia Ptasie ogrody chronimy bioróżnorodność Człowiek jako część ekosystemu czyli jak na co dzień pomagać środowisku Produkcja materiałów sfinansowana ze środków programu P&G. Żyj, poznawaj, rozwijaj się. ISBN