Choroba sieroca. Spis Tre ci: ś Definicja Fazy Choroby Skutki Leczenie Etapy terapii

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Choroba sieroca. Spis Tre ci: ś Definicja Fazy Choroby Skutki Leczenie Etapy terapii"

Sabina Pawlik
8 lat temu
Przeglądów:

1 Choroba sieroca Spis Tre ci: ś Definicja Fazy Choroby Skutki Leczenie Etapy terapii

2 Definicja zespół poważnych zaburze ń lub zahamowa ń rozwoju psychicznego dzieci. Może si ę te ż objawia ć fizycznie. Przyczyn ą jest długotrwały brak kontaktu z matk ą (najczęstsza przyczyna). Dotyczy nie tylko pensjonariuszy domów dziecka, czy te ż pacjentów szpitali, zakładów opiekuńczo-wychowawczych i penitencjarnych. Może występowa ć także wśród dzieci wychowanych w pełnych lub niepełnych rodzinach, gdzie żadne z rodziców nie chce lub nie potrafi nawiązywa ć kontaktów emocjonalnych (np.rozmowa, uśmiech) i fizycznych (przytulanie, pieszczenie, głaskanie itp.) z dzieckiem. Chodzi tu przede wszystkim o brak obecności emocjonalnej oraz fizycznej, braku ciepła dotyku, pieszczot. Rodzic, jeśli ju ż si ę pojawia, to tylko wtedy, gdy dziecko chce je ść lub gdy potrzeba mu zmieni ć pieluch ę itp. Jeśli dziecko pomimo zaspokojenia tych potrzeb płacze, krzyczy to opiekun najczęściej używa przemocy, aby dziecko "uciszy ć" lub je ignoruje. Choroba sieroca często występuje w rodzinach, gdzie występuje problem z alkoholem, narkotykami; nie jest to jednak reguła. Wielu rodziców mających zwykle głębokie zaburzenia osobowości dopuszcza si ę strasznych zaniedba ń i naduży ć na dzieciach "na trzeźwo". Widz ą w nich przyczyn ę swoich kłopotów, nie potrafi ą czerpa ć radości z posiadania dziecka, często traktuj ą je jak kozła ofiarnego. Czynnikiem sprzyjającym zaniedbaniom dzieci przez rodziców jest także bieda, nędza, choroba psychiczna, zaburzenia osobowości.

Może występowa ć także wśród dzieci wychowanych w pełnych lub niepełnych rodzinach, gdzie żadne z rodziców nie chce lub nie potrafi nawiązywa ć kontaktów emocjonalnych (np.

3 Fazy Choroby Istniej ą trzy konkretne fazy choroby sierocej: 1. Faza protestu. Dziecko protestuje przeciwko rozłączeniu z rodzicem, płacząc i krzycząc. Starsze dzieci reaguj ą agresj ą fizyczn ą, słown ą lub obiema równocześnie. Agresja taka może by ć skierowana przeciwko sobie, przedmiotom lub innym osobom. 2. Faza rozpaczy. Dziecko nadal czuje ból, zagrożenie i strach. Wie ju ż, że protest niczego nie da i nic nie może zrobi ć, więc zaczyna rozpacza ć. Staje si ę apatyczne, wpada w depresj ę, chodzi ciągle smutne i często płacze. Odmawia posiłków, a ż w końcu staje si ę obojętne. 3. Faza wyparcia. Dziecko pozornie jest pogodzone z własnym losem i sprawia wrażenie, że dostosowało si ę do nowej sytuacji. S ą to jednak tylko pozory wynikające z alienacji i zobojętnienia. Jego aktywno ść życiowa, rozwój umysłowy i emocjonalny ulegaj ą zahamowaniu. Pojawiaj ą si ę pierwsze zachowania typowe dla alienacji, np. kiwanie si ę, bezmyślne stukanie przedmiotami, rytmiczne ruchy głow ą, itp. Każde dziecko generuje inny, indywidualny odruch.

Dziecko nadal czuje ból, zagrożenie i strach. Wie ju ż, że protest niczego nie da i nic nie może zrobi ć, więc zaczyna rozpacza ć.

4 Skutki Istnieje bardzo wiele konsekwencji choroby sierocej, które w wielu przypadkach mog ą by ć nawet nieodwracalne. Do najważniejszych skutków choroby sierocej można zaliczy ć: Niedojrzało ść uczuciow ą, zahamowanie rozwoju emocjonalnego. Problemy z nawiązywaniem i podtrzymywaniem kontaktów uczuciowych. Poczucie niższości, samotności, lęki i depresja. Niska aktywno ść życiowa i ubóstwo inicjatyw. Niskie zainteresowanie światem i otoczeniem. Huśtawka nastrojów, nieprzewidywalne zachowania. Nieumiejętno ść radzenia sobie w nowych sytuacjach (bezradno ść lub agresja). Brak zainteresowania opiekunami (pracownikami domu dziecka). Duże zainteresowanie obcymi ludźmi. Objawami s ą: niedostateczne lub nadmierne poczucie winy oraz znaczne osłabienie lub brak umiejętności nawiązywania i utrzymania emocjonalnych więzi oraz bujanie si ę. Dzieci starsze i nastolatki dotknięte chorob ą cechuj ą si ę problemami z: wyobraźnią koncentracj ą uwagi ze zrozumieniem siebie i innych własn ą inicjatywą logicznym rozumowaniem abstrakcyjnym myśleniem. Borykaj ą si ę równie ż z bardzo siln ą potrzeba więzi emocjonalnych i ogromnym strachem przed bliskości ą, pragnieniem silnych bodźców emocjonalnych, oziębłości ą, egocentryzm, egoizm wyuczon ą bezradności ą, zaniżan ą empati ą lub jej brakiem. Często takie osoby zasilaj ą szeregi bezdomnych. Wysoki procent dzieci wchodzi w konflikt z prawem,

Poczucie niższości, samotności, lęki i depresja. Niska aktywno ść życiowa i ubóstwo inicjatyw. Niskie zainteresowanie światem i otoczeniem. Huśtawka nastrojów, nieprzewidywalne zachowania.

5 Leczenie Na szczęście choroba sieroca jest odwracalna. Najlepsze postępy w leczeniu choroby sierocej osiąga si ę u małych dzieci. Dziecko z chorob ą sieroc ą powinno jak najszybciej opuści ć patologiczne środowisko i trafi ć do rodziny czy ludzi,którzy obdarz ą je miłości ą. Do walki z chorob ą sieroc ą powołane zostały różne akcje opieki społecznej, ośrodki czy domy dziecka. Możliwości kompensacji: Zaburzenia s ą odwracalne, cho ć nie znikaj ą całkowicie! Osierocone dziecko powinno jak najszybciej znale źć si ę w środowisku rodzinnym! Nie ma gotowych rozwiąza ń efekty oddziaływa ń zależne s ą od długości pobytu dziecka w placówce, wieku dziecka, indywidualnych właściwości dziecka. Pomocne w łagodzeniu traumatycznych przeży ć dziecka s ą: 1. Akceptacja przyjęcie dziecka ze wszystkimi problemami, wadami, deficytami, trudn ą przeszłości ą; 2. Współdziałanie zaangażowanie si ę w rozpoznawanie i zaspokajanie potrzeb dziecka przy jego aktywnym udziale; 3. Dawanie dziecku swobody stymulowanie rozwoju dziecka, nie ograni-czanie aktywności i inicjatywy oraz dążenia do samodzielności, respektowanie psychicznej niezależności, odręb- nych przekona ń dziecka, przy jednoczesnej wymianie do-świadcze ń i służeniu rad ą. 4. Uznanie praw dziecka stosunek rodziców do dzieci i stosowane przez nich metody wychowawcze s ą adekwatne do poszczególnych etapów rozwoju.

Do walki z chorob ą sieroc ą powołane zostały różne akcje opieki społecznej, ośrodki czy domy dziecka. Możliwości kompensacji: Zaburzenia s ą odwracalne, cho ć nie znikaj ą całkowicie!

6 Etapy Etapy terapii: 1. Stadium oswajania życzliwa i pełna miło ść, bez narzucania si ę dziecku. Bycie z dzieckiem, towarzyszenie, akceptacja, pozorna bierno ść. 2. Stadium nawiązywania porozumienia dziecko, po okresie spokoju, zaczyna objawia ć niepokój, agresj ę, następuje aktywizacja przeżytych w przeszłości stanów frustracji. 3. Stadium normalności dziecko zaczyna czu ć i dochodzi do równowagi emocjonalnej, przywiązuje si ę do opiekunów.

Stadium nawiązywania porozumienia dziecko, po okresie spokoju, zaczyna objawia ć niepokój, agresj ę, następuje

Podobne dokumenty

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka i jego rodziny

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka i jego rodziny Fazy reakcji emocjonalnej rodziców w sytuacji pojawienia się niepełnosprawnego dziecka mgr Katarzyna Kowalska Dziecko niepełnosprawne w rodzinie Według