CZEGO RODZICE NIE WIEDZĄ O SWOICH DZIECIACH A WIEDZIEĆ POWINNI?

Transkrypt

1 CZEGO RODZICE NIE WIEDZĄ O SWOICH DZIECIACH A WIEDZIEĆ POWINNI? mgr Magdalena Jabłońska mgr Dorota Orłowska 1

2 DLACZEGO RODZICE NIE MAJĄ WIEDZY O ISTOTNYCH PROBLEMACH SWOICH DZIECI? brak czasu mało doświadczeń bagatelizowanie trudności dziecka obawa przed ruszeniem problemu 2

3 WSPÓŁPRACA SZKOŁY Z RODZICAMI Czynniki sprzyjające nawiązywaniu i podtrzymywaniu pozytywnych relacji wychowawcy klasy z rodzicami uczniów. (materiał nr 1) 3

4 I. Podmiotowe traktowanie wszystkich rodziców (bezpośredni kontakt z każdym z nich). II. Uważne przysłuchiwanie się ich opiniom na temat szkoły, twojej pracy, ich oczekiwaniom. III.Przekonanie ich, że jesteś sojusznikiem i partnerem w wychowaniu dzieci. IV.Odpowiedzialne i sumienne traktowanie obowiązków wychowawcy: słowność, terminowość, niezawodność, konsekwencja. V. Stosowanie zasad komunikacji interpersonalnej podczas kontaktów bezpośrednich z rodzicami (spotkań klasowych lub indywidualnych) i pośrednich (listy, zaproszenia na spotkania i uroczystości, arkusze obserwacji uczniów, karty ocen.) VI.Dostrzeganie mocnych stron rodziców oraz ich sukcesów wychowawczych i chwalenie ich za nie. 4

5 VII. Angażowanie rodziców w życie klasy uroczystości, wydarzenia, rytuały. VIII. Szczerość wobec rodziców w trudnych sytuacjach - mówienie im o potknięciach i problemach ich dzieci (ale zawsze w sposób etyczny i konstruktywny - z podaniem propozycji rozwiązań) ze wskazaniem możliwych przyczyn takiego stanu rzeczy (np.: słaba komunikacja w rodzinie, niewystarczająca ilość uwagi poświęcania dziecku). VII. Unikanie ocen i krytyki wobec rodziców i ich potomstwa. VIII. Konkretna pomoc w przypadku wystąpienia problemów (np. indywidualne spotkania z rodzicami i/lub dzieckiem, skierowanie do poradni specjalistycznej, organizowanie warsztatów dla rodziców lub tworzenie dla nich grup wsparcia). IX. Wyrażanie uznania oraz podziękowań dla rodziców za ich zaangażowanie w życie klasy i szkoły. X. Cierpliwość i wytrwałość, szczególnie w przypadkach, kiedy rodzice krytykują szkołę, atakują wychowawcę, odmawiają współpracy lub unikają kontakt. 5

6 Sposoby przeprowadzenia rozmów z rodzicami uczniów akceptacja i unikanie negatywnego nastawienia uważne słuchanie zadawanie pytań parafraza komunikaty ja asertywność (materiał nr 2) 6

7 Trudności w nauce I. Specyficzne(materiał nr 3) II. Niespecyficzne (materiał nr 4) 7

8 Specyficzne trudności w uczeniu się to ogólny termin dotyczący niejednorodnej grupy zaburzeń przejawiających się poważnymi trudnościami w rozumieniu i posługiwaniu się mową i pismem oraz w zakresie zdolności matematycznych. Zaburzenia te są uwarunkowane wewnętrznie i wywołane dysfunkcjami centralnego układu nerwowego. Mimo, iż trudności w uczeniu się mogą współwystępować z innymi deficytami (np. sensorycznymi, upośledzeniem umysłowy, zaburzeniami społecznymi i emocjonalnymi ) oraz w powiązaniu z oddziaływaniami zewnętrznymi (np. różnice kulturowe, niewystarczające/niewłaściwe nauczanie, czynniki psychogenne), nie są one rezultatem tych deficytów czy oddziaływań. 8

9 Podstawą rozpoznania specyficznych zaburzeń w uczeniu się następujące kryteria 1. Znaczne rozbieżności między osiągnięciami dziecka a wymaganiami określanymi wiekiem i jego rozwojem. 2. Występowanie deficytów w zakresie podstawowych umiejętności i wiadomości szkolnych (czytanie, pisanie, liczenie, komunikacja). 3. Strategia i szybkość przyswajania wiedzy w kontekście metod edukacji. Ocenie poddawany jest stopień ich wpływu na obniżony poziom umiejętności szkolnych. 4. Rodzaje funkcji psychicznych o największym znaczeniu dla opanowania umiejętności szkolnych: (uwaga, pamięć, przetwarzanie językowe, procesy poznawcze). 9

10 NIESPECYFICZNE TRUDNOŚCI W NAUCE I. Niska sprawność intelektualna ( w tym upośledzenie umysłowe) II. III. Schorzenia neurologiczne np. padaczka Zaburzenie sensoryczne (wady wzroku, słuchu) IV. Negatywny wpływ czynników społeczno ekonomicznych V. Negatywny wpływ czynników edukacyjnych. 10

11 Rozporządzenia PODSTAWA PRAWNA OPINII. Rozporządzenie MEN z dnia r. - Dz. U. z 2010 r. Nr 228, poz Rozporządzenie MEN z dnia r. - Dz. U. z 2010 r. Nr 228, poz Rozporządzenie MEN z dnia r. - Dz. U. z 2010 r. Nr 228, poz Rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno - pedagogicznych. 2. Dostosowanie wymagań. 3. W sprawie zasad udzielania pomocy psychologiczno - pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. (materiał nr 5) 11

12 Informacje o dziecku, które rodzica mogą pozytywnie zaskoczyć I. Uczeń zdolny 12

13 W potocznym rozumieniu uczeń zdolny to ten, który osiąga lub może osiągać dużo lepsze wyniki w nauce w porównaniu ze swoimi rówieśnikami, a jego zachowanie wykracza poza przeciętny poziom. Myśląc o uczniach zdolnych, wyobrażamy sobie także dzieci, które odnoszą spektakularne sukcesy w jakiejś konkretnej dyscyplinie naukowej lub mają zadatki wszechstronnych, wysokich osiągnięć w wielu dziedzinach. Zatem nie należy zawężać pojęcia zdolność do zdolności poznawczych czy akademickich (poziom inteligencji), dostrzegając także innego rodzaju zdolności (społeczne, twórcze, emocjonalne). 13

14 Uczniowie zdolni mają specjalne potrzeby, które trzeba rozpoznać i uwzględniać w procesie wychowywania i kształcenia. Należą do nich: potrzeby poznawcze, emocjonalne, społeczne, motywacyjne, potrzeby związane z rozwojem aktywności twórczej. Dziecko zdolne wymaga szczególnego kontaktu z mądrym dorosłym (rodzicem, nauczycielem), który, świadomy jego potrzeb, będzie potrafił zagwarantować mu wspierające i bezpieczne środowisko umożliwiające rozwój nieprzeciętnych zdolności. 14

15 Niepokojące zachowania dziecka ujawniające się w szkole o których rodzice mogą nie wiedzieć agresja postępowanie ryzykowne dla zdrowia symptomy różnych form przemocy wobec dziecka dostrzegane w kontekście zajęć szkolnych przypuszczalne objawy choroby 15

16 Dziękujemy za uwagę 16